Ledenaar Bart Liebaut
vastgeketend in
Nevada woestijn
Van verkeersreglementen
en gemeentelijke raden
in Lede
Aalst stapte met
brandende fakkels op
in een mars voor vrede...
2 - 27.111992 - De Voorpost
Begin ditjaarvertrok een kleine delegatie in New-York voor een maanden
lange voettocht naar de Nevada Woestijn, het Indianengebied dat sinds
jaren gebruikt en als dusdanig opgeofferd wordt als testgebied voor
ondergrondse kernproeven.
Het was een protestmars door Vlamingen georganiseerd maar waarbij
verschillende delegaties uit andere landen tijdens de tocht aansloten
waardoor de groep steeds talrijker werd. Onder hen bevond zich de
Ledenaar Bart Liebaut die de groep begin september vervoerde maar
wegens een verzwichte voet op sekretariaatswerk aangewezen werd. Tij
dens de slotfase van de tocht liet hij zich met enkele anderen toch ook
vastketenen als protest om een kernproef te verhinderen.
In Las Vegas startte men om het
laatste gedeelte van de voettocht af
te leggen door de Nevada Woestijn.
In deze stad is ook het Centrum van
het American Peace Test gevestigd,
een groepering die zich ook met de
Indianenproblematiek bezighoudt.
Zij beschikken over een sterke ra
diozender waarmee men veel fre-
kwenties kan bereiken en hier kon
den de stappers voor «Moeder Aar
de» heel wat informatie opdoen.
Ook een Amerikaanse gids hielp
mee om de weg te wijzen door ge
bieden die voor een vreemdeling
moeilijk te doorkruisen zijn. De vzw
Moeder Aarde mocht zelfs gebruik
maken van de akkommodatie van
het APT zodat ook in hun centrum
vergaderingen voor de komende
tocht konden voorbereid worden.
Bart Liebaut kreeg als opdracht een
persmap bij te houden in verband
met alles wat er over hun onderne
ming in de regionale en de nationale
pers verscheen. Daarbij moest hij
meehelpen om de persconferenties
voor te bereiden want in elke be
langrijke stad gaf men informatie
door om de bevolking te sensibilise
ren en vooral om ze met de neus op
de problemen te drukken die zij
nauwelijks of in 't geheel niet ken
den.
Over de «brave akties» tijdens de
voettocht, die trouwens meer infor-
In overeenstemming met het dekreet op het kultuurpakt stelde schepen De
Croock aan de raad voor een basisbeslissing te nemen in verband met de
raden voor kultureel beleid in Lede. In deze gemeente zijn als dusdanig
drie raden erkend als gemeentelijke adviesraden: de kultureie raad, de
jeugd- en sportraad, die respektievelijk over hun speciale aangelegenhe
den advies moeten uitbrengen. Dit is een wettelijke verplichting die in het
kader van de openbaarheid van bestuur in het gemeentelijk beleid moet
opgenomen worden.
Bedoelde basisbeslissing behelst
het vastleggen van de praktische
modaliteiten met betrekking tot de
informatieuitwisseling en het over
leg, de adviesbevoegdheden, de on
dersteuning en de samenstelling en
de werking van de erkende gemeen
telijke raden.
Raadslid E. Branteghem was ver
wonderd dat adviezen van de derde
leeftijd opgenomen zijn in de ge
meentelijke adviesraad maar dat de
raad zelf niet opgenomen werd in
het erkenningsbesluit, dit in tegen
stelling tot de jeugdraad die zelfs
nog moet opgestart worden.
Dit komt volgens schepen De
Croock door het feit dat de advies
raad voor de derde leeftijd moeilijk
bij de drie te realiseren is. Daarte
genover krijgen ze echter twee man
daten in de culturele raad alhoewel
hun gemeentelijke werking blijft
gelden zoals voorheen: «Ze hebben
weliswaar geen autonome dekreta-
le bevoegdheden maar ze blijven
funktioneren zoals vroeger met al
de voordelen eraan verbonden, die
ook de andere raden genieten»,
stelde schepen De Croock. Wat de
jeugdraad betreft wist hij te vertel
len dat er uiteraard behoefte was
om de jeugdraad, die niet meer
werkte, opnieuw op te starten. Een
paar weken geleden was er trou
wens een vergadering met alle
Leedse verenigingen waarbij de uit
drukkelijke wil bestond om via een
jeugdraad een gezamenlijke wer
king te voeren maar daarvoor moet
men eerst statuten opstellen want
de jeugdraden zijn niet gestructu
reerd zoals de andere raden: «Men
zal hierbij trachten afwijkingen toe
te staan in verband met bepaalde
facetten van het jeugdwerk aange
zien de moeilijkheden conform aan
het cultuurpakt», stelde schepen
De Croock die voor begin volgend
jaar een degelijke werking beloof
de. Intussen krijgt de kultureie raad
dekretale bevoegdheid en nu kan
men alle wegen op waarbij zelfs ra
den in de onderscheiden deelge
meenten kunnen aangesteld wor
den. Daarbij komt nog een grotere
openbaarheid van bestuur en indi
viduele burgers kunnen eveneens,
maar dan in beperkt aantal, in de
raden zetelen.
