11 1 i I
•5 i
3% 1 h
Tep let MeWij Stalt
DE ROZENMAAGD
.v. ■.-**«1»
IETS OVER DE BURGERIJ
8e Jaargang. Nr 565.
5 CENTIEMEN HET NUMMER.
Zaterdag 15 Februari 1902.
Inschrij
vingsprijs.
N'iet vergeefs gewerkt
en gestorven.
Aankondi-
gingsprijs
'i
DE PAUS en de
christene demokraten
Wat de liberalen willen
ZONDAGRUST.
Voor de Landbouwers.
i.
DruhhcrJUity
3an Dan UuffrliSr ®cniit, fiapcUrtstrnat, 13, tr 2taUt.
Aboanementsprijs voor
raasch België, tranco te
ïais, 2.50. Voor de rreem-
ie landen, 5,00. 5 oen-
iemen het nummer.
Pakken en brieven hoeven
rrachtvrij toegezondea te
irorden. Alle brieiwis-
lelingen moeten den dijn»-
lag avond op onze buree-
en toegekomen zijn, het
)Jad den woensdag avond
.er pers gaande. Ongetee-
tende brieven worden in
le scheurmand geworpen.
AUe postbureelen ont-
rangen inschrijvingen, op
die tijdstippen van het
aar. De onkosten der
[wijtingbrieljes zijn ten
aste van den bestemme-
ing. Men gelieve, bij ver-
inaering ran woonst, het
uistterechtwijs te zenden.
Zooals wij reeds sedert eenige weken geschre
den hebben, zijn er op korten tijd verschillige
dan onze moedige Missionnarissen van Scheut
)p twee jaren tijd bijna allen door den dood weg
gemaaid. Eenige onderhen verwierven de martel
kroon andere bezweken onder de ziekte.
Menige Lezer, zal misschien in zijn eigen
lebben gedacht Waartoe hebben nu gediend
t al die studiën en vermoeienissen, al die tranen
en zweetdroppels Waren die jonge priesters
hier gebleven, lange jaren gewis zouden zij
i tot groote vreugde hunner ouders en bloedver-
t wanten gewerkt en veel goeds gesticht hebben
i Nu hebben zij hun leven verspild in vreemde
streken en zijn gevallen, de eenen door de
t ziekte, de anderen door de hand dergenen, tot
t wier heil en zaligheid zij gekomen waren.
Zoo inderdaad zou men mogen redeneeren, in-
lien zij waren heengegaan om fortuin, eer of
lardsch geluk te zoeken maar hun doel was de
taligheid der zielen, iets bovennatuurlijks en
laarom kan men door bloot natuurlijke redc-
ïeering niet juist oordcelen over het nut van
lun leven, over het gelukken of mislukken hau
ler werking.
Om een juist oordeel te vellen, moet men zich
)p een bovennatuurlijk standpunt plaatsen.
Het doel onzer jonge missionnarissen was
Sielen zalig te maken en wie durft beweren,
iat zij met te sterven dat doel niet bereikt heb-
)en
Christus zelf heeft immers de wereld door geen
inder middel verlost, dan door zijnen dood.
Wanneer de landman het zaad op het veld
litstrooit, wil hij dat het sterve en daarna hon-
lerdvoudig in nieuwe vruchten herleve. Zoo ook
jod door den dood van den eene, schenkt Hij
t leven aan den andere.
Gewoonlijk, van de kloosterlingen en wereld-
ijke priesters, die in onze streken blijven, vraagt
iij slechts de verzaking, de afsterving aan de
vereld, aan hare rijkdommen, wellusten en
vaardigheden maar van den missionaris eisclit j
dij dikwijls niet slechts dat hij afsterve, maar
lat hij den vroegtijdigen dood des lichaams
terve om voor anderen de gratie der bekcering i
e verdienen. j
Nog wordt er soms gezegd Waarom zich
nog langer moeite geven om het Geloof in Chi-
na te verspreiden Reeds driehonderd jaren is
er gewerkt, en wanneer men ten koste van 1
groote opofferingen een betere toekomst moch t
verhopen, dan kwam de vervolging en ver-
nielde op korte dagen wat vele jaren arbeids
gekost had. Duizenden levens van zerfdelingen
en christenen zijn er aan gebleven. Houdt dus
op cn laat den ondankbaren Chinees aan het
barbaarsche heidendom, waar hij zoo uitzin
nig aan vastkleeft.
