Roefel hier,
Roefel daar,
Roefel overal...
2 - 5.7.1991 - De Voorpost
van hel stadhuis en
naar het
Even de twee kleine Roefelverslag-
gevers aan u voorstellen: Pieter-Jan
is 7 jaar en leerling aan het St.
Jozefscollege, Pontstraat in Aalst.
Fiervertelt hij dat hij na de vakantie
naar het derde studiejaar mag. 'Het
liefst ga ik naar de training van Een
dracht Meldert. Voetballen doe ik
toch zo graag, misschien mag ik la
ter wel bij Eendracht Aalst spelen.
Dat stilzitten in de klas en al dat
schoolwerk moeten we dan maar
doen, anders steekt moeken mijn
voetbal en schoenen in de kast.
Katrijn is 10 jaar en heeft bij de
Dames van Maria in Aalst reeds het
vijfde studiejaar achter de rug. Ze
doet alles graag in de school maar
thuis spelen en vooral moeken hel
pen doe ik ook zeer graag'.
We laten beiden nu aan het woord
om hun Roefelbelevenissen te ver
tellen.
- Katrijn: Peter Hugo bracht mij sa
men met mijn broer Pieter-Jan de
zaterdagmorgen naar het grote
stadhuis in Aalst. Om negen uur
stonden al heel wat kinderen in de
poort te wachten. Aan de ingang
stond een Roefelventje en een auto
met een grote karamel er boven op.
Er werden ballonnen uitgedeeld.
Om half tien mochten we binnen
gaan en schepen Patrick zei dat er
meer dan 1000 kinderen vooraf al
hadden ingeschreven. Hij had een
beetje schrik dat de huifkarren en
de autobussen niet op tijd door de
stad zouden geraken.
Mevrouw de Burgemeester was er
ook en zei ons dat we overal maar
moesten doen alsof we thuis waren.
Aan twee meisjes die in Roefelkind-
jes verkleed waren, gaf ze de sleu
tels van dc stad. Wij mochten die
ook even vasthouden en er werd van
ons een foto genomen. Een juf
frouw beschilderde verschillende
kinderen hun gezicht. Het was pre
cies karnaval.
Een man aan de micro riep de na
men af van de kinderen die naar
autobus nr. 2 mochten. Ik was er
ook bij. We reden langs de vele
mensen die op de markt en de ker
mis liepen naar de Drie Sleutel
straat. Moeke had dat voor mij op
Aalst. Dat was me wat, zei Pieter-Jan.
pompiers (a)
een briefje geschreven. Het rook er
lekker want men was er al aan 't
leren wafels, broodjes en smoute-
bollen bakken. Er waren er ook in
een groep vlechtwerk aan het doen.
In het zaaltje achteraan mochten
wij gaan leren volksdansen met de
grote mensen. We kenden het vlug
en hadden samen veel plezier.
- Pieter-Jan: We moesten over de
binnenkoer van het grote stadhuis
in Aalst lopen. Ze waren daar nog
bezig aan het leggen van nieuwe
kasseistenen. Achter het stadhuis
stond een grote huifkar te wachten.
Wie een warme jas bij had mocht
bovenop gaan zitten naast dc koet
sier. Binnenin was het ook goed
want we zaten allemaal aan de vens
tertjes. Twee mooie zwarte paarden
trokken onze koets tussen de vele
auto's daar naar het zwembad. We
gingen niet zwemmen maar wel
naar de onderkant van het zwem
bad en al die machines kijken.
- Katrijn: Na de middag reden we
opnieuw met de autobus, nu naar
'Ik dacht dat met water spuiten gemakkelijk was. Kunnen die werken zeg, die
het ziekenhuis, het ASZ. We moes
ten niet naar de dokter maar we
gingen de verpleegsters en kinder
verzorgsters helpen. In de ingang
mochten twee van mijn vriendjes
helpen bij de mevrouw die de men
sen alles uitlegt wanneer ze binnen
komen. Wij mochten koffie helpen
uitdragen bij de zieke mensen die
geopereerd waren en die niet uit
hun bed konden. Daarna legde de
verpleegster ons uit hoe we de kind
jes hun fruitpap moesten geven. Er
waren er nog die sliepen. Daarna
mochten we met een paar kindjes
spelen en in de gang wandelen.
De dag was veel te rap om. Ik had
spijt dat we al naar huis moesten.
Volgend jaar hoop ik nog eens zo'n
Roefeldag te kunnen meedoen.
Dan ga ik nog iets anders kiezen.
- Pieter-Jan: Als ik gegeten had
mocht ik mee bij de brandweer. Die
helm viel wel tot over mijn oren en
die jas was heel zwaar. Dat spuiten
zoals een echte brandweerman is
moeilijk, maar de pompiers zelf
kwamen helpen. Met een soort lift
mochten we een toertje door de
lucht maken. De brandweerman zei
dat dat een 'elevator' was. Nadien
mochten we de echte brandweerwa
gens en de ziekenwagens gaan be
kijken. En dan instappen en met
loeiende sirenes een toertje maken
door de stad. Ik vond dat prettig.
We waren moe toen we in De Werf
helemaal in de zaal bovenaan
mochten gaan praten met Luc
Steeno. Hij kan niet alleen mooi
zingen maar het is ook een vriende
lijke man.
Ik hoop dat er volgend jaar terug
een Roefeldag is, dan ga ik bij dc
politic. Mijn kameraad vertelde dat
zij daar andere jongens die dief
moesten spelen, echte handboeien
mochten aandoen en ze daarna in
een cel steken en dan kreeg ieder
een een snoepje. Ik zou nog veel
kunnen vertellen maar dat doe ik
dan volgend jaar wel eens.
Katrijn en Pieter-Jan
Aalst. Samen in de brandweerlift. Oei, oei, dal ging hoog; Ik denk niet dat de
brandweer/commandant gezien heeft dat ik wel een beetje schrik had (a)
stedelijk zwembad om eens onder de zwembadkuip te kijken
De geplande Aalsterse Roefeldag vorige zaterdag werd een kompleet sukses. Gelukkig zat alles mee. Het was
begin van de vakantie, het zonnetje scheen heerlijk en de kinderen waren op post. De grote mensen hadden de
opdracht begrepen: Roefel, dag van het kind, de grote uitprobeerdag voor iedereen. De meisjes en de jongens
hadden het naar hun zin, terwijl de volwassen begeleiders er evenveel van genoten. Overal mocht het jonge volkje
deelnemen aan aktiviteiten waar ze normaal nooit bij te pas kwamen. De hele dag groeide uit tot een
overrompelend gebeuren.
Aalst. De zieken in het Aalsterse ASZ waren geen klein beetje verrast toen ze de Aalst. Aan twee roefelkinderen werd door burgemeester De Maght het beheer
koffie bedeeld kregen van Roefelkinderen die de taak van de verpleegsters van de stad symbolisch overgedragen
hadden overgenomen (a)
Aalst. Buiten de stadsdiensten, de brandweer, enz waren vorige zaterdq
vooral de kinderen op het stadhuis te Aalst uitgenodigd door het vrolijkt
'Roefelventje'
Aalst. Dansen was de regel wel van de roefelkinderen. 'L)e grote t
hadden er evenveel zin in als wij'.vertelde Katrijn nadien (a)
Aalst. Feestelijke stemmingballonnetjes, kleurige gezichten, de klanken m
het Aalsters Roefellied. Aalst leeft in de ban van het kind
Aalst. Praten met je idool, Luc Steeno, het kon op de Roefeldag (a)
Aalst. Ook schaken was mogelijk op de Roefeldag
