Loopende Nieuws. WINTERfflEUWS. GÏIi$ 3an Ööit tltuffel, HapelleBtraat, 13, te Zlalst. BERICHT. Van alles wat. Dntkker-ilütgcucr Abonnementsprijs voor gansch België, franco te huis. 2.50. Voor de vreemde landen, 5,00. 5 centiemen het nummer. Pakken en brieven hoeven vrachtvrij toegezonden te worden. Alle briefwisseüngen moeten den dijnsdag avond op onze bureelen toege komen zijn, het blad den woensdag avond ter pers gaande. Ongeteekende brieven wor- j den in de scheurmand geworpen. Alle postbureelen ontvangen inschrijvingen, op alle i tijdstippen van het jaar. De onkosten der kwijtingbrieij es zijn ten laste van den be- stemmeling. Men gelieve, bij verandering van woonst, het juist terechtwijs te zenden, j DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN ZATERDAG. 5e JAARGANG. NUMMER 258. Aalst, den 16 December van het jaar 0. H. 1899. Vonnissen 1 frank den kleinen regel. Aankondigingen tusschen de nieuwstij dingen 20 centiemen per regel. Aankondigingen op de 0e bladz. 10 centiemen den regel. Annoncen op de 4e oladzijde worden berekend volgens plaatsruimte. Voor de advertentiën buiten de provincie Oost-Vlaanderen, zich uitsluitend te wenden tot het Office de Publicity, Rue de la Madeleine, Brussel. De geabonueerden hebben het recht een maal per jaar eene annonce van 5 regels te plaatseu, die viermaal achtereen volgens zal verschijnen. Buchtbaarmakingen in te zenden vóór 's Maandaags. Wij laten onze geëerde Lezers van den buiten weten, dat hun in den loop der aanstaande week een postkwijtschrift van 2,60 zal aangeboden worden, zijnde den prijs van hun abonnement voor 1900. Wij verwachten goede voldoe ning, en hopen dat de personen die afwezig zouden zijn, wanneer de facteur zich ten huize aanbiedt, de huisgenoo- ten of eenen gebuur met de voldoening ervan zullen gelas ten. Dit zal ons veel moeilijkheden en onkosten sparen. Den besten dank op voorhand is vergeven en met een blind vertrouwen voort gaan in de richting welke onze leiders ons zullen aanduiden. Die weg, maar die weg alleen leidt ons naar den zegepraal. Een vader was oud geworden en werd gewaar dat hij niet lang meer leven zou. Hij had zeven zonen, struisch, sterk, kloek gebouwd, doch zij hadden een groot gebrek zij kwamen niet over een. De vader had daar veel verdriet in. Geene week ging voorbij zonder dat de vader heilzame lessen en zalige vermaningen wist te geven. Kinderen, bemint toch malkander, placht hij te zeg gen. Verdraagt elkanders gebreken. De eendracht zal u onoverwinbaar maken doch, gaat ge voort, de tweedracht zal u, na mijne dood, één voor één ten onderen brengen. Ongelukkiglijk, niets mocht baten. -Slechts door de grootste noodzakelijkheid gedwongen spraken de zonen met malkander, en dan nog op barschen en bijtenden toon. In zijne droefheid heeft de vader alsdan eenen list ver zonnen. Zekeren morgen roept hij zijne zeven zonen samen in de eetplaats. De vader verschijnt vóór hen, houdende in den linker arm eenen bundel van zeven stokken, met wissen stevig samen gebonden. Kinderen, zegt de vader, ik wil weten wie van u de sterkste is. Degene die kracht genoeg zal hebben om dezen bundel stokken te breken, zal in mijn testament bevoor- deeligd worden. Daar wordt de bundel van hand tot hand overgeleverd. Van den oudste tot den jongste, elkeen zet beurtelings den gebogen knie tegen de gebondene stokken en trekt met al le mogelijke kracht met de handen aan beide uiteinden. Allen hebben het beproefd. Allen zijn beurtelings van krachtinspanning eens rood geworden, maar niet een van de zeven is er in gelukt den bundel te breken. Kinderen, zegt daarop de vader, wat gij niet kunt, dat kan uw oude vader. Dat willen wij zien, zeggen de zeven. En de vader haalt doodbedaard zijn zakmes te voorschijn, snijdt de wissen los, en breekt