Die opmerking getuigt van eene algcheclc
mbekendheid met de wijze, waarop nieuwe
)UUkzame chrislcnhedcn gesticht worden.
Hoe heeft de Heiland zijne Kerk gesticht
«jiet door de macht der legerscharen niet zoo
ieer door den glans zijner mirakelen als door
iet vergieten van zijn bloed.
Hoe heeft de Kerk zich uitgebreid Eeuwen
ang moesten de geloofsleerlingen in de katakom-
Vonnissen 1 frank de
kleinen regel. Aanko
digingen tusschen
nieuwstijdingen 20
tiemen per regel. A
kondigingen op de 3* blz.
10 centiemen oen regel.
Annoncen op de 4* Dlad
worden berekend volge"
plaatsruimte. Voor
advertentiën buiten
provincie Oost-Vlaandere
zich uitsluitend t« wende
tot bet OJice de Publicit
Rue de la Mkdeleine, Brut
sel. De geabonneerd'
hebben het reebt een ti
■per jaar eene annonce v'
5 regels te plaatsen, di
viermaal achtereenvolgen
zal verschijnen. Rucht
baarmakingen in te ze"
den vóór 's Maandaags.
ben van Rome verdoken blijven elf millioen
christenen moesten eerst met hunne gemartelde
lichamen den echten grondslag gelegd hebben,
en dan slechts zou God zijne Kerk voor gansch
de wereld verheffen en het Kruis op Constantijns
vaa idel doen schitteren
I- ranciscus Xaverius bekeerde honderdduizen
den na korte jaren telde men in Japan twee
mii.ioen christenen de Kerk scheen er stevig
gevestigd. Maar de grondslag ontbrak er was
bij 't bekeeringswerk geen martelaarsbloed ver
geten. Zoo snel die Kerk was opgebouwd, zoo
snel verviel zij en stortte in duigen. Nergens
kar, het kruis pal en onwrikbaar staan, of het
mo"t steunen op den grondslag, gevormd van
christenbloed en martelaarslijken.
Nu, welke bouwmeester zou zoo dwaas zijn
dc gereedliggende materialen weg te breken,
wanneer de grondslag van het huis reeds gelegd
is Welke landman zal zijn veld onbezaaid la
ten, nadat het goed doorploegd is en bemest
En wie zou den raad durven geven, het onmete
lijke China verder onbewerkt te laten, braak te
laten liggen, nu het honderde jaren reeds met
het zweet en bloed van Missionarissen en chris
tenen gezegend en doorweekt is
Ofschoon onze missionarissen, wegens hun
vroegtijdigen dood, in schijn niet veel tot be
keering der heidenen hebben bijgedragen, toch
rekenen wij hen onder de grondleggers der Kerk
in China en in Congo
Voor hunne bloedverwanten en vrienden ware
het gewis aangenamer geweest voortdurend
schoonc brieven te ontvangen met het verhaal
van hun lijden, hunnen arbeid en hun welgeluk-
ken maar een groote eer en een zalige troost is
het toch te mogen zeggen Mijn zoon, mijn
broeder, mijn vriend heeft zijn leven voor het
heil .der zielen geofferd; zijn zweet en bloed
is het zaad van nieuwe christenen, op korten
tijd heeft hij een roemrijke kroon verworven.»
