a SOOl igïilSHE BureelKapellestraal, 13, Aalst Abonnementsprijs voor gansch België, franco te huis, 2.50. Voor de vreemde landen, 5,00. 5 centiemen het nummer. Pakken en brieven hoeven vrachtvrij toegezonden te worden.Alle briefwisselingen moeten den dijnsdag avond op onze bureelen toege komen zijn, het blad den woensdag avond ter pers gaande. Ongeteekende brieven wor den inde scheurmand geworpen. Alle postbureelen ontvangen inschrijvingen, op alle tijdstippen van het jaar. De onkosten der kwijtingbrieQ es zijn ten laste van denbe stemmeling. Men gelieve, bij verandering van woonst, het juist terechtwijs te zenden. DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN ZATERDAG. 5* JAARGANG. NUMMER 233. Aalst, den 24 Juni van het jaar 0. H. 1899. Vonnissen 1 frank den kleinen regel. Aankondigingen tugschen de nieuwstij dingen 20 centiemen per regel. Aankondigingen op de 3° bladz. 10 centiemen den, ree-el Annoncen op de 4* bladzijde worden berekend volgens plaatsruimte. oor de advertentiën buiten de provincie Oost-Vlaanderen, zich uitsluitend te wenden tot het Office de Publicüé, Rue de la Madeleine, Brussel De geabonneerden hebben het recht een maal ver jaar eene annonce van 5 regels te plaatsen, die viermaal achtereen volgens zal verschijnen. Ruchtbaarmakingen in te zenden voor s Maandaags. Ze zijn gepasseerd. Doch nooit zal den indruk van dien overheerlijken dag uit het geheugen kun nen gewischt worden. Alles is opperbest gelukt, en daar wij de verschillige nummers van het feestpro gramma van dichterbij bijwoonden, dank aan de bereidwilligheid en het gemak vin het Iurich- tingscomiteit aan de drukpers verleend kunnen wij een getrouw verslag schrijven. Aankomst van II. Woeste. Talrijke vrienden van onzen achtbaren en ge liefden Volksvertegenwoordiger hadden te Brussel den trein genomen van 9 uren 18. M. Woeste en verscheidene lamilieleden bevonden zich in een voorbehouden rijtuig van denzelfden trein, die in Aalst om 10 uren toekwam. Op het terras hadden plaats genomen M. Ghee raerdts, onze burgemeester, M.M. Leon Bethune, Meert, De Clippele, schepenen, MM. Van-Vreckem, baron Bethune, senateurs, De Sadeleer, graal d'Ursel, H. Delvaux van Bastogne, Van Cauwen- bergh, Mincé de Fondbarré, leden der Kamer. Wanneer M. Woeste verscheen ging een hartelijk gejubel op en klonk het in de statie Leve Woeste! De achtbare Jubilaris droeg het grootliut van het Orde van Gregorius den Groote en de eeretee- kens van Staatsminister. In den naam van d'Aalstersche bevolking wensch- te de heer Burgemeester den heer Woeste welkom in Aalst, waarop M. Woeste, zichtbaar ontroerd in het Vlaamsch antwoordde Mijnheer de Burgemeester, ik bedank u uit den grond van mijn hart voor uwe welkomsgroeten en uwe gelukwenschen. Wees wel overtuigd, dat ik, van mijnen kant, onwrikbaar verkleefd blijf aan mijn duurbaar arrondissement Aalst. Daarna begaf het gevolg zich in de wachtzaal der Statie, waar M. Woeste, de gelukwenschen ontving vaü een ontelbaar getal vrienden. Eenige minuten later stoomde de trein van Gent binnen, die een groot getal deélnemers bevatte, waarvan aan het hoofd M. Baron de Kerckhove-d'Exaerde, gouverneur der provincie ziclrbpvond. Wanneer M. Woeste op hét Statieplein verscheen ging een oorverdoovend gejubel op: Leve Woeste! Vive Woeste Het Vrijwillig Pompierskorps pre senteert de wapens, de Koninklijke Harmonie speelde de Brabangonnede geestdrift is onbe schrijfelijk, het oogenblik was grootsch en indruk wekkend. M. Van den Bogaerde, bestuurder der Koninklijke Harmonie, ontvangt van den heer Mi nister een warm compliment. De koetsen wachten. M. Woeste neemt in cene plaats met M. den Bur gemeester en den heer Gouverneur, en den stoet begeeft zich door de rijkbevlagde Kapellestraat, de Groote Markt, die een betooverend uitzicht heeft en de Kerkstraat, naar de hoofdkerk van den H. Martinus, waar de Mis van dankzegging moet gezongen worden. Dc aanblik dei» stad. Aalst is in feest. Op gansch