Aalsterse burgemeester wil
desnoods asfaltplant zelf verzegelen
Maïski Meldert blijft buurtbewoners vero
ptr
el]
8 - 24.4 1992 - De Voorpost
ajLi i
Aalst. Guillo D'Amore verklaart de nieuwe aanpak voor 'New Model Tot
Na de eerste berichten over het opnieuw in werking stellen van 'De
Asfaltplant' aan de Zeebergbrug te Aalst is er heel wat politieke deining
ontstaan. Inderdaad ging dit bedrijf vorige maandag opnieuw van start en
hingen er dichte rookslierten met een indringende geur boven de Dender.
De stad Aalst vecht echter de werking van asfaltplant aan en wou vorige
week woensdag een uitspraak in kortgeding.
De asfaltplant is eigendom van de nv. Betonwegenbouw. Sinds de jaren
zestig produceerde de metalen konstruktie jarenlang asfalt door de ver
menging van grint met petroleumderivaten. Begrijpelijk kwamen er heel
wat klachten hierover van de buurtbewoners die de hinder van reuk en
geur niet langer wensten te verdragen.
De bestendige deputatie beslist in
1975 de exploitatievergunning van
asfaltplant in te trekken. Het bedrijf
werd stilgelegd op grond van te gro
te hinder. Betonwegenbouw ging
tegen deze beslissing in beroep en
het besluit van de bestendige depu
tatie werd geschorst. De asfaltplant
kon verder produceren tot een defi
nitieve uitspraak van de minister.
De toenmalige minister van Leef
milieu Dupré had voor deze beslis
sing twaalf jaar nodig. Op 5 maart
1988 deed hij een drieledige uit
spraak. Hij vernietigde het besluit
van de deputatie tot intrekking van
de exploitatievergunningen schrap
te ook de oorspronkelijke vergun
ning van het bedrijf die verleend
werd in 1976. Maar hij kende een
nieuwe vergunning toe: de asfalt-
centrale aan de Brusselsesteenweg
kreeg opnieuw tot 4 december 1994
vergunning.
Niettegenstaande dit alles staakte
het bedrijf toch zijn werkzaamhe
den in 1988. De jongste jaren was de
asfaltplant een verroeste, vervallen
metalen konstruktie aan de rand
van de binnenstad die zeker een
doom was in het oog van het stads
bestuur.
Opnieuw mogelijkheden
door Vla rem
Vlarem iaat het stadsbestuur toe nu
op te treden. Het Vlaamse milieure
glement bepaalt namelijk dat de
vergunning van een bedrijf dat lang
er dan twee jaar inactief is, vervalt.
Dal, meent het stadsbestuur, is per-
fekt van toepassing op asfaltplant.
De stad stuurde een brief naar het
ministerie van de Vlaamse gemeen
schap, de toezichthoudende over
heid, met het verzoek het verval van
de vergunning te bekrachtigen.
De Vlaamse Gemeenschap schreef
echter Betonwegenbouw aan om
binnen de maand de nodige herstel
lingswerken aan de installatie uit te
voeren en binnen de twee maand
bewijs van werking te leveren. Zo
niet zou de vergunning van het be
drijf vervallen.
De asfaltplant werd de jongste we
ken opgekalefaterd en begon vorige
week op maandagochtend opnieuw
te werken. Schepen van leefmilieu
De Meerleer bezocht de werf om de
bedoelingen van de exploitanten te
peilen. De asfaltplant verzekerde
hem ter plaatse dat de centrale op
nieuw definitief in werking wordt r>
eesteld Aalst. De Aalsterse asfaltplant opnieuw in werking. Het stadsbestuur wil het
bedrijf terug stilleggen (a)
gesteld.
Het stadsbestuur, dat het bedrijf
steeds heeft aangevochten besprak
de zaak op het maandagse college.
Burgemeester De Maght is veront
waardigd over de arrogantie van de
beslissing 'Wij kunnen niet dulden
dat het werk van de stad teniet
wordt gedaan door niet begrijpende
hogere instanties. De asfaltplant
kan en mag niet meer functioneren.
Wij zullen daar alle mogelijkheden
voor aanwenden om de nieuwe start
te verhinderen' aldus de burge
meester.
