Met de compagnie naar karnaval uropaprins Enrico ver de Europese karnavalontmoeting De Voorpost - 18.1.1991 - 5 (i) tube issej .om Ji nok torii s Vi 0 ja e Bi •t F! a La velyi in dl :ghe aar" Een geslaagde kamavalviering kan men alleen maar realiseren als men er de aktualiteit zoveel mogelijk bij betrekt. Dit gebeurde in het verleden en ook nu nog tracht men dit koncept na te streven. Hoe beter deze aktualiteit tot uiting komt, hoe hoger het aanzien van de vastenavondviering. Het is wel een feestelijk volksgebruik dat aan uitbundigheid gekoppeld is, maar toch blijft het tot op een zeker vlak alleszins tijdsgevonden. De evolutie in de manier van aanpassing is er een treffend bewijs van. Sinds eeuwen behoort karnaval tot een steeds weerkerend element in de jaarcyclus. Het is de aanloop voor de vastentijd en bijgevolg niet altijd goedgekeurd door de geestelijkheid die de wulpse gedragingen, overdreven braspartijen en drinkgelagen met klem en in alle bewoordingen afkeurde. Vroeger was het wel de gewoonte dat er ook een stuk cultuur mee samenhing, want sommige gezelschappen voerden wagenspelen of esbat tementen op... tegen betaling in baargeld of in stopen wijn. De vastenavondviering werd in alle tijden gekenmerkt door losbandigheid waarbij men afweek van het normale levenspatroon en alle regels opgehe ven werden gedurende de drie dagen die Aswoensdag voorafgaan. Aller hande buitenissigheden als overvloedig drankgebruik, het uiten van bele digingen en de losbandige omgang tussen de geslachten, waren oorzaa dat de Kerk en haar bedienaars tegen de vastenavondviering gekant waren. Dat de tegenstand van de Kerk soms navolging kreeg bij de burgerlijke overheid, is logisch als men weet dat niemand gespaard bleef- en blijft - bij de gemaskerde kamavalvierder. Vooral het masker was vaak een doom in het oog van de tegenstander van karnaval, ook al heeft dit gebruik nog maar weinig of niets te maken met de oeroude oorsprong. Een vasten avondzot denkt niet meer aan geestenafdrijving e.d.m. maar hij zet het masker op om zich ongedwongen tussen de feestvierders en de menigte te bewegen om zijn mening te uiten als een naamloze spreekbuis van de gemeenschap. Karnaval is meestal een kollektief geeburen, want zowel vroeger als nu werden er groepen gevormd om samen vreugde te maken en alle herbergen aan te doen. Verordeningen en tijdelijke politiereglementen zijn soms een rem geweest op bepaalde facetten van karnaval maar zelfs enkele oorlogen hebben nooit een einde kunnen stellen aan dit feestgebeuren. Trouwens, er verandert weinig als men vergelijkt met de vastenavondviering van een eeuw geleden. Karnavallied voor 1890 Ref: Mie kom hier Laat ons ne flikker geven Wij nemen ons plezier In 't schoonste van ons leven Toe springt mee en trekt geen vieze 'T is de karnaval Zij dansen overal Den karnaval is daar weerom Rechten, scheeven, scheel en krom Die nemen nu eens hun plezier En gaan eens lustig op de zwier En doen de ronden van den toer Verkleed in harlekein of boer Dansen springen overal Leve de karnaval. En als den toer nu is gedaan Moeten wij bij Wanne gaan En drinken daar een goede pint Ieder is nu wel gezind Wij vragen aan Wanne wat er is Zij geeft ons een teloorke visch Wij zijn in alles vol met kracht Om te dansen geheel den nacht. Ons leerze is nu opgevuld Eens de moustachen opgekruld En trekken met ons zoete kind Daar waar men te dansen vindt Met onze schoone Kompagnie Winnen den prijs bij Lange Mie Daar in geheel de stad van Gent Geen schooner is gekend. Nu dat den bal is gedaan Moeten wij naar huis toegaan Want als ik het zeggen moet Mijne beenen zijn nog goed Den karnaval is nog niet gedaan Wij moeten nog al dansen gaan Want 't ware voor ons een groot verdriet Amuseerden wij ons niet. Sa jongens neemt elkaar bij d'hand Schuift de stoelen aan de kant Meiskens makt uwen kadé En danst eens in de ronde mee Steekt de glazen eens omhoog En trekt den baas maar uit den toog En danst in ronde al te gaar En sluiten nu tot 't naaste jaar. Denkt men met karnaval aan allerlei uitspattingen, dan is het toch ook vrij veel synoniem voor vrije meningsuiting gedurende een beperkte tijd. Het is niet zozeer dank zij de maskerade dat meer 'gezegdwordt dan in normale omstandigheden, maar het is zowaar een ongeschreven wet dat het met vastenavond wel mag. Trouwens, wat dan allemaal gezegd wordt, zelfs de trieste waarheid, wordt aanvaard alhoewel niet altijd in dank