MeirE. Reis naar Congo BUITENLAND. DIE MOORD TOT ELSENE. KOOKKUNST. KERKELIJK NIEUWS. gauw gereed CONGO. Proces van Kapitein Lothaire voor de Rechtbank van Boma. Kapitein Lothaire had in 1895 zeke ren engelschman, nen genaamde Stokes voor zijnen krijgsraad gedaagd, onder de beschuldiging dat hij aanspande mot de vijanden van den Coagostaat. En inderdaad, het werd bewezen dat hij aan 't hoofd stond eener gewapende bende. Hij werd ter dood veroordeeld en 24 uren na de uitspraak van 't vonnis te rechtgesteld. 't Was maar al te wel verdiend, want Stokes was een schurk en verrader. Eene verdachte bekentenis. FRANKRIJK. Zondag laatst is OOSTENRIJK. - Vier Oosten- dagwijzer. geheim der biecht te verraden. In ap 1 iy werd DUITSCHLAND Een schrik kelijk ongeluk hseft zondag te Aken plaats gehad. Een rijtuig van den elek- trieken tram dat opgepropt was met volk, is op den weg naar 't bosch van Aken in botsing gekomen met een rij tuig dat van tegenovergestelden kant kwam. Dit laatste rijtuig stond op eene zijbaan en eene kwaadwillige hand moet het met den elektrieken stroom in verbinding gebracht hebben. De schok was verschrikkelijk. De rijtuigen wer den ineen gedrongen. Zestien reizigers werden gekwetst. Eene 35,jarige dame werd gedood. Tien der slachtoffers wer den bij hoogdringendheid naar het gast- huis overgebracht. De policie zoekt den persoon op, lie het rijtuig dat het onge- fuk veroorzaakte, I i nieuwe torenwacht, pareerd worden maar z'heeft het noodig ook, zelle en tot SAFFELAERE gaat het opbouwen der nieu we kapel van de Zusters van Liefde goed vooruit. Er is daar toch ne goeden opziender van de werken ook, en dat is alles Menschen, menschen, hoor ne keer hier! Weet gij hoeveel bier er jaarlijks op de wereld gedronken wordt?20,706, 000,000 liters, 't is te zeggen 700,000,000 votjes van dertig liters elk; en moest men die nevens een leggen, met zeven op eene lijn, ze zouden onzen aardbol omvangen. Onze ko ning Leopold is nog al erg ont steld. Z. Majesteit heeft sedert acht dagen ne geweldigen kou opgedaan. d' Ou de St. Martenskerk van RONSSE is verkocht aan M. Regibo, die er eenen musee gaat in installeeren en den 28 Mei heeft het banket plaats, dat de rechterzij geelt aan de ministers en den president der KamersZou de vierde man daar ook op tegenwoordig zijn?.... Voorzeker neen! Zondag verleden was het gemeentekiezing te ROUBAIX, in Frankrijk... De socialisten liggen er met 1400 stemmen boven. Eenen die ze kruipen heeft, 't is zekere John Robinson uit ZUID-AFRIKA, wiens fortuin tot 1,750,000,000 franken beloopt; en zeggen, dat hij die schromelijke fortuin gewon nen heeft op 17 jaar tijd en dit nog met speceiij- winkel 't houden Oei, wat ijsbeer! Te NEW- YORK is den 7 Mei ne vent opge hangen die 21 menschen om 't leven had gebracht't is ne ze keren H. Holmes. Dijnsdag verleden zijn onze Belgische be- devaarders van Lourdes hier in België aangekomen... De terug komst der vertrooste zieken was waarlijk hartroerend. Hebt ge een waren en op rechten vriend, waarin gij uw hert eens moogt uit storten, houdt hem vast, bewaart hem zorgvuldig, want "t is nen onwaardeerbaren schat. Graaf de Merode-Westerloo, oud minister van buitenland- sche zaken, ligt met den influwenza en niettegen staande al de valsche geruchten der liberalen en socialistische gazetten is" onze Heilige Vader nog voortdurend in volle gezondheid. Zondag verle den was het kiezing voor de gemeente in Parijs; deze overgroote stad is verdeeld in 20 arrondisse menten en voor 't geen de uitslag der kiezing be treft, geen de minste verandering is er te weeg ge bracht op geen een van de twintig stadhuizen van Parijs. Kolonel North, de groote financier is dijnsdag namiddag plotselings overledenen ter wijl dat wij hier nog aanhoudend overtrokken lucht en regen hebben, bevelen tegenwoordig de bisschoppen in Spanje openbare gebeden om regen te bekomenmaandag nog zijn te Madrid de reli kwieën van den