Meerse windmolen weldra naar Steenberg
Deken Van Raemdonck
rektor van Huize
Ronkenburg te Lede
Meerse Chiro wint
eerste 'Zes uur van Dido'
L. Van Impe
neemt ontslag uit
Leedse gemeenteraad
2-6.11.1992-De Voorpost
Tot vervelens toe hebben de media de schandelijke toestand van de
windmolen Van Der Haeghen te Mere aangeklaagd. Eens de trots van de
familie en van de gemeente, is hij sinds het overlijden van het mole
naarsechtpaar, langzaam beginnen aftakelen. Hierbij kreeg hij de hulp
van niets ontziende natuurelementen en de nukkige erfgenamen die hem
aan zijn lot overlaten. Velen hebben nochtans de wil om een dergelijk uniek
stuk industriële archeologie van de ondergang te redden. Ook bij het
gemeentebestuur groeit de laatste maanden de belangstelling en het besef
om dit geklasseerd monument voor het nageslacht te vrijwaren.
Reeds jaren heeft men de moedwil
lige vergankelijkheid van de Meerse
windmolen in de belangstelling ge
bracht, maar zij die voor het herstel
en onderhoud moesten zorgen,
hadden meer oog voor een conflict
dan voor het behoud van hun fami
liaal patrimonium. Het was trou
wens slechts onder druk dat ze hun
wettelijke verplichtingen - gedeel
telijk - nakwamen, waar het de
windmolen betrof. Gelukkig neemt
de situatie de laatste maanden een
andere wending en gaat het ge
meentebestuur meer interesse to
nen voor het behoud van dit monu
ment. Blijkbaar nemen zij het ook
ernstiger op dan hun voorgangers,
want ook tijdens een vorige legisla
tuur waren hiervoor bedragen op de
begroting gezet, maar nooit ge
bruikt.
Deze week maakte de windmolen
Van Der Haeghen het voorwerp uit
van een agendapunt op de gemeen
teraadszitting. Na een uitvoerige
bespreking ging iedereen akkoord
dat er dringend iets moet gedaan
worden om deze zeldzame molen
voor de toekomst te behouden.
Naar Steenberg
De laatste tijd heeft men vanuit ver
schillende hoeken naar oplossingen
gezocht om verandering in de toe
stand te brengen, maar telkens
stuitte men op de koppigheid van de
eigenaars. Hoe ironisch het ook
moge klinken, maar het bleef een
gevecht tegen windmolens, in het
geval van Mere dan ook letterlijk en
figuurlijk beschouwd. Op de laatste
gemeenteraad kon men evenwel
vernemen dat een definitieve oplos
sing in de maak is en het gevecht
voor het behoud van de windmolen
in positieve zin verloopt. Daarbij
heeft men al plannen om het houten
kelijk met de moderne middelen
waarover men thans kan beschik
ken. Op technisch gebied zijn er
geen hindernissen. Overigens, de
overleden eigenaar J. Van Der
Haeghen heeft zelf de molen van
Nieuwerkerken naar Mere ge
bracht in de jaren twintig en toen
beschikte hij alleen over zijn eigen
mankracht, paard en kar.
Gebundelde krachten
Tijdens een vergadering met het
Vlaamse Gewest heeft het gemeen
tebestuur, samen met de vzw Le
vende Molens, een degelijk en fi
nancieel haalbaar akkoord bereikt.
Hier werd het plan opgevat om de
molen naar Steenberg over te bren
gen. Voor de gemeente Erpe-Mere
betekent dit een tussenkomst van
twintig procent in de kosten.
Vanwege het tweede aankoopko-
mitee kreeg schepen P. Eeckhout
een paar weken geleden een schat-
tingsverslag voor de eventuele aan
koop van de gronden aan de
Schoolstraat, plaats waar de wind
molen staat. Alleen de aankoop zou
ongeveer zes miljoen bedragen en
dan zou men nog voor de restaura
tie van de molen moeten zorgen. In
bedoelde vergadering waren de le
den akkoord dat een dergelijke uit
gave ten overstaan van de gemeen
schap aanvechtbaar is en moeilijk te
verantwoorden. Met de aankoop
van de gronden zou de gemeente de
verbintenis meekrijgen om verder
de gronden te onderhouden.
