Fraktieleider Jan Caudron verlaat
met stille VU-trom de Aalsterse Raad
ACW afdeling Aalst hield Rerum Novarum herdenking
Matti in aktie
1
4 - 5.6.1992 - De Voorpost
VU-fraktieleider Jan Caudron, nam vorige week dinsdag, zoals verwacht
ontslag als Aalsters gemeenteraadslid. Wat op een rustige en serene
manier een aanvang nam, ontaardde in een incident, toen zijn collega
Danny Denayer, toelating vroeg om op de afscheidstoespraak enige kom-
mentaar te mogen formuleren. Dit werd echter prompt geweigerd door
Burgemeester De Maght, waarna de volledige VU-fraktie opstapte.
Jan Caudron werd 27,5 jaar geleden, op 11 oktober 1964, op het nippertje
met een onderdeel van één stem overschot, in de gemeenteraad van het
toenmalige 'Klein-Aalst' verkozen. Als 27 jarige was hij de jongste toen van
de raad, die voorgezeten werd door burgemeester Blanckaert en waar
figuren als Van Hoorick, D'Haeseleer en Gilbert Claus het hoge woord
voerden.
'Wij zetelden toen in de trouwzaal
en het ging er bij wijlen gezellig aan
toe', vertelde Jan Caudron. 'Bij het
wegstemmen van mijn eerste voor
stel liet ik mij niet ontmoedigen. Ik
wilde namelijk fluor aan het drink
water toevoegen om het tandbederf
preventief te lijf te gaan. Wanneer
de Waalse minister-president Spi-
taels onlangs beweerde dat de
Vlaamse leeuw wel nog brult, maar
geen tanden meer heeft, heb ik daar
nog eens aan teruggedacht.
Maar niet getreurd, want een vol
gend voorstel werd wel aanvaard,
namelijk het rookverbod in de raad
zaal. Tijdens een diskussie over het
milieu merkte ik droogjes op, dat we
mekaar bijna niet meer zagen zitten
van de sigaren- en sigarettenrook.
Als oud-praeses van de Leuvense
studentenklub 'Den Domper' heeft
mij dit suksesje wel een paar scham
pere bemerkingen opgeleverd.
Entoesiast werd ik toen begin de
zeventigerjaren op mijn voorstel de
beruchte jackpot of éénarmige ban
diet op het grondgebied van Aalst
verboden werd en later bij wet van
het Belgisch gokforum verdween.
In mijn eenzame strijd tegen de gok
verslaving in het algemeen en de
bingo in het bijzonder, moet ik Jo
nathan Swift gelijk geven en ik ci
teer 'Wetten zijn als spinnewebben,
die misschien kleine vliegen van
gen, maar waar wespen en horzels
doorheen breken'.
Met de Volksunie hebben wij ook
twaalf jaar in de meerderheid geze
ten, van de macht geproefd zeg
maar. Welnu, eerlijk gezegd, ik
voelde mij beter in de oppositie.
Vooral met de politieke benoemin
gen had ik het heel moeilijk. Deze
hybride toestand waardoor wij in de
meerderheid een gepolitizeerd per
soneelsbeleid moesten aanvaarden,
heeft mij nooit goed gelegen.
Wij hebben het spel noodgedwon
gen meegespeeld maar dan wel op
onze manier.
De fameuse apoteker waar me
vrouw De Maght reeds meer dan
eens naar verwezen heeft, werd in
derdaad hardnekkig door mij ver
dedigd niet omdat hij een Vlaams
nationalist was want dat was hij he
lemaal niet, maar omdat hij een uit
stekend apoteker was. Zoals zijn
latere loopbaan heeft bewezen.
In 1977 ben ik bevoorrecht getuige
geweest van de samenvoeging of fu
sies van de gemeenten.
Hoe technisch noodzakelijk en
praktisch gewenst deze operatie
misschien ook was, geslaagd kan ik
ze toch niet noemen.
De oude deelgemeenten verloren
hun identiteit en de burgers voelen
zich verder van het bestuur verwij
derd. Zelfs met belangrijke manda
tarissen van de rand voelen de
meeste inwoners van de randge
meenten zich onvoldoende verte
genwoordigd in het stadsbestuur.
