blaften tegen elkaar op te Mere 5
Honden liepen en
Vinken bijna uitgefloten te Mere
Oostvlaamse
missionarissen
verzamelen in Aalst
Paarden van alle soorten
op de Ommegang te Mere
Sint-Paulusparochie zoekt sponsors
voor vloer van nieuwe kerk
4 - 7.8.1992 - De Voorpost
De Oostvlaamse missionarissen zullen op de missionarissendag in
Sint-Niklaas begroet worden voor de eerste maal door Monseigneur
Luystermans als bisschop van Gent.
Twee jaar geleden was hij er al eens de gast. De missievrienden van de
Achterlinie en de dekenij Aalst ontvangen de missionarissen op
zaterdag 22 augustus.
Omwille van de inzet - soms tientallen jaren lang - en omwille van het
enthousiasme dat zelfs niet wijkt wanneer ze voorgoed in België
blijven, worden deze missionarissen één keer per jaar gevierd. Zater
dag 22 augustus verwacht Aalst om en bij de 100 Vlaamse missionaris
sen. die op dit ogenblik in ons land zijn. om een gezellige babbel mee te
organiseren en van gedachten te wisselen.
Vanaf 14.30 u. staan de deuren van het Sint-Jozefscollege aan de
Pontstraat rechts van de Jezuïestenkcrk, voor hen open. Om 15 uur
volgt tijdens de koffietafel een onderhoud en een gesprek met bis
schop Luystermans en E.H. Omer Tanghe. Om 17.15 u. gaat de groep
naar de Sint-Martinuskerk om er de eucharistieviering bij te wonen,
voorgegaan door monseigneur Luystermans, de deken en alle prie
ster-missionarissen.
Meer dan ooit staan de missionarissen in de aktualiteit. Een paar jaar
geleden heerste er grote bezorgdheid om hen die in Zaïre werkzaam
waren. Ondanks de zware rellen bleven velen ter plaatse. Een paar
maanden daarvoor besloten drie Vlaamse missionarissen midden de
ellende en de bombardementen van de Golfoorlog achter te blijven in
het belegerde Beiroet. Zij doen en deden het niet om "de held uit te
hangen", maar zoals vele anderen dat in alle stilte doen. uit een
bewust engagement.
Inlichtingen over deze ontmoetingsdag bij Missio tel. 091/24.28.67
vanaf 4 augustus of bij de dekenale Werkgroep bij E.H. Meerschaert
tel. 053/78.80.16. A. Daelemans, tel. 053/78.88.80 of bij Herman
Blendeman tel. 053/21.37.15.
P.H.
Het vinkenseizoen loopt zo stilaan
ten einde, dit op een paar wedstrij
den na. Toch laat zich dit nog niet
zozeer voelen voor wat hel aantal
liedjes betreft en daarbij dient ge
zegd dat zij die in het begin van het
seizoen goed gestart waren, thans
nog altijd bij de topzangers geklas
seerd worden.
Vorig weekend was het nog eens
Rapit van W. Janssens die de bloe
men kreeg dank zij 677 deuntjes,
voor Ken van G. Uyttersprot met
655 cn Stoky van I. Denic met 625.
Picoli van P. Gillis zong voor zijn
kwaliteiten ondermaats want hij
werd in deze wedstrijd nog vooraf
gegaan door Rik van R. Sorgeloos
die 552 liedjes zong terwijl Picoli
moeite had om de kaap van de vijf
honderd te overschrijden (522).
Nog slechts drie andere vinken zon
gen boven deze limiet: Moses van
Sol. De Buck (5 10). David van Sof.
Muylaert (503) en Brabo van M.
Van Schandevyl (501).
Dan volgden nog Jef van G. De
Cock en Barbara van B. Houtman
met een enigszins noemenswaardi
ge prestatie want zij zongen respek-
tievelijk 483 en 481 liedjes. In de
promotie was Fil van A. De Smet de
beste met 308 wijsjes.
Picoli
Sommige vinken kunnen toch bij
het einde van het seizoen een benij
denswaardige erelijst voorleggen
dank zij hun regelmatig presteren.
Een van die vinken dit jaar is zeker
Picoli van P. Gillis uit Melle die in
1992 zeventien keren de overwin
ning behaalde waarvan meerdere
keren te Mere waar hij regelmatig in
lijn gezet wordt. Tijdens het kam
pioenschap van Oost-Vlaandcrcn
werd hij tweede en in dit van België
stelde hij toch wat teleur vermits hij
'slechts' 140e eindigde want hij zong
in Deinzc 615 liedjes, een getal waar
hij slechts tweemaal onder bleef dit
seizoen. Picoli werd ook nog vier
maal tweede en tweemaal derde.
Hij nam deel aan zettingen te Mc-
relbeke, Nazareth, Voorde, Zwij
naarde, Melle en een groot aantal
keren te Mere. Een tiental keren
zong hij meer dan 700 deuntjes en
tweemaal stonden er meer dan 800
streepjes op de meetstok, toevallig
of niet maar dit gebeurde tweemaal
te Mere. Daarbij dient men rekt
ning te houden dat er tijdens d
zettingen bij de Mecrse Vinkenier
meestal om en bij de vijftig dcelne
mers komen opdagen en er word
een flink stuk gezongen vcrmil
men dikwijls meer dan 300 streepje
op de stok moet hebben om zelf
voor de overwinning van de promo
tie in aanmerking te komen.
