föWd
m.
f
LOOPENDE NIEUWS.
DE KONING EN
M. WOESTE.
Brukhfr-Kitgroer
3an tJait Muffd-Br ©enüt, «apdleistrnat, 13, te Halet,
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN ZATERDAG.
Engeland en Transvaal.
DE
EN
JAARMARKT
NÏBUWe bedrijven voor onzo zonen.
Abonnementsprijs voor gansch België. franco te huis. 2.50. Voor de vreemde landen, 1
5,00. 5 centiemen het nummer. Pakken en brieven hoeven vrachtvrij toegezonden
te worden. Alle briefwisselingen moeten den dijnsdag avond op onze bureelen toege-
komen zijn, het blad den woensdag avond ter pers gaande. Ongeteekende brieven wor-
den in de scheurmand geworpen. Alle postbureelen ontvangen inschrijvingen, op alle
tijdstippen van het jaar. De onkosten der kwijtingbrieijes zijn ten laste van den be-
stemmeling. Men gelieve, bij verandering van woonst, het juist terechtwijs te zenden, j
7® JAARGANG. NUMMER 33'
Aalst, den 22 Juni van het jaar O. H. 1901.
Vonnissen 1 frank den kleinen regel. Aankondigingen tusschende nieuwstij
dingen 20 centiemen per regel. Aankondigingen op de 3® bladz. 10 centiemen den
regel. Annoncen op de 4®bladzijde worden berekend volgens plaatsruimte. Voor
de advertentiën buiten de provincie Oost-Vlaanderen, zich uitsluitend te'wenden tot
het Office de Publicüé, Rue de /a Madeleine, Brussel. De geabonneerden hebben het
recht een maal per jaar eene annonce van 5 regels te plaatsen, die viermaal achtereen
volgens zal verschijnen. Ruchtbaarmakingen in te zenden vóór 's Maandaags.
Leopold II, Koning der Belgen en tevens Souve-
rein van den Congostaat, heeft aan M. Woeste
staatsminister en leider der Katholieke partij
eenen eigenhandigen brief doen geworden waarin
hij zijne zienswijze uiteenlegd in zake van de over
neming of er niet van de Congostaat, tegenwoordig
in de sectieën der Kamer besproken.
Het is niet om die brief te ontleden, goed te keu
ren of te beknibbelen dat wij er melding van ma
ken. Wij willen enkel doen uitschijnen dat die ko
ning dezelfde is die in 1884 zich door het geuzen-
grauw liet opmaken en iMM. Woeste en Jacobs, de
beste ministers die sedert 84 de katholieke gehad
hebben, ondankbaar aan de deur wierp.
De Koning heeft toen een bewijs gegeven van
onvergeeflijke zwakheid heden komt hij dit be
wijs nog klaarder te kenmerken door zijn vertrou
wen te laten blijken in M. Woeste, klaar en schit
terend zooals hij het nooit met iemand gedaan
heeft. De Koning vraagt dus eenen grooten dienst
en levert de verdediging zijner zienswijze over aan
hem die hij in 1884 als onbekwaam en onweerdig
buiten het Cabinet wierp 1
Dat is de prachtigste eerherstelling welke de Ko
ning M. Woeste geven kon, maar wij herhalen het,
het is tevens het bewijs dat hij zich in 1884 leelijk
laten overhalen en bedriegen heeft.
Dat is ook voor onze dapperen volksvertegen
woordiger, voor den koenen en vermoeibaren
hoofdman, eene edele en schitterende maar tevens
zoete en vreedzame wraak, waarover wij fi^r zijn
en ons verheugen met hem en met gansch het ka
tholieke land.
Zondagblad van Geerardsbergen
Verleden woensdag was het 21 maanden geleden,
dat de Engelschen den oorlog van Transvaal heb
ben aangestoken. Men herinnert zich nog hoe de
Engelschen er toen op bluften eene militaire wan
deling naar Pretoria te doen, waar ze het Kerst
feest van 1899 door een monsterachtig plumpud-
dingfeest zouden vierenDe kosten van die mili
taire wandeling zoude misschien een 500 tal
menschenlevens en 9 millioen pond sterling kun
nen kosten, maar wat kon dat maken voor een
land gelijk Engeland, wiens bezittingen zoo groot
zijn dat er de zon nooit op ondergaat en op wier
grondgebied er 200 millioen zielen leven.
Met tien man tegen een trok men naar Zuid-
Afrika, om dien kleinen, vrijen vlaamschen volk
stam te verdelgen en te vernietigen. Duizende
menschenoffers, milliards, werden er aan opgeof
ferd. De britten zijn in Pretoria geraakt, maar
iedereen weet aan wat prijs en in wat toestand zij
er zitten. De plumpudding, het Victorieus mon
sterbanket te Pretoria is nog niet gegeven, en geen
djek durft nog voorspellen of het wel ooit zal gege
ven worden.
