IWEIN VAN AALST. 3' JAAR UT 136. KIBELADOEKEN a ZATERDAG 14 AUGUST! 1897. ACHT-UREN-WERK. EEN SCHOON VOORBEELD. GELEERD ZIJN. BureelLeopoldstraat, 19, Aalst Dr Is. Bauwens. A bonnemen ten Goud, Goud Werkmanspensioenen en verzekering. Een abonnement voor gansch België, franco te huis, kost 2,50 per jaar. Voor Europa en de andere werelddeelen 4,50. Alle brief wisselingen moeten ons voor woensdag middag besteld zijn Pakken en hrieven moeten vrachtvrij toegezonden worden. Ongetee- kende brieven worden geweigerd. Aankondigingen 15 centiemen den regeldikwijls te herhalen 10 cenf Verzekerde ruchtbaarheid. Ten Bureele der Volksstem gelast men zich met alle slach van druk werken, zooals doodbeeldekens, rouwbrieven, facturen, kerkwerk, enz., aan zeer lage prijzen. Schoone keus van schoc .gerief voor scholen, kloosters en penslonnaten. Op aanvraag onmiddelijk te verkrijgen alle soorten van leesboeken, enz. Voor prijsboeken vrage men den cataloog. Al onze trouwe Lezers zullen ons Bureel indachtig zijn. Bebel, een der voornaamste hoofden van de Duitsche soci alisten, wiens meening en woord in de socialistische wereld overal veel gezag en invloed heeft, behandelt in een tijd schrift Die Zeit den acht-uren-werkdag. Het is genoegzaam bekend, dat de socialisten onder an dere eischen, ook dezen stellen dat een werkman ten hoogste 8 uren per dag mag werken. Om dien eisch kracht bij te zetten is het socialistisch feest van den i Mei ingevoerd. Welnu, ziehier hoe Bebel over dien acht-uren-werkdag en al dat gesprek, dat er over gemaakt wordt, oordeelt Die gansche zaak is slechts bedrog en misleiding, waar van de socialistische leiders zich bedienen om propaganda te maken en het volk op te maken. Verders zegt Bebel, dat erin Duitschland onder de werklieden een groot getal tegenstanders van den achturi- gen werkdag zijn. En dan schrijft hij letterlijk Onder de woordvoerders van de duitsche socialistische partij zijn er velen, die het onmogelijk achten nu reeds den achturigen werkdag in te voeren zij maken alleen propagan da mor de invoering om te gehoorzamen aan de besluiten der socialistische kongressen. Zonder geestdrift, zonder overtuiging prediken zij den werkdag van acht uren. Zij twijfelen er zeer ernstig aan, of het mogelijk is, plotseling, of zelfs geleidelijk den werkdag, die nu ntot 12 uren duurt, tot 8 uren te herleiden. Waaruit men dus ziet, dat Bebel aan de socialistische lei ders vlakaf verwijt, dat zij tegen hun overtuiging spreken en handelen, iederen keer dat zij de werklieden den achtu rigen werkdag voorpreeken. Doch nog bitterder pillen geeft de groote Duitsche leider zijne collega's te slikken. Vele socialistische hoofden, zegt hij, zijn overtuigd dat, eene groote vermindering van werkuren zekere takken van nijverheid totaal kan ten gronde richten, en zelfs voor de kleine huiselijke nijverheid een waar onheil veroorzaken. Dat wil zeggen Vele socialistische hoofden zijn overtuigd, dat zij talrijke nijverheden zouden vernietigen, indien zij haar den GESCHIEDKUNDIG VERHAAL DOOR «Wat bedronken gezicht heeft die dikbuik «Wat perkamentachtige tronie die sprinkhaan Deze en meer gekruide scheldwoorden werden Walter en Disdeer door het gemeen naar het hoofd geslingerd. Hoe hun de handen ook jeukten om hier en daar een pak slaag te geven, zij moesten hunnen toorn verbijten. Reeds hadden zij, gram te moede, een eindje weegs voort gereden, als zij, aan eene kruisstraat, een grooten toe loop van poorters bemerkten. De menigte stroomde er dra derwijze toe, dat de doortocht der ruiterbende heel vêr§perd werd. Een uitbundig gelach, gepaard met ijse- lijk gevloek, steeg uit den volkshoop, terwijl de uitroe pingen weerklonken: Die kan zijne kaken roeren zoo ter tong zijn!.,, zóo goed gemond zijn!... Durft nog eens slaan?... Nijpt hem dood!... Wie had het gepeupel doen te hoop komen? Wie was zóo goed van den tongriem gesneden „Dat ook vroegen Walter en Disdeer zich af en wil den tot midden in de groep dringen om den ruststoor- der bij den kraag te vatten. Maakt plaats schreeuwde de dikbuik. Uit den weg riep de magere neuzend. Hoe verbaasd stonden beiden te kijken, als zij van verre Ivo erkenden, die er vinnig aan het kijven was en stok- en kwinkslagen uitdeeldeNu zouden zij den schelm snappen Edoch, het kaboutermanneken was hun te vlug. De bevelen hadden hem immers waarschuwend in de ooren- geklonken. De knuist keerde zich plotselings om, hurkte, sloeg schaterlachend op zijne dijen en riep, ter wijl