Carl Lewis boek laat zien wie ik ben
Autobiografie
Carl Lewis, de autobiografie
CARL LEWIS JEFFREY MARX
Standaard Uitgeverij
32 - 24.8.1990 - De Voorpost
"Myn boek laat me zien zoals ik ben". Carl Lewis vertelt het zeer
open en eerlijk tijdens een perskonferentie in een Brussel hotel.
Ibissen de meeting in Keulen waar hij met zijn Santa Monica Track
Clug een 4x100 meter liep en een afspraak in het Oostenrijkse Linz,
is de meervoudige Olympische kampioen heel even in Brussel op
uitnodiging van de Standaard Uitgeverij die er in geslaagd is om de
Nederlandstalige versie van Lewis' autobiografie op de markt te
brengen. Lewis, de beminnelijkheid zelf, is bereid te antwoorden op
de vele vragen die op hem worden afgevuurd. Een ontspannen
topatleet zit voor ons en vertelt over zichzelf, verklaart zyn opvat
tingen en vooral zet zijn levensdoel uiteen. Én dat is meer dan de
snelste man ter wereld zijn over de 100 meter.
deel uitmaakt van zijn leven. Carl
Lewis dwingt in elk geval respekt af
door zijn manier van aanwezig zijn.
Waar hij verschijnt is hij het middel
punt van de belangstelling. "Ik heb
daar nooit om gevraagd", zegt hij
bijna verontschuldigend. "Maar het
is nu eenmaal zo. Je bent beroemd
en bekend en iedereen wil je zien, je
aanraken, met je praten. Daar moet
je leren mee leven". Het is dus
moeilijk om als beroemdheid je pri-
ve-leven voor jezelf te houden.
Voor Carl Lewis moet dat ook niet.
"Je prive-leven maakt net als je
openbaar leven deel uit van jezelf.
Het lijkt wel of deze man met de
computer geprogrammeerd is. Op
het afgesproken uur verschijnt
"King" Carl Lewis in de hall van het
hotel. In een zwart hemd met hier
en daar een kleurrijke tekening, een
lichtbruine broek en zwarte schoe
nen. Vriendelijk kijkend naar zijn
gasten die bij wijze van eerbetoon
een stap opzij doen. Achter Lewis,
soms naast hem maar nooit voor
hem, draaft een kleine man. Het
blijkt Joe Douglas te zijn, het brein
achter de Santa Monica Track Club,
de meest vermaarde atletiekvereni
ging van de wereld met kleppers als
Lewis, Burrell, De Loach en Young
om die maar te noemen. Joe Dou
glas speelt de rol van manager en
regelt alle afspraken van Carl Le
wis. Hij heeft zich in het eenvoudige
trainingsjack van de club gestoken.
Opmerkelijk is dat Carl Lewis nu
ook een paardestaart heeft, lichtjes
rosbruin. Opvallend naast het kort
geschoren haar op de slapen. Lewis
knikt naar iemand die hij kent en zet
zich dan achter de klaarstaande ta
fel. De voorstelling van zijn boek
kan beginnen. Maar over dat boek
meer in een andere bijdrage.
start van een honderd meter recht
op in de startblokken staat. "Je
moet vrijuit antwoorden met ja of
met neen en niet om het probleem
omheen draaien. Daarmee bereik je
niets" zegt hij. En hij heeft gelijk.
De hele tijd door flitst zijn tong
tussen zijn gave witte tanden. Zijn
fijne vingers trommelen op tafel.
Aan zijn linkerhand blinkt een bre
de gouden ring, aan zijn rechter
hand een wat meer bescheiden ring.
Rassenonderscheid
Opvallend is het grote aandeel van
de zwarten in de atelieksport. Van
daar de vraag of de zwarten beter,
sterker zijn en of Lewis een expo
nent is van deze zwarte suprematie.
Hij is intellektueel begaafd, komt
uit de begoede klasse en heeft het
gemaakt. Lewis is verrassend open
in zijn antwoord "Men is nooit te
verstandig, dat is zonneklaar. En
verder de zwarten zijn niet beter
dan de anderen. Alleen trainen de
Europeanen te hard en te veel en
komen ze moe en uitgeput naar de
wedstrijden". Wel heeft hij het over
het fenomeen van de Afrikaanse lo
pers die drijven op natuurtalent
maar zelden lang aan de top blijven.
En over zichzelf zegt hij dat hij uit
de Amerikaanse middle-class
stamt. Zoals vele andere Ameri
kaanse atleten. Het is een fabeltje
dat de beste atleten uit de slums
komen. Lewis noemt voorbeelden
op die het tegendeel moeten bewij
zen Kirk Baptiste en Leroy Burrell
zijn enkele voorbeelden.