De geschiedenis heeft bewezen dat de kleine bnr-
gerij een weldoende invloed op het maatschappe
lijk leven uitoefent. Toen in het oude Italië de
middenklas verdwenen was, werd zijne historie
eene aaneenschakeling van rampen en ellenden,
even als in de achtiende eeuw de kleine burgerij
door het septisism en goddeloosheid doordrongen
was, konden de akelige tooueelen der Fransche
omwenteling op zoo eenige bloedige wijze afge
speeld worden.
De kleine burgerij heeft dus eene groote rol te
vervullen en verdient dus ook de welwillende be
langstelling der sociologen.
De kleine burgerij heeft drie vijanden een om
hoog, de groote magazijnen een omlaag, de coö
peratieven, en een in haar eigen midden, de bedrie
glijke uitverkoopiugen, zoo gezegd uit allerhande
veranderingen, uitscheiding van bedrijf, enz.
Hoe kan inderdaad «le kleine handelaar dc win
kelier, de mededinging volhouden tegen do groote
magazijnen, die over ecu groot kapitaal en krediet
beschikken, die koop en verkoop in zoo gunstig
mogelijk voorwaarden kunnen doen plaats grijpen.
Hoe kunnen zij opgaan tegen die groote coöpe
ratieven van omlaag Neen, niet waar, dat is on
mogelijk daartoe zijn hunne middels te beperkt.
Indien wij een middel ter hand hadden om het
cijfer van den verkoop juist te bepalen, dan zou
den wij heel gaar na aan de wetgeving vragen dat
het pateutrecht in verhouding van het aantal zaken
wierde gebracht.
Dat is nu geenszins het geval en wij zien over-
groote magazijnen en coèperatieven eeu recht be
talen, dat in vergelijkingjvan den kleinen winke
lier zeer belachlijk mag genoemd worden.
Dat moet veranderen en het patent moet zooveel
mogelijk zijn in verhouding van het koopcyfer. Dit
vergt do rechtveerdighei^j.
Wat de oneerlijke mededinging betreft, die zou
ook door de wet moeten beteugeld worden. De uit- j
verkoopiugen uit oorzaak van verandering van
woonst, vergrooting of uitscheiding Yan bedrijf, en I
ik weet niet welke andere reden nog, zouden moe
ten bepaald worden in welke voorwaarden zij mo- j
gen plaats grijpen. Een keurraad, samengesteld
uit kleine burgers en door het gouvernement er
kend zouden de aanvragen in eersten aanleg oor
dcelen. In geval van verschil zyufjëp de handels-
uaftv t«J UT—W
rechtbanken beslissen.
Ouder datum van 27f januari heeft kardinaal
Rarapolla aan al-de bisschoppen in Italië een om
zendbrief gestuurd, waarvan eene depeche, zater
dag avond uit Itome toegekomen, den hek nopten
inhoud als volgt meedeelt
Kardiuaal Rainpollaiaerionert dat de werking
der christene demokraten in Italië in geènen deele
eene politieke kleur mag aannemen en strekkeu
om deu regferingsjroc-'R'
den der christene demokraten mogen hunne denk- IIgTllIflPvSf&W^4wit4ekkiiig«mis
Amatus heeft in de Walenstreek eene ontdek
king gedaan.
Hij is er eene meeting gaan geven voor 't Eukel-
voudig Stemrecht en van die meeting geeft hij ver
slag in Vooruit.
Na in dit verslag gezegd te hebben, dat alleen
de werklieden die by de socialisteu vereenigd zyn,
wezenlijk besef kunnen hebben van hunne rechten
en plichten, deelt Amatus eindelijk zijne ontdek
king mede iu de volgende bewoordingen
Algemeen Stemrecht iu handen vau eeuo min
helderziende massa ware veeleer een vergil, een
schadelijk wapen voor haar zelve. Dat heeft de
ondervinding reeds dikwerf bewezen.
Nu moet ge weten, lezers, dat nauwelijks 15 ten
honderd der belgische work lieden bij de socialisteu
vereenigd zijn.