H. Isidore, door drij bisschoppen, ter dier intentie rond de stad gedragen. Van maandag tot donderdag zijn de leerlingen van ons St. Martensgesticht in retraite geweestdeze werd hun gepredikt door den E. Pater Adolf, capucien van het klooster van AntwerpenDagen van za ligheid en zegen voor onze studeerende jeugd en nu beste Vrienden, tot de naaste week.Hand en groet!!! Kibeladoeken. DOOR mogelijk zijn. Wij zullen veel zien. Alleen zal ik u mededeelen de grootste indrukken, de meeste tegen- of voorspoed. De twee eerste uren der reis zitten wij op den trein dan is er natuurlijk niet veel te zien. Maar wij verlaten weldra den ijzerenweg en klimmen op eenen berg, ten minste 80 meters hoog. Onze ne gers gaan goed vooruit en ze dragen gemakkelijk hunne vracht ge zoudt zeggen, z'en dragen maar 2 of 3 kilos en 't is wat anders: 30 a 35 kilos. Al les wordt op het hoofd gedragen soms geven zij 1 een wipkon en de kist staat op de schouders, eeni- ge minuten later andermaal een wipken en de kist staat weer op den kop. Zoo gaan zij 5 tot 6 uren daags en meer, als zij willen. Gaan zij gemakke lijk, dat en wilt niet zeggen, dat zij niet zweten. Het zweet loopt hun langs het lijf af en de weg, die wij moeten volgen, blinkt van vettigheid, alleen lijk van 't zweet dat van hun lichaam stroomt. Wij kwamen in eene vallei, 't Was éene moeras, van meer dan eene halve uur lengte ons doen doordragen kon moeilijk zijn wij besloten derhal ve er zelf door te gaan. Schoenen en kousen uit en en avantSoms kwamen wij tot over onze knieën in 't water of in de modder, maar enfin, dit bad deed mij goed. Achter eene moeras volgt ge woonlijk, in den Congo, nen berg. Nu ook het ge val. Wij klommen er op, gingen er over en, bene den gekomen, besloten wij te blijven staan; de ne gers zegden dat wij wat verder eene bron van goed water zouden vinden en inderdaad, zij hadden ge lijk. Ne mensch is toch nooit volleerd Wij hadden twee tenten bij ons, maar de moeilijkheid is ze te maken en hoe meer wij wrochten en zochten, hoe min einde wij er aan kregen. Eindelijk hielp ons een neger uit den nood. Hij had nog de reis met blanken meêgedaan en hunne tenten opge slagen hij deed het dan voor ons ook. Maar wij waren schooner gefopt De eene dra- i ger komt toe achter den anderen, uitgenomen deze I die moeten komen, te weten deze die ons eten en drinken dragen Wij kwamen toe om 4 uren en 't was van 's morgends geleden dat wij geëten had den. Of wij grooten honger hadden Wordt vervolgt. het graf van den martelaar geopend. Het vleesch van 't lichaam was gansch weggeteerd, het gebeente was nog vol maakt, en de tong was nog zoo wel bewaard alsof hij maar pas overleden zou geweest zijn. "WIJNSAUS MET ROZIJNEN. 1 lepel aard- appelbloem mengen in versche bo ter, lang zaam jus of water bij doen laten koken met 1/4 kilo rozij nen of corin- then, 2 gela zen rooden wijn, een weinig besten azijn of citroensap, ci- troenschille, foeilie, zout, suiker en ge stampte kx'uidnagel, alles volgens smaak of goesting. Heeft men vleeschjus dan is de saus veel geuriger dan met wa ter. In deze saus kan men elke soort van algediend vleescb laten stoven, zoo als tong, pens, kalfvleesch, bouilli, enz. En dit zoo lang laten stoven tot de ro zijnen zocht zijn. WIENSAUS. Haktwien zeer fijn, werpt ze in het braadvet en laat ze eeni- ge stonden stovenvoegt er azijn en water bij. Men kan zooals hierboven handelen, met er elke soort afgediend vleesch te laten mede stoven. Voor 't laatste, roert er een goed stuk boter door en eenige in stukken gesneden komkommer den Eerweerden Heer Missionaris BAETEN, inboorling van Meirc. 