i
Oud St.-Elizabeth Ziekenhuis wordt dekor
voor VTM-filmserie 'Moeder, waarom leven wij
Tropische planten op opendeurdagen
van Aalsterse Cactusclub Aylostera
Breigoedfabrikanten
in de Denderstreek
hebben het moeilijk
'_s*w
De Voorpost - 14.8.1992 - 5
[n opdracht van de kommerciële omroep VTM, bereidt het filmproduktie-
tiuis Prime Time, momenteel een televisieserie voor, onder de titel: «Moe
ier, waarom leven wij?». Het gelijknamig boek van Lode Zielens, werd
ioor Peter Vandekerckhoven getransformeerd naar een scenario van zes
ifleveringen. Algemene opnameleider Jo Van Hende, kwam bij zijn zoek
tocht naar mooie en geschikte filmlokaties terecht in de oude gebouwen
ran het hospitaal Sint-Lieven en Sint-Elizabeth. Onmiddellijk leken deze
hiervoor uiterst geschikt en werd aan het Aalsterse OCMW de toestem
ming gevraagd om een aantal lokalen hiervoor te gebruiken.
]n een regie van Guido Henderickx
irengt VTM een historisch familie-
>ortret, dat zich afspeelt tussen
910 en de jaren vijftig. In de voor-
laamste rollen zullen ondermeer
)ora Van der Groen, Chris Lom-
ne, Els Dottermans, Hilde Van
vlieghem, Jan Decleir en Koen De
Jouw te zien zijn.
n de loop van de maand september
lullen er gedurende een viertal da-
jen filmopnamen gemaakt worden
n een benedenzaal van het gewe
ien hospitaal St.-Elizabeth en in
:én der zijkamers van het voormali
ge klooster. In de eerstgenoemde
okatie spelen zich scènes af in een
iekenhuis. Het andere lokaal zou
loor de dekorploeg omgebouwd
vorden tot een kleedkamer.
Mgemene opnameleider Jo Van
Jende hoopt hiermee de afbraak
verken voor te zijn.
(Moeder, waarom leven wij?» ver
telt het levensverhaal van Netje,
:en meisje dat begin deze eeuw ge-
>oren werd als jongste in een arm
»ezin van vier kinderen.
Synopsis van het verhaal:
Schipperskwartier, 1920. Netje is
negen jaar.
Haar vader vindt geen werk in de
haven. Albert, oudste zoon en moe
ders lieveling, werkt wel. Hierdoor
ontstaan er konflikten, waarvan
Netje regelmatig de schuld krijgt.
Ten einde raad sluit vader zich aan
bij een dievenbende, maar al snel
wordt hij gevat door de politie. Ver
raden door een vriend, belandt va
der in de gevangenis.
Netje treurt. Mariette en Rosa, de
twee oudste dochters, laten hun
zusje links liggen. Albert maakt zijn
liefje zwanger en verhuist met haar
naar Brussel.
Moeder heeft het niet gemakkelijk.
Netje moet meegaan werken in het
Variété de Paris. Wegens een slech
te gezondheid wordt vader ontsla
gen uit de gevangenis. Kort daarop
sterft hij.
1927.
Wanneer Mariette teleurgesteld
wordt door een getrouwde man,
neemt ze het besluit zich nooit meer
door de liefde te laten vangen. Het
dromerige Netje ontmoet Karei. Ze
wordt verliefd, ontmaagd en in de
steek gelaten. De ervaren Mariette
troost haar. Netje ziet Mariette
naar verschillende mannen lonken.
Wanneer Netje Karei terugziet met
een hoertje, stort ook Netje zich in
het uitgaansleven. Ze danst met ie
der die wil, laat zich gewillig kussen
en ontwaakt de volgende ochtend
naast Louis. Ze trouwen meteen,
doch Louis voelt zich al snel aange
trokken tot Mariette en begint een
hartstochtelijke relatie met haar.
Eenzaam en verdrietig treurt Netje
om haar lot.
1928.
Op zeventienjarige leeftijd woont
Netje bij haar man Louis en diens
moeder Julia. Moeder heeft een
nieuwe vriend, Roger. Rosa wordt
ontslagen. Wanneer Louis op een
avond thuiskomt, merkt hij dat Net
je zwanger is. Hij blijft drie dagen
weg. Eenzaam dwaalt Netje langs
de kade. Haar zelfmoordpoging
mislukt.