hij achtereenvolgens den wijsvinger naar Walter en Disdeer uitstak Menschepmenschen welke neuzen achturigen werkdag opdrongen, en dat zij der halve aan duizenden werklieden het brood uit den mond zouden rooven. En niettegenstaande dit alles gaan die overige volksvrienden voort den acht-uren-werkdag door woord en schrift, door gewoel en gewroet, als eene weldaad voor de arbeidende klas aan te prijzen en tot werkelijkheid te maken. En dit alles tegen overtuiging Als willooze slaven volgen zij blindelings de voorschriften der socialistische kongressen, en trachten duizenden goedertrouwsche werklieden tot den hongersdood te brengen Wat gewetenloos bedrijf En let wel op, lezers, het en is geen vijand der söcialisten, die zulks zegt, neen, het is een socia list van zuiver ras, een socialist, die sinds lange jaren in 't socialismus leeft en tiert, en dus in al de geheimen van socialisme en socialisten is in gewijd. Hij is zoo een soort van paus onder de socia listen Onthoudt het wel, werklieden Als een apos tel van de acht werk-uren bij u komt, om u dat ding aan te prijzen, dan weet gij wat vleesch gij in de kuip hebt. Dan weet gij, dat die volksbedrieger u iets komt aanbevelen, dat volgens zijn eigen overtui ging u en uwe familie tot hongerlijden doemt. En nu zult gij wel zoo verstandig zijn, om voor den broodroover uw oor en deur te slui ten. En men denke niet, dat wij dit schrijven om dat wij den werkman den achturigen werkdag niet zouden gunnen. Verre van daar Indien er mogelijkheid bestond dien werkdag in te voeren, zouden wij met allen nadruk iedere poging, in die richting gedaan, ondersteunen. Doch dit is niet mogelijk. De invoering van zoo eenen werkdag zou dui zenden en duizenden arbeidershuisgezinnen tot den bedelkorf en tot hongerlijden brengen. En het is om die reden, en die reden alleen, dat wij het oordeel van Bebel hebben meegedeeld, ter waarschuwing van de lichtgeloo- vige werklieden tegen het bedrog der socialisti sche hoofdmannen. Jefken. Een abonnement op De Volksstem van nu tot 31 December kost slechts 1,0» fr.de Vrien den zijn verzocht het voorts te zeggen. Dat elk zijn devoiren eens doe om al ware 't maar éen enkel lezerken bij te krijgen -en ons getal ware verdubbeld. Allo, Vrienden, aan 't werk 1 De canadeesche gazetten staan vol bijzonderhe- heden over de nieuw ontdekte goudmijn in Ca nada. Het goud ligt daar te scheppen, zoo verhaalt men, en zelfs bergen en rotsen zijn slechts groote goudklompen. Het is daar een toeloop zonder einde, van uit al le streken en gewesten, vooral uit de Vereenigde Staten De overheden hebben vermaand dat men voor zichtig moest zijn, dat de reize lang en de streke woest is. Zij hebben ook gezegd dat er veel deugnieten naar het goudland trekken en dat er gebrek zal komen. Maar het baat al niet. Te voete en per schepe, vallen er daar duizenden toe gelijk raven op eene prooi. En men zoekt maar, in de wijde landstreek, achter het geel en kostbaar metaal achter goud. Maar goud zoeken, lezer, dat moet niet in den eigentlij ken zin van het woord verstaan wor den. Goud ligt er nicvers te rapen maar men zoekt naar brokken eerde, die misschien wel goud bevat ten. Men zoekt ook naar een zeker zand, of naar klompen rotse, waar mogelijks wel goud mocht in zitten. Een dergelijke klompen en blokken vergaart men bij geheele hoopen, en dergelijk zand bij ge- heele zakken. Dat moet nog verzonden en be wrocht worden, gekuischt en gezuiverd en soorte van gesmolten. En de vrage blijftzal er wezen tlij k goud in zitten en de moeite weerd zijn van zooverre te ha len Het kan geheel wel gebeuren dat het goud land n voor de goudzoekers een miserieland zal zijn. Een der voo naamste zaken tot verbetering van het lot der werklieden is de bepaling van een fatsoenlijk dagloon, beantwoordende aan de zwaarte van den arbeid en voldoende voor het onderhoud van den eerlijken en matigen werk man. Hierin is het de plicht van de openbare bestu ren, de bijzondere personen voor te gaan. Een schoon voorbeeld werd hierin gegeven door Mgr Doutreloux bisschop van Luik. Voor de belangrijke veranderingen en ver grootingen, die aan de Normaalschool en de school van het H. Hart te St. Truiden gedaan worden, heeft Monseigneur volstrekt geeischt dat er aan de werklieden een minimum van dag loon zou betaald worden. Dit minimum is tot groote vreugde van de werklie den vastgesteld op 25 centiemen per uur, zoodat een werkman met den gewonen duur van 't werk, een dagloon heeft van ten