Aalst juicht in zwart-wit voor Fazekas-boys
Kultuurprijzen
voor Fanfare Burst
en KVLV Vlekkem
Tien jaar 'Arts Projects'
4 - 7.6.1991 - De Voorpost
Aalst. Kunstenaar Luc De Block,
Vervolg van blz. 1
In 1960 werd de promotie naar eer
ste klasse een feit. Wat echter Een
dracht in november 1961 over
kwam, staat te lezen in alle Aalster-
se geschiedenisboeken, als de vloek
van Blavier. De zaak Van den Ende
tegen Charleroi in 1965 en de zaak
Suys tegen Cercle Brugge in 1968
bezegelden het lot van Eendracht.
Het zou nog tot 1977 duren, voor
Aalst weer in tweede klasse geraak
te, waar het vervolgens veertien sei
zoenen lang is gebleven. Dan na
dertig jaar vagevuur, de euforie van
donderdag 23 juni 1991: Turnhout-
Aalst: 0-1. Een memorabele avond
en een memorabele nacht.
Kedwesj Fasjekasj Baraat
Volgens schepen De Smedt bracht
Eendracht het afgelopen seizoen
het soort voetbal dat de mensen
aanspreekt en begeestert, door in
alle omstandigheden een gedurfd
Aalst. Ongeduldig wachtten de supporters op het verschijnen van hun ploeg op
het balkon van het stadhuis (a)
maar niet risicoloos aanvallend
koncept te propageren. "Misschien
ligt hierin het geheim om als under
dog toch de eindronde te halen. Na
de zwaluwloze lente van het jaar
voordien, nam het bestuur de wijze
beslissing om nu vooral te investe
ren in een goede trainer", verklaar
de de schepen. Trainer Laszlo Faze-
kas, werd begroet als de koning van
de poesta en door de schepen toe
gesproken in het "Hongaars". Hij
meende hem in zijn taal duidelijk
gemaakt te hebben dat de naam Fa-
zekas nu al een legende is in de
geschiedenis van zwart-wit.
De bewindsploeg, onder de leiding
van voorzitter Eric Goethals, heeft
klaarblijkelijk op korte tijd enorm
veel geleerd. De kombinatie verjon
ging-zakelijkheid heeft vlugger
vruchten afgeworpen dan verwacht.
Dit leidde ondermeer tot de aan
werving van manager Patrick Or-
lans.
In navolging van de burgemeester
alludeerde Patrick De Smedt over
de Eendrachtsupporter. Als de
ploeg lekker draait, wordt een ge
middelde van vijfduizend toeschou
wers, per match behaald. Als eer
steklassers komen daar wellicht nog
enkele duizenden bovenop. Qua
sfeer en belangstelling is Aalst on
getwijfeld een verrijking voor eerste
klasse. In zijn uitbundigheid heeft
Vervolg van blz. 1
en steun van drie bestuursleden:
Elv. Van den Eeckhout, Anna Van
den Bossche en Clarisse Van der
Meulen.
Reeds na enkele maanden werking
werd de beperkte ploeg aangevuld
met Evel. Rottiers en een paar an
deren. Zij zorgden dat er na het
afsluiten van de ledenwerving toch
niet minder dan 29 vrouwen tot hun
vereniging toetraden. Samen heb
ben de bestuursleden enorm veel
inspanningen geleverd om in dit
nietig dorpje, waar toen geen enke
le vereniging bestond, de KVLV
bloeiend te houden en daarin zijn zij
in ieder geval wonderwel geslaagd
met het gevolg dat zij na ruim veer
tig jaar werking door de andere ver
enigingen sterk gewaardeerd wor
den.
Nochtans is er in Vlekkem - en ze
ker niet in het verleden - geen over
vloed aan akkommodatie en bij de
aanvang konden ze voor hun aktivi-
teiten enkel maar beschikken over
een kleuterklasje. Daar kwam nog
bij dat dit lokaaltje na elke aktiviteit
moest ontruimd worden en in orde
gebracht voor de volgende lesdag.
Dat ze niet in ideale omstandighe
den hun vrije tijd konden besteden
bewijst ook nog dat ze voor even
tuele praktische lessen, en dan heb
ben zij het over koken, zelf alle attri
buten moesten meebrengen en
meermaals moesten zij op man
kracht met kruiwagen beroep doen
want in de beginperiode was dit hét
vervoermiddel te Vlekkem en nog
in vele gemeenten.