Louis voelt zich schuldig. Netje be
sluit zelf voor haar kind te zorgen en
smeekt Louis om voorgoed bij Ma
riette te blijven. Rikje wordt gebo
ren. Een jaar gaat voorbij. Op het
verjaardagsfeest wordt de hele fa
milie uitgenodigd. Mariette verleidt
Louis opnieuw...
1932.
De krisis maakt veel havenarbei
ders werkloos. César wil, samen met
Louis, grof geld verdienen door
Mariette voor hen te laten werken.
Louis weigert.
Marguerite, een vriendin van Ma
riette, gaat wel op Cesars voorstel
in. Uit armoede is Julia genood
zaakt om regelmatig te gaan bede
len, zodat ze voedsel kan kopen
voor Rikje. Om Netje te troosten,
nemen Moeder en Roger haar mee
naar danszaal Alcazar. Daar ziet ze
Karei terug. Louis, verteerd door
schuldgevoelens, krijgt wroeging en
wil terug naar huis komen. Netje
wijst hem af en gaat, met haar zoon
tje, bij Karei wonen. Mariette en
Louis vertrekken naar Parijs. Julia
sterft op straat, alleen.
1939.
Netje is gelukkig. Ze woont met Ka-
rel en Rikje op een schip. Wanneer
het schip verkocht wordt, moet het
jonge koppel verhuizen en nieuw
werk zoeken.
Socialisten betogen in grote getale.
Karei vindt geen werk en gaat terug
varen. Roger wordt vermoord door
fascisten. Op zijn begrafenis komt
Mariette terug. Netje vergeeft haar
zus. Karei voelt zich in het verre
Mexico aangetrokken tot Mario.
Kerstmis 1939. Karei is terug. Met
oudejaarsavond leert Mariette Ed
gar kennen. Ze maken plannen
voorde toekomst. Karei tracht Net
je alles te vertellen wat eraan boord
gebeurd is, maar Netje is onverbid
delijk en vergeeft hem niet. Karei
gaat opnieuw aan boord.
10 mei 1940. De Duitse troepen val
len België binnen.
Netje vertelt Rikje dat het schip van
Karei vergaan is...
1953.
Rik is een vlotte jongeman gewor
den en ontdekt de liefde bij Josephi
ne, de dochter van Edgard. Mariet
te probeert deze liefde te dwarsbo
men, maar Netje neemt het voor
haar zoon op en kan haar plannen
verijdelen.
Moeder lijdt aan geheugenverlies
en herkent zelfs haar lieveling Al-
bert niet meer, wanneer deze terug
naar Antwerpen komt.
Ook Louis is terug in Antwerpen en
zoekt Netje en Rik op, maar Netje
wijst hem de deur en breekt hier
door resoluut met haar droevige
ver leden-
Het oud stedelijk ziekenhuis leent
zich uitstekend voor de tijdsgeest
waarin het verhaal speelt. Trou
wens de eerste steen van het hospi
taal werd in september 1895gelegd
en de ingebruikname gebeurde op
19 mei 1899.
Reeds een drietal jaren staan de
gebouwen leeg, na de verhuis naar
het ASZ werd immers het oude zie
kenhuis overbodig. Het staat reeds
vast dat het voormalige hospitaal
zal worden gesloopt om plaats te
maken voor een sociale woonwijk.
Dit nostalgische stukje Aalst zal
hiermee verdwijnen nadat het nog
even kortstondig zal herleven op
het TV-scherm.
P.M.
Aalst. Luisterend naar wat de organizatoren van het nationaal kampioen
schap vlegeldorsen te vertellen hebben (a)
Aalst. In het Waterkasteel te Moorsel werd de perskonferentie voor het natio
naal kampioenschap vlegeldorsen georganizeerd (aq)
Na de verlofperiode stonden de werknemers van het kleine textielbedrijf
Philips-Cowie Cie aan de Goffaertstraat 1 in Aalst voor een gesloten
deur. De arbeiders, die zich in het systeem van gedeeltelijke werkloosheid
voor een werkweek aanboden, kregen via de vakbond te horen dat het
bedrijf op 28 juli door de rechtbank failliet werd verklaard.
Met de 28 ontslagen voegt Philips-
Cowie zich bij de trieste reeks van
herstruktureringen en sluitingen in
de Aalsterse textielsektor.
Het gaat slecht in de textielsektor
en vooral de breigoedfabrikanten in
de Denderstreek krijgen klappen.