afgenomen. Personen en toestanden zijn het voorwerp van spot en de soms daarmee gepaard gaande veroordeling door het volksgerecht. Gebods- en verbods bepalingen, noch verordeningen of reglementen, hebben hieraan weinig kunnen verhelpen, want karnaval bestaat nog uit vele andere dingen, zoals de kavalkade waarin evenzeer de misnoegdheid of de spot tot uiting komt, maar dan aan de hand van uitgebeelde toestanden, die in het belachelijke getrokken worden. Over dergelijke aangelegenheden worden we vaak ingelicht door de liedjeszanger die de kamavalviering te baat neemt om de volksstem te vertolken. De Kavalkade der Brugsche Poort 'T was den negentiensten maerte Reeds van vroeger gehoord De kavalkade moest uitrijden Buiten de Brugschepoort Er was van over lang Van dienen stoet gesproken Al de menschen der stad Waren er henen getrokken Ieder was vol verlangen En nog verheugd van geest Om dien stoet te zien aankomen Van dit liberale feest. bis Eindelijk om drij uren 'S namiddags kwam den stoet Aan 't hoofd een korps muziek Die speelden met kloeken moed Ruiters en soldaten Kon men met moeite tellen Het volk die riep bravo Men zou er van verstellen Dan voetgangers en peerden En wagens om het meest Ieder was wel tevreden Van dit liberale feest. Ik zag dan eene kooi Die op een wagen stond Waar drie beesten in wa fen Die ik niet uitleggen kan Ik dacht wat mag dat zijn Het moet toch iets beduiden De kooi die was toe Zij konden er niet buiten Die beesten waren mager Z'hadden den kop van een zwijn Ik dacht dat zullen zeker De verkens der armen zijn. Een waschhuis op een wagen was er ook bij te zien Kinderen waren aan het wasschen En zongen een litanie misschien Onder het toezicht Van twee vrome nonnen Moesten zij met vlijt Een naarstig betoonen werkten zij niet voort Men strafte hun met spoed Ik dacht 't is de wasscherij Die hier konkurrentie doet. bis (bis) (bis) Het was vroeger de gewoonte dat de feestvierders in groep aan de karnaval deelnamen. Vaak waren het gelegenheidsgroepen die kort daarna uit elkaar gingen nadat zij de prijzen verdeeld hadden. Men moest trouwens groep vormen zoniet kon men geen aanspraak maken op een eventuele prijs. Daarnaast waren er ook verschillende georganiseerde groepen, meestal van verenigingen en gilden. Het waren juist deze laatste die veel belang hechtten aan de kwaliteit van hun optreden en uiterlijk, want zij waren in feite gevestigde waarden, die hun status moesten eer aan doen in de stoet. Deze groepen moesten opvallen door hun houding, uitvoering van nummers en niet in het minst door hun kledij. In de karnaval van Gent in 1861 trokken de pijnders mee in de stoet en begeleidden zichzelf met een lied waarin eens te meer de aktualiteit aan bod kwam. Het was juist na de definitieve afschaffing van de stedelijke octrooien door de liberale regering van Rogier en Frère-Orban en hoe kon het anders dat zij tijdens de vastenavondviering op de korrel genomen werden. Men had het vooral op de vestingen rond Antwerpen gemunt en ook al zou de 'grote omheining' als stelling dienen voor de regering in oorlogstijd, dan vond de gemeenschap dat acht miljoen toch wat te veel was voor de belastingbetaler. Op het einde van hetzelfde jaar werden zowel door de liberale als de katholieke verenigingen protestmeetings gehouden tegen onteigeningen in de randgemeenten waar men forten zou bouwen. Het heeft allemaal niet veel uitgehaald, want de forten staan er op bepaalde plaatsen nog. Karnaval van 1861 - De Pynders Refrein: 't Zyn de pynders van Gent Het zyn de zakkendragers Geen kriepers of geen klagers Ze zyn altyd kontent Met 't geen Ons Heer hen zendt 't Zyn de pynders van Gent. Hun last is zwaer van alle dagen Maer hy verlicht by 't vrolijk lied, En ieder die zyn pak moet dragen En draegt het zoo gemaklyk niet. Altyd by d'hand om te trekken Aen 't werk om vrouw en kind te voên Ze schudden 't nooit van hunne nekke Lyk politieke mannen doen. Zy stappen regt uit, ongedwongen, Naer schip of zolder met hun graen Doch gaen met geen kromme sprongen Gelyk de loensche mannen doen. De zakken ydlen z'alle dagen Maer niet lyk ons ministers doen Die voor de forten durven vragen De kleinigheid van acht miljoen. Ze kunnen fyntjes parlesanten En zouden, als 't op kampen gong Ons zwygers van represantanten 'Nen neuze stellen met de tong. Als 't uit is met het arebeiden Liberaelkomedie of praetbarak Waermee men 't volk zoekt te verleiden G'heel die