Lebbekenaar Leon Bosman kan rijmen
en dichten zonder zijn gat op te lichten
Grandioze modeshow van een school
waarop Lebbeke fier kan zijn
De overval
10 - 29.6.1990 - De Voorpost
Leon Bosman, in augustus wordt hij tweeënzeventig, ontdekte zowat tien
jaar geleden, tot zijn eigen verbazing trouwens, dat hij vaardig en vlot kan
dichten. Geen ingewikkelde poëmen, waarin achter elk woord een tweede,
zelfs derde dimensie verborgen zit, en de ene metafoor de andere verdringt,
maar eenvoudige, recht uit het hart geschreven gedichtjes, die weliswaar
geen literatuur zijn, maar aanspreken door hun zeggingskracht, hun
anekdotiek, hun humor en de eenvoud van taal.
Leon, die al jaar en dag langs de Stationsstraat woont, ruim dertig jaar lid
was van de Koninklijke Fanfare 'Orpheus', is een adjunkt-kontroleur met
rust bij de posterijen. Hij is bovendien levensgenieter en filosofeert op zijn
manier. Het leven heeft hem niet gespaard. Enkele jaren geleden overleed
zijn echtgenote na een slepende ziekte en hij bekent ronduit dat de
eenzaamheid vaak pijn doet. Een mens is niet geboren om alleen te leven,
onderstreept hij. Maar een ogenblik later stuurt hij een kwinkslag in de
kamer en glinsteren twee pretogen achter evenveel brilglazen.
Het buikske vol, in de'Casino'
Alles begon, vertelt Leon - hij is Ging Albert naar huis, nam zijn velo.
eigenlijk afkomstig uit de Opeens weer grote konsternatie
'Achterstraat', waar moeder Lizake Albert zag wit van alteratie!
Wm°epvwinke|' rhhdÜ e" de T Fra°™e dacl" Uml
werd - zowa" tie^iaar oeleden" Deed Pros zijn ""s' aan d' hand'
wTL, Jaar Se,ed?n- "Pak deze velo jong, sukkel niet,
We zaten met z n zevenen s m.d- Er is toch niemand die iets ziet!"
dagsin de mess te eten, toen een van
de kollega's, een meisje uit Ternat, Pros, op roek naar zijn geval'
haar probleem op tafel wierp, een Hoorde hoe zijn zuster hem bestal,
dochter van haar zuster was jarig en Doch FronSois, een serieus, integer man
ze had iets nodig dat'rijmde'. Maakte spoedig een eind aan de roman.
Iedereen aan tafel bekende geen Francois vond het fietsje in het gras
verstand te hebben van gedichtjes Dit was het eind van de ambras.
maken, maar al bij al werd toch Nu naar Albert, klaar voor de ruil,
besloten dat iedereen het eens een Het harte licht, de handen vuil!
keer zou proberen. De resultaten Daar was al telefoon van ons Francine
werden achteraf vergeleken en una- Die duwde Maria 't harte in.
nicm werd beslist dat mijn maaksel Deze dacht aan 't slechtste wat er kon zyn
het beste was. Slikte op slag weer medicijn.
En hij diept zijn eerste produkt uit En Proske daar aangepuft,
eenbundelwaarvan we het aantal Bezweet, tong en longen uitgezucht,
gedichten die hij bevat niet kunnen Wat denk je) Pros glas bier?
schatten. We lezen. Nilcs van, geen pint, da ziede van hier!
Lebbeke. Leon Bosmaneen gedichtje schrijven vraagt niet veel tijd (foto Guy
tijdschrift van de Liberale Bonden
voor Gepensioneerden, waarvoor
Leon telkens een verslag in dicht
vorm van sommige aktiviteiten pu-
bij de 'Lootens', als kleermakers
gast begonnen. Tot ik bij het leger
ging. Ha de oorlog kwam echter de
mot in de kleermakerij en heb ik
bliceert. Of in het tijdschrift van 'De eksamen gedaan voor een job bij de
Liberale Mutualiteit'. Posterijen. Daar ben ik op de laags-
Ik probeer het altijd plezierig te te sport van de ladder begonnen, via
houdeh, aldus Leon, hoewel ik ook tal van eksamens en het volgen van
de tekst voor het bidprentje van schriftelijke kursussen heb ik het
mijn vrouw zelf geschreven heb. gebracht tot adjunkt-kontroleur.
