Reis van Hoistaie naar Mongolië
waar
de
Ooievaar
De Burgerwacht.
Uit den Vreemde.
Oost-Indic. De katholieke missionna-
rissen schrijven dat het niet mogelijk is u een ge
dacht te geven van de ellende die er heerscht in
Oost-Indië. De pest, die vreeselijke geesel, en dan
de hongersnood daar nog bij De menschen vallen
er gelijk de bladeren van de boomen. Te Bombay
zijn er van Kerstdag tot Nieuwjaar 1853 menschen
gestorven. Te Kurrachie op 1116, die door de ziek
te aangetast werden, zijn er slechts 85 genezen.
De meeste inwoners van Bombay en Bandora heb
ben de vlucht genomen. Het is er zoo doodsch als
op een kerkhof. En volgens de laatste tijdingen
kan de ziekte nog éen of misschien twee jaar du
ren. Iedereen is er'takkoord op dat die plagen
eene openbare straf zijn van God. Wee de volke
ren die zulke straffen op hen trekken I
Maar Rusland. Donder
dag zijner uit Brussel 70 werklieden
vertrokken naar Kusland, recht naar
de stad Santaurinowska. Er zijn daar
nieuwe fabrieken gesticht door eene
Belgische maatschappijglasblazerijen,
smeltovens, fabrieken van chimieke
vetten, enz. Ze zeggen dat de glasbla
zers 600 Ir. per maand zullen winnen
(een schoon daghuurken); za zullen min
verteeren als hier, want 't leven is er
niet duur, en er is min gevaar van ver
kwisting, en dat is ook een groot punt.
Creta. Griekenland blijft bij
China. Na eene hevige ziekte
is de keizerin van China gelukkig ge
nezen.
Amerika. Bekwame Weearts.
Te New-Castle
(Pensylvanie) werd er
eene koe ziek. De
veearts werd geroepen
en deze beweert dat
het dier iets gegeten
had, dat niet goed
voor de maag was en
er werd tot eene ope
ratie besloten. De veearts begon er mee
en vond in de maag der koei... 'nen
parapluie, waarvan de baleinen waren
opengegaan en door de wanden der
maag begonnen te steken. De stof was
nog ongeschonden en met veel moeite
werd de parapluie er uitgehaald. En
thans voegt de depeche erbij, is de
koei volop aan 't genezen.
AARDIGE MENSCHEN.
van d'expositie van Brussel... Die loten worden j
verkocht gelijk brood... Maar wanneer zal het
groot lot toch eens door ne vlaming gewonnen
worden reeds twee malen zijn er de Walen
met weg gegaan, 't is bijgevolg 't hopen dat het
deze maal zal ne Vlaming zijn. De Kamers
zijn nog altijd bezig met 't bespreken van 't mi
nisterie van den arbeid, de socialisten doen al
wat ze kunnen om Minister Nyssens in de klee-
ren te zetten, maar ge moogt zeker zijn dat hij
er deftig en treffelijk uitkomt. Zaterdag verle
den was het hier de begrafenis van Madame
Pliilemou De Wolf... Zelden zagen wij zoo
veel volk op eenen lijkdienstonze achtbare se
nators en volksvertegenwoordigers (onzen vierden
uitgezonderd) woonden deze droeve plechtigheid
hij-
't Is 't hopen dat onze te
genstrevers 't is te zeggen on
ze liberalen en onze socialis
ten, zoowel de groene als de
roode de fameuze klopping
zullen onthouden, die ze Zon
dag in de kiezing voor den
Wcrkrechtcrsraad hebben
gekregen. --De fransche stom
boot i Wille de St. Nazaire
is over eenige dagen met man
en muis vergaan... 78 slacht
offers, 't is te wreed om op te denken De
prinses Louisa de Saxe-Cobourg-Gotha is voor
eene maand naar Cannes getrokken.. Ze zeggen
dat ze wel 82 groote koffers meê heeft waar al
hare kleedingstukken insteken... Ze spreken van
niet min dan honderd drij en twintig hoeden dat
't prinsesken zou meê hebben... Alia, alia, te
veel is toch te veel, een hoeiken voor de zomer
en een voor de winter waar al meer als genoeg.
Donderdag verleden is Mgr van Ronslé, bis
schop van Congo, naar Aalst geweest... De man
ziet er nog wat ziekelijk uit, maar dit belette
toch niet dat hij zich bij de vrienden van 'tStem-
meken opperbest heeft vermaakt.
