Erpenaar Danny Cobbaut: graficus,
schilder, ontwerper
Steenberg Erpe-Mere in
al zijn facetten
De Voorpost - 26.6.1992 - 9
weekend
in
De in 1966 te Erpe geboren Danny Cobbaut waagde zijn eerste stappen
naar de schilderkunst via de grafiek. Dit was niet alleen een overgang naar
een andere techniek maar naar een andere kunstvorm. Van gewone
dagelijkse dingen en figuren schakelde hij over op uitgesproken figuratie
ve karakterschetsen in olieverf. Hoofdzakelijk penseelt hij mannelijke
figuren, levensgroot en naakt.
Als opleiding genoot hij technisch onderwijs met kunst- en stijlmeubelel
als specialisatie. Dit nam niet weg dat hij terzelfdertijd naar de Academie
van Schone Kunsten te Wetteren trok om zich te bekwamen zowel in de
monumentale en de grafische als de vrije kunsten. Voorlopig is schilderen
nog altijd een «beroepshobby» want «je kan er niet van leven». De kost
verdient hy als zelfstandig reklameschilder en ontwerper. Dit laatste dan
vooral in toneelmiddens.
Vermits de grafie toch dicht bij de
plastische kunst aanleunt, was het
de bedoeling van D. Cobbaut, naast
het knutselen en tekenen als hobby,
zich aan de schilderkunst te wijden.
Zijn opleiding voor binnenhuisin
richting met daarnaast kunst- en
stijlmeubelen (alle vormen van de
meubelkunst) wezen hem hierbij de
weg.
Levend model
D. Cobbaut volgde daarom avond
school in Wetteren waar hij o.a. G.
Van Damme, in Antwerpen zeer
bekend als beroepsschilder, tot le
raar had. Hier leerde hij de eerste
lechnische snufjes van het olieverf-
schilderen maar bij hem bleef het in
die periode beperkt tot het schilde
ren van landschappen en stillevens.
Hij kwam echter nooit in het open
baar met zijn olieverfprodukten
maar wel een weinig met zijn gra
fiek. Dit gebeurde trouwens zeer
kleinschalig in een paar café's
e.d.m.
Hij voelde zich echter aangetrok
ken tot het «levend model» en daar
om bleef hij te Wetteran om het
/fratste jaar zelfs een paar keer over
te doen met de bedoeling om «oud
genoeg» te zijn want hijzelf vond dat
bij bij het beëindigen van de acade
mie te jong was voor die richting.
Hiermee gaf hij uiting aan zijn leer
gierigheid op dat vlak want naar een
levend model schilderen betekent
voor hem een grotere moeilijk
heidsgraad. Toch is het nooit zijn
bedoeling geweest er zijn beroep
van te maken, zeker nu nog niet en
thans beleeft hij verder het schilde
ren als hobby terwijl het reclame
schilderen beroepshalve uitgevoerd
wordt.
Mannen
Alhoewel D. Cobbaut zich bij de
aanvang tot grafisch werk beperkte,
dan is hij toch al een paar keer naar
buiten gekomen met verfijnde olie
verfschilderijen, herkenbaar aan
een sterk anatomische vormgeving
waarbij zijn eerste opleiding in de
grafiek sterk tot uiting komt en hij
daarbij een ongekende voorliefde
toont voor het schilderen van man
nelijke figuren. Hij geeft als het wa
re een grafische interpretatie van
zijn onderwerp wat aan de toe
schouwers de indruk geeft met ka
rakterschetsen te maken te hebben,
maar dan zonder speciale bood
schap. De associaties hierbij laat hij
aan de kijker over want zijn naaktfi
guren verwijzen naar kracht en dy
namiek.
Trouwens, kleine schilderijen
maakt D. Cobbaut nauwelijks. Zijn
werken zijn daarentegen wel niet
monumentaal maar toch dient men
over een relatief grote ruimte te
beschikken om ze te plaatsen omdat
ze best omringd zijn van grote vlak
ken.
Ingewijden omschrijven zijn wer
ken verder in de gekende en soms
weinig bevattelijke stijl, voor een
leek althans, alhoewel die leek toch
somtijds twijfelt of die inleiders wel
degelijk zelf begrijpen wat ze vertel
len. Van D. Cobbaut zegt men,
voorlopig althans op een eenvoudi
ge manier, nog enigszins verstaan
baar voor een doordeweekse kunst
liefhebber: «Cobbauts kleurenpal-
let is bewust sober gehouden. Een
strakke figuratie met forse omlij
ning, ingekleurd met symboolgela
den, in hoofdzaak contrasten van
warme en koude kleuren, aksentue-
ren een expressieve gevoelsgela
denheid».
