Reisje per Velo,
Eene gevaarlijke Luchtreis.
Rampen, moorden,
ongelukken.
Nieuws uit Aalst.
men, en meestal de winkels door Compagnies open gehouden,
drijven daarbij nog wisselzaken die de geldverdragingen voor
de Mission narissen bijzonderlijk vergemakkelijken. Lijdt gij
bijv. in uwe Residentie gebrek aan sapeken, verkeert uwe
Christenheid door overstroomingen of hongersnood in den ui
tersten nood, gij springt maar te paard om uwen Bisschop
over de noodwendigheden te gaan waarschuwen.
(Wordt voortgezet).
Het Vlaggefeest. Onze belangrijke
gemeente was Zondag getuige van eene
schoone katholieke betooging.
Een prachtig feest is er gevierd, begunstigd door een uit
muntend weder en bijgewoond door duizenden vreemdelin
gen. Zaterdag avond aangekondigd door feestgeschut en
klokgelui, wapperden er Zondag morgend ontelbare vlag
gen aan de gevels.
Onze achtbare burgemeester-volksvertegenwoordiger M.
De Kepper, heeft de maatschappij van Ouderlingen Bijstand
waar talrijke werklieden van deel maken, een overschoon
vaandel geschonken en ter hand gesteld, ten teeken van
aanmoediging voor deze nuttige inrichting, waar hij zooveel
goeds van verwacht.
Ten 2 uren trok een stoet, met muziek aan het hoofd,
naar het Statieplein, om de deelnemende maatschappijen af
te halen. Niet min dan 64 genootschappen waren er opge
komen. Onder deze telden wij de Vrede's van Antwerpen,
Gildenhuis van St Nikolaas, Temsche en anderen, waarbij
er niet minder dan 30 maatschappijen van muziek en zang
gerangschikt waren.
Na de verwelkoming trok de stoet, die eene aanzienlijke
lengte had, de bijzonderste straten der gemeente door. Het
was omtrent 4 uren toen de stoet in de kerk was. De vlag
gen der maatschappijen werden als in een trophée op het
hooge koor geplaatst, wat een prachtig vertoog opleverde.
De E. H. Van Haelst, pastoor, wijdde de vlag volgens de
kerkelijke ceremonieën, waarna de E. H. De la Royère,
onderpastoor in de decanale kerk der stad St Nikolaas, den
predikstoel beklom.
Spreker stelde het belang voor, dat Z. H. den Paus hecht
aan de- werkliedenvereenigingen, die, volgens de voor
schriften zijner Encycliek, zich onder den standaard der
Kerk vereenigen om door spaarzaamheid en zelf-hulp el
kander onderling bij te staan en hunne zaak te behartigen.
Mochten wij hier de schoone redevoering van den voor
namen kanselredenaar aanhalen, het zou ons te ver leiden.
Toen de plechtigheid in de kerk afgeloopen was, trok
men naar het lokaal van den Onderlingen Bijstand.
Daarna begon het festival. Op de Marktplaats, St Pieters
plein en IJzerenwegstraat waren kiosken opgericht.
Op elk dezer verhoogen konden 10 maatschappijen van
harmonie, fanfaren en zang hunne stukken uitvoeren, waar
mee er dadelijk aanvang genomen werd.
In het lokaal van den Katholieken Kring werden de eere
metalen aan de maatschappijen, die aan den stoet deelgeno
men hadden, uitgereikt. Kortom, dit feest strekt tot eere
van zijne inrichters en is ten volle gelukt met het bewijs
dat onze gastvrije gemeente ten alle tijde zich weet te on
derscheiden om een gulhartig onthaal te geven aan de inwo
ners van steden en dorpen, die ons met een bezoek veree
ren.
Dinsdag namiddag, rond 4 uren, zag de
menigte, die in de hovingen der Tentoon
stelling van Brussel was, den vastliggen-
den luchtbal met buitengewone snelheid
dalen. De ballon bevond zich op eene
hoogte van 400 meters, toen er een onge
val, door eenen windslag veroorzaakt, ge
beurde. Het volk kwam langs alle kan
ten toegeloopen.
