zit ik steendood, toch ga Ik mijn tegenstrever achterna... ïm De Wolf (E. Aalst) èméêfm mi wm» Provinciale scholieren van K.A.V.D. naar de Heizei Uitbreiding zittribune op eigen kosten De Voorpost - 14.6.1991 - 19 i junior, in hieraf ook Beloften. ksmat VOETBAL in van de belangrijkste pionnen uit het Aalsterse team dat tijdens het voorbije seizoen in geslaagd is de poort naar rste nationale open te beuken, is ongetwijfeld Wim De Wolf. jboren en getogen Aalstenaar, eigen Eendrachtkweek - op ;n overstap naar RWDM en SC Lokeren na - sinds maart jl. irentwintig, heeft hij, o.l.v. trainer Fazekas, een meer dan gelijk seizoen '90-'91, achter de rug. Hij steekt zijn bewon- iring voor de Hongaar overigens niet onder stoelen of nken: «Het kan geen toeval zijn dat ik mijn twee beste jzoenen bij Eendracht onder zijn leiding speelde». :en oewel momenteel besprekingen aan de gang zijn omtrent :rlenging van zijn kontrakt bij 'den Ieëndracht' - de kans is rouwens groot dat hij blijft - toch kijkt hij met groot vertrou- en het verblijf van Eendracht in eerste klasse tegemoet: Panneer meneer Fazekas erin gelooft, doe ik dat ook», en gesprek, tussen twee klanten in, in zijn 'Sportboetiek im' langs de Dendermondse Brusselsestraat. list, RWDM, Lokeren, Aalst De Wolf debuteerde in het voetbal ha| len hij tien was. Bij Eendracht Aalst. Op ertienjarige leeftijd toog hij voor twee 'ier lizoenen naar RWDM, waar o.l.v. o.a. I ihan Boskamp aan zijn opleiding als 1 ju jetballer verdergewerkt werd. Dat hij vd icnszins van voetbaltalent gespeend as, bewijst zijn selektie, als scholier en in de UEFA-teams. Hij werd één keer opgeroepen voor Zes jaar geleden werd hij naar SC Loke ren getransfereerd, maar na twee sei zoenen keert hij terug naar Aalst. Het vlotte niet in de Durmestad. De voorbije vier seizoenen speelde hij in het shirt van Eendracht Aalst. Het liefst van al speelt hij in de mandekking, de funktie die hij samen met Milko De Rijck uitoe fent. Maar, voegt hij eraan toe, je kan me evenzeer op de libero uitspelen of als linksachter. Een kuitenbijter Mijn kwaliteiten als voetballer? Ik be schik over een goed kopspel, mijn ti- ming is altijd al goed geweest. Daarnaast het behoud te verzekeren, maar kan jk g0e(i positie kiezen. Ik pas me De Wolf zet met Gilbert De Groote konstant aan aan mjjn tegenstrever. Is Leo Canjels een mooi seizoen op de hc, een v|ugge b|jjf ik er cen beetje zijn zeventiende maakt hij zijn de in het fanionelftal van Eendracht Aalst-heeft het dat jaar wel moei- achter, is het een wroeter 'zit ik goed in het gat'. Technisch beschik ik misschien niet over de kwaliteiten van een goeie mid denvelder, maar dat kompenseer ik door mijn karakter en mijn inzet. Ik kan nl. moeilijk verdragen dat iemand me passeert. Al zit ik steendood, toch ga ik er altijd achter. Weet je, ik denk dat je er op mijn leeftijd als voetballer moet staan. De technische bagage waarover je als speler beschikt, lijkt me trouwens aangeboren. Let wel, een trainer kan je sowieso altijd wat bijbrengen: het aanpakken van de bal, de manier van uitvoering... Maar tech niek heb je of heb je niet. Waarin je dan wel kan bijgewerkt worden zijn de fysie ke konditie, de kracht. Positiespel en taktisch inzicht kan je misschien ook aanleren, maar het belangrijkste zijn toch de techniek en de snelheid van uitvoering. En daarover beschik je of beschik je niet... Lokeren: verloren tijd? Op achttienjarige leeftijd verlaat Wim De Wolf Eendracht Aalst, richting Lokeren: «Op mijn eerste seizoen bij SC Lokeren mag ik geenszins met ontevredenheid terugblikken. Ik maakte dertien maal deel uit van de A-kern en mocht zes maal aan de aftrap verschijnen. Niet onverdienstelijk oordeelde ik, ook al omdat ik toen bezig was aan mijn eerste jaar aan de universiteit. Feit was bovendien dat ik daar terecht kwam in een kring van grote namen: Maurice De Schrijver, Bob Hoogenboom, Vujkov, Soit Van der Eist, Ronny Somers, Ray- Jeugdvoetbal. De toekomst van Eendracht Aalst, de preminiemen worden en schepen Patrick De Smedt (da) mond Mommens, wanneer je als acht tienjarige in dergelijk gezelschap van ronkende