anfare Sint-Cecilia Burst
erandert imago
net gouden jubileum
1
Vrieskou kon deelnemers aan
hollepottentocht te Mere niet
de tiende
deren
De Voorpost - 8.2.1991 - 5
Itaat. purende een halve eeuw heeft de muziekvereniging Sint-Cecilia te Burst luisteren. En wat van sommige fan-
trine leiders voor muziek gezorgd. Overal waar een feestelijkheid was, hebben fares kan gezegd worden, is zeker in
ijvea i letterlijk en figuurlijk met veel klank, de gebeurtenis opgeluisterd. Burst het geval, waar ze trouwens
trunj sticht in 1940, maar aktief begonnen het jaar daarop, heeft de fanfare over verschillende jongeren be-
nanx n Burst al heel wat veranderingen ondergaan, maar het jubileumjaar schikken die een degelijke muzikale
pwar ant de kroon. Noch aan het programma, noch aan de gedaanteverwisse- bagage met zich dragen, en dat zich
gse. ig, kan men achteloos voorbijgaan en dat is juist de bedoeling van het uitert bij de goed verzorgde uitvoe-
istuur dat zich in 1991 bijzonder zal inspannen om nog meer dan ooit in ringen. In Magic Harmony staat het
ymao|t kijker te lopen en zich zal doen kennen als een muziekvereniging die slagwerk op de eerste rij en de kom-
1 D! 1J »-«-*-ponist heeft aldus gebruik gemaakt
van een nieuwe trend die stilaan
meer bij de fanfares ingeburgerd
wordt: «Na het beginakkoord krij
gen we een sterk ritmisch patroon,
waarop de tuba een melodische solo
speelt. Dit thema wordt dan overge
nomen door het hele orkest in een
eet wat muziek maken is. Binnen enkele maanden zal men zich te Burst
|ch in de verre omgeving moeten afvragen wie en wat de fanfare feitelijk
J
be onwaarschijnlijk ook, maar het stond. Toch bleef hij de fanfare
jB tijdens de eerste oorlogs- trouw en smaakte nog het genoegen
landen dat enkele jonge mensen, om de jubileumviering mee te ma-
^voorheen al in de muziek aktief ken. Zijn opvolger was een jonge
nen, naar een ontspanningsvorm beroepsmuzikant en volgde de '^g23016 beweging die de overgang
jchten die hen het best gelegen en trend van alle muziekverenigingen vormt naar bet zeer ritmische laats-
jnegen was. Vermits ze niet alleen uit de omgeving: met een geschool- te dee''. waar'n de drummer van de
(de kulturele groep De Burstsche de bagage ook de eigen muzikanten band z'cb zeker en vast kan uitle-
instvrienden behoorden, maar beter opleiden om de uitvoeringen ven->>
<k nog in de fanfare van Eronde- op een hoger peil te brengen. Het is de B-kant vindt men het meest
in of Aaigem speelden, lag het als het ware een overgang van wat recente werk van fanfaredirigent P
lorde hand om zelf een fanfare te men noemt de dorpsfanfare naar Smet. Zijn Joys and Sorrows
bhten. Dit gebeurde in de eerste een koncerterend orkest. Of dit be- beeft hij trouwens speciaal gekom-
aats om niet de verre verplaatsin- ter of slechter is, laten we hier in het Poneerd ter gelegenheid van het
0 te moeten doen, maar ook om midden, want het zijn de muzikan- g°uden jubileum van Sint-Cecilia
het kader van de aktiviteiten van ten zelf die het moeten uitmaken of ®urs^* Hiermee bedoelt hij letterlijk
toneelbond mee te werken op dit ten goede komt aan de fanfare. en figuurlijk het lief en leed van de
uzikaal vlak. De initiatiefnemers Natuurlijk, als beroepsmuzikant fanfare> ondanks hij blijkt voorstan
den toen Prosper Van Aerde, Ri- verkiest men uiteraard een zekere der te zÜn van Engelse titels. Dit
hard De Doncker, Kamiel Scho- perfektie en dat het bij de Burstse 'aatste 's misschien het laatste 'leed'
aert en André Verleyen. De eer- fanfare zeker niet slechter gaat, be- waarmee de fanfare opgescheept zit
:aktie bestond erin mensen warm wijst de stijgende interesse van maar gelukkig zijn er in Burst ook al
maken om tot hun muzikale mensen die zich bij hen aansluiten mensen die Engels verstaan... of is
oep toe te treden en daar zijn ze om mee muziek te maken, betere bet ™et een bedoeling om de plaat
)ed in gelukt, want na een paar muziek zoals beweerd wordt. ook 'n andere landen uit te bren-
iden konden zij rekenen op de In ieder geval, onder leiding van P. 8en?