Men zag den ballon rijzen en dalen zon
der dat men er in gelukte de koord te
grijpen, die de luchtreizigers uitgeworpen
hadden. Rond half vijf viel de ballon in
de boomen, nabij de Taverne Gruber. Ee-
nige mannen grepen de koord, doch zij
werden omvergetrokken. De ballon steeg
opnieuw tot eene groote hoogte men
trachtte hem in de omheining te brengen
bij middel van den kabel, waarmede hij vast was. Al de rei
zigers zaten op den bodem der mand neergehurkt alleen de
kapitein, die eene vlag zwaaide en een priester stonden recht.
Eindelijk gelukte men er in den ballon neer te halen en aan
de ijzeren kabels vast te leggen. Al de reizigers, uitgenomen
depriester, waren bleek en beefden.
297
ineengedrongen, gebult, scheefgebeend ventje stoutweg
die heeren naderde en hun gemeenzaam de hand drukte.
Dien vossen knuist had hij te Aalst nog gezien, dacht
de vedelaar. Een verrader was het wellicht. Deze veron
derstelling ware voorzeker in 's mans geest tot vaste
overtuiging gedijd, had hij het gesprek kunnen afluiste
ren, welk tusschen beide aanzienlijken en den haveloozen
Ivo want Ivo was het werd gehouden.
Vrienden, begon het dikkerdje en hield schie
lijk op te spreken Waarom, graaf, zet ge een gezicht
zoo zuur als een azijnvat Zijn zij geen vrienden, die
malkaar dienst bewijzen Oude kennissen lappen alle be
leefdheidsvormen achter de hielen, niet waar, Rambold?
Indien ge mij trotsch bejegent of op de teenen "wilt tre
den, trek ik met het ingewonnen nieuws weer huis
waarts.
Willem verbeet zijnen wrevel.
Ha, gij hebt nieuws? vroeg Rambold vriende
lijk en liet wat geldstukken in Ivo's zak glijden.
Dezen namiddag, omtrent vier uren, zullen de Vla
mingen hier zijn.
Ten getale van viel Willem haastig in.
Vier duizend.
Vier duizend 1 herhaalde Willem gejaagd en
stapte plotselings naar de hoofdmannen, gaf hun bevel in
aller ijl uit den omtrek al de oorlogsdrommen naar Ie
peren op te roepen. Derwijze mocht hij op een twaalf
duizend wapenknechten rekenen, om desnoods zijne booze
inzichten door te drijven.
Die hooghartige loopt weg zonder de boodschap te
betalen, preutelde Ivo, wilde op den vorst afschieten,
bedacht zich evenwel en stak naar Rambold de hand
uitGeef in zijne plaats. Die hulster noch bulster
heeft, kan toch voor niets niet werken.
Gij doodarm Hum 1 hum I
Ik heb huis noch kluis, Mher Rambold.
,WeI wist de ridder allerbest, dat Ivo een potter
De geestelijke sprong de eerste uit
de mand de andere reizigers werden
door do bedienden uit de mand geno
men zij konden nauwelijks op hunne
beenen staan van den doorstanen
schrik. Buiten den E. H. L'honneux,
krijgsaalmoezenier, bevonden zich nog
tusschen de reizigers M. en mad. De
Smet en hunne twee kinderen van Brus
sel en M. Victor Borlee, wisselagent te
Namen. De E. H. L'honneux verklaar
de dat hij geen oogenblik schrik door
staan had.
De kapitein van den ballon, M. Eug.
Bode, schrijft de plotselinge en blik
semsnelle daling toe aan een wind, die
opeens van boven naar onder waaide,
liet volk juichte de geredden toe. Het
ongeval, dat erge gevolgen had kunnen
hebben, heeft, zooals te begrijpen is,
eene groote ontroering teweeggebracht.
"Povlrriv Tist. Zaterdag zal er u
J. til lOlliets geworden Zau_
der. Beloven, maar anders niets, hé
Suoeck. Wij zouden u op de duimen
moeten kloppenl B. Zoo moest het al
tijd zijn, hé Velm. Doen z'er gin
der ook brokskens op Domien.
g'En zult niet verliezen met wachten.