Kruger, de oude president van Transvaal, welke
aan alle deuren geklopt heeft om hulp te verkrij
gen in de rechtvaardige zaak, Kruger, de moedige
grijsaard wordt door de diplomatie overal doorge
zonden en verstooten, terwijl het volk van gansch
de wereld hem geestdriftig onthaalt, hulde brengt
en toejuicht. De grijze president, ofschoon gebukt
onder een last van in de'zeventig jaren, heeft zich
geene moeite gespaard, om zijn bemind volk vol
gens billijkheid en vrijheid hunne duurgewonnen
onafhankelijkheid te laten behouden.
Ziende dat zijne stem in Zuid-Afrika verheven,
niet tot de Europeaansche hoven doordrong, neemt
hij een koen vaderlandsch besluit, met den moed
van een man van volle levenskracht, verlaat hij al
wat hem op aarde duurbaar is, vrouw en kinderen,
vaderland en erf, en op een Hollandsch oorlog
schip trotseert hij de zee, verlaat hij Zuid-Afrika,
waar hij door zijn volk als een vader wordt ver
eerd en bemind, om bij de Europeaansche hoven
het rechtvaardig lot der Boeren aan te bevelen.
Vereerd en vurig toegejuicht door het volk dat hem
niet helpen kon, maar koud en hardvochtig terug-
gestooten door de diplomatie, waarop hij al zijne
hoop had gebouwd, wordt zijn vaderhart bitter
geprangd en bedroefd tranen schieten hem in de
oogen, doch bij dit alles wankelt zijnen moed niet.
Kruger, die een man van zeden en van geloof is,
slaat zijne oogen hemelwaarts, en zegtGij, 0
Heer, die een God zijt van Rechtvaardigheid en
macht, Gij zult ons niet verlaten. Op U steun ik
mijne laatste hoop. Ziende dat do gansche wereld
oordeelt zooals hij, wordt hij sterker in zijn ver
trouwen, vox populi, vox Dei zegt hij, de Heer
zal ons niet verlaten. Iedereen die het hart op de
echte plaats draagt, moet de Boeren genegen zijn
en den wonderbaren man Kruger, den ouden pre
sident van Transvaal, liefde en toegenegenheid
toedragen. Ziedaar de type nog van den vlaamschen
volksstam, waar wij zeiven door eene langzame
verfransching maar al te verre van afgeweken zijn.
De toestand van Transvaal en van den Oranje-
vrijstaat, is thans, na eenen öngelijken oorlog van
21 maanden, voor de Engelschen nog even duister
als den eersten dag, en haast zouden wij durven
zeggen, dat de zaak der Boeren, naar het vertrou-
V?oa van Krugor door do maohfc van LiorLovon
zienelijk Wordt gesteund. Laat ons in alle geval
hopen dat er een licht opdrage, en dat er eindelijk
een vredeverdrag tot stand kome, dat door de Boe
ren bevredigend kan worden aangenomen.
Mevrouw Botha, de gemalin van den dapperen
oppergeneraal der Boeren, is thans in Europa,
hoogstwaarschijnlijk met eene belangrijke zending
gelast. Zij is in Londen aangekomen en zal zich
vandaar bij Kruger begeven, doch zeer bescheiden
is die dappere vrouw, ondanks al de pogingen die
men aanwendt, om iets van haar te weten, likt er
niets van uit en al hetgeen men hier over schrijven
zou, zijn dus sensatieberichten, waaraan men niet
het minste geloof hechten moet.
In alle geval, hoe de zaak zich ook wende of kee-
re, het Vlaamsche Volk van Transvaal is een type,
edel en waardig en waarvoor wij, Europanen in ve
le gevallen den hoed mogen afdoen, 't Zijn niet al
leen de mannen, maar ook de vrouwen, want wel
ke Europeaansche Evasdochter zal mevrouw Botha
in moed en heldhaftigheid in hare zending volgen.
Laat ons dus het echte woord uitspreken De
Heer bescherme de Boeren I
voor Paarden en Veulens van het zwaar inlandsch
trekras der CaDtons Aelst en Herzele, alsook van
de gemeenten Appels, Audegem, Denderbelle,
Dendermonde, Lebbeke, Mespelaere, St Gillis en
Wieze, welke zal plaats hebbben op Zaterdag 29
Juni (St Pietersdag) Kermisavond, ten 8 uren s'
voormiddags, op het Esplanadeplein, (nabij de
Statie), belooft dees jaar luisterrijk te zijn.
Een groot getal inschrijvingen zijn reeds toege
komen, en alles doet voorzien dat het getal Paar
den en Veulens, ten toon en te koop gesteld, verre
het getal van verleden jaar zal overtreffen.
