0
De Voorpost
De Eendrachter
TON CORNELISSEN
De Eendracbter -3
ORENHOFe
INTERVIEW
ZET HIJ VOOR EENDRACHT DE NETTEN BOL
PAVILJOEN
optiek]
■muylaert
WELKOM RSC ANDERLECHT
HET VROEG AANSLUITEN
BIJ EEN GROTE KLUB
MARC DEGRYSE
EEN WEEKBLAD
VOOR NIEUWSGIERIGE EN SPORTIEVE MENSEN
RESTAURANT
BUSINESS-CLL'B
E. AALST
Uitb. Roberecht J.
Jan Jeliestraat 38
9300 AALST
*053/21.10.52
Janketten tot 75 personen
Zakendiners
Fijne keuken met menu's volgens de
marktaanvoer
Traiteurdienst
Beltona
Café
Verzorgde bediening
Grote Markt 5
9300 AALST
*053/21.17.94
sn
oei-
gen i
PATRICK MUYLAERT
OPTICIEN - OPTOMETRIST
Dendermondsestwg. 3
9300 AALST
S 053/78.53.11
GEZINSZEGELS
OPENINGSUREN:
9-12.30 en 13.30-17 u.
Zaterdag tot 17 u.
Donderdagvoormiddag gesloten.
Eendracht, de gedoodverfde degrada
tiekandidaat, door de geschreven pers
terecht in de rol van permanente hekke-
sluiter geduwd - en de behaalde resul
taten kunnen dit zeker niet tegenspre
ken - zet alles op alles om de operatie
redding door een betere terugronde tot
een goed einde te brengen. Bereid om
de bittere kelk tot de bodem te ledigen
gaat het daarbij geen enkele inspanning
uit de weg, kost wat kost de dissonante
pessimistische klanken bewust naast
zich neerleggend meent het buiten on
ze landsgrenzen de trefzekere spits ge
vonden te hebben die voor de nodige
doelpunten moet zorgen. Een gelau
werd voetballer, in eigen land door zijn
kollega-voetballers verkozen tot speler
van het jaar en tijdens de kompetitie
90-91 bekroond met de zilveren voetbal,
Ton Cornelissen -24/01/64- een Ne
derlander met thorinstinct.
Een karrevracht doelpunten bil de Ne
derlandse eredivisieclub NAC Breda
en toch een overstap naar het be
scheiden Eendracht Aalst, debutant
In de Belgische topklasse
Voor sommigen blijkbaar een contradic
tie maar voor mezelf de normaalste zaak
ter wereld Tussen speler Cornelissen
en mijn club van herkomst, tweedeklas
ser NAC Breda, waren blijkbaar heel wat
bruggen opgeblazen. De heer De Vis
kocht me ooit voor twee miljoen weg bij
RKC en momenteel heb ik nog tot het
einde van dit seizoen een kontrakt bij
Breda Nadien ben ik transferabel en
gezien mijn monsterscore in de voorbije
kompetitie, 35 doelpunten in het kam
pioenschap, twee in de beker en eentje
er bovenop in de eindronde waar ik het
grootste gedeelte wegens blessure
langs de kant bleef, zorgde er voor dat
belangstelling voor mijn persoontje zo
wel in binnen- en buitenland niet uitbleef
en bracht de Brabantse clubleiders op
het idee om naar een vervangende spits
uit te kijken. Uiteindelijk verkoos ik nog
een jaartje te blijven maar geraakte zel
den of nooit blessurevrij en mijn vervan
ger Van Hooydonck kreeg de voorkeur
wat leidde tot strubbelingen tussen mij
en het clubbestuur. Ik raakte op de club
uitgekeken, wou per sé weg en vond
een alternatief bij de nieuwkomer in de
Belgische hoogste klasse, een moeilijke
uitdaging die ik graag aanneem.