in van meerdere muzikanten, De Smet steeg het ledenaantal tot kouiponist tracht met dit werk
ivan de meesten jarenlang in de meer dan dertig en als gevolg van de abesz'ns vijftig jaar werking met
[are zouden mee opstappen, betere muziekopleiding heeft men voor* en tegenslagen op muziek te
tweetal onder hen zijn zelfs nu sindsdien het aksent van het show- zetten en er °P die manier een uit-
na vijftig jaar, aktief bij Sint- gebeuren verlegd naar het brengen drukking aan te geven. De essentie
ia. van kwaliteitsvolle koncerten. Het ^an deze muzikale herdenking, of
rlog scheen geen hinderpaal is als het ware een verhuizen van de be,!er retro' wor.dt als. ^8* om"
zelfs niet om zich een instru- straat naar de concertzaal waardoor schreven: «We vinden in dit werk
it aan te schaffen en in het voor- natuurlijk het pittoreske en de dan ook drie belangrijke delen te-
van 1941 trok reeds een groep grondidee deels verloren gaat. Niet- ^g-^e aarze'ende start met de me-
een twintigtal blazende Burste- temin blijkt dit toch een goede for- 'ar,cholische hobo-solo, de betere
door de straten van hun dorp, mille te zijn vermits een koncert van Periode of bloei van de fanfare in
leerden het oorlogsgeweld en de dorpsfanfare druk bijgewoond een Prachtig tema, ondersteund
fitten op die manier veel leed te wordt, een teken van belangstelling door de k,ankvo,le akkoorden. De
:n vergeten. Zoals het in elke bij het publiek. Getuige hiervan te e.ufor.ie ter gelegenheid van het vijf-
iniging gebeurt heeft 'het Burst zijn de talrijk bijgewoonde bestaan op een eigentijds
iek' van Burst ook zijn miseries jaarlijkse optredens op het Paas- Ack 1,1
ld, het was een afwisseling van koncert van het plaatselijk zang-
n en laagten, maar met een koor Singhet Vroo, het Kermiskon-
Is weerkerende inzet van som- cert in samenwerking met het Da-
:n heeft men dit alles overleefd vidsfonds, het Herfstkoncert dat ge-
ikan men dankzij de bereidwillig- organiseerd wordt in het eigen lo-
"van velen, het muziekjubileum kaal van Sint-Cecilia. Dit laatste is
wen- een lukse die men alleen te Burst
«van de mijlpalen in de geschie- kent maar dit is tot stand gebracht
van Sint-Cecilia Burst was de dankzij de inzet van velen, zowel
hting van een trommelkorps in muzikanten als de talrijke mensen
568, een uitgebreide meisjesgroep die dagelijks achter de schermen
- pmit drie jaar later een majoret- werken om de vereniging op peil te
korps groeide. Dit gaf uiteraard houden,
er klank en kleur aan de muziek-
éniging, bij hun talrijke optoch- Eerste single
en stoeten waarin ze regelmatig Na vijftig jaar intensieve werking zit - - -
«stapten. Deze meisjes ontgroei- er praktisch nog geen sleet op de °Plu,steren van stoeten en optoch-
1 echter vrij vlug de groepering muziekvereniging van Burst, want fen ™eer vervan8en wordt door
'»in 1988 mochten de weinig over- met uitzondering van een uitge- kunstkoncerte"i> hoeft men niet
bleven majoretten de stokjes aan breid programma, aangepast aan de P)ee^ f° fleur,g en opvallend ge
it kant leggen bij gebrek aan inte- feestviering, wordt voor die gele- §aan" bijgevolg
sse, waarbij geen vernieuwing genheid een eerste plaatje op de geopteerd voor een sober en stijlvol
«gelijk was en bovendien was het markt gebracht met originele mu- U"1??1111' een k?mbinat,e van don-
de muziekvereniging een dure zjek die bovendien gekomponeerd kerblauw en grijs, dat beter past in
werd door hun bloedeigen dirigent een koncertzaal, maar minder zal
P. De Smet. Als houder van ver- °Pva,len biJ een eventuele deelna-
schillende eerste prijzen, behaald me aan een wandelkoncert dat nog