Wanneer hij met de gepensioneer- Inderdaad, je zou kunnen zeggen
den op reis gaat is hij ook de auteur dat ik gelukkig ben, maar ik ben ook
Ons Mimi is jarig
Ik voel me zo blij
Ze is toch zo aardig
Ook houdt ze van mij
Van An en haar papa
Veel wensen uit 't hart
Voor de nu grote Melinda
Een nieuwe goeie start
't Kwam toch in orde, alles OK
Pros en Albert, gelukkig getwee.
Maar wie is nu de echte dief?
Wie gaf Albert Pros zijn gerief?
Da's zonder twijfel de bazin
In 't flikken daar is ze meester in.
Maar kom, eind goed, ai goed
We drinken verder, welgemoed!
kreeg een ruim vervolg. Dal Leon zich ook laat inspireren
Leon had blijkbaar de smaak te pak- door het wisselen der seizoenen en
ken, want sindsdien heeft dat dich- bovendien over een boel mensen
ten hem niet meer losgelaten. De kennis beschikt bewijst wat volgt:
aanleidingen tot het maken van een
gedicht zijn velerlei: een of andere Wordt lente-
gebeurtenis in familie-, vrenden- of Ja'Ja> 'l wordt lente, 'k heb het gezien
kennissenkring, een feit dat hem is Ean ^et no8 bewijzen bovendien,
opgevallen, een anekdote die hij Lees, dan zal je met mij beamen
hoort vertellen. Alles en nog wat Dat na de Enters steeds lentes kwamen!
zetten hem aan tot de pen te grij- Men ziet en hoort dan ook de poezen
pen. Die ruziën, krijsen, konkelfoezen.
Veel tijd vraagt het schrijven van De vrouwtjespoes, ja de kattin
een gedicht niet. Soms amper een Zit dan tussen die katers middenin,
kwartiertje, legt hij uit. Sommige Zoals de spin loert in haar web
schrijf ik meteen in het net, andere Bekijkt ze de katers en hun gemep.
maak ik eerst in het klad. Kjest onderwijl de sterkste uit
Wie erom vraagt krijgt altijd een Die dan mag vrijen met de bruid!
kopie. Aj bij al vormt zijn oeuvre Aan dit alles dacht ik in't café
van een 'roddelkrant', een krantje
in dichtvorm waarin alle gebeurten
issen een 'roddelkrant', een krantje
in dichtvorm waarin alle gebeurten
issen en fait-divers worden ver
werkt. Vanzelfsprekend is dat al
leen te begrijpen door de rechts
treeks betrokkenen, relativeert hij
zelf, maar hoofdzaak is dat het ver
strooit en ze er plezier aan beleven.
Ik heb daar zelfs al een tekst voor
een liedje geschreven: 'Lente in
Baronville', op de melodie van
'Wizze wizze wis bombom'. Dat
vaak eenzaam. Je kan je niet voor
stellen wat het is alleen te zijn. Als ik
je vertel dat ik soms zeg: Milliaarde
Dieëü! Die muren komen hiernaar
me toe. Die gaan hier op mij vallen,
hé! En die antwoorden niet, hé...
Ik ben dan gelukkig nog zo goed bij
mijn verstand dat ik mijn jas aantrek
en dat ik weg ben. En dat kan zowel
om 10 u. in de voormiddag gebeu
ren als om tien uur 's avonds. Weg
ben ik. Waar er licht is stap ik bin
nen!
Voor een vrouw lijkt me dat gemak-
Leon Bosman volgt vanzelfsprekend ook de aktüaliteit op de voet.
Toen Robert Peeters, woordvoerder van het aktiekomitee 'Veilig
Verkeer Kouterbaan', onlangs van een belager klappen moest inkas-
seren, schreef Leon volgend gedicht:
Een miezerige Sinksen, een natte dag,
Was de oorzaak dat mijn vriend in zijn zetel lag.
Zijn siësta bracht rust, was zalig, echt goed.
Omdat 't zwaar verkeer, door feestdag, aan geweld had ingeboet.
Rond 16 uur klonk opeens de bel.
Dwingend, rinkelend, luid en fel.
Half soezerig op naar de deur.
Stond daar een vent, nee geen charmeur!
Zo 'n catcher met een zwaar karkas,
Waarvan hij dacht dat het John Massis was,
Zag er niet vredelievend uit.
Kom, niet te vertrouwen, voor geen fluit!
