Daensistische perikelen inErpe-Mere (1) Leedse brandweerbevelhebber J. Gravez neemt afscheid 2 - 1112.1992 - De Voorpost In de jaren na 1880 bestond er in de streek van Ninove wel reeds een plaats gehad, doch eindelijk is alle 'georganiseerde stroming' van kristelijke Vlaamsgezinde en anti-socialis- overeenkomst door de valsche de- tische intellektuelen en middenstanders maar het was toch pas in 1893 dat mocraten verstooten geworden de Christene Volkspartij in Okegem gesticht werd. Niet Ninove is dan later waarbij dus de schuld aan de demo- het centrum geworden van het Daensisme maar wel Aalst met uitlopers craten gegeven werd. De schrik uiteraard in andere steden, vooral in West-Vlaanderen waar pastoor voor een nederlaag was hier noch- Fonteyne in de bres stond om de armsten uit de maatschappij te helpen, tans voorbarig geweest want zoals Elke gemeente werd toen*'bewerkt' op politiek vlak en overal waren in het verleden behaalde de katolie- militanten aktief om de gedachte van het Daensisme te verspreiden. Een ke partij opnieuw de meerderheid eeuw terug werd op een geheel andere manier politiek gevoerd vooral wat achteraf grootmoedige uitspra- omdat het altijd een voorrecht van de meest gegoeden geweest was. Het ken ontlokte: 'Katolieken zegepra- verzet tegen de conservatieve katolieken van toen was dus regelrecht in len met verpletterende meerder- strijd met de 'kristelijke zeden'. heid. Meire was, volgens valsche de mocraten, een hunner oninneem- ,or,T bare sterkten, en ze zijn er voor In 1893 vonden trouwens enorme een vraag tot de redaktie die er eeuwig en drij dagen verpletterd', veranderingen plaatsin het kiesstel- maar gretig op1 inging vermits het zoals de Denderbode meldde in no- sel na een regime van cijnskieswet toch een tegenstander betrof die vember 1895. staple men over naar het algemeen moest aangeklaagd worden: -Wilt De overwinning werd dan ook pas meervoud,g stemrecht, een systeem gij ons het plezier doen van aan M. send gevierd zoals dat in die tijd dat bepaalde bevolkingsgroepen (Mijnheer) Daens te vragen waar- ging. Nu kwamen de aanhangers nog altijd sterk benadeelde maar om hij toch zoo lang wacht van ons van de partijen nog talrijker op toch een stap vooruit betekende, de 400 franken te sturen die hij be- straat en het waren vooral de kato Hier werd bijgevolg toch nog altijd loofd heeft aan de armen van Meire liekgezinden die de roes uitzongen, en voora e onmon ige burger te schenken zoodra hij te Brussel natuurlijk smalend en vooral aan getroffen maar toch bracht het aan de trok zou liggen. Nu dat er het adres van de leider van de partij, nieuwe systeem reeds verschuivin- hier ook met dien onverwachten gen mee tijdens de gemeenteraads- winter, menschen zonder werk loo- Donchke verkiezingen van 1895, mede door pen, zou dit geld ons zeer te pas Donchke, Donchke waar is uw ge- het feit dat de nieuwe schoolwet komen. Wij zouden wij zelf aan M. blaf? voor heel wat polemiek gezorgd Daens zijne belofte herinneren, Waar is uw geblaf? 2 2x bad- maar sedert zijn kiezing is mijnheer Donchke, Donchke komt er slecht Een eeuw terug was de zeden min- hier met geene oogen meer te zien', van af, der beschaafd en men stoorde zich De leiding, samen met een schare Komt er slecht van af. daarbij niet aan baldadigheden, ook militanten, van het Daensisme had nnnchke Donchke liet nu in het <nnf al bereikte men daar weinig of soms in een paar jaar tijd o.a. talrijke Lt nuV^ in het geheel niets mee. De tegen- dorpen in de streek van Aalst en J' J standers waren verbolgen over de Ninove politiek bewerkt en in een Donchke' Donchke dat gaf nepardaf, praktijken die meestal langs weers- toch zo korte periode had men het gaf nepardaf. zijden gevoerd werden, maar vooral klaargespeeld om met een lijst van Donchke, Donchke dat is uwe straf, de aanhangers van de conservatieve 'Christen Democraten' de strijd te- Datuwe straf katholieke partij vonden het een gen de 'Conservatieven' op te ne- Welke moeilijkheden de partij