tc
GOEDS VRIJDAG.
DE ROZENMAAGD
7 Is Paschen.
DE KLOOSTERS TE R0UBA1X
8e Jaargang. Nr 369.
5 CENTIEMEN HET NUMMER.
Inschrij
vingsprijs
•fflSfa
fm
Leo XIII tloor de
protestanten beoordeeld
Aankondi-
gingsprijs-
..„,n 1
roor KauVcö nVl'
taco BW.'
Voor i« "eMQi:
Enden,
j.ntieinen net nam*
er. - P'kk«">
brieven hoeven
rrachtvry toegexon-
ian te worden.
llle briefwiiiehn-
r«u moeten den
iijnsdag avond op
jnze bureelen toe
gekomen zijn, het
Dlad den woenidag
avond terpers gaan-
ie. Ongeteekende
brieven worden in
de iche urmand ge
worpen. Alle
postbureelen ent-
vangen inschrijvui-
gen, op alle tijd-
itippen van het jaar
De onkosten der
kwijtingbriefjes rijn
ten laste van den
bestemmeling. Men
Selieve, bij veran-
ering van woonst,
het j uist terechtwijs
te zenden.
Brukhtr-Btt(jf»fr
- /ZtkS».if \*K*'KS»feCi
3an ban Muffrl-®c ®tnM, RapflUMraat, 13
tc 3oti5t.
aac.s;
Goede Vrijdag, verjaring van de schrikke
lijke dood van onzen Zaligmaker die vooraleer
te sterven deze aanbiddelijke woorden tot zijn
hemelschen vader stuurde Vader vergeeft het
hun, zij weten niet wat zij doen
Het is ongelooflijk, heeft M. de Chateaubri
and gezegd, hoeveel daden van barmhartig
heid die goddelijke woorden gewrocht, hoeveel
reeds tot wraak opgegeven armen eensklaps
tegenhouden hebben,
Eene nalie heeft hare vlag, een leger zijn
vaandel, eene familie haar wapenschild elke
maatschappij wil een zinnebeeld hebben dat
haar bemerkt
Welk zal dan het zinnebeeld zijn van de
groote zedelijke maatschappij der aarde Welk
teeken zal de algemeene kenmerken des
menschdoms in zich kunnen bevatten en aan
aller oogen duidelijk uitdrukken Dit zal het
kruis zijn. Het kruis vooreen galg der slaven,
't is te zeggen van de drij vierden van het
menschelijk geslacht, het kruis, waarop de ge
durende veertig eeuwen verwachte Verlosser
de doodstraf der slaven ondergaan heeft, dat is
de Standaard der vrijgemaakte en over hunne
verlossing dankbare volkeren.
Het kruis is de hoogste uitdrukking van het
menschdom. Het weerkaatst op hunne won
derbare wijze tot in zijne onmerkbaarste be-
teekenissen,'t is een overgroot bock, waarin
onze oorsprong, onze natuur, onze lotgeval
len, ons einde geopenbaard worden, 't is de
korte inhoud van hemel en aarde. Het herin
nert ons God, den Schepper, den Verlosser,
den Zaligmakerhet herinnert ons den on
schuldiger!, den zondigen, de wederherboren
mensch, 't is het vereenigingspunt waar de
heiligheid, de rechtvaardigheid en de barmhar
tigheid goddelijker wij ze vereenigd zijn, 't is
het einde van ai de oude opleveringen, 't is al
daar waar de zonde verzwolgen wordt in de
uitboeting en het berouw.
Het kruis gebiedt, gelijk welken mensch, te
eerbiedigen, den in lompen gehulden zoowel
als met purperen mantel omhangen mensch,
den zwakke zooals de machtige. Door al het
bloed waarin het baadt, wekt het ons op tot
grootmoedigheid, goedertierenheid, tot verge
ving der smadelijkste beleedigingen.
Zoo voor den grooten als voor den kleinen,
voc r den onwetenden als voor de geleerden,
is de verlossende boom eene altijd levend on
derricht der verhevenste deugden. Als een he
me' sch zinnebeeld des geloofs, der hoop en
der liefde, verlevendigt het de zielen, ver
ste: kt ze omvat ze en, hun eene nieuwe
we: kkracht toedienend, regelt het deze, steunt
ze, behoudt ze voor afwijking en voor val.