Zo komen we bij de problemen die
er zijn. Doping en drugs twee be
langrijke problemen die Lewis be-
Je kan dat niet blijven afschermen
voor de buitenwereld". Hij heeft er
in elk geval komaf mee gemaakt.
"Wat anderen over me denken,
over me zeggen, laat me nu koud. Ik
weet wat ik doe, wat ik wil, wie ik
ben en dat volstaat voor mij". Het is
geen boutade, nog minder een uit
ing van zelfvoldaanheid. Het is ge
woon de enige manier om met jezelf
als beroemdheid in het reine te ko
er uil
Doen wat je moet doen
Wat maakt deze man zo uitzonder
lijk? Zijn atletische figuur, al zou je
Lewis heeft in zijn loopbaan al heel
wat kritiek op zijn persoon moeten
verwerken. In zijn boek wijdt hij
daar een heel hoofdstuk aan. Ook in
het gesprek komt dit naar voor. Hij
praat er over zoals hij spreekt over
andere zaken die hem boeien
open, eerlijk. Hij heeft het ook over
dat nauwelijks zeggen wanneer hij de naijver tussen de atleten onder
in zijn mooi verzorgde kledij zijn lingdiemeerisdankonkurrentieen gezegd dat ook hij zich bezondigde
opwachting maakt? Zijn opvattin- haast zweemt naar haat en afgunst aan doping. "Een lastercampagne
gen? Zijn persoonlijkheid? De pro- om het sukses dat de tegenstrever
fessionele manier van handelen? wel behaalt. En om het allemaal
Het is moeilijk te achterhalen. Le- duidelijk te maken, kruipt Lewis
wis is in elk geval een man die impo- zelf in de rol van interviewer"Kan
neert. Hij is groot, heeft een zelfver- het jou wat schelen wat de mensen
zekerde blik, kijkt je steeds recht in over je vertellen?" vraagt hij op de
de ogen aan, blijft korrekt in alle man af en wanneer je ontwijkend
omstandigheden, haast gemaakt antwoord schuift hij heel even naar
beleefd en voorkomend alsof het voor op zijn stoel, zoals hij voor de
zighouden. Doping in de sport ligt
hem nauw aan het hart en zijn boek
opent met de finale van de honderd
meter in Seoel. Het geval Ben John
son dus. Er is niet alleen Johnson
zegt Lewis. Ooit werd van Lewis
die tegen mij werd opgezet in de
media omdat sommigen niet kon
den verdragen dat ik het ene sukses
na het andere behaalde. Zie ik er
soms uit als iemand die doping ge
bruikt of gebruikt heeft? Mijn li
chaam is normaal gevormd". Met
een een verwijzing naar de spieren
bundels van Ben Johnson. Lewis wil
lies
Voo:
daar
pese
uitm
en
K.M
iJurg
Je n
oest
t Of
radi
öe v
zcrsl
eert
der hen vindt men allerlei mensen
terug. Ook mensen die gisteren nog
schatrijk waren en nu niets meer
bezitten". Hij wijst de media met de
vinger "De media moeten hun rol
eerlijk spelen. Zij hebben ook als
taak te wijzen op de boosaardigheid
van deze problemen." Al geeft Le
wis toe dat hij geen pasklare oplos- ven-
sing heeft om al deze problemen uit
de wereld te helpen.
De toekomst
Tenslotte is er nog de toekomst van
de atleet Carl Lewis. Hij jaagt geen
prille jeugd toen hij als "onderdeur- j
tje" niet aan de bak kwam en zelfs y
door zijn jongere zus Carol versla-
gen werd in loopwedstrijden. De
tijden zijn ondertussen wel veran-
derd. Carl Lewis nog nietzijn fami-
lie, zijn overtuiging, zijn streefdoel d
om de beste te zijn, is intakt geble-
"Het boek is een samenwerking tus- sportman. Maar het gaat ook over
sen Jeffrey Marx en mezelf. Ik heb wat sommigen over hem gezegd voor Steve Williams, zijn idool,
heel wat dingen verteld en Jeffrey hebben of hem hebben aangedaan Co-auteur Jeffrey Marx is met de
heeft die uitgewerkt." Dat zegt Carl en die dingen wil hij in een juist eerste de beste. Hij werkte in op-
R. f f 1 I 1_..„IIT T„* Unnb nnonl Hrochl l/Ofl UPrC
gendarische figuur Jesse Owens en
voor Steve Williams
Lewis over zijn autobiografie die in daglicht stellen. Het boek opent
de Verenigde Staten momenteel sterk met het verhaal van de Olym-
dracht van verschillende vooraan
staande kranten en won in 1986 een
opwaaien. Niet in piscne spelen van ivoo. mi uau vei- Pulitzer Prize voor zijn verslag over
het minst omdat hij in zijn boek telt Lewis over zijn leven, over zijn bedrog in de collegesporten en -
paard en man noemt en afrekent drang om de beste te zijn, over zijn
met heel wat zaken die over hem mislukkingen als jongeling, zijn eer-
ste wedstrijden en de grote door
braak. Vanzelfsprekend wordt er
gehandeld over het onderwerp geld
in de atletiekwereld en over het
druggebruik. En dan is er nog een
onthulling in het boek die misschien
1988 was hij een van die finalisten
voor een tweede Pulitzer. In 1987
schreef hij voor "Sports Illustrated"
een coververhaal over de drugver
slavingvan een van de grootste bas
ketbalsterren van de Verenigde
Staten.
