Podium-Uitjes in De Werf
i\
Ernst in De Werf
0 0 Vertigo Danse danst «Train d'Enfer» (07.02)
0 Musical «Tsjechov» met Boudewijn De Groot (08.02)
0 Teatervoorstelling «Torquato Tasso» door De Tijd (13.02)
0 Absurde burleske met «120 kilo Kamagurka en Herr Seele» (14.02)
De Voorpost - 31.1.1992 - 9
De Voorpost
weekend
Vrydag 07.02: «Train d'Enfer»:
dans vol pure emotie door O Vertigo
Danse
O Vertigo Danse is het dansgezel
schap van de Canadese koreografe
Oinette Laurin waarmee ze reeds
eerder te gast was in De Werf.
Haar jongste produktie heet «Train
d'Enfer» ofte «Broken Wings», een
dansvoorstelling die tot stand kwam
in samenwerking met het Nationaal
Centrum voor Kunst in Ottawa, het
Internationaal Dansfestival te Aix
in Frankrijk het dansfestival Cana
da 1990. De koreografie is van Lau
rin zelf, de originele muziek van
Gaétan Leboeuf, scenografie van
Stéphane Roy, kostuums van
Jeans-Yves Cadieux en de lichtregie
van Axel Morgenthaler.
In een ruimte die doet denken aan
een station, bewegen zeven dan
sers: Estelle Clareton, Pierre-An-
dré Cóté, Carole Courtois, Randy
Joynt.Scott Kemp, Karen Kuzaken
Marie-Claude Rodrigue. Ze zijn
reizigers in transit, anonieme passa
giers op weg naar een onbekende
bestemming.
Er komt geen trein. De reis speelt
zich af in het landschap van de ver
beelding. Engelen verschijnen, ont
hullen de eenzaamheid van de reizi
ger en zetten aan tot een dans die
het banale transformeert in het fan
tastische.
«Truin d'Enfer» markeert een keer
punt in het oeuvre van de Canadese
koreografe Ginette Laurin: van vir
tuoos dansvuurwerk (als in «Cha
gall Don Quichote» naar pure
emotie. De dans weerspiegelt de
verborgen kanten van het bestaan.
De toegangsprijs voor deze voor
stelling, die gedanst wordt in de
Schouwburg om 20 uur, bedraagt
400 fr.; houders van een J.A.P.
slechts 240 fr.
Zaterdag 8 februari: Boudewijn De
Groot schittert in musical «Tsje
chov»
De Russische toneelschrijver An
ton Tsjechov (1860-1904) verzette
zich herhaaldelijk tegen zijn ernsti
ge image. «Ik schrijf geen drama's,
maar komedies», zei hij ooit tegen
zijn geliefkoosde regisseur Stanis-
lawski. Tsjechov had een scherp oog
voor het absurde; hij had vast gela
chen indien hij wist dat men zijn
stoffelijk overschot naar Moskou
zou vervoeren in een treinwagon
met het opschrift «Verse oesters».
Hij wordt terecht aangezien als een
van de grootste toneelschrijvers uit
de wereldliteratuur. Ieder jaar weer
duikt zijn naam verscheidene malen
op in de teaterprogrammatie van
nogal wat Vlaamse gezelschappen.
En zo is het ook in de rest van de
wereld...
Robert Long (inderdaad, van Tien
voor Taal) en Dimitri Frenkel
Frank (de begenadigde toneelau
teur die in oktober 1988 overleed)
maakten rond deze literaire groot
meester een musical. Hij ging in '88
in première in Duitsland, dat het
eerst interesse had getoond voor
het stuk; gedurende twee seizoenen
kende hij er een groot sukses. Toen
Frenkel Frank overleed, moesten
de plannen om de musical in Neder
land worden opgevoerd, worden
uitgesteld. Tot teaterproducent
John van de Rest besloot de origi
neel Nederlandse produktie op de
planken te zetten.
«Tsjechov» volgt de schrijver van de
dag waarop hij in 1888 de Poesjkin-
prijs kreeg - hij had dan wel al wat
gepubliceerd, maar de grote stuk
ken moesten nog komen - tot aan
zijn dood in 1904.