den doortocht van den stoet zijn de huizen, behalve eenige uitzonde ringen, bevlagd breede banderollen zijn over de straten gespannen met de opschriften Aelst aan Woeste Heil aan Woeste Leve Woeste De Katholieke Jonge Wacht brengt hulde aan ha ren Eere voorzitter Xarel Woeste enz., enz. Het Belfort is tot in de hoogste dakvensters met vlaggen versierd, op het landhuis wapperden ontelbare rimpels. Duizenden plakkaaten Leve Woeste J kingen op vensters en muren. De Mis van dankzegging. Om half elf kwam de stoet in de kerk. De toonen van het machtig orgel dreunei^pnder de hooge ge welven. M. Woeste, vergezeld" der notabiliteiten, neemt plaats in het hoogekoor, op eene bidbank, rechtover het hoogaltaar. Aan de linkerkant zijn de plaatsen voor zijne familieleden, aan de rechter kant deze voor de overheden. De mis wordt gele zen door den E. H. Noterman, onderpastoor en gezongen door de Koormaatschappij St-Cecilia, die het voorwerp was eener groote en welverdiende lof spraak. Te Dcuin. Na de mis werd een plechtig Te Deum gezon gen door 12 geestelijken, waarmede de Kerkelij ke plechtigheid afgeloopen was en de menigte de kerk verliet. Met moeite kon de stoet zich eenen doortocht hanen. Onder de geestdriftige toejui chingen trok men naar het lokaal van den Katholieken Werkmauskring. In de ruime zaal gekomen, brak andermaal een storm van toejuichingen los de zakdoeken wuiven, hoeden en handen gaan omhoog. Zicht baar getroffen over zoovele vriendschapsbetoo- ning, gaat M. Woeste tot voor het tooneel, waar hij plaats neemt tusscljen M.M. Van Vreckem en De Sadeleer. Achter hem, zijne achtbare écht- genoote de baronnes Greindll, zijne twee doch ters, eenen zijner zonen, enz., enz., en daarach ter de menigte, de ontelbare katholieken van Aalst en het arrondissement, die niet ophielden den gevierden Held van 't feest toe te juichen. 14 gazetschrijvers bevonden zich aan de tafel dei- drukpers. Aanspraak van Burgemeester Ghee- racrdts. Wanneer eindelijk stilte heerscht, bestijgt M. Gheeraerdts de tribuun en wenscht den heer Woeste, in de vlaamsqhe taal, geluk voor de 25 jaren dat hij zoo schitterend het arrondissement Aalst vertegenwoordigde. Hij doorliep in eene meesterlijke redevoering, gansch de zoo welver vulde loopbaan van den heer Woeste, die loop baan zoo vast, verbonden aan de geschiedenis der Katholieke Partij in België. Over 25 jaar was de strijd vooral gericht te gen het liberalismus, het gold vooral de belangen van den katholieken godsdienst te verdedigen. Het is om de noodlottige gevolgen der onver schilligheid in zake van godsdienstte keer te gaan, dat M. Woeste altijd op de bres geweest is. Tijdens den schooloorlog was hij een der ge- duchtste tegenstrevers van het liberaal ministe rie, en zijne redevoeringen in de Kamer deden hem kennen als een der bekwaamste leden van de rechterzij Als minister, samen met MM. Malou en Jacobs, l heeft M. Woeste een einde weten te stellen aan j j de verderfelijke plagerijen, welke de geuzerij I had ingevoerd. Altijd heeft M. Woeste een over- wegenden en welverdienden invloed in de Kamer uitgeoefendontelbaar zijn de diensten die hij I aan den godsdienst en aan de katholieke volks- werken heeft bewezen. Hij i£ een der eersten ge weest die de aandacht heeft geroepen op de nood- zakelijkheid van zich met de belangen der arbei ders bezig te houden. In 1874 reeds zegde hij dat men de stoffelijke belangen van den werkman niet mocht verwaarloozen. Zijne tegenwoordige vijanden zelf, onder ander het Land van Aelst hebben dit vroeger erkend. M. Woest&Jegt er zich op toe om sociale wetten te bekomen, ter wijl de lage volksbedriegers op den buiten dur ven gaan verklaren dat hij een vijand van den werkman is! Maar laster is het gewoon loon van i degenen die goed doen. j M. Gheeraerdts herrinnert hoe de koning de i verdiensten van den jubilaris heeft weten-te be- loonen door hem te benoemen tot staatsminister; hoe de Paus M. Woeste naar Rome riep, om door