Herman De Winne,
van het Aalsters
feestkomitee
Draeckenieren presenteren
laatstgeboren telg der Caemere
Kampeerterrein
Brouwerijstraat
te Nieuwerkerken
Mare De Bie uit Baardegem
wint literaire prijs
van de stad Harelbeke
De leden van de Kaiserlycke Soevereine Caemere der Draeckenieren van
Aalst hebben de laatste tijd wederom met de regelmaat ener juistlopende
klokke, hunne zwangere hoofden bij elkaar gestoken, om met 'iets' voor de
pinnen te komen met het oog op den in het verschiet zijnden karnaval.
Zij riepen dan vorige week donderdag alle gazetten en boekskesschrijve-
laars bij elkaar in hun Hol, ter Herberghe "t Landhuis', achter het
Aalsterse Belfort.
AJsdaar werd het mysterieuze geheim onthuld en mochten wij de laatstge-
boren telg der Caemere aanschouwen. Daar we toen gewapend waren met
vederpluim en papier doen we u er dan ook breedvoerig kond van.
Omdat Opperdraeck Frans Wau-
ters aan zijn ledikant gekluisterd
lag, onverbiddelijk neergeveld door
een venijnige griep waartegen hij
nog de avond voordien met alle ver
betenheid had gevochten, werden
de honneurs waargenomen door
Gheheimscryvere Herman Louies,
die bedroefd vaststelde dat hun Op
perdraeck het onderspit gedolven
had en er zich moest bij neerleggen.
'Zoals geweten zijn de Draeckenie
ren ook volgelingen van de Chinese
kalender. Wij hebben dan ook vori
ge dinsdag uitbundig het Chinese
nieuwjaar gevierd', deelde Herman
Louies mede. 'Aldus zijn we bin
nengetreden in het jaar 4671 van
den Draeck (één jaar meer dan de
Chinezen) zijnde toegewijd aan den
Aap, wat dus het allerbeste laat ver
hopen voor ons allen en vooral voor
onze karnavaluitgave die we hier
gaan presenteren, nen zaligen gton-
si matsai!', informeerde Gheheim
scryvere.
In het jaar 1968 (het jaar 4647 van
den Draeck) brachten de Draecke
nieren hun eerste 'gele boekje' van
de perse. Dit herhaalde zich steeds
met regelmaat tot in 1981. (4666 van
den Draeck)
Daarna gebeurde het onregelmatig
tot in 1991. In het totaal hebben dus
17 gele boekjes den Aelstenaer ver
blijd. Dit jaar komen de Draecke
nieren met een heel andere uitgave
voor de pinnen, waar zij, met een
licht gemoed en zwierige tred aan
begonnen waren, maar waarvoor zij
achteraf bekeken nog veel meer
werk hadden moeten verzetten dan
voor enig gele boekje.
Aalst. De Kaiserlijcke redaktie van de Soevereine Caemere der Draeckenieren van Aalst is vast en zeker nog niet zinnens
op haar lauweren te gaan rusten (a)
Lid zijn van het Aalsters feestkomitee is duidelijk niet altijd een dankbare
taak. Organiseren en begeleiden van massafeesten is niet altijd zo eenvou
dig. Heel wat goedbedoelende kamavalisten hebben hier dikwijls heel wat
uit mekaar lopende meningen over. Kritiek wordt er steeds geuit maar die
positief ombuigen en objektief ter harte nemen is niet altijd zo vanzelfspre
kend. Herman De Winne is een van die feestkomiteeleden die zyn opdracht
steeds bijzonder ter harte neemt. Hij meent het ernstig maar neemt hierbij
zeker geen blad voor de mond.
Aan Herman De Winne om zijn
indrukken gevraagd omtrent de
jongste karnavalprinsenverkiezing
gaf hij een realistische evaluatie van
het hele gebeuren. Dat hij hierbij
een man is die steeds 'met zijn voe
ten op de grond blijft staan' werd
ongemeen duidelijk.
'Al was ik zelf fan van Johnny Mar-
coen zeg ik onverbloemd dat de be
ste gewonnen heeft. Johnny Mar-
coen wist dat de mogelijkheid er in
zat dat hij kon verliezen. Johnny
hoeft zichzelf niet te troosten, hij
doet gewoon verder. Hij heeft zijn
groep de Marcoentjes en zijn zoon
is aardig op weg om in het Aalsterse
karnaval in de toekomst iets beteke
nisvol te worden', verklaart Her
man resoluut.
