De waarheid over het ontslag
van Willy Van Mossevelde...
maar dan de hele waarheid
I
Kamerorkest Jeugd en Muziek Aalst
speelt Mozart-programma
Geslaagde start van
judoklub Moorsel
Kunsttentoonstelling Etienne Le Compte
te Haaltert
Een mededeling van de V.U.
1
-
8 - 18.10.1991 - De Voorpost
kristelijk signatuur beeft Willy Van
Mossevelde maandagavond 23 sep
tember jl. aan de lokale journalisten
tekst en uitleg verschaft over zijn
'adieu aan de VU'. Wij denken er van
zelfsprekend niet aan bem boe dan
ook het recht te ontzeggen met onze
partij overhoop te liggen. Het is even
eens zijn volste recht een hele karre-
vracht ideologisch gekleurde argu
menten tegen de VU bijeen te sprokke
len en over het hoofd van
gens heen aan de kiezers uit te
dat hij 'rechtser staat dan de rest van
de partij' en zichzelf als 'liberaler dan
de PW' beschouwt.
Willy Van Mossevelde beeft recht op
vrije meningsuiting zoals iedereen.
Waarop echter niemand recht beeft, is
bet aaneenbreien van een aantal be
weringen die kant noch wal raken.
daarvan o.a. die fameuze gesprekken,
te Brussel en elders, waarbij betrokken
waren Jan Caudron en Willy De Sae-
ger, voor bet arrondissement Aalst, en
Jaak Gabriels en Willy Kuypers, voor
het nationaal VU-partijbestuur. En tij
dens dewelke die hogervermelde con
sensus verder gestalte kreeg en het
voor Willy Van Mossevelde duidelijk
moest zijn dat de rode loper voor de
troonopvolging voor hem uitgerold
werd. En niemand in de partij nog
stokken in de wielen ging steken, zelfo
niet de mensen die over deze gang van
zaken minder geestdriftig waren.
Wat Willy Van Mossevelde vandaag
echter vergeet te vertellen is, dat hem
als uitdrukkelijke voorwaarde gesteld
werd dat bij zich voortaan aktief met
liegen mag niemand. Ook Willy Van
Mossevelde niet!
Over zijn zgn. ideologische bezwaren
tegen de VU kunnen we kort zijn. Als de
partij aan Willy Van Mossevelde een
parlementair mandaat had aangebo
den, waren
er niet geweest. Zoveel is zeker. Punt.
den. Een voorwaarde overigens die
niet eens zo eigenaardig en overdre
ven moest overkomen, de betrokkene
verkozen lid zijnde van het VU-arron-
dissementsbestuur. Maar wat zagen
we gebeuren? Niets! Letterlijk: niets!
Willy Van Mossevelde verscheen an
derhalfjaar lang op geen enkele be
stuursvergadering, noch op lokaal,
noch op arrondissementeel vlak. Op
en dat doen ze in geen enkele
partij. Allemaal hebben ze met de re
gelmaat van de verkiezingsklok af te
rekenen met mensen die plots ontdek
ken dat ze in hun partij niet meer
passen, nadat bun kandidatuur voor
dit of geen mandaat afgewezen werd.
Dat is
een dergelijk iemand nog een kans
geven op een mandaat? Juist, de Volks
unie!
Er is in verband met een en ander veel
te doen geweest over de weigering van
om aan
TEN TWEEDE, zegt Willy Van Mossevel
de, 'door onverzettelijk gedrag verlo
ren we al voor de jongste gemeente
raadszittingen Antoon Blommaert,
Erik Arijs, Frans Janseghers en Jan
Van der Burgbt'. (Het Volk). De waar
heid is anders. Jan Van der Burght
verhuisde naar een andere gemeente.
Erik Arijs kon geen vrede nemen met
de hem voorgestelde plaats op de lijst,
maar brak nooit met de partij en heeft
trouwens verder altijd op de steun van
de VU kunnen rekenen. Frans Janseg
hers wordt volgend jaar voor de VU
OCMW-lid. En wat Antoon Blommaert
betreft, die stond zijn plaats op de
lokale lijst af aan zijn vrouw, die nu de
VU-provincielijst trekt en hiervoor de
volledige steun van haar man beeft.
Wie heeft de VU nu verloren?
