Fanfare Sint-Cecilia jubileert
Aalsterse Jonge Kamer
vijftien jaar aktief
NCMV Aalst
ruimte voor handel en wande
4 - 11.1.1991 - De Voorpost
Vervolg van blz. 1
voorzitter Claes, heeft het overkoe
pelend orgaan de fanfares en har
monieën speciaal bedacht. Op dat
ogenblik hadden enkelen slechts
vijf jaar dienst als spelend lid maar
zij werden toch al met een bronzen
medaille bedacht: Viv. Beeckman,
Gis. Cosaert, Rita De Langhe, Brig.
De Winter, Car. Solomé, Mare Pon-
net en Jacques Van Mieghem.
Meerdere «jongeren» hadden er al
het dubbel aantal «dienstjaren» op
zitten en hiervan zijn er alleszins
nog enkele aktief bij Sint-Cecilia
betrokken. Toen ontvingen een ze
vental blazers een zilveren medail
le: Joz. Coppens, Joh. De Vos, Joh.
Goossens, Peter Goossens, Luc
Ronsse, Alb. Van Boxtael en Mare
De Moor. Daarnaast hadden B.
Claes en R. De Moor toen al vijftien
jaar muziek gemaakt te Burst maar
een gouden ereteken als blijk van 35
jaar optreden werd toegekend aan
Joz. Schockaert, Am. De Smet, Ka-
rel Eeckhout en W. Muylaert.
De uitverkoren muzikant was toen
Alb. Melckebeeck die al vijftig jaar
de dorpsfanfare trouw was. Sinds de
start was hij één van de steunpilaren
bij Sint-Cecilia Burst met zijn erva
ring die hij voordien opgedaan had
bij de fanfares van Aaigem en Sers-
kamp. Voor zijn uitzonderlijke
prestatie ontving hij het erekruis
van «Ridder van Fedecam». De
«chef» werd evenmin vergeten wat
maar logisch was want muziekmees
ter Ben. Torrekens stond ook 35
jaar voor zijn muzikanten en vrijwel
alles wat ze op muzikaal vlak pres
teerden was aan hem te danken.
Daarnaast werden ook bestuursle
den bij de viering betrokken, vooral
het drietal dat toen een kwarteeuw
de vereniging met alle middelen
- vooral financiële - hulpvaardig
was: Firmin Delacroix, Petrus Sme-
kens en R. Goossens, zowel als spe
lend lid als sekretaris.
Traditionele start
Richard Goossens weet het alle
maal nog zeer goed want hij was een
van de steunpilaren - en nu nog al
tijd - en de grondleggers van de
dorpsfanfare die mettertijd tot een
concerterende muziekvereniging
zou uitgroeien. Waar harmonieën
en fanfares uit de omgeving zich
kenbaar maken onder de naam «Al
Groeiend Bloeiend», dan kan van
de fanfare Sint-Cecilia Burst gezegd
worden dat ze steeds een «bloeien
de groei» gekend heeft, een paar
minder goede tijden niet te na ge
sproken.
Van de tweede sekretaris-penning-
meester R. Goossens vernamen we
dat een paar Burstenaars te Aaigem
in de fanfare speelden, o.a. Alb.
Melckebeeck die ook in Serskamp
lid was van de vereniging en Joz. De
Swaef die te Erondegem in één van
de twee fanfares speelde, want was
deze gemeente toen twee «muzie-
ken» rijk, daar waar men nu aan een
aderlating toe is. Zo begon men met
zes muzikanten te Burst, veel te wei
nig om een indrukwekkende groep
muzikanten te vormen maar dit zes
tal begon alvast te repeteren in
Nieuwerkerken waar ze een zaaltje
ter beschikking hadden en Ben.
Torrekens als chef.
Begin 1941 zijn ook verschillende
leden van de toneelgroep De Burst-
sche Kunstvrienden begonnen met
muziek in te studeren wat een stij
gende ledenwerving tot gevolg had.
