Gilbert Kaes snelste Schellebelle spurter R. Gobert (D), kamp van België, W. Mathijs (C), J. Verrezen (E) en N. De Wispelaere (E Patrick Van Rentergem snelste van kopgroep van 15 renners Op 30 juni in Dikkele In de spurt WAOD-Liefhebbers in Zwijnaarde VWCL in Moorsel WAOD-Veteranen in Scheldewindeke 22 - 14.6.1991 - De Voorpost meer. van zeventien renners vie lij! een. liet zou dus een m;u rden voor de ereplaatsen, .•rwachtte een vijfde seizoen iilhert Kaes. De spurt werd WIELRENNEN We kennen reeds jaren het parkoers in deze sportieve gemeente. Een selektieve omloop, lichtglooiend, stroken kassei en reken daarbij de felle wind; dus een kolfje naar de hand voor de sterke ren ners. Voor de inrichting werd gezorgd door dhr. André Van Herpe van feestzaal "'t Open Veld" in samenwerking met de gebr. De Groote. De start werd genomen door de cat E samen met de E-plussers. We moesten amper tot de derde ronde wachten voor aleer de goede ontsnapping te kunnen noteren. John Verrezen en Frans Nees togen in de aanval. Jerome Wille, altijd attent, reed naar de twee aanvallers. Dit werd hem nagedaan door Marcel Mor tier met André Van Oost in zijn wiel. Deze mannen verstonden elkaar goed zodat meteen de rest van het veld versla gen was. In de laatste ronde probeerde John Verrezen zijn gezellen in de steek te laten maar slaagde daar niet in. Mor tier kwam eerst uit de laatste bocht en trok hiermee als het ware de spurt aan voor zijn buur Jerome Wille die in zijn wiel zat. Deze aarzelde net iets te langen op de streep werd hij met een paar centimeter geklopt door Verrezen, die spurtte met een kleiner verzet, wat wel aangewezen is als men weet dat het licht bergop ging. De rest van het peloton, of wat er nog van over bleef, kwam ver brokkeld over de eindmeet. Bij de E-plussers bleven ze nog met zes renners overeind. Daar toonde Norbert De Wispelaere zich de snelste. Adolf De Beule werd tweede in de rang, vóór Maurice Van Heule en Robert Van Wijn- sberge. De D-renners dienden strijd te leveren voorde nationale driekleur. Onbegrijpe lijk dat zich slechts 18 renners lieten inschrijven. Er dienden 9 ronden afge legd. De eerste ronden kan men be schrijven als studieronden. We zagen enkele renners aan de boom schudden maar het bracht allemaal geen zoden aan de dijk. In de vijfde ronde gebeurde het dan. Op een hellend stuk demar reerde Robert Gobert, hij nam met 20 meter voorsprong de bocht die leidde naar een lang stuk weg waar de wind in het nadeel blies. Dat was voor Gobert een gunstige faktor. Pierre Ryckewaert en Johan Van Slycke probeerden er nog iets aan te doen maar slaagden daar niet in. Robert Gobert werd schitterend en zeer verdienstelijk nationaal kampioen. Na hem kon Karei Clerckx zich ook loswerken en bezette daarmee rang twee. In de laatste ronden konden zich nog een tweetal afscheiden: Gerard Ge- vaert (3) en Piet Marchand (4) terwijl de spurt van de groep gewonnen werd door August De Troetsel vóór August Van Woensel en Raoul Lampaert. Uittredend kampioen Leo Buyst kon door een lekke band zijn kansen niet naar behoren verdedigen. Ook de C-renners moesten voor negen ronden in de clinch. Zonder eigenlijk veel moeite te moeten doen slaagden 5 renners erin voorop te komen. Eric Van Steen demarreerde, André Claes met Carlos De Clerck reden het gat dicht en dat werd hen eveneens nagedaan dour het duo Wilfried Mathijs en Willy Gillis. Ze reden voor wat ze waard waren maar hun voorsprong werd nooit echt groot. In de zesde ronde liet Paul Boel het peloton in de steek. Hij kreeg het gezelschap René De Bruycker, die later wegens krampen moest afhaken, Edil- bert Keppens en Jan Moes. Hun aanval kwam echter te laat om de 5 koplopers nog te bedreigen alhoewel hun voor sprong aan de eindmeet miniem was. Carlos De Clerck en André Claes pro beerden in de laatste ronde nog weg te komen maar zij kregen geen vrijheid. De spurt voor de bloemen werd gewon nen door Wilfried Mathijs, Carlos De Clerck, die deze keer goed meewerkte, werd