16 25 November. Pere D'Hooghe antwoordt dat wij morgen eene tent zullen hebben dus den 27 zullen wij kunnen vertrekken. Ik ben blij, want 't en is hier niet goed, het regent hier in ons kot dat het een plezier is om zien 's nachts mag ik 3 a 4 keeren opstaan om met eenen stok achter de ratten en de muizen te zitten, en de grootste pest is nog de muggen armen en beenen zijn over- beten dat zij gelijken aan deze van eenen die eene plaag heeft. Ook hier dicht tegen onze woonst lig gen 200 dragers te kijven en te vechten gelijk wilde beesten deze nacht is er nog eenen doodge stoken meer dan eens ben ik er tusschen gespron gen om hen te scheiden, en ik ben er altijd in ge lukt, behalve des nachts, wanneer ik sliep. Wij zijn eens krieus, met welk slach van volk wij op gang zullen gezet worden. Ik en ben er toch niet benauwd van. "Woensdag 27 November. Van 5 uren ben ik op. Ten 7 uren zullen wij gereed zijn om te ver trekken, ik hoop het ten minste. Maar ik kan de negers nog niet genoeg Wij hebben 52 vrachten, dus ook 52 dragers iedere vracht weegt van 30 tot 36 kilos. In plaats van om 7 uren te vertrek ken, begonnen zij alsdan maar de vrachten uit te deelen, hetgene om 8 uren gedaan was. Maar men zet gemakkelijker den koppigsten muilezel in gang dan nen neger Men had al wel te roepen Ka- touka I Vertrekthet hielp niet en op het einde ondervond men dat het best was, met hun gedacht te laten doen en te wachten tot dat het de rare kerels beliefde te vertrekken eens op gang, gaan zij gewillig vooruit. Om half 12 geraakten wij eindelijk weg 't Was de slechtste uur van gansch den dag en dit voor onzen eersten tap. Edoch, wij doen deze reis met een goed inzicht, voor de eer en glorie van onzen lieven Heer en het geluk der zielen bii zal ons beschermen en gezond ter on zer bes .eiaming bi y betcurii v sullen zien, zal my on- STEMMEKEN, de Con- greganisten van MEIRE bedanken U voor het be lang dat eij hebt gesteld in de feestelijkheden van den Jubilé, welken zij het geluk gehad hebben te vieren met deze dagen. Het zal wellicht uwe Lezers niet onaangenaam zijn, nu ook te vernemen den goeden uitslag en het welgelukken van die feestelijkheden Vooreerst, laat ons zeggen dat gansch de parochie er haar deel aan genomen heeft. Zoo hebben het dan ook alle parochianen op de rechte en goede manier ver staan Eene Congregatie op de parochie spreekt eer en glorie voor die parochie Eene Congregatie op de parochie is een middenpunt van welke god vruchtigheid en deugdzaamheid uitstraalteene bron uit welke voortvloeit voor de ouders en al de de andere kristene geloovigeu overvloedigen troost en zegen Eene Congregatie daarom ook verdient bij alle rechtschapen hert de welgemeendste hoog achting en eerbied weg te dragen Dit hebben, zeggen wij, met deze dagen wel verstaan de pa rochianen van Meire, en daarom hebben zij in de vreugde en het geluk van de Congregatie hunne eigene vreugd en geluk aanzien en van de feest van de Congreganisten als hunne eigen leest ge maakt. Op Zondag 3 Mei was de parochiale Kerk, zoo als op de dagen van groote feestelijkheid, opgepropt van volk. Iedereen wilde deelachtig zijn aan de plechtige inhaling van den schoonen nieuwen Stan daard der Congregatie, en aan de plechtige ope ning van de retraite. Zoo was ook het geval op al de andere dagen voor de plechtige Feestmisdie dagelijks ter inten tie der Congreganisten werd gezongen, en voor het sermoen dat onmiddelijk opvolgde. De retraite, met zooveel iever en godvruchtigheid—gepredikt door den E. P. Bloete, en met zooveel geestdrift en goeden wil bijgewoond door al de Congreganisten, wij twijfelen er niet aan, zal dan ook onder de bijzondere bescherming van Maria, de beste en duurzaamste vruchten hebben opgeleverd.. De laatste dag der retraite, het is te zeggen den donderdag, verdient eene bijzondere melding. Dien dag was het algemeene en plechtige Communie voor de Congreganisten. Na de Communie was er smakelijk algemeen ontbijt en verzet voor de 300 Congreganisten in het klooster. De plechtigheden eindelijk in den voormiddag werden gesloten den ommegang van den H. Roo- zenkrans, waarna een plechtig Sermoen en den zegen van het H. Sakrament. Maria ontvange alle deze eer Maar nu begonnen de Engelschmaus te roepen