Mijn vriend was vriendelijk, wou binnenshuis praten
Geloof me, dit had hij beter daargelaten.
Die dolleman begon te roepen, te trappen en te slaan
Was dit het einde? Was het met de kameraad gedaan?
Nee, kreeg voor 't sluiten nog een geweldige schop
..Die deed geen deugd aan scheen en harteklop.
Bij een voetballer zou 't been vermorzeld zijn
Doch hijzelf, verbeet helse pijn.
Eindelijk kreeg hij de woestaard buiten
En bleef achter met zijn gekwetste kuiten.
Tijd om dokter en politie te roepen
En wapenschouw te houden van eigen troepen!
Eigen troepen heeft hij zeker.
Die dag niet bij de hand, zegde mijn spreker
Wat baten herder, dobermann, bouvier
In een hok achter tralies. Wat ben je ermee?
Een schande wat daar is gebeurd.
Het wordt door ons allen oprecht betreurd.
Span u dan in, voor straat en gebuur.
Dank blijft er niet over, wel een blessuur.
Of toch. Door die laffe overval.
Kreeg hij van schuin over hem een trouwe vazal.
Die zal hem nu bijstaan wanneer wordt gepraat.
Eerst met de Zwitsers, daarna met de straat.
Ik wens mijn vriend totaal herstel
Heel veel moed bij 't horen van de bel.
Laat die kerel zwaar betalen
Voor pijn en smart en andere kwalen.
klinkt toch iedereen vertrouwd in keiijker Die gaat eens ergens in de maar die lopen mijn deur niet kapot blijven. Nu ben ik te oud om op-
de oren. jUurt. ^*aPPen - over haar huishou- en ik die van hen evenmin. Dat blijft nieuw te beginnen. Zie je mij al met
den, de kinderen en de kleinkinde- immers anders niet duren... een vrouw in 't bed kruipen...
[®n* Alleen zijn... Een mens is niet ge-
Maar een man... Let wel, ik heb een maakt om alleen te zijn. Mocht ik
goeie rèlatie met mijn kinderen, jonger zijn, ik zou niet alleen willen Pierre Van Rossen
een kroniek van wat hij de voorbije
tien jaar beleefd heeft en wat in
Lebbeke in die periode gebeurd is.
Een voorbeeld:
Bij 't drinken van een kopje thee.
'k Zag zo dat poesje voor mij staan
Met de twee katers nevenaan.
Dat poesje was een heel mooi kind
De gestolen mini-fietsen J^et b°tjes, hagelwit getint.
Mijn goeie vriend Pros ging nog eens buiten r-nf; enn ®<^ed.tei^,taa'
nm 7nropn pn bmm.r ,7i, l chLn Ellfin' Vr0UW e" J0V,aal-
Zij zat in de hoek, daar op de bank
om zorgen en kommer uit te sluiten.
Als altijd miniflets, onder de 'prot'
dat is zijn ware, zijn echte mascotte!
Zag een paar vrienden in 'De Ton'
Fiets tegen de muur en 't spel begon.
Want een paar kleine, bruine apen
Zat het veioken aan te gapen.
Zonder al te veel misbaar
Maakten ze van Pros ne wandelaar.
De mini weg, iedereen op zoek
Gelijk dat gaat, met 'n dikken vloek!
Intussen. Aan de 'Casino'
Stond Albert zijn mini-velo.
Nog fijn in orde, proper, subliem
Dat hadden die zwarten ook gezien.
Velo van Pros tegen de muur
Weg met Albert zijn apparatuur.
In gangsterstijl, 't was goed gevonden
Zo worden 't kleine vagabonden.
Bij de immam op de hoek
Ging men toch eens op bezoek.
Die timmerde daar een paar kapoenen
De zolen van hun voeten!
Met 'n portootje als drank.
De katers links en rechts aan 'n tafel
Streelden hun baard, roerden hun wafel.
Olivia, om ze niet bij naam te noemen
Mocht kiezen uit die sterke bloemen,
'k Weet niet of z'haar keus heeft gemaakt
Anders, ik hoop dat ze zich goed hebben vermaakt!
Zie je wel dat 't lente wordt
Dat de kriebels koipen, binnenkort.
Dieren en mensen, ja allemaal
Geraken in deze periode op de dwaal!
