Podium-uitjes in De Werf
Round Table nodigt uit
an De Wilde en Prima La Musica
eesten met Netwerk te Aalst
De Trust speelt Tsjechovs «Platonov» (12.10)
Kleinkunstavond met Hans Van Den Stock en Fons De Munter (12.10)
Kinderzondag met «Trappelzak» van Peter Zegveld (13.10)
Sinfonia en Cantate Domino vertolken twee prachtwerken van Mozart
De Voorpost - 4.10.1991 - 9
weekend
Zaterdag 12 oktober schitterende
«Platonov» door De Trust
Tijdens het recente Teaterfestival
in Den Haag/Antwerpen was één
van tien «belangwekkende» toneel-
produkties uit Nederland en Vlaan
deren van het voorbije seizoen
«Platonov» van Anton Tsjechov
loor De Trust in een regie van Theu
Boermans. De Werf maakte voor
zijn eerste teaterproduktie van dit
ieuwe seizoen dus een uitstekende
uze! De programmabrochure van
iet Teaterfestival weet over deze
produktie heelwat te vertellen.
Zoals Simon Vestdijk zijn «Kind
;ge. lussen vier vrouwen», zo heeft Tsje-
ipe-chovzijn «Platonov»: het tijdens het
even van de auteur onuitgegeven
3 fr nanuscript, waarin in ruwe vorm
ille tema's voorhanden zijn die la-
er, achteraf beschouwd, zo ken-
nerkend zullen heten. Tsjechov
1 schreef «Platonov» op 21-jarige
aar ee^'Jd als student medicijnen. Hij
ujt, naakte een nette versie van zijn
hel nanuscript, legde die ter lezing
loor, kreeg misprijzend kommen-
uit aar en verscheurde het manuscript.
art< lij verzuimde echter zijn eigen ek-
^ce emplaar te verscheuren. Dat kwam
fjrc n 1922 boven water en geldt sedert-
,,'ien als een onspeelbaar, mislukt
tuk, dat zijn belang ontleent aan
len 'at er na het ontstaan van het stuk
tjei iet de auteur gebeurde,
paj Platonov» bevat de hele sante
raam aan Tsjechov-tema's en per-
iat<onages. Een simpel dialoogje als
vaiiWat is er?» - «Niets. Ik verveel
J9" Be». - «Nou al?» ademt de Origi-
lalton die door meeuwen en oman,
st t( ersentuinen en zusters tot waar-
el nerk werd. Intelligente vrouwen
be "e zich in het landerige milieu van
we en dorpsgemeenschap op onzeg-
ragi are wijze misplaatst voelen, dorps-
nderwijzers en overjarige studen-
erk ïn ze zijn ook in «Platonov» al van
e partij. En met onontwijkbare na-
jjj ruk: wie het stuk integraal en op
t2j asis van tempi-aanwijzingen van
Q e auteur speelt, is vijf uur van de
traat. Omdat er al bedenkelijk wei-
ig plot is en die plot bovendien met
ia™ en overdreven grote liefde voor
5 2 et detail is uitgewerkt, is een ver-
1 mestende langdradigheid bijna
iet te vermijden.
laarom wordt er in het algemeen
der Ie voorkeur aan gegeven «Plato-
ov» niet te spelen of het stuk in een
uui luchtig gefileerde vorm te brengen,
kerl )e Trust brak met die voorkeur en
mu peelt de integrale tekst, met in-
',el chti
nd<
Pat
tor-
'olie v(
«neming van de instrukties van
n( chier eindeloze voorstelling op,
K raar stellig het nodige op valt af te
lingen, maar die desondanks bij-
«nder is. Natuurlijk ligt dat aan de
aad het hele stuk te nemen, maar
et ligt bovendien aan het indivi-
luele spel van talrijke betrokkenen
n de speelstijl,
latonov is de zoon van een groot-
rondbezitter die, zoals dat bij Tsje-
3t 1 hov later telkens het geval is, met
,a*° eugdig idealisme ging studeren om
1 Ie wereld te veranderen. Maar zijn
mei
keti
studie verwatert doordat de idealen
steeds dunner worden en het kapi
taal van het voorgeslacht smelt weg.