namen belandt, schrik je toch even. Daarenboven bleek vrij vlug dat ik niet kon opschieten met de belangrijkste pion van het gehele team big chief Bob Hoogenboom. Die man kon zich alles permitteren, 's Maandags kwam hij re gelmatig dronken op de training. Hij mocht zelfs de trainer verwijten naar het hoofd slingeren, in de zin van 'vierkante kale knikker'. Dat alles mocht inder daad. Wij moesten erop toekijken en ja knikken. Hoogenboom beschikte over een onbeschrijfelijke macht. Die kerel wist zodanig veel van bepaalde klubtoe- standen af, dat de dirigenten hem zijn gang maar lieten gaan. Tijdens de trainingen kon ik in Hoogen- booms ogen niets goeds doen. Waren na de training de douches volzet en meneer Hoogenboom kwam aangewandeld, moest ik de plaats ruimen. Zulke toe standen. Kun je je die voorstellen? En wat doe je daar als achttienjarige tegen? Tegenslag in heel die Lokeren-affaire was misschien wel het feit dat manager Alois De Rijcker, de man die me bij de klub binnen haalde, twee weken na het ondertekenen van mijn kontrakt, plot seling overleed. Was die er nog geweest, had ik wellicht dergelijke toestanden niet moeten meemaken... Trainer Antheunis moet overigens ook tevreden geweest zijn over mijn presta ties. Anders zou hij achteraf, tot twee maal toe, geen pogingen ondernomen hebben om mij terug te halen. Toegegeven, tijdens mijn tweede ver- blijfsjaar op Daknam heb ik wel een jeugdzonde begaan. Ik heb toen voor een bepaalde wedstrijd mijn kat ge stuurd, omdat ik van oordeel was dat ik mijn kansen niet kreeg. Er werd toen nog gepraat met de voorzitter en de trainer, maar resultaat was dat mijn gehele seizoen een flop werd Verloren tijd? Ik wist van tevoren dat ik geduld zou moeten oefenen. Al bij al echter kwam ik naar Aalst terug en was ik nog maar amper twintig. Op die leef tijd kan je karrière nog beginnen, kan ze nog alle kanten uit. Dat kan ze trouwens ook nu nog... Eendracht Aalst Inderdaad, aldus Wim De Wolf, drie jaar geleden speelde Eendracht ook de eind ronde in tweede nationale. Zonder suk- ses. Nu schoten we de hoofdvogel af. Waarom toen niet en nu wel? Hoewel iedereen toen dacht dat we niet mochten promoveren, hebben we er ook toen alles voor gedaan. We eindig den trouwens met een gelijk puntento taal als Lierse, maar de Lierenaars had den meer doelpunten geskoord. We zijn toen zelfs voor de wedstrijd met Lierse in afzondering gegaan... Nu is het ons wel gelukt. Waarom? We n.,„ zijn gestart tegen Boom en skoorden gesteund door Europarlementsli are meteen twee overwinningen. Dat pept je op. Al bij al stonden we er tijdens de y Voetbal. Aalstenaar Wim De Wolf baat een sportzaak uit in Dendermonde (arch) Op zaterdag 15 juni, ter gelegenheid van de J-Day en de finale van de Beker van België, heeft de Belgische Voetbalbond de Dendermondse scholierenploeg uitgenodigd op de Heizel. De provinciale scholieren van KAVD werden immers laureaat van de Fair Play-troffee 1991\ Dat zij bovendien ook nog uitstekend presteerden toont aan dat spprtiviteit en resultaat zeker kunnen samengaan. Voor het jeugdbeleid van KAVD betekent dit alleszins een pluim. Het bewijst dat alle aspekten van de jeugdopleiding aan bod komen, wat meer is dan enkel tegen een hal trappen (td) Eendracht Aalst Nadat het schepencollege van de stad Aalst de realisatie van twee nieuwe vleugels van de zittribune op stadskosten heeft afgewezen, be sliste de beheerraad van Eendracht Aalst deze uitbreiding met eigen middelen, en via een lening te ver wezenlijken. Dat betekent voor de klub uiteraard een zware financiële inspanning vermits het gaat om een som van 25 miljoen frank. De bouwvergunning is intussen reeds ingediend en men verwacht dat de bouw tegen de start van de nieuwe kompetitie kant en klaar zal zijn. De aannemer heeft in dat verband zich bereid verklaard gedurende het bouwverlof in juli a.s. voldoen de arbeiders in te zetten. BAD jongste eindronde wanneer we er moes ten staan. We moesten thuis tegen Turn hout winnen, welnu, we deden dat ook. Mochten er drie jaar geleden in het team mannen als Frank Eeckhoudt en Jules Mandiangu gestaan