TEN DERDE, zegt Willy Van Mossevel
de, 'is er binnen de partij gewoon geen
verjonging meer. Moest ik nu op
nieuw op de lijst staan, dan zou ik
waarschijnlijk nog de jongste zijn'.
(Het Laatste Nieuws). Van dik hout
zaagt men dikke planken. Maar deze
planken zijn toch bijzonder dik uitge
vallen! Nog nooit in de geschiedenis
van het arrondissement Aalst is de
oJ>eratie 'verjonging' bij de VU beter
gelukt dan deze maal. En als Willy Van
waar, maar
daar overheen.
Maar waar we niet zondermeer over
heen stappen, zijn de reeks halve en
hele onwaarheden waarmee Willy Van
Mossevelde zijn aftocht uit de VU tracht
te rechtvaardigen. We zullen daarover
heel konkreet zijn en man en paard
noemen. Wij houden van de waarheid,
maar dan van de hele waarheid.
TEN EERSTE, zegt Willy Van Mossevel
de, 'men beeft mij aan het lijntje ge
houden. Ik voelde altijd aan dat men
blijkbaar niet veel zin heeft om mij een
kans te geven om volksvertegenwoor
diger te worden(Het Nieuwsblad). De
waarheid is anders. Helemaal anders.
De waarheid is dat er de laatste jaren
in de VU van het arrondissement Aalst
stilaan een consensus groeide rond de
figuur van Willy Van Mossevelde als
opvolger van kamerlid Jan Caudron.
Ten bewijze daarvan het feit dat niet
Jan Caudron, maar wel Willy Van Mos
sevelde naast senator Andre Geens het
arrondissement Aalst vertegenwoor
digde op de VU-lijst voor de jongste
Europese verkiezingen. Ten bewijze
zijn opvolging, na twee jaar
mandaat, van Jan Caudron. We gaan
hierover klare wijn schenken.
de eerste opvolging voor de Kamer,
zoals hem aangeboden werd - dan was
bij op verre na niet de jongste kandi
daat geweest. Op verre na niet!
Willy Van Mossevelde is in
strijd met de VU-statuten die
dat een ka
wordt door
kieskollege in geheime stemming en
goedgekeurd door de voltallige arron-
dissementsraad, opnieuw in geheime
ij de VU,
na-
VU, nu als onafhan-
lijke beloften enerzijds en geheime
stemmingen anderzijds totaal onver
enigbaarzijn. De VU is een demokrati-
sche partij en het zijn de verkozen
raden die beslissen over de kandidatu
ren. Willy Van Mossevelde weet dat en
hij hoeft daarover nu helemaal geen
drukte te maken.
In de rand van dat alles: de rol van Jan
Caudron. Deze laatste zou allerlei be
loften gedaan hebben en achteraf dus
zijn woord gegeven. De waarheid is
dat Jan Caudron met alle partij-in
stanties perfekt meegewerkt heeft en
de kansen van Willy Van Mossevelde
zeker niet geboycot beeft. Maar om van
die medewerking, achteraf belojien te
maken, dat doet de waarheid, eens te
meer in deze geschiedenis, wat al te
morgen hoogstwaarschijnlijk kandi
daat op een lijst van de Aalsterse Vrije
Demokraten...
Maar laten we ernstig blijven. We wil
len niet verhelen dat elk verlies voor
een politieke partij onaangenaam is.
We hebben Willy Van Mossevelde alle
kansen gegeven, tot het laatste ogen
blik, volgens sommigen zelfs over de
grenzen been van het menselijk aan
vaardbare. Maar om het even. Willy
Van Mossevelde beeft gemeend dat het
allemaal niet snel genoeg ging. Hij zij
zo. We maken er zeker geen drama
van.
Maar de waarheid blijft haar rechten
houden. De waarheid. De hele waar-
beid!
Jvb.
VU.: Willy Cobbaut-Aalst
Vanavond om 20 uur organi
seert de Aalsterse afdeling van
Jeugd en Muziek in de feestzaal
van het stadhuis van Aalst een
koncert dat volledig gewijd is
aan de muziek van Wolfgang
Amadé Mozart (1756-1791).
Hiermee draagt ook Jeugd en
Muziek Aalst zijn steentje bij tot
de herdenking van het feit dat
Mozart 200 jaar geleden, op 5
december, overleed.