Toneel
Via zijn beroep en ook als toneel
liefhebber kwam D. Cobbaut in
kontakt met een toneelvereniging
zodat het maar een kleine stap bete
kende om in deze middens zijn
kunstzin te veropenbaren. Zo werd
hij o.a. bij de groep PACT als vast
dekorontwerper aangenomen wat
voor de kunstenaar zelf een bijkom
ende uitstraling betekent. Daar
naast is hij tevens de ontwerper van
sculpturen met als belangrijkste de
ze voor de muziekproduktie «La
Passionata», opgevoerd in De
Werf. Voor het Toneel Atelier Le
de ontwierp hij een reeks manhoge
maskers, expressieve groteske figu
ren die mede het decor vormden
van de openluchtopvoering
«Knecht van Twee Meesters».
D. Cobbaut is nooit erg geniegd rea
listische decors te maken want hij
heeft een uitgesproken voorkeur
voor progressieve dekors. Hiermee
heeft hij als scenograaf een vrijwel
vaste plaats verworven bij PACT
waar hij vernatwoordelijk is voor
zowat elk decor van de toneelwer
ken die gedurende een seizoen ge
bracht worden. Hier koppelt hij zijn
kunstzin aan zijn technische oplei
ding, een kombinatie die vaak
noodzakelijk is bij dergelijke verwe
zenlijkingen.
Mens centraal
De in Aalst wonende en werkende
Erpenaar wil zelf de evolutie zien
tussen de werken van nu en vroeger.
Recentelijk werkt hij meer abstract,
is grover in uitvoering maar ook
meer direkt. Boven alles stelt hij de
mens centraal omdat er «alles in
zit» en niets in de natuur is zo veel
zijdig en bijgevolg des te boeiender
om te schilderen.
Toch geeft de kunstenaar toe niet te
durven zweren bij zijn huidige stijl
maar «voortaan is het nog altijd
boeiend», vooral omdat elke mens
een ander karakter te bieden heeft
en een uitdaging is voor de kunste
naar om hem weer te geven zoals hij
werkelijk is. Daarom tracht hij
steeds de mens te schilderen zoals
hij is maar niet zoals hij er uitziet.
Het model moet men echter «trach
ten aan te vullen in de sfeer en dit
kombineren met het karakger». Bij
Cobbaut verdwijnen de landschap
pen en blijft de mens over.
Telkens hij bezig is tracht hij het
schoolse te weren maar daar slaagt
hij niet altijd in. Hiermee heeft hij
het moeilijk ook al tracht hij steeds
expressiever te werken, hij neemt
een voorbeeld aan zijn voorkeur
schilders Van Schuylenberg en R.
Rens, die eigenlijk twee tegenpolen
zijn. Desondanks tracht hij een gul
den middenweg te vinden. Maar
toch verklapt hij dat hij «verliefd is
op barokkeschilderijen met een
overladen mystiek».
Tentoonstellingen
Reeds op zestienjarige leeftijd
waagde hij zich sporadisch aan een
«tentoonstellingske» met grafiek
maar dit is voor hem van geen bete-
Erpe-Mere. Danny Cobbaut, anatomist van de naakte mannenfiguur op doek
en vast scenograaf bij Pact van Aalst (jv)
kenis. Alhoewel hij toch met land
schappen begon zonder daarin de
mensenfiguren te vergeten die hem
tot nu niet loslaten. Later zijn de
landschappen gebleven en bleef de
mens alleen over, hetgeen we nu
meemaken trouwens. Tussen 1987
en 1991 stelde hij niet tentoon en
het was pas vorig jaar dat men zijn
werken in het Belfort te Aalst kon
bewonderen. Onlangs nog expo
seerde hij met sukses in Brugge en
hij heeft ook nog een groepsten
toonstelling op zijn palmares. Toch
wil hij het in de toekomst ernstiger
aanpakken en zijn «zaken nog meer
afwerken».
D. Cobbaut wil voorlopig echter
niet afstappen van zijn eerste idee
en wil gedelijk werk afleveren.
Nochtans werkt hij niet zozeer om
te verkopen zoniet zou hij op een
kleiner formaat overschakelen want
grote schilderijen hebben niet de
gewenste aftrok omdat er een grote
ruimte voor nodig is. Bovendien
zijn de prijzen gedeeltelijk naar rato
van de omvang maar daar ligt hij
niet van wakker. Danny Cobbaut
houdt van zijn beroep dat hij geluk
kig kan kombineren met zijn schil
derstalent.