van schande dat zelfs aanhangers van de men. Van katolieke zijde was men Daens ook ondervond, het zou de afgescheurde Giristenen zoals zij oogenschijnlijk niet erg gerust in de start zijn van een politieke partij, ze noemden, zich tot minachtende zaak en nog minder in de uitslag bijna tot op het huidige ogenblik, daden en rumoer verlaagden. want overal had de jonge partij, die Alles wat toen ondernomen werd Daensisme te Mere opkwam tegen de armoede, veel door de tegenpartij, dat niet in het Politiek werd op alle mogelijke ma- aanhanëers- Dit leidde tot gesprek- kraam van de andere paste, bedacht nieren bedreven en een ervan was ken .met de, "'euwkomers om des- men met de nodige kritiek, een fe- de verdediging met op bepaalde za- nood;\een koalitie te vormen. Dit nomeen dat men heden nog waar- ken ofvoorvallen spottend te reage- )'ersJch'Jn*d was zowel merkbaar in neemt. Dit was het geval toen begin ren. Dit leidde tot polemieken die ?e dolT'dn als ln de gemeenten al- 1897 te Mere een melkerij opgericht voor ons alleszins van historisch be- ï°e" de vrees met z0 «r001 was ,n wcrd die klaarblijkelijk geleid werd lang zijn om de politieke puzzel aan ?e gemeenten waar dit soort door een uitbater die te veel simpa- te vullen en zo tot een geheel van laezers'zclfs m hel n,euwe tieën had voor de Christene Volks- bijdragen te komen die de basis van Ji h 11 - u - een plaatselijke politieke geschie- doel,steIlm8en ™n de Politiek voeren kost enorm veel denis moeten vormen. Ook al zijn ka °lieken, en de„. Christene geld en dit was evenzeer in het ver- het maar brokstukken van feiten of VolksPar"J 'agen wellicht nog te leden het geval. Grote sponsors be- een fragmentarische weergave van zeerul,dkaarofmoetmenandere, stonden er praktisch niet in de vori- gebeurtenissen, toch is er vaak e- 1°°' ons °nbeke"dc- redenen zoe- ge eeuw, van daar dat men de poli norm veel uit af te leiden en zelfs ?e' afsPrlnSen van de on' tiekers dan ook bij de meest gegoe- brieven van inwoners aan een of derhandelmgen die voor de verkie- den moet gaan zoeken. Vermits het andere redacatle geven stof tot na- Z1"8en v°E'..8anf waren: "Te Daensisme op de armen moest be denken. In het geval van het Daen- ,.re hebben de Kat°bcken voor- roep doen was men verplicht een sisme te Aalst gaat het meestal om SIe"" van gedaan 'kiesfonds' op te richten dat toen op geruzie tussen de aanhangers van aa" de z°ge2«gde Cdns'ene Demo- allerhande manieren gespijsd werd. de 'katolieken' en die van Daens'. cralen' Onderhandelingen hebben Men was evenwel inventief genoeg respektievelijk gesteund door hun persmedium De Denderbode en De Werkman en eventueel Het Land van Aalst maar sporadisch ook door andere geschriften die toen uitgege ven werden. In september 1894 hadden onbe kenden een dertigtal vensterglazen stukgeslagen in het klooster van Mere. Men dacht eerst aan dronken kermisvierders maar vermits er nog terplaatse, noch in een van de buurtgemeenten kermis gevierd werd, had men bij de katolieken het vermoeden dat de daders bij de voorvechters van het Daensisme te zoeken waren en de Denderbode schreef toen: 'Bij degenen die de meetingskens van de christene volksfopperij bijgewoond hadden. Immers eenigen tijd geleden zag men eenige lieden door de straten dwijlen al vloekende en tierende - wij zijn van de christene volkspartij'. Ook al wist men niet met zekerheid en steunde men zich op zuivere ver onderstellingen met betrekking tot de daders, dan gingen toch alle ver denkingen naar de militanten van het Daensisme die voor alle balda digheden de schuld kregen. Tijdens een van de meetings die de verkiezingen voorafgingen deed Pieter Daens enkele beloften waar van hij er later wellicht een paar niet te na kwam. Omdat het naleven van een belofte in Mere te lang uitbleef wilde een onbekende briefschrijver uit het dorp, via De Denderbode. in zijn brief van 25 februari 1895, de ware toedracht vernemen van de tot dusver niet nagekomen verplichtin gen. Daarom richtte hij zich met