Voor dit koncert deed Jeugd en
Muziek Aalst een beroep op zijn
eigen Kamerorkest, dat in de
cember reeds zijn achtste be
staansjaar kent. Dit orkest dat
door zijn ijver en de grote inzet
van de jeugdige muzikanten
zelf, reeds een behoorlijke faam
bijeen speelde, is tevens een
open huis voor afgestudeerde
snaarinstrumentisten aan de
muziekakademies uit de hele re
gio. Dirigent Francois Schol-
laert, niet alleen de bezielende
leider van het orkest maar ook
de stimulerende kracht achter
de Jeugd en Muziek afdeling
Aalst, en enkele beroepsmusici
leiden alles in goede banen op
professionele en pedagogische
manier.
Als solist in het pianoconcerto
krijgt het publiek het debuut van
een jong getalenteerd pianist
Tom Deneckere. Deze speelde
het klaar om naast briljante dag
studies ook nog prachtige mu
ziekstudies te realiseren, o.a.
piano. Zijn verlangen is dezelf
de trend te realiseren op hoger
niveau.
Op het programma staat de
'Simfonie nr. 19 in Mi b, KV
132', die Mozart schreef in juli
1772 in Salzburg. Deze 19e sim
fonie, deze nog relatief vroege
simfonie werd door de 16-jarige
Mozart in 1772 gekomponeerd
na twee reizen naar Italië. In dat
jaar schreef hij niet minder dan
acht simfonieën en dat korte
tijdsbestek veroorzaakte dan
ook een rijpingsproces in Moz-
arts carrière als simfonicus. On
danks zijn recente konfrontatie
met Italië, zou hij zich in deze
werken juist losmaken uit de in
strumentale stijl van dat land,
met zijn langdurige bewerkin
gen van een gegeven tema. Mo
zart spiegelde zich in deze sim
fonieën eerder aan Haydn en
zijn robuustere Oostenrijkse
stijl, dit had intense, soms aan de
folklore ontleende melodieën
en een groeiende belangrijkheid
van de blazers tot gevolg. Hier is
ook al de kiem aanwezig van de
voor Mozart zo typische dialek-
tiek tussen humoristische en tra
gische momenten. Het langza
me deel uit deze 19e simfonie is
misschien wel het meest karak
teristieke van dit werk: het heeft
immers een ongewoon vrije en
krachtige uitdrukking.
Van de ruim 50 koncerten die
Mozart schreef, worden er ge
woonlijk nog slechts een tiental
uitgevoerd. Met zijn eerste pia
noconcert in mineur, KV 466 in
d klein (uit 1785, in Wenen ge
komponeerd) sloot Mozart aan
bij de persoonlijke dramatiek
van Carl Philipp Emanuel Bach,
die aan het virtuoze speelstuk
soms een grote emotionele
waarde had gegeven. We vinden
hier ook de aankondiging van de
'Don Giovanni'-sfeer, o.a. door
de sinkopen en bastriolen in het
eerste deel. Zelfs de lieflijke
Romance heeft een bewogen
middendeel en de finale geeft
aan het Rondo een voor die tijd
ongewone, hartstochtelijke stu
wing, al eindigt zij in majeur.
Solist in dit werk is, zoals reeds
gezegd, de jonge Tom Denecke
re.
De naam 'Serenade in D, KV
239 - 'Serenata Notturna' be
wijst hoezeer toen al van het
oorspronkelijke genre was afge
weken: etymologisch is een sere
nade een kompositie die bij val
avond (sera avond) wordt uit
gevoerd, terwijl hier nog eens
duidelijk 'notturna' wordt aan
toegevoegd, een duidelijke aan
duiding dus voor een terugkeer
naa de bron. De muziek beve
stigt dit overduidelijk. Deze 'Se
renata Notturna' bestaat reeds
uit drie delen, waaronder een
openingsmars. Deze korte kom-
fiositie is geschreven in de ga-
ante stijl en is helemaal bere
kend op het spel van verschillen
de effekten. Albert Einstein
noemde dit werk 'een juweeltje
van absolute muziek'.
Dit koncert wordt besloten met
de 'Muzikale Grap, KV 522', in
het Duits 'Ein Musikalischer
Spass' of ook nog 'Dorfmusi-
kanten-Sextett' genoemd. Dit
werkje voor twee hoorns en vier
strijkers werd door Mozart in
Wenen geschreven op 14 juni
1787.
Een prachtig programma dat als
het ware een overzicht biedt van
vier belangrijke perioden uit
Mozarts leven.