Melle. Hoeveel kost zoo een pelerinne-
ken?... 14 fr? Flisken. Is het alver
zonden?— Hum. De Confrérie groeit
geweldig aan sedert dat ge bijgevoegde
sekretaris genoemd zijt.
•«50-
Te Calmpthout eene broedermoord
gepleegd, en dan nog al waarlijk op nen
wijk die de Acht Zaligheden heet. Frans
Weesenbeeck, werkman aan den ijze-
renweg, bad twist gekregen met zijnen
broeder Zondag avond. Nijg gekeven,
maar eindelijk toch gaan slapen. Maan
dag morgend kwam Frans bij zijnen
broeder die op 't veld aan 't werk was.
De kijverij herbegon en 'tging zoo ver
dat Louis zijnen broer Frans met een
houweel den kop in sloeg. Hij was dood
op den slag. Welke droefheid voor die
ouders 1
Een vent, tot hiertoe nog onbe
kend, heeft Zondag in den nacht, als er
niemand aan dacht, een kardoes ge
smeten, van dynamiet, ge moogt het
weten, in 't huis van eenen negociant,
die heet Syndic Constantde deur en
de vensters vlogen iu duizende splin
ters, maar niemand is er dood, noch
man noch vrouw, noch klein noch
groot.
Wat voor ne wereld wordt het nu
tochmen hoort niet meer als van
moorden en stelenFrederik Verheggen
en zijne vrouw giugen Zondag naar de
koersen van Wynghene en lieten hun
klein kiud 't huis onder de bewaking
vaneen knechtje van 13 jaar. Als zij
weerkwamen vonden zij in de keuken
den jongen vermoord liggen. Hij had
verscheidene groote wonden aan het
hoofd, de hersens lagen bloot, heel het
gezicht was doorkerfd. Nevens het
knechtje lag 't kindje te spelen in
'l bloed. Eenige kassen waren openge
broken en er was eene som van 90 fr.
gestolen. Diefstal is dus de oorzaak ge
weest van de moord.
Te Sutendael, in Limburg, zijn er
dieven gedrongen in 't klooster der
Zusters, maar zij zijn moeten vluchten
eene zuster, die gerucht gehoord had,
was opgestaan en had beginnen te bel
len 't geen de dieven verjaagd heeft.
Denzelfden nacht is er gestolen in
de pastorij van Lancklaer, eene kas ci-
garen en eenen portemonnee met 2,50
fr. in nog den denzelfden nacht heb
ben dieven in de hei berg Het hotel de
la Porte de lade geledigd, waar 50 fr.
in lag en eenige flesschen wijn uit den
kelder meegenomen.
De dader, die
Zondag nacht te
Wynghene de
moord begaan heeft
waar wij hooger
van spreken, is aan
gehouden. Zijn ei
gen vader heeft hem
bij 't parket komen
aanklagen, 't Is ne jonge schurk van
16 jaren. Hij heeft aan zijn vader,
zonder pinken verteld hoe alles ge
gaan is dat hij de man en de vrouw
Verheggen had zien weggaan, dat hij
wist dat zij geld hadden, want hij had
vroeger bij hen gewoond dat hij van
zin was van te stelen; maar in de keu
ken vond hij den koeijongen met het
kind, die hem vroeg waar hij naar toe
ging. Verschrikt en bevreesd van ver
raden te worden, sprong hij op den
koeijongen en bracht hem 26 messte
ken toe. 26 messteken 't Is te
wreed
Dijnsdag morgend is hij gehaald
door de gendarmen.
't Volk was zoo verbitterd, dat men
hem wilde vermoorden, de leelijke
sloeber dat hij is
Te Brussel liep er maandag nacht
ne vent boven op het dak van een huis
van den Waterlooschen steenweg en
stond er te schermen en te roepen van
vechten en oorlog. De man was' krank
zinnig en men heeft de grootste moeite
der wereld gehad om hem beneden te
krijgen.
Hij was een Grieksch generaal, zegde hij en als
mén hem wilde vastgrijpen, dreigde hij van 't dak
te springen. Zij hebben hem moeten wijs maken,
dat een regiment vrijwilligers hem verwachtte en
zoo hebben ze hem mede gekregen.