Platonov komt als onderwijzer in de
provincie terecht en zijn scherpzin
nigheid dient enkel nog tot het
doorzien van zijn omgeving. Hij
wordt de analyticus van de verhou
dingen op het dorp; met spot en
mededogen beklemtoont hij zijn in
dividualisme.
Dat heeft effekt op de dames in zijn
omgeving, die aan zijn lippen gaan
hangen en meer dan platonische
verhoudingen gaan nastreven. Be
halve zijn zorgzame vrouw Sasja zijn
dat de generaalsweduwe Anna Pe-
trovna en haar schoonmoeder So-
fie. Anna Petrovna is de ontwikkel
de en vrijgevochten vrouw die van
dat moment af door Tsjechovs
oeuvre wandelt; ze ziet in Platonov
een geestverwant. Sofie is een me
destudente van Platonov geweest
en herinnert zich diens bevlogen
heid. Inmiddels verveelt zij zich ook
te pletter en zoekt vertier in ideali
sering en herinnering. Platonov laat
het zich welgevallen en komt te
recht in de wankelmoedige dubbel
rol van medespeler en waarnemer,
van de melancholicus wie al deze
verwikkelingen wel behagen en cy
nisch commentator. In feite is hij
een onverdraaglijk sujet, omdat hij
het telkens nodig vindt zijn analyse
van zijn omgeving breed uit te me
ten. Dat Platonov dit zo ekspliciet
doet is een van de makkies van Tsje
chovs stuk; het is soms of hij spreek
uur houdt en na verloop van tijd kan
de toeschouwer wel zo ongeveer
voorspellen wat hij gaat beweren in
een komende samenspraak. Maar
omdat De Trust dat helemaal uit
speelt, op een nadrukkelijk natura
listische wijze, ontstaat er een
neveneffekt. De tragedie wint aan
kracht doordat ze zich zo onverzet
telijk ontrolt. Dat levert grensver
keer met de verveling op, maar ook
dat kan geen kwaad. Het harnas van
landerigheid en voorspelbaarheid
gaat knellen en wekt verlangens
naar ontsnapping. Om die ontsnap
ping uit een voorgeprogrammeerd,
heilloos bestaan is het de vrouwen
rond Platonov en in feite ook Plato
nov zelf begonnen.
De Trust heeft met deze opvoering
een aanzienlijk risico genomen; de
lange duur, de weinig aan de ver
beelding overlatende uitgewerkt
heid van het stuk en de keuze voor
een naturalistische speelstijl, bren
gen risico's met zich mee, die vooral
in de delen na de pauze hun uitwer
king niet missen. Niettemin ver
dient juist de moed «Platonov» zo te
spelen lof. Het onthult de kracht
van een noodlot dat zich stapvoets
ontwikkelt en een dorpsgemeen
schap tegen beter weten in en met
open ogen naar een onzalige af
grond voert.
Theu Boermans regisseert Tsjechov
en ook Eelco Vellema, Myranda
Jongeling, Anneke Blok, Marieke
Heebink, Lukas Dijkema, Khal-
doen el Mecky, Rick Launspach en
anderen.
Opgelet!!! Deze voorstelling begint
uitzonderlijk, om zijn lange speel-
duur, om 19 uur. Tickets aan 350 BF
kunnen gereserveerd worden op nr.
053/76.13.12.
Zaterdag 12 oktober kleinkunst
«Nog heel even... leven»
Voor de derde maal brengen Hans
Van Den Stock en Fons De Munter
een avondvullend programma met
kleinkunst onder het motto «Nog
heel even... leven». Na het sukses
van «Wonderen gebeuren lang
zaam» en twee uitverkochte zalen
brengen ze nieuwe liedjes op eigen
tekst en muziek voor mensen met
een hart, en vooral met een ziel.
Hans beleeft de nummers die hij
zingt, terwijl Fons zorgt voor een
bezielde begeleiding op klassieke
gitaar.