De toegangsprijs bedraagt 150
fr, -30-jarigen betalen ampei
100 fr en leden-abonnenten ko
men er gratis in.
- I
Aalst. Er wordt reeds hard gewerkt voor karnaval in de couverture. Deze kerels
brengen alvast het materiaal aan (da)
De Haaltertse VTB-VAB afde
ling organizeert tijdens het Al
lerheiligenweekend een
prachtige kunsttentoonstelling
met werk van Etienne Le Comp
te, in de Warande, Sint-Goriks-
plein (aan de kerk) te Haaltert.
Opening: donderdag 31 oktober
1991 om 20 uur.
Inleiding door de heer Gaston
De Cock.
Mevrouw V. Tas, burgemeester,
zal officieel openen.
VTB-VAB Haaltert organizeert
van 1 tot 3 november 1991, tel
kens van 15 tot 20 uur, een
prachtige kunsttentoonstelling
in het kader van 70 jaar VTB-
VAB viering (1922-1992). De in
Vlaanderen zeer gewaardeerde
kunstenaar Etienne Le Compte
uit Affligem-Hekelgem werd
uitgenodigd. Hij presenteert
schilderijen, gouaches, pastel en
brons in de Raadszaal, St. Go-
riksplein (aan de kerk) te Haal
tert.
Over deze markante persoon
lijkheid verschenen reeds heel
wat bijdragen in pers, tijdschrif
ten en vakliteratuur. Zijn oeu
vre wordt gewaardeerd in bin
nen- en buitenland en het aantal
toegekende prijzen zijn talrijk.
Door deze omvangrijke ten
toonstelling wil VTB-VAB hul
de brengen aan een veelzijdig en
groot Vlaams kunstenaar, die
dit jaar trouwens de kaap van de
60 heeft bereikt.
Etienne Le Compte is een Aal-
stenaar (°1931), die zich zowat
een kwarteeuw geleden instal
leerde in Hekelgem, in zijn
werkatelier «Zonnewonne»,
een benaming die de sterke
band verraadt tussen kunste
naar en natuur.
Van meet af aan voelde hij zich
thuis in dit Brabantse land
schap, dat hem steeds bekoort
door de kleurintensiteit van de
afwisselende seizoenen. Toch
had hij altijd wel een zeer per
soonlijke kijk op zijn natuurlijke
omgeving, een boeiende wereld
door de kracht van zijn schep
pende verbeelding. Steeds weer
probeert hij zijn horizon te ver
ruimen. Zijn ervaringswereld te
verrijken in een bestendige dia
loog met de geïnteresseerde
toeschouwer. Van jongsaf aan
verplichtte een zwakke gezond
heid hem om Zuiderse en war
me oorden op te zoeken. Ook
tijdens zijn talrijke reizen mani
festeerde zich zijn onbegrensde
belangstelling voor het natuur
schoon, wat o.a. zijn weerslag
vindt in de voor hem typische
Zuiderse panorama's. Zelfs en
kele Brabantse landschappen
hebben een zuiders aksent...
Etienne Le Compte blijkt zo een
kosmopoliet te zijn, met een
«wereldwijde» belangstelling
voor de natuur... Al is zijn kunst
soms exotisch geïnspireerd,
toch stoelt ze op een Vlaamse
picturale traditie.
Onafscheidelijk met de natuur
ontdekte Le Compte ook de
mens in de wereldpanoramiek,
die hij als globetrotter leerde
kennen. Zijn visie op mens en
beschaving is een gevolg van een
brede wereldbeschouwing
waarbij schoonheid, leed, ar
moede en rijkdom in een fijn
geschakeerd kleurenpalet een
geïntegreerd geheel vormen.
Wat de techniek betreft han
teert Etienne Le Compte even
vlot een penseel als spatel en
verftube. Daarnaast vallen zijn
komposities vooral op door een
ware kleurenrijkdom in een zeer
harmonieuze verhouding.
Etienne Le Compte is een auto-
didakt die meerdere kunstdisci
plines beoefent. Naast schilder
is hij ook beeldhouwer, naast
dichter ook auteur onder de
naam van Lode Stevenberg...