Ondanks de moeilijkheden op dit
vlak hebben de bestuursleden toch
heel wat aktiviteiten ontplooid met
o.a. een lessenkursus in 1966 waar
bij ze zich gedurende zeven namid
dagen moesten behelpen met een
klein "teatertje" achter de bewuste
kleuterklas gelegen. Het bestuur
geeft toe dat het moeilijk was maar
alles bij elkaar hadden alle bijeen
komsten toch ook hun charme en
hun goede kanten ook al liep de
slotfase soms slechts af zoals na de
befaamde lessenreeks toen de toe
nmalige voorzitster zich moe maar
gelukkig op de tafel leunde en daar
door haar eigen eetservies aan dig
gelen stootte "en 't was zo mooi
afgewassen" reageerde ze hierop.
Laureate
Na het overlijden van Germ. Hen-
drickx nam Marie Buyle in 1975 het
voorzitterschap waar en zij zette de
taak zowat in dezelfde zin verder.
Men bleef bij het oude stramien met
aktiviteiten eigen aan de KVLV-
werking in het algemeen. Na de be
stuurswisseling in december 1989
werd Angèle Wijmeersch tot voor
zitster verkozen en zij kreeg als se-
kretaresse Marie Hendrickx ter be
schikking. Gedurende veertig jaar
had A. Wijmeersch haar funktie
van het sekretariaat waargenomen,
een heel werk, ook al bestrijkt men
maar een kleine gemeente. De ver
eniging heeft steeds gebloeid en
voor de toekomst wil men dit nu ook
verzekeren en daar heeft men de
laatste tijd wel voor gezorgd, want
sinds een paar jaar is er versterking
gekomen van vrouwen op jeugdiger
leeftijd.
Samen met de steun van pastoor
D. De Backer heeft men alles op
een vernieuwde manier aangepakt
en dit is lonend voor de ledenwer
ving die nog steeds de hoogte in
gaat. Men richt zich echter vooral
op het leren koken en dit gebeurt
via lessen gegeven door Mw. De
Bruycker en Mw. De Somer, even
als andere. Men bekijkt daarbij alles
van de praktische kant en thans kan
men rekenen op wat meer akkom
modatie dank zij de medewerking
van de gehele parochiegemeen
schap die het mogelijk maakte om
een klaslokaaltje om te bouwen tot
parochiezaal waar alle aktiviteiten
van Vlekkem nu kunnen doorgaan.
Angèle Wijmeersch werd dus niet
alleen verkozen tot kultuurlaureate
ten persoonlijken titel om haar ja
renlange inzet maar ook met haar
verkiezing is het een waardering
voor de gehele KVLV van Vlek
kem.
Dat het niet beperkt blijft tot koken
bewijst het bestuur met een wande
ling door de kleine gemeente op
zondag 23 juni met vertrek om
14.30 u. aan de parochiezaal.
50 jaar Fanfare Burst
Daar waar bestuurslid en mede
stichter Rich. Goossens in 1989
reeds de kultuurprijs van Erpe-Me-
re toegewezen kreeg, dan was het
nu de beurt aan zijn vereniging de
Fanfare Sint-Cecilia uit Burst die al
een halve eeuw akticf is.
Gegroeid uit de "Burstsche Kunst
vrienden" een toneelvereniging die
ook aan muziek deed, is de muziek
vereniging van Burst in volle oor
logsperiode gestart. Niet de ideale
tijd om aan kuituur te doen maar
toch heeft men zich sindsdien ge
handhaafd. Het begon met muziek
meester Ben. Torrckens en enkele
bestuursleden en is uitgegroeid tot
een korps van ongeveer 35 man.
Vooral in de beginjaren hebben zij
kunnen rekenen op veel belangstel
ling maar de onvermoeide werking
zorgde steeds voor de nodige stabi
liteit en verzekerde telkens de toe
komst van de fanfare. Zij hebben
echter ook alle tijden meegemaakt,
zowel van miserie als van geluk,
bloei en diepgang hoorden bij de
leefgewoonten. De inzet heeft uit
eindelijk alle moeilijkheden over
wonnen wat de muziekvereniging
tot de viering van hun halfeeuwfeest
gebracht heeft.
In 1961 zorgden zij zich voor een
vlag wat blijkbaar meer respekt af
dwong en bij de viering van hun
zilveren jubileum trokken de muzi
kanten een nieuw uniform aan. Dit
was tevens een gelegenheid om een
trommelkorps op te richten met de
daarbij horende majoretten. In
1976, het 35-jarig bestaan van de
fanfare, kreeg een feestelijk tintje
met nog maar eens een nieuwe vlag
en talrijke muzikanten werden ver-
eremerkt.
