Appelse Jazz-Battle profiteert
van enkele droge uren
en maakt geschiedenis
Prijsverhoging
van de weekbladen
Dendermonde boven op vijfkamp van para's
Door het oog van de naald...
10 - 5.7.1991 - De Voorpost
De negende vijfkamp georganizeerd door de Vriendenkring Para-com
mando te Dendermonde is uitgedraaid op een sukses voor de organizeren-
de vereniging. Zowel bij de kadetten, de seniores als de veteranen ging de
zege naar een lid van de Dendermondse Vriendenkring. In de rangschik
king per club stak Dendermonde ook met kop en schouders boven de
tegenstanders uit. Maar het reglement wil nu eenmaal dat de organizeren-
de club niet in die rangschikking wordt opgenomen, zodat de beker naar de
Brabantse ploeg ging.
Minder deelnemers dan de voor
gaande jaren voor deze negende
editie van de vijfkamp van de Vrien
denkring Para-commando Dender
monde die zoals gebruikelijk zich
afspeelde om en rond het clublo
kaal, een voormalig fort, aan de
Winningenstraat te Dendermonde.
Minder deelnemers wil nog niet
zeggen dat het er minder spannend
aan toe ging.
Vijf proeven stonden er op de deel
nemers te wachten. Schieten met
een karabijn L.R.22. waarbij binnen
een tijdstip van 2 minuten 10 patro
nen moeten afgevuurd worden naar
een doelwit. De schutter staat op 15
meter van dat doelwit. Daarna
wachtte de deelnemers een hinder
nispiste zoals die algemeen gang
baar is in het leger. Liefst tien hin
dernissen dienden genomen te wor
den. De veteranen mochten daaruit
8 hindernissen kiezen. Dan het wa
ter in. Het waterwas niet al te warm.
In het water waren 5 hindernissen
aangebracht die de zwemmers
moesten overwinnen. Dan was er
een proef kayakvaren. Ook al geen
lachertje. Vijfhonderd meter dien
den de deelnemers te peddelen. En
was er de nog de cross van 5.750
meter waarvoor er in groep werd
vertrokken. Maar eens aan het lo
pen, barstte de strijd los.
Vanaf 1 augustus gaat de prijs van de weekbladen groot-formaat met2
fr. naar omhoog. Van 46 naar 48 fr. dus of het dubbele van een
dagblad. De prijs van de weekbladen is trouwens gekoppeld aan die
van de dagbladen.
De prijsverhoging is noodzakelijk omwille van de stijgende produktic-
kosten en om het behoud van de kwaliteit van het weekblad te kunnen
garanderen.
Dendermonde. Na de wedstrijd was het genieten van de barbecue (foto Guy)
De uitslagen
Seniores: 1. Koen Van Hove (Den
dermonde); 2. Jean-Pierre Ruysse-
velt; 3. Filip Segers (Dendermon
de); 4. Daniel Nottebaert (Bra
bant!; 5. Claude Van de Put (Bra
bant); 6. Carlos Maes (Dendermon
de); 7. Stefan Van Winnendael
(Leuven); 8. Philip Van Winnen
dael (Leuven).
Kadetten: 1Jurgen Parijs (Dender-
Dendermonde. Op de foto de winnaar van de kadetten Jurgen Parijs die ook lid
is van de Dendermondse karateclub en tot de nationale selektie behoort, en
Robert De Wolf de winnaar van de veteranenreeks, samen met voonittc
Marcel Van Nespen en wedstrijdsekretaris Herman De Ridder (foto Guy)
monde); 2. Gustaaf De Wolf (Den
dermonde); 3. Pascal Malengier
(Oostende); 4. Jorge Eeman; 5. Jur
gen Torfs (Antwerpen); 6. Jurgen
De Prince (Oostende); 7. Thibaut
Nobels; 8. Jeroen Torfs (Antwer
pen); 9. Steve Van Sevenant (Oos
tende); 10. Ilse Speltincx (Oosten
de) en 11. Seppe Monteyne (Bra
bant).
Veteranen: 1. Robert De Wolf
(Dendermonde); 2. Edmond Mon
teyne (Brabant); 3. Andre Veke
mans (Antwerpen) en 4. Jacques
Grauls (Leuven).
Ploegenrangschikking: 1. Brabant
10.965 ptn; 2. Oostende 8.487 ptn;3.
