Het moeten mannen
met baarden zijn
Impenaar Frans Meuleman
terug naar mijn heimat
Tien jaar vzw Kleine Kouter
met geslaagde wijkkermis
Lede heeft een baardmannen club "De Kapers"
De Voorpost - 29.6.1990 - 3
Lede. De Leedse baardmannenclub "De Kaperf' (a)
Een andere en betere naam kon men moeilijk kiezen, want zij die ter
kaperen varen, moeten mannen met baarden zijn. Dat was vroeger zo en
dat is nu nog altyd het geval. Vandaar dat de club van gebaarde mannen
in Lede zich doopte tot "De Kapers". Een zonderlinge club zonder zonder
lingen maar met goede vrienden onder elkaar.
De oprichting van de club wordt
min noch meer omschreven als een
historische gebeurtenis. Een mijl
paal in het sociale leven van Lede,
zo wordt algemeen gezegd door hen
die het kunnen weten en dat zijn de
leden van "De Kapers". Die leden
gaan ervan uit dat er veel te lang
gewacht is op de herwaardering van
de baard. Zij willen zonder meer de
plaats veroveren die hen in de loop
der geschiedenis is toegekend de
plaats van kapers, belangrijke man
nen ruwe bolsters met een gouden
hart.
In Lede wordt erop gewezen dat in
de geschiedenis zowat alle voorna
me mannen een baard hadden. Dat
was nu eenmaal zo. Zonder baard
had men geen aanzien en standing.
Dat is een gegeven dat men zomaar
niet over het hoofd mag zien.
De leden van "De Kapers" hebben
niet alleen de baard gemeen, ook
houden zij zonder enige uitzonde
ring van ijskoude graanjenever. Of
dat de baardgroei bevordert is een
andere zaak, maar graanjenever is
hun lievelingsdrank. De club telt
momenteel 19 stichtende leden.
Onder hen de ceremoniemeester
Frans Meuleman, de huisdichter
Geert Galle, de huiszanger Mon, de
huisschilder Etienne Roete,
aaI(st)moezenier Erik Van der
Stock en ook Ghislain Henderickx.
De stichters van deze club willen
een vereniging vormen waarop hun
grote voorgangers en voorbeelden
als Karei de Grote, Tolstoi, Hen
drik Conscience, Ernest Claes, Vic
tor De Smet en vele anderen alle
eer wordt aangedaan. Een vereni
ging waarop ze met een vertederde
blik kunnen neerkijken. En met
trots. Om het initiatief een brede
uitstraling te geven, streven de
stichters ernaar dat er een breed net
zou ontstaan van clubs van mannen
met baarden. Met het huis Soetekin
als pleisterplaats natuurlijk.
Het is niet zomaar een club. De
leden van de club moeten zich waar
dig gedragen, dat is de stelregel.
Indien dat niet het geval is zal het
bestuur ingrijpen. Of optreden,
want het motto luidt "streng, maar
soepel en met mate", (da)
De kermis geurganizeerd door de vzw Kleine Kouter in Lede is aan zijn en macht gewerkt aan de inrichting
tiende verjaardag toe. Sport, ontspanning en kuituur staan in het kermis- van het bovenzaaltje. En in decem-
gebeuren centraal. De wijk "Kleine Kouter" werd gebouwd door de bouw- ber was het dan zover de turnclub
maatschappij "Veilig Wonen" uit Aalst. In een eerste faze werden er 290 kon als eerste gebruik maken van de
woningen voorzien, nu zijn er al 380 huizen gebouwd. nieuwe akkomodatie.
In de wijk voelde men het aan dat er fff
iets moest gedaan worden om de jp-
bewoners bij elkaar te brengen. VMkjy KL) wLm -
Vooral dan wanneer het om men- Wk mL
sen gaat van buiten de gemeente. mF
Reeds in 1980 werd er door enkele
daarvan peilde men naar de interes-
ses van de inwoners. Stilaan kwam AgM Jp**
men tot een aantal verenigingen die
allen tot doel hadden een rekreatie- g-
ve vrijetijdsbesteding aan te bieden. Vw
Tafeltennis, kaarten, joggen, zwem- ^1- v
men, volleybal, wielertoerisme, tur- ft ,f-
nen en koken waren enkele van de
meest voorkomende belangstel- f vC
lingspunten. Die verschillende fflSSSËBÊË
werkgroepen werden onderge- v|,
bracht in een overkoepelend wijk-
komitee, dat zowat de taak van
feest- en kermiskomitee ging ver- l|f
vullen. "Jjgppw-*'
De basis was gelegd voor een s*
bloeiend verenigingsleven. Op 18
december 1981 werd besloten al die
clubs onder te brengen in de vzw
Kleine Kouter. De start kon niet
beter zijn. Alle clubs kenden een
grote bloei en de toekomst zag er
dus rooskleurig uit. In 1983 groeide
uit de toenmalige joggingclub een
wandelclub die in 1984 aansloot bij
de Vlaamse Wandel- en Jogging-
liga. In 1985 gingen de meer geoe
fende tafeltennissers in kompetitie-
Lede. De traditionele,0
1700 deelnemers inschrijven (a)
Kleine Kouter macht
verband spelen in de Belgische en
ïse Tafeltennisbona.
