Juul Keppens, een levensschets
"Joggingteam Dendermonde" wil joggen voor iedereen
3!
Wandel-Mee-Dag bij WSV Baasrode
Lebbeke zette 80-jarige ereburger in de praatstoel
10 - 9.11.1990 - De Voorpost
Lebbeke. Maurits De Vriendt (foto
Guy)
Juul Keppens, op 1 april - 'verzennekesdag', verduidelijkte gesprekslei
der Achiel Vermeiren - van dit jaar tachtig geworden, stond vorige week
vrijdagavond, in een bomvolle bovenzaal van Galerjj Pionier, ruim twee
uur lang 'in the picture'.
Neen, Juuls doopceel werd niet gelicht, wel was hij het Igdend voorwerp (al
genoot hij er duidelijk van) van een praatavond rond zijn leven en werk.
Dit initiatief van Galerij Pionier, om o.a. in samenwerking met Achiel
Vermeiren, Lebbekes eerste ereburger, via getuigenissen, flarden poëzie
(gebracht door Rita Dejonckheere) en diaprojektie te schetsen, werd een
komplete voltreffer, een kombinatie van ernst en luim, van stjjl en gemoe
delijkheid. Overigens kenmerken de gevierde eigen.
Een volledig relaas geven van deze praatavond is onmogelijk. De aanwezi
gen kregen trouwens evenmin een totaalbeeld van de gevierde kunstenaar.
Daarvoor waren tijd en middelen immers te beperkt, zodat klemtonen
moesten worden gelegd.
Wij beperken ons dan ook tot een greep uit de diverse getuigenissen die
tijdens de avond omtrent leven en werk van Juul Keppens afgelegd werden.
Een dom ongeval
Juul Keppens werd geboren op
1 april 1910. Vader Philemon
woonde toen samen met moeder,
Celestine De Vos, langs de Opwijk-
sestraat nr. 122 (het huidige num
mer 228). Juul liep school in de
'bewaarschool' van de Minnestraat.
De kans is groot dat hij in de klas
van zuster Sabine heeft gezeten.
Maar zekerheid daaromtrent kon
niet worden gevonden. De Eerste
Wereldoorlog zou aan Juul niet on
opgemerkt voorbijgaan...
Juul Keppens: Het gebeurde op
12 november, de dag na de Wapenstil
stand. Van Duitse soldaten had ik een
twaalftal buisjes gekregen. Vader had
ze ook bemerkt, maar mijn oudste
broer Frans, overtuigde vader dat die
buisjes geen kwaad konden: Kijk va
der, er zit geen kogel in.
Toch overhandig ik vader alle buisjes,
behalve één. Wanneer ik er met een
stopnaald in pook, komt er een wit
poeder uit te voorschijn. Ik klop het
buisje leeg op de kachel en op hetzelf
de ogenblik gaat er a.h.w. een schot af.
Helemaal doorheen mijn hand. Va
der wordt getroffen in de slagader.
Overal bloed. Mijn zus Rosalie wordt
geraakt in het strottenhoofd.
Twee Duitse soldaten springen binnen
en richten hun revolver op moeder. Ze
vragen naar wapens. Moeder kan het
buisje tonen en de soldaten begrijpen
meteen wat eraan de hand is. Meteen
worden er twee Duitse dokters bijge
haald die ons verzorgen.
De buisjes, zo bleek achteraf, waren
ontstekers van een handgranaat. Ik
zou het voortaan met twee vingerleden
minder moeten stellen. Veldeman,
een vriend van twee jaar ouder, was er
erger aan toe. Die is er blind van ge
worden.
Onderwijzersdiploma
In 1920 komt de familie Keppens
langs de Brusselsesteenweg 42 - 'op
den boelvaar', zegden de Lebbeke-
naars toen - wonen. Zijn ouders
baatten er een staminee uit: 'Bij Fil-
lemon van Enskes'.
