Oostvlaamse Oxfam-Wereldwinkeldelegatie terug uit Cuba 3 Kabinet Schepen van Kuituur voorzien van nieuw meubilair <W' 2 - 18.9.1992 - De Voorpost t Eind vorige maand vertrokken een twaalftal medewerkers van de Wereld winkels Zottegem, Geraardsbergen en Herzele naar Cuba om er in het kader van Oxfam een onderzoek te doen in verband met de politieke, sociale en ekonomische toestand van het land. Gewapend met een man daat van Oxfam Wereldwinkels hebben zij er het land en de levensomstan digheden bestudeerd om na te gaan welke produkten in aanmerking zouden kunnen komen voor de verkoop in de Wereldwinkels bij ons. Onlangs keerde de delegatie terug met een lijvig dossier aan informatie dat binnen een paar weken zal uitgewerkt zijn maar waarvan wij reeds enkele algemene ervaringen konden optekenen. Alle leden van de delegatie waren enthousiast over hun bezoek dat volgens de verwachtingen vrij vlek keloos verliep dank zij de vooraf- gaandelijke kontakten met de orga nisatie van Oxfam Wereldwinkel in Cuba zelf. Alleen in Havana is het wat spaak gelopen met de afspraken maar dat was een misverstand tus sen de gids en de mensen van ter plaatse zelf. Het was hun bedoeling om overal wat gaan rond te neuzen - zonder al te veel inmenging van de overheid - en daarin zijn ze welis waar in gelukt. De delegatie vindt unaniem dat hun bezoek aan een toch socialistisch land een sukses is, zeker op het vlak van wat ze zich voorgenomen hadden: kontakten leggen om de verdere werking van Wereldw inkel uit te bouwen in een staat als Cuba waarover men allerlei alarmerende geruchten hoort of leest via de verschillende media. Ekonomie De groep van twaalf had voorzien om ten slotte een drietal luiken van het leven in Cuba min of meer in detail te bekijken of na te gaan wat er al dan niet met de waarheid strookt. Zo hebben zij zich gericht tot het politieke leven, het toerisme en vooral de ekonomische omstan digheden want dit is toch het meest belangrijke in hun doelstellingen. Na hun bezoek heeft men overtuigd het besluit genomen om alleszins de samenwerking met Cuba verder te zetten en meer nog, ze zullen de nationale organisaties verzoeken om zelfs de werking nog intenser op te drijven omdat ze gemerkt hebben dat het zeker de moeite loont. In hun rapport zullen zij zich in de eerste plaats steunen op de verschil lende bezoeken die ze afgelegd heb ben zowel aan coöperatieven als aan staatsbedrijven waar men zon der schroom de plaatselijke toe standen uitlegde. In Ciego di Avila bezochten zij een coöperatief land bouwbedrijf waar ze een uitgebreid Een lid van de Oxfam Wereldwinkeldelegalie in gesprek met een Cubaan over een eventueel te verwezenlijken projekt; Het was alleszins een gesprek zonder enige druk van 'hogerhand' (jv) gesprek hadden met leden van het bestuur, met onafhankelijke boeren en daarbij een vertegenwoordiging van de 'werkende' leden. Hier ver namen ze dat de bedrijven een ei gen systeem hebben: enerzijds is er de staatsboerderij waar alles via de staat georganiseerd en afgehandeld wordt. Anderzijds zijn er de onaf hankelijke boeren wiens produktie te klein is om er iets mee op te schieten en trouwens zij verkopen dan uiteindelijk aan de staat. Ten slotte zijn er de coöperatieven die de meest interessante groep vor men. Fruitsap De coöperatieven beschikken over een zekere autonomie en hebben eigen gronden in beheer. De leden krijgen een maandelijks minimum loon van 5.000 fr maar dit bedrag moet men relativeren om prijsver gelijkingen te maken omdat de le vensduurte ginder veel lager ligt. Trouwens, afhankelijk van hun pro duktie worden er eventuele premies toegekend als deze hoog ligt. De delegatie is tot het besluit gekomen dat dit systeem wellicht het beste in wording is voor de bevolking en dat men daar stilaan naartoe zal wer ken. De bezochte coöperatief die de Ox- fam-delegatie uit Oost-Vlaanderen bezocht hebben, hadden relaties om aan een fruitsapfabriek te