Fanfare Sint-Cecilia jubileert Alle eer aan juiblerende petanqueclub 'Alosta' Weekblad van Dender- Durme- en Sclieldestreek Een halve eeuw te Burst Jm. II Voor wie iets beter zoekt J WD LimB£RGen De Voorpost VRIJDAG 11 JANUAR11991 44e JAARGANG NR. 2 - 44 F In het kader van het kultureel leven van een gemeente heeft, naast de toneelverenigingen, de dorpsfanfare altijd een voorname rol gespeeld. In de tijd toen de media nog zeer beperkt waren, zorgden de plaatselijke muzikanten voor enige ontspanning. Het muzikaal peil van deze «blazers» was zeer beperkt, de muziekkennis van sommigen niet te na gesproken. Vaak was alleen de «chef» een weinig onderlegd in de muziek maar de fanfares van weleer zijn thans uitgegroeid tot koncerterende muzikale verenigingen die meerdere «geschoolden» in hun rangen tellen en zeker niet met de vernederende naam van dorpsfanfare bestempeld mogen worden, ondanks het feit dat ze toch nog altijd volkse ontspanning brengen. Ook Sint-Cecilia van Burst is dit stadium ontgroeid en brengt zoals de meeste dorpsfanfares degelijke en genietbare muziek. Het is niet meer die groep muzikanten die alleen goed genoeg was om de dorpskermis of een andere viering op te luisteren maar wel een orkest dat gewaardeerde uitvoeringen ten gehore brengt en dit bewezen hun optredens buiten de grenzen van Burst. aterdag was Petanqueclub 'Alosta' te gast in het stadshuis van Aalst naar inleiding van het 25 jarig jubileum van de club. Schepen van sport atrick De Smedt schetste de ontstaansgeschiedenis van de pentanques- ort. Hy omschreef zeer prozaïsch het beeld van de gemeentepleinen in de Hjlirovence en andere streken in het zuiden van Frankrijk waar het 'jeu de er ttule' druk wordt beoefend. In ons land moesten we wachten tot na de zo iccdc wereldoorlog eer het petanque enige bekendheid kreeg. de jaren 50 werden er clubs in na fallonië en in Brabant opgericht. 3n alf in de zestiger jaren was PC !iei losta een van de pioniers van de itanquesport in Vlaanderen. Aio- voorzitter Fernand Ameloot gaf zijn feestrede een beknopte ge- [Jhiedenis van de Aalsterse club. et was een groep vrienden, werk- am of het kadaster, dat startte et een partijtje petanque op de rking van de feestzaal Klarsen. 1965 ging men over tot de stich- gsveergadering van de club. In de il van Klarsen werd toen een tor- de ook bij PC De Spijker. Acht le den verlieten de club en ging op 18 december 1965 over tot de oprich ting van PC Alosta. In de refter van het vroegere buitengoed Pausipone van de Aalsterse Jezuïeten vond men een lokaal. Dat men van aanpakken wist, daar van getuigen de organizaites van zo mer- en wintertornooien. In 1967 mocht men als eerste Vlaamse club het Belgisch Kampioenschap orga- nizeren. Men mocht toen 500 deel nemers inschrijven. In 1968 organi- zeerde men met evenveel sukses de alleen maar kunnen van dromen. Dat is tot stand gekomen dank zij de inzet van alle leden. De voorzitter besloot zijn toespraak met de woor den 'de clubbelangen moeten blij ven primeren'. Leo Van Craeyveldt, nationaal voorzitter van Vlaamse Liga voor Petanquesport, deelde mee dat PC Alosta als 22e club in de rij, ter gelegenheid van haar 25 jarig be staan, in het Gulden Boek werd in geschreven en overhandigde een wimpel aan de vereniging. Guido Mortier van de Vlaamse Liga had woorden van lof voor de Aalsterse petanqueclub. Volgens hem mag men PC Alosta als de promotor van de petanquesport in Vlaanderen beschouwen, dankzij een aktieve clubleiding die zowel organizato- risch als praktisch over heel wat troeven beschikt. Erpe-Mere. de leden van de fanfare Sint-Cecilia uit Burst die thans haar gouden jubileum zal vieren en een eerste plaat uitbrengt (jv) Stichting Zoals in de meeste dorpen is de muziekvereniging Sint-Cecilia van Burst