Oostvlaamse Oxfam-Wereldwinkeldelegatie
terug uit Cuba
3
Kabinet Schepen van Kuituur
voorzien van nieuw meubilair
<W'
2 - 18.9.1992 - De Voorpost
t
Eind vorige maand vertrokken een twaalftal medewerkers van de Wereld
winkels Zottegem, Geraardsbergen en Herzele naar Cuba om er in het
kader van Oxfam een onderzoek te doen in verband met de politieke,
sociale en ekonomische toestand van het land. Gewapend met een man
daat van Oxfam Wereldwinkels hebben zij er het land en de levensomstan
digheden bestudeerd om na te gaan welke produkten in aanmerking
zouden kunnen komen voor de verkoop in de Wereldwinkels bij ons.
Onlangs keerde de delegatie terug met een lijvig dossier aan informatie dat
binnen een paar weken zal uitgewerkt zijn maar waarvan wij reeds enkele
algemene ervaringen konden optekenen.
Alle leden van de delegatie waren
enthousiast over hun bezoek dat
volgens de verwachtingen vrij vlek
keloos verliep dank zij de vooraf-
gaandelijke kontakten met de orga
nisatie van Oxfam Wereldwinkel in
Cuba zelf. Alleen in Havana is het
wat spaak gelopen met de afspraken
maar dat was een misverstand tus
sen de gids en de mensen van ter
plaatse zelf. Het was hun bedoeling
om overal wat gaan rond te neuzen -
zonder al te veel inmenging van de
overheid - en daarin zijn ze welis
waar in gelukt. De delegatie vindt
unaniem dat hun bezoek aan een
toch socialistisch land een sukses is,
zeker op het vlak van wat ze zich
voorgenomen hadden: kontakten
leggen om de verdere werking van
Wereldw inkel uit te bouwen in een
staat als Cuba waarover men allerlei
alarmerende geruchten hoort of
leest via de verschillende media.
Ekonomie
De groep van twaalf had voorzien
om ten slotte een drietal luiken van
het leven in Cuba min of meer in
detail te bekijken of na te gaan wat
er al dan niet met de waarheid
strookt. Zo hebben zij zich gericht
tot het politieke leven, het toerisme
en vooral de ekonomische omstan
digheden want dit is toch het meest
belangrijke in hun doelstellingen.
Na hun bezoek heeft men overtuigd
het besluit genomen om alleszins de
samenwerking met Cuba verder te
zetten en meer nog, ze zullen de
nationale organisaties verzoeken
om zelfs de werking nog intenser op
te drijven omdat ze gemerkt hebben
dat het zeker de moeite loont.
In hun rapport zullen zij zich in de
eerste plaats steunen op de verschil
lende bezoeken die ze afgelegd heb
ben zowel aan coöperatieven als
aan staatsbedrijven waar men zon
der schroom de plaatselijke toe
standen uitlegde. In Ciego di Avila
bezochten zij een coöperatief land
bouwbedrijf waar ze een uitgebreid
Een lid van de Oxfam Wereldwinkeldelegalie in gesprek met een Cubaan over
een eventueel te verwezenlijken projekt; Het was alleszins een gesprek zonder
enige druk van 'hogerhand' (jv)
gesprek hadden met leden van het
bestuur, met onafhankelijke boeren
en daarbij een vertegenwoordiging
van de 'werkende' leden. Hier ver
namen ze dat de bedrijven een ei
gen systeem hebben: enerzijds is er
de staatsboerderij waar alles via de
staat georganiseerd en afgehandeld
wordt. Anderzijds zijn er de onaf
hankelijke boeren wiens produktie
te klein is om er iets mee op te
schieten en trouwens zij verkopen
dan uiteindelijk aan de staat. Ten
slotte zijn er de coöperatieven die
de meest interessante groep vor
men.
Fruitsap
De coöperatieven beschikken over
een zekere autonomie en hebben
eigen gronden in beheer. De leden
krijgen een maandelijks minimum
loon van 5.000 fr maar dit bedrag
moet men relativeren om prijsver
gelijkingen te maken omdat de le
vensduurte ginder veel lager ligt.
Trouwens, afhankelijk van hun pro
duktie worden er eventuele premies
toegekend als deze hoog ligt. De
delegatie is tot het besluit gekomen
dat dit systeem wellicht het beste in
wording is voor de bevolking en dat
men daar stilaan naartoe zal wer
ken.
De bezochte coöperatief die de Ox-
fam-delegatie uit Oost-Vlaanderen
bezocht hebben, hadden relaties
om aan een fruitsapfabriek te leve
ren. Vandaar is bij hen ook de idee
gevormd om eventueel fruitsap
naar de Wereldwinkels in te voeren.