Het ABW bevestigt de malaise:
'Eerst betalen de kleintjes de reke
ning omdat zij moeilijk kunnen kon-
kurreren en omdat ze vaak met een
verouderd machinepark zitten en
niet investeren in vernieuwing. Het
houdt gewoonweg niet op, dit is de
teloorgang van de textielsekor met
breigoed voorop. Voorlopig kun
nen de tapijtfabrikanten in West-
Vlaanderen zich nog handhaven,
maar dat is lang niet zeker'.
De sluiting van Philips-Cowie Cie
kwam voor de vakbonden en de
werknemers zeker niet onverwacht.
Vorig jaar nog werd een voorstel tot
herstrukturering in het bedrijf afge
ketst. De arbeiders werkten al in
een systeem van gedeeltelijke werk
loosheid.
Ook voor andere textielbedrijven in
de streek ziet het er niet goed uit.
'Er is veel tijdelijke werkloosheid in
de sektor. Alles hangt af van de
bestellingen of dat maar definitieve
ontslagen evolueert', zegt men op
het ABW.
PH
raadplegen. Ook de tijdschriften
van andere cactusverenigingen
worden bijgehouden.
Voorzitter Jef Keymeulen van de Aalsterse Cactusclub Aylostera en vier drachten gaan gepaard met dia's,
van zijn leden hebben weer heel wat sukses gekend met hun zesde open- Op elke vergadering is er een mate-
deurdag ter gelegenheid van de Biestkermis in Hofstade. Heel wat bezoe- riaalstand waarop materiaal te
kers kwamen langs om de cactussen en andere tropische planten te koop wordt aangeboden dat nor-
kijken en om aan de voorzitter en zijn leden allerlei informatie te vragen maal niet verkrijgbaar is in de de-
iver cactussen en hun verzorging. tailhandel. Omdat sommige pro-
dukten in grote hoeveelheden wor-
lef Keymeulen, 47 jaar en systeem- een vast stramien. Zoals dat hoort den aangekocllt, kan men ze aa„ de
nalist van beroep, begon m januari opent de voorzatter de bijeenkomst |edo„ aan interessanle prijzen door
1980 met het kweken van cactussen, en hij kondigt de verschillende akti- verkopen De club heeft ook een
'Iet was de enige oplossing want bij viteiten van andere verenigingen biblioleek met een 70 tal boeke„
lem thuis gingen alle planten in aan. De voorzitter bespreekt ook de De leden kunnen die werken gratis
iuis kapot. 'Er bleef alleen een cac- organizatie van de komende aktivi- -
us over', zegt Jef die dus weinig teiten en zet uiteen hoe men in de
:euze had. Hij begon dan cactussen maand die komt de cactussen moet
:e zaaien en te kweken en na een tijd behandelen. Daarna wordt een
tond niet alleen zijn leefkamer, gastspreker aan het woord gelaten. Veel aktiviteiten
laar ook de hele veranda vol met De onderwerpen die dan aan bod
:actussen. Toen hij daarop ook nog komen hebben betrekking op het Cactusclub Aylostera is biezonder
ophield met roken en dus een ander kweken en onderhouden van cac- aktief. Naast de maandelijkse ver-
idertiitlaatklep zocht om zich af te rea- tussen. De meeste van die voor- gaderingen, wordt er deel genomen
t Pegeren, besloot hij zich nog meer toe
T) *e leggen op het kweken van cactus-
Iari#>en. 'Met het geld dat ik uitspaarde
door niet meer te roken, bouwde ik
'aarden serre', zo vervolgt de voorzitter
8 aljvan de Aalsterse Cactusclub Aylos-
am. tera die ondertussen een 5.000 cac-
a d«tussen bezit. 'Het is een hobby ge-
ddc|worden met autofinanciering', zo
tstegaat hij verder.
zijjCactusclub Aylostera bestaat on-
stre-dertussen al 11 jaar. Jef Keymeulen
aar werd in 1990 verkozen tot voorzitter
r or-van de club die een zestigtal leden
juk'telt. Elke tweede vrijdag van de
maand, komen de leden in vergade-
ner r'ng bijeen. In augustus is er een
aca-barbecue. De gewone ledenverga-
Refderingen hebben plaats in de refter
iten^an de Stadsschool aan het Vrede-
uit^plein en beginnen om 20.00 uur. De
vergaderingen verlopen volgens Aalst. Jef Keymeulen, voorzitter van cactusclub Aylostera (a)
aan heel wat aktiviteiten georgani
zeerd door derden, zoals er ook ei
gen manifestaties zijn. Ieder jaar
wordt deelgenomen aan de tema-
beurs die door de stad Aalst wordt
georganizeerd. Aylostera brengt
dan een grote cactusverzameling
die steeds op heel wat interesse kan
bogen van de talrijke bezoekers. Op
de eerste zaterdag van mei wordt
deelgenomen aan de Topdag en dat
al vanin 1984. Daar worden dan cac
tussen verkocht ten voordele van de
club en wordt het jaarprogramma
aan het grote publiek bekend ge
maakt.