Bouw gemeentehuis
In de raadszitting vroeg men om
twee leningen goed te keuren res
pektievelijk voor de financiering
van de bouw van het gemeentehuis
in tweede fase (11,8 miljoen) en
voor de onteigening van gronden
voor de oprichting van een biblio
theekgebouw en zaal (2 miljoen).
In de eerste plaats stelde SP-raads-
lid E. Branteghem voor om de twee
leningen afzonderlijk te stemmen
waarbij voor de eerste lening de vol
ledige oppositie tegenstemde en
voor de tweede alleen de SP een
onthouding weggaf, dit om reden
dat ze vroeger de werkzaamheden
voor het gemeentehuis en de biblio
theek afkeurden.
Vroeger had het College het voor
nemen om een perssysteem voor
onderboringen aan te kopen waar
voor kredieten voorzien waren op
de begroting. In de raad stelde men
voor om in de plaats hiervan met het
geld een beton- en asfaltzaagmachi-
ne aan te kopen, maar de oppositie
wou deze aanpassing niet goedkeu
ren omdat er «met betrekking tot
dit punt niets in de agenda te vinden
is». De wijziging werd bijgevolg al
leen door de meerderheid aanvaard
zodat de aanpassing toch zal door
gaan.
Parkeerverbod Tuinwijk
Voortaan zullen de bromfietsers A
en B geen gebruik meer mogen ma
ken van de fietspaden in de Steen-
straat en komt er een parkeerver
bod in de Kerkevijverstraat, deel
Tuf-Tuf tot aan de spoorweg. Dit
kreeg de goedkeuring van alle
raadsleden mee wat niet het geval
was voor het voorstel om parkeer
verbod op te leggen voor vrachtwa
gens op het pleintje in de Tuinwijk
want de oppositie stemde tegen.
Met deze maatregel zal men. vol
gens raadslid Branteghem. één be
paalde vrachtwagen verplichten om
langs de weg te parkeren. Hij gaf toe
dat een dergelijk voertuig veel
plaats inneemt op het bewuste
pleintje, maar «hij belemmert er
nauwelijks het verkeer». Daarom
vroeg hij schepen Schollaert om dit
punt nader te onderzoeken want
- als men toch doorzet - moet ook
de omgeving verkeersvrij gemaakt
worden: «Wat men nu gaat onder
nemen is niet positief en zeker ver-
keersonveilig», stelde Branteghem.
Niettemin wil bevoegde schepen
Schollaert toch het experiment op
starten.
Verkeersreglementen
Naar aanleiding van het stemmen
van verkeersreglementen die echter
in de praktijk niet zouden toegepast
worden, had raadslid Branteghem
andermaal een paar concrete vra
gen aan het adres van schepen
Schollaert die voor haar debuut
reeds onder vuur genomen werd.
Zo werd een reglement gestemd in
februari 1990 waarbij parkeren
voorbehouden wordt aan vrachtwa
gens van vrijdag tot maandag op de
pendelparking van het station en de
Kerkevijverstraat te Lede.
Na drie jaar is er volgens de SP-frak-
tie nog niets van de verkeerstekens
te zien. In maart dit jaar ging het
over het fietsverkeer in éénrich-
tingsstraten waarbij fietsers in beide
richtingen toegelaten zijn. Voor de
ze uitgevaardigde en vroeger goed
gekeurde reglementen ontbreekt
nog altijd de nodige signalisatie om
de uitvoeringervan te bewerkstelli
gen. Raadslid Branteghem had
evenwel ook kritiek op het plaatsen
van knipperlichten die overwegend
aan alle vrije scholen geplaatst wer
den en niet aan de gemeenschaps
school. Hij vond het logisch dat als
men reglementen stemt de uitvoe
ring niet zolang op zich mag laten
wachten.