Hij stelt ook vast dat de meesten in
de verkiezing eerlijk geweest zijn.
Duidelijk heeft het verrassingsele
ment van de alleenbeslissing van de
deurwaarder meegespeeld. Hij al
leen besliste of de aangebrachte
stempels al of niet vervalst waren.
Die man deed de hele zaak pro deo
en hield er zelfs een draai rond zijn
oren aan over. Dit betreurt Herman
dan ook ten zeerte. 'Blijkbaar zijn er
toch nog steeds mensen die een ver
lies niet sportief kunnen
verwerken', oppert Herman.
Omtrent het nieuwe ingevoerde
kiessysteem van de prinsen voerde
Aalst. Herman De Winne, een lid van het Aalsters feestkomitee, met het
kamavalhart op de juiste plaats (a)
Herman De Winne aan, dat over de
planning hiervan onjuiste bericht
geving in de pers was verschenen.
De oorzaak hiervan schoof hij in de
schoenen van Johny Meert die het
gerucht had verspreid dat het hele
systeem een uitvinding was van hem
en kandidaat prins Pascal Solomé.
'Van heel die uitleg klopt niets. Het
idee is uitgewerkt door Patrick Van
der Meersch, de 'Generaal', Soike
Van Aerens, Johnny Marcoen en ik
zelf, verklaarde Herman. 'Veertien
dagen voor de verkiezing, zondags
om halfzeven in 'de comte' hebben
wij dat besproken en uitgewerkt, 's
Maandags is het door mij meegeno
men naar de werkgroep karnaval en
donderdags naar de algemene ver
gadering. Nadien is het naar het
CBS gegaan' verklaarde Herman
De Winne verder.
De uitgewerkte nieuwe ingang had
voldoening geschonken en had het
feestkomitee duidelijk heel wat
minder kopzorgen bezorgd. Zij
vonden het alleen maar spijtig dat
het stemmen tellen nog zoveel tijd
in beslag nam en dat er onvoldoen
de goed georganiseerde animatie
was voorzien om de wachttijd op te
vullen.
'Wij hadden wel vooraf kontakt op
genomen met het AKV, de verschil
lende prinsen en andere karnavava-
listen maar we hebben hierop wei
nig respons gekregen. We hebben
dan maar die Pipo uit Asse laten
komen die voor een gratis optreden
heeft gezorgd. We konden toch
geen Odilon Mortier-show geven
want dan waren er weer anderen
gloeiend kwaad', evalueerde Her
man De Winne en hij heeft waar
schijnlijk nog gelijk ook.
H.P.
'Het zwaarste werk hiervoor heeft
broeder Godfried De Rauw ver
richt. Hij heeft dat op zijn schou
ders genomen en als een duivel-
doet-al tot een goed einde
gebracht', besloot Herman en gaf
het woord dan maar door aan broe
der Godfried.
Godfried De Rauw speelde onmid
dellijk een dankwoord toe aan
Francis Van den Steen, die hij een
overtuigd en gevierd karnavalist
noemde en op wie hij de woorden
van Toon Hermans wou toepassen:
'Het is niet omdat hij en wij de dage
lijkse miserie in het leven niet zien
dat wij er niet als gekken tegenaan
gaan en op die manier toch trachten
de mensen te verblijden'. Godfried
vond dat hier het woord gek als
eretitel mocht gebruikt worden.
Geert Van Cleemput werd gevierd
als corrector en Roger Quintijn uit
Lede werd als drukker van hun ex
ploot geroemd.
'Ten laatste en niet in het minste wil
ik Nora bedanken, de echtgenote
van onzen dierbaren broeder Jean-
Paul De Boitselier. Wanneer ik 4
weken samen met haar dag en nacht
gezwoegd heb om dat spelleken hier
klaar te krijgen en ik het werk zag
dat dat mens heeft verzet, dan vind
ik dat ik mag zeggen dat het iets
kolossaal geweest is', besloot God
fried. Als dank werden haar een
bloemstuk en een verrassingsge
schenk aangeboden.