minste 3,25 fr. Moge dit voorbeeld navolging vinden Wat zien wij dagelijks Personen, die zeer veel di ploma's bezitten en veel kennissen, na overal eene bediening gezocht te heb-l ben, zijn verplicht de nede-J rigste werken aan te nemen:1 zijn rerplicht schoenmaker of schrijnwerker te worden. Het geval is niet zeld zaam wij zouden kunnen feiten aanhalen. Vooraleer tot dat uiterste te komen, hebben zij, wees er zeker zeker van, aan alle deuren ge klopt, want de grootste bezorgdheid van al deze mislukten schijnt vooral te zijn, niet af te dalen. En wat verstaan zij daardoor Het is, aangezien zij gediplomeerd zijn en kennissen bezitten, niet te moeten leven van een handwerk, gelijk het nochtans hunne ouders deden. Ziedaar de groote schande, de onuitwischbare vlek die zij wilden vermijden. Zoo is het men wil met zijne geleerdheid zijn brood verdienen, om niet te moeten werken. En zoo gaan vele zonen van burgers en am bachtslieden naar kostscholen en collegies, ten einde zich bekwaam te maken om zonder werken aan hun brood te komen. De school verlatend gaan zij op zoek naar het een of ander postje op een bureel, in plaats van den stiel huns vader aan te leeren, al is die nog zoo winstgevend. Zij verkiezen aan 25, 30, 40, 50 fr. perd maand op een bureel te gaan krabbelen. Immers, in den werkwinkel huns vaders zou den ze met eenen voorschoot moeten aanstaan en ze zouden weeren op de handen krijgen, en hunne vroegere schoolmakkers, zonen van ren teniers, groothandelaars of kasteelheeren, zou den hun soms eens aldus aangedaan kunnen zien. Dit ware eene schande Zoo komt het dat er velen, in plaats van goede burgers te worden, die er goed inzitten, bureelkrabbers worden, die de twee eindjes van 't jaar niet aaneen krijgen. Geleerd zijn is goed, maar er bij werken nog beter Men weet dat de kwesties van de werkmanspensioenen en van de werk mansverzekering in drie verschillende commissies onderzocht worden: voor eerst in de commissie door de Kamer benoemd, ten tweede in den Hoogen Arbeidsraad, en eindetijk nog in eene bijzondere commissie, door de regee ring benoemd, en bestaande MM. J. Van Cleemputte, voorzitter, Adan, Beauduin, Beco, Begault, Ch. Cam- pioni, Hector Denis, P. Harzé, G. Helleputte, Lepreux, Morisseaux, Vel- ghe en Arthur Verhaegen. De Hooge Arbeidsraad heeft over eenige dagen zijnen zittijd gesloten en de voortzetting der bespreking van de werkmansverzekering tot October verdaagd. Twee oplossingen worden door de werkmansvrienden voorgesteldde eenen willen de verplichtende verze kering tegen ongevallen en ouder dom zij willen bazen en werklieden verplichten aan de verzekering deel te nemen. De anderen willen de per soonlijke vrijheid eerbiedigen, maar vragen dat de openbare machten de aansluiting der werklieden bij de voor- zieningskassen krachtdadig zouden aanmoedigen. Naar het schijnt, is het deze laatste zienswijze die de bovenhand hééft in de bijzondere commissie. Wij zullen onze lezers op de'hoogte houden van de beslissingen die in de velschillende commissies zullen genomen worden. Teerbeminde Vrienden, hier ben ik met 't goed weêr, zul- de, en 'k breng u met eenen de complimenten van onze boe zemvrienden Lui beken en Spiegels, die te Brussel in de expositie in 't café den groenen hond logeeren... Maar wat willen ze daar toch meê zeggen mee dienen groenen hond?... Wie weet er dat? 150,000 vreemdelingen hebben er Zondag de Tentoonstelling van Brussel bezocht. Ze rekenen dat er een millioen franks ontvangen werd... Oei, Oei, azooeen lap en ge zoudt zeggen, niet waar, hoe is dat mogelijk met alzoo een af grijselijk slecht weer gelijk Zondag Er zijn Aalstenaars naar Brussel ge trokken, die 3 geslagen uren in 't Kel- derken moeten zitten schuilen heb ben, en om tot aan den bazar te gera ken moesten zij den Amerrkain pak ken zijn dageen toeren Opge past, in 't ontvangen van papieren geld Er zijn valsche bankbriefjes van 20 frank in omloop. In eene fabriek van Aalst is er maandag een werk meisje den vinger afgedraaid, 't Is toch zoo wel op te passen aan die me- kanieken, men kan er niet te voor zichtig aan zijn en bijzonderlijk het opleggen der riemen of het smeeren, terwijl het machien in werking is, dat is hoogst gevaarlijk. Maar, alla, wij en weten toch niet, hoe het nieuw malheur gekomen is. In Ameri ka, ge moet verstaan, in Amerika, gaan ze nu een ekspositie maken en in den hof zal er nen paraplu ofte re-

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1897 | | pagina 1