W m
De mannen van 't licht.
MEOWS VAM KOZIJN POLIDOOR.
DE ROZENMAAGD
3 MAART 1878.
8" Jaargang. Nr 381.
5 CENTIEMEN 1IET NUMMER
Zaterdag 15 Maart 1801.
Inschrij
vingsprijs
Jp
"Shs te
';n«Vv\\V
Aankondi-
gingsprijs.
Beleedigingen aan den Koning.
Aftreden.
w
Aboaatmfrütipnji
oor gaaich Belfië,
•anco u h*i«, LoO.
'oor da Treatede
kaden, 0,00. 5
•ntiemen hat Barn
ier. Pakkea ea
brieTtn hoarea
rachtrrij toegeaon
ea U worden.
Jle briefwiMahn-
an moeten den
ijnadag aromd op
aze bureelea toé-
e tomen rijn, het
lad den woensdag
rond terperi gaan-
Ongeteekende
rierea worden ia
a scheurmand ge-
rorpan. Alle
oitt mreelea ont-
angea ianchrijTin
ea, op alle tij d-
Üppen Tan het jaar
- De onkoeten der
wij tiagbrieQei *ijn
en. laste Tan den
ei.temmeliag. Men
eWwre, bij Taran-
ering Tan woonit,
at juut terechtwijs
e zenden.
JDrukkfr-lilitgmr
3nn 9gn föuffcl-£>t jftcnbt, Jiaprllfetraat, 13, tr 2UUt.
Vonnissan1 rr.
dan klainan ragél.
▲ankondifingan
tuaeehen da nianwa-
tijdingan 90 oan-
tiamaa par regel.
Aankondigingen op
da bil.10 cam-
riemen dan regel.
Annoncan op dei*
bladz. worden bara
kand Tolganeplaate-
ruimte. Voor da
adTertentiën buitan
da prorincie Ooet-
V laan deren rich uit
sluitend ta wenden
tot het OJUt dt Pu-
HiciU, Rut dt lé
Médtleint, Brutal.
Da geabonneer-
den hebban 't racht
etn mul ftr jéér
ene annonce ran 6
regelt te plaatsen,
dia Tiermanl achter
eenvolgens zal ver-
echijnea. Rncht-
baannakingen in ta
zenden TÓor
Maandnagi.
Elkeen weet dat al de anti-katholieke par
tijen slechts werktuigen zijn in de handen der
Eerlooze, der Vrijmetselarij.
'tls eveneens van iedereen geweten, dat
onze tegenstrevers zich bij de lichtgeloovige
menigte voorstellen als de manneh van het
licht, 't is te zeggen als vijanden van den kon -
kelfoes en van alle geheime streken.
Welnu ziehier wat de Gazette van Brugge in
haar nummer van Woensdag 26 Februari
schreef over die mannen van het licht
Over eenige maanden werd het huis uit
makende den hoek der beenhouwersstraat en
der Sleutelbrug, te Brugge, in openbare vei-(
ling verkocht. Het gerucht werd seffens ver
spreid dat dit huis aangekocht was om er eene
▼rijmetsclaarslogie te maken.
't Was waar.
Men begon er onmiddellijk te bouwen. Er
werd onder ander in den hof eene zaal gezet
van 18 m. 50 op 13 m., zonder een enkel
venster erin. Verschillige vensters die al den
kant van 't reitjè gevén en in het oud gebouw
waren, bleven behouden. Mer. stak er mat,
glas in en achter die vensters metste men ee-
□en muur van twee steenén, L)e vrijmetseiaiars
ichuwen het licht.
Brusselsche werklieden zijn gekomen,.om de
Zale te schikken en er eenen vloer in mosaïek
te leggen. De zaal werd in eene sportman hei-
denschen tempel herschapen. In den klaren
tiet men er geene hand voor zijne oogen,.Bij
het aanschouwen van dit donker hol loopt
als eene Filling over het lichaam. Die-auister-
nis, al die voorzorgen omdat.men lumen toch
diets «n zou'kunnen zien of vernemen vui» het-
gene er binnen omgaat, is al het eerste bewijS?
dat er daar dingen- gedaan óf ge/.eid worden
die niet mogen gekend zijn van den gewonen
man.
Waarom zouden zij hen anders wegsteken,
duiken gelijlc de nachtvogels.