Sinds de stichting heeft men vaak
van lokaal moeten veranderen door
diverse omstandigheden maar daar
kwam een einde aan met de bouw
van een eigen lokaal dat door de
muzikanten en bestuursleden zelf
gebouwd werd. In de vijftig jaar van
de fanfare werden de muzikanten
opgeleid door dirigent Torrekens
die tijdelijk zijn dirigeerstok afstond
aan Rob. Van Ermen, maar dan de
fakkel weer overnam. In 1981, na
veertig jaar dienst, kwam P. De
Smet in zijn plaats en hij heeft nu
voor een nieuwe aanpak gezorgd
naar het voorbeeld van talrijke an
dere muziekverenigingen die zich
gaan ontpoppen als koncerterende
muzikale groepen. Ook in Burst
heeft men zich stilaan losgewerkt
van de traditionele wandelkoncer-
ten alhoewel men nog vaak op stap
gaat maar dan toch voor speciale
gelegenheden. Begin dit jaar werd
zelfs een plaat uitgebracht met op
namen van de Burstse fanfare en
tevens heeft men nog maar eens
voor een nieuw uniform gezorgd.
Met de keuze van de fanfare Sint-
Cecilia uit Burst is de kultuurprijs
alleszins in verdiende handen en
het mag een stimulans wezen om er
een eeuwfeest van te maken.
JV
de Eendrachtsupporter met zijn
karnavalmentaliteit, slechts een
vonk nodig om op een doordeweek
se avond op tafel te staan dansen.
Hij wordt echter nooit agressief, die
ene keer in 1961 niet meegerekend.
Nostalgie
Zoals menig Aalstenaar dacht Pa
trick De Smedt met nostalgie terug
aan de tijd van toen en haalde herin
neringen op als: Boma-Boma 't zen
de leste, allemaan moe leef wit en
zwertver wie nog den iendrach-
ter Ge doetj da papierken der af,
ge pakt da bei a stoksken, frisko-
smak etj em op, op a gemak. Hij
herinnerde zich ook de namen van
figuren die niet meer terug komen
als: Mie Stoefhaat, Fonsken de Kin-
ne, Fernang den baalenroaper. Eén
relikt is gebleven: de gekaste erw
ten, dank zij het geslacht Ottoey.
Spelers, trainer, voorzitter, ze wer
den allen in de bloemetjes gezet.
Voorzitter Goethals beperkte zich
tot het uitspreken van een dank
woord en liet de kersverse manager,
Patrick Orlans, aan het woord. De
ze herinnerde eraan dat Eendracht
Aalst maar weinig centen heeft en
de burgemeester en hoofdsponsors
zich maar moesten tevreden stellen
met een tweedehandsgeschenk,
matchbal en trui.
De wedstrijdballen werden door de Aalst. 'Eendracht veroit' en zwaaien met wit en zwart bracht de sfeer
spelers genaamtekend en burge- Aalsterse marktplein (a)
meester De Maght met een zwart
wit shirt omgord. Stoetsgewijze trok
men dan naar de voorzijde van het
stadhuis waar op het balkon de spe
lers en bestuur uitbundig werden
toegejuicht door een massa suppor
ters die hen op de Grote Markt
stonden op te wachten. De spelers
werden één voor één voorgesteld.
Supporter-burgemeester A. De
Maght trachtte het enthousiasme
nog te verhogen met het aanheffen
van het "Eendracht vooruit"-lied,
wat door de supporters in koor werd
beantwoord.
Teruggekeerd in de trouwzaal werd
het guldenboek ondertekend en
werden de emoties van de voorbije
weken weggespoeld met duivels-
sponsorbier. Aalst. Promotor van Arts Projects, gemeenteraadslid Roger D'Hondt ui ter )jj d(
P.H. rechts) en mederealizator Karei Baert (uiterst links) samen met de undo crga
organizatoren, verwachten veel van hun gedurfd kunstprojekt (a)
Vervolg van blz. 1
aantrekkingspool zijn voor kunst
liefhebbers, maar ook voor het dag-
toerisme dat hiermee, naast de tra-
ditionèle organisatie, een belang
rijk kultuurgebeuren kan meepik
ken. In het museum Oud Hospitaal
loopt de andere helft van de manife
statie. Die dubbeltentoonstelling
wordt een hoogseizoenmanifestatie
die pas zal eindigen op 15 septem
ber, de dag van de Aalsterse kunst-
ambachtenmarkt.
Bij de ingang van het stadspark zal
de aandacht van elke bezoeker on
middellijk gevangen worden door
negen hoge metalen stoelen, elk
aangesloten op een individuele
bliksemafleider. Met deze 'Safe
place' wil de kunstenaar een ver
band leggen met de natuur van het
park en het storend element van de
grote schouwpijp van de nieuwe
elektriciteitscentrale op de achter
grond.