dat Lothaire zijne macht te buiten gegaan was, dat hij onwettig had I gevonnisd, dat hij Stokes den tijd zou I moeten laten hebben om in beroep te gaan en veel vieren en vijven. Daarop proces tegen Lothaire dat hij de wetten overtreden heeft en geen recht had Stokes te doen door den kop schieten. Het proces is gewezen het openbaar ministerie ziet af van de beschuldiging en Lothaire is vrijgesproken. Wij begroeten met geestdrift die vrij spraak vau eenen held, waar wij fier mogen over zijn. Lothaire heeft veel ge daan voor de beschaving in Afrika en zich overal onderscheiden door zijnen moed in den strijd tegen de slavenhan delaars. Nu is hij weerdig gewroken over de beschuldigingen en den laster door sommige buitenlandsche dagbla den hem naar 't hoofd geslingerd. Bij het vallen van den avond, twee mannen in reiskleedij van middelbare leeftijd, stapten langs de baan van Erfurth (Duitschland). De oudste der twee, diep nadenkend man, met gerimpeld voorhoofd, deftige houding, scheen in diepe gedachten ver slonden te zijn. Dit uur van den avond stemt er in mede, om aan ons hart de gevoeligste snaar van rouw en leedwezen te herinneren. In het einde van een schoonen vroolijken dag, in de verdwijning van den natuur, gansch in het duister gehuld, zien wij een levend afbeeldsel van de vergankelijkheid van 's menschen leven en wij gedenken die duurbare wezens, ons zoo lief aan 't harte, dien wij gisteren nog, met den naam van vriend en broeder konden noemen, en vandaag, helaasheb ben zij opgehouden te leven en bij het stilzwijgend uur van den nacht, die ons omringt, zeggen wijWie weet of morgen niet mijne beurt en komt? Hij stapte voor en den anderen volgde, niemand sprak een woord. Gekomen aan 't klooster der Augustijnen, ging den eersten voor. De armen op de borst gekruist, bewonderde hij eenigen tijd dit oud verblijf, schuilhoek van deugd en wetenschap en heden zoo ongelukkiglijk veranderd (en hij wist wel door wiens schuld) in eenen haard van ketterij en goddeloosheid. Eene siddering'doorliep zijne ledematen en ontrok aan zijne borst eenen onvrijwilligen zucht. In dit klooster had hij zijne jongste jaren doorgebracht in gebed en studie, daar had hij demonik'spij aangetrokken. Dit kleed, helaas, omgorde hem niet meer. Zijne blikken latende rond wandelen, ontdekte hij, op het uiteinde des kloosters eene grafstede, beschermd en bevrijd door eene droeve treurwilg. Mijn God, zuchtte hij, dit graf bewaart de sterfelijke overblijfsels van mijnen teederen vriend, een heiligen kloos terling, die mijn geluk en vreugde heeft uitgemaakt gedu rende zijn noviciaat, en die in den bloei des levens, in mijne eigen armen, zachtjes in den Heer is ontslapen. Het zicht dier grafsteê verwarde schielijk de ziel van den onbekenden, en eene onuitsprekelijke droefheid toekende zich op zijn aange zicht. Zich naar zijnen reisgezel keerende sprak hij Vriend, hier rusten ikhij kon geen woord meer uiten. Zijne oogen ten hemel verheffende, stortte hij eenen vloed van tranen, bleef eenigen tijd onbeweeglijk staan, zachtjes een gebed murmelende dan trad hij het klooster binnen, en vooraleer aan zijne vermoeide ledematen de noodi- ge rust te schenken, ging hij nogmaals alleon neder knielen nevens 't graf, en verbleef er eene gansche uur in gebed ver slonden, weende overvloediglijk bittere tranen. Die man, die weent en bidt op 't graf van zijnen geliefden vriend, wie zou hem herkennen 't Is den broeder Apostaat, MARTEN LUTHER, de stichter van 't Protestantismus, den zelfden die 't bestaan van 't vagevuur durfde loochenen en die op onweerdige wijze bekent gemaakt heeft, hoe onnuttig het is voor onze overledenen te bidden. En ge ziet hem aan 't werk Zijn hert is onbekwaam de waarheden van onzen heiligen Godsdienst te loochenen I het in Frankrijk kiezing geweest voor de gemeenteraden. De socialisten heb ben op vele plaatsen groote verliezen ondergaan. Te Saint-Denis, te Onen, en elders