één voor één de zeven stok ken tegen zijnen knie. Dat gelooven wijzeggen de zeven, zoo kunnen wij het ook. En zoo kan een kind zelfs, volledigde de vader. Maar, lieve kinderen, hebt ge dan toch niet verstaan wat ik daar- meê willen bedoelen heb Zoolang de stokken vereenigd waren, vast aan elkander gebonden, geene menschenhand was in staat ze te breken. Zoodra zij echter gescheiden wa ren en elk afzonderlijk stonden, was de stramme hand van eenen afgeleefden grijsaard voldoende om ze den eenen na den andere in stukken te slaan. Zoo zal het ook met u gaan na mijne dood. Blijft ge vereenigd en eendrachtig leven, geene macht ter wereld die u hinderen kan. Gaat ge inte gendeel voort in uwe tweedracht, de minste tegenkanting zal voldoende wezen om u ten onderen te brengen. Wee dengene die alleen staat, zegt de Heer want, komt hij te vallen, wie zal hem oprechten De geschiedenis voegt er bij dat de zoons eindelij k de les verstaan hebben, dat ze elkander zelfs na vaders dood met genegenheid en liefde bejegenden, en dat ze allen voor spoedig hunnen weg gemaakt en een schoon fortuin verga derd hebben. 't En is maar een historieken, beste lezers, maar 't bevat toch zooveel waarheden. De eendracht is toch zoo noodzakelijk En ze is toch zoo verre gezet in de katholieke partij Gaat het zoo voort, we zijn den bosch in Maar 't en zal 't En mag Wij zullen onze twisten staken, wat tegen ons misdaan 't Is winter, het sneeuwt, d'engelschmans zeggen, it snows, 't land trekt zijnen winterrok aan, de musschen worden stouter als straatjon gens, en d'hennen, 's mor gens, als 't kot opengaat, kijken verbaasd met twee wijd opengezette oogen, rekken en steken den hals uit, omhoog, op kant, omleeg, bezien elkan der, en zeggen wat is dat nu hoe geraken wij daar nu vandaag door De kommissie gelast met het keuren van den nieuwen bij aard van Brussel, heeft hem voorloopig goedgekeurd, mits nog eenige veranderingen. t'Erpe, op den steenweg van Gent op Aelst, langs waar den tram zal loopen Oordegem-Assche door Aelst, t'Erpe is er ingebroken bij de weduwe Van Moortel en gestolen, eene halsketting in 't goud, drij gouden ringen, een paar gouden oorbellen en daarbij 70 fr. in specie. Lede is gekend voor zijne geweefsels en zijne kaarters. Van Le de in Vlaanderen, wordt reeds gewag gemaakt van in 't jaar 1057. Het behoorde alsdan toe aan Boudewijn V, graaf van Vlaanderen die het af scheidde van het graafschap van Aelst, en als een vrij erfgoed naliet aan zijnen zoon Boude wijn van Bergen. Later is de heerlijkheid van Lede overgegaan in de edele familie bijgenaamd Van Lede die zeer vermaard is in de Nederland- sche geschiedenis. d'Ander week is er een schrikkelijke brand in eene weverij van Pen- sylvauie in Amerika ontstaan. De werklieden moesten door de vensters springen om het leven te houden. Ruim 500 meisjes werkten in de fa briek toen de brand losbrak, zij sprongen door de vensters van het derde verdiep, tien werden gedood en vijftig erg gekwetst. Mijnheer Woeste, die zijn ontslag van voorzitter van den bond der katholieke kringen gegeven had, is wederom herkozen tot voorzitter. Te Brus sel gebeurd eene gloeiende kool uit de stoof vallen, die gloeiende kool op eene kat vallen, die gloeiende kat overal op en af springen, een brandende petrollamp van eene kas doen vallen, de petrollamp ontploffen, geheel de kamer van vlam en vuur doen gloeien en gelukkiglij k door de geburen kunnen uitgedoofd worden. Dit alles gebeurt, bij de echtgenooten Cril, herbergiers, Koolstraat, Brussel. Och, in Columbië zien er de papieren ook gebrekkelijk uit, 't is daar ook opstand. Den 24 November had er op de kust van Colombië een gevecht plaats tusschen de vloot van het gouvernement en de schepen van de opstandelingen. De verliezen waren, zoo het