In twaalf taferelen ontmoeten we
zijn kollega's Gorki en Tostoj, zijn
vrienden en vriendinnen, zijn zus
Masja, zijn uitgever Soevorin en
zijn grote liefde, de aktrice Olga
Knipper. We leren echter vooral de
oudere, bescheiden en introverte
Aalst. De Nederlandse musical Tsjechov van Robert Long en Dimitri Frenkel
Frank in het kultureel centrum De Werf (foto Jan Swinkels)
Tsjechov en zijn grote gevoel voor
humor kennen. Tsjechov was een
mens van blees en bloed met twij
fels, angsten en verliefdheden. Zijn
verhaal ontrolt zich tegen de ach
tergrond van de roerige periode
waarin Moskou een mondaine we
reldstad werd en de revolutie broei
de.
Voor de Nederlandse produktie -
die dus in de Schouwburg van De
Werf te zien is op zaterdag 8 februa
ri om 20 uur - stelde John Van de
Rest een cast samen met uitsteken
de artiesten, o.w. Johan Ooms, Ine
Kuhr, Lcncttc van Dongen, Jan El-
bertse. En in de titelrol Boudewijn
De Groot.
Boudewijn De Groot, een van onze
jeugdidolen, je weet wel mei '68 en
zo, geeft Tsjechov een heel per
soonlijke dimensie. Het is de eerste
keer dat hij te zien is als teaterak-
teur, wat op zich al uniek is. Dit
blijkt trouwens een uitstekende
keuze te zijn geweest: hij overtuigt
als zanger (maar dat had je natuur
lijk wel verwacht) én ook als akteur;
hij is gevaoelig, intelligent akte-
rend: overtuigend! Ook de rest van
het gezelschap is meer dan goed!
De hele voorstelling is sober: geen
spetterende chorussen of dansnum-
mers, geen wervelende scenografie,
geen gezochte regie, geen glamour,
wel warmte, boeiende dialogen en
ontroerende liedjes, wel verfijning
en rake detaillering, wel een vlotte,
ongeforceerde taal.
Een vijfkoppig live-orkest, waarin
de sintesizer de overhand heeft, is
verbluffend verscheiden én vir
tuoos. De regie is in handen van
Eddy Habbema, die bij de musica
lafdeling van het Koninklijk Ballet
van Vlaanderen «Dear Fox» op de
planken bracht.
Vermelden we nog dat van deze
musical een schitterende plaats
(CD en elpee) bestaat met Rob De
Nijs, Gerard Cox, Jasperina de
Jong, Martine Bijl, Robert Long,
André Van 'den Heuvel, Johan
Ooms, Simone Kleinsma, Corry Ko-
nings en anderen.
Beslist een aanrader! De toegangs
prijs bedraagt 650 fr.; houders van
een J.A.P. betalen slechts 390 fr.
Reserveren kan op nr. 053/76.13.12.
Donderdag 13.02: De Tijd speelt in
telligente «Torquato Tasso» van
Goethe
Op 14 januari ging in De Singel de
nieuwe produktie van De Tijd in
première: Lucas Vandervost regis
seerde «Torquato Tasso» van Jo-
hann Wolfgang von Goethe. Na
«Tyrannie der Hulpverlening» zet
De Tijd met deze produktie het on
derzoek naar een literair geëngage
erde teatertaal verder.
In «Torquato Tasso» gebruikt Goe
the de figuur van de 16de-eeuwse
dichter Torquato Tasso om zichzelf
te ontsluieren als een door passie
gedreven kunstenaar die in konflikt
komt met de politieke realiteit om
zich heen. Voor regisseur Vander
vost gaat het stuk dan ook over
kunst en mecenaat, over liefde en
politiek, over taal en macht.