Het stadsbestuur is niet van plan
lang te dralen: de zaak werd onmid
dellijk in handen gegeven van de
stadsadvokaat. Als hij de zaak rond
krijgt volgt vlug een uitspraak in
kort geding.'Ik hou mijn hart vast
voor de beslissing. Als ze ongunstig F
is voor de stad zal ik niet aarzelen: ik I
zal het bedrijf eigenhandig gaan Aalst. Niet alleen het erg onesthetisch uitzicht aan de rand van de Aalsterse
verzegelen' aldus burgemeester De binnenstad, maar vooral de rook- en geurhinder zijn voor het Aalsters stadsbe-
Maght. stuur redenen te over om asfaltplant opnieuw stil te leggen (a)
Standpunt van de vrije demokraten
Na de eerste berichten over het mo
gelijk opnieuw in werking stellen
van de gewraakte installaties, heeft
het Dagelijks Bestuur van de V.D.
het dossier bij prioriteit besproken
en een duidelijk standpunt bepaald
te dien aanzien.
Dit standpunt is kort en bondig, nl.
dat alle mogelijke middelen moeten
worden aangewend, ten einde het
heropstarten van de asfaltplant on
mogelijk te maken.
Anderzijds moet ook duidelijk wor
den gesteld dat het stadsbestuur en
meer bepaald het C.B.S., reeds van
bij de aanvang het dossier op de
voet heeft gevolgd en de telkens bij
de wet toegelaten maatregelen
heeft bevolen.
Het dossier 'Asfaltplant' was van bij
de aanvang een doorn in het oog
van tal van bewoners. Aalst slaakte
dan ook een zucht van verlichting,
toen jaren terug plots de produktie
stilviel en het terrein werd ont
ruimd. Onkruid overwoekerde het
terrein en de installaties werden
stille getuigen van een eigenaardig
soort industriële archeologie. Er
was letterlijk en figuurlijk geen vuil
tje meer aan de lucht.
Iedereen wist nochtans dat de be
staande toestand aldaar niet ten
eeuwigen dage kon worden besten
digd.
Vandaar dat het C.B.S. op een be
paald ogenblik, n.a.v. besprekingen
omtrent de omgeving van de Zee
bergbrug in zijn totaliteit, ook de
nodige aandacht heeft besteed aan
een mogelijke sanering van bedoel
de bedrijfsterreinen. Het is name
lijk zo dat het stadsbestuur opteert
voor een minder vervuilende en
meer aangepaste omgeving langs
heen de wegen, die van buitenuit
leiden naar het stadscentrum.
Terugkomend op het gestelde pro
bleem, voorzag het stadsbestuur
dus, indien mogelijk, een renovatie
van de omgeving links en rechts van
de Brusselsesteenweg aan het ge
deelte van de viadukt naar de Zee
bergbrug. Dit is inderdaad niet de
meest fraaie invalsweg van de stad.
Besprekingen werden gevoerd met
alle betrokken partijen, waaronder
het Bestuur der Waterwegen, ei
genares van de terreinen, de Admi
nistratie Aminal, bevoegd voor de
exploitatievergunning en er om
heen liggende bedrijven.
Naar de toekomst toe werden ver
schillende mogelijke opties bespro
ken, met uitsluiting van elke indus
triële of louter kommerciële funk-
tie.
Waarschijnlijk is er een lek geweest
bij de gesprekspartners van de stad,
aangezien na deze besprekingen
omtrent dit dossier de NV Beton
wegenbouw, zijnde huurster van de
terreinen en uitbaatster van de as
faltplant, opeens is begonnen met
een zogezegde sanering van het ter
rein en een totale vernieuwing van
de oude installaties.
Verbazing alom en zeker niet in het
minst bij het stadsbestuur, dat van
bij de aanvang een beleid heeft ge
voerd, waarin geen ruimte was voor
het heropstarten van kwestieuze
produktie-eenheid.
De basisfout werd echter reeds in
de loop van 1989 begaan door mi
nister Kelchtermans, toen nog be
voegd voor deze materie, aangezien
deze, tegen het advies van de stad
in, toch plots een exploitatievergun
ning aan Betonwegenbouw heeft af
geleverd. Hieraan ging een 11 jaar
lang juridisch gevecht vooraf om
dergelijke exploitatie tegen te gaan.
De gewraakte vergunning werd af
geleverd voor een termijn gaande
tot 1994.