mij Nweiauaic piaais ui een or- aan de Conservatoria van Gent en steeds tot het programma behoort,
kt en zeker in een fanfare, is deze Brussel, heeft hij het aangedurfd overschakeling van het milieu-
to de 'muziekmeester', zoals men om de fanfare ook op die manier te vriendelijke groen naar het hemelse
ktijds Benoit Torrekens noemde, doen profileren. blauw, zal wellicht aanleiding geven
kt lag voor de hand dat hij als De A-kant wordt bezet door Magie tot bet sPelen van meer hemelse
«ter van Burst, een van de steun- Harmony, een brok hedendaagse muziek-
hen van de fanfare zou worden, muziek die vooral gekenmerkt is Programma
«ds de stichting heeft hij verschil- door het gebruik van wat men in
muzikanten geleid en zelfs muzikale termen noemt, ritmische
»- Pgeleid, want onafgezien van de patronen ofte syncopen, drumsolo's h van de fanfare
«staties die een toenmalige mu- en van die dingen mee^ Dit is een iS?"T"anak'
jS hereniging toen leverde, was onderdeel van de muziek dat vroe- van vorine wee/het'^rete
«voor een 'chef een enorme kar- ger niet gebruikt werd in het reper- t
«i om de muzikanten de eerste torium van de harmonies en fanfa- Hn„ van h„. v00rstel"
tij 'Boelen van de muziek aan te res, maar waarvan hedendaags zelfs niaatip n»arnar.«waQ!.r t,--Hen
stit,onafgezien van hun natuurlij- veelvuldig gebruik van gemaakt tjdensdte
s begaafdheid en aanleg. Wegens wordt. Zo is het ritme een van de
rnd terne omstandigheden werd Ben. belangrijkste elementen van het or-
rockritme met de leuke klarinetim
provisatie. Een modern werkje,
waarin menig orkest zijn eigen ge
schiedenis kan en zal herkennen».
Nieuw uniform
Niets werd onverlet gelaten om de
gouden verjaardag met stijl te bele
ven.
De muzikanten zelf worden er eens
te meer bij betrokken en hun vijf
tien jaar oude uniform droeg de
sporen van talrijke optredens. Ver
vanging van hun kostuum was dan
ook noodzakelijk. De keuze werd
trouwens gemaakt op basis van de
werking van de vereniging en nu het
luisteren, samen met het zangkoor
en ook dit jaar zal het de moeite
lonen om dit gewaardeerd koncert
bij te wonen.
Het jubeljaar kan niet zonder eetfe
stijn, niet alleen om eens gezellig
samen te zijn, maar ook en vooral
om de noodzakelijke inkomsten van
de fanfare te verwerven. Vooral in
dit jaar zal men uitzonderlijke kos
ten moeten maken en daarom nodi
gen zij de sympathisanten eens te
meer uit tijdens het weekeinde van
20 en 21 april om via een etentje de
muziekvereniging eens te meer fi
nancieel te steunen.
Op 1 juli biedt Sint-Pieterskermis
reeds voor de tiende keer de gele
genheid om het kermisgebeuren in
te spelen. Op de kiosk aan de kerk te
Burst zal de fanfare met een jubi-
leumkoncert optreden. Naar de
herfst toe, begin september, worden
de vreugdevuren aangestoken voor
de barbecue en tijdens dit eetfestijn
kan men opnieuw luisteren naar de
reeds gekende Tirolerblaskapelle
Die Lustigen Jager die voor een
sfeervolle avond vol stemming zul
len zorgen.
De fanfare stevent dan op het hoog
tepunt af van het jubileumjaar met
een groots opgezette showavond op
29 september. Het wordt geen gratis
koncert zoals telkenjare aan de
sympathisanten aangeboden wordt,
om reden van de hoge kosten die
een dergelijke organisatie met zich
brengt. Samen met de fanfare is er
dan een optreden met het gemengd
zangkoor Singhet Vroo, maar daar
naast heeft men beroep gedaan op
enkele vedetten uit de muziekwe
reld, die er een denderend spekta
kel zullen van maken, maar hier
over moet nog onderhandeld wor-
deiven meer informatie wordt later
verstrekt.
