Leo Pleysier ontvangt
Dirk Martensprijs 1991
literatuur-proza
Alkuone uit Aalst en Uilenspiegel uit Mere
luisteren Olympische Winterspelen op
Schoolkid(t)s op VTM
Het Aalsterse Vredeshuis
bracht kunst en lach
d van
scneii
t'f-j Ho
VRIJDAG 13 DECEMBER 1991
44e JAARGANG NR. 49 - 48 F
Vorige maandag werd aan de pers officieel meegedeeld dat de Dirk tiental pro^8t^tenv.. v
Martensprijs voor proza 1991 werd toegekend aan Leo Pleysier uit Rij- In 1984 wenHuj^kiotfhd met de
kevorsel voor zijn roman «Wit is altyd schoon». Deze prijs zal plechtig 34ste Arkprijs voor het Vrije
worden uitgereikt in de trouwzaal van het Aalsterse Stadhuis op zondag 15 Woord en zijn werk «Kop in Kas»,
december om 11 uur. dat het sluitstuk vormt van het drie-
In februari van volgend jaar krijgen de Aalsterse Kunstgroep Alkuone en
de Volkskunstgroep Uilenspiegel uit Mere de eer om de openingsceremo
nie van de Olympische Winterspelen die in het Franse Albertville plaats
vinden, op te luisteren. Voor beide groepen een buitengewone kans om zich
aan een mondiaal publiek te tonen.
Het is een grote traditie dat de
Olympische Spelen met een grootse
show worden ingezet, waarbij de
'beweging' primeert. De plechtig
heid in de Franse skistad Albertville
wordt gedomineerd door een enor
me cirkelfiguur die gevormd wordt
door enkele honderden vlagge-
zwaaiende kinderen. Met ongeveer
2.000 vormen ze de figuratie rond
dansers, militairen en vendeliers
met kleine en grote vlaggen. De
groep gevormd door leden van Al
kuone en Uilenspiegel, zal in het
midden van het stadion aktief zijn,
waar ook het centraal tafereel
wordt uitgebeeld met de vijf
'magnum' vlaggen van maar liefst
100 vierkante meter oppervlakte en
via draaiende bewegingen de Olym
pische ringen uitbeelden.
Alkuone stuurt 30 man
De expressiegroep Alkuone vaar
digt een dertig koppige delegatie af
naar dit groots opgezet spektakel.
Half september was een ploeg van VTM te gast in de eerste klas Indistriëie Wetenschappen van het Vrij
Technisch Instituut te Aalst om er opnamen te maken van het uitdelen van het krantje 'SchooIkid(t)s' aan de
leerlingen. 'Schoolkid(t)s' is een projekt van jonge mensen die zich opeen positieve manier willen verzetten
tegen het spijbelen en de schoolmoehcid in de Aalsterse scholen. Het eerste werkjaar werd in mei afgesloten
met een overweldigen slotmanifestatie in De Werf. Bij die gelegenheid vond ook de prijsuitreiking plaats
van een 'Schoolkid(t)s wedstrijd' waarbij aan de leerlingen gevraagd werd een foto- of diamontage te maken
over hun klas.
Ook nu staat er weer een wedstrijd op het programma. De 'Schoolkid(t)s klassen kunnen deelnemen aan een
uitvinderssalon.
Vrijdag 13 december komt 'SchooIkid( t)s' aan bod in de Wies Andersen Show die aanvangt om 20.00 uur. De
eer van 'Schoo!kid(t)s' wordt verdedigd door niemand minder dan Paul Van Himst. de trainer van de Rode
Duivels. Kijken hoeveel geld hij voor dit initiatief bij elkaar zal spelen.
Het gaat meer bepaald over de
dans- en vendelgroep, aangevuld
met vendeliers van de groep Uilen
spiegel uit Erpe-Mere. Voor Alkuo
ne is het zeker niet de eerste keer
dat wordt opgetreden in Frankrijk.
De Olympische Spelen hebben een
rijke traditie waar het openings
plechtigheden aangaat. In Albert
ville wordt een beroep gedaan op
1.667 figuranten dansers, militai
ren, vendeliers met kleine en grote
vlaggen, kinderen die met kleine
vlaggetjes de tekst 'Bienvenu a
Albertville' zullen vormen.