Pubiikaties
Ook een optimist kan vaak eenzaam
zijn
Inderdaad, je kan me een optimist
van nature uit noemen. En ik heb,
ook al ben ik met pensioen, tijd
tekort. Om zeven uur sta ik al op. Na
het ontbijt begin ik aan de voorbe
reiding van mijn middagmaal. Zo
wordt het vlug half tien, tien uur.
Tijd om links of rechts een
'kommissekken' te doen-en om al
tijd wel iemand tegen het lijf te lo
pen die zin heeft in een gesprekje bij
een frisse pint. Gewoonlijk breng ik
's morgens ook een bezoek aan het
kerkhof, om de bloemen vers water
toe te dienen...
Om goed twaalf uur ben ik opnieuw
thuis. Ik hoef enkel het vuur onder
de pannen te steken, want alles
staat al klaar.
Na de middag 'kap ik me wat af.
Niet te lang. Dan neem ik mijn fiets
en rijd de wijde wereld in. Waar ik
naartoe peddel weet ik van tevoren
niet. Waar het me aanstaat of waar
wat gebeurt, stap ik af en bekijk ik
de mensen, de wereld rondom mij.
Wanneer het weer meevalt durf ik
me ook een treinkaartje schrijven
en voor een dag naar de kust of naar
Luik sporen. Dan stap ik daar af,
zoek naar een gezellig terrasje en
observeer vanuit die post de men
sen en wat er met ze gebeurt. Vroe
ger ging ik ook vaak naar Brussel,
Zondag 24 juni was de gigantische zaal van "Ons Huis" volledig ingeno- leven langs hun bevallige vcrschij-
men voor de modeshow van de Lebbeekse Beroepsschool voor meisjes. Het ning. De feeërieke klcurenschakc-
is zowat een jarenlange traditie geworden dat de leerlingen van hun school ring die de ploeg van Incar aan het
hun eigen werk over het hele schooljaar op een fijne, hoogstaande manier geheel gaf, bracht sfeer en geest-
presenteren. De jongste jaren echter wint de show aan fatasie, kleurenspel drift op het podium en bij het pu-
en mooie soberheid die het aksent duidelijker legt en het oog boeit voor de bliek.
modieuze kleding die zovele meisjes (van 12 tot 18jaar) voor het Incarvoet- De algemene leiding berustte zoals
vorige jaren in de bekwame ervaren
handen en gedachten van Lucrcce
Sieben. Toneelmeester Hugo Pee
ters had alweer gezorgd voor een
sober fijn dekorzwierig en licht in
een krans van veelkleurige bloemen
en groen... Hij werd daarin terdege
bijgestaan door de leerkrachten en
de leerlingen van de afdeling me
chanica. Een pluim voor die jon-
licht brengen.
Getuige daarvan: de massale op- Meisjes en jongens worden er begc-
komst, niet alleen van de ouders, leid door vakbekwame en ervaren
maar evenzeer van allerlei mensen leerkrachten uit Lebbeke en omgc-
die heel belangstellend komen kij- ving.
ken en genieten van het droom-
schoon schouwspel. Fusie
De "Belgische Mode en Kleding"
neemt immers een steeds sterker Een supergarantie is bovendien dat „1IM„1VU. HIUIIII ¥WI UIW JUU-
wordende positie in op de interna- de school gefusioneerd is en onder gcns. Het sterke team vrouwelijke
tinnalo markf Het hcrnpncnnHor. hnpHp pn IpiHinn ctnf vin Unn ri .i i
tionale markt. Het beroepsonder- hoede en leiding staat van de Han-
wijs biedt vandaag de dag een waai- delsafdeling van het Heilige
er aan-mogelijkheden om onze Maagdcollegc te Dendermondc.
jeugd Tc bekwamen en haar een Vele leerkrachten geven deels in
te geven in het rolpatroon Dendermondc en deels in Lebbeke
leerkrachten zorgde ervoor dat alle
meisjes foutloos mooi, los en zwie
rig voor de voetlichten konden evo
lueren.
6 "viv »aan naai ui U39U1, i o - v.. 11
L^ons poëtische ontboezemingen maar dat heb ik enige tijd geleden van de hedendaagse maatschappij, les. Het VTI Lebbeke
nllivpn nipf allppn hpu/aarH in -71" in _r1. r. 11 1 1 1 -i I4nt ic rlnnrki! nis.» r. UiU 1.1. „I::i. „„11»:. 1
DE 3 KLOKKEN
v»n langenhovestraat 1
st. gillis, dandermonde
Uitslag van de winnende paren
op donderdag 21 juni
Richting noord-zuid 1. Jan De
Ridder en Andre De Saeger; 2.
echtpaar Christiacns; 3. Paul
Veldeman en Paul Van Dam
me.