Bij den toegang van het vrijmetselaarshol,
al voren tegen de straat, is de woning van den
portier, eenen vreemdeling. Aan zijne woning
paalt er een kamertje dat men heet het ka
mertje van den notaris omdat het daar is dat
degene die hun laten in delogie inlijven, eerst
hun testament moeten maken en de verbinte-
njs teekenen van te leven en te sterven gelijk
goddeloozen in dat afschuwelijk testament
geven zij, aan de andere vrijmetselaars het
recht bij hun sterfbed de wacht op te trekken,
omdat er geen priester bij zou gelaten worden
zelfs niet indien zij op het einde van hun leven
en in de klaarte die de naderende dood som
tijds geeft, tot betere gevoelens kwamen en
uit eigen beweging eenen priester deed roepen.
Zaterdag was 't een geboden vastendag. De
brugsche vrijmetselaars hadden dien dag bij
voorkeur gekozen om de nieuwe logic in té
huldigen meteen banket, dat natuurlijk geen
vischbanket wasf
Tusschcn donkeren en klaren, drummende
langs de muren, kijkende wijds en zij5s, gelij k
om niet gezien te worden, zag men zaterdag
een vijftigtal gasten in de nieuwe logie sluipen,
't En Waren al geen mannen van Brugge; er
waren daar vreemde wezens bij, kerels die
met den trein gekomen waren, kopstukken, in
een woord van het liberalismus van Vlaande- I
ren.
De vrijmetselaarsfeest, rond 6 1/2 ure be-
gonnen, heeft geduurd tot een gat in den
nacht.
Het mafonniek banket werd niet opgediend
do<-r brugsche tafcldieners. De deze hadden
trouwens de gasten kunnen herkennen. Er j
zijn nogal van die vrijmetselaars die wel in het j
dui kerke van de helsche sekte willen deelma-
lc'en, maar die algelijk niet en zouden willen
hebben dat het gekend zijDe vrijmetselarij
verwekt nog al te veel afschuw bij alle welden- j
kende menschen. Daarom, geene brugsche
gai^ons, er waren opzettelijk gabons van j
Brussel gekomen. En telken keere dat de j
kinderen der duisternis, zooals de licht- j
schuwe moortelbrocders terecht genoemd
worden, banket houden, moeten het andere
g'arfóns zijn.
De vrijmetselaars waren voor die omstan
digheid in tenue. Al hun gerief linten, strekken;
truweelen en schootvel let jes, hadden zij voor
den dag gehaald. 't\Vas eeu verbazend uit
zicht die gasten daar te zien zitten, gelint en
gestrekt, Broeder Meynne, venerable
ofte voorzitter van de brügsche logie, had zijn
buikje een schootvelletje gespannen, w&arpp
er een doodskop en vier passers getepkend
stonden! Rechts van hem zat er eenen-jaheer
waarvan Wij den name niet te wete hebben
kunnen komen 't Moet entwaar een der.over
heden van de francs- maf ons van Brussel zijn.
Zij heetten hem grootrpëester en spraken
van graden alhier, allerdoorluchtigste venera
bel' aldaar.' Gij Weet cfai cfë"Wfftrietsetaars ee
net aai opn'tih eigen hebben'.
-.1 I 1.
Wij bekennen gr< Qtmocdiglijk dat wij niet
en weten wat er in de nacht vergadering der
brugsche en westvlaamsche vrijmetselaars is
gedaan en gezeid. Men kan het nogtans ten
deele raden. Immers, verleden week hebben
al de gazetten aangekondigd dat de vrijmetse-
laarslogiën van ganscli het land nu verleden
zondag moesten vergaderen, om middels te be
ramen ten einde, in de naaste kiezing, het kat
holiek ministerie omver, te krijgen, door met
de socialisten meê te doen in den zoogezeiden
veldtocht voor 't afschaffen van 't meervoudig
stemrecht. Gehoorzamende aan dit bevel van
den algemeenen grootmeester der vrijmetsela
rij, heeft de brugsche vrijmetselaarslogie op
zettelijk de inhuldiging plaatsgehad hebben
op... Goeden Vrijdag IJl
Tot daar, de Gazette van Brugge.
Wat onze confrater daar voor Brugge
schrijft is waar voor geheel het land en voor
menig ander land erbij
Overal waar een politiek misdrijf te plegen
is, ontmoet men den invloed dier rampzalige
vogels van nacht en duisternis, die hunne ver
dachte praktijken aehter vensterlooze muren
verbergen.