nog zijn zij buitengekegeld. Zij hebben daar slechts eenige jaren aan 't bewind geweest en 't volk heeft al zijn goesting van dit broederlijk en vrede lievend bestuur. rijksche priesters een geneesheer en ziekendieners zijn naar Abyssinieën vertrokken om de Italianen te gaan be- zorgen die hij Menelik krijgsgevangen zijn. Gisteren heeffde Keizer van Oosten rijk te Buda-Pest eene tentoonstelling geopend, van nijverheid en schoone kunsten, die plaats heeft ter duizendste verjaardag der stichting van 't Bo- heemsch Rijk. De Keizer deed zijne intrede in cle stad, vergezeld van de Keizerin, onder 't gebrul der kanonnen en 't luiden der klokken de geestdrift onder 't volk was buitengewoon. De straten zijn prachtig versierd. De vorsten waren diep ontroerd over het hertelijk onthaal der bevolking. Er komt licht in die zaak! Maandag morgend, ten 9 1/2 ure, heeft het parket het on derzoek in het huis der misdaad voortgezet; men heeft bevon den dat de moordenaars geen spoor in de woning hebben ach tergelaten. Mej Herry werd nogmaals langdurig door den on derzoeksrechter ondervraagd. De meid Leonie Z... wordt nog steeds in het huis bewaakt. Geen de minste nieuwe inlichting is aangaande het geheimzinnig rijtuig dat door de Bosquet- straat gereden is, aan het parket toegekomen. Nogtans zijn de magistraten overtuigd dat dit rijtuig hetzelfde is dat men in de Veeweydestraat, te Ruysbroeck en te Vorst gezien heeft. Belangrijke aanhouding. Een der personen betrokken in de moord der Gewijde Boomstraat is aangehouden, namelijk de geheimzinnige kerel die zich bij M. Raes, wisselagent, IJze- renkruisstraat aangeboden heeft om een gedeelte der weerden te verkoopen die uit het geldkoffer van mad. Cruis gestolen werden en die zich uitgaf voor Lefebvre, officier der artillerie. De kerel werd in de volgende omstandigheden ontdekt en aan gehouden Twee rechterlijke agenten van Brussel, M.M. Renard en Zondag, 10 Mei. H. Antonius, bisschop. Maandag, 11. —H. Mamertus. Dijnsdag, 12. H. Nercus en gezellen mar telaars. Woensdag, 13. H. Servatius. Donderdag, 14. O.-L.-H. Hemelvaart. Vrijdag, 15. H. Dympha of Dinna, patrones van Gheel. Zaterdag, 16. H. Joannes Nepomucenus, priester, te Praag in Bohemenland. Hij werd in 1383 op bevel van den Keizer Wenceslans in den moldaustroom verdronken, omdat hi weigerde he! 74 Welnu, Lauretta, hadt ge geen ongelijk u over Walter te verontrusten Misschien wel, doch nog vraag ik mij af of er on der dien glimp van verknochtheid niets anders schuilt, Er steekt niets achter, liefste, n of ge geene adder in uwen boezem koestert... u Hoe zwaarmoedig toch, Lauretta Ondanks mij zeiven. Gaan wij heen, Iwein? Ik bibber, krimp van koudede sneeuwjacht woedt voort de wind huilt zóo naar. In de verte galmde meermaals Walter's zware stem Rijkaard Rijkaard Een amerijtje geduld, Lauretta. Eenige oogenblikken later stonden Walter en Rijkaard vóór den burchtheer- a Geel me uwen sleutelbos, Walter. Uwe hand beeft*. Waarom daarvoor zóo ontroerd zijn? Ik zegde het u bereidser is hier geen spraak van afstraffing. Rij kaard ik benoem u tot torenwachter. Gord die sleutel- réèks'aan. Dat is gedaan. Dezen avond nog betrekt ge uwen post Wee u, indien iemand dezen nacht de stad verlaatHet is overbekend ik laat een ieder gerechtig heid wedervaren, beloon de verdiensten maar straf onver biddelijk nalatigheid en verraad. Pas dus op I Walter, ge wordt, voor uw goed gedrag en uwe rechtschapenheid, algemeene toezichter mijner wapenhuizen. Eer heide wapenlieden hunne dankbetuigingen konnen uiten, hadden zij Iwein en Lauretta uit het oog verloren. Verbaasd over deze onverwachte benoeming, reikten zij elkander de hand. Geluk er meê I wenschte Rijkaard. Dank Toezichtér 1 Dat is vet, Walter. Het kan er door. In den toren leidt men een vroolijker leventje, Rij kaai d. Een "W&l kaasj inderdaad, zeide vreugdevol cIq

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1896 | | pagina 2