beloond met een tweede plaats vóór Willy Gillis, André Claes en Eric Van Steen. Paul Boel haalde het voor de zesde plaats terwijl Maurice Van Petegem de spurt won van het peloton. M.V.A. De uitslagen: Cat E: 11 deelnemers: I. Norbert De Wispelaere; 2. Adolf De Beul; 3. Maurice Van Heule; 4. Robert Van Wijnsberge; 5. René Truyens; 6. Marcel Van Durme; 7. Gilbert Pieters; 8. Georges Janssens; 9- Henri Neyt; 10. Gaston Van Rooyen. Cat E: 15 deelnemers: 1. John Verre zen; 2. Jerome Wille; 3 Marcel Mortier; 4. Frans Nees; 5. André Van Oost; 6. Willy Daem; 7. Daniël De Pauw; 8. Walter Coussens; 9. Jean Portaels; 10. Walter Van den Borre. Cat D: 18 deelnemers: 1. Robert Gobert (Kampioen van België); 2. Karei Clerckx; 3. Gerard Gevaert; 4. Piet Marchand; 5. August De Troetsel; 6, August Van Woen sel; 7. Raoul Lampaert; 8. Evrard Wil- lems; 9 Pierre Ryckewaert; 10. Johan Van Slycke. Cat C: 24 deelnemers: IWilfried Mat- thijs; 2. Carlos De Clerck; 3. Willy Gillis; 4. André Claes; 5. Eric Van Steen; 6. Paul Boel; 7. Jan Moes; 8. Edilbert Keppens; 9 Maurice Van Petegem; 10. René De Bruycker. Volgende wedstrijd Zondag 16/6/91 te Massemen, Lam broek. Start om 13 30 uur voor de cat E (afstand 50 km) en om 14.45 uur voor de cat C en I) (afstand 56 km). Op de wijk 't Schaarken te Zwijnaarde had de jaarlijkse semi-klassieker plaats voor de liefhebbers WAOD. Een prachti ge omloop en iedere ronde een waarde volle premie zorgen er steeds voor dat er een groot aantal renners, en ook toe schouwers, op afkomen. Inderdaad, er werden 82 rugnummers afgeleverd. Neem daarbij een prachtig koersweertje, dus succes verzekerd. Onmiddellijk na de start werd een hoog ritme opgelegd. Een rekensommetje leert ons dat het uurgemiddelde boven de 43 km bedroeg. In de 2de van de 17 af te leggen ronden konden 7 renners zich losmaken maar die aanval was van korte duur. Voor de premies werd hard gere den; Patrick Van Rentergem en Ghislain Van Lierop toonden zich de grootste slokop. Ook Hervé Goudeseune wist zijn Op zondag 30/6/91 spannen de Gebr. André en Ervé De Groote zich voor de kar voor hun klassieke wedstrijd te Dikkele (Zwalm) Een stukje geschiedenis hierover: DIKKELE is een klein pittoresk dorpje in de Vlaamse Ardennen, nu deel uitmakend van Zwalm. Dikkele is evenwel, ofschoon het maar 175 inwoners telt, een dorpje met geschiedenis. In 1988 werd duizend jaar Dikkele gevierd. Jarenlang werden hier de gekende Bierfeesten georganiseerd door Brouwerij De Wever. Verder is er ook nog een maalderij en een potten- en steenbakkerij (Michel Baele). De grootste oppervlakte wordt ingenomen door de landbouw, Dikkele is tevens een trekpleister voor wandelaars. Kortom, het is er heerlijk te vertoeven. In 1990 werd de Wielerclub De Krisvrienden boven de doopvont gehouden. Het is die club die op zondag 30 juni 1991 "DE OMLOOP VAN DIKKELE" inricht, en dit op een selectief parcours, onder de auspiciën van WAOD-vetera- nen. Er worden 3 wielerwedstrijden verreden - cat E met start om 13 30 uur - cat D met start om 15 00 uur - cat C met start om 16.30 uur De prijzenpot bedraagt 15.800 fr. en er zijn talrijke premies. Deze wedstrijd is verbonden aan de trofee TEN-BEL met als hoofdprijs een gratis verblijf van één week voor één persoon in Tenerife. Verschillende bedrijven verlenen hun medewerking. Alle veteranen, ook zij die geen lid zijn van WAOD, kunnen starten met een dagvergunning. Verder kan je er genieten van heerlijke streekbieren, streekgebak, koffie Namens het bestuur André en Ervé De Groote, Raphaël Van Herpe en Marc Van Damme geldbeugel aan te dikken door de klasse mentspremie te winnen. In het hete koersgewoel was er, behalve de voortdu rende speldeprikken, weinig te noteren. Met nog 3 ronden te gaan viel het even stil en daar konden 15 renners van pro fiteren om aan de haal te gaan. Ze pakten 250 meter voorsprong en moes ten vechten tot de aankomst om deze voorsprong veilig te stellen. Deze vluch ters lukten daarin en zouden spurten voor de eerste