Waartoe zij in staat zijn, weten wij door de
afschuwelijke misdaad te Rijsel, waar de klei
ne Gaston Foveaux door een rooden knecht
der Vrijmetselarij werd bezoedeld en ver
moord waarna het lijk van den knaap 's nachts
op de koer van een broedersschool werd ge
worpen, om een Broeder van deze afschuwe
lijke misdaad te kunnen beschuldigen.
Welnu, de slaven die gehoorzamen aan de
leiders der rood-blauwe politiek, gehoorzamen
werkelijk slechts aan de werktuigen van de
duistere ingevers en plegers van zulke misda
den.
De Peuple van vrijdag avond deelt een voor
den koning uiterst oneerbiedig en grof artikel
meè.
Het blad randt den koning aan, omdat hij
geen antwoord geeft aan de telegrammen, die
hem door de meetings gestuurd worden.
Zeg eens, Leopold, antwoorden, zulle, en
beleefd zijn Ziedaar de toon tan den boud-
géiioot onzer koningsgezinde liberalen tegen
over Zijne Majesteit.
Opgemerkt dat, in de, meeting vau Donder
dag avond, waarin ook een telegram aan den
koniug werd gestemd, bij bet einde der zitting
enn geweldige kreet opging Vive la Répu-
blique A bas le roi de carton
De liberalen hebbou fijne bondgenoten.
Sedia eu ging plaats nemen op eenen prach-
tigeu troon. Daar kwamen de kardinalen Hem
nogmaals de hand kussen en de bisschoppen den
voet, als teeken van eerbewys en onderwerping.
Daarna, terwijl zijne Heiligheid het misgewaad
aantrok, namen de kardinalen do witte koorkap
aan en den witten mijter. En dan, eer de H.
Mis ging beginnen, kwam tot voor den Paus een
zyner hovelingen. In de hand droeg hij eene
zilveren roede, waaraan eene wrong vlasstoppo
vastgemaakt was. Deze stoppe in vlammen ste
kende, riep hij met luide stem den Paus toe
Eerweerde Vader, alzoo verdwijnt de glorie
der wereld. Krachtig zinnebeeld om ootmoe
dige gedachten in te boezemen aan te boezemen
aan dezen, die volgens het zeggen van 0. H. J
C., de dienaar van allen wezen moest, alhoewel
hij hun meester eu opperheer is.
Na de mis, gecelebreerd op den altaar, die
boven St-Pieters graf gebouwd is, eu waar de
Paus alleen mag mis lezen, kwam de H. Vader
wederom naar zijnen troon en dan wierd hem
eigenlijk do Tiareof pauslijku kroon op liet Aniere ani„e „i,„. Toen in t j«ar
hoofd geplaatst. 1835, de eerste stoomtrein in ons landeken van
De Tiare is een hoofddeksel, bestaande uit j Mccheien naar Brussel rted, dan werden door
drie boven elkander geschikte kronen. Eerst j de doorzichtigstc profcten van dien tijd de
droegen do Pauzen maar eéne, later wierd Jtr „0^,,^, de noodtottigtfe onheUbréngen-
In ons blad van verle
nen week is er spraak
geweest vau de plechtig
heden die, te Rome plaats
grepen; ter gelegenheid
vau den Jubilé Zijner
IJeüii.'-.td'J LEO XJlU.
Ziehier wat er daar ge
schiedde, 24.jaar er vóórey.
De Paus sedert 10 «lagen gekozen enver
heerlijkt. n giug plechtig tijk gekroond worden.
Van otèeriijcfs wierd die ceremonie gedaan in St-
Pieters, op de volgende manier.
Rond 10 «ren van den morgend, kwam de
pauslijke stoet in de kerk, die aan het Vati-
caansch Paleis paalt en er mede door eenen
breeden gang verbonden is, Vöorenop gingen de
bisschoppen, die in verschillige streken der we
reld wonende,* bij geval.in Rome waren daarna
kwamen de kardinalen, die deel genomen had
den aan het conclaaf of stemming en eindelyk
de Paus, gedregeu op zijnen draagzetel en om
ringd van zijne eeremacht. Die gewoonte van in
groote omstandigheden den Paus op de Sedia
te dragen, komt nog voort van de ceremoniën
der eerste tijden van de H. Kerk.