Deze kleinkunstavond op zaterdag
12 oktober om 20 uur in de Teater-
zaal wordt georganiseerd door de
VTB-VAB-afdeling Aalst samen
met het Davidsfonds Erembode-
gem. Een toegangskaartje kost voor
leden van de twee genoemde ver
enigingen 200 BF, voor anderen 250
BF. Reserveren kan op tel. nrs.
053/70.24.26 of 78.06.34
Zondag 13 oktober: geluidsteater
voor kinderen met «Trappelzak»
Ook voor de kleinsten begint het
teaterseizoen opnieuw: de interes
sante kinderzondagen om 15 uur.
De eerste voorstelling program
meert «Trappelzak», geluidsteater
voor kinderen vanaf 6 jaar, een pro
duktie van Peter Zegveld. Op 13
oktober in de Schouwburg.
Een dekor dat gelijkt op een dood
normale kamer. Telefoon, radio, te
levisie, tafel, stoel en bed zijn van de
partij. Als het licht wordt, zie je een
arm uit het bed komen, blind tas
tend naar een gevallen knuffeldier.
Een vreedzaam ogend tafereel dat
echter plots ontaardt in een chaoti
sche heksenketel als de wekker af
loopt.
Het meubilair begint een eigen le
ven te leiden en maakt het de ont
wakende Trappelzak niet gemakke
lijk.
Een niet-alledaagse voorstelling
met de teddybeer in een wel heel
speciale rol. Meer verklappen we
niet. Dus als je wil weten wat er
gebeurt wanneer er op een nacht
wordt ingebroken, zul je beslist
moeten gaan kijken!
Met de strippenkaart van De Werf
zijn kinderen en ouders voordelig
uit. Zo'n kaart bestaat uit 10 strip
pen en kost 700 BF. Deze kaart is
verkrijgbaar aan de onthaaldienst
en is onbeperkt geldig voor alle fa
milievoorstellingen in De Werf.
Voor deze voorstelling van «Trap
pelzak» betaalt een kind 100 BF of 1
strip, een volwassene 170 BF of 2
strippen. Voor meer informatie:
053/76.13.12.
'etwcrk feest met Jan De Wilde en
ima la Musica. Jan De Wilde start
«ermee zijn tournee. Aalst krijgt
wel- 'is op 19 oktober de premiere.
ed< "rima La Musica is een nieuw gezel-
ere- schap, een twaalfkoppig strijkersen-
jemble, een geesteskind van Dirk
'ermculen die als dirigent aan
treedt.
Het projekt wil niet zomaar een ont
moeting of een vermenging zijn van
twee verschillende stijlen of werel
den, maar zal aantonen dat beide
meesters elkaar veel te bieden heb
ben en dat uiteindelijk een kreatie
zal groeien die door een breed pu
bliek zal gesmaakt worden.
Het repertoire van deze exclusieve
tournee bestaat uit een selektie van
gekende nummers van Jan De Wil
de. De arrangementen werden door
Jan zelf volledig herschreven voor
12 strijkers.
Aalst. Komerorkest Sinfonia onder leiding van Dirk Vermeulen brengt in Aalst een Mozartkoncert
Wie houdt van schitterende muziek, gebracht door echt goede en eerlijke
musici, moet morgen zeker en vast naar de Sint-Martinuskerk te Aalst.
Om 20 uur vertolken, op uitnodiging van de Round Table, het Kameror
kest Sinfonia en de Schola Cantorum Cantate Domino samen met een
vokaal solistenkwartet twee meesterwerken van W.A. Mozart: zijn 40ste
simfonie en zijn Requiem. Een toegangsticket kost 650 BF en dat is zeker
niet te veel voor wat aangeboden wordt!
Simfonie nr. 40 in g klein, KV 550
Deze simfonie ontstond samen met
de 39ste (juni) en de 41ste (augus
tus) te Wenen tijdens de zomer van
1788 (juli)- Ondanks Mozarts grote
financiële nood, komponeerde hij
ze zonder dat hij er een opdracht
had voor gekregen. Hierin weers
piegelt zich reeds zijn drang naar
het onafhankelijk kunstenaarschap
in de 19de-eeuwse betekenis van het
woord.