plaats. Op het meester schap van Patrick Van Rentergem stond geen maat. Hij won vóór Patrick De Maere, de fransman Philippe Duterte, Hervé Goudeseune Veteraan Luc Pie ters won de spurt van het peloton. Er dient evenwel aangestipt dat we vechtjas Wim Van Hecke en de winnaar van de 2 laatste wedstrijden Wim De Wael mistten die samen met nog enkele andere renners de WAOD vertegenwoor digen in de challenge van ICF (Interna tional Cycling Federation) in de Pijl van Limburg die verreden wordt in het Ne derlandse Limburg. De uitslag: 1Patrick Van Rentergem (Bellem) de 97 km in 2 uur 10 min.; 2. Patrick De Maere; 3 Philippe Duterte (Fr.); 4. Her vé Goudeseune; 5. Jan Meul; 6. Ives Decandt; 7. Gino Verschaeve; 8. Mare Lambrecht; 9- Jozef Berckmans 10. Ju- lien Rogiers. Volgende wedstrijden: Zaterdag 15/6/91 te Vrasene, Klein Laar. Start om 14.00 uur voor categorie "Toe risten" - geen licenties (afstand 42 km) en om 15 30 uur voor cat AB (afstand 78 km). Zondag 16/6/91 te Massemen, Lam broek. Start om 16.30 uur voor cat AB (afstand 70 km). Zondag 16/6/91 te Gent, Motstraat. Start om 15.00 uur voor cat Politie, Rijks wacht en Openbare Diensten (afstand 50 km). Wielrennen. Bij de juniores in Aaigem werd Chris Lagaert winnaar en Donny Delmé tweede (nic) De weergoden waren Schellebelle eens te meer gunstig gezind zaterdag. Droog weer en geen zuchtje wind tijdens de wedstrijd voor internationale liefheb bers maakten het voor de toeschouwers aantrekkelijk om dit wielergebeuren bij te wonen. Achtenvijftig renners gingen van start voor deze wedstrijd over 119 kilometer, of 17 ronden. Naast de bekende namen, zoals Ronny Westelinck, Ivan Caethoven en Dirk Bontinck, hadden zich opval lend veel "nieuwe" renners ingeschre ven Renners van wie niemand wist tot wat ze in staat waren. Het werd dus een gespannen afwachten om te weten wie hier de sterkste zou zijn. Het peloton ging enorm snel van start. En dat zagen we niet alleen aan de lange, uitgerekte sliert renners, maar ook aan het feit dal de eerste ronde in 9.50 afgelegd werd. Een gemiddelde snelheid van bijna 45 km/u. Razendsnel dus. En toch kwam er in dit stadium van de wedstrijd reeds een uitval. Twaalf ren ners gingen er in die eerste ronde van door. liet peloton liet niet begaan en zette direkt de achtervolging in. Na de tweede ronde werd voor de kop groep een tussentijd opgenomen van 9 30. Een gemiddelde dat nu zelfs iets boven de 45 km/u. lag. Aanvankelijk wisselde men in de kopgroep elkaar zeer goed af, maar het snelle tempo bleek toch zijn weerslag te hebben voor som mige renners In de vierde ronde viel de groep dan ook uiteen. Niet minder dan acht renners moesten loslaten. Zij geraakten terug in de greep van hun achervolgers. Met vier, waaronder Pascal De Pauw en Chris Hellemans, bleven ze vooraan over. Maar de grote groep kwal alsmaar dich ter en bij de volgende doortocht bleven er nog slechts twee van de vluchters van het eerste uur over. Steven Van Aken en Pascal De Pauw reden zo'n tweehon derd meter voor het peloton uit, terwijl Ronny Westelinck de lange sliert ren ners achter zich aan trok en zo probeer- de om de kloof te dichten. Dit lukte hem ook en nog in de zesde ronde werden de twee ingehaald. Vanaf dan probeerden regelmatig kleine groepjes renners een ontsnapping op touw te zetten. Zonder veel succes overi gens. Aan het einde van de zesde ronde passeerde Gino Primo met veertig meter voorsprong op het peloton. In de zeven de ronde was er terug een grote groep van eenentwintig renners weggespron gen. Onder hen zagen we Walter On- gena. Bart Peelman en alweer Pascal De Pauw. Maar meer dan vijftig meter lie pen ze niet uit en ook hun poging bleek op niets uit te lopen Bij de negende doortocht werd bijzon der heftig gestreden voor de premie. In het geharrewar in de grote groep kwam één renner ten val. Raymond De Ridder hing nel achter een andere renner die uitweek. Zijn voorwiel raakte het achter wiel van de renner voor hem, met het gekende gevolg. Als bij wonder