Speciale
editie
t Raymond Uyttersprot
Burgemeester van Aalst
Voorzitter Rollier
nam afscheid
van de rechtbank
Alle goede dingen
bestaan uit dertien
Weekblad van Bender-
Durme- en
Scheidestreek
30 ;'aar nieuws
uit de regio
vergaderden^vijfvrife Vail IlUDe BdgiSCh kampiOCIl
De "voorzitter van de verzoening"
DONDERDAG 31 DECEMBER 1992
45e JAARGANG NR. 52 - 50 F
18 februari 1983
Net vóór karnaval, verleden
vrijdagnamiddag, vernam Ray
mond Uyttersprot zijn benoe
ming tot burgemeester van de
keizerlijke stede. Een effektieve
indiensttreding nog vóór de kar-
navalesbattementen zat er ech
ter niet meer in. Na de goedkeu
ring van de verkiezingen en het
afwijzen van de klacht Aloo, zou
de benoeming van de burgerva
der een dag vroeger werkelijk
heid zijn geweest ware er niet de
begrafenis geweest van P.W.
Seghers waardoor minister van
Binnenlandse Zaken Nothomb
op donderdag pas in de late na
middag terug op zijn kabinet
was.
Toen de benoeming dan uitein
delijk in orde was bleek dat gou
verneur De Kinder niet meer
voor de eedaflegging beschik
baar was verleden vrijdagavond
zodat deze pas op karnaval-
maandag kon plaatshebben.
Heeft Raymond Uyttersprot de
"sleutels" van het stadhuis aan
prins Baloe*"nict kunnen over
handigen, hij kon ze in elke ge
val na de diverse karnavalaktivi-
teiten terug in ontvangst nemen.
Raymond Uyttersprot. te Moor-
sel geboren op 12 november
1935 liep school te Moorsel en
te Aalst, werd bediende bij de
Posterijen, ambtenaar bij het
departement van Middenstand
en tenslotte eerste adviseur bij
de Vlaamse Waterzuiverings
maatschappij.
Van bij zijn intrede in de poli
tiek te Moorsel schoot hij de
oppergaai af en werd burge
meester op 3 februari 1965 in
een koalitie met de B.S.P. Zijn
sjerp van burgemeester te
Moorsel zou hij niet meer af
staan want bij de volgende ver
kiezingen behaalde de CVP met
8 zetels op 13 de volstrekte
meerderheid.
Van 1977 werd hij door de fusie
in de oppositie gedrongen waar
hij zich ontpopte tot een aktief
oppositielid met merkwaardige
dossierkennis en interpellaties
allerhande.
Sinds 31.3/68 is hij tevens pro
vincieraadslid en nu op
11.02/83 werd hij benoemd tot
burgemeester van Aalst.
De installatievergadering zal
plaatshebben op vrijdag 25 fe-
dagen na de oproeping van de
gemeenteraad zijn verlopen.
Het wordt dan nog wel enigszins
ingewikkeld. "De gemeente
raad" moet in kennis gesteld
worden van de geldigverklaring
van de gemeenteraadsverkie
zingen en gezien de nieuwe raad
nog niet in funktie is zal dit door
de "oude raad" moeten gebeu
ren.
Op vrijdag 25 februari is er dan
te 18.30 u. vergadering voor de
gemeenteraad in zijn vroegere
samnstelling en nadat dit punt
afgehandeld is volgt dan te 19 u.
de installatie van de nieuwe
raad met o.m. de veriezing van
de acht schepenen. Alles samen
op één avond laten verlopen is
voor de stadskas dan wel finan
cieel voordeliger dat er aldus
minder zitpenningen moeten
worden betaald.
Ondertussen zou het oud sche
penkollege nog een paar stagiai
res in extremis hebben aange
steld, stagiaires van SP en VU-
signatuur. De verkiezing van de
OCMW-raadsleden zou dan
plaatsvinden op maandag 14
maart, de derde maandag na de
installatie.