Ook is de bron van Jesus-Christus' roem het
Kruis zijn verhevenste titel, is deze van
Gekruiste; en, volgens zijne voorzegging,
moest het kruis de machtige zeilsteen zijn die
deginsche aarde tot Hem zou trekken. Met
het kruis in de hand, vlogen de apostelen ter
overwinning van de wereld in het kruis put-
teden zij al hunnen moed en al hunne hoop.
Zij wilden niets kennen dan hunnen gekruisten
Meester, zij wilden zich op niets beroemen
dan op Zijn Kruis.
Laat ons dus het levensteeken op onze dag
bladen, op onze huizen, op onze voorhoofden,
op onze borst op al onze ledematen prenten
dat dit altijd zegepralend schild ons schoonste
sieraad zij. Het heeft de dood overwonnen,
het is de hoop der wereld, het licht der volke-
rdn, de vrijwaring der Kerk.
Het Kruis, het tecken van de onbegrijpe-
lijkste liefde vereenigd, eere en erkentenis
aan het H. Kruis
't Is vreugde in 't veld
De natuur herleeft. De vogelkens keeren
weer en beginnen al stillekens aan hunne
stemmen gelijk te stellen tegen het groot zo-
merconcert. Daar begint al hier en daar een
bloemeken open te komen, de botten zwellen
en de jeugdige blaarkens zullen wederom frisch
en levendig onze oogen verrukken.
Alleluia
't Is vreugde in de kerken
De klokken die gisteren zwijgend in den
stommen toren hingen, zenden thans hunne
vreugdetonen door het juiijhend luchtruim
Christus is verrezen De dood is overwonnen
De Hemel is geopend en de hel gesloten.
Alleluia
't Is vreugde in de herten
Den Paschen gehouden De gerustheid van
geweten, 't zoetste genot 1 In regel met ons
eigen zei ven zijn, met God en met onzen
medemensch 'tzijn dagen van vreugde en
'tis als een voorsmaak van het eeuwig Alldiua.
dat wij eens in den Hemel zullen mogen aan
heffen.
Volgens art. 21 der frausche wet tegen de
kloosters, moeten de gemeenteraden advies uit
brengen over de vraag om oorlof tot bestaan, bij
de regeering ingediend door de kloosterorden ter
plaats.
In zijne zitting vau Dijnsdag avond, had de
gemeenteraad van Roubaix aldus uitspraak te
doen over de vraag van negen vrouwelijke orden j
en één mannelijk klooster.
M. Motte, de nieuwe meier (burgemeester),
toonde dat de vröuwelijke orden in kwestie zich
bezig honden met zieken en gebrekkelykeu te
verzorgen in gods- en gasthuizen, arme zieken
en verwonden ten huize kosteloos te gaan op
passen en van zuivere windsels te voorzien, zie
ke moeders in haar huishouden te gaan helpen
te verplegen, arme kindereu te
onderwijzen, gevallen jonge vrouwen op te beu
ren, kosteloos weeskinderen te onderrichten,
aan workmausdochLers het huishouden te leeren
enz. De besproken mausorde in deze der Fran-
ciskauen, die zich toewijden aan het oploiden
van missionarissen, dewelkeu den invloed van
Frankryk tot in de ongenaakbaarste wereldstre
ken dragen.
Om gunstig advies uit te brengen over de vra
gen tot toelating, steunt de, meier zich op dien
sten, alsook op deze bewee^edeus
Dat de ge wetens vryhewl ons gebied den wil
te eerbiedigen dergenen, die verlangen hunne
neiging tot het kloosterleven in te volgen
Dat men hun de vrijheid moet laten, zich
toe te wijden aan de verzorging der arme zieken,
on geneesbaren, gebrek kelijken, ouderlingen,
weeskindereu, enz.
n Dat men aan ddn faiö'iT^vadèr fhrmügel
heid eu het recht moet laten, voor zijne kinders
een ouderwijs te verkiezen volgens zijne overtui
ging.
Socialist Wattremez riep daarop dat het
woord vrijheid slechts een blufwoord is.