Een hernieuwde kennismaking met
het Belgische voetbal
Mijn eerste kennismaking met het ambi
tieuze Germinal Ekeren, toen nog in der
de klasse aktief, beviel mij dermate dat
ik zelfs nadien in het Belgische Bras-
schaat bleef wonen. De start bij Germi
nal tijdens het seizoen 86-87 kondigde
zich indrukwekkend aan met vier doel
punten tijdens mijn maidenmatch om
vervolgens gevolgd te worden door een
langdurige blessure die mij ettelijke
maanden uit de ploeg hield en toen ik na
de revalidatie mijn konditionele achter
stand weggewerkt had bleek ik het tot
buitenlander op overschot gebracht te
hebben.
Al een gevulde loopbaan op 26-jarige
leeftijd
Voor een rustige jongen uit het klein
schalige Oosterhout mag ik zeker niet
klagen. Geen bewogen voetballoop
baan maar voor mijn leeftijd toch al rijke
lijk gevuld. Op 14-jarige leeftijd van Oos
terhout overgenomen door NAC Breda
waar ik als 17-jarige mijn debuut maakte
in de hoogste klasse, drie jaar later een
tweede verhuis naar BKC Waalwijk in
eerste divisie, de Belgische tweede
klasse. Een éénjarig verblijf gekruid met
twaalf doelpunten. Als vrije speler het
jaar daarop naar De Graafschap en aan
het imago werken met achttien doelpun
ten. Gevolgd door een overgang naar
het Belgische Germinal Ekeren, een pe
riode waarvan ik de details zopas mee
deelde. In 1988 opnieuw naar mijn eer
ste liefde NAC Breda waar ik zestien
maal tijdens het eerste seizoen, vijftien
maal tijdens het tweede seizoen de net
ten deed trillen met als klap op de vuur
pijl de kroon op mijn doelpuntenpalma-
res toen ik vorig seizoen in totaal liefst
achtendertig maal scoorde. In alle be
scheidenheid kan ik jullie verklappen
dat dit rekord voor de buitenwereld niet
onopgemerkt bleef. Mijn collega-voet
ballers -voor mij de beste vingerwij
zer- kozen mij tijdens de kompetitie
90-91 tot voetballer van het jaar, in Ne
derland bekroond met de zilveren
schoen. Er kwam ook belangstelling
vanuit het buitenland, met name Span
je, Zwitserland, Griekenland en iawel,
jullie eigenste Eendracht Aalst dat na
een eerste gesprek afkaatste en grif toe
gaf dat de financiële eisen voor hun bud
get te hoog gegrepen waren. Bij Breda
werd er van uitgegaan dat ik op het
einde van het seizoen de club de rug
zou toekeren. Toeval zorgde ervoor dat
ik tegen alle verwachtingen in toch
bleef. Niet uit sentimentele overwegin
gen, wat een profspeler zich toch niet
kan permitteren, maar door een samen
loop van omstandigheden. Ondanks
mijn 38 doelpunten was het seizoenein
de van de kompetitie 90-91 minder lo
nend. Een spierblessure hield mij uit de
meeste wedstrijden van de eindronde
en ik wou als gekwetste speler mijn prof
carrière niet kompromitteren. In de eind
ronde was ik al te ver gegaan toen ik met
vier gekneusde ribben mij liet overhalen
om mits de nodige pijnstillende injekties
aan te zetten in de belangrijke wedstrijd
tegen W Venlo. Ondanks 2-1 winst ra-
teerden we de promotie, trok de club
een vervanger voor mij aanzag ik af van
een transfer naar het buitenland, liet ik
mijn wonden helen, raakte ik moeilijk
volledig blessurevrij en als gevolg daar
van uiteindelijk ook uit de gunst van het
clubbestuur. Een conflictsituatie wil ik zo
vlug mogelijk uit de weg hebben en de
rest van het verhaal hebben jullie al in de
pers gelezen, hernieuwde belangstel
ling van Eendracht Aalst door toedoen
van mijnheer De Roeck zorgden voor
een transfer naar jullie club met dien
verstande dat ik tot het einde van het
seizoen ingehuurd wordt met mogelijk
heid tot optie voor de volgende kompeti
tie.