Tijdens de lente 1941, ondanks de
oorlogsverwikkelingen, kwam men
officieel met de fanfare op straat
om de bevolking van Burst te laten
weten dat er nog wat anders be
stond dan oorlog voeren. Toen
reeds waren een twintigtal muzi
kanten aktief in Sint-Cecilia maar
niettemin bleef men toch nog wat
toneel spelen dat soms zelfs ten
voordele van de fanfare gebeurde.
Volgens onze zegspersoon Rich.
Goossens had de stichting van de
fanfare als oorzaak dat reeds enkele
mensen ergens anders muzikaal ak
tief waren en door toedoen van en
kele leden van de toneelgroep
moest een parochie als Burst alleen
maar uit zelfrespekt, over een fan
fare kunnen beschikken om de fee
stelijkheden op te luisteren. Op het
einde van de oorlog bestond de
groep uit een dertigtal leden, niet de
ideale bezetting maar zelfs nu nog
moet men het soms met minder stel
len. Toch ging men tijdens de oorlog
ook in andere gemeenten optreden
o.a. te Liedekerke.
Sinds het begin was de deelname
aan de plaatselijke paardenomme-
gang een van hun belangrijkste akti-
viteiten. Elk jaar, sinds 1941, heeft
de fanfare van Burst de paarden op
hun tocht door de straten en velden
begeleid. Voor de oorlog deed men
hiervoor beroep op de fanfare van
Erondegem.
Reeds lang geleden maar toch nog
fris in het geheugen van de oudere
leden, herinnert men zich het op
luisteren van bevrijdingsstoeten,
meestal in dorpen waar geen mu
ziekvereniging bestond. Zo gingen
de muzikanten van Burst bij het
einde van de oorlog optreden in
Ottergem, Vlekkem, Bambrugge,
Borsbeke en Ressegem.
Majoretten en dirigenten
In 1971, naar het voorbeeld van an
dere fanfares, richtte men een ma-
jorettenkorps op. Deze meisjes wa
ren grotendeels gerekruteerd in het
reeds bestaande trommelkorps
maar dat men toch, gewild of onge
wild, aan het afbouwen was. Het in
stand houden van deze twee neven-
groepen om meer kleur aan de
groep te geven, was alleszins een vrij
dure aangelegenheid maar het ver
dwijnen van dit facet was meer een
fevolg van ledenschaarste. De
leine meisjes ontgroeiden de fan
fare en op een bepaalde leeftijd wa
ren ze in andere dingen geïnteres
seerd en ging hun voorkeur uit naar
andere vormen van ontspanning.
Dirigent Benoit Torrekens, tevens
koster van het dorp, is alleszins de
grote bezieler geweest van de fanfa
re Sint-Cecilia Burst. Het is voor
een groot deel aan hem te danken
dat men in Burst een gewaardeerde
muziekvereniging heeft. Toch is er
een periode geweest dat hij van het
plaatselijk muzikaal toneel ver
dween, te wijten aan onenigheid
zoals dit wel eens in alle vereni
gingen gebeurt. In die tijd werd de
groep dan geleid door Rob. Van
Ermen, afkomstig uit het Limburg
se. De muzikanten zijn het er nu nog
over eens dat men ook aan die man
veel te danken heeft, alhoewel hij
later zijn plaats weer afstond aan
Ben. Torrekens nadat het geschil
bijgelegd was. De koster-dirigent
heeft jarenlang de fanfare van Burst
op een bepaald muzikaal peil ge
houden en talrijke muzikanten op
geleid tot op het ogenblik dat zijn
gezondheid het niet meer toeliet
om nog verder voor Sint-Cecilia
Burst te ijveren. Hij werd in 1981
opgevolgd door P. De Smet, een
dertigjarige beroepsmusicus uit
Herzele die aan de muziekconser
vatoria van Gent en Brussel stu
deerde waar hij verschillende eerste
prijzen behaalde.