Deze 40ste simfonie is de meest ver
innerlijkte van de drie laatste simfo-
nieën. Ze heeft ondanks het alle
gro-tempo van haar eerste bewe
ging een overwegend weemoedig
karakter. Maar zoals vaak bij Mo
zart wordt de melancholie getem
perd door de elegante vorm, waarin
ze wordt uitgedrukt.
Deze simfonie, die onze voorkeur
heeft, werd in het verleden niet al
tijd op dezelfde manier ingeschat:
Mozarts tijdgenoten vonden haar
«schauerlich» (akelig, huiverin
gwekkend). Schumann sprak van
«dicse Griechisch schwebende Gra-
zie» (een Grieks zwevende bevallig
heid), typisch voor de Romantiek
die voor de schrijnende weemoed
van dit werk blijkbaar ongevoelig
was.
Requiem in d mineur, KV 626
Mozart kreeg de opdracht voor het
«Requiem» gedurende de zomer
van 1791, terwijl hij aan het werken
was aan de «Zauberflöte». Hij voel
de zich niet al te goed en had drin
gend geld nodig. Hij aanvaardde de
opdracht. Wanneer hij een ogenblik
tijd had, maakte hij de schetsen
voor de requiemmis. In september
kwam hij terug uit Praag, waar hij de
triomf van een aantal uitvoeringen
van de «Zauberflöte» kon meema
ken. Hij schreef verder aan het Re
quiem, maar plots verergerde zijn
ziekte. Enkele weken later overleed
hij, op 5 december.
«Opus summum viri summi»! Zo
luidde de titel die J.A. Hiller boven
de eerste editie van Mozarts Re
quiem schreef. Reeds enkele jaren
na Mozarts dood werd dit werk dus
al als een groots meesterwerk om
schreven. Ook Mozarts tijdgenoten
wisten de uitzonderlijke kwaliteit
van deze kompositie te waarderen.
Geen enkel ander werk van Mozart
heeft trouwens zo snel de wereld
veroverd.
Het Requiem, in opdracht van graaf
Walsegg, kon de Weense meester
niet meer beëindigen. Bij zijn dood
was zijn werk dus onvoltooid; het
manuskript eindigt na acht maten
van het «Lacrimosa». Op vraag van
Constanze, Mozarts vrouw, poogde
eerst Joseph Eybler, de partituur af
te werken, maar gaf al spoedig op.
Een andere Mozart-discipel, Frans
Xaver Süssmayer, voltooide de
kompositie en orkestratie wel. Zijn
aanspraken op het volledige auteur
schap van het Sanctus, het Benedic-
tus en het Agnus Dei werden echter
later door Constanze verworpen; ze
zou hem namelijk Mozarts notities
daartoe ter beschikking hebben ge
steld. Daarenboven was Süssmayer
erg nauw betrokken bij Mozarts
laatste levensdagen, zodat hij waar
schijnlijk goed op de hoogte was van
diens wens en bedoelingen met het
nog af te werken gedeelte. Heden
blijft het alleszins onmogelijk om op
stilistische gronden uit te maken in
hoeverre Mozarts ideeën doorsijpe
len in Süssmayers voltooiing.
Hoewel het Requiem zijn laatste
bekroning mist, vertoont het toch
wel een grote eenheid, zowel stil
istisch als inhoudelijk. Het werd
voor de eerste maal uitgevoerd in de
kapel van Graaf Walsegg op 14 de
cember 1793. De uitvoering tijdens
dit koncert zal zeker en vast wel niet
de laatste zijn dit jaar!