In het publiek werd de verklaring van den
meier toegejuicht en geroepen Leve do vrij
heid 1 De socialisten antwoordden daarop. Weg
met de papen
Over en weêr werden de lieflijkste benamin
gen gewisseld en M. Motte had moeite zooveel
stilte te bekomen, dat de socialist Bailleu[ ver
klaren kon Wij wenschen dat de republiek
alle kloosterorden voor altijd verbiede.
De Meier schetste het werk van zekere kloos
terzusters, die alle avonden zich verspreiden in
de werkerswij ken en er ieder een post betrekken
bij het bed van een erg zieke, om hem geduren
de gansch den nacht op te passen 's morgen s
dragen zij het vuil linnen mede, dat zij den vol
genden avond gewasschen terugbrengen.
Socialist Wattremez zegt dat die zusters
zulks maar doeu om de werkersgezinnen af te
spieden.
Stem in 't publiek Stop uwou bek
M. Motte zegt dat het publiek moet zwijgen,
Wilden wij de zusters uit de stad jagen, het zou
ons ontzaglijke sommen kosten om haar bij de
arme zieken te vervangen, en het socialisten be
stuur heelt daartoe de noodige middels in de kas
niet gelaten. Overigens, gedurende hunne tien
jaren bestuur, hebben zij zelveu de blinden en
doofstommen der stad aan de kloosterlingen toe
vertrouwd. (Toejuichingen in 't publiek.)
Socialist Van Waerebeke.We moesten wel,
er was niemand anders voor.
M. Motte. Dit bewijst dat er werken ziju,
waarvoor men de kloosterlingen niet missen kan.
(Nieuwe tocj.)
Na eenig geschreeuw van klerikalism, uitge
bracht door de socialisten, verklaarde M. Le-
houcq, dat bij persoonlijk voor bet wereldlijk
onderwijs is maar zich 't recht niet toekent, aan
iemand de vrijheid te een christelijk onderwijs
voor zijne kinders te verkiezen. (Langd. toe.,).
De socialisten schreeuwden nog als bezetenen
en brachten allerlei scheldwoorden uit aan t
adres der papen.
M. Motte merkte hun dienaangaande op dat
het, voor leden der Vrije Gedachte, zeer
zonderling is aan anderen de zienswijze niet te
veroorloven die bun past.
Autisocialisten en socialisten, bracht do ge
meenteraad dan een gunstig advies uit voor alle
negen de vrouwelijke ordeu in kwestie.
Voor de Franciscanen meende socialist Car-
peutier nog eenige grofheden te moeten uitbra
ken,
M. Motte antwoordde hem dat al de ministers
Millerand inbegrepen, kredieten stemmen voor
de missiën van de Franciskauen.
Van Waerebeke. Millerand is een verra
der. v
M. Motte. Dat neemt ge voor uwe reke
ning. Wij oordeelen dat het voor onze missiou-
narissen geldt, Frankrijk's vaandel on invloed
hoog te houden tot in de verste streken. (Geest-
druft. toej. Geroep Leve de meier.)
Ten slotte werd de toelating voor de Francis
canen ook gunstig beoordeeld 23 stemmen tegen
7 en 5 outhoudingeu.
liet publiek juichte luidruchtig toe, aldus den
vr^heidshaat van de socialisten scbandylekkend
i" TeffiÖTd e ëfh'n'fï'.
en"
Gewend als wij er aan lijn van wege de ket-
tersche of afgescheurde sekten niets dan laster
tegen de Kerk en hare bedienaars te hooren
doet het ons goed, verheugt het ons katholiek
hart te zien en hooren hoe onze roemrijk re-
geerende Paus Leo XIII, door zijne wijsheid,
door de onloochenbare weldaden welke bij der
samenleving bewijst, den eerbied afdwingt
niet alleen van zijne katholieke onderdanen,
maar zelfs van hen die het geluk met hebben
tot de eenige ware Kerk van Christus te be-
hooren.