Er zat
"Impedorp, dat zegt me alles. Ik ben er geboren en getogen. Ik ben er een
aantal jaar weggeweest toen ik in militaire dienst was bij de Nato. Ik
woonde toen in Oostende, maar uit heimwee ben ik teruggekomen naar
Impe dorp". Frans Meuleman voelt zich thuis in zijn Impe.
Hij heeft er heel wat jeugdherinne- Impe niet zo heel veel veranderd,
ringen aan. En volgens hem is er aan Ook niet wat de bevolking betreft.
Lede. Frans Meuleman uil Impeniets gaat boven mijn geboortedorp (a)
Lede. Impe is een rustig dorp met een mooie omgeving zegt Frans Meuleman
fa)
Het aantal inwijkelingen is eerder
beperkt, maar de mensen die hij er
kent zijn natuurlijk een stuk ouder
geworden. "Ik ben daar geen uit
zondering op" zegt Frans. Hij geniet
van de rust van het dorp. Veel akti-
viteiten zijn er niet te beleven. Er is
een wielertoeristenclub die enkele
mooie wielerwedstrijden organi-
zeert en er zijn de jaarlijkse paro
chiefeesten, de kermisaktiviteiten
en de antiekmarkt. En dan heb je
het voornaamste gehad, meent
Frans.
Voor hem is wandelen de meest
ideale ontspanning. Het bezorgt
een mens rust en doet deugd aan het
hart. Het "Oude Molenpad" is zijn
geprefereerde wandelroute. Er gaat
geen week voorbij of men treft op
dit wandelpad flink wat wandelaars
aan. Het wandelpad loopt via de
Ledezijdestraat, de Ledestraat, de
Proppcrs (beter bekend als de oude
molen) en verder langs Papegem en
een stukje van Smetlede. Dat is het
verst verwijderde punt van het wan
delpad. De route slingert zich dan
langs rustige wegen weer naar het
vertrekpunt. De Oude Molenroute
is 8 kilometer lang en dat is een
afstand die elke wandelaar makke
lijk op een namiddag moet aankun
nen.
Heimwee naar huis
Heimwee en een samenloop van fa
miliale omstandigheden hebben
Frans Meuleman terug naar zijn
Impe gedreven. "De belangrijkste
reden is dat mijn ouders hier woon
den en dat het huis waar mijn groot
ouders hebben gewoond op mij al
tijd een sterke indruk heeft nagela
ten. Van kindsbeen af al. Bij het
overlijden van mijn peter, kwam het
huis in mijn bezit, ik heb het opge
knapt en helemaal verbouwd tot
een herberg. Die is gelegen temid
den van het groen dat Impe geluk
kig nog overvloedig rijk is. En waar
men een panorama heeft op de an
dere deelgemeenten van Lede."
(da)
Vlaamse
dus vaart in de wijk.
Voor elk wat wils
Om de verschillende clubs financi- WÊ
ecl te kunnen steunen, werd beslo- ■Pf i
ten dat een aantal aktiviteiten door 1 w
de vzw Kleine Kouter zouden ge-
realizeerd worden. Zo kwam er de
jaarlijkse grote tombola, de wafe
lenslag en natuurlijk de wijkkermis Lede. Wandelaars genieten op het terras van een verdiende rust a
die drie dagen duurt. In 1983 werd
met de opbrengst van deze aktivitei
ten voor het eerst een groot projekt
gerealizeerd aan beide zijden van
de wijk werd een schuilhuisje ge
bouwd waar de schoolgaande jeugd
bij slecht weer op de schoolbus kan
wachten, beschut tegen regen en
wind.
Overigens wordt heel wat voor de
jeugd gedaan door de vzw. Zo is er
voor de jongeren een Kerst- en
Paasfeest, die altijd gepaard gaan
met een film- of poppenvertoning.
Er was in 1985 de rondgang van
Sint-Maarten.
Men kreeg ook tegenslagen te ver
werken door omstandigheden
moest men het ontmoetingscen
trum van de wijk verlaten en men
diende te verhuizen naar de sport
zaal De Kouter. Daar werd met man Eede. De frituur aansteken, blijkbaar niet zo simpel (a)
- pen. badminton, volleybal, wande^
laT"""!- M0&ÊÊ nen. Het bestuur van deze vzw be-
lik staat uit NorbertDaeleman, Patrick
Liebaut, Johan Janssens, Louis Cal-
lebaut, Luc Van den Bulcke en Gui-
do De Doncker. (da)
Lede. Even uitblazen tussen het vele werk door (a)
Lede. Tijdens de driedaagse van de Kleine Kouter werd een prondelmarkt voor jong en oud georganizeerd (a)