De verrassende veelzijdigheid
van deze Aalsterse kunstenaar
die, bekoord door het Brabant
se Pajottenland een onvervalste
natuurliefhebber is geworden
en door zijn wereldreizen een
ware universalist qua belang
stelling en tematiek, wordt met
verscheidene schilderijen, goua
ches, pastel en brons van zijn
hand, op initiatief van de Haal
tertse VTB-VAB afdeling, van 1
tot 3 november a.s., van 15 tot 20
uur, tentoongesteld in de Wa
rande te Haaltert.
De vooropening met inleiding
door de heer Gaston De Cock
heeft plaats op donderdag 31
oktober om 20 uur.
Mevrouw V. Tas, burgemeester
van Haaltert zal officieel ope
nen.
VTB-VAB Haaltert en de kun
stenaar zelf hopen er talrijke
kunstliefhebbers te mogen ver
welkomen!
Na de vakantieperiode dienen de
judoka's reeds vroeg bij de pinken
te zijn willen ze bij de eerste sei-
zoenskonfrontatie niet uit de boot
vallen. De eerste grote manifestatie
dient zich, zoals elk jaar, in het mid
den van september aan met als inzet
de «provinciale titels».
Judoklub Moorsel kwam met 12 in
schrijvingen waarvan 9 medaille
winnaars als meest suksesrijke
Oostvlaamse klub uit de strijd.
Een provinciale titel prijkt op de
hoed van: BELLON VICKY,
LANCKRIET TRUI, GROENEN
HAINO, JACOBS JOACHIM en
JACOBS IWEIN.
VAN CAMP JURGEN en DE
BOM KURT waren goed voor een
tweede plaats en het laatste
schavotje werd ingepalmd door DE
MEESTER JOHAN en VAN DE
ROSTIJNE JOHN.
Dit was overigens niet de eerste
keer in dit nog prille seizoen dat de
Moorselse klub mocht pronken. Tij
dens het tussenseizoen was er op de
Heizei ook nog de «EUROPESE
JEUGDOLYMPIADE» een initia
tief van het BOIC. De judoka's die
geselekteerd waren hadden er voor
eerst zware préselekties via het Bel
gisch Kampioenschap opzitten
waarna enkele préselekties via het
Belgisch Kampioenschap opzitten
waarna enkele intense stages onder
de vakkundige leiding van delega
tieleider Bellon Freddy (hoofdtrai
ner en algemene leiding van Judo
klub Moorsel) een hechte samen
horigheid en algemene leiding van
Judoklub Moorsel) een hechte sa
menhorigheid in de groep bracht.
Cie
'Ja<
Pia
Dir
.,ond'
E<
Negen judoka's behoorden tot de
«BESTE 1000» en één van hen was
BELLON VICKY die met
prachtige bronzen medaille (- 5( l
kg) haar 'kleine OLYMPISCHÏ
SPELEN' tot een voorlopig hoogte ?n8
punt in haar nog korte karrière be
kroonde. ;bio'
Deze net 16 jaar geworden jongeda- jn
me behaalde dan ook nog op zon fen i
dag 22.09 haar 'zwarte gordel le tr G
Dan'. wat
Toch hoort men in de Moorselse W°'
Kloosterstraat geen straffe verkla at®r
ringen of grootpraat zoals daar zijn:
«de nieuwe Ingrid is gevonden»
waaraan anderen zich te pas en te oor
onpas durven aan zondigen. iog
Hier blijft men met beide voeten op c dri
de grond en weet men dat enkel mei Is O
hard werken iets moois kan bereikt »rsl
worden, meer dan door hoogdoen
de maar meestal nietszeggende ver-
klaringen.
Door de 160 leden wordt nog steeds ^uw
verder getraind en geoefend in de j.aar
turnzaal van de Gemeentelijke Ge- et j
mengde School aan de Klooster* x>rb
straat 14 te Moorsel. Dit dan op am
woensdag van 19 uur tot 20.30 uur. ivai
Op vrijdag van 18.45 uur tot 20 uuf c">n
voor de -14 jaar en van 20 uur toliat 1
21.30 uur voor de -I-14 jaar. Op za- v'
terdag van 17 uur tot 18.30 uur en op
zondag van 9.30 uur tot 10.30 uur 6) e,
voor de -14 jaar en van 10.30 uur tol eid e
12 uur voor de 14 jaar. eid e
Info: Secretariaat Kattenbroek- akt i
straat 22A te Moorsel. Tel. 0531 'csta
78.50.30. "f Tp
et de
P.E dijk:
iverd
Selaaj