Op diezelfde vergadering van 21 ok
tober 1.1. was er een afgevaardigde
van de dienst voor Monumenten en
Landschappen, twee vertegen
woordigers van minister Sauwens,
Jan De Vuyst en dhr. Becuwe; voor
de gemeente waren dit schepen P.
Eeckhout en secretaris D. De Pauw,
terwijl de vzw Levende Molens
(O.-Vl.) J. Bauwens en F. Standaert
gestuurd hadden. Allen waren
praktisch overtuigd van de nood
zaak om de molen te verplaatsen
zoniet zou hij verloren zijn voor de
toekomst, aangezien er op een an
dere manier niet met de eigenaars
te praten valt. Schepen P. Eeckhout
was duidelijk van mening dat 'het
verplaatsen van het monument de
enige oplossing is. Het is zelfs twij
felachtig of de molen, waar deze nu
staat, nog wel voldoende windop-
vang zal hebben. Er staan immers
veel meer bomen dan vroeger en in
de onmiddellijke nabijheid werden
woningen bijgebouwd'.
Volgens de schepen zou de wind
molen op technisch vlak beter aan
zijn trekken komen en hij moet wel
zeker van zijn stuk zijn, vermits hij
nu al een plaats kon bepalen waar
hij zou neergezet worden: 'De mo
len komt dus vooraan aan het do
mein, op een helling van drie meter,
in het zicht van de vijver en van de
Oudenaardsesteenweg. Er wordt
tevens gezorgd voor groenaanleg'.
Financiële voordelen
Er is natuurlijk nog altijd een finan
ciële kant aan verbonden, maar de
ze zou voor de gemeente nogal vrij
voordelig uitvallen. Schepen Eeck
hout had zelfs voorgesteld om de
molen in der minne te verwerven
om daarna zelf voor de sponsoring
te zorgen. Maar raadslid J. De
Vuyst kon hem toen al verklappen,
dat de Vlaamse Gemeenschap voor
zestig procent de kosten zou dra
gen, wat normaal is bij een geklas
seerd monument. Ook de Provincie
zal twintig procent bijpassen zodat
de gemeente Erpe-Mere voor rela
tief weinig geld zijn patrimonium
kan uitbreiden met een monument
dat heel wat aantrekkingskracht zal
uitoefenen om bezoekers aan te
trekken.
Het is altijd de bekommernis ge
weest van talrijke belangstellenden
om de molen te redden en hopelijk
wordt dit nu vlug gerealiseerd.
Daarbij kan men rekenen op de
steun van de vzw Levende Molens,
die het niet alleen een plausibele
oplossing vinden, maar tevens wil
len bijspringen met raadgevingen
voor de restauratie. Voor het
plaatsen van de windmolen he
schepen Eeckhout reeds gedtj
om de hulp van het leger in te n
pen. Hier beschikt men trouwt
over aangepast materiaal om
vervoer te bewerkstelligen. Dit
nog een grote klus worden, ral
het veilig stellen van de molen is
eerst aan de dagorde.
Incident
Voor de onteigening en de aanktx
van de windmolen Van Der Hat
ghen is nooit meer eenstemmightj
geweest in de gemeenteraad. Heti
verheugend dat iedereen het dj
inziet en dat het werkelijk de modi
loont een dergelijk uniek gekls
seerd monument van de totale t
dergang te redden en de molen bt
vendien te rehabiliteren. Nu kt
het dossier ingeleid worden en hc
pelijk wordt de zaak vrij snel afg
handeld.