Toch zullen de talrijke belangstel
lenden hun gratis optreden krijgen,
want het jubileumjaar wordt afge
sloten op 23 november met het jaar
lijks St.-Ceciliafeest, dat deze keer
gepaard gaat met een bal, opgeluis
terd door het PDS-Combo.
Erpe-Mere. Benoit Torrekens, de eerste muziekmaaster van de fanfare Sint-
Cecilia die bijna onafgebroken het muziek van Burst heeft geleid tot hij in 1981
door P. De Smet werd afgelost. Vorige week was hij de eregast tijdens de
jubileumviering (jv)
Vereremerkingen
Een gouden feest is tevens een gele
genheid om bepaalde verdienstelij
ke mensen eens in de kijker tb plaat
sen. Bij het zilveren jubileum wer
den reeds verschillende medewerk
ers gelauwerd en ook deze keer is
men van deze stelregel niet afgewe
ken. Zo werd een bronzen medaille
toegekend aan de muzikant-juniors
die al vijfjaar lid zijn van de fanfare
Sint-Cecilia: Stijn De Moor, Fr. De
Meyer, B. De Rouck, J. De Schep
per, W. D'Hoker, Carm. en Indra
Goossens, Elke Redant, Chr. en
Koen Van De Voorde.
Enkele Juniors zijn echter al tien
jaar bij de vereniging aangesloten
en kregen daarom zilver opgespeld:
J. De Meerleer, J. De Moor, W. De
Rouck, A. en Chr. D'Hoker, Mark,
Marl., Mart. en Paul Ottoy. Het In
Veterani Honorem (brons) voor 15
jaar trouwe dienst, werd toegekend
aan Mare. De Smet en K. Verschue-
ren. Zilveren muzikanten met de
zelfde titel waren Fr. Baeyens, Aug.
De Bock, Mark De Moor, Joh. De
Vos, Joh. Goossens, Alb. Van Box-
stael. In die kategorie werd het
goud toegekend aan Rog. De Meer
leer met 35 jaar dienst bij de fanfare.
Een diploma werd uitgereikt aan de
muzikanten M. Beeckman en W.
De Winter, omdat ze al 42 jaar bij de
fanfare van Burst spelen. Daarnaast
werden er toch nog vier leden tot
Ridder in de Fedecam Orde ge
kroond voor een halve muzikant:
Amedee De Smet, Karei Eeckhout,
Joz. Schockaert en Richard Goos
sens die tevens secretaris-penning
meester van de vereniging is.
De 'chef Paul De Smet kreeg een
zilveren medaille als 15 jaar muzi
kant en dirigent Pro Merito. Twee
andere mensen die zich al 15 jaar
ingezet hebben voor de fanfare als
bestuurslid, kregen dezelfde onder
scheiding: Luc. De Saedeleer en Et.
Van Rijse. Victor De Cooman
kreeg hiervoor zelfs goud omdat hij
al 25 jaar de muzikale zaak van
Burst dient.
De grootste onderscheiding ging
tenslotte naar Albert Melckenbeek
die zestig jaar muzikant is, waarvan
een halve eeuw bij Sint-Cecilia
Burst en hiervoor ontving hij de titel
Officier in de Fedecam Orde, een
zeldzame lauwerkrans.
JV
ilegenheid.
Mgenten
ten vrij kwetsbare plaats in een or-
kten zeker in een fanfare, is deze
Eindelijk is het nog eens winter uit de goede oude tijd met vorst die echter
de deelnemers aan de tiende hollepottentocht niet kon afschrikken. Nog
talrijker dan de vorige edities waren de hollepotzwaaiers naar het Hof ten
Dale gekomen om er de avondwandeling mee te maken. De traditie die
vroeger het voorrecht was van de kinderen, is rfiet alleen definitief in ere
hersteld maar het gebruik is ook aanstekelijk geweest voor de volwassenen
die elk jaar in groter getal deze gebeurtenis willen meemaken.
Het feest van O.L.Vrouw Lichtmis
spreekt niet meer zozeer tot de ver
beelding, noch als kerkelijk feest,
noch als folkloristisch element. Het
is echter dank zij de heemkundige
kring en de vzw Vlaams Centrum
dat men te Mere, waar het gebruik
uniek is, opnieuw met het gebruik
aangeknoopt heeft en in tien jaar
tijd is het uitgegroeid tot een herbo
ren volksgebruik dat op zichzelf nu
ook al traditie geworden is. Van het
zwaaien met de hollepot door de
kinderen, dat om 'veiligheids
redenen' verboden werd, is men
overgeschakeld op een wandeling
en met tientallen trekt men nu met
Lichtmis, of de avond er voor, door
de velden van Mere. Zeden en ge
woonten hebben de laatste decen
nia sterk te lijden onder de moderne
vormen van recreatie maar vaak er
vaart men dat oude gewoonten vrij
vlug ingang vinden als men er zich
voor inspant om ze te doen herle
ven.