Feest der Iwcinszonen. Zondag laatst
vierde de Maatschappij De Iweinszonen haren
naamdag. Des morgens trok de maatschappijmet
vaandel aan het hoofd, naar St Martenskerk, al
waar om 10 uren eene plechtige Mis gecelebreerd
werd door den E. II. Vlerick. Des 's avonds, om
7 uren, vergaderde men in den Katholieken Kring,
Groote Markt, alwaar aan de Leden een lekker
avondmaal werd aangeboden, opgeluisterd door
eene symphonieafdeeling, onder de kundige leiding
van den heer Karei De Mette.
Een heildronk werd ingesteld door den heer Ka-
rel De Vis, Provinciaal Raadslid, aan den heer
Burgemeester Gheeraerdts, voorzitter der maat
schappij, welke de algemeene toejuichingen ver
wierf. M. de Burgemeester bedankte den heer De
Vis en de vergadering en stelde, op zijne beurt,een
heildronk in op de Eendracht en den Voorspoed
der Maatschappij De Iweinszonen.
Na nog eenige arias, uitgevoerd door de Sym
phonieafdeeling en eenige vaderlandsche liedjes,
gezongen door sommige leden der Maatschappij,
eindigde het prachtig avondfeest, getuige van de
broederlijkheid dor verschillige standen, die er
deel van maken. Medegedeeld.
Zondhigrust. Zondag aanstaande is de
Apotheek open van M. Van Caelenberg, Kattestr.
Stedelijke Werkbeurs. Bieden zich
aan 2 magazijnbedienden, kunnende Fransch en
Vlaamsch 1 goede hovenier 1 letterzetter 2
voermans 1 daglooner voor nen halven dag.
Worden gevraagd 5 bottinnenstikkers of stiks-
ters 3 schrijnwerkers 1 schrijnwerker voor het
Huis Blondeel te St Pieters-Jette 2 kleermakers,
een volle en halve gast dienstmeiden voor binnen
en buiten de stad.
Beste Vrienden, alvorens
er van onder te trekken,
heeft het Velomanneken ee
nen plicht te vervullen, na
melijk, den moedigen Kath.
Trompcttersclub uit den
grond des harten te bedan
ken voor de prachtige sere
nade, welke zij voor het bu-
reelder Volksstem heeft ge
geven. Hun affaire was op
perbest eii heel de Katte-
straat blijft er met den grootsten lof over spreken.
Beste dank, dappere Trompetters Tracht van op
het ingeslagen pad voort te gaan, 't is te zeggen,
van meer en meer de schrik der Donchistenkliek te
worden en ons dusdanig te helpenom zoohaast
mogelijk Jambonus op te laten Dit gedaan
zijnde, sjoeven wij er om half twee van door, de
wind al achter.... Wij vliegen de Molenstraat af en
rijden voorbij Chipka, waar ge tot buiten toe
hoort kermen en alermen, brieschen en knarsetan
den, nog altijd van arrage, schaamte en spijt over
den eindeloozen stoet van onzen Werkmanskring..
Die boulvard Gheeraerdts, langsheen de f'ris-
sche boorden des Denders, zou dat niet de schoon
ste wandelplaats onzer stad zijn Dat groen der
jeugdige boomjes, dit weelderig Denderloover, 'tis
al wat verrukkelijk is 1... En van gboen spreken
de, Kibeladoeken vertelde mij, dat er in de druk
kerij van 't Stemmeken een nieuw kluchtig liedje
verschenen is Al de Groenen moeten naar den Con
go zoo heet het en er staat van boven nen groe
nen hond op die een wilt hebben, hij mag er om
komen aan den geringen prijs van niemendallen.
