Moge 1991 een jaar van vrede zijn Lucien Van Impe: 1990 jaar van de nieuwe ervaringen «Nee spe nee metu» De oproep der kabouters Amnestie, wanneer Dit kan altijd beter Kerstvrede bewaren De Voorpost - 28.12.1990 - 3 Aalst. SP fraktieleider Eddie Monsieur Langs deze weg houd ik eraan om alle bewoners van Groot-Aalst onze beste wensen aan te bieden voor het nieuwe jaar. Dit namens de SP-fraktie waarvan ik het voorzitterschap waarneem en uiteraard namens mezelf. Bij een jaarwende is het passend terug te blikken op wat het verleden ons bracht. Als socialisten hebben wij - gezien onze internationale roeping - een bredere kijk op het ganse wereldgebeuren. Immers, wat niemand voor mogelijk hield, realiseerde zich in 1990: nl. democratisering - in min of meerdere mate - van de kommunistische regimes in praktisch alle Centraal-Europese landen. Belangrijk voor de wereldgemeenschap is, dat hier ging om vreedzame omwentelin gen, onder druk van de volksmassa's. Het ontwaken in 1991 zou echter met meerdere schokken kunnen verlopen, gezien de enorme groeien de werkloosheid en de toenemende bestaansonzekerheid. Mijn eerste wens is dan ook dat Oost-Europa de weg van de geleidelijkheid zou blijven volgen en er een Europees harmonisch model zou uit geboren 1 worden, waar alle Europeeërs zich thuis zouden voelen. In tweede instantie wens ik voor 1991 dat bij ons allen de aandacht voor de problematiek voor de derde wereld zou groeien. Geen carita tieve hulp, maar daadwerkelijke basishulp (te stimuleren via talloze kleinschalige projekten) moet leiden tot het dichten van de kloof tussen het Rijke Noorden en het arme Zuiden van deze wereldbol. Afleggen van - in de mate van zijn mogelijkheden - een stukje egoïs me te voordele van altruïsme is hier de boodschap! Tenslotte wens ik van harte dat in 1991 wij geen Golfoorlog zouden mogen kennen. Het gespierde Bush-jargon baart immers grote zor gen. Meer en meer moet de publieke opinie akte nemen van het feit dat kapitalistische economische wereldbelangen hier absolute priori teit krijgen op humane oplossingen. Nu een atoomkonflikt in Europa in ruime mate bezworen is, duikt immers de kans op een kernoorlog in het Midden-Oosten op. Tegenover deze achtergrond verzinken onze lokale problemen im mers in het niet, ook al zijn deze soms individueel huizengroot. Vanuit onze socialistische visie wens ik dan ook dat voor elk individu de kansen op slagen in de maatschappij demokratisch zouden ver ruimd worden. Gelijke vertrekkansen zijn immers de beste basis voor een maximale ontwikkeling, op weg naar een gelukkige harmonieuze samenleving. Eddie MONSIEUR, SP-fraktieleider. Aalst. Lucien Van Impe (arch) Bij het einde van 1990 past het om even stil te blijven staan over wat ik dit jaar zelf kon realiseren. Nu ik minder aktief ben op sportief vlak kan ik meer tijd vrijmaken voor de mensen rondom mij. Supporters, vrienden en kennissen hebben steeds wat te vertellen, en dat vind ik bijzonder boeiend. Dit jaar maakte ik de Ronde van Frankrijk mee langs de andere kant, als kommentator wordt je even stil over de prestaties van de renners. Je kan jezelf moeilijk indenken dat je ooit zelf tot dergelijke prestaties in staat was. Je staat er op dat moment ook niet stil bij, daarvoor is de druk in het rennerspeloton te groot. In 1991 hoop ik vooral gezond te blijven en dat ik als zakenmens, in mijn groothandel van sportartikelen hopelijk ook kan waarmaken. Aan alle lezers wens ik