Aalst. Priester Daens verkozen als parlementslid (arch) om het nodige geld bijeen te verza melen om de strijd aan te gaan. Soms deed men de financiële akties nogal op ludieke wijze waarvan wij nu nog nauwelijks de betekenis ken nen of ze zelfs niet meer kunnen achterhalen. Uit Mere ontving men op een bepaald ogenblik drie kleine giften voor de kas van de Christene Volkspartij: 'Omdat Frangois de moed niet had zijn schoenen uit te doen, en er mede sliep 20 cent; om dat zij mij zo niet zouden beklappen 30 cent; omdat de Woestisten van Aalst zich beter zouden gedragen 20 cent'. De opbrengst was niet erg groot maar men dient hierbij rekening te houden met de sociale toestand van het ogenblik en ook met het feit dat juist de aanhangers van het Daen sisme tot de minder gegoeden be hoorden en op dat vlak dus weinig te bieden hadden. Alles was geba seerd op de ware overtuiging en op de wil om de maatschappelijke toe stand te veranderen. Niettemin ging men jarenlang door op die manier fondsen te verzamelen en na de dood van priester Daens had men het niet zozeer meer over een 'steunfonds' als dusdanig maar sprak men over de 'Priester Daens- Penning'. In Mere heeft men altijd en meestal op een ludieke manier gelden ingezameld om politieke propaganda te kunnen voeren: 'Rondgehaald op de meeting bij Li- vinus Callebaut door Tip Vierkant, spreker Fr. Daens, 4,23 fr'. Weke lijks werd de lijst met giften aange vuld met kleine bedragen 'omdat K. met de duiven liep als de constateur al een half uur weg was, 10 cent; omdat B. van 't dorp veel zorg draagt, 10 cent; omdat 't vrouwvolk ook zingt Wij stemmen voor de Groen, 30 cent'. Op allerlei manieren trachtte men geld in te zamelen voor het kies fonds maar tijdens de eerste we reldoorlog gebeurde dit echter niet vermits alle politieke bedrijvigheid lam lag. In Mere moest men tot in 1924 wachten vooraleer men op nieuw wat kon bijeen vergaren. Dit gebeurde vooral tijdens de meet ings die in de herbergen gegeven werden en voor die gelegenheid was Tip, alias Alfons Jansegers, de voor naamste militant: 'Meeting gegeven door Tip bij Victor Volckaert, 3 fr en Stance doet er 2 fr bij voor Spec tators moleken; 50 cent van Tip; bij E. Van Droogenbroeck, schepen te Meire, rondgehaald door Tip, 18 fr', aldus De Werkman van begin de cember 1924. Tijdens deze meetings werden er strijdliederen gezongen, meestal door de militanten maar soms toch ook door andere die de partij aan hankelijk waren. Ook dit was een efficiënte manier om politiek te be drijven maar daarnaast ook om gel den in te zamelen voor het kies fonds: 'Rondgehaald door Tip, na het zingen van een lied door Char les Arijs en Kamiel Van den Steen, 8,50 fr'. Het lied bleek wel het ware verdedi gingsmiddel in het politiek bestel van toen. De teksten waren aange past aan de omstandigheden maar tijdens de verkiezingsperiode trok men soms grof ten strijde tegen de onhoudbare toestanden en vooral tegen de verantwoordelijken die er niets aan deden om ze te verbete ren. In de weken voor de verkiezin gen waren de strijdliederen niet uit de lucht, het verdedigingsmiddel, het medium voor de onmondige kiezer die mondig genoeg was om de tekst aan te leren en hem verder te verspreiden. Voor een bepaald strijdlied baseerde men zich op de woorden van de Leuvense profes sor Mgr. De Harlez 'De Christene Volkspartij zal de redding zijn van ons vaderland'. Strijdlied der Democraten Stemme: De Vlaamse Leeuw Een volk is opgekomen Nu sedert korten tijd, Dat moedig, zonder schromen, Voor boer en werkman strijdt. Vooruit, o dappere Vlamen Wij volgen uwe baan. Wij zullen 't nooit ons schamen Aalst. Het Daensmonument op de Werf (arch) Aan uwe zij te staan. Refr.: Zij zullen ons niet temmen, Zolang het groene vaan Der Christene democraten In Vlaanderen zal bestaan. Men komt ons uit te schelden, Voor ketters, schismatiek, Omdat ons moedig helden Gaan spreken aan 't publiek. Wij lachen met hun reden En blijven katholiek, Wij worden nooit geen leden Der Sociales