Nu schieten wij ons den Brusselschcnstccn-
weg op, die oude vermaarde baan, zoo rijk aan
legendarische vertellingen.... Er komen ons rei
zende passanten tegen, arme creaturen, een soort
van lepeldegieten, stoelvlechters, ketellappers,
kristene slaven, zou Pie zeggen ze zijn afgemat;
misschien hebben zij honger en dwalen zij naar de
stad Aalst om voedsel en nachtverblijf... O kriste
ne liefdadigheid, wat zijt ge edel en verheven Ge
zegend de hand, die geeftEn zou ne mensch er
hem geen kwaad bloed inmaken, als ge bepeist,
dat de Donchisten niet willen dat den armen mede
broeder geholpen worde en gedurig onze Priesters
belasteren, die hunnen laatsten cent aan den nood
lijdenden sturen, ja zelfs, bij de rijken gaan bede
len!! Voor de Daensen mag het volk niet gehol
pen worden, het zou moeten Honger lijden, opdat
zij des te gemakkelijker het volk zoün kunnnen
bedriegen.... Ta, ta, ta laat er ons van zwijgen,
of wij geraken heel en al van onzen center.
Aan onzen rechten kant sjoeren wij met welbeha
gen naar Erembodcgcm, met zijnen ieverigen
Herder en zijne trouwe lezers der Volksstem
links, tusschen boomen en groene koornvelden,
ligt het volkrijk Mijlbeek, stil, kalm en rustig...
Mijlbeek, de zetelplaats der Ware Dompersmet
uwe begankenis naar de schoone Grot van Lour-
des, wij groeten u van verre. En thans zijn wij
met ne wip Vlaanderen's grenzen over en in éene
vlucht op Brabant's grondgebied:.. Daar staat de
arduinen grenspaal, op Bouchautberg.ttouc-
Iioutberg waarvan de Aalstenaars zooveel
spreken en wij, nog kind zijnde, zoo menig werf
hoorden van gewagen.... Afgestapt, wat gerust,
geen huizen in den omtrek, geen landslieden op 't
veld alles stemt hier tot mijmeren; onze oogen,
dwalen over den natuurrijkdom, die ons omringt en
onwillekeurig denken wij aan den Cipier uit de
Groote Bende van Jan De Lichtedie van op de
gaanderij van ons Belfort, over deze plaats aan den
beruchten rooverskapitein volgenderwijze sprak
Plaats u nevens eenen der windmolens, die den
berg bekronen en vandaar ontplooit zich het prach
tigste landschap van ons Vlaanderen. Het is daar
dat Vlaanderen eindigt en het bergachtig deel van
het land begint. In de verte, links, ontwaart gij de
steden Geerardsbergen en Ninove, bij den oever
van den Dender, die, kronkelend, een onafmeetba-
re oppervlakte bespeelt, 's zomers groen en krie
lend van hoornvee, en 's winters een even onmeet
baar meer uitmakende. Vóór u, in de verte, ont
dekt gij, bij helder weder, twee zwarte punten, die
zich oplossen op het blauw des gezichteinders het
zijn de torens van St Baafs en van St Pieters, te
Gent. Rechts hebt gij de schoone abdij van Affli-
ghem en achter u, het diep en somber woud, het
Afflighembosch, onder wiens stil en geheimnisvol
lommer het vermaard Benediktijnerklooster een
zaam is neergezetenEen tafereel, gelijk een
schilder er geen kan uitvindenEn, als gij daar
staat, op Bouchautberg, wend dan uwen blik recht
uit en de aloude stad van Aalst zal u tegenlachen
als een bloemtuil in een groen tapijtEn, tus
schen den berg en de stad, tusschen de boomen
door, elk op een half mijl afstands, zult gij zien op
rijzen de torentjes van drie kasteelen het zijn de
heerlijkheden van Erembodegem, Mijlbeke en
Moorsel... Maar de tijd staat niet stil en wij
moeten vooruit. In 't voorbijrijden lonken wij naar
't heerlijk kasteel der heeren Vcrbrugfflien, die
manhaftige Katholieke Strijders... Onderwege, het
vrouwvolk, dat, aan de deur, op 't kantkussen
werkt, ieverig, eens even naar 't Velomanneken
opsjoerende. HaltHekclgcm Wij staan