Heeft Eendracht Aalst de langver
wachte witte merel op de kop getikt
Het is eerder vervelend voor mij om daar
in positieve zin op te antwoorden. De
nabije toekomst zal daarover uitsluitsel
brengen. Ik ben geen profeet of Mada
me Blanche die slechts in haar glazen
bol hoeft te kijken. Ik kan alleen beloven
mijn uiterste best te doen om Eendracht
in eerste te houden. Voetbal blijft echter
een teamsport en de ploeg zal het kar
wei tenslotte moeten klaren. Voor het
individu Cornelissen is de opdracht
loodzwaar. De supporters verwachten
met recht en reden onmiddellijke resul
taten. De tijd om mij aan te passen en in
de ploeg in te schakelen wordt mij klaar
blijkelijk niet gegund en toch zal ik het
moeten rooien. Ik hoop uit de grond van
mijn hart mijn steentje bij te dragen tot
de reddingsoperatie. Hopelijk komen
mijn intrinsieke kwaliteiten zo vlug mo
gelijk aan bod. Ik ben een eerder wend
bare spits die zich graag in de kombina-
tie laat betrekken en eens alle miserie
veroorzaakt door voorbije kwetsuren
achter de rug, hoop ik de aangegane
uitdaging te realiseren.
Aalst, een springplank In jouw geval
voor Hollands glorie»
Het belang van de club en haar toe
komstzijn voor mij prioritair. Aalst is voor
mij geen tussenstation bij het uitbouwen
van mijn carrière. Ik heb met de club het
beste voor en heb hierbij immer voor
ogen dat het leven niet uitsluitend uit
voetbal bestaat en men de zaken best
relativeert, op 35-jarige leeftijd moet
men ook in de maatschappij aan de slag
kunnen en geloof me vrij, momenteel
heb ik het heus naar mijn zin in dit leuke
landje en is mijn enige betrachting «den
Eendracht» in de hoogste divisie te hou
den. Ter illustratie kan ik terloops ver
melden dat ik absoluut mijn konditione
le achterstand als gevolg van een neus
operatie tijdens de winterstop wou weg
werken door persoonlijke trainingen. Bij
het hervatten van de clubtrainingen op
2 januari gingen we er keihard tegenaan
met een lichte spierverrekking als ge
volg, «overtraind» wordt dat in België
genoemd, geloof ik. Maar je ziet maar
dat ik echt geen inspanning schuw om
Eendracht een optimaal rendement aan
te bieden.
Algemene mediabelangstelling voor
Jouw persoon naar een bescheiden
clubje
Niet de belangstelling voor mijn per
soon primeert, maar wel het belang van
de club. In eerste klasse blijven en alle
perskommentaren ten spijt aantonen
dat wij een volwaardig team uit de
hoogste afdeling zijn dat wel degelijk
verdient door de media au sérieux geno
men te worden. Mijn kennismaking met
de ploeg in de thuiswedstrijd tegen Ant
werp overtuigde mij zeker in de tweede
helft dat de ploeg thuis hoort in de Belgi
sche eerste klasse. En ik kan jullie verze
keren dat het individu Cornelissen hard
zal knokken met de rest van het team om
die buit veilig te stellen.
Brabanders die aan hetzelfde zeel
trekken
Wat onze mentaliteit betreft leunen wij
bij mekaar aan en hebben we beiden
iets Bourgondisch. De mensen houden
hier van het leven, kunnen voldoende
relativeren en dat maakt ons het soort
Nederlanders van beneden de Moerdijk
die hier het best aarden en weinig of
geen aanpassingsmoeilijkheden ken
nen. Wat de club betreft zie ik het écht
wel zitten en als croupier, mijn job naast
het voetbal, die de dagelijkse verplaat
sing van Breda naar Aalst niet uit de weg
gaat, kan ik jullie slechts dit nog meege
ven «Faites vos jeux, messieurs, rien
ne va plus I»
A. De Mey
J.P. Van Hauwe
DISKUSSIEPUNT DAT ER FEITELIJK GEEN IS
(79'
Var
3n' Vroeger was het een eer voor de voet-
ballustigen om lid te zijn van een grote
511 klub. Op dit vlak is er intussen wel iets
veranderd. De verenigingen met naam
dragen nog wel de sympathie mee,
maar zoonlief klakkeloos aansluiten
wordt nu anders bekeken. Argumenten
allerhande, waaronder aannemelijke,
worden vooruitgeschoven om voorbe
houd te maken, o.a.