De teloorgang van de gemeentehui
zen van Moorsel, Erembodegem cn
Nieuwerkerken symbolizeren dit
identiteitsverlies.
Toen ik begin 1977 schepen werd
van onderwijs, kuituur en toerisme
verbaasde ik iedereen omdat ik uit
de stadsadministratie een sekreta-
resse koos met een rode kleur en
vooral omdat ik er niet aan dacht
haar te verzoeken van partij te ver
anderen. Wanneer ik in april van
hetzelfde jaar in de Kamer verko
zen werd en ontslag nam als sche
pen begrepen sommigen niet waar
om ik weigerde te kumuleren. Ik
ben van oordeel dat politieke man
daten zoveel mogelijk moeten ge
spreid worden al geef ik toe dat dit
niet de hoofdreden is waarom ik
vandaag ontslag neem als raadslid.
De officiële reden van mijn ontslag
is voldoende gekend net zoals de
echte reden.
Is het naief of vermetel mistoestan
den en machtsmisbruik aan te kla
gen?
Voor uw gemak moet ge het niet
doen want het levert U heel wat
vijanden op.
Wie zijn er allemaal al niet kwaad
op mij?
- de artsen die zwarte erelonen vra-
- de gokwereld en de cafébazen die
teveel decibels produceren,
- en al wie misbruik maakt van de
macht en daarvoor door mij op de
vingers getikt wordt.
De oude Seneca wist het reeds:
'De waarheid is dikwijls verderfeljk
voor hem die haar aan het licht
brengt'.
En Guy Béart zingt het zo mooi en
poëtisch:
'Celui qui dit la vérité, il doit être
exécuté'.
Maar laat mij niet bitter worden en
ook eens de positieve kanten onder
strepen.
Zo erkennen wij vanuit de oppositie
de kranige houding van het stadsbe
stuur om het leefmilieu te bescher
men tegen de motocrossers aan de
Meysberg te Baardegem en tegen
het heropstarten van de asfaltplant
van Betonwegenbouw aan de Zee-
bergbrug.
Om dezelfde bezorgdheid voor ons
leefmilieu hoopt de VU dat de ring
rond Aalst nooit zal gesloten wor
den en dat ons enig Osbroek-na-
tuurgebied onbeschadigd zal be
waard worden.
Negatief was dan weer onze erva
ring waar woordbreuk de afspraak
over een bijkomend VU-OCMW-
mandaat de lucht in blaast. Van Ma-
hatma Gandi komt het gezegde:
'Een rechtvaardig man is rechtvaar
dig, zelfs in de politiek'.
Aangenaam en eervol was dan weer
dat de Persbond van de Dender
streek mij als enige reeds twee maal
de Sinaasappelprijs heeft toege
kend. Dank U dames en heren jour
nalisten ook voor uw objektieve be
richtgeving.
Ik wil ook mijn vrienden fraktiele-
den Danny Denayer en Mieke
Blommaert van harte bedanken
voor de groepsgeest, de genegen
heid en de prettige samenwerking in
onze kleine fraktie.
Ook mijn opvolger Noël De Knib-
ber, wil ik verwelkomen en hem veel
sterkte toewensen in deze raad.
Als zoon en kleinzoon van Daensis-
ten ben ik aan politiek gaan doen, in
de overtuiging dat politiek in dienst
moet staan van de Gemeenschap en
niet andersom. Als vooruitstrevend
Vlaams-nationalist voel ik mij ver
plicht machtsmisbruik te bekampen
en de zwakken te verdedigen ook
als het moeilijk wordt. Een Turks
spreekwoord zegt: 'Wie de waar
heid spreekt, moet één voet in de
stijgbeugel hebben'. Vanavond
steek ik mijn tweede voet in de stijg
beugel, niet om te vluchten, maar
om zonder wrok en zonder vrees, en
misschien zonder hoop, nee spe nee
metu, verder te rijden op het hobbe
lige pad dat naar een betere wereld
moet leiden' besloot raadslid Jan
Caudron.