reed niemand op hem in. Alle renners kon den net op tijd uitwijken, maar het had evengoed een massale valpartij kunnen worden. In de elfde ronde ontsnapte een groepje van vier Hun ontsnapping zou de wed strijd bepalen. In het peloton keek en wachtte iedereen op Westelinck die deze keer niet reageerde. Voor men het goed besefte was hun voorsprong gegroeid tot 1.12. Ronny Westelinck hield het voor bekeken en stapte van de fiets. Voor hem was de wedstrijd voorbij. De vluch ters beseften dat dit de beslissende ont snapping zou kunnen zijn en losten elkaar prima af. Toch slaagden nog dertien renners erin om bij hen te komen. De achterstand van het peloton op deze kopgroep be droeg reeds 1.30. De beslissing was ge vallen. De winnaar zou uit deze groep komen. En aan de renners die achter het peloton reden werd de rode vlag getoond. Zij moesten de strijd staken. De kopgroep bestond uitGilbert Kaes, Guy Rijkaert, Rik De Witte, Bart Ongena, Johan De Kerpel. Gino Primo, Walter Ongena, Claessens, Chris Hellemans, Stevenjüorbe Aken, Dirk lloogewijs, Guido De Kris Vandersypt, Hedwig Jimmy De Paepe en Willy VercecÉolgei Ronde na ronde vergrootte de kloof n 0rd het peloton. Bij de dertiende doom g was de voorsprong gegroeid tot 1.40 ten de veertiende doortocht tot 2.10. Vooral Walter Ongena liet zich ken. Hij trok de hele groep ach aan en wonde veertiende en de vijfti ^ei de premiespurt. Wat achter deze gebeurde was niet belangrijk meer. hele peloton werd trouwens afgevlagi mocht op het einde van de vijftiei ronde het parkoers verlaten. De voor de pelotonzege ging naar Claude Van llulle. De groep meer uiteen, liet zou dus een spurt worden voor de dereen verwachtte een ge voor Gilbert Kaes. De heel ver reeds op gang getrokken, de laatste meters bleven drie heel dicht bij elkaar. Maar het inderdaad (iilhert Kaes die zich de te van de hele groep toonde. Hij g Christian llendrickx en Bart Peelm vooraf. Gilbert Kaes deed zijn verhaal aan micro-wagen. "In de beginfase van de wedstrijd dn de ik niet soepel, maar nadien gingl veel vlotter Ik vreesde vooral Hendrii in de spurt. Hij is nog maar net naar liefhebbers over gekomen en hij mist ervaring. Maar in de spurt is hij zek gevaarlijk aldus de overwinnaar. Christian llendrickx bleef er onbewoj bij. Zijn visie: "Ik moet nog veel leren en wil vooral met beide voeten op de grof blijven staan. Ik wacht gewoon af en zie wel wat de toekomst brengt." Robin Verheyde Reeks A B Na twee ronden vormde zich een kop groep van dertien renners. Zij werkten eendrachtig samen, waardoor het pelo ton al gauw tegen een onoverbrugbare achterstand aankeek. Vooraan probeer den verschillende renners nog alleen voorop te geraken, maar uiteindelijk bleek een spurt onvermijdelijk. Na een prangende zij aan zij haalde Yves Van Durme het voor Freddy Roelekens en de dertien anderen. Reeks C D André Van der Eecken is momenteel goed op dreef. Dat bewees hij zaterdag nogmaals in Moorsel. Na een snel verre den wedstrijd toonde de man uit Kerks ken zich de absolute meester over een 42-koppige bende. Zelfs Freddy Van Im- pe, toch de regerende Belgische kampi oen, moest het hoofd buigen tegen zo veel machtsvertoon. Uitslagen Zaterdag in Moorsel Reeks A B 1. Van Durme Yves, A, Herzele; 2. Roele kens Freddy, A; 3- Van Gureghem Marc, A; 4. Vereerstraeten Jan, A; 5. Jaspaert Renaat, A; 6. Huyge Johan, A; 7. Schoon- jans Luc, A; 8. De Ridder Jean, A; 9. Coppens Jurgen, A; 10. Annaert Rudy, A. Reeks C D 1Van der Eecken André, C, Kerks ken;! Van Impe Freddy, D; 3- Van Steerth® Freddy, C; 4. Keynen Denis, C; 5- ft Smet Danny, D; 6. Straetmans Marcel D; 7. Sonck Arthur, D; 8. Daneels Etien- ne, C; 9- Geldhof Julien, D; 10. Diericlfl Johnny, C. Wielrennen. Er werd hard gefietst tijdens de junioreswedstrijd in Aaigem Heelwat renners moesten vroegtijdig ajhakenzoals de plaatselijke favoriet Peter Vettenhurg. Een verkoudheid belette een goede prestatie (nic)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1991 | | pagina 22