Toch was er op het einde nog et Aak
klein incident, toen het publiek d
zaal moest verlaten. Een van d
aanwezigen was de mede-erfgt
naam van de windmolen en hij
geenszins akkoord met de beslissii
van de raad. Hij trok naar voor a
er zijn ongenoegen te uiten maarq
slag werd hij door twee agente i
'manu militare' de deur uit gt
loodst, maar niet zonder enkele bt
dreigingen te uiten, zowel aan hl
adres van het gemeentebestuur, al
aan een paar andere personen di
zijn plannen in de weg staan.
monument naar het domein Steen- Erpe-Mere. De windmolen Van der Haeghen aan de Schoolstraat te Mere die
berg te verplaatsen. Dit kan gemak- reeds ettelijke malen in de belangstel/ine kwam. Hopelijk zal hij weldra
verhuisd worden waar hem een betere toekomst te wachten staat (jv)
Begin deze maand verliet deken Van Raemdonck zijn Ninoofse parochie
waar hij sinds 1981 de zorg had over 10.000 zielen. Na ruim elf jaar komt
hij zich in Lede vestigen om het erwat kalmer aan te doen. Op zeventigjari
ge leeftijd is men wel pensioen gerechtigd maar de in Temse geboren E.H.
Van Raemdonck heeft in het tehuis van de Zwarte Zusters van Aalst in
Ronkenburg Lede de taak van rektor-aalmoezenier aanvaard.
Voor de priester is dit een hele ver
andering uiteraard want in Lede
wordt de mogelijkheid geboden om
het wat kalmer aan te doen. Het is
weliswaar geen totale rust maar wel
stelselmatig afbouwen en zich toch
nog op het religieuze vlak ver
dienstelijk maken. De voortduren
de druk die men in een dekenij on
dervindt. behoort nu wel tot het ver
leden want men mag het werk voor
een kerkgemeenschap geenszins
onderschatten. Niet alleen de kerk
zelf maar ook het bureel- en paro
chiaal werk eisen veel van een gees
telijke. Men moet veel tijd besteden
aan het administratief werk. zowel
voor het bijhouden van de onder
scheiden registers als voor de zorg
van het patrimonium.
In Ninove waren er niet alleen de
kerkelijke diensten van begrafenis
sen. huwelijken en de laatste jaren
opnieuw de dopen, maar ook de
administratieve rompslomp voor de
restauratiewerken aan de kerk.
Vooral het verzorgen van de kerk
en de pastorij vereisen veel tijd die
men anders aan parochiaal werk
kan besteden.
Van leraar tot deken
Deken Van Raemdonck werd op 20
nov. 1922 in Temse geboren en liep
school in Don Boscö te Sint-De-
nijs-Westrem. Het was bepaald
'geen gemakkelijke studeerperiode
want toen de tweede wereldoorlog
uitbrak zat hij in de retorica. Toch
kon hij er zijn studies in 1940 beëin
digen en ze in het seminarie van
Sint-Niklaas verder zetten. Daarna
verbleef hij vier jaar in het groot
seminarie van Gent waar hij op 8
april 1946 tot priester gewijd werd.
Van 1946 tot 1951 studeerde hij te
Leuven en na het behalen van het
diploma van landbouwingenieur
werd hij leraar aan de Vrije Land
bouwschool van Oudenaarde. Dit
was een annex van het College,
maar vaarde toch onafhankelijke
koers. Deze school bestond sinds
1938 en bij de aanvang kon men er
slechts een A-2 behalen. Na de oor
log kwam dan de expansie en in
1950 konden de leerlingen tot een
A-2 studeren dat zelfs met een pe
dagogisch jaar kon aangevuld wor
den (A-N).
E.H. Van Raemdonck begon on
middellijk na deze uitbreiding als
leraar aan deze school om er na een
paar jaar de taak van direkteur waar
te nemen. Hier verblijft hij dan tot
het ogenblik dat hij in 1968 tot pas
toor benoemd werd in Zwijndrecht,
een parochie in de provincie Ant
werpen weliswaar maar parochiaal
afhankelijk van het bisdom Gent.
Na zes jaar werd hij pastoor-deken
benoemd in Lokeren waar hij van
1974 tot 1981 verbleef want toen
werd hij overgeplaatst in dezelfde
funktie naar Ninove waar hij in fe
bruari 1981 aankwam. Gedurende
elf jaar stond hij aan het hoofd van
het parochiaal leven van deze
kleine stad en dit jaar vroeg hij zijn
rustpensioen aan alhoewel hij toch
nog een kleine taak aanvaard heeft
als rector in het klooster Ronken
burg bij de Zwarte Zusters van
Aalst. Lede is nu zijn tweede thuis
haven geworden en doet er de
dienst voor een vijjftiental zusters
die eveneens van de rust genieten
na een leven van werk in de Mijl
beek-Kliniek.