Als St-Pieter te Rome toekwam, wierd hij
ontvangen en geherbergd door den senator Pu-
dentius, Deze, gelyk vele groote edellieden vau
dien tijd, die eene hooga bediening bekleed had
den J bezat eenen kurulschen zetel, uit ivoor
verveerdigd en met gouden platen beslegen.
Daarin wierd hij door zijne slaven gedregen, op
alle groote plechtigheden en hij begeerde dat
St-Pieter, als wanneer Hij in zijn paleis de god
delijke diensten ging celebreeren, ook dien ze
tel en die dragers zou gebruiken.
Die zetel wierd de vermaarde St-Pieters-
stoel nu nog te Rome bewaard, op eenige stap
pen van St-Pietersgraf, en de gewoonte, van in
de bijzonderste omstandigheden den Paus te
dragen, heeft altijd sedert dien bestaan.
Alswanneer nu de Paus in den koer gekomen
was, nabij den hoogen altaar, stapte hij van de
tweede en eindelijk eene derde bygevoegd. Die
drievoudige kroon beteokent, dat de opperher
der der H. Kerk, ten eerste de vader is vau ko
ningen on jirinsun, teu tweede de bestierder vau
geheel de katholiek*; wereld en ten derde de
plaatsvervanger van O. H. J. C. Dit is im
mers klaar aangeduid, door de woordeo, die de
eewto kardinaal-diaken uitsprak, als hij te mid
den eeuor grootse lie stilzwijgenheid, de Tiare op
1 de voorzeggingen gedaan. De ergste van allen
was deze, dat door de concurrentie van den
stoom, het paardenras zou tot niet gebracht
worden, dat de paarden tot nul en van geener
waarde zouden geraken en dat men binnen 50
i jaren van geene paarden meer zou weten te
I spreken, in een woord dat het paardenras
i tot de legende zou hooren. Ora dit gedacht
kracht te geven, hadden de natiebazen te Ant-
j werpen eene betooging ingericht die droevig
de Tiare, die, met drie kronen versier u cn aandocnlijk was. Ze hadden eenen ouden
hemiüereu moet, dat gij de rader njt vau to- j n jt 0 ocht en nï hem kreUpel
Hingen en vorste., de bestierder der wereld eq I Bemaakt en onder een gr00t rouwiaken gesto-
de plaatsvervanger van O. H. J. O., aan wie, Ken hebben tódden zij het zieltogend dier,
eer en glorie toolcomt in alle «euweu der eeu- I me( bede,beuH Mn dcn hllSi onder het
tëtTbdhl v.Jr UW) AllI"plaatste Ontvang
Oe Tiare is bfeevolg een tinnebeeld der up- om aalm0«en in te zimelen. De overlevering
perheerscbappij, die de Paus uitoefent in naam dl, a[ hct v0,k met het „ooJlot der
ran Christus voor alle volkeren en natiën, orer ingenomen was> e0 dat de natiebazen
alle prinseu en koningen. Zij ia geou kenteeken er Rg schoon stuivertje door bijeenbrachten,
der bisschoppelijke weerdigheid, die de Paus Doch 0Qheiisbrengende voorzegging
betreft, deze heeft zich niet verwezenlijkt, de
J zaak wordt op den dag van vandaag heel an
ders opgevat. Op 22 Februari jongstleden reed
de laatste paardentram in Berlijn, daar de
l electriciteit, als vervoerkracht op alle de trams
toegepast werd.
De laatste paardentram was met vlaggen en
lauweren behangen en begeleid door een vroo-
lijk muziek. Dat is heel wat anders dan in
1835. De paarden zijn nu blijde van dien dom-
men tramarbeid ontslagen te zijn of ze geen
gelijk hebben, zegt kozyn Polidoor.
Het is eene uitgemaakte zaak, dat noch,
stoom, noch electriciteit, noch snelwiel, noch
automobiel niet den minsten invloed op de
waardenwaarde heeft gehad. Ter gelegenheid
van den jaarlijkschen grooten paarden ver
koop, welke M. Mac Millian van Rock Ra-
piels (noord Amerika) hield, bestatigt hij, dat
er nog nooit zooveel vraag naar paarden, naar
goede trekpaarden geweest is als nu, en dat
de paarden ook nooit zoo hooge prijzen be
reikt hebben als thans. Om er een gedacht van
te geven, op 17 Januari werden er 12 hengsten
en 24 merriën van P erseronsen ras onder de
spelen eenér treurmarsch van deur tot deur
reeds voor zijne verheffing krachtens zyne
bisschoppelijke zalving, bezat, en daarom is t
dat hij nooit de Tiare draagt, als hij aan den
altaar de goddelijke diensten celebreert, maar
integendeel den mijter of bisschoppelyk hoofd
deksel aanneemt.
