Speciale
editie
k
<0
KI
01
30 jaar nieuws
uit de regio
't Ros Beiaard doet zijn ronde
immegangsdag, een eeuwige dag
Sterke John De Croock fietst
te Mettet naar nationale titel
Brouwerij Zeeberg
sluit
Weekblad van Dender-
Durme- en
Scheldestreek
De Voorpost - 31.12.1992 - 15
DONDERDAG 31 DECEMBER 1992 45e JAARGANG NR. 52 - 50 F
Het Jlere Ros groet het publiek op de Grote Markt
23 mei 1975
Nu de steeds nerveuzer tikken
de uurwerkwijzers nog slechts
enkele keren hoeven rond te
draaien, vooraleer het fluwelen
doek van 25 mei vol verrukking
opengeschoven wordt, houdt
Dendermonde zijn laatste adem
in, houdt Dendermondezich
één enkel ogenblik ijselijk stil,
om te luisteren naar de geluiden
van de Ros Beiaardstad. En dan
hoor je stemmen, opgewonden
stemmen, je hoort haastige
voetstappen, er klinkt muziek,
je voelt dat Dendermonde hier
vandaag herboren wordt, want
er is dat Ros.
Dat Ros werd de laatste dagen
meer dan ooit op een voetstuk
geplaatst. Je wandelde door de
straten en je zag het, je hoorde
het en je voelde het. In talloze
uitstalramen knikte het Ros je
bemoedigend toe, het knipoog
de en fluisterde dat het er bin
nen enkele dagen weer zou zijn.
En dan keek je dankbaar naar
de zonovergoten hemel en daar
zag je 't Ros weer glimlachen in
de Ros Beiaardvlaggen die in
30 mei 1975
Opschudding en ontgoocheling
bij de fans van Ronny Leemans
en Rudy Van Baelde mikro-
pratcr had de namen van dat
duo door de geluidsversterkers
geschreeuwd. Het zou dus een
spurt met twee worden. De ken
ners tipten op Van Bael als de
logische favoriet. Plots stortte
de illusie van al die supporters
als een kaartenhuisje in elkaar.
«John De Croock alleen voor
op». Pa Mon en de mensen die
rotsvast in de mogelijkheden
van de langopgeschoten Gijze-
gemnaar geloven, stonden er
een beetje aangeslagen bij ze
beseften niet onmiddellijk wat
hen overkwam. John Maar dat
zou formidabel zijn.
Lang bleven de aan de aan-
komststreep opgestelde toe
schouwers niet meer in het on
gewisse op de kruin van de hel
ling kwam één renner aan. Een
grocn-wit rode shirt met witte
mouwen. Het kon ook André
John De Croock werd in Mettet
nationaal kampioen.
Van den Steen zijn die is onge
veer even groot als De Croock.
De mikroman had zich niet ver
gist het WAS John. Ontspan
nen, alsof hij op uitstap was ge
weest, allesbehalve gehaast en
zegezeker, groette hij het pu
bliek. Een kushandje links, een
kushandje rechts.
Fris als een hoentje liet hij zich
uit het zadel glijden. Wel veegde
hij de modder van het gelaatde
ganse dag had het te Mettet ge
regend. Gelukkig stond hij erbij
toen BWB-voorzitter Albert
Van Mossevelde het trikoloor
over zijn schouders trok.
Taai ras
Hij stamt uit een taai ras. John
De Croock. Grootvader Omer
was een van de boeren «van de
oude stempel», 's Morgens
vroeg op, en 's avonds, als de
meesten rond de Leuvense stoof
hun babbeltje deden of bij de
schemerlamp een kaartje legd
en, liep hij nog op het erf rond
om de dieren te voederen of de
koeien te melken. Een groot ge
zin boven water houden was in
die tijd al evenmin een sinekuur-
tje als vandaag. Pa Edmond erf
de de wilskracht om iemand te
worden in het leven van geen
vreemden. Keikoppig zette hij
zich achter de uitbouw van een
zaak in groente en fruit. Een
man met stevige knuisten aan
het lichaam. Sterk als een beer
daarenboven. Maar voor de
wielrennerij heeft hij een zwak.