Toch moet er voorafgaandelijk nog
een onderzoek gedaan worden naar
de mogelijkheden die ze ginder
hebben. Bovendien moeten er nog
afspraken gemaakt worden met de
Nationale Oxfam-Wereldwinkelor-
ganisatie.
Het is een projekt dat kan lukken
vermits men in Cuba zelf de ekono
mie wil stimuleren door de boeren
toe te laten om handel te drijven
met het buitenland. Na 1 oktober
zal het werkelijk duidelijk worden
welke bedrijven zullen kunnen
meewerken. De kans is groot dat dit
projekt tot een goed einde komt
want de delegatie is ginder in kon-
takt gekomen met een Belg die ech
ter tot Cubaan genaturaliseerd is en
naar ontwerp van Pieter De Bruyne
Bij verhuizing van het kabinet van Schepen van Kuituur, Gracienne Van
Nieuwenborgh, werd vastgesteld dat het bureelmeubel en bijhorende
stoelen, dringend aan vervanging toe waren. Door genoemde schepen werd
van de gelegenheid gebruik gemaakt om voor te stellen aan de gemeente
raad, nieuwe meubels te laten maken naar een ontwerp van de Aalsterse
kunstenaar Pieter De Bruyne. Zij vond het een schande dat de stad nooit
een ontwerp van deze kunstenaar had laten uitvoeren en wil dit met deze
bestelling herstellen. Het prijskaartje hieraan verbonden bedraagt
371.645F. Na het opperen van een aantal bezwaren tegen de aankoop van
deze meubelen door de fraktieleiders van VU, CVP en Agalev - die ook op
dit agendapunt op de laatste raadszitting tegenstemden - werd het princi
pe van het uitvoeren van de onderhandse overeenkomst met betrekking op
de aankoop, door de meerderheid van de Aalsterse gemeenteraad goedge
keurd.
Schepen Gracienne Van Nieuwen
borgh formuleerde verschillende
argumenten op de gemeenteraad
van vorige week dinsdag, om haar
keuze te verrechtvaardigen. Eerst
en vooral bekende zij de schande te
hebben aangevoeld tegenover het
feit dat de Stad Aalst nooit een ont
werp van kunstenaar Pieter De
Bruyne had willen aanschaffen.
Van deze befaamde Aalsterse ar-
chitekt en meubelontwerper, bezit
de stad geen enkel exclusief ont
werp. Met de uitvoering van ge
noemde bestelling van de bemeube
ling van het kabinet van de Schepen
van Kuituur wordt dus het Aalsters
patrimonium verrijkt en zal dan ook
als dusdanig ingeschreven worden.
De vrees van raadslid Van Lierde
als zou deze ultra-moderne meube-
lering niet passen bij de neogotische
stijl van het Oud-Hospitaal, waar
het kabinet van de schepen onlangs
naar toe verhuisde, wordt door
Schepen van Nieuwenborgh niet
gedeeld. 'De sobere stijl van de de-
sign-kunstmeubels past uitstekend
in dit antiek interieur. De meubels
zijn 4c eenvoud zelve' argumen
teerde de schepen. Er werd door
raadslid Hooghuys op gewezen dat
de bemeubeling van de Aalsterse
raadszaal uitgevoerd werd, geïnspi
reerd op ideeën van De Bruyne en
toch aanvaardbaar blijken in het in
terieur van het oude belfort.
Voor het kuituurkabinet viel de
keuze op een bureau in wenge en
palisander 190x75x80) met vier bij
horende stoelen in wenge en leder
met leuningknoop in vijfvoudige
open penverbinding. Het bureel
zou een replika zijn van het eigen
bureau van De Bruyne, die nog bij
de dochter van de ontwerper te kijk
staat. Raadslid De Nayer vond het
prijskaartje voor een 'namaak' dan
toch te hoog.
Er werd geargumenteerd dat Pieter
De Bruyne zelf geen meubelen
maakte maar ze enkel ontwierp.
Het gekozen ontwerp dateert uit
1961. Het zou de gewone gang van
zaken zijn, dat van sommige ont
werpen meer dan één uitvoering
werd gemaakt.
De vraag van de CVP-fraktie op de
raadszitting, waarom de vroegere
bemeubeling van het Kuituurkabi
net niet goed genoeg meer was werd
door schepen De Smedt beant
woord. De stoelen en bureel zou
den in slechte staat zijn en van de
bijhorende kast zou op verschillen
de plaatsen het plakhout losgeko
men zijn. Deze 'namaak empire-
meubels' zouden zeker niet in het
interieur van het Oud-Hospitaal
passen. Zij zullen dan ook worden
hersteld en naar het museum ver
huizen.
