Fanfare Sint-Cecilia
jubileert
Alle eer aan juiblerende
petanqueclub 'Alosta'
Weekblad van Dender-
Durme- en
Sclieldestreek
Een halve eeuw
te Burst
Jm. II
Voor wie iets beter zoekt
J WD LimB£RGen
De Voorpost
VRIJDAG 11 JANUAR11991
44e JAARGANG NR. 2 - 44 F
In het kader van het kultureel leven van een gemeente heeft, naast de toneelverenigingen, de dorpsfanfare altijd
een voorname rol gespeeld. In de tijd toen de media nog zeer beperkt waren, zorgden de plaatselijke muzikanten
voor enige ontspanning. Het muzikaal peil van deze «blazers» was zeer beperkt, de muziekkennis van sommigen
niet te na gesproken. Vaak was alleen de «chef» een weinig onderlegd in de muziek maar de fanfares van weleer
zijn thans uitgegroeid tot koncerterende muzikale verenigingen die meerdere «geschoolden» in hun rangen tellen
en zeker niet met de vernederende naam van dorpsfanfare bestempeld mogen worden, ondanks het feit dat ze
toch nog altijd volkse ontspanning brengen.
Ook Sint-Cecilia van Burst is dit stadium ontgroeid en brengt zoals de meeste dorpsfanfares degelijke en
genietbare muziek. Het is niet meer die groep muzikanten die alleen goed genoeg was om de dorpskermis of een
andere viering op te luisteren maar wel een orkest dat gewaardeerde uitvoeringen ten gehore brengt en dit
bewezen hun optredens buiten de grenzen van Burst.
aterdag was Petanqueclub 'Alosta' te gast in het stadshuis van Aalst naar
inleiding van het 25 jarig jubileum van de club. Schepen van sport
atrick De Smedt schetste de ontstaansgeschiedenis van de pentanques-
ort. Hy omschreef zeer prozaïsch het beeld van de gemeentepleinen in de
Hjlirovence en andere streken in het zuiden van Frankrijk waar het 'jeu de
er ttule' druk wordt beoefend. In ons land moesten we wachten tot na de
zo iccdc wereldoorlog eer het petanque enige bekendheid kreeg.
de jaren 50 werden er clubs in
na fallonië en in Brabant opgericht.
3n alf in de zestiger jaren was PC
!iei losta een van de pioniers van de
itanquesport in Vlaanderen. Aio-
voorzitter Fernand Ameloot gaf
zijn feestrede een beknopte ge-
[Jhiedenis van de Aalsterse club.
et was een groep vrienden, werk-
am of het kadaster, dat startte
et een partijtje petanque op de
rking van de feestzaal Klarsen.
1965 ging men over tot de stich-
gsveergadering van de club. In de
il van Klarsen werd toen een tor-
de ook bij PC De Spijker. Acht le
den verlieten de club en ging op 18
december 1965 over tot de oprich
ting van PC Alosta. In de refter van
het vroegere buitengoed Pausipone
van de Aalsterse Jezuïeten vond
men een lokaal.
Dat men van aanpakken wist, daar
van getuigen de organizaites van zo
mer- en wintertornooien. In 1967
mocht men als eerste Vlaamse club
het Belgisch Kampioenschap orga-
nizeren. Men mocht toen 500 deel
nemers inschrijven. In 1968 organi-
zeerde men met evenveel sukses de
alleen maar kunnen van dromen.
Dat is tot stand gekomen dank zij de
inzet van alle leden. De voorzitter
besloot zijn toespraak met de woor
den 'de clubbelangen moeten blij
ven primeren'.
Leo Van Craeyveldt, nationaal
voorzitter van Vlaamse Liga voor
Petanquesport, deelde mee dat PC
Alosta als 22e club in de rij, ter
gelegenheid van haar 25 jarig be
staan, in het Gulden Boek werd in
geschreven en overhandigde een
wimpel aan de vereniging. Guido
Mortier van de Vlaamse Liga had
woorden van lof voor de Aalsterse
petanqueclub. Volgens hem mag
men PC Alosta als de promotor van
de petanquesport in Vlaanderen
beschouwen, dankzij een aktieve
clubleiding die zowel organizato-
risch als praktisch over heel wat
troeven beschikt.