Toen zoon Luc begon te koer
sen had hij daar niets op tegen.
Hij werd zelfs zijn vurigste fan
en doorkruiste met hem en de
andere Belgische geselekteer-
den Italië tijdens een «kleine
Giro» waarin hij voor Barmhar
tige Samaritaan speelde omdat
de «officiële soigneur» de jon
gens zo goed als aan hun lot
overliet.
Toen John De Croock op
29 maart zeventien werd, kreeg
hij betere kansen de konkur-
rentie werd scherper, de afstan
den langer. Vooral in de selek-
tieritten voor het wereldkam
pioenschap in het Zwitserse
Lausanne. Afstanden die som
mige geroutineerde amateurs
afschrikken, zijn een kollje naar
John's hand. Eén van die zware
koersen won hij en woensdag
was hij te Ninove nog derde na
100 km.
Twee klasmannen gingen hem
voorafEtienne De Wilde en
Luc Collyn, die toevallig aan de
basis lagen van de aanval die te
Mettet de beslissing inluidde.
Als een grote
John De Croock heeft op het
autocircuit van Mettet de eerste
storm laten uitrazen. De eerste
80 km reed hij gewoon met de
«meute» mee. Nooit ver achter
aan om niet voor een voldongen
feit te worden geplaatst, maar
nooit bereid tot dwaze inspan
ningen die zijn eventuele kan
sen zouden «nekken». Een veer
tigtal kilometer voor de finish
schoof hij naar voren en keek
klaar uit de doppen. Met zijn
vijven gingen ze in de aanval
Etienne De Wilde, Luc Collyn,
Rnooy Leemans, Fons De Wolf
en Ronny Naets. Genoeg talent
om vooraan te blijven. Elf sterke
jongens waren even zegedriftig
en haakten zich uit het indruk
wekkende peleton los. De spur
ters beloeren mekaar. John De
Croock is nog sterk en slaat ver
rassend toe.
«Ik werd op dat laatste bergje
verrast», verklaarde de geklopte
Leemans achteraf. Een smoes
je de Gijzegemse krachtpatser
was gewoon de sterkste en de
meest frisse.
een elegante boog over de Brus
selsestraat wuifden en uit tallo
ze vensters hingen te wapperen.
Je ging naar de braderij en daar
was het paard weer, en overal
waar je om je heen keek, zag je
de stad in rood-wit. Roodwitte
vaandels gaven de Kerkstraat
iets feestelijks, iets warm en
vreugdevols, maakten haar tot
één der mooiste straten van de
stad. Je kon geen meter verder
gaan of je zag het Ros of het
Rosje op de Dendermondse of
Aalsterse affiche, want die van
Aalst die blijven kwaad, die
grijnzen kwaad. En er waren de
Dendermondenaren.
Met tientallen en tientallen zijn
ze naar de aandoenlijke repeti
ties getrokken, hebben daar al
vol entoesiasme geapplaudis
seerd voor ons palladium en zijn
dienaars, de pijnders. En als de
Ros Beiaardkapel dan haar
spetterende muziek liet weer
klinken, waren de Dendermon
denaren niet stil te houden, ze
moesten meezingen, ze moesten
het uitschreeuwen dat 't Ros
Beiaard weer zijn ronde deed in
de stad van Dendermonde, ze
trokken naar warme, zalige her
bergen en zongen daar verder
tot ze er hees bij werden en een
tikkeltje lazarus. Tientallen en
tientallen bezoekers zijn de af
gelopen dagen al langs de Den
dermondse straten getrokken
een voorspel voor de massa van
morgen Een voorspel voor
een schouwspel dat het mach
tigste wordt dat ooit in de roem
rijke geschiedenis van onze stad
vertoond werd.