leve ren. Vandaar is bij hen ook de idee gevormd om eventueel fruitsap naar de Wereldwinkels in te voeren. Toch moet er voorafgaandelijk nog een onderzoek gedaan worden naar de mogelijkheden die ze ginder hebben. Bovendien moeten er nog afspraken gemaakt worden met de Nationale Oxfam-Wereldwinkelor- ganisatie. Het is een projekt dat kan lukken vermits men in Cuba zelf de ekono mie wil stimuleren door de boeren toe te laten om handel te drijven met het buitenland. Na 1 oktober zal het werkelijk duidelijk worden welke bedrijven zullen kunnen meewerken. De kans is groot dat dit projekt tot een goed einde komt want de delegatie is ginder in kon- takt gekomen met een Belg die ech ter tot Cubaan genaturaliseerd is en naar ontwerp van Pieter De Bruyne Bij verhuizing van het kabinet van Schepen van Kuituur, Gracienne Van Nieuwenborgh, werd vastgesteld dat het bureelmeubel en bijhorende stoelen, dringend aan vervanging toe waren. Door genoemde schepen werd van de gelegenheid gebruik gemaakt om voor te stellen aan de gemeente raad, nieuwe meubels te laten maken naar een ontwerp van de Aalsterse kunstenaar Pieter De Bruyne. Zij vond het een schande dat de stad nooit een ontwerp van deze kunstenaar had laten uitvoeren en wil dit met deze bestelling herstellen. Het prijskaartje hieraan verbonden bedraagt 371.645F. Na het opperen van een aantal bezwaren tegen de aankoop van deze meubelen door de fraktieleiders van VU, CVP en Agalev - die ook op dit agendapunt op de laatste raadszitting tegenstemden - werd het princi pe van het uitvoeren van de onderhandse overeenkomst met betrekking op de aankoop, door de meerderheid van de Aalsterse gemeenteraad goedge keurd. Schepen Gracienne Van Nieuwen borgh formuleerde verschillende argumenten op de gemeenteraad van vorige week dinsdag, om haar keuze te verrechtvaardigen. Eerst en vooral bekende zij de schande te hebben aangevoeld tegenover het feit dat de Stad Aalst nooit een ont werp van kunstenaar Pieter De Bruyne had willen aanschaffen. Van deze befaamde Aalsterse ar- chitekt en meubelontwerper, bezit de stad geen enkel exclusief ont werp. Met de uitvoering van ge noemde bestelling van de bemeube ling van het kabinet van de Schepen van Kuituur wordt dus het Aalsters patrimonium verrijkt en zal dan ook als dusdanig ingeschreven worden. De vrees van raadslid Van Lierde als zou deze ultra-moderne meube- lering niet passen bij de neogotische stijl van het Oud-Hospitaal, waar het kabinet van de schepen onlangs naar toe verhuisde, wordt door Schepen van Nieuwenborgh niet gedeeld. 'De sobere stijl van de de- sign-kunstmeubels past uitstekend in dit antiek interieur. De meubels zijn 4c eenvoud zelve' argumen teerde de schepen. Er werd door raadslid Hooghuys op gewezen dat de bemeubeling van de Aalsterse raadszaal uitgevoerd werd, geïnspi reerd op ideeën van De Bruyne en toch aanvaardbaar blijken in het in terieur van het oude belfort. Voor het kuituurkabinet viel de keuze op een bureau in wenge en palisander 190x75x80) met vier bij horende stoelen in wenge en leder met leuningknoop in vijfvoudige open penverbinding. Het bureel zou een replika zijn van het eigen bureau van De Bruyne, die nog bij de dochter van de ontwerper te kijk staat. Raadslid De Nayer vond het prijskaartje voor een 'namaak' dan toch te hoog. Er werd geargumenteerd dat Pieter De Bruyne zelf geen meubelen maakte maar ze enkel ontwierp. Het gekozen ontwerp dateert uit 1961. Het zou de gewone gang van zaken zijn, dat van sommige ont werpen meer dan één uitvoering werd gemaakt. De vraag van de CVP-fraktie op de raadszitting, waarom de vroegere bemeubeling van het Kuituurkabi net niet goed genoeg meer was werd door schepen De Smedt beant woord. De stoelen en bureel zou den in slechte staat zijn en van de bijhorende kast zou op verschillen de plaatsen het plakhout losgeko men zijn. Deze 'namaak empire- meubels' zouden zeker niet in het interieur van het Oud-Hospitaal