De outdekking, die Amadus in Vooruit mede-
deeld, is dus dat er op honderd werklieden slechts
vijftien het stemrecht zouden mogen hebben, want
voor de vijf-en-tachtig au-leren is dit een vergif cn
een schadelijk wapen. Amatus dixit 1
Toen men zulk3 te Brussel deed opmerken aan
baas Potaarde, die zelf Vooruit niet moor leest,
heeft deze'onmiddelijk aau Millio een telegram
gezouden van den volgen«leu inhoud
Als de schreemmuile nog ontdekkingen doet,
mag hij ze voor zijn eigen hou den. Laat geen enkel
van zijne zeevertjen meer zetten zonder ze nage
zien te hebben. Hij ware ia staat aan de gaaien te
laten weten dat we komedie spelen met het stem
recht.
wijze over zekere politieke feiten uitdrukken,
doch zich wel wachten te spreken namens de Kerk
en den H. Stoel. Hij herinnert verder dat het
verbod van, iu Italië, deel te "nemen aau de poli
tieke kiezingen, streng moet nagekomen worden,
en hij voegt erbij dat al de katholieke dagbladen,
erin begrepen de orgauen der christene demokra
ten, moeten trachten iu het italiaausche volk de
overtuiging te bevestigen, dat de toestand van den
H. Stoel te Rome onhoudbaar is.
Al de bladen, die over godsdienst en zcdeleer
handelen, moeten onderworpen worden aan de
voorafgaandelijke goedkeuring van don bisschop.
In de kringen, vereenigingen en meetings, door de
christene demokraten gehouden, moeten deze
De liberale Journal de Cand zegt het ous ander-
dermaal
Eet liberalismus is reeds veel te lang alleen
lijk vijandig aaa het clerical is mus 't is te zeggen
aan 't meesterschap dat de priesters willen voeren
over de staatszaken Al wat tot hier toe verricht is
geweestis slechts eeu bereidingswerk tot don wa
ren strijd Indien wij zekerlijk willen zegevieren,
o, wij moeten de citadel bestormen wij moeten
opentlijk strijden, 't is te zeggen tegen het catholi-
cismus.
't Is- voorzeker nuttig en voordeelig aan 't volk
kenbaar maken al het kwaad dat de priesters te
De zaak der zondagrust wordt nog altijd druk
besproken. Zij wil niet al te goed slotten.
Artikel 15 der Grondwet zegt niemand kan
gedwongen worden den rustdag van eenen bepaal
den oeredienst na te leven.
De hoogere Arbeidsraad, dezen hinderpaal be
wust, stelde voor elkeen is vrij 's zondags te
wei ken niemand mag doen werken.
Dat moet opspraak verwekken, Patronen zonder
werklieden, behouden het recht hunne winkels of
werkhuizen open te stellen, alle andere zijn van
dat werk uitgesloten.
Zooals M. Dejace het zei wie vrij is voor
zijn eigen te werken, mag dat ook voor een derde.
De zondagrust moet elkeen verplichten, zoo niet
zal hij doode letter wezen zooals men zag laat
de grondwet zulks niet toe.
Andere lauden doen niettemin den zondag eeren.
Zeo b. v., Denemarken, waar de handels- en nij
verheidsgestichten telken zondag om 9 ure moeton
gesloten zijn zoo Noorwegen, waar de rust ver
plicht is van af zaterdags avonds 6 ure tot Zondags
avonds 10 ure zoo Zweden, waar alle onnoodzake
lijk werk tusschen t> ure 's morgens en 9 ure 's
avonds door de wet gestraft wordtzoo Hongarië,
waar de zondagrust aanvangt ten 6 ure morgens
tot en mot 24 uren nadien zoo Rusland waar voor
zon- en feestdagen een rustdag van 24 uren.is voor
geschreven
laatsten eene waarlijk christene taal voeren en u i i 1
n J u^ieu wege brengen de looze middelen die zy aauwer-
zicn bezield toonen met een waarlijk christenen -
J vpn nm ftnzfi vrnhp/lpn tp Lrpnl-cn on Ho Sloot
geest, zorgen dat hunne vlaggen, banieren en
dere eereteekens niets gemeens hebben met de
socialistische zinnebeelden, en geene besprekingen
houden zonder de toelatiug van den bisschop.