De stad Aalst van haar kant stuurde
reeds in de loop van 1990 een brief
uit aan Aminal om verdere exploita
tie op voormeld terrein onmogelijk
te maken. Dit verzoek werd tot twee
maal toe herhaald. En dan richtte
Aminal plots op 26/2 11. een brief
aan de exploitant met de melding
dat er opnieuw kan worden overge
gaan tot exploitatie indien Beton
wegenbouw het terrein binnen de
twee maanden opnieuw in produk
tie gaat. Gebeurt dit niet, dan zou
deze administratie misschien over-
ov
e\i
ies
•im^ I
wegen 'toepassing te maken van
65 van het Vlarem'.
Vandaar is het te begrijpen dat»
exploitant eind februari 11. pit
met alle mogelijke middelen, ov I
ging tot een als het ware totale v
nieuwingvan de oude installaties
dat naderhand de produktie bind'
de gestelde termijn werd heri
Éénmaal dat het bestuur kei^
kreeg van het heropstarten van
produktie, werd door het C.B.S.,i
voorstel van de bevoegde scheper
van leefmilieu, een duidelijk staiyonj
punt ingenomen, nl. voor de s^a|S|
kan en mag er geen sprake zijn
het heropstarten van de produty,er|(
Derwijze stelde het C.B.S. onmarja
dellijk op 13 dezer 11. een advok^n
aan om bij hoogdringendheid t;m ei
procedure in kort geding in te \aar
den bij de bevoegde rechtbai
waarbij de stopzetting van de akt]
teiten wordt geëist met inachtnaj
van een op te leggen dwangsom]
Deze procedure is inmiddels aani
gang en het bestuur verhoopt uit]
aard een gunstig gevolg. Hierbij k
het stadsbestuur zeker verwijf
naar bepaalde artikelen van H
Vlarem, die dergelijke exploita
na jarenlange stilstand verbiedt. L
De Vrije Demokraten verklaiï
zich uiteraard akkoord met het I
voerde beleid en hebben hun ml
datarissen formeel opdracht gel
ven dit met alle mogelijke middel
te steunen.
Of de stad zelf de zegels zal leggl
valt af te wachten, aangezien nl
hiervoor dient te beschikken ol
een rechtsgeldige titel.
Wat er ook van zij, het zal en mag c
i ii-i Wi'i'i
keer geen 11 jaar duren om e
definitieve oplossing te vinden, aaT
gezien de exploitatievergunning
wieso in 1994 verstrijkt.
De industriële kippenslachterij Maïski aan de Meldertse Molenstraat
blijft de buurtbewoners hoofdbrekens bezorgen. Nog steeds blijft de be
dreiging van het landelijke karakter van de omgeving bestaan, door de
voortdurende aanvragen van het bedrijf voor uitbreiding van de hinderlij
ke aktiviteit. Het protest bij de omwonenden blijft aanscherpen.
De kippenslachterij Maïski is sinds de jaren zestig gevestigd aan de
Molenstraat te Meldert. Het aanvankelijk artisanaal familiebedrijf breid
de voortdurend uit en kreeg steeds meer een industrieel karakter. In 1985
werd het bedrijf in moeilijkheden overgenomen door de groep Dossche. De
sanering van de slachterij hield een uitbreiding in.
"Wij hebben helemaal niets tegen
kleine, leefbare bedrijven" zegt An
nie Dierick, één van de woordvoer
ders van het buurtkomitee."Een
landelijke omgeving sluit een ate
liervan een plaatselijke schrijnwer
ker niet uit en ook de seizoensge
bonden terugkeer van de mestpe-
riode storen ons niet."
"Een ambachtelijk produktiepro-
ces of de tijdelijke geurhinder van
een boerenaktiviteit maken deel uit
van de tradities van het dorp. Maar
industriële aktiviteiten kunnen we
hier missen en moeten we bestrij
den: zij horen thuis op een indu-
Aalst. Landschapsschending en milieuhinder zijn de grootste bezwaren tegen
de verdere uitbreiding van de industriële kippeslachterij Maiski te Meldert (a)
strieterrein" aldus het buurtko-
mitee.
Hinderende aktiviteiten
Na de overname door Dossche
werd de produktielijn van het be
drijf nog verder uitgebreid tot een
slachtkapaciteit van 3.000 kippen
per uur gedurende werkdagen van 7
a 8 uur. Maïski vervuilt per dag min
stens zoveel water als de dorpen
Meldert en Moorsel samen. Een
voorstel voor een waterzuiverings
station werd door de buurt veront
waardigd onthaald: de open slib-
bekkens die in het ontwerp zijn
voorzien, zouden bij droog weder
de reukhinder nog doen toenemen.