In de fusiegemeente kent men de
rapentocht te Burst die eveneens
een ruime belangstelling kent maar
toch is de hollepottentocht te Mere
een avondaktiviteit die zeer ge
geerd wordt bij de jeugd, alhoewel
de volwassenen zich niet onbetuigd
laten en hun hart kunnen ophalen
bij het zwaaien met de vuurpot. De
ze laatstcn hebben het gebruik zelfs
jarenlang beoefend toen er van ver
keersveiligheid nog niet eens sprake
was en de straat nog 'eigendom' was
van de spelende jeugd. Maar niet
alleen echte Merenaren zijn verlek
kerd op een dergelijke avondwan-
m brrekens een tijd lang vervangen kest geworden en de fanfares heb-
"orRob. Vanermen, die zich zeer ben daar vrij goed op ingespeeld eronfipr nl' n de namen hi-
Wienstelijk gemaakt heeft en met gevolg dat men thans zeker niet - FV gen'
talrijke eretekens uitgereikt aan
verdienstelijke medewerkers
gtmaaivi neen en mei gevuig udi uien mans zeKer mei ^ir,ör^iQ it. i
aarvan de oude muzikanten nu meer kan spreken van wat vroeger nn vrüHao 99 ^plaats
Jg met veel lof sjpreten. Onchnlcs nog al eens smalend genoemd werd «prlpent ÏL fa fa en die daê
b keerde Ben Torrekens terug 'stampen en dagen'. De tijd van de 'h l reeds voor de
"rijn taak op te nemen en bleef de 'hoempa-orkesten'behoort tot het h Paaskoneen Haf rtno h"8.a™
-> J®5'» fanfare aanvoeren tot in verleden en de dorpsfanfares zijn nk.nul( <-■ t, v 86
"'dynami'ichf ,oinf kracht T geëvolue"d ,ot bl^sorkesten organiseerd wordt.'ln de keTva'n
dynamische jonge kracht af- die zeer genietbaar zijn om te be- Burst zal men hen weer kunnen be-
Aalst. Arrondissementele afgevaardigden van het spoor, de PTT en de RTTin
drukke vergadering bijeen (a)
deling, ook zwaaien ze onwennig
met de brandende pot bij aanvang
en vliegen de gensters al eens in het
ronde. Velen zijn geïnteresseerd
om deze avondwandeling mee te
maken, vooral omdat de tocht door
de velden gaat en op bepaalde
ogenblikken een zeer feeërieke
aanblik geeft.
Het vuur het licht staan in het teken
van Lichtmis dat op zichzelf een
ruime betekenis had, zowel in de
oudheid als in de latere 'kristelijke'
tijden. Twee elementen staan hier
trouwens centraal: het is een reini-
gingsfeest net zoals in de lichtpro
cessie (candelaria) of de amburba-
le, de artistieke avondrondgang bij
de Romeinen. Zoals de meeste
'heidense' riten omgeschakeld wer
den tot kristelijke feesten, heeft het
vieren van Lichtmis niets meer te
zien met het verdrijven van boze
geesten noch met het gebruik als
afweermiddel tegen onheil en daar
bij denkt men nog evenmin aan deze
dag als aansluiting van Oud en
Nieuw Verbond, de overgang van
winter naar zomer, via de lente
uiteraard. Het vieren van Lichtmis
is uitgegroeid tot een aktiviteit die
vroeger een andere betekenis had
maar nu tot een ontspannende
vrijetijdsbesteding behoort... Het
zwaaien met de hollepot is een kin
derbezigheid die de nostalgie van
de volwassenen opwekt en te Mere
met Lichtmis sinds enkele jaren
herwaardeerd is. Ook al denkt nie
mand meer aan de oorsprong en de
diepe betekenis van dit feest, waar
aan vroeger zelfs een vrije dag aan
verbonden was, toch wordt de wan
deling besloten met een andere
Lichtmistraditie, nl. met een koe-
kenbak, het orgelpunt van de holle-
pottenwandeling.
JV