'Nu zij terug thuis kan zijn
's avonds, zal zij met een gerust ge
moed op deze plant kunnen kijken
en wij hopen dat zij hem zo goed
verzorgt als zij ons heeft verzorgd',
sloot Herman zich bierbij aan.
Echtgenoot Jean-Paul moest zich
maar met een intiem-zalvend ge
schenk tevreden houden. 'Er zijn
ook nog andere dingen in het leven
die aangenaam kunnen zijn', ging
Herman verder en haalde uit het
verrassingspakket buiten een dui-
vclpop ook nog enkele flessen Du-
vel-bier tevoorschijn.
Het plechtige ogenblik van de ont
hulling van het nieuwe gewrocht
van de Draeckenieren-redaktie was
aangebroken. 'Nous avons
l'honneur de vous annoncer de tout
coeur, la naissance avec splendour,
de l'ebdomadeur extra ordineur:
l'Annonceurü A la bonheurü!' riep
Louies uit en onthulde hierna de
nieuwe presentatie. Zij omschreven
het ontstaan ervan als zijnde dat de
Caemere had gemeend een voor
beeld te moeten stellen en zich der
halve dit jaar met volle kracht had
gesmeten op de publikatie van een
stichtend huis-aan-huis blad ter be
vordering van den handel en nering
en bijaldien tot stimulatie van de
lokale kunsten, letteren en nering
tot nut van 't algemeen.
Bij nader inzien bleek dat zij met
een reklameblad voor de pinnen
kwamen dat zij meenden later te
moeten herdopen in 'De Gouden
Streekaankondiger Aktuele Gids
voor Aalst'. Blijkbaar genoot het
blad het volle vertrouwen van de
adverteerders want zc hadden de
advertenties van de eerste tot de
laatste zelf uit de mouw geschud.
Hun verslaggevers bleken ook ab
normaal snel te zijn in de nieuwsga
ring, want het verslag van de pers-
konferentie van die avond stond er
al in geuren en kleuren uitgeschre
ven, omringd door titels van geken-
Aalst. 'Ik heb het niet uit mijne vinger gezogenduidt Odilon Mortier. Godfried
De Rauw en 'gheheimscrijvere' Herman Louis zijn fier over hun 'nieuwe telt]
a
de reklamebladen, zoals 'Het Gou- Draeckenier Ward Bauwens,
den blad' dat als ondertitel 'Zou tensief meewerkt,
men armoe lijden om een krantje De beruchte 'L'Annonceur' zal be-
meer?' had meegekregen. Het blad schikbaar liggen op een aantal ver
geeft ook de programma's van de koopspunten zoals boekhandels en
Aalsterse bioskopen als daar zijn: een aantal café's en Draeckeniers-
Alfa, Cine Rio, Cinemax en Patria. vriendelijke handelszaken in het
Dit alles samen met wetenschappe- centrum. Voor 50 fr. krijgt men een Jüis
lijke bijdragen over Voil Jeannet- serieuze portie onvervalste Aalster-jtoor
ten, metereologie en Aalsterse mo- se humor geserveerd om nog weken3
numenten. Ook vindt men er mede- lang van na te genieten. ®aa
delingen van het stadsbestuur, Op de vraag waar de Draeckenieren
werkaanbiedingen, huwelijken en telkens weer hun ongeëvenaarde
zoekertjes allerhande, die uiteraard grapjasserij vandaan halen, geeft
- het zou anders niet van de Drae- l'Annonceur zelf het antwoord:
ckenieren komen - met alles en nog 'Elk overhand gaan wij slapen met
wat de draak steken. onze luimige Muze. En onder ons
Naar eigen zeggen werken de Drae- gezegd maar surtout thuis gezwe-
ckenieren met hun pennegewrocht gen, 't en is bijlange nog geen misse
niet voor eigen bate: de opbrengst ook'. Hou ze maar in het oog die
van de verkoop van het majestueu- Kaiserlycke Caemere want karnaval
ze blad dient als sponsoring van het 1992 is nog jong!
projekt Cotagirwa, een leerlooierij p
in Rwanda waaraan medebroeder
Men
Al ettelijke jaren tracht de Stedelijke Adviesraad voor de Jeugd de uitbot*
van een kampeerterrein op stadsgronden te bewerkstelligen.