Van daaruit kon Juul makkelijk de
doorsteek maken naar de
'Achterstraat' (Laurierstraat), om
zich zo naar de Broederschool te
begeven. Daar kreeg hij o.a. les van
meester 'Tisteken' - iemand die
niet over een onderwijzersdiploma
beschikte en daarom 200 fr. minder
verdiende dan de gediplomeerde
onderwijzers - en maakte hij ook
kennis met de 'meesters' Flies, Ro
ger De Visscher, even Omer Ra-
vijts, en de broeders Xaveer en Hil-
debrand.
Vanuit de Broederschool toog hij
naar de normaalschool van O.-L.-
Vrouw van Lourdes te Oostakker,
met het doel er het onderwijzersdi
ploma in de wacht te slepen. Hij
maakte er o.a. kennis met een ande
re Lebbekenaar, Maurits De
Vriendt, alias broeder Hippoliet,
die later zou uittreden, het onder
wijs zou uitstappen, een eigen zaak
opzette en als kunstig bewerker van
hout bekendheid geniet.
In de normaalschool zette Juul
Keppens ook de eerste stappen op
de scène. Wat gebeurde op 11 de
cember 1928, in 'De duivelsschuur',
een stuk van Opwijkenaar Jan Lin
demans.
Zijn stagelessen verzorgt Juul o.a.
in de Broederschool te Lebbeke.
Leerling van het 1ste leerjaar (bij
broeder Sylvanus) was toen Achiel
Vermeiren. Zijn indrukken over de
stagedoende onderwijzer:
Achiel Vermeiren: Ik zie je nog staan
voor het bord, de kant van het raam:
een jongeman die vertelde. Je tekende
een vijver en eendjes op het bord en
daarrond vertelde je. Je droeg geen
grijze of zwarte stofjas, maar een licht
beige. Dat is me bijgebleven...
Onderwijzer in de Broederschool
Op 1 oktober 1931 stond Juul als
onderwijzer van het 1ste studiejaar
- 2de klas, 37 leerlingen - in de
Broederschool voor de klas. Er wa
ren toen drie eerstejaars, met in to
taal meer dan 110 leerlingen.
Paul Aelbrecht, één van de leerlin-
Lebbeke. Juul Keppens in gesprek met Achiel Vermeiren (foto Guy)
gen van het eerste en achteraf van
net zevende studiejaar van toen,
grijpt in zijn herinneringen.
Paul Aelbrecht: De meester vertelde
heel graag. De beste opstellen van de
klas mochten in een apart boek inge
schreven worden. Wij moesten ook
veel tekenen. Tijdens het examen van
voordragen liet hij soms de jongens
zelf een cijfer geven.
Juul Keppens: Dat gebeurde inder
daad. Ik duidde dan drie a vier jon
gens aan die een cijfer mochten geven.
Hun appreciatie telde voor de helft
van het totale cijfer.
Ik heb in het onderwijs echt plezier
beleefd. Ik heb altijd graag voor de
klas gestaan, nooit getracht naar een
vakantiedag. Ik was trouwens in eerste
instantie onderwijzer, geen kunstschil
der. Er is nooit een leerling geweest die
kon zeggen: De meester kwam bij ons
wat uitrusten om achteraf hard te
kunnen werken op zijn atelier. Neen.
Van een onderwijzer hangt immers
teveel af. De richting die het leven van
een kind uitgaat, hangt veel van de
houding en inzet van de onderwijzer
',o ontmoet ik nu nog jongens die me
zeggen: Meester, aan u dank ik dit of
dat...
Op zekere keer kwam zelfs iemand uit
Canada bij me aanbellen, om me te
bedanken voor wat ik voor hem ge
daan had. Hij was later met een En
gelsegetrouwd en naar Canada uitge
weken. Nog later verzeilde hij in het
amerikaanse Florida, waar hij eige
naar was van een gebouw van 48 ap
partementen...