stil aan de herberg, waar de zandtapijt te zien is
een smakelijk pintje gedronken en eens het hoofd
in de aanpalende kamer gestoken op den grond
eene tapijt, door eene juffer des huizes, met de
hand, uit gekleurd zand, gelegd eene samenstel
ling van medalj ons met de portretten van Cour-
tois, Pitje Snot en tutti quantiallen van treffende
gelijkenis. En geen fradeering, zeë, allemaal in het
zand Alia, 't is de moeite weerd om zien. Ons
horlogie wijst 3 uren en een kwaart links inge
stegen en voor onze oogen rijst het Klooster van
Afriighcm op van verre ziet ge de stukken der
afgeschoten muren der oude abdijO, duurbare
puinen, wat al droeve herrinneringen roept gij
niet in het geheugen Den 11 November 1796,
wannéér het gebulder der kanonnen over deze
vlakte weerklonk en de goede monikken werden
verjaagd Van 1796 tot 1869 bleef het hier
droef en doodsch van jaar tot jaar brokkelden
de puinen af en de ouderlingen vroegen weenend
Gaat Afflighem geheel en gansch verdwijnen
Doch, neen, God dank I Den 4 Februari 1869 wer
den de overblijfsels aangekocht en den 5 Maart
daaropvolgende nam men bezit van 't klooster
in September werd de kapel gewijd en in 1880 de
j nieuwe schoone kerk... Lang hebben wij de pui
nen aanschouwd, want wie verzekert, ons of de
knagende worm des tijds, hun laatste spoor niet
bij een volgend bezoek zal gansch bijster gemaakt
hebben Wij gingen rechtover de kerk in eene
herberg braaf en geklapzaam volk, die Braban
ders Ook in de kerk der Benediktijners geweest;
z'is gebouwd en gemeubleerd in zuiver Gotischen
stijl, alle overdrevene pracht ter zij gelaten, is het
er desnietaltemin zoo proper als in een Hemelken;
wij zagen er een schoonen predikstoel en dito
kruisweg, ook twee moeders, die met hunne kin-
derkens te zegenen kwamen. Een stuk op d'hand
gegeten en en avantrecht naar MeldertDat
is nog al een tapje hoor ik mijne Vrienden uit
roepen. Jaat, maar ge moogt niet vergeten, dat er
't veloken van door sjoeft gelijk een schietspoel
door 't getouw.... Laat zien,... 't is half 5 en ten
half zes staan wij met onzen neus voorden vijver
van Meldert nen vijver, zoo breed als de Schelde
tot Temsche... Wij moesten er een pak doodsbeel
dekens bestellen (extra schoon en goedkoop ge
drukt op ons Bureel) en spraken er met eenige
landbouwers, die ons verklaarden, dat tot Meldert
al de donchistengazetten op den mesthoop gesme
ten worden, alhoewel ze gratis uitgedeeld worden
die gazetten zijn door onzen Bisschop gedoemd,
zeiden ze. Bravo Bravissemo Dat is verstandig
gesproken Een weinig daarna rijden wij nevens
het oud kasteel van Moorsel, den eigendom der
edele familie vander Noot wat prachtige aanblik:
rondom in zijne wallen, waarop witte zwanen sta
tig zweven, die oude valbrug, schoone torentjes,
rijke serren, breede dreven, met eeuwenoude boo
menmaar, 't en zijn ai te maal die zestien en
hal ven nietwij geraakten tot Moorsel bij volk
van kennis en ons van verre ziende afkomen, rie
pen zij fie van de katholieke Trompetters
van AalstEr werd daar natuurlijk eentje op ge
pakt de Vrienden van Moorsel belastten mij van
toch wel de complimenten te doen aan de Leden
van den Club en bijzonderlijk aan het Krom Trom-
petterken(de schrik der Donchisten) en.... met de
beste heilwenschen beladen, ben ik de Moorsel-
schebaan afgestermd en kwam ik ten 7 uren thuis
waar ik op mijn kamertje klom, de pantoffelkens
aantrok en het pijpje ontstak
Als het werk is afgedaan,
Mag men wel ter ruste gaan
En een lekker pijpje rooken
Met de oogen toegeloken.
Rust na arbeid is zoo zoet,
't Pijpje smaakt dan dubbel goed.
VELOMANNEKEN,