Bij CBS-besluit van 22 oktober 1990 werd, op advies van de Steden-
Adviesraad voor de Jeugd, de principiële goedkeuring verleend tot de
uitbouw van een kampeerterrein op de stadseigendom Brouwerijstraat te
Nieuwerkerken.
De Jeugddienst van de stad Aalst werd gelast met een onderzoek terzake.
Na kontaktname met het Kommis-
sariaat-Gencraal te Brussel en na
het onder de loupe nemen van de
wetgeving op de kampeerterreinen
bleek al vlug dat de uitbouw van een
kampeerterrein, op de gronden
Brouwerijstraat te Nieuwerkerken,
een niet haalbare zaak was.
Daarenboven ligt het desbetreffen
de terrein in een parkgebied. (ver
gunning voor inplanting chalet
werd wel verleend in 1986).
Een wijziging van het gewestplan is
derhalve nagenoeg uitgesloten en
een BPA-procedure duurt 2 a 3 jaar.
Wanneer ook rekening wordt ge
houden met het feit dat het kam
peerterrein slechts 60 dagen per
jaar in gebruik zal kunnen worden
genomen, lijkt doorvoering van een
BPA eveneens niet verantwoord.
Door het Ministerie van de Vlaam
se Gemeenschapsdienst Jeugdwerk
werd het licht echter op groen gezet
voor de uitbouw van een tenten
kampterrein in funktie van het de
kreet van 27 november 1984, hou
den subsidiëring van verenigingen
voorvakantiespeelpleinwerkenvan
verenigingen voor Jeugdvakanties
(B.S. 23.2.1985)
Op basis van dit dekreet wordt aan
de verhuurder van het terrein geen
plichten opgelegd en is het terrein
zelf NIET onderworpen aan erken
ning.
De gebruikers van hel terrein
ZELF moeten ervoor zorgen dat
aan de in het dekreet gestelde voor
waarden is voldaan, teneinde aan
spraak te kunnen maken op subsi
diëring voor hun kampwerking.
Om reden dat het terrein en de erop
geplaatste chalet onmogelijk kun
nen worden verhuurd aan derden-
gebruikers, zonder het hanteren
van een huishoudelijk reglementen
een kontrakt, werden door de ste
delijke administratie de nodige ont
werpen voorbereid.
Op 6 november 1991 werden het
ontwerp Huishoudelijk Reglement
en het ontwerpcontract aan de Al
gemene Vergadering van de Stede
lijke Adviesraad voor de Jeugd ter
bespreking voorgelegd.
De leden van de Algemene Verga
dering van de Stedelijke Advies
raad voor de Jeugd dringen er even
eens op aan dat prioritair minimum
2 douches met warm en koud water
worden geïnstalleerd in de chalet.
P.R
Vorig weekend ontving Mare De Bie uit Baardegem de dertiende prijs door de stad Harelbeke uitgereikt
voor het schrijven van een eenakter. Met het stuk 'Man, vrouw, vriend' dat relatieproblemen als thema heeft,
behaalde hij een gedeelde eerste prijs, samen met Ed Van Der Weyden. In 1986 behaalde Mare De Bie de
tweede plaats na streekgenoot Patrick Bernauw uit Erembodegem. Els Calant 18) uit Deinze behaalde met
twee gedichten uit haar cyclus 'Prentkaarten' de eerste prijs in de poëziewedstrijd voor jongeren tot 22 jaar.
De jury beoordeelde 27 ingestuurde eenakters. Hier was geen leeftijdsgrens bepaald. De winnaar Mare De
Bie is niet meer aan zijn proefstuk toe. De Bie schreef ondermeer 'De Coburger' een monoloog die het leven
van de eerste koning van België evoceert en waarmee akteur Jo Demeyerc het land rondtrekt.
'We waren als jury streng, maar het teater neemt in Vlaanderen een hoge vlucht. Vandaar dat we ook een
hoog peil mochten eisen. Het bedrag van de prijzen is minder hoog, waarmee we willen aangeven dat de
stukken goed geschreven zijn, maar dat het nu ook weer niet toppunten zijn in hun genre' bezweert jurylid
Roger Arteel.
P.H.
8 - 14.2.1992 - De Voorpost
