Wat bracht
DOTO '90?
Mikro-, mini-
en kwartdodentocht
lokten 833 deelnemers
Buitenlandse
deelnemers
De Voorpost - 17.8.1990 - 31
De mikro-doto, die liep over 5 km, kreeg 187 deelnemers aan de start
zaterdagnamiddag. De mini kreeg er 253 aan de startlijn en de 25 km
lange kwart-doto werd door 393 wandelaars tot een goed einde
gebracht. Het waren vooral gezinnen en jongelui die ook eens de
laatste Dodentochtkilometers wilden bewandelen. Vorig jaar werd door
de Sportdienst van Bcrnem een mini-doto georganiseerd en die kreeg
toen 576 deelnemers aan de start. De afstand bedroeg toen 16 km.
Tegenwoordig wordt het succes
van een manifestatie meer en
meer afgewogen naar de aan
tallen: deelnemers, toeschou
wers, verorberde mosselen,
enz. Als we dus een balans moe
ten maken van de DOTO '90,
stoppen we eerst even bij de
cijfers.
Voor de tweede maaf in de ge
schiedenis daalt het aantal deel
nemers ten opzichte van het vo-
rige jaar: 4.366 nu, 4.761 vorig
jaar.
Ook het aantal buitenlanders
daalde. Uiteindelijk zouden ook
veel minder wandelaars de eind
streep halen. Komt gewoonlijk
70% terug in Bornem, dan zijn er
dit jaar slechts 60% in gelukt de
100,450 km rond te maken.
Om 21 uur, de normale officiële
sluitingstijd, waren ongeveer
2.500 wandelaars de eindmeet
gepasseerd. Vanaf Merchtem,
op 60 km, werden de controle
posten 1,5 a 2 uur langer open
gehouden. Rond 11 uur kwam de
laatste wandelaar in de tent toe,
daarmee het eindtotaal op 2.673
brengend.
Uiteraard was de zon, die de
hele dag bloedheet aan de he
mel stond, de hoofdreden voor
het grote aantal opgevers en de
vertragingen.
Er werd ook heel wat meer ge
dronken dan andere jaren. Wat
we ook links en rechts konden
opvangen was dat er minder
toeschouwers naar het Bornem-
se centrum waren afgezakt.
Nu is dat misschien geen slech
te zaak. Zelfs nu zat het Bornem-
se centrum meer dan behoorlijk
vol en lijkt het verzadigingspunt
bereikt, vooral dan op vrijdag
avond.
Tot zover de cijfers, waaruit men
zou kunnen besluiten dat DOTO
'90 geen sukses zou geweest
zijn.
Niets is echter minder waar. Een
vrijwel perfekte organisatie
zorgde ervoor dat het de wande
laars aan niets ontbrak.
Er stonden niet minder dan-16
kontroleposten opgesteld, dat is
gemiddeld 1 per 6 7 km. Op
elke post was wel iets te eten:
koeken, fruit, yoghurt, broodjes
en drinken was er overal in
overvloed.
die manier kon men daar weten
wie waar gepasseerd was Afge
zien van enkele kleine techni
sche problemen, die zich met
dergelijke apparatuur altijd kun
nen voordoen, hebben de
firma's BIZIBIT en PHI-DATA
hier puik werk geleverd.
Zo'n kaartje, met alleen een
streepjescode en een nummer,
is een vrij onpersoonlijk ding,
waar menig wandelaar het een
beetje moeilijk mee had.
Onderweg: dorst...verschrikkelijke dorst! (JPB)
Op vrijwel elke kontrolepost was
een Rode Kruis-hulppost opge
steld om het lichamelijke leed te
verzachten.
Ook de kontrole zelf verliep vlot.
Voor het eerst werden de deel
nemers uitgerust met een met
streepjescode bedrukte kaart,
die met speciale leesapparatuur
werd geregistreerd.
De aldus bekomen gegevens
werden via een telefoonlijn door
gestuurd naar de computer die
in Bornem stond opgesteld. Op
Een geslaagd initiatief mag ze
ker het pendeltreintje tussen
Bornem en de laatste controle
post te Branst genoemd wor
den. Menig supporter is op die
manier zijn of haar wandelaar
gaan ophalen.
Laat ons nu eens een paar pun
ten bekijken waar bij de volgen
de edities aandacht aan be
steed zou kunnen worden.
Eerst en vooral zou het bij de
start nuttig zijn om het publiek
niet dadelijk achter de wande
laars te laten aansluiten. Dit gaf
nu een chaotische toestand aan
het Cardijnplein, waar alles pot
dicht zat, en men slechts met
enige moeite iedereen terug
achter de dranghekkens kreeg.
Daarnaast zou het ook prettiger
zijn om in de Boomstraat slechts
één enkele muziekbron toe te
laten. Toegegeven, een detail,
maar op sommige plaatsen
klonk het bepaald kakafonisch,
en konden de mededelingen
vanuit de hoofdtent nauwelijks
verstaan worden.
Voorts kunnen we alleen maar
positief zijn over de organisatie:
een vlot verloop, nergens grote
paniek, genoeg medewerkers,
degelijke voorzieningen voor de
pers. Kortom: een resultaat dat
je alleen maar kan bereiken door
hard samen te werken.
Jean-Pierre Bertin
In totaal zijn er 4366 deelnemers
gestart voor deze 21 e Dodentocht
en het aantal buitenlanders be
droeg 667, wat ook weer minder
was dan in '89. Toen startten er 742.
We denken dat ook hier het hete
weer een grote rol speelde. De bui
tenlandse deelnemers met tussen
haakjes het aantal van '89:
Nederland: 204 (226); United Sta
tes: 176 (137); Groot-Brittanië: 111
(124); Duitsland: 80 (116); Dene
marken: 30 (67); Frankrijk: 20 (18);
Zweden: 12; Luxemburg: 8; Cana
da: 7; Spanje: 7; Zwitserland: 3; Ja
maica: 1; Marokko: 1; Portugal: 1;
Schotland: 1Tsjechoslowakije: 1
J.B.
Bloemen en kussen bij de aankomst (JPB)
De 1 iplopers bij de eerste doortocht in Bornem (JPB)
In Malderen was men halfweg: de mannen van "d' Aa Post" uit Ruis broek nog steeds in goede doen (FVN) Wandelend langs de Schelde, met op de achtergrond Temse by night (FVN)