Raymond Uyttersprot de nieuwe burgemeester van Aalst.
ljuli 1983
1 juli 1983
De hoogste magistraat van het
gerechtelijk arrondissement
Dendermonde, wiens bevoegd
heid zich ook uitstrekt over de
regio's Aalst en Sint-Niklaas,
blijkt een verwant te zijn van de
bekende Emmanuel Rollier die
vanuit het naburige Sint-
Amands aan het hoofd van de
Boeren de wapens opnam tegen
de Franse bezetter. Met "voor
outer en heerd" als devies
streed hij een wanhopige strijd
voor vrijheid en recht, tegen wil
lekeur en machtsmisbruik.
Meer dan anderhalve eeuw later
werd een zijner aanverwanten
geroepen om op een andere,
minder bloedige maar meer effi
ciënte manier het recht te die
nen. Op 9 december 1968 im
mers legde de heer Jozef Octaaf
Reynald Marie Rollier in Gent
de eed af als nieuwe voorzitter
van de Rechtbank van eerste
aanleg te Dendermonde. In die
hoedanigheid volgde hij wijlen
voorzitter Eduard Goris op. am
per acht weken na diens overlij
den.
Geboren te Denderleeuw op 30
augustus 1913, was hij de oudste
zoon van een gezin met tien kin
deren. Zijn vader, ingenieur
agronoom Louis Rollier was er
als brouwer gevestigd. Zijn
moeder, mevr. Eliane Van Mal-
leghem, stamde uit een familie
die van zeer dichtbij met onze
rechtswereld verbonden was en
reeds talrijke vooraanstaande
magistraten voortbracht.
Na lagere studies te Dender
leeuw bezocht hij het Sint-Jo
zefskollege van Aalst waar hij
het diploma van de oude huma
niora haalde. Men vond het lo
gisch, gezien zijn voorgaanden,
dat de jongeheer Joseph Rollier
zich als student aan de rechtsfa-
kulteit van de Leuvense univer
siteit liet inschrijven. Hij pro
moveerde er in 1936 met onder
scheiding tot doctor in de recht
en en licentiaat in het notariaat.
Als advokaat legde hij de eed af
te Gent en deed er stage bij Mr.
H. Van De Velde, waarna hij
een advokatenkantoor hield.
Totnogtoe had de heer Rollier
weinig banden met Dender
monde. In 1937 echter trad hij in
het huwelijk met mej. Lucie
Verhelen, dochter van wijlen
Jozef Verhelen die in Dender
monde dokter en burgemeester
was.
Langs moeders zijde waren er
reeds banden met Dendermon
de en dan specifiek met de magi
stratuur. Het was dan ook niet
verwonderlijk dat Meester Rol
lier de balie verliet en op 13
augustus 1941, bij besluit van de
secretaris-generaal van het Mi
nisterie van Justitie, benoemd
werd tot substituut van de Pro
cureur bij het Parket van Den
dermonde.
I n zijn sober bureau ontmoetten
we de heer Joseph Rollier, ge
durende achttien jaar voorzitter
van de Dendermondse Recht
bank van eerste aanleg. Op don
derdag 30 juni nam hij afscheid
Als dat zo is, dan wint Lucien
Van Impe dit keer de Ronde van
Frankrijk, waarin hij uitgere
kend op vrijdag 1 juli van start is
gegaan als één der kanshebbers
op de overwinning. Het is im
mers de veertiende keer dat de
kleine uit Mere in de mooiste
rittenwedstrijd van het seizoen
aanzet.
Maar Lucien zit op rozen hij
werd in Ronse voor de eerste
maal in zijn lange profkarrière
Belgisch kampioen na een lange
en vooral afmattende maar o zo
spannende wedstrijd.
Het lijkt er sterk op dat Ronse
goed is voor suspens. Remem
ber de dramatische ontknoping
van het wereldkampioenschap
daar verreden en waar Benoni
Beheydt het lef had om keizer
Rik Van Looy op de meet met
een zucht te verslaan. België
sprak er toen schande over. Be
heydt wist niet waar hij het had.
Van Looy was de wanhoop nabij
en leiders van de Belgische wie
lersport hingen ergens tussen la
chen en schreien. Het Belgisch
kampioenschap van afgelopen
zondag kende dezelfde span
nende finale. Een lange zij aan
zij werd uitgevochten tussen Lu
cien Van Impe en Mare Ser
geant en wat niemand voor mo
gelijk had geacht gebeurde Lu
cien won zowaar in de spurt.