Toen J.W. von Goethe in 1780 aan
«Orquato Tasso» begon, was de
verhouding met zijn broodheer
Hertog Karl August niet meer wat
ze ooit geweest was. In 1755 was de
toen nog jonge Goethe door Karl
August in dienst genomen als hof
dichter en staatssekretaris. Vijfjaar
later reeds was zijn genegenheid
door de hertog sterk bekoeld, voor
al toen het Goethe duidelijk werd
dat Karl August zich steeds meer
ontpopte tot een oorlogszuchtig
heerser en een tiran. Bovendien
bleek spoedig dat Goethes passie
voor de zeven jaar oudere hofdame
Charlotte von Stein uitzichtloos
was. In die omstandigheden kwam
hij nauwelijks nog aan schrijven toe.
Om rust en inspiratie te vinden, ont
vluchtte hij het hofleven en vestigde
zich in Italië. Daar verwerkte hij
zijn traumatische ervaringen als
hofdichter en staatsman in één van
zijn mooiste drama's, namelijk
«Torquato Tasso». In dit stuk hangt
Goethe zijn persoonlijke geschie
denis op aan de legendarische
16de-eeuwse dichter Tasso, voor
Goethe hét model van de gekwelde
kunstenaar. In het stuk zien we hoe
de hofdichter Tasso in konflikt
komt met de scherpzinnige en prag
matische, maar ook onverschillige
staatsman Antonio. Verblind door
zijn romantisch idealisme weigert
Tasso een kompromis te zoeken
tussen kunstenaarschap en politiek,
tussen emotie en plicht. Tegenover
de uitspraak «Toegestaan is wat be
taamt» stelt hij «Toegestaan is wat
bevalt». Met zijn onverzoenlijke
houding stuurt Tasso aan op een
verbanning uit het hofleven. Prinses
Leonore is de enige die hem nog
rest, en hij is hopeloos verliefd op
•haar. Maar door een al te aanminni
ge ontboezeming mgakt hij zijn lief
de voor haar onaanvaardbaar en
daarmee zijn positie aan het hof
onhoudbaar. Bovendien begint
voor Tasso meer en meer de grens
tussen verstand en waanzin te ver
vagen. Vreemd genoeg treedt ten
slotte de staatsman Antonio, ge
zworen vijand van de dichter Tasso,
op als zijn redder. Tasso zoekt zijn
laatste houvast bij zijn opponent:
«Zo klampt de zeeman zich vast aan
de rots waarop hij even tevoren
schipbreuk leek te zullen lijden».
Einde van het stuk.
Het is duidelijk dat Goethe Torqua
to Tasso gebruikte om zichzelf te
ontsluieren als een door passie ge
dreven dichter. Toch verenigt Goe
the in zich evenzeer Antonio als
Tasso. Want in tegenstelling tot zijn
hoofdpersonage bleef Goethe in
zijn eigen leven streven naar een
harmonie tussen het romantische
dichterschap en zijn funktie in het
openbare leven. Tasso en Antonio
zijn dan ook de twee kanten van één
persoonlijkheid, die Goethe in zich
wenst te verenigen. Bewijs daarvan
is dat - in tegenstelling tot Torquato
Tasso - Goethe ook tijdens zijn af
wezigheid kontakt bleef houden
met het hof en dat hij ervoor zorgde
dat hij na zijn Italiaanse reis in zijn
voormalige funktie kon terugkeren.
Regisseur Lucas Vandervost was al
lang gefascineerd door dit stuk.
Voor hem gaat het over kunst en
mecenaat, over de konfrontatie met
de liefde die Tasso drijft, maar ook
met de politiek die hem leidt. Te
genover het politieke karakter van
de hofdichter staat de overgevoelig
heid van de kunstenaar, een tegen
stelling die tot waanzin leidt.
«Torquato Tasso» van J.W. von
Goethe is een ko-produktie van De
Tijd en De Singel; het wordt gere
gisseerd door Lucas Vandervost; de
dramaturg is Neil Van der Linden,
de vormgeving van Erik Lagrain en
de kostuums van An d'Huys. De
cast bestaat uit: Bart Siegers, Warre
Borgmans, Johan Van Assche, An-
tje De Boeck en Katelijne Verbeke.
Regisseur Lucas Vandervost maak
te van deze «Torquato Tasso» een
fascinerende voorstelling: de tekst
primeert op de emotie, de nuchtere
en cerebrale aanpak van woord en
lichaam haalt het van het spel. En
toch werkt dit lang niet altijd: niet
alle akteurs weten dit niet risicoloos
regiekoncept optimaal in te vullen.