IS
De Eerw. Broeders der Chris
telijke Scholen hebben op Sint-
Jozefsdag te Parijs tot algemeen
Oversten verkozen Broeder Gra-
briel-Marie. INinovc treurt
over het vertrek van den E. Heer
De Corte, overste van 't Kollegie, die principaal
komt benoemd te worden tot Geeraardsbergen,
maar 't is wel met redenMoge de ieverige en
volksgezinde priester veel geluk en troost genie
ten in zijne nieuwe bediening en de zegen des
Heeren zij met hem Tot Namen, zijn twee
kinderen, van 12 en 10 jaar, uit de Beenhouwers
straat, sedert zaterdag verdwenen.... Alle opzoe
kingen zijn tot hiertoe vruchteloos gebleven.
De Donchisten van Herdersem schuimbekken
reeds van woede voor't luisterrijk concert, dat
de katholieken in 't kort er zullen geven op den
koer van 't klooster De katholieken van
Aalst en omliggende zullen het zich tot eene
plicht achten op dit prachtig avondfeest tegen
woordig te zijn en zoo hunne vrienden aan te
moedigen in den hevigen en droeven strijd, dien
zij er te doorworstelen hebben. Och erremen,
te Gcdinne, twee kinderkens, broerken en zus-
terken zijn aan 't spelen... Op eens 't manneken
valt op een scherp mes, dat hij in de hand houdt
en waarvan de lemmer hem in de keel schiet...
Hij loopt naar zijne moeder, valt haar in de
armen en sterft.
Sommige gazetten zeggen
dat generaal Bouquet heel in
't kort minister van oorlog zal
genoemd worden.... Ewel,
luistert, daar en is niets van,
't is Kibeladoeken die het u
zegt. Op Zondag 27 Juni
zal er tot IHecheleu een prijs
kamp plaats hebben voor bei
aardspelers. Hopen wij dat
onze vriend De Mette, de jonge beiaardspeler van
Brussel, er den eersten prijs zal behalen. Het
gerucht loopt dat al de burgemeesters der Vlaam-
sche gemeenten tot eene vergadering zullen uit-
genoodigd worden, welke op 't stadhuis van
Antwerpen zal plaats hebben. Daar zal een
vertoogschrift opgemaakt worden voor de Ka
mers, om deze te verzoeken het wetsontwerp
Cooremans-De V riendt onveranderd terug naar
den Senaat te zenden... Er is ook spraak een
verhoor te vragen bij den Koning.
De Waal die klimt met zijne taal
Zelfs tot den graad van generaal
De Vlaming kan met zijne taal
Niet eenmaal worden kaporaal.
De dronkaard vertegen
woordigt de vierjaargetijden in
zijn hoofd; op zijn rooden neus-
tip bloeit de lente, op zijn ver
hit voorhoofd brandt de zomer,
op zijne bleeke wagen teekent
zich de herfst en zijne haren,
door eene vervroegde grijsheid
wit als sneeuw, vertegenwoor
digen den winter. Hoe zot toch Te Parijs
zijn met de vastenavonddagen wel 200 duizend
kilos confetti's geworpen... Wat een zot volk te
Parijs In de Mexikaansche stad Victoria,
op een dansfeest, had een danser eene beledigen
de opmerking gemaakt over eene aanwezige
vrouw.... Daarop ontstond er twist tusschen de
vrienden der dame en die van den danser. Wel
dra werden er van alle kanten revolverschoten
gelost en 25 mannen vielen neer, 10 dood en 15
stervend.... Daarna werd er nog met messen ge
stoken, zoodat ten slotte bijna allen gekwetst
waren.... Wat is er nu toch goeds te verwachten
van bals en dansfeesten De heer Weemaes
bestuurder van het slachthuis van Antwerpen,
heeft aan den ingang, op de voorplaats en in alle
zalen van dit gesticht, opschriften doen plaatsen
dragende de volgende vlaamsche verzen
Bloedig is uw ambt, o slachter,
Kwijt het dus met mensch'lijkheid.
Maak het einde zacht en zachter,
Van wat gij naar 't slachthuis leidt
Bindt het dier met teedre handen,
En breek vlug zijn levensbanden.
Denk, o mensch, steeds aan uw zeiven,
Want gij ook wenscht zoet te sterven.