Antwerpen 8.045 ptn; 5 Leuven
5.797 ptn. Dendermonde behaalde
meer aan 14.000 punten maar kwam
als organizerende club niet in aan
merking voor deze rangschikking
Dendermonde. De Big Band Studio ÏO (foto Piet Hermans) Dendermonde. Jo Piryns Combo aan hel werk (foto Piet Hermans)
Dendermonde. The Lazy City (foto Piet Hermans)
Het zag er droef en triestig uit, de dagen vóór
aan het Appelse Veer voor de eerste keer in
de Dendermondse jazzgeschiedenis een
heuse bijeenkomst zou gehouden worden
van de Dendermondse jazzformaties. Regen
en wind geselden terrein en medewerkers,
die tussen de vlagen door probeerden om
wat zeilen te plaatsen zodat de bezoekers
toch enige beschutting zouden krijgen indien
het weer niet veranderde. Drastisch veran
derde, want het was bovendien koud. Elke
dag opnieuw werden de weerberichten gron
dig bekeken en de vrij bedrukte stemming
sloeg om toen vrijwel alle bronnen vertelden
dat het op zaterdag 29 juni allicht de enige
droge dag van de week zou worden. De
weermannen kregen gelijk en de opluchting
was groot bij de leden van de Appelssfeer-
club, die er ettelijke vrije dagen voor opoffer
den om eventuele bezoekers toch enigszins
komfortabel aan dit jazzfeest te laten deelne
men.
Toch zijn die kerels van aan de Scheldekant
niet snel uit hun lood te slaan want de
Appelssfeerdub had al enkele organisaties
achter de mg. Men had dus al wai ervaring
opgedaan, ook met tegenslagen want twee
maal verscheen een gekontrakteerde forma
tie niet op de afspraak. Snel werden er toen
tussenoplossingen gezocht en gevonden. In
elk geval, de avonden met Walter De Buck,
met de Lazy City Jazzband of met Norbert
Detaeye mochten er zijn. Op dat élan ging
men verder om deze Jazz-Battle te organise
ren.
Men vergisse zich echter niet. De Appels-
sfeerclub is géén jazzclub, alleen wilde ze wel
eens meedoen aan het oppoetsen van de
Dendermondse jazzreputatie en achteraf be
keken is ze daarin geslaagd ook.
Vrijdagavond brak de zon voor de eerste keer
door het wolkendek en met verdubbeld en
thousiasme werd verder aan terrein en ver
lichting gewerkt. Met medewerking van het
stadspersoncel verrezen een tribune en een
kiosk, geluid en podiumverlichting werden
opgesteld en een onmisbare schenkbank
ondereen zeil geïnstalleerd. Kortom, het kon
beginnen...
Iedereen present
Het gebeurt niet elke keer dat op een derge
lijke manifestatie alle groepen present zijn,
tenminste de groepen die vooraf waren ge-
kontrakteerd. In Appels mankeerden im
mers zeker en vast The Mardi Gras Jazzband
en in mindere mate The Train Jazzband en
Norbert Detaeye (Gentenaar maar toch...)
De organisatoren hadden zich echter angst
vallig aan hun budget gehouden en zo moes
ten 'den Treen' en Norbert afgevoerd wor
den The Mardi Gras was wegens vakantie
onvolledig en kon niet optreden, spijtig.
Zoals verwacht sijpelden de eerste liefheb
bers tegen vier uur binnen en The Lazy City
Jazzband kreeg het dus niet gemakkelijk. De
meeste stoelen waren nog niet bezet en
Marcel Vermeiren had daarover wel enige
snedige opmerkingen in petto. The Lazy deed
het nochtans goed met een volumineus di-
xielandgeluid. Spijtig genoeg kon deze band
maar éénmaal optreden omdat hij diezelfde
avond nog ergens tegen het verre Bouillon
het podium opmoest
Begrijpelijk dus dat ze zo snel mogelijk
wilden verdwijnen om plaats te maken voor
het combo van Grembergenaar Jo Piryns,
een fris geluid in deze jazzanlhologie. Met
een kombinatie van jong enthousiasme en
ervaring -Jo had beroep gedaan op een ou
dere muzikant- vertolkten ze o.m. songs van
Randy Newman en vele anderen uit de pop
wereld, maar waar ligt uiteindelijk het ver
schil? Een zeer goede sax dreef deze jonge
band een niveau hoger en Jo zelf beleefde
duidelijk plezier aan dit eerste optreden voor
een kennerspubliek. We zijn ervan overtuigd
dat dit een historisch optreden was. Ook
tijdens de tweede sessie kon Jo Piryns ons
bijzonder bekoren met een soort van top
tien uit de geschiedenis van de jazz. Een
aangename verrassing!