Voorname kooplieden van Duitschland komen
op de goede veulens af. Men vergete niet een be
wijs van oorsprong der veulens aan den hengsten-
houder te vragen de vreemde kooplieden gaan
enkel op vaste bewijzen voort.
De voornaamste kooplieden van ons land hebben
ook hunne bijtreding gezonden.
Een bijzondere prijskamp is ingericht voor de
beste hengsten-voortteelers, vergezeld van het
schoonste lot zuigelingen-afstammelingen, ten
minsten ten getalle van zes, welke eene zekere
aanmoediging zal voortbrengen bij onze
houders.
De straffen door de
rechtbank van Dender
monde uitgesproken
voor de geuzenschanda-
len bij de gemeentekie-
zing te Rupelmonde,
zijn door het beroeps
hof bekrachtigd.Drie
personen van Sehelle-
belle werden beschuldigd in de statie aldaar kolen,
nitraat en lijnkoeken gestolen te hebben ten na-
deele van M. Goossens. Een werd vrij gesproken
eg de twee anderen werden veroordeeld elk tot 6
maanden en 8 dagen gevangenis. Men zegt dat
de Chineezen uitgeslapen, dat het geslepen kerels
zijn, en dat men wel plat moet zijn en goed uit zij
ne oogen moet zien om door die Geelhuiden niet in
de doekskens te worden gedaan. Hiervan kregen
eenige voorname dames te Berlijn dezer dagen
een nieuw bewijs. Toen over eenige maanden het
expeditiekorps naar China trok om de chineesche
kwestie te gaan helpen uiteen haspelen, bevolen
de dames der hoogere officieren hunne mans aan,
van die occasie te profiteeren om wat prachtig en
scloon pelswerk aan te koopen, dat men zich in
Oirtua,"voor 'nen appel en een ei, zich aanschaffen
kan. De heeren, om hunne mevrouwou w
doen, hoe zoude zelf zijn kochten te Peking
een groote massa prachtige vossenboas, doch wel
niet aan zoo geringe prijzen als zij gedacht hadden
en zonden ze naar Europa. Te Berlijn werd het
pelswerk met den grootsten geestdrift ontvangen,
maar hunne begeestering was van korten duur,
want door deskundigen onderzocht, bleek het wel
dra, dat het geene vossenboas waren... maar dood
eenvoudig... geverfde konijnenvellen l! De Me-
chelaars, die men tot hiertoe den naam van maan-
blusschers gaf, hebben hunne oude faam bij deu
brand van den Entrepot schitterend gewroken. Ie
dereen te Antwerpen bekent volmondig dat de
vrijwillige pompiers van Mechelen, welke toege
sneld waren, ongeloofelijke wonderen van dapper
heid hebben aan den dag gelegd, voor het behoud
van den Koeikensgracht, en ze zijn er in gelukt.
Gedurig moesten die helden natgespoten worden
om zelf niet te versmachten of in brand te vliegen,
en toch hielden zij stand, hoe heet of hoe benard
ook hunne positie was. Zij zijn in hunne pogingen
gelukt, en zonder hen had de brand zeker nog eene
veel grootere uitgebreidheid genomen. De Meche-
laars mogen zich geluk wenschen, en laat hen
maar vrij den naam van maanblusschers dragen, al
de pompiers van het gansche land mogen vandaag
voor hen den hoed afdoen. Verleden zaterdag
is de gravin van Vlaanderen naar Sigmaringen ver
trokken, waar zij eene mis zal bijwonen die ter na
gedachtenis harer moeder, de prinses van Hohen-
zollern, gecelebreerd wordt. Van daar zal Hare
Koninklijke Hoogheid zich naar Mont-Dore bege
ven, en er veertien dagen verblijven. Een
Parijzer echtpaar wandelde maandag middag over
den Pont au couble.,. en twistte. Ik krijg er ge
noeg van riep de echtgenoot plotseling, het is
beter er een einde aan te stellen, dan langer zulk
een hondenleven te leiden'. En de daad bij het
woord voegende, sprong hij over de borstwering in
de Seine. Een goed zwemmer zijnde, dreef hij en
kel een weinig met den stroom af en klom, geheel
verkoeld van zijne gramschap, een eind verder
weer op het droog. Maar mevrouw had de zaak
niet zoo kalm opgevat. Mijn arme man riep
zij uit nu is hij verdronken en het is mijne
schuld, n Ook zij klom op de borstwering en sprong
in het water om haar wederhelft in de andere we
reld terug te vinden. Maar zij zocht haar weder
helft, waar deze niet was, want nauwelijks had zij
den sprong gewaagd, of hij bereikte weder de
brug. Zonder een oogenblik te verliezen dook hij
opnieuw onder en bracht zijne vrouw, niet zonder
moeite aan wal. Toen begaf zich het echtpaar nat,
maar verzoend, naar huis. Toen de leden der
fanfarenmaatschappij van Sint Martens-Laathem
zondag te Vinderhoute van hunnen wagen stap
ten, werd men eenen brandreuk gewaar. Bij het
openen der houten doos waarin het vaandel der
maatschappij vervoerd wordt, bestatigde men dat
deze vuinsde en reeds gedeeltelijk verbrand was.