J>l
De paardenommegang van Mere is
niet alleen een begrip geworden in
de tradities die jaarlijks gehouden
worden, maar ook een bezienswaar
digheid met een mengsel van devo
tie en folklore. Na de zilveren uitga
ve van vorig jaar met een rekordop-
komst aan deelnemers, hoopt men
volgende zondag opnieuw een
lange stoet te kunnen organiseren.
Men kan zich niet elke keer door
jachthoornblazers laten begeleiden
maar ook zonder deze schetterende
muziek wordt de paardenomme
gang een feestelijke animatie. Op
zondag 9 augustus mogen de orga
nisatoren van de Mecrse ruiterver-
eniging Sint-Bavo vele tientallen
ruiters verwachten, samen met tal
rijke paardespannen. Hoeveel
paardekracht zij zullen vertegen
woordigen, zal men volgende zon
dag kunnen vaststellen als ze door
de velden en de straten trekken,
geëskorteerd door een muziekver
eniging.
Dit wordt dan de eerste rit naar een
gouden jubileum toe want het zilver
veroverden ze vorig jaar toen ze
voor de 25e keer door Mere stap
ten.
Zoals steeds wordt aan de Sint-Ba-
vokerk verzameld van waar ze gro
tendeels het trajekt van de Mariale
Ommegang volgen om bij hun te
rugkeer op het dorpsplein de zegen
van de pastoor te ontvangen, dit na
een tocht van enkele kilometers.
De plaatselijke vereniging kan elk
jaar rekenen op de deelname van
ruiterverenigingen uit de onmiddel
lijke omgeving met hun parade
paarden. Zij worden dan gevolgd
door de mindere klasse van hel
paardenras, de pony's die de paar
despannen achter zich laten.
Het devotie-element zit hem niet
alleen in de zegening van paard en
ruiter maar ook in het bedevaart
vaantje dat meegedragen wordt,
symbool van de Mariale Ommegang
die eens zo vermaard was te Mere
en vroeger duizenden bedevaarders
tot de Sint-Bavoparochie aantrok.
JV
Vervolg van p. 1
De firma
Cloc-o-matic beloofde op zaterdag
15 augustus om 11 uur iedereen op
te roepen tot de plechtige gelegen
heidsmis met een jubelend klokken
spel. Van dan af zal de automati
sche klok steeds iedereen naar de
vieringen in de parochie uitnodi
gen.
De misviering van zaterdag 15 au
gustus zal om 11 uur opgediagen
worden in de binnenruimte van de
in aanbouw zijnde ruwbouw van de
nieuwe kerk. De kerkgangers kun
nen er dan ook een kijkje nemen in
de onderbouw van de kerk waar een
ontmoetings- en vergaderruimte is
voorzien, die door bereidwillige
medewerkers wordt afgewerkt.
Ook voor parkeerplaats rond de
kerk wordt er gezorgd. Een zestigtal
wagens zullen er kunnen statione
ren. De voegwerken binnenin schie
ten goed op. De afwerking er aan
brengen van verwarming en elektri
sche voorziening neemt nog een
Erpe-Mere. Op het geroep en getier van hun haasje rennen de honden naar de
eindstreep, net of hun leven er vanaf hangt. Vaak hangen ze dicht hij elkaar,
niet zozeer om zich uil de wind te zetten, maar steeds klaar om elkaar een heet te
geven (jv)
gelegenheid van'kermis Holland' 0
geen mooie piste voorzien van ee
haas, maar een weide vlak naast d
spoorweg aan de Vondelbrug.
Vi
De tweede uitgave van de hondei s,
koers te Holland was volgens d tj
gelegenhcidsorganisatoren vrijwt
geslaagd. Er kwamen in totaal zesti z
honden aan de start verdeeld ove
een vijftal kategorieën naar gelan
de grootte. Voor de toeschouwe
valt aan de semi-professionelen we
wat te beleven, maar toch geniete
zij enorm veel meer van een onwillj
ge 'stratier' die de piste durft veria
ten om een rasgenoot aan de kant t
groeten, gevolgd dgor het traditie)
nele snuffelen en achterpoot ophef!
fen. Hoe zijn baasje zich op dj
ogenblik ook de ziel- uit het li
schreeuwde, zijn kampioen haald
nooit de eindstreep. Juist deze tafe
reien maken deel uit van de folklo
ristische kant van een hondenkoers,
Deze hondenkoersen worden gcor
ganiseerd in samenwerking met d«
vereniging die zich de 'Blaffcndt
Hond' noemt. Betere benaming kar
moeilijk, want als men de wedstrijd
dieren bezig hoort, kan men nauwe
lijks een andere naam bedenken die
beter past. Deze vereniging uit Les
sen zal hoogstwaarschijnlijk vol
gend jaar het kampioenschap van
België voor hondenkoersen mogen
organiseren en dit zou dan in Ge
raardsbergen plaats vinden.
