Meer se Lijnvissers kwarteeuw aktief
De Voorpost - 28.6.1991 - 3
De vissersverenigingen worden wel tot de sportgroeperingen gerekend ook
tl behoren ze in feite tot de passieve recreatie. Welke indeling men er ook
mag aan geven dan is het toch een milieuvriendelijke vrijetijdsbesteding
die wel niet de massa aantrekt, maar toch een ruime belangstelling kent.
Trouwens, men hoeft geen aktief hengelaar te zijn om een bezoek aan de
rjjver te brengen. De Biezeputvijver van de Meerse Lijnvissers ligt aan de
rand van het natuurgebied Blauwbos waar zelfs nog enkele reigers huizen
die 's avonds een hapje komen meepikken en er een keuze kunnen maken
van de verschillende vissoorten die er rondzwermen.
dig wat geld opbracht). Dit gebeur
de tussen de jaren 1955-60 en men
had ook daar het beekwater slechts
in uitzonderlijke (droge) gevallen
nodig want het was er zeer drassig.
In die periode had men "slechts"
een zestigtal leden maar dank zij de
nieuwe vijver groeide het aantal
hengelaars tot een honderdtal want
Erpe-Mere. Zo zullen ze erop 21 juli aanstaande opnieuw bijzitten tijdens de mararathon en ook nu zal er geen plaatsje
meer over zijn want een zeer belangrijke prijzenpot zorgt elk jaar voor een overgrote bezetting (jv)
Statutair bestaan de Meerse Lijn
vissers al een kwarteeuw vermits in
februari 1966 de statuten opge
maakt werden door 34 leden waar
van de meesten van Mere zelf af
komstig waren, maar er bevonden
rich toch ook vissers bij van Haal-
tert en Nieuwerkerken zoals o.a. R.
Van den Abeele die nog altijd aktief
sin de club. Daarnaast zijn er een
psar pioniers die nu nog de vislijn
uitwerpen zoals ere-bestuurslid
Sen. Minnoodt die tevens vlagge-
drager is. Op het gevaar af een paar
mensen te vergeten, citeren we toch
enkele namen die veel gepresteerd
hebben voor de Meerse Lijnvissers:
Petrus De Troyer, Alb. Bosseloo,
Fr. Bombeke, Fr. Baeyens, Fr. Sie-
naert, R. Triest en zoveel andere als
R. Van de Meersche die tot zijn
87ste kwahi vissen.
De Meerse Lijnvissers bestaan ech
ter al veel langer als vissersvereni
ging, want de meeste leden die me
de de statuten ondertekenden voor
het stichten van de vzw, visten al
vele jaren in clubverband maar dan
minder gestruktureerd en zeker
met minder akkommodatie dan dit
de laatste jaren het geval is. Trou
wens de vzw is ontstaan om reden
dat men in 1966 een stuk wei aan
kocht van een eigenaar uit Dikkel-
venne en hier de huidige visvijver
aanlegde. Het was dus meer een
kwestie om over een zekere rechts
persoonlijkheid te beschikken dan
om enig ander bepaalde reden.
De voorgeschiedenis
Het vissen is altijd een vrijetijdsbe
steding geweest maar vóór het uit
graven van percelen om kunstmati
ge vijvers aan te leggen zocht men
zijn toevlucht tot de natuurlijke wa
teren en meer bepaald was de beek
het meest voor de hand liggende
oplossing.
Om de voorgeschiedenis samen te
stellen dienen we ons vooral te steu
nen op mondelinge overlevering en
ook enige eigen ervaringen want in
de beginperiode vond men het wei
nig opportuun om alle dokumenten
te bewaren. Dit was ook niet nodig
omdat er geen welomschreven
struktuur bestond. Het is pas later
dat men ingezien heeft en ook ge
noodzaakt was om uiteindelijk een
vzw te stichten.
Vóórdat men op de Gotegemvijver
viste, was men al in clubverband
bezig op de Molenbeek te Broek.
