Frangipanekes aan de lopende band in Erpe-Mere René Van Tittelboom vinkenier van Erpse Dorpszangers leverde met Jeppen en Cesar grootse prestaties i:y 2 - 1.3.1991 - De Voorpost Het industrieterrein van Erpe-Mere geniet bij de meeste firma's de voor keur wegens de uitmuntende ligging. Ook Erik Vonck en Koen Langen- dries vonden het de best geschikte plaats om er hun bedrijf in te planten. Nu kunnen zij er De Kroon, waar hoofdzakelijk frangipanes gemaakt worden, nog meer uitbreiden en dus ook nog koekjes produceren want dit is hun specialiteit waarmee ze de binnenlandse markt veroveren. De Kroon is een familiebedrijf dat voorheen in Nieuwerkerken gevestigd was en waar het begon met een vrij ruime bakkerij. Vader Vonck leerde de stiel in een banketbakkerij maar op zijn 18de vestigde hij zich zelfstandig als bakker. Als specialist in het vak legde bakker Vonck zich toe op het bereiden van frangipanes waarbij naderhand de echte bakkerij opgegeven werd. Dit gebeurde ook toen niet zonder risico, vooral omdat men een kapaciteit bereikte van slechts duizend frangipanes per dag. Dit was echter ook niet weinig aangezien men toen nog ambachtelijk werkte maar niettemin wist men stelselmatig het aantal op te drijven om een dagkapaci- teit van toch al 3.000 stuks te bereiken. Werkloze machines Ambachtelijk werk kan moeilijk konkurreren met machinale pro- duktie en wie vooruit wil moet met zijn tijd mee. Zo dachten ook de mensen van De Kroon en kochten een volautomatische verwerkings- lijn om de kapaciteit nog maar eens op te drijven. De machine is echter nooit in bedrijf geweest om reden dat ze niet voldeed aan de gestelde voorwaarden. Het was een keten die niet voor het soort bladerdeeg dat men wenste geschikt was. Het kwam wel tot een proces maar er werd weinig of geen gevolg aan ge geven wat er op neerkomt dat het haar maximumproduktie die toen opgelopen was tot 40.000 koekjes per dag. Problemen Aan elke bedrijfsuitbating zijn fi nanciële risico's verbonden maar daarnaast heeft men vaak met an dere moeilijkheden te kampen. Sommige tegenslagen kan men overwinnen maar aan andere kan men vaak niet ontkomen zonder veel schade en dit heeft nogal dik wijls een negatieve weerslag op de werking en het beheer van een be drijf. Sinds de oprichting van de firma zijn de normen sterk veranderd en ook in Nieuwerkerken kreeg men problemen met de buren die zich king is, betreft een volledig nieuwe bekloegen over lawaai- enverkeers- keten. hinder teweeggebracht door de Hierdoor was men genoodzaakt om zware vrachtwagens die de firma op de traditionele manier verder te kwamen aandoen. Dit was nu een werken en om de kwantiteit op te probleem voor Erik Vonck want hij drijven was men verplicht om meer had pas het bedrijf van ouders over- Erpe-Mere. Het gloednieuwe bedrijf van De Kroon op het industrieterrein van Erpe-Mere waar duizenden frangipanekes per dag de deur uitgaan (jv) een weggeworpen investering ge weest is. Wat er op het industrieter rein van Erpe-Mere nu in volle wer- niet zonder risico want de uitbrei ding vereiste een ernstige investe ring. Industrieterrein Indien men dus voor uitbreiding van het bedrijf opteerde dan moest men in Nieuwerkerken verhuizen. Dat men Erpe-Mere boven het Wijngaardveld van Aalst verkoos, was niet alleen omdat het goedko per uitviel maar vooral wegens de betere situering voor het verkeer wat een vluggere bediening van de klanten tot gevolg heeft want dit is voor een koekjesbedrijf een primor- zowel E. Vonck als zijn schoon broer K. Langendries stonden hier waarlijk voor een dilemma vermits enkele miljoenen aan nieuw kapi taal nodig was om een nieuw bedrijf op het industrieterrein op te star ten. Twee derden van het bedrag was trouwens bestemd om zich mo dern te installeren met machines van de nieuwste modellen uit roest vrij staal die een produktiekapaci- teit hebben van 12.000 frangipanes per uur. Naar de toekomst De distributie van de frangipanes diale faktor, verklapte E. Vonck uit Erpe-Mere gebeurt voor 90 pro ons en hij benadrukte deze visie: cent op de Belgische markt. Ze gaan "Het produkt moet zo vers mogelijk meestal naar grootwarenhuizen en zijn bestemming bereiken. In Aalst uiteraard naar de groothandel. De moet het transport