De groep Alkuone was vorig jaar
voor de derde keer te gast in het
licht- en klankspel 'Les lumières du
temps' in Rocamadour, waar zij in
het grandioze dekor van de rots
wand van het dorp voor bijna alle
'bewegingselementen' van het festi
val instonden. Daar werden ze ook
opgemerkt door Philippe Decoufflé
en Lee Blac, respektievelijk de ko-
reograaf en de regisseur van de
openingsplechtigheid van de zes
tiende Olympische Winterspelen
die in Albertville plaatsvinden.
De groep Alkuone werd door de
Franse organizatoren gekontak-
teerd. Door een lange traditie van
optredens in het noorden van
Frankrijk had de groep bij onze
zuiderburen al een stevige reputatie
opgebouwd als 'autentieke Vlaam
se vendeliers', zodat het eigenlijk
niet zo verwonderlijk is dat de keu
ze op de Aalstenaars viel.
Voor men echter naar Albertville
afreist, moet er nog flink wat geoe
fend worden. Op de wekelijkse bij
eenkomsten, elke vrijdagavond in
de turnzaal van het Sint-Jozefscol
lege, worden de voorziene figuren
ingestudeerd. Het grote werk zal
echter bestaan in het inpassen van
bewegen van de bewegingen in de
massaal opgevatte figuratie op de
grote dag zelf.
Volgens reeds vroeger was afge
sproken zou vorige vrijdag de
hoofdregisseur komen overvliegen
naar Aalst. Dat ging evenwel niet
door omdat de regisseur tot nader
tegenbericht te bed moet blijven als
gevolg van een bronchitis-aandoe-
ning. Ook de geplande repetities in
Albertville van 21 en 22 december
zijn uitgesteld tot het weekend van 9
januari. De algemene repetitie is
voorzien eind januari.
Uiteraard vormen de reisjes van de
deelnemers buiten de vaste school
vakanties, bijkomende problemen.
Uiteindelijk handelen schoolplich-
tigen dan in strijd met de wet. Ge
lukkig kon men hieromtrent tot een
vergelijk komen met de gemeen
schapsminister voor onderwijs, die
de uitstappen als 'edukatieve
aktiviteiten' liet betitelen.
Nu alle voorbereidende dossiers
stilaan vorm krijgen, ziet Alkuone
koreograaf Oscar Van Malder de
onderneming in ieder geval voor de
volle waarde zitten. Hij beschouwt 8
februari 1992 als een historische da
tum voor de groep. 'Ook al duurt
ons optreden ginder maar twee of
drie minuten, toch loont het de
moeite, alleen al het feit dat men
erbij is geweest, is al het onderne
men waard', verklaarde hij.
Grote eer
Bij Volkskunstgroep Uilenspiegel
in Mere denkt men er precies het
zelfde over. Deelnemen aan de
openingsplechtigheid is zonder
meer een grote eer. En ook daar
wordt er in het vooruitzicht van de
openingsceremonie druk geoefend.
Lees door blz. 4
orige maand werd de eerste lustrumviering van het Vredeshuis, gevestigd
an de Zonnestraat 26 te Aalst, ingezet met een uitzonderlijk koncert
ebracht door zangeres Rita Piron en harpiste Gyde Knebusch. Vorige
aterdag had de vernissage plaats van een tentoonstelling met werken van
aul Van den Abeele en 's avonds bracht het Corum Alostum Imperiale
an Jef De Loof, initiatiefnemer van het Vredeshuis, een uitbundige en
olkeigen hulde.
oor Paul Van den Abeele is het
iet de eerste keer dat hij te gast is in
et Vredeshuis. Reeds in 1987
racht hij er in de vroegere vesti
ngsplaats aan de Esplanadestraat
erinneringen aan zijn reis naar Si-
srië in 1971 aan de hand van land-
happen in olieverf en aquarel,
aul Van den Abeele beschouwt
zichzelf niet als een beroepskunste
naar maar toch kreeg hij in 1987 de
Staatsprijs voor een kunstenaars
loopbaan. Naast zijn kreatieve pla
stische activiteiten oefent hij nog
steeds zijn beroep als dagbladfoto
graaf uit. Als fotograaf is hij sinds
1947 dagelijks op de baan. Herinne
ringen aan de meest verrassende
gebeurtenissen en ontmoetingen
met mensen van alle slag roepen bij
Paul Van den Abeele merkwaardi
ge verhalen op. Bij de opening van
het Aalsterse Kultureel Centrum
De Werf (maart 1988) werd hij als
eerste gevraagd om er zijn werken
tentoon te stellen.