Nog een getuigenis i.v.m. zijn on
derwijzersloopbaan leverde ex-kol-
lega Frans Peeters:
Frans Peeters: Ik leerde Juul goed
kennen vanaf1946. Dertien jaarlang
zouden we samen op school staan.
Juul gaf les aan de leerlingen van het
7de studiejaar, eigenlijk een voorbij
gestreefde klas van de vierde graad,
die gedoemd was om af te sterven.
Vele van ziin leerlingen kwamen lou
ter naar school omdat ze schoolplich
tig waren. Het waren vaak jongens
voor wie de schoolbank een pijnbank
was.
Juul was echter een artiest, een ar
tiest-pedagoog en een artiest-opvoed
kundige. Want dat heeft hij vooral
gedaan. Opvoeden in de zin van die
jongens te doorpeilen en ze o.a. via een
individuele aanpak te motiveren.
Dankzij die ontwapenende, innemen
de gemoedelijkheid van hem. Hij was
een vriend en een vader voor hen. Op
school heeft hij geschilderd met levend
materiaal.
Naar de Dendermondse akademie
Tevoren had Jules ook les gegeven
aan de Aria, de Dendermondse
stadsschool. In de Denderstad liet
hij zich bovendien inschrijven aan
de akademie. Hij had er als leraars
Ferdinand Willaert en Felix Gogo.
Even kompaan van hem tijdens de
tochten van Lebbeke naar Dender
monde was Juul De Neef.
Juul De Neef: Die weg heen en terug
naar de akademie was zeker geen be-
eweg. De cinema Plaza bezochten we
wel niet zo vaak - manque d'argent -
maar ons vast verzamelpunt was de
Katholieke Kring in St.-Gillis-Den-
dermonde. Ik had toen al verkering
- mijn lief van toen zou later trouwens
mijn vrouw worden - en Juul had het
toen altijd over: Trek het niet te lang,
hé.
Dat Juul Keppens toen blijkbaar
wat naïever was dan Juul De Neef,
bewijst zijn tussenkomst: Ik vroeg
toen soms aan Juleken: Ziede ze
geir'n, Juul? Geeft ge haar dan een
'bees'? En hoe smaakt dat?
Juul Keppens was in die periode
ook aktief lid van toneelkring Vre
de.
Samen met o.a. Staaf De Wolf en...
Juul De Neef. Hij was er aktief als
dekorschilder en verzorgde de gri
me. Een aanzien als akteur was voor
hem niet weggelegd, hoewel hij in
1933 toch voor het voetlicht stond
als sekretaris van bisschop Odardus
in het 'Mysteriespel van O.-L.-
Vrouw van Lebbeke'.
In 1935 werd hij laureaat aan de
akademie te Dendermonde, met al
le eerste prijzen en de eremedaille
van de stad voor tekenen naar le
vend model.
Zijn artistieke aanleg en talent zou
zich ook manifesteren tijdens zijn
tekenlessen. Juul gaf o.a. ook teken
les aan de leerlingen van het achtste
studiejaar. Eén van hen was Pieter
Verleysen...
Pieter Verleysen: In dat achtste stu
diejaar kregen we aanvankelijk les
van broeder Albanus. Op zekere mor
gen verscheen echter broeder Theodo-
se voor ons. Hij zou ons voortaan les
geven. Probleem was echter dat hij
niet kon tekenen. Dus kregen we om
de twee weken, op zaterdagnamiddag
Juul Keppens voor de klas.
Juul Keppens was de man die voor ons
verscheen als een grote uitzondering.
Als de man die tegen de regels in een
beide stofjas droeg en geen grijze of
zwarte. Hij was een jongeman. Wij
leerlingen dachten even de maat te
moeten nemenmaar alras bleek dat
die tekenleraar niet alleen zeer goed
kon tekenen, maar hij ook als onder
wijzer en pedagoog iets te betekenen
had.