JV
90-tal dagen in beslag. Bij de ingang
van de kerk komt een kunstwerk
onder de vorm van een glasraam. In
de binnenruimte komt er misschien
een tweede kunstwerk.
Voor een 400-tal gelovigen zal er
plaats zijn in de nieuwe kerk. Dit is
zeker niet overdreven als men ziet
hoe de parochie nog steeds in ex
pansie is. Er worden in de nabije
toekomst nog een 150 sociale wo
ningen bijgebouwd. Het huidige
noodkerkje zal niet verdwijnen
maar omgevormd worden tot een
lokaal voor de jeugdverenigingen
van ter plaatse.
Mosselen met Sint-Pauluswijn
Het blijft een vaste traditie dat er op
de Sint-Paulusfeesten mosselen
worden geserveerd tegen een de-
mokratisch prijsje. Men kan ze er
proeven op zaterdag 15 en zondag
16 augustus vanaf 11.30 u. Dat deze
Zeeuwse mosselen het best overgo
ten worden met een fris wit Sint-
Pauluswijntje is voor de regelmati
ge klanten van de Sint-Paulusfees
ten reeds geweten.
Op vrijdag 14 augustus worden de
feestelijkheden ingezet vanaf 14 uur
met een seniorenparty. Met het
"Schurend Scharniertje" zullen alle
levensmomenten letterlijk en fi
guurlijk in een kleedje gestoken
worden van een eeuw terug.
Zaterdag 15 augustus gaat om 9 uur
de prondelmarkt open en 's namid
dags wordt het feest opgeluisterd
door het Mexikaanse ensemble Los
Chuchucas. 's Avonds zal Willy
Vinck uit de Fonteinstraat een per-
fekte imitatie brengen van Will Tu-
ra.
Op zondagnamiddag is het de beurt
aan het karnavalduo vader Johnny
Marcoen en zoon Bart, die na de
Soundmix-show van VTM de Sint-
Paulusbuurt heeft gekozen om de
suksesvolle gast te zijn.
P.H.
Aalst. De ruwbouw van de nieuwe Sint-Pauluskerk schiet goed op a
Kort na de tweede wereldoorlog stond bijna in elke wijkkermis een
honden koers op het programma. Het blaffend gebeuren maakte deel uit
van de plaatselijke folklore, maar het verging de hondenraces net zoals
vele andere gebruiken, want ook zij pasten niet meer in het kader van de
'moderne' kermissen. De laatste jaren kan men echter verheugend vast
stellen dat men steeds meer teruggrijpt naar de gewoonten van vroeger en
aldus krijgt ook de folklore van weleer opnieuw een kans. Hierbij worden
ook de hondenkoersen geherwaardeerd.
De deelgemeenten van Erpe-Mere
blijven op dit vlak niet ten achter
want in Erpe koersen de vierpotige
blaffers reeds sinds jaren de tong uit
hun keelgat. Een paar weken gele
den organiseerde men, ter gelegen
heid van de wijkkermis aan het sta
tion te Burst, een race waarbij ie
dereen zich kon overtuigen van de
snelheid van deze beestjes die oor
spronkelijk toch als wakende huis
dieren gekweekt werden.
Bij deze honden hoort men zelden
ronkende namen zoals hun rasge
noten met stamboom die deelne
men aan piste- of schoonheidswed-
strijden. Hun 'pédigrée' reikt soms
nauwelijks verder dan de hoek van
de straat, want talrijk zijn de
'bastaards' die het deelnemersveld
vullen.
Herwaardering
Toch komt ook hierin de laatste
jaren verandering en zijn het niet
meer alleen de honden van armzali
ge of zelfs onbekende komaf. Ze
liggen nog evenmin dagelijks aan de
ketting en waar alleen de
'kennelhonden' van het zuivere ras
met speciaal hondenmeel gevoe
derd werden, is hun dagelijkse kost
ook al samengesteld uit 'malse verse
brokken' uit een of ander blik met
gekend handelsmerk. Toch lopen er
nog rond die de straat als hun eigen
wereld beschouwen, maar zij kun
nen in de wedstrijden niet optornen
tegen de snelle honden die er een
speciale opleiding voor kregen. De
ze laatste behoren dan ook tot de
kategorie van de semi-professione
len en zij nemen zowat aan alle mo
gelijke wedstrijden deel. Niettemin
kunnen ze de 'straatblaffers' noch
hun meester afschrikken en deze
moeten er bij horen want juist zij
brengen het kleurrijk spektakel dat
een folkloristische hondenkoers zo
aantrekkelijk maakt voor de toe
schouwer. Men kan nog niet spre
ken van een overweldigende leven
dige belangstelling, maar toch is een
hondenrace goed voor een paar
honderd entoesiaste supporters,
die al even luidkeels als sommige
eigenaars zelf, de spurtende dieren
aanmoedigen.
Mere-Vondelbrug
Het terrein van de hondenkoers ter