The Crescent City Dreamers, o.l.v. Piet Her
mans, verzamelde opnieuw de drie broers
Hermans, aangevuld door grote namen uit
het Vlaamse oude stijlcircuit. Er was zelfs
een Westvlaming bij. De Dreamers hadden
er duidelijk deugd van om nog eens op een
'festivalpodium' te staan en hun New Or-
leansklanken zweefden samen met de eerste
geuren van Martin's restaurant als een verra
derlijke nevel over het terrein. Op dat mo
ment was de zon volop van de partij en de
mensen aan de kassa begonnen stilaan de
glimlach te krijgen
Af en toe doet het deugd om nog eens de
klassiekers van het oude stijl-repertoire te
horen, gespeeld door muzikanten die er nog
volop in geloven.
Big Band Studio 10 had het enigszins moei
lijk om de 24-koppige bezetting op het vrij
kleine podium te krijgen en Leo De Smet
verkoos dan maar om vanuit het terrein te
dirigeren. Met deze big band-klanken steeg
de temperatuur op het terrein weer enkele
graden Voor The Jeggpap N.O. Jazzband was
het alleszins geen gemakkelijke taak om
tussen twee optredens van deze formatie tot
zijn recht te komen maar opnieuw hebben
we ondervonden dat de Jeggpap in Dender
monde een magische naam blijft.
Tegen acht uur, het uur van optreden van
Miel Leybaert en zijn kompanen, liep het
gezellige terrein stilaan vol en moesten de
tappers zich volop in het zweet werken.
Martin en zijn medewerkers beleefden ook
hete momenten en dat het buiten goed zitten
was, bewees de vrijwel lege bar voor de
muzikanten. Ook zij waren zich op de weide
gaan vestigen.
Na een tweede optreden van de big band
opnieuw de Jeggpap op het podium, mis
schien een beetje van het goede te veel maar
niemand die er aanstoot aan nam.
Het was toen al dik elf uur geworden en de
sfeerverlichting zorgde nu mee voor dc ge
zelligheid. De organisatoren hadden er zelfs
aan gedacht een enigszins feeërieke verlich
ting in de mooiste bomen van de omgeving te
zetten.
Op dat moment waren de stoelen vrijwel
bezet en kregen we opnieuw Jo Piryns op het
podium als afwisseling met het oude-stijlge-
weld.
The Crescent kreeg ook nog alle leden bijeen
en verbaasde ons opnieuw met enkele tradi
tionals. Hoe was het nog mogelijk?
Uiteindelijk sloot The Jeggpap de rij en wie
kon beter de uitvaart van de eerste Jazz-Batt
le inluiden?
'Misschien de laatste ook, vertrouwden de
organisatoren ons toe. Niemand zegt immers
dat het volgend jaar opnieuw jazz zal zijn, als
er al iets georganiseerd wondt. We hebben
aan niemand verplichtingen. Er werden geen
kontrakten afgesloten met sponsors en dat
houden we liefst zo. Misschien begint het
volgend jaar ergens opnieuw te kriebelen en
dan kan er van alles uit de bus vallen. Wie
weet?...'
Het liep toen tegen vier uur in de ochtend en
het terrein liep stilaan leeg. Net als de tapkra
nen, hoewel er in het lokaal café Weekend
nog stevig werd doorgegaan.
Velen liepen er wat verwezen bij. Ivan kon
plots zijn rechterarm terug gebruiken, den
Bère was al naar huis met zijn Germaine,
Guy speelde deejay en Lowie staarde naar het
vrouwvolk. De Johans hielden de kraan nog
lopend, Dizze stond de sekretaris bij en nog Dendermonde. De Jeggpap N.O. Jazzband mocht niet ontbreken (foto Pk
zovele anderen die allemaal hebben bijge- Hermans)
dragen tot het wellukken van dit gebeuren
hielpen de ogen van den Bo openhouden.
Alleen Mario hield er buiten nog de stem
ming in terwijl de groep van Bobindus door
een nobele bekende tot zwijgen werd ge
bracht.
Alleen nog even vermelden dat het geluid
kwasi perfekt was dankzij dc goede zorgen
van ESE uit Appels en dat het ten-ein er tegen
zondagnoen al bijlag of er niets was gebeurd