JV
Op zaterdag I en zondag 2 augustus wordt
voor de achtste keer de Pers- en Vedetten-
ballonontmoeting georganizeerd op het
Rekrealieoord De Ster te Sint-Niklaas.
Tot 20 september wordt in Kassei in Quits-
land de wereldberoemde tentoonstelling
van hedendaagse kunst, Documenta 9, ge
organizeerd.
In het Duitse Baden-Württemberg kan
men nu een kano- of kajakvakantie mee
maken en langs de verschillende rivieren de
mooie omgeving bewonderen. Geïnteres
seerden kunnen terecht bij het Kanuver-
band Wiirttemberg, Beckstrasse 7 in DW
7320 Göppingen-Faurndau
(00.49.7161.21284).
Op zaterdag 27 en zondag 28 juni hebben
in Liezele de tiende Schemelbertfeesten
plaats. De opbrengst van deze feesten komt
ten goede aan het Bezigheidstehuis en Ge
zinsvervangend tehuis t' Onzent te Liezele.
«**-1 1ZS
Erpe-Mere. Naaktbeelden vormen het hoofdtema van de schilderijen van D.
Cobbaut, meestal sober expressief van vorm (jv)
Ter gelegenheid van het tienjarig
bestaan van het administratief cen
trum Steenberg wordt een tentoon
stelling gewijd aan dit natuurge
bied dat thans ingenomen wordt
door twee immense gebouwen, een
visvijver en een paar sportvelden.
Via een tentoonstelling wil men aan
de bevolking tonen wat het in het
verleden geweest is, hoe de steen
groeve er uitgebaat werd, welke fos
sielen hier gevonden werden van
allerhande soorten dieren die er ge
leefd en wat het nu geworden is, een
kompleks of "een oord van kuituur
en ontspanning". De vergane glorie
van weleer werd omgetoverd tot
een "gemeentelijk projekt voor ad
ministratie, sport en kuituur" dat
thans aan zijn volledige afwerking
nadert. Vrijdag 26 juni wordt de
tentoonstelling om 20 u. geopend in
het Administratief Centrum waar
men tot einde juli terecht kan om ze
tijdens de normale openingsuren te
bezichtigen.
Steenberg te Bambrugge vormt de
grens met Ottergem en Mere en is in
feite een voorloper van onze mo
derne rekreatieoorden. Met hon
derden kwamen mensen uit de om
geving en ook uit de stad Aalst tij
dens de zomermaanden hier wat
verpozen en genieten van de toen
nog ruige natuur. Sinds de fusie van
de acht deelgemeenten heeft het
domein heel wat stof doen opwaai
en, maar niet door het aanwezige
zand wel te verstaan. Steenberg is
maandenlang het voorwerp geweest
van polemieken en onenigheid in de
gemeenteraadszittingen omdat de
meerderheid plannen koesterde om
hier een gemeentelijk administra
tief centrum te bouwen en dit pro
jekt ondertussen ook verwezenlijkt
heeft. Op 3 januari werd het nieuwe
centrum in gebruik genomen en het
eerste decennium biedt de gelegen
heid om te tonen wat Steenberg was
en geworden is.
Aan de hand van kaartenmateriaal
wordt een situering gegeven en een
ruime waardevolle kollektie tanden
en fossielen tonen hoe rijk de bo
dem hier was en wat er zoal geleefd
heeft. Een groot gedeelte wordt ge
wijd aan de uitbating van de steen
groeve vóór de eerste wereldoorlog,
tot uiteindelijk een einde gesteld
wordt aan de bedrijvigheid rond het
midden van de jaren '20, toen men
een zandwinning begon. De steen
groeve werd op natuurlijke wijze
omgevormd door een park waar de
recreatie zoekende mens de plaats
van de steenkappers innam. Het
werd een paradijs voor spelende
kinderen uit de omgeving en kui
tuurverenigingen organiseerden er
hun manifestaties. Meer zand werd
er uitgehaald voor de aanleg van de
snelweg en de ontstane kraters
ruimden plaats voor een camping
terrein.
JV
Aalst. Voorzitter Verhaevert van het kultureel centrum de Werf kreeg heel wat
belangstellend publiek van buiten Aalst over de vloer voor de BRT3 koncerten
(a)