Heimwee
Het is nooit zonder gemengde ge
voelens dat iemand de plaats ver
laat waar hij jarenlang geleefd en
gewerkt heeft. Aan dit fenomeen
ontsnapt zelfs een geestelijke niet.
Zeker een dorpspastoor, en niet in
het minst een deken, verlaat zijn
parochie niet zonder een vleugje
heimwee, ook al moet dit soms al na
enkele jaren gebeuren. Bij het ver
huizen laat men altijd een groep
vrienden achter en mensen aan wie
men gehecht is geraakt. Sommige
gebeurtenissen zijn onontkoom
baar en daartoe behoort ook de op-
pensiocnstelling van een pastoor of
een deken.
Voor deken Van Raemdonck valt
de verhuis nog mee, vooral omdat
hij in een rustige omgeving zich ver
der verdienstelijk kan maken. In
Huize Ronkenburg heeft hij de
geestelijke zorg over enkele op rust
gestelde zusters en hij draagt er da
gelijks de mis op. Daarnaast staat
hij ter beschikking om in de ver
schillende parochies van de Lcedse
dekenij hulp te bieden bij bepaalde
diensten.
Het jeugdhuis Dido te Erpe is elk jaar goed voor een resem aktiviteiten van
alle slag en genre. Elke week moet men wat voorzien om de bonte bende die
er het weekend ontspanning komt zoeken bezig te houden. Dit kan niet
altijd met een praatclub of een dansavond. Ook de jeugd eist meer dan het
alledaagse en daarom moet de leiding op zoek naar uitschieters die de
belangstelling moet gaande houden. Vorig weekend heeft men dit gezocht
in de '24 uren van Dido', een projekt dat in feite met financiële bedoelingen
georganiseerd werd om reden dat het jeugdhuis de laatste maanden sterk
veranderd werd voor wat het interieur betreft.
Het inrichten van een driedaagse is
bepaald geen sinecure, vooral als
het niet beperkt blijft tot Tee-dan-
sant of een eetfestijn. Wie belang
stelling wil wekken moet daar naar
werken en voor de jeugd is dat niets
minder dan aktiviteiten die een be
paalde aantrekkingskracht op hen
uitoefenen. Om 48 uur lang de aan
dacht gaande te houden moet men
de jeugd iets voorschotelen waarbij
ze aktief betrokken zijn. Eén van
deze attrakties was de zesurenrace,
een fietswedstrijd op rollen waar
aan vijf ploegen deelnamen.
300 km
Dit onderdeel van de driedaagse
van Dido is een initiatief van Wim
Vereecken die niet erg opgetogen
was omdat er maar vijf ploegen in
geschreven hadden daar waar hij
toch wat meer verhoopt had. Een
bewijs dat de jeugd zozeer naar het
sportieve gericht is maar meer oog
heeft voor muziekoptredens en an
dere passieve aktiviteiten.
Veel oefening op de rollen was er al
evenmin bij omdat ze te laat besteld
worden maar dat is dan weer een
Het was opvallend dat de ex-wielrenner Lucien Van Impe regelmatig
afwezig was in de gemeenteraadszittingen te Lede. Een paar weken geleden
heeft hij dan ook wijselijk zijn ontslag aangeboden omdat zijn mandaat
moeilijk te kombineren is met zijn beroepsbezigheden. Een dergelijke
gang van zaken gebeurt wel meer, vooral in Lede waar men gewoon is aan
een stoelendans te doen. Toch ligt het thans wat anders maar gelukkig is er
geen krappe meerderheid zoniet had dit nefaste gevolgen kunnen hebben
op het beleid.
L. Van Impe behoort tot de fraktic
van de Leedse Demokraten die
geen opvolger meer kunnen aan
stellen aangezien de voorraad kan
didaten uitgeput is wat er op neer
komt dat in de zetel van L. Van
Impe geen vervanger komt en men
de legislatuur verder met 24 manda
tarissen zal moeten afwerken.