- het druk verkeer laat de jongen niet
toe om op eigen houtje naar de trai
ningen te komen;
- om de jongen te brengen en af te
halen hebben de ouders geen tijd;
- dicht bij huis kan ook gevoetbald
worden, zij het op minder efficiënte
wijze;
- de speelkans bij grote klubs is klein
en het aantal kandidaat-voetballer
tjes groot;
- het trainingsschema van aktieve ta
lentjes is beladen en drie trainingen
en minstens één match per week
ondermijnen de studies.
In ieder argument steekt een deel
J waarheid en de voetballeiders van de
jeugd zijn bereid dit te aanvaarden.
Toch is het niet onbelangrijk de ouders
j op hun verantwoordelijkheid te wijzen,
als hun sportieve zoon beweging wil en
1 zij hem daartoe de gelegenheid moe
ten bieden. Als zijn goesting om sport
te bedrijven naar voetbal rjeigt, dan
moeten diezelfde ouders bij voorbaat
weten wat ze op dit vlak van hun telg
verwachten.
In geval het enkel bedoeld is om de
zoon zijn kortstondige gril te laten bele
ven of als van de ouders en de jongen
niet de minste ambitie uitgaat om wat
meer in voetbal te zien dan louter tijd
verdrijf en ontspanning, dan is het klaar
dat de betrokkene om het even waar en
bij gelijk welke klub kan aansluiten.
We weten evenwel bij ervaring dat de
ouders van sportieve jongeren de
laatste tijd het voetbal meer toekomst
gericht bekijken. De vrij belangrijke
vergoedingen die de profspelers op
strijken en de bekendheid die ze via het
voetbal verwerven steken de ogen uit.
Waarom zou zoonlief het niet even ver
kunnen schoppen
Voor die mensen die, terecht of on
terecht, soortgelijke optimistische toe-
komstperspektieven plannen voor hun
telg, is het dan weer niet gelijk waar ze
de jongen zijn eerste voetbalstapjes
laten zetten. Enkel een georganiseer
de en gestruktureerde jeugdbegelei-
ding kan de natuurlijke aanleg optimaal
in de goede richting stuwen. Als een
jongen dan niet lukt in een midden dat
toch al op een bepaald niveau akteert,
dan kan hij het nog altijd lager probe
ren, waar zijn in de grotere klub opge
dane ervaring hem zeer nuttig zal zijn.
Het ontgaat ons niet dat ook uit kleine
klubs latere sterren komen. Dat zijn de
uitzonderingen die de regel bevestigen
en al de jongens die het geluk kenden
vroeg ontdekt te worden door speur
ders die hen naar grote klubs versluis
den. Ontdekt worden is evenwel niet zo
vanzelfsprekend. Scoutisme is immers
het moeilijkste in de voetbalwereld
waar twijfels zijn wordt geen kans ge
gund.
Als de logika zelf, houdt starten in een
grote klub niets anders dan voordelen
in. De opvang, de medische kontrole,
de discipline, de moderne akkomoda-
ties, de vakkundige begeleiding en uit
eindelijk de voetbalvorming liggen er
op een veel hoger vlak. Het vertegen
woordigt een voorsprong die moeilijk
in te halen is door die jongens, wellicht
aan de basis even talentvol, die het
ongeluk hadden die voordelen te moe
ten ontberen.
Talrijk moet het jong talent zijn dat on
opgemerkt bleef vegeteren in een voet
bal zonder publiek en zonder erken
ning, Om dit te vermijden wordt best
van jongsaf in een grote vereniging ge
start. Wie daar niet lukt kan nog altijd op
een lager niveau gaan voetballen.
Geen enkele klub zal deze niet aan de
bak komende jongeren beletten om
het bescheidener te proberen. En ook
de Bond, beseffend dat al wie geen
speelgelegenheid krijgt, zijn energie
kwijt zoekt in andere sporten, heeft in
gezien dat dié voetballustigen in het
voetbal te houden zijn via een soepele
overgangsreglementering.