boetiek moet in den zak. In 1890 werd het algemeen stemrecht met evenredige vertegenwoordiging ingevoerd en dat bracht een hele omwenteling teweeg. Het liet zich duidelijk merken in de verkiezingsuitslagen ten nadele van de katholieke partij die een groot aantal zetels, vooral aan de liberale partij, verspeelde maar gelukkig haar meerderheid kon behouden. Ook in de steden en gemeenten hadden de politiekers al een voorsmaakje gekregen van wat het bij de parlementsverkiezingen zou worden. In een karnavallied maakte men daar trouwens allusie op, maar op gemeentelijk vlak had men de liberale partij kunnen wippen. Het was niet uitzonderlijk dat men na een overwinning in de gemeenteraad bepaalde partijen een nog groter 'buis' voorspelde. In de euforie was men verzekerd over de toekomstige neder laag van de tegenstander. Met karnaval werden alle fouten of tekortkomingen nog eens flink opgera keld en men verkneukelde zich uiteraard als men aan de winnende kant stond van een bepaalde partij. Het was minder aangenaam daarentegen als men in het verliezende kamp stond, maar dan verspreidde men liever geen liedteksten. (vervolgt) i jaar geleden werd Enrico verkozen tot Europaprins. In de bevolkings- jteters staat hij ingeschreven als Etienne lechair. In Aalst is zyn mavalnaam een begrip geworden. If voor de fusie van de gemeenten was hij gebeten door de karnavalmi- n obe. Hij nam in 1978 deel aan de verkiezing van de nieuwe karnavalprins werd tweede achter de klasrgke Michel Cleemput. Het jaar daarop won van Polle Keipernoagel. In 1980 werd hij prins van Oost-Vlaanderen, l hem de kans gaf om deel te nemen aan de Europaprinsverkiezing. Samen met 13 kandidaten uit de Benelux ging hij naar een tumultrij- ke verkiezing in het Nederlandse Alphen aan de Rijn. Een kandidaat uit Middelkerke bood hem zomaar eventjes 600.000 fr aan om af te zien van deelname/ Maar Enrico vol hardde in de strijd en won het pleit. Vanaf dan legde hij zowat 840 be zoeken af, was eregcnodigde in Keulen, Miinchen, Mainz, Bad Homburg, Gran Canaria, Rio de Ja neiro. In de Filippijnse hoofdstad Manilla werd hij ten tijde van het Marcos-regime als een echte prins en niet als een karnavalprins ont vangen. Overal was Enrico een ge vierde gast, behalve in eigen Aalst. Toenmalig burgemeester D'Haeseleer was één van de weini- I inlic gen die hem een passende hulde bracht. Met blijdschap kijkt Enrico op zijn periode als Europaprins terug, zelfs een huis in de Lindestraat verkocht hij om uit zijn kosten te komen. Op al zijn rondreizen waar hij als am bassadeur van de karnavalstad Aalst optrad, mocht hij nergens een relatiegeschenk, een medaille, een brochuurtjes uitdelen van de stad Aalst. Enrico staat dan ook zeer skeptisch tegenover de 'Europese karnavalontmoeting'. 'Aalst heeft zich tien jaar afgesloten voor het buitensteeds kamavalwe- reldje. Nu zijn alle vreemde plui- mendragers welkom. Nooit zag ik delegaties uit de karnavalstad Aalst. Men bleef steeds binnen zijn eigen stadsgrenzen, nu verlangt men dat de karnavalisten uit Euro pa naar hier afzakken. Dat kan toch niet', stelt Europaprins Enrico. 'Vergeet niet dat toen ik Europa- prins werd, men hier een campagne tegen het vreemde pluimengedoe voerde. Nu willen diezelfde mensen een Europese karnavalontmoeting. Aan zoiets moet jaren gebouwd worden. Dagelijks krijg ik telefoons en brieven van karnavalisten die sterk verwonderd zijn over het feit dat ze een uitnodiging kregen voor een karnavalfeest in de Keizerlijke Stede', voegt hij er nog verduidelij kend aantoe. Met de komende Europese karna valontmoeting ontdekten de be leidsmensen plots weer Europa prins Enrinco. Van een gewraakt persoon wordt hij nu een gevierd iemand. Het kan verkeren zei Bre- dero. Enrico zingt drie nieuwe karnaval- liedjes met als centraal tema vrou wen en liefde. 'Heilaba hier klopt iet nie', 'Maske van de Zaatstroatpoirt' en 'Van alle vra- wen die'k in 't Moisken kaan'. Dat laatste zingt hij samen met ex-prins Loeken Tatjen. Enrico is Europaprins voor het le ven en heeft steeds een waardige promotie geweest voor karnaval stad Aalst, een visitekaartje dat men misschien te laat ontdekte. Maar beter laat dan nooit (JMH) Lede. Peter De Deckeren Elsie Van denAbbeele werden de nieuwe jeugdprin sen van Lede (a) Lede. Verkiezing bierprins. Prins Mong en keizer Padova in een gezellig onderonsje (a)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1991 | | pagina 5