eerst door de rest gaat naar Engeland en in zeer drijf zich meer toespitsen op de bui tenlandse handel om de zware cou currentie in het binnenland te be strijden. De nieuwe infrastruktuu biedt trouwens nu ook de mogelijk Uiij.vii nuj 1I1V11 «V.1 uiivm Ulii Uiwwi IJ 11' T" 1 --1 1 7 personeel in dienst te nemen en zo genomen. Hier waren maar twee stad, een nadeel dat m Erpe-Mere. kleine mate naar Frankrijk. Vermits kon men 8 000 frangipanes per dag mogelijkheden: ter plaatse blijven niet bestaat want bijna onmiddellijk er dus nog een ruime afzetmarkt produceren maar er was steeds werken en een relatief kleinschalige zit men op de snelweg of de hoofd- bestaat in het buitenland hoeft de meer vraag' op de markt wat een produktie aanhouden of uitkijken wegen. Dit industrieterrein is trou- firma het Europa 92 niet te vrezen konstante stijging van de produktie naar ruimere werkgelegenheid wens zeer voordelig gelegen." vooral omdat ze noc onvervalste eiste om aan de noodzakelijke afzet waardoor de produktie nog gevoe- De verhuis naar Erpe-Mere werd te kunnen voldoen. Toch bereikte Hg kon opgevoerd worden. Hij op- echter voorafgegaan door langduri- De Kroon een tiental jaren geleden teerde voor het laatste maar dan ge besprekingen in de familie want vooral omdat ze nog onvervalste kwaliteit leveren want van de vier grote Belgische produkten werkt men alleen in De Kroon nog met de oude vertrouwde bladerdeeg. De ambachtelijke techniek om bla derdeeg te verkrijgen kon na lang durig onderzoek door het bedrijf zelf worden veranderd wat leidde tot een eenvormige kwaliteit waar bij men minder afval had en dus ook voordeliger is in het verbruik van grondstoffen. Met de nieuwe impakt zal het be- heid om sneller te leveren en mei het hoeft geen voorraden aan te leggei org' vermits men nog altijd op bestellini Daj werkt wat een vers produkt met ho tie I ge kwaliteit waarborgt. Bovendie wil men de machines nog meer latei renderen door een nieuwigheid q de markt te brengen. De Kroon be looft ons dit jaar nog het eekhoorn broodje, een koek vervaardigd q basis van kokos en hazelnoot. He worden dus drukke tijden Voor di mensen van De Kroon en het aan E. Vonck te bewijzen een waar dig "zelfstandige van het jaar" zijn. Hij vindt het echter een uitda De ging maar is bereid om de strijd aa te gaan, met overtuiging zelfs in Nieuwerkerken kon hij "goed zij brood verdienen" maar als producent wil men alleszins zijn ho rizonten verleggen. Zijn prijs vai het Liberaal Verbond voor Zelf standigen Oost-Vlaanderen is ee stimulans geworden en samen me zijn vijftien personeelsleden hoop 151 hij het zeker te rooien in 1992 was nu meer dan ooit wil hij het waa maken op de buitenlandse mark dat voor beide verantwoordelijke! van de firma een onontgonnen ter rein gebleven is. De vinkensport, een passieve rekreatie, die vroeger weinig belangstelling genoot, is de laatste jaren een zeer populaire bezigheid geworden. In sommige regio's echter zo goed als onbekend maar in andere een druk beoefende en zelfs gepassioneerde vrijetijdsbesteding. Een van de voortrekkers en een toonaangevende figuur vinden we in de persoon van René Van Tittelboom, vinkenier in hart en nieren. Vinkenier Van Tittelboom kan als een van de meest echte en autochtone Erpe-Merenaren bestempeld worden: geboren in Bambrugge, gehuwd te Mere, aktief in Erpe en nu gedomicilieerd in Aalst maar dan wel in... de Erpestraat. Deze schilder van beroep is echter al van kindsbeen af gepassioneerd door de vinkensport en de kweek van kanaries. Het is dus niet te verwonderen dat hij maar zelden zonder goede zangers naar de zetting gaat. Het is wel niet met eigen kweek maar dan toch zijn de piepjonge vogels, die hij via de «bevoorrading» krijgt, in kennershanden. de Domper hetzelfde verwacht. Re né Van Tittelboom speelt niet met alle vinken tegelijk in één wedstrijd, maar naast de zettingen bij de Erpse Dorpszangers 's morgens, is hij ook een vaste mededinger bij de Meerse Vinkeniers die in de namiddag van start gaan. Jeppen en Cesar en dit heeft hij meermaals bewezen, vooral tijdens de avondzetting op 11 mei te Mere, toen hij maar liefst 887 deuntjes zong. Zijn eerste rit van het seizoen, 's morgens om negen uur, was een ware tegenvaller