Anekdoten
Een halve eeuw muzikaal vereni
gingsleven levert natuurlijk heel wat
belevenissen op. Kuituurprijswin
naar 1989 van Erpe-Mere, Richard
Goossens, weet er nog alles van
want hij heeft heel wat anekdoten
meegemaakt. Zo ging de fanfare tij
dens de oorlog voor een bepaalde
gelegenheid optreden te Bambrug
ge in de zaal Vriendenkring. Na de
uitvoering ging men samen nog eens
bij «Bloem-Jang» een druppel drin
ken. Tijdens een leutig moment te
lefoneerde een bestuurslid naar Ju
les Fierens van Bambrugge en ver
telde hem. dat de fanfare hem ging
een serenade brengen via de tele
foon. Als gevolg van dit bijkomend
optreden mochten zij van de man
twee flessen jenever uitdrinken wat
de leute en plezier nog wat aanwak
kerde. Enkele muzikanten speelden
terwijl er gedanst en gezongen
werd. Bloem-Jang pakte Siekens
Jules op zijn rug en liep er meerdere
keren de herberg mee rond. Zo
werd het bijna middernacht toen de
champetter binnenkwam, eveneens
mee «een goei mot op». Toen speel
de men onmiddellijk de Braban^on-
ne ondanks het feit dat dit toen
verboden was. Maar de champetter
kende «het muziek» van Burst maar
al te goed en stoorde zich niet aan
deze serenade. Integendeel, hij was
de volgende «ruiter» op de rug van
Bloem-Jang.
Een ander voorval had minder aan
gename gevolgen kunnen hebben
maar toen vermoedde men er de
draagwijdte niet van. Richard
Goossens bracht deze gebeurtenis
nog eens in herinnering: «Het moet
in 1942 geweest zijn dat we een
trouwfeest moesten opluisteren.
Die zaterdagavond trokken we in
vol ornaat de straat op om meer dan
één serenade te geven en natuurlijk
bleven we ons daarna flink amuse
ren. Toch trokken we 's morgens
daarop nog al spelend naar de kerk
waar we de hoogmis zouden bijwo
nen. Intussen vernamen we dat er
hakenkruisen op verschillende mu
ren geschilderd waren en men be
schuldigde de leden van de fanfare
hiervan. Daar was natuurlijk niets
van vermits we de nacht door ge
feest hadden. Men wist echter dat
de overgrote meerderheid van de
groep anti-Duits was en vermits we
dit nogal eens openlijk durfden ma
nifesteren werden we trouwens het
«Engels Muziek» genoemd en bij
gevolg als eerste verdachten be
schouwd. Een paar jonge mammen
werden toen «opgepakt» waartjn-
der de muziekmeester B. Torrekens
die echter na een paar dagen kon
ontsnappen. Hij moest onderdui
ken en verbleef zo de rest van de
oorlog in Ressegem, verscholen bij
kennissen. Van toen af mocht men
niet meer in het openbaar optreden
maar wel repeteren bij Van Aerde.»
Alhoewel men het nu op bepaalde
vlakken ernstiger opneemt, vindt
voorzitter Mare De Moor toch dat
de ontspanningsfaktor eronder lijdt
maar dit neemt niet weg dat er ook
nu nog veel plezier gemaakt wordt,
vooral dan na de repetities.
Naar eigen lokaal
Een probleem dat zich bij elke grote
vereniging stelt is dit van een vast
lokaal. Zelden vindt men een vaste
definitieve plek om er zijn aktivitei-
ten te beleven. Zo verging het ook
de fanfare van Burst die gedurende
de eerste jaren een waar nomaden
bestaan kende. Na de oorlog was
het lokaal gevestigd in de café van
Melckebeeck, later bij Verleyen, bij
R. Goossens waar het eveneens ca
fé was, in de Patronage of de oude
school. Toen de nieuwe school ge
bouwd werd op het Molenveld, ver
huisde men naar de dorpsschool.
Begin 1980 begonnen de leden van
Sint-Cecilia Burst zelf met de bouw
van een zaal en betrokken hun lo
kaal «Perfa», waar zij al hun aktivi-
teiten kunnen ontplooien.
Nieuwe aanpak
Praktisch alle dorpsfanfares heb
ben nog weinig gemeen met wat we
een halve eeuw terug van ze te ho
ren kregen. Ze evolueerden naar
een betere kunstbeoefening en het
peil tegenover vroeger is nog nau
welijks te vergelijken.