Morgen wordt op de Dender
mondse Grote Markt geschie
denis gemaakt, ook al zijn we er
vandaag nog niet volledig van
bewust. Het ontroerd zijn is wat
sentimenteel gedoe voor oudere
mensen, zeg je, tot je daar zelf
tranen met tuiten langs je wan
gen voelt vloeien, als het paard
in al zijn trots langs de flessen
hals van De Lentdecker de
Markt opdanst, met een brede
zwaai naar de hoofdtribune
stormt, waar de krijgshaftige
Heemskinderen De Jonghe
voor de personaliteiten salue
ren. Dan draaft het onevenaar-
bare Ros naar de andere tribu
nes. Nu houdt het paard even
stil, de stilte voor de storm.
Het paard zet zich schrap, spant
zijn spieren, om door te dringen,
om door te breken door het
vuurpeleton aan Sint-Joris,
maar het wordt achteruitgedre
ven. Het wordt nerveus, hinnikt
heftiger en stormt naar de fles
senhals, helaas, ook tevergeefs.
En met een finale spurt breekt
het dan onweerstaanbaar door
de Sint-Joris-nauwte. Terwijl
het volk juicht en jubelt, terwijl
Dendermonde op zijn kop staat
en weent van vreugde, van fier
heid en van droefenis om het
afscheid. Morgen zijn de ogen
van gans Vlaanderen op Den
dermonde gericht. Ook Aalst
zal komen gluren.
28 februari 1975
Praten over 'Aalst
brouwerijstad' zal voortaan best
in de verleden tijd gebeuren. Na
het verdwijnen van die andere
Aalsterse brouwerij De Blieck
in oktober 1973, wordt de slui
ting van brouwerij Zeeberg te
gen de komende maanden ge
pland. Daarmee wordt de overi
gens al erg uitgedunde rij van
brouwerijen te Aalst en in de
Denderstreek bepaald kort.
Onderhandelingen tussen de ei
genaars van de brouwerij Zee
berg, en kandidaat-kopers date
ren niet van vandaag. Met meer
dere firma's en vennootschap
pen werden in het verleden kon
takten gelegd om het rendabel
bedrijf over te laten.
Sluiting
Ook de Zeeberg-brouwerij
heeft zich niet langer verzet te
gen de trend in de brouwerijwe-
reld van koncentratie waarbij Tegenover de uitbreidingva
enkele binnenlandse en buiten- Glucoseseries Réunies die
landse firma's steeds een ruimer
afzetgebied op de markt verove
ren. Konkurreren wordt voor
kleine- en middelgrote onder
nemingen steeds moeilijker.
Het gevolg ligt zo voor de hand:
in de brouweriiwereld volgde de
jongste jaren de ene koncentra
tie de andere op.
Volgens een akkoord dat voor
enkele dagen ondertekend werd
tussen de brouwerij Zeeberg en
de Aalsterse firma Glucoseries
Réunies worden de gebouwen
van de brouwerij overgemaakt
aan het sterk uitbreidend bedrijf
Glucoseries Réunies. Onder
handelingen tijdens de jongste
weken tussen de ondernemings
raden, de vakbonden en de di-
rekties van beide bedrijven
moeten binnenkort naar alle
waarschijnlijkheid leiden tot
een overeenkomst inzake de
verdere tewerkstelling van al
thans een gedeelte van de zowat
tachtigtal werknemers van
brouwerij Zeeberg. Van vak
bondszijde wordt aangedrongen
op een afscheidspremie voor het
personeel.
Onderhandelingen zouden
evenwel tussen brouwerij Zee
berg en een brouwerij uit Wieze
gevoerd worden voor de overla
ting van de herbergen.
Een verdere tewerkstelling in de
Wieze-brouwerij voor onder
meer de transportdiensten be
hoort dan ook tot de mogelijk
heden.
van de
met
de aankoop van de Zeebergge
bouwen bijna de hele Dender-
oever tussen de Zeebergbrug en
de St.-Annabrug inneemt, staat
Aalst opnieuw voor een be
drijfssluiting van een gekende
en gevestigde firma en dit na
zovele: de Filature du Canal,
Roos-Geerinckx De Nayer,
de Filature Impériale enz. en
anderhalf jaar na het verdwij
nen van brouwerij De Blieck.
Eeii weinig benijdenswaardige
tendens..