met slechts 428 liedjes. Van zijn Cesar zegt Van Tittelboom dat het een vogel is om in feite naar een degelijk klassement te spelen. Met Cédé en Tanga nam hij slechts aan enkele wedstrijden deel maar dit zijn dan ook vinken die bij de middelmaat mogen geklasseerd worden. Verzorging Volgens vinkenier Van Tittelboom Dorpszangers René Van Tittelboom is aangeslo ten bij de Dorpszangers, de bloeien de vinkeniersvereniging van Erpe, waar hij jarenlang ondervoorzitter was. Bij deze vereniging was hij al tijd een stimulerende kracht en ge tuigde van veel organisatorische er varing. Hij lag trouwens in 1968 aan de basis van dejeugdzettingen die in het begin van de jaren 1970 enorm sukses kenden want wie krijgt ruim 200jonge deelnemers voor een een voudige vinkenzetting bijeen. Maar zo eenvoudig waren ze nu juist ook weer niet want samen met het bestuur wist hij toch voor 10.000 fr. in naturaprijzen bijeen te verzamelen. De jeugd werd in kate- gorieën ingedeeld tussen acht en vijftien jaar. algemeen te winnen. Trouwens, het nut van deze jeugdzettingen werd niet ontkend: «Dit feestgebeuren voor de jeugd heeft inderdaad door zijn steeds toenemend sukses der Daarnaast was R. Van Tittelboom voorafgaande jaren op duidelijke ook altijd de man die bij speciale wijze aangetoond dat deze laatsten gelegenheden van de Erpse Vinke- niet langer onverschillig staan te- niers een show opluisterde en al een genover onze hobby.» paar keer zorgde hij voor een Het initiatief van R. Van Tittel- kooiententoonstelling. Toch ging boom leidde in ieder geval tot meer zijn voorkeur nog altijd naar de begrip en sympathie voor deze re- jeugdzettingen omdat de volwasse- creatiesport waarop vroeger nogal ne hiervan het meeste voldoening vernederend neergekeken werd. In heeft en vooral om langs deze weg 1971 kon hij trouwens met zijn me de jeugd voor de vinkensport in het dewerkers van de Dorpszangers 213 jonge vinkeniers te Erpe verwelko men die daarnaast ook aan een bal lon- en opstelwedstrijd mochten deelnemen en waaraan eveneens talrijke prijzen verbonden waren. René Van Tittelboom is alleszins gedurende jaren de bezieler ge weest van dejeugdzettingen die na derhand uit het programma ver dwenen zijn. Wedstrijden Mettertijd heeft R. Van Tittelboom zijn organisatorische kwaliteiten niet meer verder benut en is zich gaan toeleggen op de kweek van kanarievogels maar toch gaat zijn voorliefde nog altijd naar de vin kensport. Op het ogenblik heeft hij een viertal wedstrijdvogels die hem maar zel den in de steek laten en waarmee hij vorig seizoen meerdere triomfen behaalde. Het viertal Jeppen, Ce- sar, Cédé en Tanga zullen volgend vinkenseizoen het gezelschap krij gen van Domper. Deze naam heeft hij aan een jonge wedstrijdvink ge- Men mag al een goede en rasechte ls,de verzorg,ng een van de belang- vinkenier zijn, dan toch moeten de "Jkste faktoren 80ede r"ulta" vogels, net zoals de mensen, het no- ,e" te bekomen. Men moet dage- dige talent bezitten. Er is natuurlijk ''Jks aen Paar urc" aan de ™Sels veel gelegen aan de wijze van ver- besteden za klaar 'e stomen zorging en voorbereiding maar toch ™or een wedstrijd maar ook button h„ het seizoen mag men ze met aan bereikt men alleen hiermee niet de hoogste top. Die wel meedingt naar de top is zijn vink Jeppen die vorig seizoen twaalf eerste prijzen zong. Jeppen wordt echter keurig behan deld want elke wedstrijd heeft hij zijn «vaste optekenaar» in de per soon van Kathleen De Frenne. De hun lot overlaten. Hij beschouwt de winterverzorging van het grootste belang om het volgend jaar goede of slechte resultaten te boeken. Het komt er trouwens in de eerste plaats op aan om de juiste voeding aan te passen want het is niet gelijk wat vink Jeppen behoort tot de beste men 8eaft aan °m,het fen welke van de streek want naast zijn lokale v08ek Daar zlt bet ,e "eten wat men aan die bepaalde vink mag overwinningen werd hij achtste in het kampioenschap van Vlaanderen en 26e in het kam pioenschap van België waar toch 1.754 vinken in lijn stonden. In de ding. Qost_ voeren want de voeding is nooit ge lijk voor iedere vink. Jeppen en Ce- sar krijgen trouwens een zware voe- ronde van België eindigde hij op de 25e plaats met zijn tien beste ritten op veertien. Jeppen