In 1957 stelde hij voor het eerst
tentoon in zijn eigen atelier met
linosneden en olieverfschilderin
gen. In 1964 sprak men van «de
poëzie van de werkelijkheid» naar
aanleiding van een tentoonstelling
van zijn grafisch werk in de kelder
Vervolg op blz. 4
Bij de toekenning van de Dirk Mar
tensprijs 1991 werd voor de eerste
keer het nieuwe reglement toege
past, waarbij ook schrijvers van Ne
derlandse Nationaliteit in aanmer
king zouden kunnen komen voor
deze bekroning. Dit had voor ge
volg dat veel meer werken door de
juryleden in aanmerkingwerden ge
nomen, dan de vorige jaren het ge
val was nl. 12 Vlaamse en 11 Neder
landse boeken.
Dit jaar werd de prijs voorbehou
den aan proza. De jury, samenge
steld uit voorzitter Willem M. Rog
geman, Hugo Bousset, Piet Tho
mas, Frans-Jan Verdoodt en Mar
cel Wauters als leden, hield na een
eerste selektie zeven werken over.
Er bleek onmiddellijk dat door alle
vijf juryleden slechts één roman
weerhouden was nl. «Wit is altijd
schoon» van de hand van Leo Pley
sier.
Na verdere bespreking van de ove
rige werken, bleek dat er nog twee
werken overbleven die, hoe sterk
verschillend ook in opzet, beiden
van zo'n hoogstaande kwaliteit wa
ren dat zij zonder twijfel ook ten
volle een bekroning verdienden.
Het tweede weerhouden werk was
«Advocaat van de hanen» van de
Nederlandse auteur A.F. Th. Heij
den. De jury kwam vooral onder de
indruk van de epische kracht en de
lange verteladem van deze schrij
ver. Even zal het er naar uit dat in de
jury toch een meerderheid zou ge
vonden worden om dit boek te be
kronen.
Uiteindelijk kwamen de juryleden
toch terug tot hun eerste keuze en
kenden met éénparigheid van stem
men de Dirk Martensprijs 1991 toe
aan Leo Pleysier.
Orale Trilogie
«Wit is altijd schoon» is een ontroe
rend literair monument dat de
schrijver Leo Pleysier heeft opge
richt voor zijn overleden moeder.
Deze roman werd door de auteur
tijdens een interview omschreven
als het eerste deel van een «orale
trilogie». Net zoals Hugo Claus
heeft Leo Pleysier een eigen taal
geschapen op basis van de gespro
ken taal uit zijn streek, de Antwerp-
Aalst. Aan Leo Pleysier wordt op zondag 15 december in de trouwzaal van het
tadhuis om 11 uur de Dirk Martensprijs voor proza 1991 uitgereikt
Aalsterse stadhuis o
se Kempen. Dit bijzonder taalge
bruik en de sterke constructie van
het boek hebben voornamelijk de
jury bij hun toekenning van de on
derscheiding overtuigd.
Leo Pleysier werd geboren op 28
mei te Rijkevorsel. Sinds hij enige
tijd geleden uit het onderwijs is ge
stapt leeft hij van en met zijn pen.
Hij debuteerde in 1971 met Mirli
ton, een verhalend proza dat be
kroond werd met de Stijn Streuvels-
prijs. Van 72 tot nu schreef hij een
luik dat hij in 1978 inzette met «De
razernij der winderige dagen» en in
1981 voortzette met «De weg der
Krakelingen» werd bekroond met
de Eugène Baieprijs.
«Wit is altijd schoon» werd in 1989
genomineerd voor de AKO-litera-
tuurprijs en in 1990 met de F. Bor-
dewijkprijs voor proza van de Jan
Camperstichting in Den Haag.
P.H.
Aalst. Het Vredeshuis schept steeds de gelegenheid tot ontmoetingen en gedachtenwisselingen (a