Bovendien herinnert kardinaal Rampolla dat geen
dagblad zelfs katholiek, mag ingevoerd worden in
de seminaries zonder de toelating der rechtstreek-
sche oversten, die, vooraleer ze te verleenen, ze
zullen moeten vragen aan den bisschop.
Eindelijk verbiedt kardinaal Rampolla de te-
gensprekelijke besprekingen met de socialisten,
zet de christene demokraten aan zich te onthouden
vau alle uitdrukking die het volk een alkeer voor
de hoogere klasseu zou kuuncu inboezemen, en
zich wel te wachten, door nieuwe richtingen, te
verdwalen in een overdreven cn verkeerdelijk be
grepen modernism.
Die onderrichtingen en aanbevelingen hebben,
wel is waar, betrekking op de toestanden in Italië,
doch de groene demokraten van Aalst kunnen
er ook profijt uit trekken,
7 MlVfiBIiWlKK.
Vmutodm BAD*ui.
Verhaal uit de Fransche Eevolutie
DOOB
Petrus VAN NUFFEL
Ook bleek het inzicht der moeder te zijn, Leo-
lia nog eenigen tijd in het pensionnaat te laten,
ranneer de volgende gebeurtenissen dit plan kwa-
nen verijdelen. Magdalena was zeker min on-
lerwezen dan Leon ia doch het weinige dat zij
ion, kon zij wèl. De Leering van onzen H. Gods-
üenst was hare lievelingsstudie en zij bleef in
iet Geloof onbuigzaam, vastberaden, omdat zij
erlicht was. Betrof het, iu welkdanige omstandig-
leid, het nemen eener beslissing, zij j-onderzocht
latgene gelijkaardig met Recht en God alsdan
telde zij haar besluit vast en zij hield er aan met
iene standvastige hardnekkigheid. Wat verschil
net Leonia, volstrekt onbelyvaam eene uitspraak
e doen, zich latende meêslepen door al wie eeni-
;en invloed op haar vermocht
Leonia boog als het zwakke riet voor het labbe-
end" windje.
Magdalena weerstond als de eik het tempeest,
in liever liet ze zich verbrijzelen dan te zwichten.
v DERDE HOOFDSTUK.
Deo et Regi fidelis perpetuo.
Aan God en Koning eeuwige trouw.
(Leuze der Boisdesmares),
Toen het nieuws der inneming vau de Bastille
de gasten van het kasteel do Lorgères, te midden
der feesten, verraste, was het alsof een donder
steen, afgezant van het orkaan waarvan men
wel is waar de voorteekens had bemerkt, doch het
welk men nog ver verwijderd, in allen gevalle min
schrikkelijk, waande vóór de voeten der disch-
genooten neêrviel.... Het meestendeel der genoo-
digden, evenals wij meldden, waren ju allerhaast
tot hunne haardsteden weergekeerd eenige vrien
den der familie de Boisdesmares bleven, onder an
deren Ernest de Blancheville, broeder der nieu
we burggravin de Boisdesmares, en de baron Karei
de Beaufremont, haar neef, ten einde raad te
scheren over hetgeen er in de huidige gesteldheid
te doen stond. De uitslag hunner beraadslaging
luidde dat MM. de Beaufremont en eenige andere
edelen oogenblikkelijk gingen vertrekken naar
Versailles, waar de plicht hen riep, ten einde den
koning hunne diensten aan te bieden, en desnoods
te sterven voor zyne verdediging. De vrouwen zou
den onder de bescherming van den ouden graaf, te
Lorgères blijvenmen zou ze regelmatig op de
hoogte der gebeurtenissen houden en hen naar
Versailles terugroepen als alle gevaar geweken
ven om onze vrijheden te krenken en de Staat iu