Herdersem llci*<ler$cin 't Soldatenla-
kenen daar costumekes van maken voor on
schuldige eerste communiekantjes, dat en kan
nu toch niet zijn Noemt eenige zonden tegen
de rechtvaardigheid Onlangs ne man me 11e
frak aan van 't soldatenlaken, en 't meulenstof
lag er ne vinger dik op en nog werden de mus-
schen het gewaardief, dief!! Dijnsdag mor-
gend, 11e mensch komt daar rustig aan op de
Coupure tot Geut... Zes manskerels vallen hem
aan en hij valt ten gronde, gestoken met een
mes... De wonde wasten minste 10 centimeters
diep... Het slachtoffer is stervend. Onze vier
den en spreekt in de Kamers anders niet meer als
van zijne vrienden van Boom... Ewel, die zelfde
vrienden komen in de kiezing van Zondag voor
den Werkrechtersraad eene meerderheid van 200
stemmen te geven aan de socialisten.En nu,
Vrienden van 't Stemmeken, tot de naaste week!
Kibeladoeken.
De Burgerwacht of
Garde - Civique gaat
hervormd wordenWat
voor eene hervorming
zal het zijn Verande
ring is er noodig, dat
-bekennen wij. Gelijk
de garde-civiek nu in
gericht is, kan zij
eigentlijk niet veel
dienst bewijzen, wij
hebben dit gezien deze
laatste tijden als er
socialistische op
schudding was, zij was
niet in staat, de orde te handhaven. Men moet
toch opletten van niet te ver te gaan met die her
vorming. Daar zijn er die van de burgerwacht een
tweede leger zouden willen maken. Ja, maar zoo
kan het ook niet zijn. liet projekt van 't Bestuur,
naar 't schijnt, vraagt nog al veelmaar er zijn
reeds verscheidene wijzigingen aan gedaan, en
ongetwijfeld zullen nog aanzienlijke verandéringen
aan gebracht worden. Zoo is er in 't projekt een
artikel dat onmogelijk niet kan aangenomen wor
den
Abt. 90. Gedurende de drij eerste jaren der
inlijving kunnen de wachtenvan den eersten ban,
onderworpen worden aan drij oproepingen, om deel
te nemen aan de samenoefeningen op aangeduide
punten van het land.
De tijd van de oefeningen zal geen tien dagen
mogen overtreffen.
10 dagen van huis zijn, naai 't kamp, of naar
't een of 't ander fort. Dat ware nog al grof. 10 da
gen het werk moeten verlaten om soldaat te gaan
spelen, neen, dat kan niet gaan. Het kan zeker
wel anders geschikt worden om aan de garde-civie-
ken het noodig onderricht te geven, en de wapen
oefeningen kunnen toch wel gedaan worden zonder
daarvoor de jongelingen tien dagen lang al te trek
ken van hun werk. Wij hopen wel dat dit artikel
zal veranderd worden op zulke wijze dat er nie
mand meer zal moeten over klagen.
Verscheidene katholieke gazetten van ons land
hebben inschrijvingen geopend om de noodlijden
den ter hulp te komen. Dat is een schoon werk
van liefde. Weest bermhertig en gij zult bermher-
tigheid verwerven.
COH^O. Pater Stues, een belg, geboortig
van Meerdonck, waar zijne brave moeder nog
woont, zij is 84 jaar oud. Pater Stues vertrekt in
't kort naar Congo met Mgr Roelens, 't Is de eer
ste maal niet dat hij de reis doet naar Afrika, hij
heeft er vroeger verscheidene jaren overgebracht
als missionaris. God zegene zijne werking! Hoe
komt dat dat wij nooit niet hooren van socialisten
of liberalen die naar de wilde landen
gaan, om daar voor niet te webken
en arm te leven gelijk onze missiona
rissen
Over twee maand zijii er Belgische
metsers vertrokken naar Santourinows-
ka om de woningen te bouwen voor
't werkvolk. Do huizen van de belgen
zijn reeds in regelen in 't kort gaat de
maatschappij eeu hospitaal, eene school
en eene kerk doen bouwen binnen
eenigeu tijd zal men dan geheel op zijn
belgisch kunnen leven.Tenaaste maand
zal er waarschijnlijk nog eene compag
nie vertrekken.
zijn gedacht van zijne troepen uit Creta
niet terug te roepen, 't Heeft al te lang
geduurd, zeggen zij, dat onze broeders
onder den hiel der Turken liggen, daar
moet een einde aan komen. De Creta-
nen vragen de aansluiting bij Grieken
land, Muzulmannen zoowel als Christe
nen. De mogendheden stellen een soort
van zelfbeheer voor. Creta zou van
Turkeije blijven afhangen en eene jaar-
lijksche belasting betalen, maar bestierd
worden volgens zijne eigen wetten, door
nen prins, dien de mogendheden zouden
noemen. Griekenland en is er niet con
tent meê. De mogendheden willen nu
mee't geweld den Griek dwingen zijne
vloot en zijne soldaten weg te trekken
zij hebben de bijzonderste steden van
Creta bezet en hunne schepen omringen
de Grieksche vloot bij de minste be
weging die zij maakt zullen zij de
Grieksche vloot in den grond boren.
