jftt teBsi Ie Literate gedaan voet Je Boeren'! Wal telen Je KatMieken gedaan voer Je Boeren? Dt ïïijmtelaars aan tel wart. DE ROZENMAAGD i Gandidaten der Batholieke Vereenigingen. VOOR DEN SENAAT. ABBOHDISSEMENT VAN AALST VOOR DE VOLKSKAMER. 8' Jaargang. Nr 57S. 5 CENTIEMEN HET NUMMER. nschrij- ingsprijs Zaterdag 40 Mei 1902. Aankondi- gingsprijs. KIEZINGEN VAN 25 MEI 1902. Arrondissement van Aalst-Audenaarde. Candldaat-tllclvoerder Mr B°" de KERCHOVE DENAARDE Eugeen, Candldaat-pIaalNvervaiiKer Mr GHEERAERDTS Michel-Leo, Candldaat-tltclvoerdcr V I E R A E R T Paul, tiaisdldaat-ptaalsrervaiigcr II' VAN DER TAELEN Emiee, Ann de Kiezers Stemt voor de Katholieken! Iets uit de A Uitersten gedrukt door P. Daens. Leest en verspreidt l»e Volksstem. Vandaag den vinger morgen de hand, Wal de liberalen willen. luis uil <le 4 Uitersten gedrukt door P. Daens. - ibonnementxprijx or ganxch België, mco urhuix, 3.60. 50r de vreemde aden, 6,00. 5 naeinen het nnm- ir. Pakken en brieven hoeren echtvrij toegexon- te worden. ]e briefwixsehn- n moeten den inxdag avond op .ie bnreelen toe komen xijn, het ad den woenxdag -ond terperxgaan- i. Ongeteekende •ieren worden in i gcheurmand ge- orpen. Alle ixtDureelen ent ingen inichrijvin- in, op alle tijd- ippen ran het jaar De onkoxten der rijtingbriefjexsijn n laxte ran den iitemmeling. Men v iliere, bij veran- iring ran woonxt, itjnixt terechtwijs zenden. Druhhrr-Uitgmr 3*n K*n WuCffl-Bf XlaprUt«tr«at, 13, te 2lalat Vonnissen.: 1 rr. den kleinen regel. Aankondigingen tusschen de nieuws tijdingen 20 cen tiemen per regel. Aankondigingen op de 3* blz. 10 cen tiemen den regel. Annoncen oj> de 4* bladz. worden bere kend volgens plaats ruimte. Voor de advertentiën buiten de provincie Ooxt- V laan deren zich uit sluitend te wenden tot het Office de Pu- Uicité, Rue de la Madeleine, Brunei. Dc geabonneer- den hebuen 't recht een maal per jaar ceue annonce van 5 regels te plaatsen, die viermaal achter eenvolgens zal ver schijnen. Rucht- baarmakingen m te zenden vóór 's Maandaags. Oud-Meaatcap onze» Arrondissement». Burgemeester der Stad Aalst. Geneesheer Ie Geernardsbergen. stoker en Lnmlbouwer 1c Iclegeui. Hetgeen wij b. strijden, dat is de godsdienst Er valt hierg-een onderscheid te maken tusschen den godsdienst en de misbrui ken der priesters; het is ie godsdienst zelf die onze vijand is. De geboden der H. Kerk onderhouden kan niet jamengaan met liberaal te zijn. Woorden getrokken uit het liberaal blad La Chro- tique n, Yan Brusxel). Over 16 jaren, onder het liberaal ministerie, karen de boeren uitgeput door den ondergang junner nijverheid en de daling der prijzen van le meeste koopwaren, welke hun vroeger de )este winsten verschaften. In plaats van maatregelen te nemen riep de iberale minister Rolin uit in volle Kamer 't Eb zijn maar Boereu zij klageu lliijd. En hij legde ongehoorde en ondragelijke las- en op de buitengemeenten. Overal moesten er schoolpaleizen gebouwd yorden, en vette jaarwedden aan schoolmees ters gegeTen worden, die zich renten maakten net konijnen te kweeken, welke zij onder den leus der Boeren op de markt deden verkoopen De wegenis werd totaal verwaarloosd De vaarten en beeken bleven liggen gelijk zij konden Ei' werd gezorgd, noch voor drinkplaatsen voor beestialen, noch voor verbetering dor ver voermiddelen. Dc vervoertarieveu op de ijzeren wegen van den Staat werden verhoogd. Dc inwoners der gemeenten moesten tien, twintig, dertig fr. per hoofd betalen, om de schandalige onkosten der schoolpolitiek en der kameraadjes-zakkenvullerij te dekken. De liberalen lieten toe dat de boerenfoppers fabrieken oprichten om hunne zakken te vullen, met zand te verkoopen in plaats van guano. Ook de Boeren willen van de liberalen niet meer En waarom niet Tijdens de bespreking van den landbouw, deed een liberaal zijn beklag, dat de politiek in de landbouwvereenigiugen gedrongen is, en dat men katholiek zijn moet om van eene hoeren gilde deel te maken. Met tranen in de stem voegde hij er bij Ge weet wel dat onze in vloed op den buiten zeer gering is Dat is waar en hoe komt dat Op die vraag gaf M. Helleputte hem onmidde- lijk een afdoend antwoord Dat komt omdat u twee zaken ontbreken zelfopoffering en edel moedigheid De liberalen, niets anders zoekende dan hun eigen belang, eukel zorgende voor hun eigen pot, hebben zich nooit de landbouwers aange trokken. Daar zelfs waar zij aan 't hoofd ston den van een landbouwcommicie, werkten zij om de kleine boeren uit de commissie te houden zij verdeelden het geld aan nuttelooze dingen en feestmalen, en waren slechts bezorgd voor hunne eigene verkiezing. Zy hebben hun gehaast het gedane kwaad te herstellen. Zy begounen met de drukkende kontributiëu, door de schoolwet veroorzaakt, te deen verdwij nenIn plaats van geld te moeten geven, ont