dwang te houden. Dat hebben wij gedaan, en dat
zullen wij steeds doen, telkenmale dat wij er de ge
legenheid van hebben. Maar dit alles is nog maar
eene bijzaak 't Is niet genoeg den priester te
dwingen in zijne kerk te blijven, 't is deze kerk die
wij moeten aanvallen 1
't Is immers niet met eenige uiterlijke blikken
weg te nemeu, dat men eene groote ziekte kan
heelen Het pit en de ziek der ziokte, moet men
vernielen auders alle pogingen tot herstelling zul
len vruchteloos blijven
Welnu de oorzaak vau al onze kwalen is het
catholicismus, of beter gezeid, gelijk welk een
godsdienst die meu beweert veropenhaard te
zijn
Dat is het echte venijn van het liberalismus 1
Tot daar, tot zoo verre, willen zij hunue aanhan
gers, hunne slaven breDgeu Zulkdanige ver
klaring dient onthouden te worden.,. Zulke ge
dachten toonen klaar en duidelijk wat het vijandig
liberalismus is I
De Wortel nlst paardenvoedsel.
De voederwoffSls üijla 'Fijker aan voedemle
stoffen dan rapen en bceten. Ook bezitten zij
I andere dan voedende hoedanigheden daarom
I kennen al de goede landbouwers den heilzamen
invloed welke de wortel uitoefent niet alleen op
de voeding der koeien maar ook op de voeding
der paarden.
Als de wortel niet heel het rantsoen der werk
dieren kan uitmaken, dan heeft hij ten minste
eene groote waarde als toevoegsel van dit rant
soen in den winter.
De wortels hebben eene verfrisschende wer
king op het gestel der dieren ook worden zij
dikwijls door den veearts aanbevolen in de long
aandoeningen zij zijn bloedzuiverendjen dienen
vooral aan de paarden die gedurende langen tijd
aan een stikstof-regiem onderworpen waren.
Door dat de wortel veel water bevat vergemak
kelijkt hij de opslorping en de eigenmaking van
voedende stoffen die water noodig hebben om
benuttigd te kunnen worden. Het water van den
wortel vervaDgt ook dat welk in andere groen-
gewassen bestaat. De wortels maken het vel
zachter en het glanzend.
Er zijn gekende paardenkweekers die aanne
men dat men één kilo haver mag vervangen door
twee kilos wortels. Toch moet men voorzichtig
zijn vooral als de dieren zwaar werk moeten
doen. Als de wortels in te groote hoeveelheid
toegediend worden zetten zij de maagvaten uit
en vermeerderen den buik. Ook geven zij aan de
dieren geene genoegzame kracht om groote en
aanhoudende lasten te verrichten. Het ware niet
aan te prijzen meer dan 4 kilos per dag en per
kop te geven.
Men kan de wortels toedienen nu eens alleen,
dan gemengd met andere spijzen die het rantsoen
uitmaken. Zij worden rauw vervoederd na ge-
wasschen en in schellen gesneden'te zijn.
was, hetgeen, volgens alle waarschijnlijkheid, al
dra het geval zou ziju.
Ondanks die streelende hoop en geruststellende
vooruitzichten, welke men anderen poogde in te
planten, zonder ze zelf te deelen, was de scheiding
hartverscheurend, en nel bijzonderlijk voor de
jonge burggravin, die, na drie weken tenauwer-
nood in den echt verbonden, zich weggerukt zag
van haren echtgenoot, verwjjderd van haren broe
der, van haren oom. alleen blijvende in eene voor
haar nieuwe landstreek, te middon van eeu vreemd
volk, hetwelk zij nog niet had loeren kennen.