Het officieel blad van Peking bevat
zes kolommen belooningen van allen
aard titels, waardigheden, geele, groe
ne, blauwe knoppen, enz. enz. welke
toegekend zijn aan de vier-honderd
drie-en-twintig geneesheeren, die de
eer hadden geraadpleegd te worden in
den loop der ziekte.
Vierhonderd drie-en-twintig dokters,
en nog niet dood Wat sterk wijf is die
keizerin?
Men ziet dat de amerikaansche vee
artsen aan de onze nog een lesken zou
den kunnen gevenin 't liegen.
Ja, er zijn toch aardige patriotten m
de wereld Zooals men weet had er
kortelings te Gent, eenen grooten his"
torischen stoet plaats. De kosten wer~
den gedekt door Stad, Staat en Provin
cie, en ook door geldinzamelingen bij
de inwoners der stad Gent.
Verschillige lieden weigerden noch
tans van in den zak te schieten en zie
hier waarom
Een rijk heer schreef niet in omdat
hij.... in Juli op zijnen buiten ver
blijft.
Een ander wou inschrijven als men
hem verzekert dat de stoet langs zijn
huis voorbij zou gaan.
Een derde trok hem dat alles niet
aan
Een vierde had iugeschreven op eene
andere lijst. Bij onderzoek werd be^
vonden dat zulks niet waar is de man
mocht toch, mits eene leugen, zijnen
porte-monnaie toehouden.
Nog een zeiIk doe daar niet in meê
Waarom, mijnheer 't Is toch om
de stad te doen leven, merkte de inza
melaar op.
Als de stad niet wil leven, dat ze
dan dood valt(üfü)
Nog een voor den bouquet Ik
schrijf niet in omdat de policie mijnen
hond heeft gepakt, daar hij geenen
muilband aanhad
Een schoenmakerszoon
moest soldaat worden, maar
den vader deed eenen voetval
bij den Koning.
Mijn eigen zoons moeten dienen,
zegde de Koning.
Ja, maar, antwoordde de man,
die hebben niets geleerd en mijn zoon
is schoenmaker.
(CHINA,)
doop den Eerwcerden Min.ionnaris
E. D. B.
X. Op een kar naar Peking.
Tot hiertoe hadden wij een oprecht plezierreisken gemaakti
nu pas zouden wij gaan ondervinden wat het is, mission-
naris te zijn in het hemelsch Keizerrijk. Ik sprak daar
zooeven van voituurkens ge moet niet denken dat ze met
onze koetsen en vigilanten te vergelijken zijn, 't is anders niet
dan een vierkante houten bak die op twee lompe wielen
loopt, 't gelijkt wel aan onze driewielkarre, met dit verschil
dat zij van boven met eenen blauwen katoenen doek dicht ge
maakt zijn de as is van hout geen apprentie van ressorts,
(dat ware hier te kostelijk en tevens te gemakkelijk, zeggen
de Chinezen),van binnen is er hoegenaamd geen zitsel of
banksken in, anders niets dan den blooten boom van de kar,
waarop men zich, voor willen of niet, op zijn kleermakers
möet neerzetten 't was in die meubelkens dat wij 's morgens
te midden der duisternis sen de straten van Tien-Tsin doorre
den, weldra naakten wij de poorten der stad waar wij eene
rivier over moesten hier ten minsten was er eene brug, maar
eene Chineesche, wel te verstaan, 't waren niets dan kleine
schepen, 't een nevens het andere geplaatst, die de brug uit
maakten telkens dat ons karreken van 't een schip op het
andere kwam, kregen wij eenen zoodanigen schok dat wij met
eene ware nieuwsgierigheid naar onze ribben voelden, om ons
te verzekeren of er niet eene van hare plaats geschoven was,
nogtans dit was nog niets, vergeleken bij 't geen ons te wach
ten stond. Nauwelijks waren wij in het veld gekomen ol de
droevige toestand waarin de wegen zich bevonden, die verre
was aangenaam te zijn, dan weer schoot het eene wiel bijna
tot aan de as, in eenen wagenslag, dan weêr het andere op
sommige plaatsen vielen zij alle twee in de diepte met de droe
vigste gevolgen, van dan eens ons hoofd tegen de wanden der
kar te slagen, dan onzen rug tegen 't schutsel te werpen, enz.