passen. Zij zullen dan ook worden hersteld en naar het museum ver huizen. Voor schepen Van Nieuwenborgh de nieuwe bemeubeling in gebruik zal nemen, zullen ze een tijd lang voor het publiek tentoongesteld worden. Voor de verdere inrichting van haar kabinet, zorgen de stads diensten die momenteel werken aan een funktionele wandkast. Eenvoud en funktionaliteit Pieter De Bruyne werd op 4 juli 1931 in Aalst geboren, als zoon van meubelmaker Emiel De Bruyne. In 1953 behaalde hij het diploma Bin nenhuiskunst aan het Hoger Insti tuut Sint-Lukas in Brussel. De Bruyne wou met zijn meubelont werpen naar een vernieuwde leef omgeving toe werken. Zijn werk ge tuigt van een indringende benade ring van de essentie van het meubel. Ruimte, inhoud, struktuur, vorm en funktie zijn konstanten in het werk van De Bruyne. Hij slaagde erin zijn oorspronkelij ke ontwerpen een dimensie toe te voegen die het meubel verheft bo ven het eenvoudige gebruiksinstru- ment. Zijn stijl is autentiek en inter nationaal talloze keren bekroond. Pieter De Bruyne overleed in Aalst op 13 februari 1987. P.H. die zelf met een dergelijk plan rond loopt. Ook zijn idee ging in de rich ting van het fruitsap en dus zal men met hem blijvende kontakten on derhouden om de gehele zaak onaf hankelijk te kunnen overschouwen en tot een goed resultaat te komen. Biogas Het grote probleem in Cuba is het ontbreken van olieprodukten. Thans is Oxfam in Cuba zelf bezig met een projekt om biogas te produ ceren uit natuurlijke meststoffen. Nu beperkt men zich om huizen van gas te voorzien maar het projekt zou uitgebreid worden en dan zou het de bedoeling zijn om het gas ook op flessen te trekken voor ruimere dis tributie. Dit wordt ook een punt van bespreking tussen de delegatie en Oxfam-nationaal om na te gaan of dit projekt niet kan gesteund wor den via de 11.11.11-akties. Blokkade Wat natuurlijk een enorme rem is op de ontwikkeling van de eigen ekonomie is de Amerikaanse blok kade. Daarom zijn er ook kontakten gelegd met België voor het orga niseren van een coördinatie tegen de blokkade van Cuba. Reeds een twintigtal verenigingen maken er deel van uit en later op het jaar wordt hieromtrent een meeting ge organiseerd. Tot voor twee jaar was Cuba op ekonomisch vlak in feite vergelijk baar met het Westen, vooral op het vlak van bevoorrading en een zeke re lukse die evenwel niet zo over vloedig was. Hun grote probleem is ontstaan na het wegvallen van het Oostblok dat een geweldige klap voor de ekonomie betekende ver mits ze voor hun uitvoer op deze landen aangewezen waren. Het grote gevolg van deze ekonomi sche rem is dat er geen olie meer voorradig is en dat benzine onbe taalbaar is. Op het vlak van de voe- ding is er maar weinig tekort maar er is veel dat ontbreekt en dus is er geen variatie in de levensmiddelen. Dit is dan de reden dat er een zwar te markt welig tiert voor bepaalde produkten omdat er alleen dit van ter plaatse kan aangekocht worden en men aldus op eentonige voeding afgesteld is. Voor verschillende produkten moet men in de rij gaan staan en vaak lang aanschuiven om iets te kunnen kopen wat niet streekgebonden is of uit het buiten land komt. Men is in Cuba aan een speciale periode bezig om een op lossing te vinden die dringend noodzakelijk is maar moeilijk te verwezenlijken wegens de blokkade en dit wordt o.a. verwoord als volgt door de plaatselijke bevolking: 'In naam van de demokratie wordt men door de VS uitgehongerd'. Om er terug bovenop te komen xyil men opnieuw aan het Oostblok le veren maar dan moeten hun werk wijze veranderen want waar men het vroeger niet al te nauw nam met de hygiënische voorschriften moet men deze thans strikt naleven of er is geen afzet. Daarom moeten ze nu in de eerste plaats verse en geen half rotte produkten leveren en ze voor al beter presenteren. Ondanks de blokkade lopen er toch een 150-tal projekten voor uitvoer. Daarnaast tracht men ook met an dere landen samen te werken