De vereniging was toen bij Frans
Bombeek gevestigd. Men viste tus
sen het café van Bombeek in de
richting van de spoorwegbrug tot
aan de "konker". Dit was echter al
na de tweede wereldoorlog en dan
was lienoil Hoffelinck voorzitter en
Albert Bosseloo sekrctaris. De
''''iinialigc voorzitter Hoffelinck
wel Mercnaar maar als brug-
V! fidraaier ic Aalst woonde hij daar
in de stad maar kwam meermaals
per week naar Mere per fiets naar
het lokaal te Broek. Volgens zegs-
personen heeft deze man zich en
orm ingezet voor de Meerse vissers,
want er was toen geen enkele vijver
op het grondgebied van Mere. Deze
club stelde alles in het werk om toch
op een vijver te kunnen vissen, wat
niet alleen aangenamer is maar ook
minder moeilijkheden voor de hen
gelaars betekende want, alhoewel
de beek wel "gezond" was, men toch
nogal vlug vasthing met de haken in
de waterplanten die er welig tier
den. Daarenboven zat er weinig vis
op deze beek, dan toch niet voor
een wedstrijd en het was ondoen
baar om er elk jaar enkele tientallen
kilo's op te zetten omdat hij niet op
het wedstrijdparcours bleef en het
dus kosten op het sterfhuis waren.
Om tegemoet te komen aan de no
den en de wensen van de vissers had
het bestuur zelfs plannen om langs
de beek een stuk weide te huren om
er een vijver uit te steken en deze
door het overtollig water van de
beek te laten bevloeien. Dit zou niet
nodig geweest zijn want er zat ge
noeg water op geringe diepte om de
vijver op zichzelf te vullen. Maar er
was toen geen geld genoeg in kas om
zoveel kosten te maken en het bleef
bij plannen.
De club bestond voordien als ver
eniging met de naam "Meerse Vis
sers". Men viste wel in clubverband
maar niet zoals dit nu gebeurt maar
de hengelaars "hingen meer aan el
kaar". Er blijkt dus een betere geest
onder hen bestaan te hebben, ook al
waren de middelen zeer beperkt. Er
waren ook al wedstrijden vóór de
oorlog maar dan gingen ze door
"achter 't spa", te Mulderkens.
De vorige sekretaris, Alb. Bosseloo,
herinnert zich nog enkelen waarvan
hij de meesten slechts met hun bij
naam kon noemen. Ze waren echter
zo beter gekend want maar weinig
mensen van het dorp hebben ooit
hun echte naam gekend. Zo noem
de hij o.a. Arth. De Schutter, Pete-
nonne, Tuje, Kodde (De Troyer),
René Van Monneca en Benonie
Minnoodt, waarvan de laatste twee
nog altijd aktief zijn. Het merendeel
van de aangesloten leden was sa
mengesteld uit gewone arbeiders en
zelfs verschillende doppers en ook
hier is de laatste jaren een sociale
verschuiving merkbaar. Trouwens
toen had men genoeg aan een lange
stok met "zeehaar" om te vissen
terwijl men nu meestal met dure
"carbon" hengelt.
Gotegem
Na enkele jaren slaagde men er toch
in om genoeg geld bijeen tc sparen
om in Gotegem een stuk weiland af
te huren van molenaar De Meyer
waar ze een vijver lieten graven en
een kantine houwen (die loeli aai
er was eveneens belangstelling uit
de omliggende gemeenten Haal-
tert, Kerksken en Heldergem om
reden dat het vissen toch aange
namer is aan een vijver dan langs de
beekkant.
Sinds ze in Gotegem begonnen te
vissen bloeide de club zeer goed
vooral omdat "echte vissers" aan
het roer zaten die zogezegd "op de
beek sliepen" en enorm veel afwis
ten van de hengelarij.
In een paar voorbeelden uit oude
documenten willen we hier de akti-
viteiten illustreren die jaarlijks te
Gotegem georganiseerd werd. Zo
ging er op zondag 29 april 1962 de
Openingswedstrijd door van het
kampioenschap van de Meerse
Lijnvissers waarvoor zich slechts
een dertigtal hengelaars kwamen
aanbieden. In mei van hetzelfde
jaar organiseerden de Meerse Lijn
vissers een nationale wedstrijd en
toen viste men in twee reeksen van
meer dan 80 vissers. Deze wedstrijd
werd gewonnen door R. Verschue-
ren uit Zingem en na hem volgden
Et. Tembuyser en M. Derweduwen.