De vlag draagt het jaartal 1842. Naar het
schijnt heeft het spoorwegbestuur ontdekt dat de
Staat alle dagen op schromelijke wijze betolen
wordt bij middel van kaartjes van 10 centiemen,
waarmeê men toegang krijgt binnen de staties.
De truc gaat zoo Men neemt twee kaartj es van
10 centiemen, gaat de statie binnen, een kaartje
ter afknipping gevend aan het octrooi. Ge verwacht
een vriend uit Brussel, die u het uur zijner aan
komst liet weten. Deze mijnheer is te Brussel ook
in de statie gekomen met een kaartje van 10 cen
tiemen en heeft plaats genomen in de derde klas,
welke men niet meer controleert, en is zoo te Ant
werpen geraakt. De Antwerpenaar geeft hem nu
het 2° 1 O-centiemenkaartje, die hij hier gekocht
heeft en het Ketje komt er mee buiten de reis
kost hem 20 centiemen en hij kan bij den terug
keer het spel herhalen. Het bestuur heeft nu stren
ge bevelen aan de bedienden gegeven om bij den
uitgang geen 10-centieinenkaartjes als geldig te
aanzien, die niet behoorkjk zijn afgeknipt bij den
ingang. Een steertkwestie houdt nu de geschied
kundigen bezig Was den steert van alen leeuw vau
Waterloo, by 't plaatsen van 't gedenkteeken, in
<!f' liirht ir('kru\rl af 1.u:: -o— -"J
dat de leeuw op 't voetstuk werd geplaatst met deu
steert iu d'hoogte. De Franschen, die iu 1832 Ant
werpen ter hulp kwamen en langs Waterloo door
trokken, zagen daarin denkelijk eene uitdaging en
trokken den steert neder. Wanneer 't ding werd
hersteld, liet men den steert voorzichtigheidshalve
hangen en hij hangt er nog. En nu, slaapt wel 1
Voor eenige maanden heb ik breedvoerig ge
sproken van de overvulling der liberale bedrijven,
om het belachelijke en het gevaar der vaderlijke
eerzucht te bewijzen vooral der moederlijke
welke erin bestaat om van onze zonen tot elke prijs
advokaten, doktors ingenieurs,.,, geleerden van
alle kleur te maken. De uitslag dezer verslingering
is veelal de kinderen te verplichten hun kakebeen
later op de harde korsten der ontberingen te bre
ken. Mijn besluit is dit, het is beter, veel beter, in
algemeenen regel, een goede stiel in de handen
van een jongeling te geven dan een schitterend
hoogeschool-perkament.
Ik heb mij deze overwegingen herinnerd met on
langs de doodsberichten te lezen, die eenen Belgi
schen werkman betreffen, te Parijs, gestorven,
maar een werkman die er in gelukt was oen for
tuin bijeen te garen en zich eene faam heeft ge
schapen door de gansche wereld, liet geldt den
Luikenaar Gramme, uitvinder van den dynamo,
die zijn naam draagt. Die man, arm, bijna zonder
geleerdheid, is door zijn vernuft en de kracht zij
ner handen tot de beroemdheid geraakt. Ik groet
met eene eerbiedige fierheid (o vaderland, hij was
een uwer zonen) de nagedachtenis van dien nede-
rigen werkman, van dien «parvenu», van den kiel,
van dien held der vuile handen, waardig tot voor
beeld te dienen aan onze zonen.
Het zijn stonden vol van bezorgdheid en angst
voor de ouders, wanneer zij de loopbaan hunner
kinderen moeten vaststellen, want van alle kanten
rijst een gewemel van werkers op, het verwurgen
door de mededinging, de struggle far life
zonder poos noch duur.
En nogtans bestaat er eene breede en winstge
vende loopbaan, vruchtbaar in uitwegen, rijk aan
winstgevende betrekkingen, loopbaan, die do pas
verleden tentoonstelling van Parijs bijzonder in het
licht gebracht.
Te midden hunner wandelingen, op eiken stap,
bezaaid met verwondering, verrukking en verblin
ding, wat de ontelbare bezoekers heeft ver
stomd, het zijn de onbeschrijfelijke wonderen der
electriciteit, wier mirakelen algemeene opwinding
hebben teweeggebracht.
Men hoeft het zich ook niet te ontveinzen, dat de
toekomst aan die tooverkunst behoort, welke Volta