Burgemeester De Maght dankte het
ontslagnemend raadslid voor zijn
volgehouden inzet en overhandigde
hem een afscheidsgeschenk. Onder
luid applaus van meerderheid en
minderheid verliet Jan Caudron
dan ook de raad. De nieuwe VU-
fraktieleider Danny Denayer vroeg
toelating om een aanvullende ver
klaring af te leggen. Hij werd echter
door de burgemeester verzocht dit
niet te doen. 'Er is met Jan Caudron
afgesproken dat ik alleen in naam
van de raad zou spreken', verklaar
de zij. Denayer drong verder aan, er
op steunend dat in feite de raad nog
niet begonnen was en de gesprek
ken nog informeel verliepen. Bur
gemeester De Maght hield zich aan
haar standpunt en de VU-franktie
verliet dan maar uit protest de
raadszaal.
In een perstekst verklaarde De
nayer het ergerlijk te vinden, dat
Jan Caudron op een Vendetta-ach-
tige manier gelikwideerd werd.
'Zoals in de koude oorlog, zond
men CIA en KBG agenten op Jan
Caudron af om zijn privé-leven na
te gaan. Het kan ons morgen alle
maal overkomen. Alhoewel de wet
geving terzake klaar is, wil ik toch
zeggen dat de constuymen in Aalst
anders waren. Na vandaag is weer
een beetje oud-Aalst voor altijd
weg, zoals zoveel oude gebouwen.
Ik weet wel, in deze raad zetelen
heel veel lieden die het zeker met
dit uitschakelen niet eens zijn. Dit
geeft nog enige hoop voor de toe
komst. Waar gaan wij naartoe wan
neer een raadslid omwille van het
aanklagen van bepaalde feiten,
doorgelicht wordt en zo het kan in
zijn privéleven benadeeld. Is dat de
toekomst? Laat ons, die nog een
demokratische refleks hebben, sa
men hiertegen een dam opwerpen'
evalueerde Denayer in zijn pers
tekst.
Maurice De Kerpel, fraktieleider
van de CVP, was zo verstandig te
wachten tot met de dagorde van de
gemeenteraad een aanvang werd
genomen en kreeg wel het woord.
Kalm en sereen formuleerde hij de
zelfde stellingname van Denayer en
betreurde eveneens de manier
waarop Jan Caudron uit de raad
was verdreven. Hij noemde het ont
slag een gevolg van een wraakne
ming van de meerderheid.
P.H.
Aalst. Naast training en wedstrijden is er bij de hondentrainingsclub ooii
tijd voor een gezellig onderonsje a
Aalst. Peter De Boeck en Malti zijn beste maatjes. Tijdens de training
wordt discipline en gehoorzaamheid bijgebracht (a)
Peter De Boeck, lid van Land van Aalst en Dender is werkzaam in ed
club uitsluitend voor herdershonden. De club telt op het ogenblik ec:
80 tal leden. Er wordt wekelijks geoefend op speuren, gehoorzaam
heid cn verdediging. De club houdt ook wel van een gezellig onder
onsje waar naast het dierenvriend zijn ook de geest van kameraac
schap en samenwerking onder elkaar aan bod kunnen komen.
Matti op de foto is 4 jaar.
Geïnteresseerden kunnen steeds terecht tijdens het weekend op h:
nefpntprrein aan Hp Affliop.mHrppf J
Aalst. DrJef De Loof (uiterst rechts) voorzitter van het Vredeshuis en Arts
tegen Atomwapens. bracht een geaktualizeerdc Rcrum NovarumtoesprM
CVP raadslid De Kerpel en vertegenwoordigers van alle koepelorganiza ties h|
de ACW afdeling (a)
doden mensen die er niets mee te
maken hebben. Door de permanen
te technische vooruitgang worden
ze alsmaar meer massavernieti
gend. Noch voor onze veiligheid,
noch voor onze ckonomic, noch
voor de werkloosheid heeft het in
stand houden van de wapenproduk-
tie enige zin. Ze heeft enkel als ge
volg: dood, vernieling, armoede cn
hoger en niet in het minst van al een
mentale milieuvervuiling: ze geven
de indruk dat alles moet opgelost
worden met geweld', argumenteer
de hij geanimeerd.