dezen ingelicht te worden over den staat I van zaken in ons land, endiem de eereteekens schonk, die wij op zijne borst zien prijken, ter- wijl een waanzinnige poogde hem zijnen zetel te ontrukken. Maar thans zijn zijne tegenstrevers gevallen, verpletterd, vernietigd onder het mis prijzen der deftige bevolking. Het feest van he den bewijst dat de ware volksgezindheid M. Woeste is bijgebleven. Wat M. Woeste geweest is infhet verledene, zal hij ook zijn in de toe- konïstook hopen wij, dat nog lange jaren onze vlagdiem Zal toevertrouwd blijven. Wat ons be- treft| onze strijdkreet is steeds Leve Woeste (Daterende toejuichingen). Aanspraak van M. Baron Leo Betliune. Na M. Gheeraerdts sprak onzen beminden en vollcsgezinden volksvertegenwoordiger M. Be thune eene overprachtige redevoering uit, waar in hjj, op zijne beurt, de bezorgdheid van M. Wopste voor de werkende klas deed uitschijnen. Rieds iu 1874 gaf M. Woeste insgelijks een twelde bewijs zijner volksgezindheid, met zich een oveituigd partijganger te verklaren van de vlaam sch» taal, waaraan bij nu een nieuwen blijk van genlgenheid heeft gegeven, met de feestkommissie uitdrukkelijk te verzoeken dat heden uitsluitelijk de moedertaal zou gebruikt worden. Ik ben, zegde M. Woeste in 1874, meer en meer n overtuigd dat onze schoone vlaamsche taal een machtige dijk is legen de besmetting des verderfs en der fransche ongodsdienstigheid. Zij moet dus in 't gerecht, in 't bestuur en 't onderwijs den voorrang hebben. (Toejuichingen.) Dc redenaar herinnerde de betooging welke reeds in 1885 ter eere van M. Woeste heeft plaats gehad. Dan gelijk heden, zegde hij aan den jubilaris, hadt gij gevraagd van ten voordeele der noodlij- dende klassen de opbrengst der inschrijvingen voor uw feest verzameld, te besteden. Zekere drukpers vernemende dan dat wij, uwe kiezers, noch in 1885, noch in 1899 zulks gewild hebben, n omdat wij bewijzen genoeg hebben gegeven en deze ruime zaal des Werkmanskrings getuige het' best dat, kennen wij het uur der dankbaarheid voor onze glorierijkstegeneralen, wij ook deze der liefdadigheid en der genegenheid voor de arbei- n dende standen niet hebben noch zullen ver- geten. (Geestdriftige toejuichingen.) Wij herinüeren on§ allen, M. Woeste, dat gij daarna geene gelegenheid hebt verloren om ons in alle uwe redevoeringen de noodzakelijkheid eener weldoordachte sociale wetgeving, en bijzonderlijk de noodzakelijkheid der volkswerken te doen bedrijpen. En moest ik er hier het bewijs van geven, dan zóu ik slechts eene enkele getuigenis- 'inroepen deze van een man die vroeger in onze rangen streed en die sedert zoo laag is gevallen, dat ik slechts met schaamte zijn naam in eene katholieke verga dering durf noemen. Ziehier wat M. Daens van u zegde den 16 februari 1890 Ja, sedert lang heeft hij (M. Woeste) de sociale kwestie diep en gron- n dig gestudeerd, en de toekomst gepeild. Veel woorden heefthij gesproken, veel voetstappen ge it daan om wetten te verkrijgen vöor 't stoffelijk belang van 't werkvolk wetten gelijk er overal bestonden voor de fransche revolutie doch M. Woeste zegde het zoo wel en zoo krachtig laat ons geene begoochelingen hebben al die wetten n zullen niet baten indien men de zielen niet Doch waarom aangedrongen op hetgeen zonne klaar is voor ieder rechtschapen hart, voor eenieder die met rechtzinnigheid onze politieke gebeurtenis sen volgde, voor eenieder die uwe loopbaan kent en ze met rechtveerdigheid beoordeelt Verre van een tegenstrever der volkszaak te wezen, zijt gij van de rechterzijde haar oudste'-voorstaander, haar schranderste verdediger, haar ieverigste propa gandist. n De redenaar besloot zijne prachtige aanspraak met de langdurige toegejuichtd" opmerking dat -de leus der stad Aalst Nee spe, nee melu (noch door hoop, noch door vrees) ook die van M. Woeste mag genoemd worden., M. Vander Haegen, provinciaal raadslid, herin- 1 nert namens de kantonale Vereeniging vanllerzele, de diensten door