om dit te verwezenlijken. Zo is er o.a. de uitvoer van marmer en nikkel waar voor ze de medewerking krijgen van Spanje, Frankrijk en Canada. Er zijn kansen genoeg om de ekonomie weer op te drijven op voorwaarde dat ze hun kontrakten kunnen ver wezenlijken. Volgens de delegatie moet dit binnen de driejaar kunnen gebeuren zoniet wordt de huidige Cubaanse politiek het slachtoffer. De projekten zouden trouwens voor vreemde deviezen zorgen maar er blijft nog altijd de druk van Amerika die alle plannen op dat vlak dwarsboomt. Politiek De partijen en de staat hebben het natuurlijk voor het zeggen maar toch is er geen echte dictatuur zoals wij ze in het Oostblok gekend heb ben. Het is minder belemmerend waarbij naast partijleden ook niet- partijleden zich voor de verkiezin gen mogen opgeven. De verkie zingsstrijd of propaganda wordt er echter voor iedereen sterk beperkt lil 11 Hl Een autovrije stad in Cuba betekent geen autoloze zondag maar een zeergroo gebrek aan olieprodukten wat toch het voordeel biedt voor het milieu (jv) en er is een regelmatige wisseling van zetels. Om de zes maand kan er zelfs iemand vervangen worden als hij o.a. zijn werk niet goed doet in het parlement. Het is er geen para dijs maar rekening houdend met de blokkade is het er nog vrij leefbaar. Toch moet men automatisch naar meer openheid in het bestel maar dit is pas aan te raden als de interne en internationale problemen opge lost zijn. Toerisme en volk Het internationaal toerisme heeft er eveneens te lijden onder de Ame rikaanse blokkade. Als voorbeeld stelt de delegatie is het niet meer hernieuwen van de kontrakten in Cenfuegos, weeral onder druk van de VS. Toch wordt men er als bui tenlander zeer goed ontvangen. Het ontwikkelen van het toerisme is wel degelijk voordelig voor de ekono mie maar er schuilt toch een gevaar in voor de bevolking. Zij wordt ge- konfronteerd met de weelde van het buitenland en de kontakten met de vreemdelingen kunnen ze opstan dig maken, vooral om meer komfort te bereiken. Dit zou kunnen nadelig worden op langere termijn voor de interne politieke gesteldheid. Het volk is zeer gastvrij en ondanks ze met weinig moeten tevreden zijn, maken ze veel plezier. Daarenbo ven maken ze geen etnische ver schillen wat toch wijst op een be paalde verdraagzaamheid. Wat de levensomstandigheden betreft wordt er vaak een vertekend beek gegeven van de Cubanen, of ten minste van hun levensvoorwaarden De leden van de Oxfam-delegatit vinden dat hieraan iets moet gedaai worden omdat de persorganen hee. veel schrijven dat nog meer onwaail heden bevat. Daarom vertelt Filip De Bodt het geval van 'Yuka's' dk de mensen ginder zouden moet» eten om hun honger te stillen. Bi ons is dit een plant maar in Cuban dit niets anders dan een soort ma niok dat als voedsel dient en uite raard dus ook gegeven wordt. Da men met weinig vlees tevreden is moet nogal logisch zijn als men weeti dat de doorsnee Cubaan meestal middags op zijn werk of de kinderen in de school eten. Door moedwillig onwetendheid geeft men een gun stig beeld van dc situatie maar in feite en in werkelijkheid is het hele maal anders, toegegeven dat het Cuba geen paradijs is maar tod leefbaar, maar het kan evenwel vee verbeteren en daar trachten wij mei onze missie wat aan te doen', j De leden van de delegatie zullentv' verder op nationaal vlak mtt Oxfam overleggen wat er kan gedaan wor-j den voor Cuba. Misschien drinken! we binnen enkele maanden Qm baans fruitsap, maar dan liefst opi een lekkere manier aangeboden ent vrij van alle kiemen die ons Westen! gestel tot al te veel zitakties zout JV aanmoedigen. (4a 1st. Anderen namen dan weer ruimschoots hun tijd om op de braderij van de Zoutstraat hun inkopen te doen (a) Lede. Op de Hoge Weg werd ter gelegenheid van de braderij ook een rommel markt gehouden (a) Lede. Een beeld van de braderij op de Hoge Weg (a)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1992 | | pagina 2