Voor schepen Van Nieuwenborgh
de nieuwe bemeubeling in gebruik
zal nemen, zullen ze een tijd lang
voor het publiek tentoongesteld
worden. Voor de verdere inrichting
van haar kabinet, zorgen de stads
diensten die momenteel werken
aan een funktionele wandkast.
Eenvoud en funktionaliteit
Pieter De Bruyne werd op 4 juli
1931 in Aalst geboren, als zoon van
meubelmaker Emiel De Bruyne. In
1953 behaalde hij het diploma Bin
nenhuiskunst aan het Hoger Insti
tuut Sint-Lukas in Brussel. De
Bruyne wou met zijn meubelont
werpen naar een vernieuwde leef
omgeving toe werken. Zijn werk ge
tuigt van een indringende benade
ring van de essentie van het meubel.
Ruimte, inhoud, struktuur, vorm en
funktie zijn konstanten in het werk
van De Bruyne.
Hij slaagde erin zijn oorspronkelij
ke ontwerpen een dimensie toe te
voegen die het meubel verheft bo
ven het eenvoudige gebruiksinstru-
ment. Zijn stijl is autentiek en inter
nationaal talloze keren bekroond.
Pieter De Bruyne overleed in Aalst
op 13 februari 1987.
P.H.
die zelf met een dergelijk plan rond
loopt. Ook zijn idee ging in de rich
ting van het fruitsap en dus zal men
met hem blijvende kontakten on
derhouden om de gehele zaak onaf
hankelijk te kunnen overschouwen
en tot een goed resultaat te komen.
Biogas
Het grote probleem in Cuba is het
ontbreken van olieprodukten.
Thans is Oxfam in Cuba zelf bezig
met een projekt om biogas te produ
ceren uit natuurlijke meststoffen.
Nu beperkt men zich om huizen van
gas te voorzien maar het projekt zou
uitgebreid worden en dan zou het
de bedoeling zijn om het gas ook op
flessen te trekken voor ruimere dis
tributie. Dit wordt ook een punt van
bespreking tussen de delegatie en
Oxfam-nationaal om na te gaan of
dit projekt niet kan gesteund wor
den via de 11.11.11-akties.
Blokkade
Wat natuurlijk een enorme rem is
op de ontwikkeling van de eigen
ekonomie is de Amerikaanse blok
kade. Daarom zijn er ook kontakten
gelegd met België voor het orga
niseren van een coördinatie tegen
de blokkade van Cuba. Reeds een
twintigtal verenigingen maken er
deel van uit en later op het jaar
wordt hieromtrent een meeting ge
organiseerd.
Tot voor twee jaar was Cuba op
ekonomisch vlak in feite vergelijk
baar met het Westen, vooral op het
vlak van bevoorrading en een zeke
re lukse die evenwel niet zo over
vloedig was. Hun grote probleem is
ontstaan na het wegvallen van het
Oostblok dat een geweldige klap
voor de ekonomie betekende ver
mits ze voor hun uitvoer op deze
landen aangewezen waren.
Het grote gevolg van deze ekonomi
sche rem is dat er geen olie meer
voorradig is en dat benzine onbe
taalbaar is. Op het vlak van de voe-
ding is er maar weinig tekort maar
er is veel dat ontbreekt en dus is er
geen variatie in de levensmiddelen.
Dit is dan de reden dat er een zwar
te markt welig tiert voor bepaalde
produkten omdat er alleen dit van
ter plaatse kan aangekocht worden
en men aldus op eentonige voeding
afgesteld is. Voor verschillende
produkten moet men in de rij gaan
staan en vaak lang aanschuiven om
iets te kunnen kopen wat niet
streekgebonden is of uit het buiten
land komt. Men is in Cuba aan een
speciale periode bezig om een op
lossing te vinden die dringend
noodzakelijk is maar moeilijk te
verwezenlijken wegens de blokkade
en dit wordt o.a. verwoord als volgt
door de plaatselijke bevolking: 'In
naam van de demokratie wordt men
door de VS uitgehongerd'.
Om er terug bovenop te komen xyil
men opnieuw aan het Oostblok le
veren maar dan moeten hun werk
wijze veranderen want waar men
het vroeger niet al te nauw nam met
de hygiënische voorschriften moet
men deze thans strikt naleven of er
is geen afzet. Daarom moeten ze nu
in de eerste plaats verse en geen half
rotte produkten leveren en ze voor
al beter presenteren.
Ondanks de blokkade lopen er toch
een 150-tal projekten voor uitvoer.