Schepen Schollaert verdedigde het
standpunt van het College, als zou
den de knipperlichten in twee keer
besteld zijn omdat er niet genoeg
geld was. Zo zijn begin vorige
maand nu ook de borden voor het
fietsverkeer besteld en «van de par
king aan het station wordt werk ge
maakt». Volgens burgemeester W.
Ruysschaert is het echter niet altijd
eenvoudigwant als men een aanvul
lend reglement goedkeurt in de ge
meenteraad, moet men ook wach
ten op de goedkeuring van het mi
nisterie van verkeer. Wat de borden
betreft bestelt men bij de firma die
goedkoopst levert maar daar moet
men dan met een langere wachttijd
afrekenen.
JV
matieve akties betroffen, schreven
we reeds in een vorige bijdrage zo
dat we ons thans beperken tot de
twee spektakulaire akties in de
buurt of op de terreinen van de
kernproefinstallaties zelf.
Tegen kernproeven
Er vonden reeds voordien vier
kernproeven plaats in de Nevada
Woestijn. In die streek laten zij dui
delijke sporen na en op het ogenblik
van de tocht stonden er nog twee
nucleaire proeven op stapel die de
naam meekregen van «Devider» en
«Hunters Trophy». Voor de eerste
aktie, het belemmeren van de test
«Hunters Trophy», reisden vier
Vlamingen naar Ground Zero, de
plaats van het gebeuren.
De aktiegroep eiste dat, in navol
ging van Rusland en Frankrijk, ook
de Verenigde Staten alle werken
«onvoorwaardelijk zouden staken»
en een moratorium «tot stopzetting
van de kernproeven zouden aan
gaan». Maar men heeft blijkbaar
andere bedoelingen vermits er nog
vijftien proeven gepland zijn tegen
1996. Nochtans wil men komen tot
Lede. Tijdens de tocht voor 'Moeder Aarde' trokken de deelnemers in groepjes langs de wegen, deelden informatie uit er,
werden intussen door speciale wagens bevoorraad (jv)
een «Algemeen Teststop Verdrag»
want door de langdurige radio-ak-
tieve besmetting zal het eeuwen du
ren vooraleer de natuur er weer op
het gewone gezonde peil staat.
Vastgeketend
De eerste aktie werd op 14 septem
ber gevoerd waarbij vier Vlamingen
zich vastketenden aan de installatie
voor kernproeven, Ground Zero
genoemd. Zo vertrokken Wim Van
de Vijver uit Halle, Carol, Dossche,
Luk Meskens en Kris Sterckx uit
Gent, voor een laatste tocht van
ongeveer 90 km. Met een visum op
zak van de plaatselijke Indiaanse
overheid, nl. de Western Shoshone
Nationale Raad, de rechtmatige be
woners van dit gebied, betraden zij
het testgebied in de Nevada Woes
tijn. Daar lieten zij zich symbolisch
vastketenen op de plaats waar de
kernproef moest plaats hebben. Ze
werden er echter vlug gearresteerd
om onmiddellijk voor de rechter te
verschijnen. Toch brachten zij een
duidelijk ooggetuigenverslag van
hetgeen zij er meegemaakt hebben:
«Zaterdag liepen we bijna gans de
dag in de bergen. De Yucca-vlakte
lag letterlijk bezaaid met gaten.
Honderden kraters veroorzaakt
door kernproeven. Langs de weg
troffen we regelmatig achtergelaten
auto's en leegstaande huizen aan.
Meestal waren ze doorzeefd met
kogels want de Nevada Testside is j
ook 't proefgebied voor de aangren
zende Nellis Air Force Base. Toch
is het daar ongelooflijk mooi. Het
was echter angstaanjagend toen we
op het einde van onze reis bovenop
een berg aankwamen. Het leek er
op een enorme fabriek, verdoken in
een vallei. Zelfs midden in de nacht
bleek daar een enorme bedrijvig
heid. Alles was omgeven door een
kunstmatige oranje gloed», aldus in
het kort enkele zinsneden van de
vier jonge mensen.
De test werd voorlopig afgelast
maar niet zozeer door de aktie zelf
want intussen bestonden er al ande
re plannen.
Een tweede aktie werd echter in
massale groep uitgevoerd waarbij
enkele honderden deelnemers van
de voettocht het testgebied betra
den en andere zich vastketenden.
Een 25-tal, waaronder Bart Liebaut
van Lede, lieten zich vastketenen
op een vrijdagmorgen en versper
den zo de ingang van de «fabriek».