het beste toe. En speciaal tot alle sportmensen wil ik zeggen dat ik in hun klub steeds bereid ben een babbeltje te komen doen. Lucien Van Impe, ex-Tour-winnaar. Aalst. VU volksvertegenwoordiger Jan Caudron Wanneer wij op 1990 terugblikken en 1991 zien aankomen dan denken wij aan de latijnse spreuk die reeds eeuwen op ons Aalsters belfort prijkt en dat spreekt over hoop en vrees. Inderdaad, 1990 bracht ons hoop door wat er in Oost-Europa aan het gebeuren is. De ineenstorting van het kommunisme en het prille ontluiken van de demokratie stemt ons hoopvol. Hopelijk kan Gor- batsjov zijn volk zonder kleerscheuren en zonder hongersnood door de bange winter loodsen en ook zelf aan de macht blijven. De Iraakse inval in Koeweit en de oorlogsdreiging die daaruit voort spruit, bevangt ons met grote vrees. Een oorlog in het Midden-Oosten zou vele duizenden onschuldige mensenlevens kosten. Het gebruik van chemische en zelfs nucleaire wapens valt niet uit te sluiten. Daarom kan oorlog geen oplossing zijn. Vrede voor het Midden-Oosten is vrede voor alle volkeren in het gebied. Het Palestijnse volk heeft recht op een onafhankelijke staat. Israël en zijn buren hebben recht op veilige en erkende grenzen. Alle VN-resoluties moeten zonder uitzondering toegepast worden, door iedereen. Stop de wapenhandel. Geen oorlog om olie of andere grondstoffen. Geen konfrontatie, meer samenwerking tussen Noord en Zuid. Van de Belgische regering verwachten wij dat zij een actieve en zelfstandige vredespolitiek voert. Ons land mag onder geen enkele vorm steun verlenen aan oorlog. Het moet een dynamische rol spelen om een diplomatieke oplossing voor het konflikt mogelijk te maken. Tenslotte wensen wij dat VU-voorzitter Gabriëls de Silco-gijzelaars vrijkrijgt zodat ook deze mensen eindelijk een vredevolle Kerst kun nen vieren. En een gelukkige nieuwjaar voor iedereen. Jan CAUDRON, Volksvertegenwoordiger. Aalst. Luc Van Lierde van Agalev In kinder TV-programma's krijgen kabouters nog eens kans; hoewel klein en zonder macht sturen ze hun boodschap uit: Maak een einde aan misbruik van natuur en dieren! Stop met het voorbereiden van de oorlog! Geef vriendschap ook aan wie een andere taal spreekt! Genees de eenzaamheid van de moderne mens! Te naïef voor een zakelijke wereld? Alleen voor kinderen? OPTIMIST EN ENTHOUSIAST Toch beweegt er ook wat in de grote mensenwereld. Kleinschalige initiatieven die, tegen de stroom in, aan konkrete alternatieven werken. Niet steeds gemakkelijk: er is zo weinig samen werking en de resultaten niet steeds zichtbaar. Toch stemt de aanpak van al wie konkreet "anders wil gaan leven" hoopvol. GEMEENTEBELEID AALST Alle Aalstenaars hebben de pletwals van de huidige meerderheid moeten ondergaan. Het is de taak van de oppositie korrekties en verbeteringen af te dwingen. AGALEV heeft konstakt getracht haar deel van die opdracht op een konstruktieve wijze uit te voeren. WAARAAN WIL AGALEV VERDER WERKEN? - Demokratie: iedere Aalstenaar heeft recht van spreken. - Verkeersbeleid: ook zonder auto... mobiel en veilig. - Bestaanszekerheid en opvang voor wie tegenslag heeft. - Efficiënt personeelsbeleid. AGALEV-AALST wenst ieder een gezond en voorspoedig 1991! Van Lierde Luc Aalst. Willy Van Mossevelde Wanneer wij van het oude het nieuwe ingaan is dit de periode waarbij wij elkaar met wensen overstelpen. Maar na deze feestelijke eindejaars-dagen staat men vlug opnieuw in de harde realiteit waarbij