Al mocht zelfs de hulde door de protestant-
scheen schismatieke vorsten aan den van zij
ne Staten beroofden Paus gebracht, als eene
enkele beleefdheid en hoffelijkheid schijnen,
nog zou het eene verheugende gebeurtenis
wezen, als zijnde eene hulde zooals er door
Koningen slechts aan Koningen gebracht
1 wordt.
Maar het is meer dan enkele hoffelijkheid,
het is oprechte genegenheid, het is diepe eer-
bied, ware bewondering, zooals er wellicht aan
gêêïTenkel staatshoofd zou te beurd vallen.
Tot staving vertalen wij eenige zinsneden
uit een artikel door het engelsch protestansch
1 blad de Daily Telegraph, aan het jubilee
van Leo XIII gewijd,
1 Wij twijfelen of er, schrijft de Dailv Te-
I legraph, sedci t dat de Stoel van Petrus den
j troon der Cesars vervangen heeft, eene enke-
Yonniasra1 rr.
den kleinen regel.
Aankondigingen
tuaschen de nieuws
tijdingen 20 cen
tiemen per regel.
Aankondigingen op
de 3* blz.10 cen
tiemen den regel.
Annoncen op de 4*
bladzworden bere
kend rolgens plaats
ruimte. Voor de
advertentiên buiten
do provincie Oost-
V laanderen zich uit
sluitend te wenden
tot het Ofice de Pu-
bticüé, Rue de la
Madeleine, Brutsel.
De geabonneer-
den hebben 't recht
een maal per jaar
eene annonce van 5
regels te plaatsen,
die Yiermaal achter
eenvolgens zal ver
schijnen. Rucht-
baarmakingen in te
zenden vóór 's
Maandaags.
Ie gebeurtenis in de geschiedenis van het Paus
dom een levendiger gevoel van genegenheid
er\ eerbied in de wereld heeft opgewekt en ver
diént heeft.
Niet één Paus is er geweest, wiens macht,
menschelijker wijze besproken, bekrompener
geweest, is, en niet één, wiens invloed den zij
nen overtroffen heeft. Leo XIII is de eerste
Paus die na de inneming van Rome gekozen
werd, hij vond het erfdeel zijner voorgangers
berooid van het laatste overblijtsel eene bur
gerlijke souvereiniteint, zijne tijdelijke macht
bederkttot het Vatikaan, het pauselijk gezag
dat zich vroeger over de gansche wereld had
uitgestrekt, scheen maar een ijdel woord meer
ten allen kante lag het catholicisraus in strijd
met de staatsregeeringen.
Het zou niet overdreven zijn te beweren
dat de Kerk nooit zoo machteloos geschenen
had en hare toekomst zoo akelig duister, en
meer dan een profeet, zich met een doordrin
genden waarnemingsgeest begaafd wanende,
voorspelde stout dat Joachim Pecci de laatste
Paus zou wezen. En daarentegen was Leo
XIII tot niets minders bestemd dan om als het
ware de hersteller van het Pausdom te wor
den. Het jubilee dat hij deze dagen viert is een
allerschitterendste triomf van het hoogste
geestelijk gezag, van een zedelijk leven tot den
uitstekenden graad der heiligheid verheven.
De luchtkring zelf, die Leo XIII omgeeft,
ademt niets dan vrede, verzoenend en vrede
stichtend is zijne tusschenkomst geweest over
al waar zij zich heeft kunnen uitoefenen, en
zóó beheerschend is zijn aanzien dat het zich
opdringt aan de uitgelezenste mannen van het-
zelfste welke geloofsbelijdenis, zulk een
schouwspel heeft men sedert de Hervorming
meer gezien.
Al de regeeringen zonderscheid van gods
dienst zenden ter gelegenheid van dit grootsch
jubilee hunne vertegenwoordigers naar Rome,
juist als zij het doen zouden voor een regeeren
den vorst.
De protestansche natiën eenerzijds, de ho
ven van Oostenrijk en Spanje anderzijds wed
ijveren in die toesnelling naar het opperhoofd
der christenheid, en het Vatikaan, dat Midden
punt, waar het heelal samenstroomt, wordt
een gemeen vergaderpunt waar de volkeren
zich vereenigen om de deugden te vieren van
Paus zoo vaderlijk en eerbiedwaardig als de
verheelding alleen er zich een scheppen kan.