Daarnaast tracht men ook met an
dere landen samen te werken om dit
te verwezenlijken. Zo is er o.a. de
uitvoer van marmer en nikkel waar
voor ze de medewerking krijgen van
Spanje, Frankrijk en Canada. Er
zijn kansen genoeg om de ekonomie
weer op te drijven op voorwaarde
dat ze hun kontrakten kunnen ver
wezenlijken. Volgens de delegatie
moet dit binnen de driejaar kunnen
gebeuren zoniet wordt de huidige
Cubaanse politiek het slachtoffer.
De projekten zouden trouwens
voor vreemde deviezen zorgen
maar er blijft nog altijd de druk van
Amerika die alle plannen op dat
vlak dwarsboomt.
Politiek
De partijen en de staat hebben het
natuurlijk voor het zeggen maar
toch is er geen echte dictatuur zoals
wij ze in het Oostblok gekend heb
ben. Het is minder belemmerend
waarbij naast partijleden ook niet-
partijleden zich voor de verkiezin
gen mogen opgeven. De verkie
zingsstrijd of propaganda wordt er
echter voor iedereen sterk beperkt
lil 11 Hl
Een autovrije stad in Cuba betekent geen autoloze zondag maar een zeergroo
gebrek aan olieprodukten wat toch het voordeel biedt voor het milieu (jv)
en er is een regelmatige wisseling
van zetels. Om de zes maand kan er
zelfs iemand vervangen worden als
hij o.a. zijn werk niet goed doet in
het parlement. Het is er geen para
dijs maar rekening houdend met de
blokkade is het er nog vrij leefbaar.
Toch moet men automatisch naar
meer openheid in het bestel maar
dit is pas aan te raden als de interne
en internationale problemen opge
lost zijn.
Toerisme en volk
Het internationaal toerisme heeft
er eveneens te lijden onder de Ame
rikaanse blokkade. Als voorbeeld
stelt de delegatie is het niet meer
hernieuwen van de kontrakten in
Cenfuegos, weeral onder druk van
de VS. Toch wordt men er als bui
tenlander zeer goed ontvangen. Het
ontwikkelen van het toerisme is wel
degelijk voordelig voor de ekono
mie maar er schuilt toch een gevaar
in voor de bevolking. Zij wordt ge-
konfronteerd met de weelde van het
buitenland en de kontakten met de
vreemdelingen kunnen ze opstan
dig maken, vooral om meer komfort
te bereiken. Dit zou kunnen nadelig
worden op langere termijn voor de
interne politieke gesteldheid.
Het volk is zeer gastvrij en ondanks
ze met weinig moeten tevreden zijn,
maken ze veel plezier. Daarenbo
ven maken ze geen etnische ver
schillen wat toch wijst op een be
paalde verdraagzaamheid. Wat de
levensomstandigheden betreft
wordt er vaak een vertekend beek
gegeven van de Cubanen, of ten
minste van hun levensvoorwaarden
De leden van de Oxfam-delegatit
vinden dat hieraan iets moet gedaai
worden omdat de persorganen hee.
veel schrijven dat nog meer onwaail
heden bevat. Daarom vertelt Filip
De Bodt het geval van 'Yuka's' dk
de mensen ginder zouden moet»
eten om hun honger te stillen. Bi
ons is dit een plant maar in Cuban
dit niets anders dan een soort ma
niok dat als voedsel dient en uite
raard dus ook gegeven wordt. Da
men met weinig vlees tevreden is
moet nogal logisch zijn als men weeti
dat de doorsnee Cubaan meestal
middags op zijn werk of de kinderen
in de school eten. Door moedwillig
onwetendheid geeft men een gun
stig beeld van dc situatie maar in
feite en in werkelijkheid is het hele
maal anders, toegegeven dat het
Cuba geen paradijs is maar tod
leefbaar, maar het kan evenwel vee
verbeteren en daar trachten wij mei
onze missie wat aan te doen', j
De leden van de delegatie zullentv'
verder op nationaal vlak mtt Oxfam
overleggen wat er kan gedaan wor-j
den voor Cuba. Misschien drinken!
we binnen enkele maanden Qm
baans fruitsap, maar dan liefst opi
een lekkere manier aangeboden ent
vrij van alle kiemen die ons Westen!
gestel tot al te veel zitakties zout
JV
aanmoedigen.
(4a 1st. Anderen namen dan weer ruimschoots hun tijd om op de braderij van de
Zoutstraat hun inkopen te doen (a)
Lede. Op de Hoge Weg werd ter gelegenheid van de braderij ook een rommel
markt gehouden (a)
Lede. Een beeld van de braderij op de Hoge Weg (a)