In de tweede reeks won C. D'Herdt
van Aalst, vóór Ch. Van Rossem,
M. Van den Eynde en P. De Vriese.
Op 9 september 1962 ging de finale
door van het clubkampioenschap
van de Meerse Lijnvissers. Toen
moest men nog inschrijven bij Fr.
Rombeek en in dezelfde maand
werd er nog een wedstrijd op de
beek georganiseerd, kwestie van
nog eens in de buurt van het lokaal
te vissen. Te Broek won dan O. Le
page van de Dendervissers vóór R.
Renneboog, B. De Schrijver, F.
Cremers en J. Eeckhout van de
plaatselijke Meerse Lijnvissers.
Leden verwend
De Meerse Lijnvissers hebben een
bloeiende vereniging met een ge
stadige groei van het ledenbestand.
Als de evolutie zich derwijze verder
zet kan men zelfs de kaap van de
tweehonderd leden bereiken, een
aantal dat zeker gewenst is maar dat
voor het bestuur moeilijkheden kan
met zich brengen op het gebied van
de plaatsing bij eventuele wedstrij
den. Gelukkig is er een spreiding en
komen niet alle hengelaars op het
zelfde ogenblik vissen zodat er be
paald geen reden is tot paniek.
Met hun 185 leden (vorig jaar 169)
zijn de Meerse Lijnvissers toonaan
gevend voor de hengelsport in de
omgeving. Dit hoge aantal leden
heeft echter veel te maken met de
"service" van de club want aan de
Biezput wordt men werkelijk ver
wend. Om toe te treden tot dc ver
eniging betaalt men een jaarlijkse
bijdrage van l.(MK) Ir. I)il lidgeld is
nauwelijks voldoende om in hel
voorseizoen de noodzakelijke vis op
de vijvei Ie /ellen Men spieekl dus
llog niet van alle andeie kn-.len die
het bestuur jaarlijks maakt voor on
derhoud en talrijke andere bijkom
stigheden.
Bij de gewone wedstrijden voor de
clubleden geeft de vereniging
4.000 fr. met daarbij de inleg van
100 fr. van de hengelaars. Men
heeft de verdeling van de prijzen zo
berekend dat één derde plus tien
volgende vissers prijs hebben, wat
er op neerkomt dat de helft van de
deelnemers aan clubwedstrijden ze
ker is van een prijs, afhankelijk uit
eraard van zijn uitslag. Als toeslag
wordt er nog een bedrag van 400 fr.
geschonken als aanmoediging aan
één van de vissers zonder prijs die
lotensgeval aangeduid wordt.
Wie in aanmerking komt voor het
eindklassement kan nog eens delen
van een prijzenpot van maar liefst
30.000 fr., geschonken door de club.
Daarenboven kan men ook nog
aanspraak maken op een beker
waaraan de vereniging ook heel wat
geld besteedt. Reken daarbij ook de
avondwedstrijden -nu met beker
geschonken door schepen Et. Lepa
ge - en men kan zich voorstellen
welke voordelen men heeft bij de
Meerse Lijnvissers.
Ook forel
Doorgaans wordt er elk jaar, vóór
het seizoen begint, vis op de vijver
bijgezet. Men kan wel wat schatten
hoe het met het visbestand gesteld
is maar toch is het moeilijk om de
juiste hoeveelheid na te gaan. De
regelmatige goed of slechte vangst
kan wel enigszins als maatstaf die
nen. Zo heeft men er dit jaar maar
liefst 900 kg opgezet. Maar dit is
nog niet alles want sinds enkele ja
ren krijgen de clubleden nog wat
extra.
Na het visseizoen, in oktober-no-
vember, begint men met de forel
vangst. Een vijftal keren per jaar
wordt ook forel op de vijver gezet
wat neerkomt op een totaal van
600 kg. Het is bedoeld om de leden
tijdens de rustperiode de gelegen
heid te geven om eens te komen
vissen maar men gaat hierbij syste
matisch te werk. De forel wordt
's zaterdags op de vijver gezet maar
men mag alleen op zondag komen
hengelen.