Erpe-Mere. de leden van de fanfare Sint-Cecilia uit Burst die thans haar gouden jubileum zal vieren en een eerste plaat
uitbrengt (jv)
Stichting
Zoals in de meeste dorpen is de
muziekvereniging Sint-Cecilia van
Burst eveneens ontstaan door toe
doen vyin de toneelvereniging. Het
w*.s traditie dat tijdens de pauze van
een toneelopvoering, een muzikaal
st. Tijdens de viering van 25 jaar petanqueclub Alosta werden heel wat toespraken gehouden (a
>i gespeeld,
fervolgens verhuisde de petanque-
ib dan naar Nieuwerkerken, in
't restaurant 'De Gulden Spijker'.
>en speelde men in kompetitie-
rband bij de Brusselse federatie,
estal tegen Franstalige ploegen,
club trad aan onder de naam PC
Spijker.
(r jar mensen samen zijn, kunnen er
lrel eens woorden vallen en dat ge-
een vereniging soms aanlei-
)t een scheuring. Dat gebeur-
finale van de Beker van België.
In zijn 25 jarig bestaan won PC Alo
sta liefst 200 bekers, schalen en
wimpels. Het werd zes keer lig
akampioen en boekte 15 individue
le kampioenentitels. De deelname
aan het wereldkampioenschap in
Spanje in 1998 is ongetwijfeld een
hoogtepunt in de geschiedenis van
PC Alosta, zo vertelde voorzitter
Fernand Ameloot.
PC Alosta beschikt momenteel over
een mooi lokaal, waar vele clubs
De feestzitting werd besloten door
provinciaal voorzitter Maurice De
Ridder. Hij huldigde het bestuur
met als sportleider -en dat al gedu
rende 20 jaar- Louis Van Damme,
sekretaris J.M. Callebaut, onder
voorzitter Francois Van de Meirsch
en voorzitter Fernand Ameloot. Na
een drink in de trouwzaal van het
stadhuis, begaf het gezelschap zich
naar feestzaal Ter Mael voor een
enige jubileumsouper. (JMH)
ialst. Een beeld van de akademische zitting van 25 jaar Alosta (a)
intermezzo gebracht werd om de
toeschouwers tussen twee bedrijven
door nog wat meer ontspanning te
bezorgen. Zo waren het de Burst-
sche Kunstvrienden die veel bijge
dragen hebben om de muzikanten
een soort afzonderlijk statuut te ge
ven.
Het was al in 1940 dat een vijftal
muzikanten besloten om zelf een
muziekvereniging te stichten in
Burst. Een viertal muzikanten wa
ren lid van de fanfare van Eronde-
gem of in Aaigem maar met de
moeilijke verplaatsingen voor de re
petities speelde men liever dicht bij
huis. Ad. Verleyen, Kam. Scho-
ckaert, Prosp. Van Aerde en R. De
Roeck spraken er over met B. Tor-
rekens die dadelijk toestemde om
als muziekmeester zoals men dit
toen noemde, enkele muzikanten
op te leiden en het geheel te dirige
ren. Een eigen fanfare was toch nog
altijd iets anders dan naar een ge
meente in de omgeving te moeten
gaan spelen.
De voorbereidingen namen enkele
maanden in beslag om zich zowel op
materieel als op muzikaal vlak te
organiseren. Het had wel veel in
spanningen gevergd maar dank zij
de inzet van genoemde stichters, sa
men met nog een paar anderen,
hadden zij in 1941 een programma
klaar en maakten een eerste rond
gang. Dit was het resultaat van een
rijk gevuld verenigingsleven waar
mee de nieuw gestichte fanfare
Sint-Cecilia beschoren werd. Te
genslagen waren er zoals in alle
groeperingen maar altiid was er ge
noeg impulsieve kracht aanwezig
om de zaak in stand te houden en dit
met sukses want zoniet zou men nu
het gouden jubileum niet kunnen
vieren. Toegegeven dat er veel wils
kracht nodig is, vooral bij een mu
ziekvereniging die hoge kosten te
dragen heeft want de aankoop van
instrumenten is altijd een dure aan
gelegenheid.
Gesticht in een periode dat er van
amusement weinig sprake was,
groeide het aantal spelende leden
elk jaar en het duurde niet zo heel
lang of men kon op een dertigtal
muzikanten rekenen. De belang
stelling werd ook bij andere mensen
gewekt met het resultaat dat talrijke
sympathisanten als steunend lid
toetraden, nl. mensen «van goeden
wil, die het nut beseften van een
muziekmaatschappij op een dorp
en die ook begrepen dat er zaad in 't
bakje nodig was om de vereniging in
het leven te houden», aldus de voor
zitter in zijn toespraak tijdens de
viering van het zilveren jubileum
van Sint-Cecilia Burst.