Voor hen die zich in den schoot der Kerk
bevinden, welke in de twee halfronden der
wereld de helft van het blanke ras begrijpt,
met minstens driemaal zooveel volgelingen als
vóór de groote scheuring, ligt er iets oneindig
groots en indrukwekkends, niet alleen in die
versmelting van gevoelens en gedachten welke
het jubilee zelf ontstaan doet, maar ook in het
leit zelf dat de oude Opperherder er getuige
van zijn mag. Niet immers werd minder ver
wacht toen Leo XIII door de in konklaaf ver-
eenigde Kardinalen gekozen werd.
Inderdaad, ja, er ligt voor de katholieken,
zooals het protestansch blad zegt, iets onein
dig verheugends in dit jubelfeest.
Het is een bewijs te meer van Gods be
scherming van de Kerk, hoe akeliger de om
standigheden waren waarin Leo XIII den pau-
telijken troon beklom, des te duidelijker
schijnt uit hoe God met al de berekeningen
der vijanden spot.
13 Mengelwerk.
Verboden nadruk.
Verhaal uit de Fransche Revolutie
DOOB
Petrus VAN NUFFEL.
Mijne dochter, hernam de gravin vriende
lijk, ia eenen tijd gelijk dezen, wanneer men op
de puinen eener veertieneeuwenoude Monarchie
de Republiek ziet vestigen wanneer men den
Koning beschouwt, aan boeien geklonken door
zijne onderdanen, die hem, een lagen boef gelijk
van den kerker vóór de rechtbank sleuren, wan
neer men, tijdens de laatste maand September,
onze prinsen en edelen in de gevangenissen als
honden zag vermoorden dan, zeg ik, mogen wij
ons aan het ergste verwachten, Maar, vervolgde
de edele vrouw met wilskrachthet is onzen
plicht met aandacht de gebeurtenissen te volgen,
er nut uit te trekken en ons vooral geene be
goochelingen te maken. Wordt het ons niet ge
geven als mannen te strijden, welnu, toonen wij
dan te minste die moed, die vastberadenheid,
die christelijke onderwerping, zoo passend aan
dochters, aan vrouwen, aan moeders van edele
stamhuizen
Mevrouw, de taal die gij voert, vervult mij
met hangst en afschuw. Klaarblijkelijk schijnt
het mij, dat ge ons anderwerf eene nieuwe ijse
lijkheid aan te aankondigen hebt... Betreft het
mijnen echtgenoot? of zijnen broeder Sinds
acht dagen vernam ik niets meer van Lodewijk,
en zijn stilzwijgen stort mij in eenen afgrond van
schrik en bange onzekerheid... O, spreek, ik
smeek er u om...
Verontrust u niet ten onrechte, mijne
dochter uw man en uw broeder zijn welvarend.
Desnietaltemin, bedroog uw voorgevoel u niet
heel en gansch. Het nieuws maakt de ronde, dat
Koning door de Conventie ter dood veroordeeld
werd.
Ter dood veroordeeld I Mijn God Af
schuwelijk Maar nooit zal men eene euvel
daad zoo hemeltergend durven begaan, zeg
Gansch Frankrijk zou in verontweerdiging op
staan om het te beletten
Men zal wel durven, en, o wee Frankrijk
zal niet opstaan. Enkel een klein getal konings-
gezinden vormden het ontwerp, den Vorst uit
zynen kerker te verlossen, of hem op te ligten
wanneer hij naar het schavot wordt ge
bracht. Zullen zij slagen In de verste verte
flonkert een straaltje van hoop... Ziedaar eene
gevaarvolle onderneming onze edelen volkomen
waardigen lukken of niet, door alle eeuwen
heen, zal zij in deze van bloed en tranen door
weekte geschiedenisrollen, met de namen der
dapperen, in gouden letters aangestipt blijven.