11 Mbkoslwuk.
Ymboden KADBDK.
Verhaal uit de Fransche Revolutie
d o o a
Petras VAM NUFFEL.
En vroeg haar, of hij er op lekenen mocht in
hare familie mannen te zullen vinden gereed om
Godsdienst en Koning, met het wapen in de
vuist te Yerdedigen.
Edele heer, antwoordde Magdalena, ons
volk en wy, vrouwen, nog minder, begrijpen
niet veel van datgene wat gijlieden Staatkunde
noemt. Ik voor mijn paart heb nooit iets begre
pen van 'tgeen men heet Algemcene Sta
ten, Nationale Vergadering, Grondwettige Ver-
eeniging, en weet ik al. M. Bonvalet, onze ge
wezen rentmeester, wilde ons eens wijsmaken,
dat die Vergaderingen het Volk de vrijheid en
de gelykheid hadden geschonken. Lieve he
mel kortswijlde mijn man ik word niet
gewaar dat wij nu meer vrij zijn dan. eertijds
Toe dan hernam hij gestoord moogt ge
nu niet stroopen, zonder de jachtwachters van
den eenen of anderen burcht te moeten vree
zen Ahantwoordde ik, indien het de
vrijheid is van kwaad te bedrijven, welke men
ons aanbiedt, dan willen wij niet van! Maar
zulks is volstrekt geen kwaad, praatte Bonvalet,
nademaal alle jachtwetten afgeschaft werden en j
er geen edelen meer zijn om van voórrechten te
genieten. Weihoe 1 ér zijd geen edelen meer
En M. de graaf de Lorgères, en M. de graaf de j
Boisdesmares, en hunne kinderen, voor wie j
neemt gij ze dan Ik neem ze, hervatte de
toondichter, voor eenvoudige burgers gelijk u
en een ander. En naardien ik en Jan hem j
verbaasd aankeken Ja, ja, ging bij voort, ik
herhaal het we zijn allemaal gelijk B Va
der Floquet, bij voorbeeld is zooveel als M. de
Lorgères gij, Jan, zijt zooveel als M. de Bois
desmares, en gij, Magdalena, zooveel als Mev.
Lodewijk, en uwe moeder zooveel als de gravin
de Boisdesmares. Nu kon ik mij niet meer
inhouden van eens hartelijk te lachen. Allo,
goed boertte ik zoodat, volgens u, moeder
Grisot gravin is en dat ik burggravin ben het
is, in allen gevalle, drollig, weet go Och,
neen, verwierp hij geërgerd ik heb niet gezegd
dat gij en uwe moeder gravinnen geworden zijt,
vermist er geene meer zijn noch markiezinnen,
noch hertogginuen, noch gravinnen, noch ba
ronnessen, noch eene edele van welkdanige be
naming. Dit zeg ik gij zijt zooveel als zij, om
dat zij niet meer zijn dan gij. Thans heb ik
Uit Brussel stuurt meu aan de Patric van
Brugge de volgende inlichtingen, die wij onder
voorbehoud meèdeeleu
Men heeft gesproken van het aanstaande af
treden van M. den baron Surmont de Volsber-
ghe, minister van arbeid.
Het feit is zoo en ieder weet dat de achtbare
minister slechts eene portefeuille had aanvaard
uit toewijdiug en niet uit verlangen daartoe.
Er is, zegt men, sprake van, aan den achtba-'
ren volksvertegenwoordiger van Antwerpen, M.
Delbeke, van wien reeds kwestie was bij vroe
gere ministerieele wijzigingen, de porteleuille
van arbeid aan te bieden.