Dit komt omdat de eerste opvolger
die normaal in aanmerking kwam,
Roger Berckmoes uit Oordegem,
niet meer in de gemeente woont en
bijgevolg niet meer kan zetelen te
Lede. De tweede opvolger, Caro-
lien Smolders, kan dit evenmin ver
mits ze tot het personeel van de
gemeente behoort en haar ambt
wettelijk niet verenigbaar is met de
uitvoering van een mandaat. De
derde opvolger is hetzelfde lot be
schoren want Ach. Roelandt be
kleedt de funktie van arbeidsrech
ter. Dit maakt dat de voorraad ver
vangers uitgeput is en er voortaan
nog slechts vijf zetels door de Leed
se Demokraten bezet worden. Dit
neemt niet weg dat ze samen met de
CVP-fraktie nog een ruime meer
derheid overhouden en dus geen
moeilijkheden te verwachten heb
ben bij de stemmingen in de ge
meenteraad.
Het enige voordcel hieraan verbon
den moet men op financieel vlak
zoeken. Met de afwezigheid van L.
Van Impe hoeft de gemeente-ont
vanger nu al aan twee mandataris
sen geen zitpenningen meer uit te
betalen vermits ook raadslid Bran-
tcghem telkens zijn kat stuurt, dit in
tegenstelling tot zijn naamgenoot
Erwin van de SP-fraktie die opposi
tie voert voor twee.
JV
foutje van de organisatoren. Toch
legden de jongens van de Meeise
Chiro Faidoli tijdens de zes urej
driehonderd km af wat een rekorij
poging moest zijn binnen de jeugd
klub. Het matige sukses is echti
geen hinder om volgend jaar dergc
lijke wedstrijd opnieuw in te lasso
Voor de deelnemers betekent wc
een eentonige wedstrijd die niet ks
vergeleken worden met die op dl
weg maar het is dan toch even al
mattend als men niet goed getraim
is. Het is ook één van de vele middt
len om wat geld in kas te krijgfl
want de laatste tijd heeft men h«
wat gespendeerd aan het vernie»
wen van een paar lokalen. Perm»
nent verantwoordelijke Ludo Neb
sen is er nu ruim een jaar in diens
en hij beseft hoeveel initiatievene
moeten genomen worden om
driehonderd leden ter wille te zij
en voor elk wat wils op te diepei
Als men de interesse niet kan gaar
de houden zijn de leden niet gt
neigd om naar het jeugdhuis af
zakken.
Er dienen dus aktiviteiten georgan
seerd te worden die belangstelt
wekken en dit gaat soms moeiiiji
Het is en blijft een permanent zot
ken naar projekten die de jeugf
aanspreken maar tussendoor mot
die jeugd toch ook eens een inspa»
ning kunnen leveren zoals een wee-
strijd op de fiets.
Behaalde de chiro van Mere
overwinning met een totaal van 30"
km dan was dit zeer nipt want Did
Sportief telde nauwelijks één k»
minder en zeer verdienstelijk waret
de Marcellekes die slechts met twt
man aantraden en toch nog 292b
aflegden. Dan volgden KSA Erp
(280 km) en de Flandriens (269km
J.V
Totaal nieuw op het Bedrijfsvoertuigjjm
Ion te Brussel is het initiatief van de Bdf
sche maatschappij First Position did
derde editie van haar CDA F wedstfi
'Concours de Design AulomdÊ
Europeengewijd aan de bedrijfsvorm
gen
Similes, de Federatie van Vlaamse Sin
leskringen, organizeert een provinciale it
formatienamiddag met als tema 'insprat
van familieleden in de psychiatrie' in h
Vormingscentrum Guisalon Aula P-
Triest, Jozef Guislainstraat 43 te Get
Informatie op het nummer 091124.23.01
Op 23 november wordt de Kerstmis- 'I
Nieuwjaarpostzegel uitgegeven. Het is
zegel met een waarde van I Ifr en toont ht\
ondergesneeuwde Koningsplein te Brustt
naar een werk van Luc De Decker.