schijnt, niet aanzienlijk voor de twee partij en, toen op het einde van het gevecht een der schepen van de opstandelingen bij misgreep, het vuur opende op een schip hunner partijgenoten. Dit schip zonk en 250 mannen verdronken. De stuurman van het eerste oorlogschip had den kapitein verwittigd dat het een bevriend schip was. De kapitein die dronken was, wilde niet luisteren. Toen hij zijne fout zag, schoot hij den stuurman door den kop om niet door hem verra den te worden. Van veel en veel smeren komt veel duchten en veel zuchten. Hoe zou'tmee onzen kozijn Dorus zijn? Wij kun nen hier nog geene weg,, ingesloten met de sneeuw gelijk te Mafeking, 't is pertan plezierig bij kozijn Dorus eene stoof op een banksken, ne paravan en nen Don Juan, wilt ge meer 't Aelst zijn de menschen nog niet uit gesproken van 't concert van den Turnclub van Sinte Marten. z'En doen in de cirken alzoo geeq toereniemand zei ons Maar ziet die jongens nu toch ne keer werken en exerceeren, dagge daar ne keer moest tegen vechten, ze turnden u de borst in I Als 't nu koud is en winter, als d'huishoudens tekort komen, want er zullen altijd armen zijn, heeft Christus, de eeuwige waarheid gezeid, waar gaan de arme menschen waarom geven de donchis- tekopstukken nu geen meeting voor 't werkvolk om hen te zeggen dat ze mogen bij hen komen naar hun huis om onderstand, waar is nu de christene volkspartij En dat ze niet zeggen wij hebben niets om te geven. Mijnheer Daens heeft huizen en land, hij laat weten, wekelijks, dat men hem al acht dagen rond de twee honderd frank opzendt van penningen van clubs en her bergen, al dat geld komt van 't volk, 't en ware maar redelijk dat het naar 't volk terugging, waar is dien aardigen vriend van 't volk nu, als 't koud is hij die, twintig jaren lang, met zij nen Werkman alleen, dertig duizend franks jaarlijks opstreek, waar is nu zijne liefde voor 't volk In zijnen portemené, waar ze nooit niet uit geweest is, en als hij zal in de kamers zitten, 't geld trekken, bij den concierge cognakskes ge dronken hebben en beefstukken geëeten, jaren lang, wat zal 't volk meer hebben in de kas niets, niets! op de rijken afgeven, dat zal hij wel, maar als er nen armen komt om onderstand, zal hij naar 't huis wijzen van degenen die hij noemt: rakkers, vetlappen, pharizeers, slaven, aanbid ders van 't kalf. Foei KoIcsfiBüi&llskkcrs. Odzo spoor wegen hebben zich tot den vreemden moeten wenden om toe te komen in haar verbruik van kolen. En 't is niet te verwonderen ook, want jaarlijks ver bruiken zij 1.200.000 touneu kolen, hetgeen 120.000 waggons, elk van 10 tonnen, voorstelt. Eene ton doet 1000 kilogrammen. Rekent en telt. Liefhebberij. Een vijftigtal hoedenmakers en hoedenmaaksters zijn over 8 dagen naar Rusland vertrokken. Zij hebben zich voor 2 jaar verbonden en zullen er van 10 tot 15 fr. daags winnen. Die goesting heeft kan maar optrekken, daar is middel van geld te verdienen. Dicnstkaartcn. Het bestuur der ijzereuwe- gen heeft besloten dat de vrouwen der bedienden van ijzeren wegen, posten en telegrafen, voortaan over vier dienstkaarten per jaar zullen mogen beschikken. De bedienden zullen wellicht tevreden zijn over dien nieuwen maatregel. Wat de alcool is. Do alcool, bekend sedert de XIdo eeuw, is alle drank die verkregen wordt door stoking. Zoo is het dat men alcool kan trek ken uit graan, beeten, wijn. Eene duitsche maat schappij bedient zich zelfs van hout om alcool te bekomen. Onder de alcolen is er groot verschil. Deze van wijn verkregen is minder vergiftigd dan degene door het distilleeren van aardappelen ver vaardigd. Deze laatste is de schadelijkste omdat hij meer als de andere bijkomende stoffen bevat, die schrikkelijk vergiftigd zijn. Wij drinken wel geen- en alcool, maar al de sterke dranken 't zij