Zo organiseert men te Burst sinds
enkele jaren een Herfstconcert wat
de fanfare als een prestigezaak be
schouwt met de bedoeling de vruch
ten van een gans iaar aktiviteiten
aan het publiek te laten horen. Het
is als het ware een ode aan de talrij
ke sympatisanten, dit als dank voor
hun morele en financiële steun ge
durende het hele jaar. Het bestuur
beschouwt dit optreden als het or
gelpunt van hun muzikaal seizoen.
Voor 1991 zal dit facet van de fanfa
re-werking enigszins anders liggen
want normaal organiseert men dit
koncert rond 1 december maar nu
wordt het een maand vooruitge
schoven naar eind oktober omwille
dat men een grootse show gaat op
zetten in het teken van de jubileum
viering. Nu reeds is men de voorbe
reiding hiervan bezig en de manifes
tatie gaat wellicht door in een ruime
tent op de pendelparking. Men
hoopt alvast op een enorme publie
ke belangstelling ondanks het feit
dat het koncert voor één keer niet
gratis zal zijn wegens de zware fi
nanciële last die dit gebeuren zal
meebrengen. Men zal o.a. een be
roep doen op het zangkoor van
Burst waarvan trouwens enkele le
den ook in de fanfare spelen. Het
staat nu al praktisch vast dat
P. Roelandt gekontakteerd is als
presentator-zanger en daarbij een
optreden van de zangeres J. Dulac
die in Burst geen onbekende meer
is.
Sinds de komst van de nieuwe diri
gent organiseert men nu ook al voor
de tiende keer een kermiskoncert.
Met het aanstellen van P. De Smet
is er bij de fanfare van Burst heel
wat veranderd. Was men vroeger
een muziekvereniging om stoeten
allerhande op te luisteren, dan is
men na het verdwijnen van het
trommelkorps en de majoretten,
zich meer gaan toeleggen op het
koncerterende element. Dit lag aan
de basis van het organiseren van een
kermiskoncert, in samenwerking
met het plaatselijk Davidsfonds.
Hieruit is dan ook het jaarlijks
Herfstkoncert gegroeid dat in 1990
aan zijn zesde uitgave toe was.
De fanfare Sint-Cecilia is de laatste
jaren ook een vaste waarde om het
Paaskoncert in de kerk te helpen
opluisteren. Daarbij komen nog de
verschillende optredens bij de zus
terverenigingen in de omgeving en
soms zelfs een muzikale uitstap
naar het buitenland.
In de toekomst zal men minder de
nadruk leggen op de wandelkoncer-
ten en meer de andere koncerten
trachten populair te maken, als het
ware een opwaardering van de
dorpsfanfare zoals dit de laatste tijd
bij alle muziekverenigingen ge
beurt. Men gaat de uitstappen door
de straten beperken wat niet weg
neemt dat men de plaatselijke ge
beurtenissen met een feestelijk ka
rakter nog zal blijven opluisteren.
Nu beschikt men over een dertigtal
muzikanten waarvan het merendeel
toch genoeg gemotiveerd is om re
gelmatig de repetities bij te wonen.
De bezetting van de groep is op het
ogenblik juist gepast zodat men
hoopt dat er in de nabije toekomst
feen wegvallen.
leer dan de helft van de muzikan
ten bestaat uit jeugdige mensen wat
enerzijds hoopgevend en gerust
stellend is maar anderzijds een pro
bleem kan stellen en de huidige
voorzitter M. De Moor formuleert
dit als volgt: «Men moet de jeugd
hebben om de toekomst eventueel
te kunnen verzekeren maar door
allerlei omstandigheden kunnen zij
snel de fanfare verlaten wat tot in
terne moeilijkheden kan leiden. De
toekomst is nu alleszins verzekerd
op voorwaarde dat de huidige leden
blijven. Nu dient men al rekening te
houden met enkele jonge dames
maar met een weinig begrip kan
ontslag voorkomen worden want we
zijn nu geen echte straatlopers meer
zoals vroeger, tenzij sporadisch.
Voor de gelegenheid van het gou
den jubileum mogen de leden van
de fanfare een nieuw uniform aan
trekken, het derde sinds de stich
ting. In de beginperiode waren ze in
het grijs gekleed, dan groen en nu
heen men naar een versobering uit
gekeken. Het is thans de bedoeling
om met een grijze broek en een
donkerblauwe jas zich meer op de
koncerttoer te tonen en minder in
de straten. De tijd dat men alle dor
pen platliep behoort tot het verle
den.»