Het lawaai van draaiende koelgroe-
pen en af- en aanrijdende vrachtwa
gens om 2 uur 's nachts vinden de
omwonenden niet langer dragelijk.
Ondanks beloften van direktie is
nog niets verholpen. De buren zijn
dan ook van plan om voortaan bij
elke inbreuk op hun nachtrust door
de politie proces-verbaal te laten
optekenen.
Regelmatig vinden aanpalende ei
genaars slachtafval in hun tuintjes:
meeuwen kapen hun voedsel uit de
afvalbakken en laten in hun vlucht
de buren meegenieten. Ratten zijn
volgens de omwonenden in de di-
rekte omgeving een plaag.
De onrust van de buurt neemt toe.
De aankoop door het bedrijf van de
omgevende 3,5 ha landbouwgrond
voorspelt niks goeds, stellen de om
wonenden. Een gedeelte hiervan
werd aangelegd als verharde par
keerplaats. De omleiding is, volgens
de buurtbewoners, een regelrechte
schending van het uitzicht op het
mooie landschap en onderstreept
eens te meer het groeiende indu
striële karakter van het geheel.
Voorlopig zijn de achterliggende
gronden nog onbenut. Maar de mo
gelijkheid dat de vestiging van het
bedrijf in Langdorp naar Meldert
zou overgeplaatst worden is niet
denkbeeldig. Het bedrijf beschikt
over voldoende gronden. Het gaat
hier over landbouwgronden met
waardevol karakter en bouwgron
den met landelijk karakter. Omwo
nenden konden voorkomen dat een
veldwegel tussen de Molenkouter-
straat en de wijk Nievel door druk
van het bedrijf verdween.
"Wij hebben onze huizen en tuinen
hier duur betaald" zegt Annemie
Bombeke van het buurtkomitee.
"We hadden dat bedrag graag over
voor de streek en de omgeving
waarin we terechtkwamen. We hoe
ven dan ook niet te dulden dat onze
eigendommen in waarde verminde
ren en dc leefbaarheid ervan wordt
aangepast. Aan de start van onze
protestaktiviteiten zijn we te braaf
geweest, maar nu gaan we tot de
aktie over. De stad verplichtte een
gelijkaardig bedrijf uit te wijken
naar het industrieterrein van Bug-
genhout. Artislach doet daar nu
goede zaken. Het wordt tijd dat
Maïski dat voorbeeld volgt en uit
onze buurt verdwijnt."
Aktie van het buurtkomitee
Annemie Bombeke houdt het kabi
net van schepen van leefmilieu De
buurtbewoners zijn nog steeds in verweer tegen de inplanting vicsc
Maiki industriële kippeslachterij in Meldert (a) |c
Meerleer op de hoogte van de pro
blemen in de buurt. Vorige week
bezochten ze samen de omgevingen
kon de schepen zelf een aantal vast
stellingen doen."Ik meen dat sche
pen De Meerleer onze problemen
begrijpt" stelt Annemie."Wij ver
trouwen er dan ook op dat hij zijn perkingen van Vlarem gezondigj^
belofte houdt en gemeenschapsmi- normen in de lozingsvergunni^,.
nister Dc Batselier er over aan- worden niet nageleefd, bcstrijdi^e
spreekt. Het buurtkomitee zal de van ongedierte is niet voorzien, h^| v
gemeenschapsminister van leefmi- nachtlawaai houdt aan, tegenstrf
te leveren. ,am
Op grond van artikel 45 van hjucj,
nieuwe milieureglement Vlarem s
het komitee dc cxploitatievoO|e(
waarden van het bedrijf laten hCj va
zien. Volgens de omwonend«un|
wordt er voortdurend tegen dc hc
lieu graag haar problemen uiteen
zetten."
Het buurtkomitee schrijft maan
delijks een brief naar de Oostvlaam-
se deputatie om aan haar proble
men te herinneren. Het komitee
vraagt rekening te houden met de
bezwaren van de buren en niet lang
er vergunningen aan het bedrijf af
digheden in de geluidsnormen.
tikel 45 van het Vlarem laat elL
rechtspersoon die rechtstreeks hi|b|'j
der ondervindt van de exploitant
van een inrichting toe, een aanvra£on
in te dienen om de milieuvergulr
ningsvoorwaarden aan te passen.je
P-'a.