Daarmee wilden zij de doorgang
van de bussen met werkvolk belet
ten waarin ze uiteindelijk geduren
de twee uur geslaagd zijn. Ook aan
de andere wagens werd de door
gang ontzegd maar niet iedereen
stoorde zich aan de aktie en een van
de werklui reed gewoon door en
bleef pas op een meter afstand van
de geketenden tot stilstand. Toen
zat de schrik er duidelijk in.
Op het testgebied deden ook ver
schillende Indianen mee met de ak
tie. Maar zij willen het meer symbo
lisch en vredelievend houden om
niet opnieuw hun toch reeds be
perkte vrijheid te verliezen. Het
blijkt voor hen een voortdurende
strijd want het uitmoorden van de
Indianen heeft nog altijd geen einde
genomen. Daarbij durft men nu nog
vreemde praktijken uitvoeren om
de Indianen, waar ze nu zelfs leven,
te verdrijven. De verdrukking duurt
reeds vijfhonderd jaar en nog steeds
worden ze als de vijand van de staat
beschouwd. De Amerikaanse staat
moet er over alles zijn zegen geven
ook al zijn ze zogezegd vrijgevoch
ten.
Nut
Dat sommigen van de aktievoerders
onmiddellijk verbaliseerd werden
met een boete van 10.000 fr. is op
zichzelf geen erg maar zelfs de over
heid wil er geen ruchtbaar proces
van maken want in feite wil men
alles op dat vlak in de doofpot ste
ken.
Op de vraag of dergelijke akties
enig nut hebben is men niet erg
enthousiast. Het staat weliswaar
vast dat het op nationaal vlak weinig
uithaalt. Toch loont het altijd dt
moeite en de voettocht is alleszim
positief geweest omdat men langs
het trajekt de plaatselijke bevolking
heeft kunnen inlichten. Zijzelf wis
ten maar weinig over de eigen toe
standen en de «Walk Across Ameri
ca» heeft op dat vlak de zaken dui
delijk gesteld via allerlei informatie
en de twee spectaculaire akties. Zg
hebben in ieder geval de bewustma
king voor het Indianenlot tot stand
gebracht maar toch is het enigszins
absurd dat vreemdelingen de Ame
rikanen op bepaalde tekortkomin
gen moeten wijzen.
JV
Lede. Bart Liebaut doorkruiste de nevadawoestijn en voerde aktie om het lol
van de Indianen te verbeteren (jv)
Een samenwerkingsverband van een twintigtal verenigingen uit het Aal-
sterse organiseerde op de vooravond van 11 november reeds voor de 15de
keer een Fakkeltocht voor de vrede. Zowat 150 deelnemers, meestal jonge
mensen, hadden de oproep beantwoord en stapten in een stille demonstra
tie met brandende fakkels door de Aalsterse binnenstad.
Op de Grote Markt werden de deel
nemers en belangstellenden toege
sproken door William De Bruyn,
beheerder van het Vredeshuis. Hij
herinnerde aan de slachtoffers van
de waanzinnige oorlogen die zich
her en der in de wereld hebben afge
speeld en nog steeds woeden. 11
november is een symbolische dag
van wapenstilstand. Volgens spre
ker wordt deze dikwijls misbruikt
door machthebbers, generaals en
leiders van het volk. In werkelijk
heid is het een dag van schaamte.
De oplossing van konflikten, hand
in hand, is werken aan de ontwikke
ling van demokratie, zowel poli-
tiek-struktureel alsekonomisch. De
Bruyn verwees naar de Nobelprijs
voor de Vrede die dit jaar werd
toegekend aan de 33-jarige Rigo-
berta Menchu uit Guatemala, een
vrouw die - ondanks de moord op
haar familie - het levende symbool
is voor de vrede en verzoening over
etnische, kultureie en sociale tegen
stellingen heen.
Er werd op de Grote Markt een
minuut stilte gehouden vooraleer
de optocht te beginnen, ter herden
kingvan de twee politieagenten Luc
Schamp en Patrick Lanckman die
de nacht voordien als slachtoffers
vielen bij de Colruyt overval. De
fakkeltocht eindigde op de Hout
markt, vanwaar een groot aantal
deelnemers afzakte naar het Vre
deshuis aan de Zonnestraat, waar
Daniël Ansong en zijn Ghanese
vrienden een lekker hapje hadden
klaargemaakt. Hier werd verder
nog van gedachten gewisseld om
trent internationale solidariteit, sa
menwerking op basis van de men
senrechten doelmatiger en meer
ontwikkelingshulp, hongerbestrij
ding, vredesekonomie en afbouw
van de wapenhandel.
P.H.