We waren wel aan de weet gekomen
dat hij in Dendermonde opgeleid werd
tot kunstenaar, maar wat dat precies
inhield wisten we niet. Wat echte Van
druk op ons maakte was de nu B:k]
waarop hij ons zijn les bijbracht,f
dat hij dat deed op een manier ff
mee wij niet vertrouwd waren. Hi
ons kennis maken met het perspek9*1
leerde ons ook de natuur tekenen N'1
beseften heel goed dat daar niet aü ten
een onderwijzer voor ons stond, Enk
mand die ons leerde tekenen, rciban
ook een artiest...
Aktief in het kulturele leven 'tan
Juul Keppens was ook aktief b ,pei
Koninklijke Harmonie St.-Ce<
waar hij tuba speelde. Vooral ai
was hij echter als Vlaming. vo
Plaatselijk was hij sekretaris van
Davidsfonds, het Vlaamse Krui rij
was hij nauw betrokken bij de
king van de VTB.
Zijn leven verliep zeer gelijknu
gekenmerkt door lesgeven en st
deren. Maar boven Europa pal Di
zich dreigende wolken samen ei
10 mei 1940 brak de hel los.
Tijdens de oorlog maakte Juul,
sekretaris, deel uit
'Winterhulp'. In 1941 organise
hij zijn eerste grote tentoonstelVl
in de akademie te Dendermoi
Hij kwam in kontakt met profes f
Jozef Muls, die zorgde voor dei
koop van een werk voor de stai
De repressie trof ook Juul Kepp t,
en hij belandde in de gevangeni
Dendermonde en in een kam;
Lokeren. In de loop van 1945
hij weer aan de slag als onderw.
en zich opnieuw totaal inzei
voor de kunst. Gevolg: een ee,
grote tentoonstelling in Brussel
lovende kritieken in zowel de fn».>
stalige als de nederlandstalige p< n
Over één facet van zijn werk getu d
Pieter Verleysen, een van de
kenners van het werk van
JuulK u
pens en o.a. inleider van divei
tentoonstellingen:
Pieter Verleysen: Tijdens mijn
spraak van vorige zondag in de raa
zaal van het gemeentehuis legde
o.a. een verband tussen het werk
defauvist Rik Wauters en Martin
lé en dat van Juul Keppens, waarbi\
wil rechtzetten dat Juul Keppens tu
een fauvist geworden is, dat het h
van Wauters dat hij tijdens een
toonstelling in Antwerpen samen
mij geproefd heeft, van hem geen
dere schilder dan Juul Keppens
gemaakt heeft. Maar het heeft
werk zeker bevrucht.
Tot slot van de avond werd de
vierde gehuldigd door bestendij
gevaardigde Alfons De Mol v„
mens de provincie), door senat
Octaaf Van den Broeck (namensL..
senaat) en door burgemeesl te.
Frans Moeyersoon (namens
ter Lenssens).
Pierre Van F
:a Op
geni bod
nzet ?P°
eer 'n e
iel blio
fr reic
let
e|de
spel
i.llio
*4
ril to
J lel.
ijn
'let
.ei
ber
Vla
-i gen
at gro
- mal
:el
Aal
Lebbeke. 'Meester Frans Peeters(fo
to Guy)
Lebbeke. Pieter Verleysen (foto Guy)
Lebbeke. Paul Aelbrecht (foto Guy)
Lebbeke. Jules De Neef (foto Guy)
Op 2 juli 1990 werd te Dendermonde de joggingsclub "Joggingsteam
Dendermonde" opgericht.
Dit gebeurde in samenwerking met de Stedelijke Sportraad van Dender
monde.
Hoewel joggen al sedert vele jaren bijzonder populair is, bestond tot op
heden in het Dendermondse nog geen club.
Initiatiefnemer Kris Scbelkens vond dan ook dat hieraan moest verholpen
worden.
In groep
Iedereen die regelmatig gaat joggen
zal al hebben gemerkt dat hij niet
alleen is om deze sport te beoefe-
w e mees
ten alleen of in een zeer beperkte
groep.