M. Delbeke is voldoeude gekend ia de nijver
heidswereld, waarmeê het departement van ar
beid het meest in betrekking komt.
het beetspotte ik Het is, ziet ge, Bonvalet,
dat ik het niet versmaden zou, mijn vader uit
het graf te zien opstaan, mijne moeder tot gra
vin en mijn man tot burggraaf te zien verheven
worden doch vermits het de nieuwe wetten
niet zijn, die ons tot 4ien rang doen opklimmen,
maar wel de edelen, clie zich tot ons willen ver
lagen, dank u Ik meen dat wij reeds boersch
en onedel genoeg zijn, dan dat wij nog dergelij-
ken onzin voor gangbare munt zouden aanvaar
den en ik wil zoo min van uwe dergelijkheid
als van uwe vrijheid.
Dit alles rolde de boerin van de lippen, deels
ernstig, deels schalksch, hetgeen de lachspieren
van M. en Mev. in beweging bracht. Weldra
echter hernam de jonge edelman zijne gestreng
heid en sprak hij, daar diep misprijzen in zijne
oogen vonkelde
Die rampzalige Bonvalet, hij, door mijnen
grootvader en door mijnen vader met weldaden
overladen, zoekt heden alle middelen, teneinde
ons in liet. verderf te storten, ons geslacht ten
ondergang te krijgen. En zeggen, dat we ver
plicht zijn met hem te onderhandelen, met dien
schijnheilige, die thans de groote Patriot uit
hangt, en in deze hoedanigheid eene onbeperkte
macht, een zoo groot aanzien geniet bij de leden
van het distrikt Ancenis. O 1 indien ik ooit...
Zijne echtgenoote sloot hem den mond, daar
zij fluisterde
Bekreun u Diet meer om Bonvalet, die, al
les wel ingezien, obs weinig kwaad berokkenen
kan, wanneer hij by onze pachters aankloppen
de, overal menschen ontmoetten zal, die ons,
als de Floquet's innig verknocht zijn.
Wees daaromtrent overtuigd, mevrouw, j
sprak de Rozenmaagd, met vastberadenheid in j
de stem. Mijn grootvader en myn man kennen i
al de dorpelingen, al de pachters en leenplichti-
gen van het slot, en geen hunner hecht het min
ste belang aan Bonvalet's grootspraak. Over-
laatst waren er eene heele ploeg vergaderd op
de kermis van Segré tusschen pot en pint was
een onbekende aan 't vertellen geraakt over den
troebelen tijd en van sommige boeren, die, in
andere provinciën^ de kasteelen in lichte laaie
zetten, en zulks hoorende riepen onze jongens
Welaan dat zij het eens wagen het vuur te
steken aan 't slot van Lorgères I En wat
zou dat waagde het de vreemdeling. Zij zul
len voelen met wien ze te doen hebben bons
de het als uit éenen mond Wij zelf gelasten
ons met de rekening der branders effen te stel
len wij zullen ze eens laten drinken in den
grooten vijver zulks zal hunnen vernielings-
dorst wel lesschen. «Ja, mevrouw, ik mag het
u in gemoede verzekeren wee diegene, die een
haarpijl van het hoofd van iemand uwer familie
raaktMaar ulieden durven ze niet aan, neen,
de lafaards ze vieren hunnen haat bot op den
mindere, op den zwakke daarom hebben die
zoogezegde Patriotten hunne woede gekeerd tot
den ouden, ziekelyken heer Pastoor. Ach l wat
deed men dien grijtaard niet lijden wat al
kwellingen, wat al folteringen omdat hy wei
gerde ik weet niet welken eed af te leggen voor
betgeen ze noemen de burgerlijke samenstelling
der Geestelijkheid alsof een dienaar Gods an
deren eed te zweren heeft dan dezen welken hy
aflei bij het ontvangen der heilige bevelen Men
dreigde hem met ballingschap, met de sluiting
zijner kerk Dat ontbrak er de hoofden wa
ren nog niet genoeg verhitWeihoe I onder
het huidig stelsel, dat de Vrijheid hemelhoog
verheft, zouden we niet meer vrij zyn naar de
mis te gaan en God te aanbidden
Deze gegronde bemerkingen, die v&stberade-
ne wilskracht vervulden het hart van den jon
gen burggraaf met ongemeene vreugd. Klonken
zij hem niet in de ooren als den weêrgalm van
de gevoelens der Bretonsche bevolking in het
algemeen en der inwoners van Lorgères in 't
bijzonder
Meer dan ten jaar was verstreken sinds het
verblyf van Lodewyk de Boisdesmares op Lor
gères, wanneer de burggravin, zyne eega, het
leven schonk aan eenen zoon. (T Vervolgf).