kliek. Voor al de tegenspoeden, Die wij op onze baan. Van langs om meer ontmoeten, Die blijven wij niet staan. Wij blijven trouwe mannen Van priester Daens, den held. Al wil men hem verbannen, Verdrukken met geweld. Gelijk zij ons bespotten En verwensen ons bestaan. Zo hebben het de Joden Met Jezus ook gedaan. Z'hebben hem uitgegeven Voor valsen predikant, Zo handelt men nu heden, Met ons hier in ons land. Tot schande van hun strijden Heeft dan het Joods gespuis Jezus, na lang lijden. Doen sterven aan het kruis. Doch 't kon hun al niet baten, Zijn leering bleef beslaan, En met de democraten Zal 't zeker eender gaan. Er was bij de lagere klasse een blin delings vertrouwen in priester Daens en zijn broer Pieter. Zij lie ten zich nooit ontmoedigen door de pesterijen die ze hierdoor onder vonden. Bovendien hebben deze mensen voor een groot deel ook de basis gelegd voor een hoge graad van Vlaamsgezindheid, dit in een strijd voor de ontvoogding van wat een 'arm Vlaanderen' genoemd wordt. Daensisme te Ottergem De strijd van het Daensisme bleef uiteraard niet beperkt tot de steden en de grotere gemeenten. Overal heerste er armoede zodat men zo veel mogelijk kiezers trachtte te be reiken en nog meer mensen trachtte te overtuigen van de zin van deze politieke strekking. Tot in de klein ste dorpen van het arrondissement ging men met evenveel overredings kracht pleiten voor een nieuw en beter bestaan. Dit ging zeker niet probleemloos want de Christene Volkspartij ondervond overal te genkanting zowej van de geestelijk heid als van de tegenstanders. De geestelijkheid werd evenwel onder druk gezet en men trachtte onder allerlei voorwendsels tegen de Daensisten op te zetten. Na 1895 was de oplage van De Werkman van 16.000 eksemplare» tot 6.000 teruggevallen en weinige tijd daarna bereikte de verkoop van het blad een waar dieptepunt niet slechts 4.000 fr nummers die in 1896 nog verkocht werden. Deze dalende evolutie kon grotendeels aan de ka tolieke overheid toegeschreven worden vermits ze openlijk het Daensisme afkeurden. Talrijke geestelijken, vooral dorpspastoors, volgden de richtlijnen van hun bis schop en niet minder de gedragslijn van grote katolieke politiekers die in vele gevallen hun weldoeners wa ren. Dit had tot nefast gevolg dat ze op alle manieren meewerkten om het blad van de Christene Volkspar tij te bevechten en af te keuren. Dit gebeurde zelfs en vooral in de klein ste dorpjes waar de pastoor nog meer vat had op de kerkgangers en bij ons was o.a. in Ottergem: "De coadjutor van Ottergem ging van huis tot huis om ons abonnementen te ontnemen. Telkens als hij daarin geslaagd was schreef hij zelf een open kaart om ons met genoegen mee te delen dat een bepaald per soon zijn abonnement opzegde'. Dit was een van de talrijke taktie- ken die gevolgd werden om het Daensisme te bekampen. Men mag dan al beweren dat het Daensisme geen Aalsters fenomeen is. maar het epicentrum van al het politiek gerommel lag toch overwegend in de streek van Aalst met daar aan sluitend Ninove en omgeving. Juiien De Vuyst Na meer dan dertig jaar dienst neemt Jozef Gravez afscheid van de vrijwillige brandweer van Lede. Luitenant Gravez zal trouwens offici eel gevierd worden op vrijdag 18 december in de feestzaal Edelweis om 18.30u. Tijdens een academische zitting zal burgemeester Ruys- sinck een toespraak houden evenals andere prominenten die hem in de bloemetjes zullen zetten en hem uiteraard lof toezwaaien voor zijn jarenlange inzet. De muzikale omlijsting wordt verzorgd door het kwartet samengesteld uit Bart Van Hauwermeiren, Francis, Peter en Katrien Mertens. Tijdens deze plechtigheid zal aan luitenant-bevel hebber Gravez een aandenken geschonken worden maar de persoon in kwestie houdt er aan geen geschenken te ontvangen. In de plaats daarvan vraagt hij het geld dat men aan bloemen, wenskaarten e.a. zou besteden, te storten op de rekening van Artsen Zonder Grenzen. J.V.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1992 | | pagina 2