Maar Lodewijk en zijn broeder verblijven
te Parijs, en naar alle waarschijnlijk zullen ze
aan dit zoo grootsch en edel ontwerp hunne hulp
hebben toegezegd. Waarom verwittigde mijn
echtgenoot ons niet? Vreesde hij allicht dat ik
hem van zijn verheven besluit zou terughou
den
Wanneer mijne zonen vertrokken, was er
nog niets beslist trouwens, gij waart alsdan
nog zoo zwak, zóo lijdend, en Lodewijk had me
gesmeekt, u slechts van zijn ontwerp te spreken
als ik meende zulks te mogen doen zonder vrees
voor uwe herstelling. Alhoewel ge thans bla
kende van gezondheid zijt, zou ik misschien de
ze onthulling nog langer uitgesteld hebben, in
dien ik niet verplicht was geweest u te waar
schuwen voor een ander gevaar, dat ons be
dreigd het schijnt, dat het komplot om den
Koning te redden nitleek men spreekt ervan
allerwegen. Waar nestelen de verraders Ik
weet het niet. Dit is echter zeker wij worden
bewaakt, en de Republikaansche overheden van
Ancenis hebben volmacht ontvangen om ons al
len aan te houden mijn vader, mijn echtge
noot, n, Leonia en mij als verdachten en als
onderpand van Lodewyk's en Leo's gedrag. Dit
bevel bleef tot heden onuitgevoerd, dank <le tus
schenkomst van iemand die grooten invloed
heeft op het Revolutionnair Komiteit van Ance
nis. Die iemand is onze oude rentmeester, de
burger Bonvalet, die doorgaat voor den vurig-
steu Republikaau des lands, en die, na zich bij
het onstaau der omwenteling tegenover ons zoo
vijandig uitlatende, vandaag eene buitengewone
verkleefdheid aan onze familie toont. Het was
hij die mij onderduims verwittigde vau hetgeen
tegen ons op touw werd gezet, mij tevens de
stipte geheimhouding bevelende en mij bevolen-
de, dat, zoo het aanhoudingsmandaat werd uit
gevaardigd, hij pogingen zou aanwenden om
met de uitvoering ervan gelast te worden. Hij
wil op onze veiligheid waken, en het moet ons
geene verwondering noch leed veroorzakenzoo
hij, in de tegenwoordigheid van getuigen, eene
ruwe en strenge taal voert daartoe is hij ver
plicht om niet verraden te worden en geen be
letsel te ontmoeten ons nuttig te zijn wij mo
gen ervan verzekerd zijn de grootste achting
zal ons omringen in het aanhoudingshuis, waar
wij voor een min of meer langen tijd die hij
zal trachten zooveel mogelijk te verkorten
zullen in hechtenis gehouden worden... Dat wa
ren zijne woorden
En gij stelt vertrouwen in dien man
Bitter weinig. Ook kon ik geene beweging
van argwaan weêrhouden, en ondanks zijne pro-
testatiën zei mij eone inwendige stem dat wij
tegenover hem op onze hoede dienen te zijn
vergeefs vraag ik mij zeiven af welke reden hem
zoo plotselings tegen over ons deed veranderen,
en ik vind op deze vraag geen bescheid. Zou de
oude toezichter wroeging gevoelen berouw heb
ben over het kwaad dat hij zijne vroegere wel
doeners berokkende Neen zijn blik loert kat
achtig valsch zijn gelaat drukt schijnheiligheid
uit. Baatzucht is de drijfveer van dezen omkeer
in zijne vroegere handelwijze het mangelt Bon
valet in geenen deele aan wijze berekening, aan
slim vooruitzicht, en hij vreest dat den huidigen
toestand geen duur hebben zaldat de euvelda
den, aan dewelke de leiders der Conventie en de
Jacobijnen zich schuldig maken, zeker en vast,
eene betergde bevolking tot eene tegenrevolutie
zullen bewegen zulks doet hem, als een man
van vooruitzicht, zijne voorzorgen nemen, en ho
pen, op tijd en stond, beloond te worden voor
den dienst, die hij ons binst het gevaar, bewees.
Kortom, welke drijfveer hem ook bewege, wij
zullen van zijn aanbod genieten, evenals een
drenkeling, die alle hulp vastgrijpt, van waar ze
hem ook wordt toegestoken, en zonder ons te
bekommeren of dezen die ons de hand der red
ding bied, door sluwe eigenbaat aangevoerd of
met edele grootmoedigheid behelpt is. (Vervolgt)