Oude wijn in nieuwe vaten
We herinneren ons nog Lucien
Van Impe anno 1982. Het was
maart en Lucien, vijfmaal berg
koning in de Ronde van Frank
rijk, eenmaal winnaar van de
Tour en er gekroond als jaarlijks
rittenkaper, zat zonder merk.
Zou hij dan voor de eerste keer
in zijn loopbaan met een witte
trui moeten rijden Zou hij, de
Belgische ronderenner bij uit
stek, nergens meer gewild zijn
Zijn voormalige werkgever had
hem in de kou gelaten en Lucien
was op de dool. Geen enkel Bel
gisch merk gaf een rooie duit
voor de 36-jarige kleine uit Me
re die toch afgeschreven was
voor de wielersport en hooguit
nog goed was om hier en daar
een kruimeltje mee te pikken.
Lucien Van Impe, anders een en
al glimlach, werd er ook stil van.
Hij kon het niet geloven. Tot
plots uit Italië een bevrijdend
bericht kwam het onbekende
merk Metouro wilde de Belg wel
hebben. Op voorwaarde dat hij
de Giro zou rijden. Lucien hap
te toe. Hij was evenwel niet he
lemaal klaar met zijn voorberei
ding en de Giro werd een flop.
Maar hij had weer de smaak te
pakken en zou nog van zich la
ten horen.
Het verging hem in Italië bijzon
der goed. Hij was er tevreden en
zijn bazen waren over hem al
even kontent. Dus bleef hij waar
hij was. De Belgische sponsors
konden het zonder hem stellen
in het verleden, ze zouden het
ook dit jaar moeten doen. De
hoogtepunten voor 1983 moes
ten de Ronde van Italië en mis
schien ook de Ronde van Frank
rijk, zijn ronde worden. In Italië
liep het op een sisser af en Lu
cien maakte zich sterk om in de
Tour weerwraak te nemen.
Roddelpraatjes
Het verhaal van de Giro is in
middels bekend. Van Impe won
er met sprekend gemak een
etappe, maakte iedereen be
kend dat hij daarop de leider
van het peloton Beppo Saronni
zou aanvallen. En toen kwam de
klap een rustdag en Lucien
kreeg bezoek van zijn vrouwtje
Rita. De dag daarop presteerde
hij ondermaats. Rioolkranten
hadden meteen stof gevonden
voor een onwaarschijnlijk ver
haal. De komst van Rita was de
oorzaak van deze afgang van de
wielrenner Van Impe. Lucien
wist wel beter hij maakte een
fout die een beginnend renner
zou maken niet eten tijdens
een zware etappe". De man met
de hamer stond hem op te wach
ten. De klap was hevig en Van
Impe kon de Giro vergeten.
Wat er toen allemaal geschre
ven en verteld werd, grenst ge
woon aan het ongelooflijke. Het
werkte op het moraal van Van
Impe. En binnen in zichzelf nam
hij het besluit zich vroeg of laat
nog eens in zijn ware gedaante
te vertonen.
Kwam dan het nieuws dat ieder
een met verstomming sloeg, al
was het ook een beetje ver
wacht Bernard Hinault, ge
plaagd met felle kniepijnen, zag
af van deelname aan de Tour.
De grote favoriet was van het
toneel verdwenen en plots do
ken er overal kanshebbers op de
overwinning op Joop Zoete
melk, Lucien Van Impe, Peter
Winnen, Hennie Kuiper, Phil
Anderson, Stephen Roche, Jo-
han Van
door.
n, Stephe
de Velde
en ga zo maar
Met al deze verhalen verdween
de spanning rond het Belgisch
kampioenschap op de achter
grond. De titelstrijd werd weer
nieuws toen Frank Hoste in
Zwitserland met de pedalen
speelde en bovendien ook nog
gereputeerde spurters als Kelly
en Freuler geregeld ervan langs
gaf.
Hoste was dan ook de te klop
pen man. Had hij niet een hele
formatie rondom zich En ook
met Michel Pollentier zou men
moeten rekening houden. Die
reed ook sterk. En Eric Vander-
aerden, misschien zelfs Eddy
Planckaert. Niemand dacht aan
Van Impe. Tenzij Lucien zelf,
die wist wat het zeggen wou 30
maal de Kluisberg op te rijden.
De Voorpost -31.12.1992 - 23