Marathon
Net zoals bij andere sporten of re-
kreatieve bezigheden willen ook
hengelaars eens wat meer doen dan
het gewone en zoeken ook zij naar
nevenaktiviteiten die vaak eenmalig
bedoeld zijn maar wegens het suk-
ses later uitgroeien tot regelmatige
en grootse manifestaties. Bij de
Meerse Lijnvissers is dit hun mara-
thonvissing die elk jaar op 21 juli
vastgesteld is.
De suggestie voor deze speciale zit
ting werd indertijd door Ant. Sie-
naert gelanceerd die voorstelde om
eens een volledige dag te vissen. In
de kantine kwamen ze zonder pro
blemen tot een akkoord en enkelen
onder hen gaven een financiële in
breng wat er op neerkwam dat men
vroeger de marathon viste voor een
prijzenpot van 4.000 fr. Jaarlijks
groeide het bedrag aan zodat het
natuurlijk aantrekkelijker werd
voor de vissers. Het evolueerde ech
ter zeer sterk de laatste jaren want
elk jaar wordt er aan de deelnemers
meer dan 100.000 fr. verdeeld. Dit
geld komt hoofdzakelijk van spon
sors maar de club zelf staat hiervoor
de winst af van de jaarlijkse tombola
die thans 30.000 fr. bedraagt.
De marathonvissing is in feite niet
alleen een voordeel voor de cluble
den maar hoofdzakelijk een tege
moetkoming aan de sponsors die
gratis aan de daaraan verbonden
barbecue mogen deelnemen. Het is
dus een erkentelijkheid van de
Meerse Lijnvissers ten overstaan
van de mensen die financieel steu
nen en hiermee wil men de sponsors
bedanken en in zekere zin waarde
ring betuigen.
Aan de clubwedstrijden nemen
doorgaans één derde van de leden
deel wat een gemiddelde van 65
hengelaars oplevert. De andere ko
men gewoon af en toe naar de vijver
om eens rustig te vissen maar met de
marathon is het anders gesteld.
Vermits men slechts honderd hen
gelaars een plaats rond de vijver kan
geven is het aantal voor de mara
thon beperk! maar gelukkig komen
niel alle leden op deze inleressanle
wedstrijd af. Om moeilijkheden Ie
vimi komen, schrijft men gedurende
twee avonden in tot men het aantal
van honderd bereikt heeft. Wie ver
zuimd heeft om bij de eersten te zijn
kan nog altijd komen toezien. Tot
nogtoe heeft men nog geen proble
men gehad om de deelnemers een
plaats te geven want het grootste
aantal marathonvissers dat men op
tekende was 112.
Onkosten
Het lijdt geen twijfel dat een vissers
club zonder kosten zou kunnen wer
ken. Integendeel, want een vereni
ging die een goede werking wil
waarborgen moet financieel sterk
staan, maar daar moet mogelijkheid
toe bestaan uiteraard. Dank zij de
kantine, die toegankelijk is voor ie
dereen, kan de club zich elk jaar
toch wat uitgaven veroorloven maar
dat wordt niet altijd concreet gezien
door de leden. Toch is het opval
lend dat aan de Biezeputvijver de
laatste jaren heel wat veranderd is
op gebied van akkommodatie. De
twee kanten werden rechtgetrok
ken en de vissers zitten nu net aan
de kant zonder gevaar te lopen in
het water te glijden. Daarnaast is er
vorig jaar een nieuwe verluchtings
installatie geplaatst en heeft men de
kantine vernieuwd. Ondanks het
feit dat men bij de meeste werken
eigen mankracht levert, kost de uit
voering toch nog vele honderddui
zenden franken. Het is trouwens
dank zij de opbrengst van de kanti
ne dat men zich elk jaar wat kan
veroorloven om het de clubleden zo
aangenaam mogelijk te maken.
De laatste jaren heeft het bestuur
bijzondere inspanningen geleverd
om het iedereen gezellig te maken
zoals het aanleggen van een par
keerterrein, een gedeelte vóór de
kantine overspannen met een af-,
dak, naast en rond de vijver een
nivellering en dals aangebracht,
aankoop van nieuwe stoelen en an
dere kleinere werken.