Toch een voorstelling, die intellig
ent gedacht en gekoncipieerd werd
én het bekijken meer dan waard is.
Al was het maar omdat er risico's
genomen worden!
Deze produktie is in de Schouwburg
van De Werf te zien op donderdag
13 februari om 20 uur. De toegangs
prijs bedraagt 300 fr.; houders van
een J.A.P. komen erin voor 180 fr.
Vrijdag 14 februari: «120 kilo Ka
magurka en Herr Seele»...
«Wij wegen elk 500 kg., dat is dus
samen 120 kg», verduidelijkt Kama
gurka de titel van de nieuwe teaters-
how. Het is al de zesde gezamenlij
ke teatershow van de «heren» Ka
magurka en Herr Seele, sinds zij in
1982 samen begonnen op te treden.
Deze twee Westvlaamse artiesten
leerden elkaar kennen op de Aka-
demie te Gent. Hun gezamenlijke
manie voor gezonde voeding dreef
hen naar elkaar: maktrobiotiek en
vegetarisme zijn leefregels die bei
den nauw ter harte nemen. De
vriendschap groeide tijdens de op
tredens van «Kamagurka en de
Vlaamse primitieven», waarbij o.m.
Eddy Wally in punkstijl gebracht
werd. Herr Seele - de figuur werd
geboren uit het brein van Kamagur
ka - speelde mandoline en akteerde
mee bij de komische intermezzo's.
Langzaam aan werden deze belang
rijker dan de muziek'en het duo
Karna Herr Seele was "geboren,
niet alleen als spektakelmakers,
maar o.ok als striptekenaars. Daar
bij is Kamagurka de ideeënspuier;
Herr Seele vult aan, zorgt dat de
satire menselijk blijft.
Na één van hun optredens in 1982
werden ze benaderd door de
VPRO. Ze kregen de gelegenheid
om drie afleveringen «Sfeervol
boelsjieten» in te blikken, wat be
kendheid in Nederland met zich
bracht. De «humor» sloeg blijkbaar
aan. Op aanraden van Willem Ver-
mandcrc - dc bange blanke man -
kwam kontakt tot stand met de
BRT. Eerst was het duo een onder
deel van «Jollywood» van Felice
Damiano, waarin Kamiel Kafka en
Cowboy Henk al hun opwachting
maakten. Hieruit groeide later de
eerste Lava-reeks én de tweede met
o.m. Eddy Wally en Wendy Van
Wanten.
De acts van het duo Karna - Herr
Seele hebben de bedoeling vooral
visueel humoristisch te zijn. Voor
deze zesde teatershow gebruiken ze
nauwelijks dekor of kostumering.
- Nog t/m woensdag 26 februari in De Werf: tentoonstelling «3 x
Fotografie» met fotografisch werk van Dirk Braeckman, Jean Gode-
charle en Wim Riemens.
- Vrijdag 31 januari om 20 uur in de Schouwburg: koncert met muziek
van C. Ph. E. Bach. Telemann, Van Wassenaer, Haydn en Respighi
door het Kamerorkest van Jeugd en Muziek Aalst o.l.v. Francois
Schollaert, georganiseerd door Jeugd en Muziek; toegangsprijs 150
fr., 100 fr. voor -30-jarigen en gratis voor leden-abonnementen, res.
053/77.41.07.
- Zaterdag 1 februari om 20 uur in de Schouwburg: koncert «La
Fragua» met Latijns-Amerikaanse muziek t.v.v. een aantal projekten
in Colombia, georganiseerd door Proyecto Social Colombia Mi
grantenwerking; toegangsprijs 250 fr. info 053/83.59.75, res. 053/
76.13.12.
- Zondag 2 februari om 20 uur in de Schouwburg: modern-dance-
voorstelling «Hoe kun je de lucht bezitten»? door Dansworkshop
S.M.I. met voordracht door Annie Moortgat en in een koreografie van
An De Naeyer, Bart De Neve, Francine De Veylder, Marie Rondot en
Lieve De Temmerman, toegangsprijs 250 fr. res. 053/70.15.41 en
053/70.24.10.