"Carl Lewis, de autobiografie" telt
286 pagina's en 16 bladzijden met
Harde taal dus in een boek dat zeer schakeling van het Amerikaanse
vlot leest. De Nederlandse vertaling estafetteteam dat een gouden me- de boekhandel. Het werd uitgege
„i,,« ;c Hail lp haH mnptp.n winnen. Het ven door Standaard Uitgeverij. D<
werden gezegd de voorbije jaren,
Sommige atleten gunnen Lewis niet
meer het licht in de ogen, zoveel is
duidelijk. Maar Lewis reageert
daarop en zegt dat wat hij neeft
geschreven de waarheid is en alleen
die waarheid bekwaam is om de do- nog meer stof doet opwaaien dan de
diskwalifikatie van Johnson. De uit-
ping in de sport uit te roeien.
Hai
verscheen trouwens zeer vlug en is
de eerste vertaling die van het boek
op de markt is. Standaard Uitgever
ij heeft hiermee een suksesboek op
de markt gebracht.
Lewis zegt dat dit boek open en
eerlijk vertelt over de manier waar-
daille had moeten winnen. Het
team werd gediskwalificeerd we
gens een verkeerde stokwisseling.
Wat er precies verkeerd is gelopen
en waarom de coach Russ Rogers
hiermee te maken heeft, vertelt Le
wis onomwonden. Op meerdere
op de sport wordt gerund. Het han- plaatsen heeft hij het over zijn grote
delt over zijn jeugd en zijn leven als bewondering voor die andere le
de doping uit de sport bannen. "Dat
kan als alle atleten zich daarvoor
inzetten en wanneer alle atleten
clean gaan sporten". En zo ligt dat
ook voor de drugs, het grootste pro
bleem dat zich stelt. Carl Lewis wil
met de middelen waarover hij be
schikt vechten tegen de moderne
gesel die drugs heet. Maar ook hier
pleit hij voor een gezamenlijke in
zet. "Alleen gaat het niet, maar met
de inzet en ijver van velen kunnen
we heel wat bereiken", zo zegt hij.
Hij vindt het een schande dat de
moderne maatschappij dergelijke
problemen kent. Het bewijst dat de
ze samenleving niet helemaal kor-
rekt in elkaar steekt. Hier komt de hij waar hij zijn opwachting maakt,
religieuze overtuiging van Lewis het zo goed mogelijk doen. Voor
...~v naar voor. Carl Lewis de atleet die volgend jaar wil hij zich meer gaan
autentieke zwartwit foto's. Het ook een vroom man is en met over- toeleggen op het verspringen. Hij
boek kost 595 fr en is verkrijgbaar in tuiging deel uitmaakt van de Le- wil ook nog betere tijden realizeren
de boekhandel. Het werd uitgege- ken.Getuigen voor Kristus. °P de spurtnummers. Dat wil nog
ven door Standaard Uitgeverij. De En dan blijft er nQg het probieem niet zeggen dat hij harder moet trai-
van de thuislozen, de marginalen, nen, voegt hij eraan toe. Hoe hij dan
de zwakken in onze maatschappij die doelstellingen wil bereiken,
die overal door de mazen van het daarover zwijgt hij voorlopig. Maar
net vallen, die nergens terecht kun- ondertussen weet iedereen dat Le
nen. Ook hun lot trek Lewis zich wis gewoonlijk ook bereikt wat hij
aan. Ook hier zegt hij dat het niets wd bereiken. Ook dat leest u in zijn
te maken heeft met afkomst. "On- hoek waar hij het heeft over zijn
Nederlandstalige versie van het
boek besluit met een nawoord spe
ciaal geschreven voor België en
voor Nederland, waarin Lewis zijn
grote waardering uit voor de Me
morial Van Damme.
rekords na, beweert hij. Alleen wil