Aalst Mei gemotiveerde belangstelling werd de Rerum Novarum gelegenheids- Aalst. Oe Koninklijke Fanfare Kunst en Vermaak zorgde voor de sfeervolle
toespraak van dr De Loof gevolgd (a) omkadering van de Rerum Novammviering van de ACW afdeling Aalst la) Als slotbeschouwing werd meege-
R J 6 6 geven, dat, om een einde te maken
aan de uitbuiting van de zwakst!
en de armsten in onze wereld,!
alleen kan door sluiting van de raij
gen en het aan de dag leggen va
dezelfde weerbaarheid en gedulj
als vroeger is gebeurd.
4
Van 18 tol 21 september heeft in lloeM
het jaarlijks druivenfestival plaats meli
tema 'Hoeilaart ontdekt Amerika Dtm
keersvrije dorpskom wordt het dekorA
musici en de beste krijgt zowaar lOO.OIn
als beloning, ledereen kan deelnemen, ff
wedstrijdreglement is verkrijgbaar bij K
airijs Dhont. gemeentehuis lloeilaart ff
657.90.50 tijdens de kuntooniren).
Naar jaarlijkse traditie organiseerden de besturen van alle koepelorgani- meer vergeven dan anderen. Ze
saties van het ACW afdeling Aalst een Rerum Novarumherdenking. Na kennen de uitwegen en achterpoor-
een plechtige eucharistieviering in de winterkapel die gecelebreerd werd tjes, hebben hun vrienden op de
door ACW proost Etienne Lippevelde, hield Dr. Jef De Loof een gelegen- gepaste plaats', kloeg De Loof ver
heidstoespraak in de CM hall in het Groen Kruis. der aan.
Vooral een andere vorm van uitbui-
Dr. Jef De Loof omschreef het Re- noemde hij de Verenigde Staten en ting: wapenwedloop, werd door Dr.
rum Novarumfeest als een herden- Groot-Brittanië, waar volgens hem De Loof als angstwekkend ervaren,
king van de jarenlange strijd tegen de laatste tien jaar, de rijken rijker 'Er zijn in de wereld nooit zoveel
de uitbuiting van mensen door an- zijn geworden en de armen armer, wapens geweest als vandaag. Onder
dere mensen. Hij omschreef deze Een zelfde toestand trof hij ook aan de mom van verdediging van edele
beweging als een strijd die van sla- in Oost-Europa en vele ontwikke- principes als de verdediging van het
ven vrije mensen heeft gemaakt, lingslanden, met Zaïre en Mobutu volk, vaderland, godsdienst, eigen
van een zwijgende verdrukte massa, als schoolvoorbeeld. aard en kuituur, van vrijheid en de-
weerbare mannen en vrouwen. 'Maar ook bij ons heerst onrecht- mokratie wordt de mens door de
De Loof stelde verder vast dat ho- vaardigheid, blijven twee maten en wapens uitgebuit. Een half miljoen
ger omschreven strijd nog steeds twee gewichten bestaan. Sommigen mensen sterven jaarlijks door het
niet voorbij is. Als voorbeelden wordt nog altijd meer toegestaan en wapengeweld, maar een veelvoud is
onrechtstreeks slachtoffer van de
wapenwedloop. Wapens verslinden
verschikkelijk veel geld, energie,
grondstoffen en wetenschappelijk
onderzoek. Verleden jaar bedroeg
de uitgave voor bewapening 35.000
miljard, hiermee zou men over de
hele wereld honger en armoede
kunnen bannen, de gezondheid ver
beteren, iedereen huisvesting, on
derwijs en werk geven', omschreef
Dr. De Loof.
Dr. De Loof verklaarde ervan over
tuigd te zijn dat een algemene verla
ging van de wereldbewapening met
internationale kontrole zeker mo
gelijk is. 'We weten dat het moet.
Wapens zijn erger dan drugs. Zij