Toneel en muziek
Met de stichting van een muziekver
eniging was er alleszins geen breuk
ontstaan met de «Burchtsche
Kunstvrienden», want nog meerde
re keren traden ze samen op. Een
ongedateerd programmablad is
hiervan het stellige bewijs. Bij de
opvoering van «De Vadervloek»,
een toneelspel in drie bedrijven van
J.J. Wahlen, werd een openingsstuk
gespeeld door Sint-Cecilia, nl. Bel-
goland, gekomponeerd door de ei
gen muziekmeester Ben. Torre
kens. Toen volgde zelfs nog een
«Vredelied» dat door een koper
kwartet begeleid werd.
Naar de toenmalige traditie werd
het toneelstuk gevolgd door een
eenakter maar tussendoor was er
een uitvoering van zang en muziek
waaraan de leden van het «Burcht
sche Muziek» hun medewerking
verleenden. Trouwens, het geheel
stond onder regie van Urbain De
Backer en de muzikale leiding werd
door Ben. Torrekens waargeno
men. Er was gedurende de eerste
jaren een ruime kulturele bedrijvig
heid te Burst dank zij de kombinatie
van toneel en muziek. Einde 1944
organiseerden zij samen een
«Groot Bevrijdingscabaret», een
enigszins gewaagde onderneming
want toen dit doorging woedde nog
het bekende Ardennen-offensief.
Bij de muzikale uitvoeringen speel
de Ben. Torrekens uiteraard een
belangrijke rol. Hij speelde niet al
leen viool maar was daarnaast diri
gent en toondichter tegelijk. Voor
de gelegenheid had hij zelfs een spe
ciaal lied gemaakt op Hitier dat
door de goedgevulde zaal aanwezi
gen meegezongen werd op de wijze
van een gekende schlager, «Joepie-
Jee». Dé toneelbond zorgde voor
de opvoering van de humoristische
eenakter, «De Zwansprofessor».
Gedurende een tiental jaren ging
het de fanfare erg goed voor de
wind maar met het wegvallen van de
toneelbond begonnen de eerste
problemen die na een paar jaren
echter opgelost werden dank zij de
steun van de toenmalige burge
meester De Vuyst e.a. als Remi
Vermeulen, Petrus Smekens, Cyriel
Danckaert, Jules Foauet en niet in
het minst Firmin Delacroix die nu
nog altijd erevoorzitter is.
Vlag en uniformen
Het was in 1961 dat de fanfare op
een vlaggedrager beroep moest
doen want eindelijk hadden ze ook
een vaandel dat hun identiteit
moest verduidelijken. Bij het zilve
ren jubileum in 1966, kwamen de
Burstse muzikanten in een nieuw
uniform de straat op.
Bij de fanfare dacht men na een
kwarteeuw ook aan verjonging en
vernieuwing. Naar het Amerikaan
se model dat in de jaren zestig ook
bij ons furore maakte, richtte men
een trommelkorps op en werd de
groep muzikanten voorafgegaan
door jeugdige majoretten.
Het trommelkorps bestond uit een
twintigtal zeer jonge meisjes, uitge
dost in een groen-wit uniform. Zij
werden opgeleid door Frans Wilms,
bevoegd musicus die toen leraar
was aan de muziekakademie van
Wetteren. De uniformen van deze
trommelaarsters werden ontwor
pen en vervaardigd door mevr. Ri
chard Goossens en mevr. Rob. De
Vos, die belangloos weken opoffer
den om de klederen klaar te krijgen.
Enkele jaren later stond de traditio
nele Ceciliaviering, in december
1976, in het teken van een uitgebrei
de feestelijkheid. Ter gelegenheid
van het vijfendertigjarig bestaan
van de fanfare werd tijdens de eu
charistieviering de nieuwe vlag van
de Burstse muziekvereniging ge
wijd. Het werd zowaar een modern
ontwerp in oude stijl. Voor de nieu
we vlag werd mevr. Bernard als me
ter aangesteld en Victor De Coo-
man ontfermde zich als peter over
dit illustratief element van de fanfa
re.
Toen ook werden talrijke verdien
stelijke muzikanten vereremerkt
om hun jarenlange trouwe inzet
voor de vereniging. In aanwezig
heid van de toenmalige Fedecam-
Lees door blz. 4
Hoogstraat 28 Aalst
Tel. 053/21.23.22
Huwelijkslijsten Porselein geschenken
Meubelen en decoratie