Dan komen we aan de eigen organi-
zaties met een jaarlijkse eendags-
reis waarbij uiteraard cactuskwe
kers worden bezocht. Zo krijgen de
leden de kans om belangrijke privé -
verzamelingen in binnen- en bui
tenland te bewonderen en aan gun
stige tarieven planten aan te kopen.
Op de tweede plaats is er de ruil- en
verkoopbeurs waarop de leden hun
eigen resultaten aan het publiek
kunnen aanbieden. Wie planten te
veel heeft krijgt de gelegenheid ze
op tafel te zetten. Die beurs heeft
plaats ter gelegenheid van de ker
mis van Erembodegem-Terjoden,
midden juni. En dan zijn er nog de
opendeurdagen begin augustus die
altijd zeer veel bezoekers krijgen.
Ander aktiviteiten die dienen ver
meld te worden zijn de zaaiwed-
strijd en de diawedstrijd. Ieder jaar
wordt een aparte ledenveragdering
besteed aan het tema zaaien van
cactussen. De aanwezige leden kun
nen dan zelf proberen het gestelde
voorbeeld na te volgen en om het
zaaien te bevorderen wordt een
zaaiwedstrijd georganizeerd. Wie
op het einde van het jaar het beste
resultaat heeft behaald, wordt be
loond met een prijs. Cactussen foto
graferen is niet gemakkelijk. Ook
op dit vlak krijgen de leden een
stimulans om hun best te doen en
worden de beste resultaten bedacht
met een poster. De mooiste dia's
worden gebruikt voor het samen
stellen van een kalender.
Cactussen, waar komen ze van
daan?
Cactussen groeien alleen in
het wild in Noord-, Centraal- en
Zuid-Amerika en dit tussen 45°
noorderbreedte en 45° zuider
breedte. In het Middellandse Zee
gebied komen ze eveneens in het
wild voor, maar dat is pas sedert 500
jaar nadat ze door de Spanjaarden
werden ingevoerd. Ze komen voor
vanop zeeniveau tot op 5.000 meter
hoogte in de Andes. In het Eve-
naarsgebied groeien de tropische
cactussen, in het hoge noorden en
het diepe zuiden en hoog in de ber
gen komen cactussen voor die kwa-
sie winterhard zijn, sommige kun
nen nachttemperaturen tot min 25°
verdragen.
De meeste cactussen komen voor
aan de grenzen van woestijngebie
den. Dat komt omdat ze zich het
best aan het klimaat kunnen aan
passen. Hun bedoorningen zijn de
laatste restanten van bladnerven.
Het plantenlichaam is omgevormd
tot een groot water- en voedingsre
servoir. Dat laat hen toe zeer grote
perioden van droogten te overbrug
gen.
Cactussen en vetplanten zijn ge
makkelijk in kuituur te houden.
Mist enkele elementaire regels te
respekteren kan men de meeste on
der hen gemakkelijk houden. De
planten kennen een jaarlijkse rust
periode van 6 maand en een dag
rust van 12 uur. De planten groeien
als er effektief veel zon is. Op zonni
ge dagen, vanaf half februari, kan
men 's morgens de cactussen neve
len wat de groei van de bedoorning
en de knopvorming. Half april en
zelfs half mei krijgen ze een eerste
keer water. Het best van al op de
potgrond zodat het plantenlichaam
droog blijft. Verder wordt er alleen
water gegeven wanneer de grond
volledig is opgedroogd en als het
echt warm is. Dan moet men over
vloedig gieten. Tijdens de zomer
maanden moeten de planten veel
frisse lucht krijgen en ook zoveel
mogelijk zon. In september laat
men de planten volledig opdrogen
en in de nazomer wordt er alleen
maar geneveld. Gieten moet niet
meer tot april van het volgende jaar.
Vanaf november moeten de plan
ten een klare, koele, droge en vor-
stvrije standplaats krijgen. Een
maandelange winterrust is een
noodzaak om cactussen te doen
bloeien in de zomermaanden.
Wie belangstelling heeft voor de
Aalsterse cactusclub Aylostera kan
steeds terecht bij voorzitter Jef Key
meulen, Molenstraat 23 te 9308
Hofstade. (da)