Kamerorkest Sinfonia
en Dirk Vermeulen
Het Kamerorkest Sinfonia is ont
staan uit het vroegere Heistse Ka
merorkest dat in 1980 werd opge
richt. Sinds 1985 ligt de leiding in
handen van Dirk Vermeulen, die
het ensemble herdoopte tot Kamer
orkest Sinfonia. Het ensemble heeft
een basisbezetting van twaalf strijk
ers die, afhankelijk van het pro
gramma, kan uitgebreid worden
met blazers, slagwerk en/of conti
nuo. Fleksibiliteit in bezetting doet
echter nooit afbreuk aan de speci
fieke karaktertrekken en het eigen
gelaat van de strijkersgroep. Met
entoesiasme en sterke muzikale dis
cipline brengen ze werken uit de
barok tot en met de 20ste eeuw en
regelmatig wordt ook werk van Bel
gische komponisten uitgevoerd of
gekreëerd.
Dirk Vermeulen (Menen 1952) deed
schitterende viool- en dirigeerstu-
dies, was koncertmeester van het
Wereldorkest van Jeugd en Muziek,
van het Collegium Instrumentale
Brugense, van het Tübinger Kamer-
orchester en van de Antwerpse Fil
harmonie. Als vioolsolist trad hij op
met beroemde dirigenten als Zubin
Mehta. Hij is docent aan het Gentse
conservatorium én liet Sinfonia uit
groeien tot een van de beste kamer
orkesten van ons land.
Schola Cantorum Cantate Domino
en Michael Ghijs
E.H. Michaël Ghijs leidt, dirigeert
en inspireert reeds meer dan 30 jaar
het jeugdkoor Cantate Domino van
het Sint-Maartensinstituut te Aalst.
Hij werkte dit koor op tot een en
semble waarvan de uitstraling zich
niet alleen tot eigen midden, streek
en land beperkt; het koor geniet
ook internationale waardering, het
palmares is daarvan een sprekend
bewijs. Sinds 1961 werd opgetreden
in vele Europese steden, maar ook
in New York, Pretoria, Japan, Tai
wan en Israël. Een koor om U tegen
te zeggen!
Een erg mooi vokaal solistenkwar
tet
In Mozarts «Requiem» worden de
vokale partijen verzorgd niet alleen
door Cantate Domino, maar ook
door sopraan Rita Piron, mezzoso
praan Dina Grossberger, tenor
Thierry Migliorini en bariton Josef
Baert. Sopraan Rita Piron studeer
de, na muziekstudie aan haar ge
boortestad Aalst, verder aan het
Brusselse conservatorium en de
Folkwang Hochschule in het Duitse
Essen. Haar repertoire reikt van de
barok tot het klassicisme, met een
speciale voorkeur voor het oeuvre
van Mozart.
De in Oostenrijk geboren maar al
jaren in België verblijvende mezzo
sopraan Dina Grossberger studeer
de te Wenen en Antwerpen en volg
de tal van interpretatiekursussen bij
de beroemdste vokalisten. Ze profi
leert zich vooral in het oratorium-
en koncertrepertoire, waarin de alt
partijen in oratoria, missen en pas
sies haar voorkeur wegdragen. Ze
werkt als zangsoliste in zowat heel
Europa en is nu zelf ook een ge
waardeerde zangpedagoge, o.m.
aan het Leuvense Lemmensinsti-
tuut.
Josef Baert, zoon van een Oosten
rijkse moeder en een Belgische va
der, studeerde te Brussel en te We
nen en werd laureaat van diverse
internationale wedstrijden. Hij be
gon een loopbaan als lid-, koncert-
en operazanger. Samen met zijn
echtgenote, de Bulgaarse pianiste
Roemiana Stantcheva, verzorgt hij
regelmatig liedrecitals en T.V.-op-
namen. Hij maakte diverse plaatop
names en is als professor verbonden
aan de Hogeschool voor muziekpe-
dagogie in Namen.
Over de tenor Thierry Migliorini
kunnen we u, jammer genoeg, niets
vertellen omdat deze zanger ons on
bekend is.
Dit veelbelovend koncert met twee
schitterende muzikale werken
wordt uitgevoerd op zaterdag 5 ok
tober, morgen dus, om 20 uur in de
Sint-Martinuskerk te Aalst. Een
toegangsticket aan 650 BF kan gere
serveerd worden op nr. 053/21.40.61
of bij Hifi-Kompakt, Hoogstraat 9
te Aalst. Doen!