eveneens ontstaan door toe doen vyin de toneelvereniging. Het w*.s traditie dat tijdens de pauze van een toneelopvoering, een muzikaal st. Tijdens de viering van 25 jaar petanqueclub Alosta werden heel wat toespraken gehouden (a >i gespeeld, fervolgens verhuisde de petanque- ib dan naar Nieuwerkerken, in 't restaurant 'De Gulden Spijker'. >en speelde men in kompetitie- rband bij de Brusselse federatie, estal tegen Franstalige ploegen, club trad aan onder de naam PC Spijker. (r jar mensen samen zijn, kunnen er lrel eens woorden vallen en dat ge- een vereniging soms aanlei- )t een scheuring. Dat gebeur- finale van de Beker van België. In zijn 25 jarig bestaan won PC Alo sta liefst 200 bekers, schalen en wimpels. Het werd zes keer lig akampioen en boekte 15 individue le kampioenentitels. De deelname aan het wereldkampioenschap in Spanje in 1998 is ongetwijfeld een hoogtepunt in de geschiedenis van PC Alosta, zo vertelde voorzitter Fernand Ameloot. PC Alosta beschikt momenteel over een mooi lokaal, waar vele clubs De feestzitting werd besloten door provinciaal voorzitter Maurice De Ridder. Hij huldigde het bestuur met als sportleider -en dat al gedu rende 20 jaar- Louis Van Damme, sekretaris J.M. Callebaut, onder voorzitter Francois Van de Meirsch en voorzitter Fernand Ameloot. Na een drink in de trouwzaal van het stadhuis, begaf het gezelschap zich naar feestzaal Ter Mael voor een enige jubileumsouper. (JMH) ialst. Een beeld van de akademische zitting van 25 jaar Alosta (a) intermezzo gebracht werd om de toeschouwers tussen twee bedrijven door nog wat meer ontspanning te bezorgen. Zo waren het de Burst- sche Kunstvrienden die veel bijge dragen hebben om de muzikanten een soort afzonderlijk statuut te ge ven. Het was al in 1940 dat een vijftal muzikanten besloten om zelf een muziekvereniging te stichten in Burst. Een viertal muzikanten wa ren lid van de fanfare van Eronde- gem of in Aaigem maar met de moeilijke verplaatsingen voor de re petities speelde men liever dicht bij huis. Ad. Verleyen, Kam. Scho- ckaert, Prosp. Van Aerde en R. De Roeck spraken er over met B. Tor- rekens die dadelijk toestemde om als muziekmeester zoals men dit toen noemde, enkele muzikanten op te leiden en het geheel te dirige ren. Een eigen fanfare was toch nog altijd iets anders dan naar een ge meente in de omgeving te moeten gaan spelen. De voorbereidingen namen enkele maanden in beslag om zich zowel op materieel als op muzikaal vlak te organiseren. Het had wel veel in spanningen gevergd maar dank zij de inzet van genoemde stichters, sa men met nog een paar anderen, hadden zij in 1941 een programma klaar en maakten een eerste rond gang. Dit was het resultaat van een rijk gevuld verenigingsleven waar mee de nieuw gestichte fanfare Sint-Cecilia beschoren werd. Te genslagen waren er zoals in alle groeperingen maar altiid was er ge noeg impulsieve kracht aanwezig om de zaak in stand te houden en dit met sukses want zoniet zou men nu het gouden jubileum niet kunnen vieren. Toegegeven dat er veel wils kracht nodig is, vooral bij een mu ziekvereniging die hoge kosten te dragen heeft want de aankoop van instrumenten is altijd een dure aan gelegenheid. Gesticht in een periode dat er van amusement weinig sprake was, groeide het aantal spelende leden elk jaar en het duurde niet zo heel lang of men kon op een dertigtal muzikanten rekenen. De belang stelling werd ook bij andere mensen gewekt met het resultaat dat talrijke sympathisanten als steunend lid toetraden, nl. mensen «van goeden wil, die het nut beseften van een muziekmaatschappij op een dorp en die ook begrepen dat er zaad in 't bakje nodig was om de vereniging in het leven te houden», aldus de voor zitter in zijn toespraak tijdens de viering van het zilveren jubileum van