hebben, voetballers die het doel van de tegenstrever weten staan, waren we er misschien toen reeds in geslaagd de stap naar eerste te zetten. De ploeg van toen was trouwens homo gener dan deze van vandaag. Want ieder een kan merken dat sommige plaatsen bezet worden door zwakkere pionnen. Ik herhaal het, wat toen ontbrak was een afwerker... Trainer Fazekas Wie op mij als trainer totnogtoe de grootste indruk gemaakt heeft? Dat is ongetwijfeld onze huidige trainer, me neer Fazekas. Toeval of niet, maar onder zijn leiding zette ik ook mijn beste twee seizoenen op het gras neer. Waarom? Ik ben van oordeel dat hij een zodanige sfeer en konkurrentie in de ploeg kreëert dat je je als speler geen misstap, geen mindere prestatie kan veroorloven. We hebben het trouwens tijdens de eindronde nog meegemaakt, hoe hij het aandurfde, Chunga, het koninginnestuk van Aalst, buiten de ploeg te zetten. Dan nog in de beslissende match tegen Turnhout. Ik denk niet dat vele trainers dat zouden aandurven. Hij is bovendien in staat je te motiveren als geen ander. Voor de wedstrijd kan hij zo van die speciale, rake uitspraken doen, met zijn Hongaars aksent... Mijn appreciatie t.o.v. de trainer is, geloof ik, ook deze van al de andere spelers. Als je ziet hoe hij er dit jaar in slaagde spelers als Limpens, ikzelf (na een niet al te best vorig seizoen), De Rijck, Mandiangu zelfs, naar hogere prestaties te leiden... Inderdaad, hij verandert soms de ploeg- samenstelling, waar vaak beweerd wordt: «Never change a winning team». Maar dat is een berekend risiko. Hij beseft wel degelijk wat hij doet. Thuis spelen we praktisch altijd met drie spit sen, altijd aanvallend. Van verdedigend spel houdt hij niet. Dat ligt niet in zijn aard. Hij is trouwens zelf aanvaller ge weest. Ik meen dat hij zit te sterven op de bank wanneer de ploeg zich ingraaft. Ook zijn trainingen zijn aangenaam. Vol afwisseling. Kortom, hij is samen met Johan Boskamp (RWDM toen) de beste trainer onder wiens leiding ik ooit al gewerkt heb. Volgend seizoen? Zowat iedereen beweert dat Eendracht Aalst het volgend seizoen in eerste moei lijk zal krijgen. Wim De Wolf: Klopt. Veel voetbalkenners beweren dat. Ik heb echter het volste vertrouwen in trainer Fazekas, die voorspelt dat hij met het bestaande materiaal - let wel, er zijn spelers die weg mogen - aangevuld met een aantal goede spelers - hij hoeft geen vedetten - Eendracht Aalst kan laten uitgroeien tot een volwaardige eerste klasser. Voor bepaalde stekken in het team zijn versterkingen op komst. In eerste klasse maak je bovendien het seizoen niet rond met een kern van zestien spelers. Die moet dus uitgebreid worden. Dat is trou wens goed voor de konkurrentie onder de spelers... Waarom zouden wij niet instaat zijn wat Racing Genk vorig seizoen realiseerde. Het had toen ook de eindronde gewon nen en het slaagde erin zich dit jaar te handhaven. Moeilijk, zeg je. Dat heeft elke klub die uit tweede naar eerste promoveert. Aalst is echter een stad om in eerste te voethallen. Toekomst van Wim De Wolf Inderdaad, ik ben dit jaar einde kon trakt. Vanavond (we gingen bij hem op bezoek op donderdag 6 juni) worden de eerste verkennende gesprekken om trent een ev. kontrakthernieuwing ge voerd. Uit de krant heb ik vernomen dat acht spelers zeker en vast moeten blijven. Ik veronderstel dat ik tot dit achttal be hoor. Veel zal natuurlijk afhangen van de financiële voorwaarden die mij gefor muleerd worden. Ik heb me onlangs van de diensten van een manager verzekerd. Die man zal nu mijn belangen beharti gen. Belangstelling van andere klubs. Ik weet niets daarvan, maar naar mijn mening moet er voor een speler die de eindron de gehaald heeft en een sterk seizoen achter de rug heeft, toch interesse be staan? Drie seizoenen geleden bestond er belangstelling van de kant van Racing Mechelen, Cercle Brugge en van Loke ren opnieuw. Ik moet de zaken echter goed overwe gen. Mijn zaak hier in Dendermonde stelt ook bepaalde eisen... Pierre Van Rossem Zaalvoetbaltornooi in Oudegem. 'Leeuwerik' uit Lebbeke (vh)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1991 | | pagina 19