In feite is dit een opmerkelijk feno
meen, omdat het joggen in groep
niet alleen veel aangenamer is, doen
ook veel meer motiverend.
Inderdaad is de stimulans om te
gaan trainen heel wat groter wan
neer men met een groepje mensen
een vaste afspraak heeft op een of
meerdere vaste dagen.
Bovendien is er begeleiding voor de
beginnelingen, wat erg belangrijk is.
Iedereen
Volgens de initiatiefnemer heeft
"Joggingteam Dendermonde" zich
tot doel gesteld dat iedereen aan
bod moet komen.
Concreet betekent dit dat niet al
leen alle leeftijden, doch ook alle
niveaus aan hun trekken komen in
de club. Zowel de beginnelingen
dus als de echt getrainden.
Voor de beginnelingen, is er zowel
theoretische als praktische begelei
ding, zodat niemand zich overbe
last.
Nog regelmatig bemerken de men
sen van de club dat joggers bang zijn
om lid te worden omdat ze menen
dat ze te zwak zijn.
Dit is uiteraard totaal verkeerd om
dat bij het "Joggingteam" precies
aan alle niveaus aandacht wordt be
steed.
Tevens tracht men de trainingen in
een aangename sfeer te laten verlo-
u de eerste maanden van de club
achter de rug zijn, werd er reeds een
eerste evaluatie gemaakt van het
initiatief.
Deze was zeker en vast positief, om
dat men er in geslaagd is de doel
stellingen te realiseren.
T.t.z. alle niveaus en alle leeftijden
komen aan hun trekken.
Praktisch
De hoofdtrainingsavond van "Jog
gingteam Dendermonde" is woens
dag om 20.00 u. stipt aan de Sport
hal te Sint-Gillis-Dendermonde,
gelegen aan de Van Langenhove-
straat.
Doch ook op maandagavond kan er
fetraind worden, eveneens om
0.00 u. stipt.
Kleedkamers en douches zijn be
schikbaar in de sporthal.
met de Stedelijke Sportdiea
Het lidmaatschap is op de (verplich- Mevr. Adriaenssens, Van Lange
te) verzekering na (200 fr. per jaar) hovestraat 203a te Dendermo#
gratis. (tel. 052/21.06.12).
wie geïnteresseerd is kan contact Ofwel word je verwacht op een vl
opnemen met Kris Schelkens, Sint- de trainingsavonden.
Gillislaan 11, te 9200 Dendermon
de (tel. 052/22.22.23 of 22.10.10) of
Zondag 11 november heeft de tradi
tionele Wandel-Mee-Dag plaats.
WSV Baasrode pakt dan ook weer
uit met zijn wandelingen. Hiervoor
kan men tussen 8.00 uur en 15.00
uur inschrijven en starten aan het
lokaal 't Krukske aan de Baasrodes
traat te Baasrode, de wandelaars
hebben de keuze uit 3 afstanden 7,
14 of 21 kilometer.
De deelnemers aan de 7 kilometer
doen Vlassenbroek aan en hebben
een kontrolepost in het schilderach
tige dorp. De wandelaars die in
schrijven voor de 14 kilometer wan
delen via Vlassenbroek naar de wijk
Blauwe Steen, waar ook een kon
trolepost is gevestigd en wie in
schrijft voor de 21 kilometer die
trekt naar Lebbeke.
Het inschrijvingsgeld voor deze
wandeltochten bedraagt 30 fr en
zoals steeds werd gezorgd voorn
tigewandelwegen, langsheen moof gel
plekjes en in een schitterende
tuurlijke omgeving. Vorig
mocht men 327 wandelaars inscL
ven en voor de tiende editie,
jubileum uitgave dus, worden er!
ker zoveel, om niet te zeggen
meer, verwacht. Als het weer med
zal dat ook wel het geval zijn.