Sint-Cecilia Burst. Toneel en muziek Met de stichting van een muziekver eniging was er alleszins geen breuk ontstaan met de «Burchtsche Kunstvrienden», want nog meerde re keren traden ze samen op. Een ongedateerd programmablad is hiervan het stellige bewijs. Bij de opvoering van «De Vadervloek», een toneelspel in drie bedrijven van J.J. Wahlen, werd een openingsstuk gespeeld door Sint-Cecilia, nl. Bel- goland, gekomponeerd door de ei gen muziekmeester Ben. Torre kens. Toen volgde zelfs nog een «Vredelied» dat door een koper kwartet begeleid werd. Naar de toenmalige traditie werd het toneelstuk gevolgd door een eenakter maar tussendoor was er een uitvoering van zang en muziek waaraan de leden van het «Burcht sche Muziek» hun medewerking verleenden. Trouwens, het geheel stond onder regie van Urbain De Backer en de muzikale leiding werd door Ben. Torrekens waargeno men. Er was gedurende de eerste jaren een ruime kulturele bedrijvig heid te Burst dank zij de kombinatie van toneel en muziek. Einde 1944 organiseerden zij samen een «Groot Bevrijdingscabaret», een enigszins gewaagde onderneming want toen dit doorging woedde nog het bekende Ardennen-offensief. Bij de muzikale uitvoeringen speel de Ben. Torrekens uiteraard een belangrijke rol. Hij speelde niet al leen viool maar was daarnaast diri gent en toondichter tegelijk. Voor de gelegenheid had hij zelfs een spe ciaal lied gemaakt op Hitier dat door de goedgevulde zaal aanwezi gen meegezongen werd op de wijze van een gekende schlager, «Joepie- Jee». Dé toneelbond zorgde voor de opvoering van de humoristische eenakter, «De Zwansprofessor». Gedurende een tiental jaren ging het de fanfare erg goed voor de wind maar met het wegvallen van de toneelbond begonnen de eerste problemen die na een paar jaren echter opgelost werden dank zij de steun van de toenmalige burge meester De Vuyst e.a. als Remi Vermeulen, Petrus Smekens, Cyriel Danckaert, Jules Foauet en niet in het minst Firmin Delacroix die nu nog altijd erevoorzitter is. Vlag en uniformen Het was in 1961 dat de fanfare op een vlaggedrager beroep moest doen want eindelijk hadden ze ook een vaandel dat hun identiteit moest verduidelijken. Bij het zilve ren jubileum in 1966, kwamen de Burstse muzikanten in een nieuw uniform de straat op. Bij de fanfare dacht men na een kwarteeuw ook aan verjonging en vernieuwing. Naar het Amerikaan se model dat in de jaren zestig ook bij ons furore maakte, richtte men een trommelkorps op en werd de groep muzikanten voorafgegaan door jeugdige majoretten. Het trommelkorps bestond uit een twintigtal zeer jonge meisjes, uitge dost in een groen-wit uniform. Zij werden opgeleid door Frans Wilms, bevoegd musicus die toen leraar was aan de muziekakademie van Wetteren. De uniformen van deze trommelaarsters werden ontwor pen en vervaardigd door mevr. Ri chard Goossens en mevr. Rob. De Vos, die belangloos weken opoffer den om de klederen klaar te krijgen. Enkele jaren later stond de traditio nele Ceciliaviering, in december 1976, in het teken van een uitgebrei de feestelijkheid. Ter gelegenheid van het vijfendertigjarig bestaan van de fanfare werd tijdens de eu charistieviering de nieuwe vlag van de Burstse muziekvereniging ge wijd. Het werd zowaar een modern ontwerp in oude stijl. Voor de nieu we vlag werd mevr. Bernard als me ter aangesteld en Victor De Coo- man ontfermde zich als peter over dit illustratief element van de fanfa re. Toen ook werden talrijke verdien stelijke muzikanten vereremerkt om hun jarenlange trouwe inzet voor de vereniging. In aanwezig heid van de toenmalige Fedecam- Lees door blz. 4 Hoogstraat 28 Aalst Tel. 053/21.23.22 Huwelijkslijsten Porselein geschenken Meubelen en decoratie

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1991 | | pagina 1