Toch verwaarloosde hare schoonmoeder niets om
heur zooveel mogeljjk te troosten maar zij zelf,
diep getroffen door het afscheid van eega en twee
zonen, was geenszins bij machte andere leniging
aan de smart harer schoondochter te brengen, dan
met deze de bittere droefheid en het onophoudend
stenen te deelen. Het was, trouwens, ook de eeni
ge mogelijke troost in omstandigheden zoo pijnlijk,
en deze gelijkaardigheid van hunnen toestand
werkte krachtdadig meê om de twee vrouwen, niet
tegenstaande het verschil van ouderdom, in nog
dichter vriendschapsbanden te knellen.
Leonia kon zich nog niet goed rekening geven
van wat er plaats greep, noch het gevaar begrij
pen waaraan de haren gingen blootgesteld zijn...
-JVel had ze de oogen moêgeweend wel zuchtte zij
even diep als de anderen. Wat doet een kind, dat
zijne moeder ziet schrijven
Tusschen de algemeene verslagenheid des huis-
gezins behield alleen M. de Lorgères eene schijn
bare, onvermoeibare vroolijkheid. Hij vertelde
grappige fabeltjes, luimige, verzonnen geschiede
nissen, vermaakte zich, met de nieuwstijdingen,
waarmeè de nieuwsbladen, lijk hij zich uirdrukte,
hunne goedzeugdige lezers op flesschen trokken.
Onloochenbare feiten nam hij weinig ernstig op, of
ten minste, hij vond in geen enkel reden om alarm
te schreeuwen, en ontsteltenis te verspreiden, ge
lijk vele personen de zwakheid hadden te doen.
Hij vergeleek het oproer, dat langs alle kanten
bleek uit te leken, met de woeling die eens ont
stond bij de meerderjarigheid van Lodewijk XIV.
Gestadig herhaalde hij
Geduld geduld Eene dezer dagen komen
onze prinsen en een deel der uitgeweken edellieden
met een machtig leger weêr, en, ondersteund door
de trouwe dienaars des Konings, vagen zij het
land schoon van die bende huilebalken, die, in
hunne zoogenaamde Nationale vergadering, pero-
reeren tegen alle gezond verstand, tegen wet en
recht. Ja, wij zullen een kuisch doen, gelijk dezen
van Tnrenne, bij het gevecht van den Faubourg
St.-Antoinc dage dan weêr een jonkvrouw d'Or-
leans op, om het kanon der Bastille af te trekken
het onverbasterd Fransche volk wacht haar eene
tweede maal 1
Het nieuws der geruchtmakende vergadering van
4™ Oogst vernemende waarop, lieden van den
koogsten adel of bekleedt met de eerste ambten
van Kerk en Staat, aau hunne titels, aan hunne
voorrechten verzaakten en de afschaffing der leen
roerige wetten uitriepen, dan lachte M. de Lorgè
res, zich tot zijne dochters keurende
Ah 1 ah ah I Weêral iets nieuws, Mevroa-
wen Waarlijk, de boert is niet slecht verzonnen 1
Weihoe, mijn vader, antwoordde Mev. de
Boisdesmares gij neemt eene zaak, zóo ernstig
en erg van aard, voor eene grap
Zekerljjk, ja, heet ik dat eene grap 1 Of
neemt ge voor mogelijk dat eeu burggraaf de No-
ailles, een hertog d'Aguillon, een prins de Broglie,
een hertog de Castries, een Liancourt, een Mont
morency, en andere edelen van dezelfde gehalte,
de gelijkheid der belastingen, de vernietiging van
den persoonlijken dienst en der leenroerige reek
ten zouden vooruitzetten dat een aartsbisschop
van Parijs, kardinaal de la Pmchefoucauld, de tien
den afschaft dat andere prelaten, onder welke
ik hoor noemen den aartsbisschop van Aix en de
bisschoppen van Uzès, van Nimes, van Montpel-
lier, van Coutances, deze voorstellen ondersteu
nen en vragen dat de vernietigde rechten nimmer
zoudeu hersteld vrorden