'Ik kreëer beelden die ter plaatse
moeten spréken, in funktie van het
natuurlijke gegeven. Deze beelden
manipulator van materialen, tijd en
ruimte (a)
ontstaan niet in het atelier maar in
de ruimte waarin ze gekreëerd wor
den-. De omgeving speelt een grote
rol. Beelden krijgen maar zeggings
kracht in een geheel. Een konfliktsi-
tuatie bijvoorbeeld tussen industrie
en natuur, stoort mij en daar wil ik
dan ook op één of andere manier
extra de nadruk leggen' verklaart
Luk De Blok.
Verderop in het park, toont hij
'Brons en grafiet'. Het brons wordt
over de grond uitgegoten, waardoor
het zijn oorspronkelijke betekenis
van het edel metaal verliest. 'Fos
sielen in wording' zijn waarneem
baar als automobielen die langzaam
in de bodem zakken. De kracht van
de natuur neemt het op tegen een
industrieel technisch produkt.
De installatie 'Primary' wordt uitge
werkt aan de kleine ballonvijver.
Met 400 kg. niet-toxicologische
verf, legt Luk De Blok het ritme van
licht en schaduw vast, dat zich mani
festeert in de schaduwen van de bo
men. Een dagdagelijks veranderend
kunstwerk dus. In de grasvlakte tus
sen de beek en de middenvijver,
verschijnt het 'Objekt'. Deze skulp-
tuur samengesteld uit horizontale
en vertikale boomstammen, door
gesneden en beplakt met kunsthars
van fineerhout. Hieruit ontstaat
een verrassend vervreemdingsef-
fekt. Op de middenvijver wordt,
met dezelfde kritische bedoeling
het werk 'Fisch stick' getoond. De
kunstenaar laat de vissen aan de
mensen zien op een wijze die als
afschrikker is bedoeld. 'Traces of
fire' zijn langs de zijde van de Erem-
bodegemse straat uitgevoerd. De
afdruk van een uitgebrand haard
vuur met gebakken klei. Op de gro
te ballonvijver kreëert Luk De Blok
een werk, ontdaan van alle piktura-
le kontekst: 'Fish Stick 2'. Duizend
vissen zwemmen in bokalen boven
het wateroppervlak, een steeds be
wegend pallet van kleurrijke stipjes,
natuurlijke pointillisme.
Museum Oud Hospitaal
De historische kapel van het muse
um Oud Hospitaal tracht de kunsk
naar in zijn oorspronkelijke kontei
te herstellen, door inspiratieele
menten uit het gebied Mali er int:
brengen. De tekening 'Bandiagara
zal langzaam verdwijnen onder (k
invloed van het schaarse licht. He;
werk '1953-1990' geeft de indrukken
van een stomend strijkijzer weer in
een monumentaal wandwerk van
4m80 op 2 m.: 'Several points in
several fields' is als een symbiose
tussen kunstenaar en techniek te
beschouwen. In 'The collection'
tracht De Blok het onderscheid te
maken tussen echte en nep-kunst
Een reis doorheen midden-Afrika,
inspireerde De Blok, tot een reeks
schilderijen waarin hij een konfron-
tatie aangaat van de oeroude Afri
kaanse symbolen met persoonlijke
reakties. Deze serie kreeg dan ook
de naam van 'African reflections'
mee. In de Sierenzaal, waar de vaste
kollektie schilderijen van Valerius
De Saedeleer te zien zijn, zorgt
'Sentimental Journey', langs een
monumentaal werk van 5 m. op
3m50, voor een konfrontatie tussen
klassieke en hedendaagse kunstbe
leving. 'Het geziene kijkt naar de
ziener', 'Spiegelbeeld' en
brande tekens' in de wandelgangen
van het museum opgesteld, ronden
het geheel af.
Net zoals de tentoonstelling 'Tem
pels, zuilen, sokkels' met het opzet
'Art projects' als spreidingsten
toonstelling, het bezoek aan heel
het Aalsterse stadsmidden stimule
ren. Van 8 juni tot en met 15 septem
ber kan dat in het Aalsterse Stads
park en museum Oud Hospitaal,
Oude Vismarkt 13.
In het stadspark wordt de tentoon-
stellinggeopend om rondleiding om
15 u. en in het Oud Hospitaal om 16
u. De openingsuren van museum
Oud Hospitaal zijn: op dinsdag,
donderdag en vrijdag van 10 u. tot 12
u. en van 14 tot 17 u. Woensdag van
10 u. tot 12 u. en van 14 u. tot 19 u.
Zaterdag en zondag van 14 tot 17 u.
en op maandag gesloten.
P.H.