zingt maar zel den minder dan 700 liedjes en mees tal gaat het zelfs naar de 800, wat hem een gemiddelde oplevert van 754 en hij hiermee tot de subtop van de vinken behoort. Hij werd op zijn twintig wedstrijden ook nog vier keer tweede en eindigde slechts één maal buiten de eerste vijf. Daarnaast is ook de plaats van be huizing van groot belang. Een vink moet volgens Van Tittelboom in de zelfde omgeving kunnen blijven en verhuizen is dus zeker niet aangera den, tenzij hij op een andere plaats zich beter in zijn schik zou voelen maar dat is altijd een kwestie van afwachten. Een ander belangrijk element om het zangresultaat te bevorderen is Alhoewel dat Cesar van René Van ^et P'aatsen van de kopi in de rij vooraleer een wedstrijd begint. Een goede vinkenier moet dit aanvoelen maar dat is een kwestie van erva ring. Het sukses ligt hem groten deels in de manier van handelen en behandelen maar toch moet de vink zelf enig talent hebben zoniet mag men hemel en aarde verzetten en dan nog kan men er geen kampioen van maken. Daarenboven hangt de gezondheid Erpe-Mere. Rene Van Tittelboom, een fervent vinkenier bij de Dorpszangers „even naar een vorjoe kampioen nnn P rne en een wn vte Ir Ifint hii rle Meervp vinlfenierv uinrir hii telken'; een van Erpe en een vaste klant bij de Meerse vinkeniers waar hij telkens een geducht tegenstander is met Jeppen en Cesar (jv) waarmee hij eertijds suksessen boekte en waar hij nu van zijn twee- Tittelboom één overwinning min der behaald heeft vorig seizoen, dan is hij zeker niet minderwaardig want hij heeft nog andere talenten, ook al is hij onregelmatiger. In het gewoon circuit nam hij slechts aan zes wed strijden deel en behaalde hier slechts één overwinning, nl. in Bra- kel waar 108 vogels in lijn stonden. De beste resultaten behaalde hij in de bijkomende zettingen met zowel hoge als lage zangaantallen. Cesar van een vink ook vaak af van de kooi is wel bekend als wat men in vinke- waarin ze moet huizen en een ge- nierstaal noemt een «avondvogel» zonde vogel zal steeds een betere vorm hebben die zich altijd uit tij dens de zettingen. Tenslotte opteert R. Van Tittel boom dat een wedstrijdvogel bes niet in gemeenschap mag leven om wille van ziekten, op te doen via h( drinkwater en andere storende ele menten. Men moet onmiddellijl kunnen optreden als er een vogd ziek is maar in een gemeenschapp^ lijke volière valt dit niet altijd dade lijk op en komt men soms te laat. Vinkenier Van Tittelboom leeit een jonge vogel eerst een en onvervormd «suskewiet» zingen en na amper een jaar durft hij hem al proberen, maar dan wel na een intensieve voorbereiding, vooral om hem te leren in de rij te zitten want tijdens hun eerste wedstrijden zijn alle vinken onwennig. Vinkenbestand Een bij een club aangesloten vinke nier kan wel zelf vinken kweken maar dit is zeer tijdrovend en sub tiel. Men krijgt echter één vogel toe bedeeld van de bevoorrader, een officieel aangestelde die vinken mag vangen met inlokkooien. Mei het verbod op de vogelvangst ge beurt bij de vinkeniers alles volgens de officiële wetgeving en slechts 80 procent van de vinkeniers krijgen een ring toebedeeld. De vinken die hier afgeleverd worden zijn vogels die vanuit Finland over onze stre ken trekken. Niet elk jaar heeft men een nieuwe vink nodig want «een goede karak tervogel presteert ongeveer 18 jaar. De vink komt trouwens maar in haar beste vorm rond het zesde-ze vende jaar. Daarenboven heeft de vinkenier geen al te beste reputatie maar dit is onjuist want een vinke nier laat zijn vogels vliegen indien ze niet goed presteren. Dit is trou wens de oorzaak dat in onze streken toch nog vinken huizen». René Van Tittelboom hoopt alles zins volgend seizoen op evenveel sukses en voortaan zal hij zich speci aal toeleggen op grote zettingen met veel deelnemers, dit zowel in het Vlaamse land als in de omgeving bij de eigen vereniging van de Dorpszangers en de Meerse Vinke; niers. Er is veel voor te doen om bij de besten te blijven want hij is lid van een vereniging waarin meerde re vinkeniers suksesvolle prestaties leveren en het is een rekreatiesport waarmee men elk seizoen voortdu rend bezig is. yj

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1991 | | pagina 2