verleden, heden en toekomst elkaar niet loslaten. Men zou tal van wensen kunnen uitdrukken maar een goede gezond heid is van prioritair belang. Daarnaast is vrede een bijzonder belangrijk gegeven in een wereld die bulkt van transformaties. Er is inderdaad heelwat gebeurt de laatste maanden: Het Europese Oosten wordt ondertussen Westen. Maar nog verder in het Oosten slaan ze binnenkort misschien elkaar buiten westen. "Vrede aan alle mensen van goede wil." Een mooie boodschap en velen komen voor deze vrede op zoals de Vredesbeweging, Artsen zonder grenzen, Amnesty International... Het is een mooi ideaal maar in dit land kan men dit voor het eigen volk nog steeds niet opbrengen. Voor wanneer AMNESTIE? Willy Van Mossevelde Aalst. Anton Cogen (arch) De idee van een goedgerichte nieuwjaarsintentie lijkt mij al jaren een anomalie. Hoe kan je van iets dat per definitie mank loopt, hopen en wensen dat het goed gaat? Een jaar, een toevallig, mathematisch uitgekiend stukje van een mensenleven. Waarbij de ene aan het begin staat, de andere ergens halverwege en sommigen reeds de eindstreep in zicht krijgen, tenminste als alles goed gaat. Binnen een volkomen relatief tijdsverloop dus. Dit soort historisch, erfelijk pessimisme, is voor mij elk jaar opnieuw een bron van energie, een drijfkracht, om nieuwe initiatieven op te zetten, gewaagde eksperimenten aan te vatten en te keer te gaan met het instrument "kunst" tegen wat T.S. Eliot noemt:the hollow man. Mijn maag keert binnenste buiten van het legertje maatschappijop portunisten die vinden dat alles nog zo slecht niet gaat en er eigenlijk hoopvol uitziet. Dat is niet zo, dat is nooit zo geweest en dat zal ook nooit zo zijn. En dat moet ook zo. Dat is een noodzakelijkheid. Een conditio sine qua non. Daarin zit de stimulans om verder te leven en te creëren, daarmee wordt de weerbaarheid tegen het leven "it self', getraind en de sociale refleks aangescherpt. Een opgepept optimisme wiegt de mens in slaap, maakt hem egoïstisch en weerloos, als de onontkoombare realiteit dan toch op de proppen komt. Op het gevaar af als een overtuigd "Nietzschiaan" of op zijn minst een "moralist" over te komen, wens ik de mensen rondom mij een jaar vol inzicht, strijd, inzet, verlangen, passie, kreativiteit, vernieuwingsdrang, anar chie, cynisme, melancholie, droefenis, lijden, ekstase, vergetelheid, kontemplatie, zelfkennis, bedrog, haat, wellust, geest, erotiek, ver warring, chaos, nieuwe orde, revolutie, evolutie, evaluatie, kortom een typisch menselijke gelukstoestand, een "goddelijke" ontmenselij king, een droom van een leven... Aja, en veer dak et vergeit, een gelikkig neigentienonderd ienennei- gentig... van uw toegewijde komediant, Anton Cogen "Ik zing van ganser harte voor de Heer, ben opgetogen om God en Redder"... Zo juicht Maria in haar jubelzang. Zo nodigt het Kerste kind ons opnieuw uit om aan de vrede te bouwen, om in liefde en dienstbaarheid anderen voor te gaan op de weg van alledag. Jezus van Nazareth, vorst van vrede, kom ons nabij en doe het ons nogmaals voor, hoe mensen - aan elkaar toevertrouwd - doorheen goede en kwade dagen voor elkander geboren zijn. Moge de vrede van de Heer ook ons deel zijn in deze kersttijd. Mogen wij - schouder aan schouder - de kerstvrede bewaren en verdiepen voor al wie wij ontmoeten in het nieuwe jaar 1991. Veel geluk en zegen. J. De Smet, pastoor-deken.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1990 | | pagina 3