Artikel overgenomen uit «Blauw
zwart», klubblad van Club Brugge
van zondag 1 december '91.
Het begrip «emotie» zoek je tevergeefs in Ver-
schuerens Modern Woordenboek. Zo begon
Walter Wauters de voorstelling van Anderlecht
bij het kompetitiebegin in Het Nieuwsblad. Emo
tie zal ook vandaag niet spelen Michel Ver-
schueren wil de kampioenstitel, Aalst wil zich
redden, zo simpel liggen de zaken. Eendracht
Aalst mocht de nieuwe voetbaltempel van An
derlecht inhuldigen als kersverse eersteklasser
maar dat zal dan het enige zijn dat ze mogen
verwezenlijken tegen Anderlecht tenzij vandaag
de twee punten in Aalst blijven. Michel Ver-
schueren kent Eendracht Aalst nog van in de
«Blavier-periode», was er verscheidene jaren
fysiek-trainer maar vertrok toch voor elf seizoe
nen Molenbeek en zitten er reeds twaalf jaren
paars-wit op. Het Is ondertussen«een «grote
mijnheer» geworden. Anderlecht doorworstelde
vorig seizoen een overgangsperiode er werd
weer een groepsgeest aangekweekt, misschien
nog een belangrijker gegeven dan de voorraad
talent die er momenteel rondloopt Naar natio
nale normen mag paars-wit anno '91 zeer hoog
worden ingeschat. Internationaal zit Anderlecht
nog bij de Europese top. 1984-85 was nog een
topjaar, het verval volgde een spelersgenera
tie verdween op vijfjaar een komplete, grootse
ploeg. Vandaag staan ze er weer, zonder hulp
van buitenaf en dat geeft jaren voorsprong op de
konkurrentie.
Aad De Mos
Anderlecht moet dit jaar de landstitel verdedi
gen en Europees de eerste twee ronden overle
ven. Punt twee is al binnen en de rest zal wel
volgen. Om dit te verwezenlijken kreeg Aad De
Mos een aantal versterkingen drie spelers van
Luik - allen Belgen - en eén spits die vooraan
het verschil zou moeten maken. Daartegenover
verdwenen Vander ünden, Keshi en Van Tigge-
len. De Mos wil zoveel mogelijk talent vap eigen
bodem naar de top laten doorstromen Wat er
niet is moet elders gehaald worden. Hierbij vra
gen we ons wel af wie Versavel dient te vervan
gen tenzii ook deze late transfer dient om de
kern breder en sterker te maken. Reeds vorig
jaar zagen we van Anderlecht meer aanvallend
voetbal. Dit seizoen nog meer. «Als je 80 pro
cent van de wedstrijd in aanvallende positie
bent moet je zien dat je voldoende scoort zodat
je de 20 resterende procent gewapend bent om
de counters op te vangen», aldus De Mos. In zijn
eerste seizoen miste Aad De Mos de landstitel,
hij maakte wel veel goed met een Europese
finale. In zijn tweede jaar pakte hij de landstitel
en dit jaar is Anderlecnt overal de favoriet. Aad is
er inmiddels 44 geworden, tien jaar geleden
werd hij bij Ajax hoofdtrainer en haalde in vier
jaar tijd drie titels binnen. In 1985 diende hij
E laats te maken voor Johan Cruyff en in 1986
oos hij onverwacht voor het «kleine» KV Me-
chelen. In 1987 won hij de Beker van België, in
1988 de Europacup en in 1989 de landstitel. In
1989 elimineerde hij tevens Anderlecht in de tot
hiertoe enige Belgische Europabekerwedstrijd.
Dit jaar wil hij de titel en hoofddoel was de
Europabeker. De eerste twee ronden haalde
men enigszins makkelijk maar in de «eindron
de» moest hij toegeven dat dit Anderlecht nog
niet tot de echte Europese top behoort.