Men zegt dat de Chinezen daaraan gewoon zijn en dat de
grootste schokken niet in staat zijn van ze te doen bewegen
wij, waren ongelukkiglijk novicen in den stiel wij vaarden er
ook na. Als dit spel zoo eenige uren geduurd had, wierd ik
het toch zoo moe, dat ik verkoos van te voet te loopen, dit
was voorzeker veel gemakkelijker, maar dat kon weêral niet
overeenstemmen met, den spoed dien wij genoodzaakt
waren te nomen, om in twee dagen de 25 a 30 uren te doen
die ons van Peking scheidden als ik stapte, moesten onze
muilezels ook stappen en zoo verloren wij natuurlijk veel tijd,
dat kon of dat mocht niet zijn. Ik nam dan al mijnen moed in
mijne beide handen en ik plaatste mij op mijne pijnbank
terug, waar natuurlijk het lief spel van daar zooeven mij met
dezelfde geschenken kwam overladendezen keer vond ik eene
de groote verzachting en troost in een gedacht dat O. L. Heer
mij gafDaar wij juist den Goeden Vrijdag waren stelde ik mij
het Bitter Lijden van Jesus voor, en mijnen schijn van lijden
met zijne onbegrijpelijke smarten vereenigende, verheugde ik
mij, van met Jesus en voor Jesus deze kleine moeielijkheden
te mogen onderstaan. O beklaag mij niet want dit gedacht
alleen schonk mij zooveel geluk dat ik zou gewenscht hebben
van duizendmaal meer te lijden, zoo zoet scheen mij den Kelk
dien ik van verre met mijnen Heiland meêdeelde.
Een weinig voor den middag, hadden wij reeds een ongeval,
aan iedere kar waren er twee muilezels gepannen, maar som
migen zagen er zoo kamank en versleten uit, dat zij veeleer op
hunne plaats in de slachterij zouden geweest zijn dan voor
onze voituurkens die van Confrater Verellen bijzonderlijk
hadden een deerlijk voorkomen ook het duurde niet lang of
een zijner dravers gaf de pijp aan merten, hij viel, om nim
mermeer op te staan, het arme beest stiert eenige oogenblik-
ken daarna. Daar begonnen de miseries reeds, nu moest er
eene kar met éenen ezel vooruit, dit zou natuurlijk den gang
onzer karavaan niet verrapperen, (nogtans O. L. Heer voor
zag er weêral in), men spande voor de kar van Confrater
256
Hou 1 klonk zijne stem Het kwam me voor,
dat er iets ongewoons op de draagbaar omging.
De groep bleef staan en Walter, die een mogelijk
herleven van Disdeer naar alle duivels wenschte, deed
van op de hakkenei, de vlam over de berrie waaien.
Boudewijn trok de oogleden van den spitsboef open nog
waren de kijkers glasachtig als die eens drenkelings hij
beluisterde het hartgeene klopping was hoorbaar. Had
hij ^Slroomd of de schijndoode pas den laatsten adem
uitgeblazen
Hij is naar de maan lispelde Walter en jubelde.
Trof daar straks geen zucht uwe ooren vroeg
de verwonderde Bottelier.
Albrecht schudde ontkennend het hoofd doch herinnerde
zich onwillekeurig het spreekwoord onkruid vergaat niet.
Uw zenuwgestel is het spoor bijster, Mher Boudewijn.
Wat ge hoordet, was de wind, die weer door de takken
giert, n legde Walter uit.
Men nam weer zijnen gang naar Aalst heen.
Gaf Disdeer inderdaad den geest Wat er ook van
zij, zeker is het, dat Boudewijn, ofschoon hij het oor nu
en dan scherpte, geene beweging of ademhaling op de
berrie meer waarnam.
Keeren wij eenen stond tot Iwein terug.
Wij stipten bereids aan hoe het gelaat van den
Aalsterschen burchtheer, bij het verlaten van 's Graven
steen, schielijk verdonkerde toen hij aan Lauretta dacht.
Zijns ondanks, werd hij door angst en vrees bestookt.
Niemand wou hij nog ter sprake staan, besteeg zijn
Arabischen hengst en rende in volle vaart Aalstwaarts.
Hoe gezwind het edel dier, op haver verhit, zijnen stal
tegemoet snelde, nog gaf Iwein het de sporen. Hoe loom
schijnt paardenvlugheid als men, door het tempeest der
hartstochten voortgezweept, met zijne gedachten naar de
bestemmingsplaats vooruitholt I
Toen de graaf het slot binnenreed, was zijne ver
loofde aireede één uur vertrokken.