Jubileumjaar
De gouden viering zal in feite inge
zet worden op vrijdag 1 februari
met de voorstelling van een plaat
met twee werken gekomponeerd
Erpe-Mere. De nieuwe vlag van de fanfare toen ze het zilveren jubileum vierL
(jv)
door hun dirigent P. De Smet en
uitgevoerd door de fanfare Sint-Ce
cilia Burst. Daarna is er op die dag
de officiële voorstelling van het
nieuwe uniform en zal men de deko
raties uitreiken aan spelende en
verdienstelijke leden.
Op 20 en 21 april organiseert de
fanfare haar jaarlijks eetfestijn met
uiteraard de bedoeling wat finan
cies te verwerven om een nog betere
werking te verwezenlijken. Daartoe
kondigt men nu ook al een barbecue
aan die zai gepaard gaan met het
optreden van een Tyroler Blaaskl
pelle.
Het bestuur van de fanfare Sint-<
cilia Burst is tegenwoordig samel
gesteld uit voorzitter Mare iJ
Moor, Firm. Delacroix, ere-voorzi
ter, Et. Van Den Rijse, ondervocT
zitter. Verder nog: Richard Gooj
sens, sekretaris en de leden Vict. C
Cooman, Aug. De Bock, Marc E
Smet, Luc De Sadeleer, P. De S{e)
voy, Rog. en Paul Ottoy.
(JAf"
Aalst. Aan het kruispunt van de Lion d'Or werden verbeteringen aangebrat Ie
aan het wegdek opdat het verkeer er veiliger zou verlopen (a)
Jaycees, Jonge Kamer Aalst, bestaat dit jaar vijftien jaar en dat:
lustrum wordt tijdens de nieuwjaarsreceptie van zaterdag 19 januari
met de passende luister gevierd.
Voorzitter Karei Van Cauwenbergh van Jaycees Jonge Kamer Aalst
is op zaterdag 19 januari gastheer in de Borse van Amsterdam op de
Grote Markt te Aalst waar de genodigden vanaf 19.30 uur worden
verwacht voor een nieuwjaarsreceptie. Die wordt gevolgd door een
kaas- en wijnavond. Voor deze avond kan men op voorhand inschrij-'
ven aan de prijs van 600 fr per persoon op het adres Jonge Kamer
Aalst, Dirk Bonte, Kommissiedirekteur, Leopoldlaan 79 te 93001
Aalst.
De avond wordt muzikaal opgeluisterd door de Jeggpap New Orleans;
Jazz Band.
Het NCMV van de stad Aalst nodigt
alle geïnteresseerden uit op de kur-
sus 'Ruimte voor handel en wandel'
die plaats heeft op de maandagen
14, 21 en 28 januari telkens vanaf
20.00 uur in de Borse van Amster
dam, Grote Markt 26 te Aalst.
De problematiek van de mobiliteit,
het verkeer, voetpaden, openbaar
vervoer... is onmiskenbaar sterk
verweven met het totale distributie-
gebeuren. Het NCMV van Aalst is
reeds geruime tijd aktief bezig met
deze materie, getuige daarvan zijn
de talrijke infovergaderingen en de
beleidsnota die eind '90 aan het
stadsbestuur werd overgemaakt.
Kursusleiders zijn Wim Kennis
Mia Compernolle, beiden special
ten ter zake;
De kursus omvat zoals gezegd d
avonden met als tema's: op de C
ste avond: wij ons gebied, ol
kern, hoe leven we hier, wie 2
onze klanten. Tweede avond: onl
ding van de situatie ter plaatse. Dj
de avond suggesties voor kerny
betering.
Voor verdere informatie kan n
terecht op het NCMV sekretaris
Dirk Martensstraat 67 te Aa
(053/78.11.50.)
(JMH)
Erpe-Mere. De fanfare Sint-Cecilia van Burst toen de muzikanten nog begeleid werden door een trommel- en
majorettenkorps (jv)