Johhny Bosman
Bosman is terug in België. Hij had de voorbije
jaren tot tweemaal toe de gelegenheid om bij
Anderlecht te komen. Na een mislukt seizoen bij
PSV komt hij uiteindelijk toch. Als jonge Ajax-
speler kreeg hij aanbiedingen van grote Euro
pese klubs maar hij bleef. Italiaanse en Franse
elftallen wilden hem inpalmen maar hij koos
voor KV Mechelen en Aad De Mos. Na twee jaar
werd het weer «zijn» Nederland PSV. Het werd
een zwak jaareen vroege blessure en een
minder «in vorm zijnde» periode. De ploeg zakte
helemaal terug toen Johnny paraat bleek e\n er
waren de met te vergeten problemen in het
combinatiespel met Romario. Er kwam een aan
bod van Sevilla en van Paris Saint-Germam
maar toen ook Anderlecht geïnteresseerd bleek
twijfelde hij geen sekonde. Hier speelt men snel
en in één tijd met de nadruk op techniek maar
ook op inzet van het hele elftalvier spitsen die
elkaar steunen in het bezetten van de posities,
iets wat vroeger gebeurde bij KV Mechelen. Ei
genaardig genoeg is Johnny Bosman pas nu
beginnen doorbreken en dat is niet slecht voor
iemand die nog van Oranje droomt...
Eendracht Aalst - Anderlecht
een wedstrijd
Ja, want beiden verloren vorig weekeinde is een
wat te eenvoudig antwoord Anderlecht ging
winnen op één been en Aalst ging strijden voor
de twee puntenOp Anderlecht mislukte zowat
alles zogauw een paarswitte speler aan de bal
kwam, bij Aalst merkt men overduidelijk dat de
ervaring, de leepheid van een eersteklasse-
ploeg ontbreekt. Anderlecht laat zich geen
tweemaal vangen alhoewel de zelfzekerheid
een beetje zal aangetast zijn bij het betreden
van de grasmat in Aalst. Onze ploeg heeft niets
meer te verliezen, akkoord, er zijn nog 15 wed
strijden maar onze voorzitter wil nog attraktief
voetbal van zijn elftal zien, hij wil geen geslagen
ploeg maar een team dat nog kan vechten en
bewijzen dat het inderdaad beter kan... het is
helaas méér dan vijf vóór twaalf geworden-
Uitslag heenwedstrijd
Anderlecht - Eendracht Aalst 4-1
Na drie speeldagen was Aalst de enige zonder
punten, reeds toen een veeg teken, schreef de
pers. Aalst was toen inderdaad machteloos.
Doelpunten Rutjes, Nilis, own goal Mandian-
gu, Bosman en Okpara.
Aangeworven Danny Boffin (26, FC Luik),
Johnny Bosman (26, PSV Eindhoven), Jean-
Frangois de Sart (29, FC Luik), Jean-Marie Hou-
ben (24, FC Luik).
AfgestaanStephen Keshi (29, FC Stras
bourg), Marc Van der Linden (27, AA Gent), Adri
Van Tiggelen (34, PSV Eindhoven). Per Zetter-
berg (20, SC Charleroi), John Van Loen (Ajax),
Kari Ukkonen (30, Antwerp).
Een hartelijk welkom aan bestuur, spelers en
supporters van RSC Anderlecht in onze «voet
baltempel», het Pierre Cornelisstadion.
August De Mey
BEZOEKER VAN DE DAG
Wij kozen bewust voor Mare Degryse omdat hij sinds een
paar dagen de kersverse «Gouden Schoen» van België is.
«Kleine» Mare, geboren op 4 september 1965 te Ardooie,
werd «groot» bij Club Brugge. Hij verhuisde voor liefst
negentig miljoen naar Sporting Anderlecht waar hij nu het
mooie weer maakt. Zijn kontrakt bij paars-wit loopt in juni
'92 ten einde, De geruchten doen de ronde dat Mare wel
eens zou kunnen verhuizen naar het buitenland.
In ieder geval wensen de redaktieleden van «De Eendrach-
ter» Marc van harte proficiat voor het behalen van de zo
begeerde «Gouden Schoen».
Dirk Bockstael
I
Weekblad van Dender-
Durme- en
xfiy. Scheldestreek
Elkevrijdagmorgentekoopbij uw dagbladhandelaar