- Woensdag 5 februari om 15 en 20 uur in de Schouwburg: teater
voorstelling «Mijn vrouw zit op Kreta» van Ruud De Ridder door het
Echt Antwerps Teater in regie van Door Van Boeckel met o.m. Ruud,
Linda en Sven De Ridder en Ivo Pauwels; toegangsprijs 350 fr. en voor
houders van een Jongeren abo-Pas 210 fr.; avondvoorstelling georga
niseerd door de Vriendenkring van het Stadspersoneel Aalst.
- Woensdag 5 februari om 15 uur in de Teaterzaal: teatervoorstelling
voor de jeugd «Groen» door An De Donder en André Simon, samen
met Edward Higuet van Oud Huis Stekelbees; vanaf 6 jaar; toegangs
prijs voor kinderen 100 fr. of 1 strip en voor volwassenen 170 fr. of 2
strippen; res. 053/76.13.12.
- Vrijdag 7 februari om 20 uur in de Schouwburg: dansproduktie
«Train d'Enfer» door O Vertigo Danse in een koreografie van Ginette
Laurin op muziek van Gaétan Leboeuf; toegangsprijs 400 fr. en voor
houders van een J.A.P. slechts 240 fr. res. 053/76.13.12.
- Zaterdag 8 februari om 20 uur in de Schouwburg: musicalproduktie
«Tsjechov» van Robert Long en Dimitri Frenkel Frank in een regie
van Eddy Habbema met Boudewijn De Groot in de titelrol; toegangs
prijs 650 fr. en 390 fr. voor houders van een J.A.P.; res. 053/76.13.12.
- Zondag 9 februari om 15 uur in de Schouwburg: gastvoorstelling
voor Hoger Op, info 053/21.17.13.
- Dinsdag 11 februari om 20 uur in de Schouwburg: voordracht door
kardinaal Danneels over de New Age-Beweging; georganiseerd door
het C.M.B.V.; toegangsprijs 100 fr.; res. 053/21.36.55 (mw. Willems).
- Dinsdag 11 februari om 18 uur in Vergaderlokaal 1: voordracht
«Hoe werkt ons hersenbrein?», georganiseerd door Cosmic Link; info
011/22.32.16.
Het woord «regie» is hun woorden
boek nauwelijks te vinden. Chaos
troef dus! Tot ontgoocheling wel
licht van nogal wat mannen speelt
Wendy Van Wanten niet mee in dit
programma, dat op dezelfde leest
geschoeid is als de T.V.-reeks. Wat
betekent dat ook nu weer de visuele
humor primeert, waarbij «logi
scherwijze» - al is dit woord totaal
misplaatst als je Kamagurka en
Herr Seele wilt tiperen - |iet strip
verleden van deze twee Westvlaam
se «artiesten» tot uiting komt.
In wat best omschreven wordt als
een aaneenrijging van absurde, bur
leske momenten, zetten ze alles en
iedereen, zichzelf inbegrepen, op
losse schroeven. Het zijn allemaal
gloednieuwe sketches, zonder een
echte verhaallijn. Naast de nu al
bekende typetjes als Kamiel Kafka,
Van Patiënten en de Cowboys wor
den toch drie nieuwe typetjes gc-
kreëerd. Herr Seele vertolkt als Va
der Godverdomme een heavy-me-
tal nummer, terwijl Kamagurka de
figuren Alain proviste (een jongen
met spontaan improvisatietalent én
een spraakgebrek) en «de man met
de bloemkool op de rug» voor zijn
rekening neemt. Gedurende de lo
pende toernee doorheen Vlaande
ren worden geregeld nieuwe sket
ches ingelast.
Kamagurka en Herr Seele worden
muzikaal begeleid door Johan De
Smet. Toegangskaarten kosten 300
fr.; voor houders van een J.A.P.
slechts 180 fr. Reserveren kan op nr.
053/76.13.12.
Aalst. Lucas Vandervorst in De Tijd (foto Guido Saeys)