genever, cognac, brandewijn bevatten deze min of meer. Het misbruik van zulke dranken is vooreerst zeer nadeelig aan de gezondheid en is de oorzaak van allerhande wanorders voor het famieleven en voor de maatschappij. Mijdt er u van. D© Paus heeft besloten dat op 31 December aanstaande in de kerken en kapellen van gansch de wereld het H. Sakrament te middernacht ter aanbidding zal mogen uitgesteld worden en dat er op hetzelfde uur een mis zal mogen gelezen of ge zongen worden. Schoone maatregel. Volgens een besluit genomen door M. Liebaert, minister van spoorwe gen, zullen de bedienden die zich kwetsen of die wonden bekomen in 't uitoefenen van bun ambt op den ijzerenweg, voortaan dezelfde voordeelen ge nieten als die waarvan zij in bezit waren op het oogenblik van het ongeval. Zoo zal er hun van nu af niets meer mogen afgetrokken worden 't zij van hunnen dagloon, 't zij van hunne schadeloos stelling. Tegen keelpijn.Het wit van een ei; het sap van een citroen en 6 brokjes suiker. Van dit mengsel alle halve nren een koffielepel nemen. Een miljonnoor heeft aan den armen van zijne stad geheel zijn fortuin nage laten. Iedereen zegtwelke schoons daad. Van eenen gierigaard verdraagt mou niets, hij heeft geene vrienden. In eene parochie van Vlaanderen stierf een geus; "zoo rijk als eene goudmijn, maar gierig... gierig! De menschen schreven op zijn graf Hier ligt een man in de asch Zoo gierig in zij n leven Dat hij nauw den geest wou geven Omdat het geven was. Te icouksc werkstaking onder de wevers in drij fabrieken. Generaal Joubert die aan het hoofd staat van de Boers rijdt roud in eenen ouden omni bus getrokken door zes paarden, hij slaapt daarin, en houdt daar eonscil de guerfe. Joubert is lang eu wel iugozet, vollen baard, grijs of wit, en is al in de zestig. TeKorli-ijk, waarde pries ter en groote dichter Guido Gezelle zooveel jaren in dienst was, gaat de straat waar hij woonde Guido Gezellc- straat genoemd worden. - Er wordt nu gezegd dat Engeland zal 150 duizend soldaten van doen hebben om de Boers meester te geraken. Och hadden ze lie ver de Boers gerust gelaten, 't schijnt dat zekere hooge koppen van Engeland dien oorlog beklagen. Wat zullen wij zeggen Berouw eu brandspuiten ko men in de wereld meestal te laat. Den lfi December is het de Gulden mis. Er bestaat onder het volk eeu god vruchtig gebruik van dien dag do H. Mis bij te wonen. Men noemt die mis de Reizigersmis, omdat, naar do overleve ring, de drij Koningen zich dien dag op reis begaven naar Bethlehem. Do generaal die aan het hoofd van de engelsche legers staat in Afrika, heet Redvers Buller. 't Is ne zwijger, met gro ve stem en onplooibaar karakter. Hij heeft 150 duizend franks jaarlijk- sche renten maar verkiest in den oor log zijn leven te wagen als gerust zijne renten op te eten. Hij is al 40 jaren in dienst, en heeft er het grootste gedeelte in d'oorlogen van Afrika van doorge bracht. Zal hij dit naai met den palm terugkeoren Verledene week is er ne schipper, die met 3 andere de Noordzee ingestoken was, subiet zot ge worden. Hij klom op den mast, en sprong nadien in zee. Zijne makkers trachtten vruchteloos te redden.— Over veertien dagen liepen ai de schavuiten zat omdat de wereld ging vergaan, nu liepen er verleden maandag wedrom honderden zat nu was 't zeker omdat de wereld niet vergaan was. Ia de Ma- rollen wierd er gekeven, en gevochten door de zatte breabattis, eenen was zoo geweldig koleerigdat men meende dat hij iets ging krijgen, hij kon bijna niet meer spreken. Het ruziemaken is niet goed Het leven vliegt met zooveel spoed Hot duurt maar weiuig stonden. Waarom ons nu toch kwa bloed gemaakt Als 't leven toch zoo ga uwe staakt Bast liever met de honden

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1899 | | pagina 1