M. Woeste aan dit kanton bewe zen altijd heeft de jubelaris de belangen van den landbouw verdedigd. (Warme toejuichingeu) Verder werden nog adressen van hulde* geluk- wensching en dankbetuiging voorgedragen, 0. a. door M. De Coomau van Niuove, door M. De Beer, provinciaal raadslid, eene heilwensch in puike verzen geschreven door M. De Cocker van St Lie- vens-Essche. De zesde redenaar is M. Simonis, senateur van Verviers. De mannen van Verviers, zegt spreker, hebben eenparig aan den oproep van M. Woeste, gedaan in 1863, beantwoord en hun sterk vereenigd. Van dit jaartal dagteekent hun nen katholieken kring. En om die reden is het dat de ou8e katholieke vlag van Verviers van 63 en 7 September hier op hare plaats staat. (Toe juichingen). M. Senateur Davignon bedankt insgelijks M. Woeste, namens de Pensioenkas der Belgische Onderwijzers. De Telegrammen. Het is onmogelijk, zegt M. Bethune, lezing tê geven der' ontelbare telegrammen die dezen mor- gend van alle kanten des lands toestroomen, maar er is een dat wij niet ongenoemd kunnen laten voorbijgaan. Dit telegram draagt de handtee^ kens van 60 volksvertegenwoordigers en is vol genderwij ze saamgesteld Wij sluiten ons uit ganscher harte aan bij de hulbetooging van dankbaarheid en erkènte- nis bewezen aan M. Woeste bij de gelegenheid van zijn parlementair jubelfeest, aan den on- c vermoeibaren en Verkleefden verdediger der katholieke zaak en der nationale vrijheid. Dc Gesclienkcii. Daarna nam M. de senateur Van Vreckem, voorzitter der Arrondissementsvereeniging van Aalst, het woord. De achtbare senateur deed uit schijnen dat het feest, welk gevierd werd, nood zakelijk was, niet alleen om M. Woeste te be danken voor alles wat hij gedaan heeft, maar ook om hem te wreken over den hoon, hem bijzon der in het arrondissement aangedaan. Het is daarom dat de katholieken van het arrondisse- ment^esloten hebben den jubilaris een album van verkleefdheid en hulde aan te bieden dat met meer dan 20,000 handteekens van kiezers be- j kleed is, en een bronzen beeld Pro merito. (Toe- j juichingen). I M. Woeste, door daverend handgeklap be- groet, nam vervolgens het woordjü het vlaamsch want buiten de aanspraken Vkn MM. Simonis en Davignon gebeurde op de feestvergadering alles in het vlaamsch. Wij deelen hier letterlijk zijne redevoering 'mee, die herhaalde malen door geestdriftige toejuichingen werd onderbroken. j Redevoering van M. Woeste. Mijnheeren en beminde vriénden, ik bedank u Ik bedank u, vrienden van de steden en van de dorpen, burgers, werklieden en landbouwers. Ik vind geene woorden om u mijne gevoelens uit te drukken. Gij weet hoe zeer ik u verkleefd ben, niet door beloften, maar door daden! Wat ik geweekt ben in het verledene, ik zal het zijn iu de toekomst. De nieuwe blijken van iiye genegenheid -Joggen" mij groote phchten op ik zal aan deze plichten niet te kort blijven, j* Als ik vernomen heb dat gij dit feest" berelde't, is mijn eerste gedacht geweest, u te verzoeken- van dit voornemen af te zien: ik verdien eéne zoo groo-- 1 te eer nietmaar ik ben bij mijn besluit niet go- i bleven, ik heb gevreesd u te bedroeven. Mijne politieke loopbaan is reeds lang. Voor- 1 aleer uw volksvertegenwoordiger te worden had ik sedert bijna vijftien jaar voorde goede zaak ge- werkt. Dan hebt gij mij met uwe stemmen ver- eerd. En nu is het vijf en twintig jaren dat ik op de bres sta, sprekende, schrijvende, mij met on telbare zaken bemoeiend, maar altijd 'trachtende uwe belangen te verdedigen. Dus, het goed dat ik gedaan heb, ik heb het gedaan, dank aan u de eer van mijne werken behoort u toe. Tevens hebt gij mij eeh groot vertrouwen be toond gij hebt in mij de waardigheid van volks vertegenwoordiger vereerd; gij weet dat ik nooit de belangen van het vaderland, van het arrondis sement Aalst en de katholieke zaak zoude verra den. Wij hebben samen vele zegepralen behaald if* I* Ui

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1899 | | pagina 1