Thans zou men nog graag een
braakliggend perceel verwerven dat
juist naast de vijver gelegen is met
de bedoeling de parkeerruimte uit
te breiden en eventueel een klein
terrein af te bakenen om recreatie
te realiseren voor de kinderen.
Verwende hengelaars
Wie lid is van de Meerse Lijnvissers
mag zich wel als een verwende hen-
gelsporter beschouwen want voor
een jaarlijkse bijdrage yan slechts
1.000 fr. kan hij elk weekeinde, plus
de maandag, op de Biezput vissen.
In de maanden juli en augustus is
het zelfs elke dag toegelaten en
daarnaast wordt hem de gelegen
heid geboden om deel te nemen aan
de marathonwedstrijd en kan hij
een vijftal keren zelfs op forel vis
sen. Wie aan de marathon deel
neemt is trouwens praktisch zeker
om zijn lidgeld terug te winnen aan
gezien de rijk gevulde prijzenpot.
Tenslotte kunnen de kinderen van
de leden genieten van een gratis
Sint-Niklaasfeest dat in de kantine
plaats heeft. Hiervoor worden alle
geschenken door de club aange
kocht, aangevuld met giften van be-
stuurs- en clubleden.
Het is dus geenszins overdreven dat
de Meerse Lijnvissers een floreren
de vereniging is met een aktief be
stuur dat zich gans het jaar door
inzet voor zijn leden. Hiervoor zor
gen: Omer Lekime, voorzitter; Et.
Van de Meersche, ondervoorz.;
Rol. Overbeke, ere-voorz. en pen
ningmeester; R. Heyvaert, sekreta
ris; Rol. Rottiers, hulpsecretaris;
Ben. Minnoodt en R. Van den
Abeele, ere-bestuursleden; M. De
Winne, W. Hoffelinck, M. Backaert
en Fr. De Vuyst, bestuursleden.
Kampioenen
Elke club die zich respekteert
maakt bij elk seizoen een rangschik
king op om de kampioen aan te
duiden. Mare Backaert werd bij de
Meerse Lijnvissers al driemaal be
kroond, hl. in 1980,1985 en 1986. In
1989 was dit H. Muylaert en vorig
jaar P. Hoffelinck. Toen was de bes
te junior Fr. Baeyens en vermits de
vereniging ook toegankelijk is voor
vrouwelijke hengelaars was Chr.
Scholliers in 1990 kampioene in
haar kategorie.
Gedurende enkele jaren werd er tij
dens het jaarlijks bal van de vereni
ging een visserskoningin gekroond
en de eerste die de kroon mocht op
het hoofd plaatsen was Ros. De
Vulder. Na enkele jaren is men met
deze nevenaktiviteit gestopt omdat
men de aksenten om financiën te
verwerven op een ander vlak gelegd
heeft. Als visserskoningin lauwer
den de Meerse Lijnvissers nog
slechts een vijftal jonge dames maar
dan is men er mee gestopt op het
ogenblik dat ook het bal een afgeda
ne zaak was.
De vereniging heeft echter genoeg
aktiviteiten om en rond de visvijver
om er geen overtollig werk bij te
nemen en voor de Financiële in
breng zijn er andere middelen ge
vonden om de kas te spijzen en hier
mee de leden-vissers ter wille te zijn
want er zijn weinig verenigingen van
die aard die zich zoveel kunnen ge
troosten om het de hengelaars zo
aangenaam mogelijk te maken voor
een zo geringe geldelijke jaarlijkse
inbreng. Thans kijkt men uit naar de
marathon die eens te meer een
hoogtepunt moet vormen van de
Meerse Lijnvissers, waarbij een wa
re prijzenregen kan uitgestort wor
den.
JV
rpe-Mere I let drietal dat de zaken van de Meerse Lijnvissers bereddert en dat
met veel inzet alle aktiviteiten op een vlekkeloze manier organizeert. staat klaar
ont de laak van de marathon op zieli te nemen (vh)