Richting oost-west 1. Jeanne
Dierick en Lucienne De Vis-
scher; 2. Godelieve Van Nuffel
en Magda Weymans en 3. Her
man De Cuyper en Mare Ver-
eecken.
Bridgeavond elke donderdag
om 20.00 uur stipt in het lokaal
De Drie Klokken, Van Langen
hovestraat 1 te Sint-Gillis Den-
dermonde.
blijven niet alleen bewaard in zijn
map, ettelijke ervan zijn ook reeds
gepubliceerd. Zo o.a. in het 'Tijd
schrift der Belgische Posterijen',
waarin naar aanleiding van een aan
tal oppensioenstellingen van post
mannen van het 10de Gewest
- Leon was één van hen - een ge
dicht van zijn hand gepubliceerd
werd.
Of in 'Courant' het driemaandelijks
afgeschaft. Ik heb schrik gekregen
in die stad.
^s Avonds "kijk ik televisie. Ik heb
keuze te over, want ik beschik over
'Filmnet'. Verslaafd ben ik er echter
niet aan, want ik kan makkelijk het
toestel uitschakelen, een boek ter
hand nemen en lezen tot twee, drie
uur 's nachts.
Neen, ik heb niet altijd bij de Post
gewerkt. Ik ben, na mijn schooltijd
is geen Aan de eindstreep
Het is daarbij niet altijd gemakkelijk "apart" schooltje, maar kadert en
.dd daar:n een weg .b!°eiLin scholengemeenschap Zes jaren inzet en studie van de
te vinden voor hun kinderen.
van het vrij onderwijs van Dendcr-
Het beroepsonderwijs geeft daarin monde en omgeving'
een klare lijn en een sterk uitgete
kend programma voor meisjes die
de aanleg en het verlangen in zich Show van eigen werk
dragen om hun toekomst te maken
oudste meisjes, de achttiencrs,
moet je kunnen terugvinden in het
zelfstandig uitwerken van een kle
dingstuk. Eenvoudig en klassiek.
Maar toch kan het maken van deze
jurk je veel kopzorgen geven. De
moderne, snel evoluerende maat
schappij heeft het bedrijfsleven
meer dan ooit behoefte aan be
kwaam en goed geschoold perso
neel. Want kleding biedt toekomst.
In de basisopleiding van deze toe
komstige werkneemsters voorziet
het VTI Lebbeke, door aan haar
leerlingen een goede beroepsoplei
ding en een sterke vaardigheid
(naast een degelijke opvoeding)
mee te geven.
Er is in de Leo Duboisstraat voor
meisjes van 12 tot 18-19 jaar de be
roepsafdeling kleding en mode,
voor jongens is er 4 jaar mcchanica-
clcktriciteit.
Lebbeke is een gemeente met een
stedelijk karakter. Wat men ervroc-
gerc jaren de "vakschool" pleegde
te noemen, is met de jaren uitge
groeid tot een zeer degelijke techni
sche- en beroepsschool met de
meest moderne technische appara
tuur. Lebbeke kan en mag daar fier
op zijn.
r uu i i n r- r De school biedt bovendien een
Lebbeke. Leon Bosman. Een mens moet er af en toe eens tussenuit (foto Guy) hoogstaande degelijke kennis aan
van algemeen vormende vakken.
langs het bedrijfsleven. En in een De vitale turnlerares Bie Michcm modeshow van het VTI Lebbeke is
heeft wellicht vele buitenschoolse weeral voorbij. Voor een jaartje,
uren besteed aan de ritmiek en de Toch niet! Na de grote vakantie be-
elcgantie waarmee alle meisjes op ginnen ze er weer aan. De lecrlin-
het mooie ruime podium defileer- gen en de leerkrachten. Ze doen het
den. Toch bleef de hoofdtoon so- samen doorheen het hele school-
ber. Zo ging de aandacht van het jaar. In VTI Lebbeke blijft onder-
publiek in de eerste plaats naar hun wijzen: het wonder wijzen. En op-
fraaie werk dat de meisjes deden voeden: het wonder hücdcn.
Lebbeke. Modeshow Technische school. In zaal Ons Huis verzorgde het Vrij
Technisch Instituut een modeshow. De allerkleinste mannequins (foto guy)