vingen de gemeenten jaarlijks aanzienlijke sommen. De vaartrechten an menige andere tollen wer den afgeschaft of verminderd. Groote afslag werd toegestaan op de vervoertarieven Wetten werden gemaakt om de veeteelt te verbeteren en te verzekeren en de daling der prijzen tegen te houden. Iukomrechten werden op verscheidene land- vruchten gelegd, met het doel de vreemde in voeren onschadelijk te maken. De uitbreiding van het net der buurtspoor- wegen verschaften aan den buiten menige yoor- deelen voor het vervoeren der voortbrengselen, groensels, boter, melk, eieren, fruit, enz., voor het bekomen van waren, die destijds tegen den penning zestien uit de* stad moesten getrokken worden. De wegen werden onderhouden of nieuwe werden aangelegd, bruggen en andere verkeer- middelen werden toegestaan. Het landbouw-onderwijs werd uitgebreid toelagen voor noodwendigheden van allen aard, werden gestemd door de Kamers, altijd meer en meer. De gezondheid van den veestapel word verze kerd door de strenge waakzaamheid op de gren zen. Pe verliezen, veroorzaakt door het afmaken van besmette beesten, werden voor het meeste deel, door den staat ot 't ministerie vergoed of ingestaan. De wet gestemd op het suiker, ten einde het verbruik van inlandsche suikerbeeten te bevoor- deeligen; de afschaffing besloten van het accijns- recht op den inlandschen tabak een accijns- recht vastgesteld op de margarine of kunstbo ter. De wet op de persoonlijke belasting is veran derd geworden, en eene andere betrekkelijk de alcoolfabricatie gestemd. Eene vermindering is bekomen voor het ver voer van landbouwvoortbrengsels op de spoor wegen. Een bijzonder tarief is toegepast voor de verzendingen beetwortels met 50,000 kgr. en eene vermindering van vervoerprys voor deze van min dan 10,000 kgr. Eene andere verminde ring is insgelijks bekomen voor het aardappe- lenvervoer naar de statiën van den spoorweg Elzas-Lotharingen. Eb na, lezers, vergelijkt en maakt het verschil Wat hebt gij liefst Een bewind dat de gedachten volgt van mi nister Rolin 't en zijn maar Boeren en van minister Bara wiens eenige bezigheid zou zijn België te ontkristeneu of het katholiek mi nisterie dat zooveel gedaan heeft, en dat nu nog werkt aan de vermindering der grondlasten Zult ge de liberalen als vrienden aanzien De mannen, die den boer en den werkman thans zeep aan den baard komen strijken, hebben ge noeg den grond van hun hert laten zien, met de Boeren voor lomperikken, in God geloo- vende ploegen, goed om afgerost ze worden en fanatieke vasthouders of wilden uit te maken en de werklieden in hunnen neteligen toestaud te laten verkwijnen. 6* in perpetueels Akt Beloven en liegen dat ze scheel en krom zien kalandisie om ervan te bersten en land van de pettenleërsleppen, ge weet wel b'oerkens stemmen koopen dat het klettert (op eeuwig zwijgen hoorde't Met nog 70 zal 't gaan kampen, zeggen ze (odie sukkelaars, ineenen ze dat eronder ons judassen zijn die hunnen God voor een weinig geld^ouden ver raden Judas was een weglooper, 'nen afgevallen Kat holiek, dus een liberaal, een geus). Mis zielkoopers, onder ons zijn geen Judassen I en oproer worden. De eene woeling zou de an dere niet afwachten en alle nijverheid werd in ons vaderland onmogelijk, In andere woorden had de regeering van daag aan de socialisten den vinger gegeven, morgen vroegen zij de hand, maar gelijk be dorven kinderen, nooit zouden zij tevreden zijn. Is het dan niet beter hun eens voor goed getoond te hebben, dat er met opstand maken niets te winnen is Het zijn de socialisten niet die oorzaak zijn geweest van de onlusten, het zijn de katholie ken. Hadden de regecring en de katholieke meer derheid in de herziening der grondwet willen toestemmen, of hadden zij maar, zooals de li beralen voorstelden, den Koning willen ver zoeken de Kamers te ontbinden en zoo het vraagstuk der herziening tot later te verschui ven, dan zouden de droevige tooneelen, die wij nu te betreuren gehad hebben, niet heb ben plaats gehad. Door zulke redeneeringen zoeken socialis ten en liberalen dc schuld van zich af tc schui ven en ze den katholieken op te laden. En wij moeten het bekennen er ligt eenige waarheid in. Wordt gij 's avonds op een een zamen weg door een baanstrooper overvallen die uwe beurs of uw leven vraagt, en geelt gij hem goedsmoeds de beurs en uw horloge erbij dan hebt gij ten minste veel kans dat hij u het leven zal laten. Toch zijn er ook liberalen die met die rede neering om de getoonde krachtdadigheid prij zen. Zoo schrijft, onder anderen, l'Echo de l'In dustrie, een blad dat zeker van overdreven ca- tholicismus niet sterven zal Had de regeering, om aan de eischen der woelmakers voldoening te schenken, vandaag toegegeven, morgen zou hetzelfde spel herbe ginnen vandaag voor zuiver algemeen stem recht, morgen voor het acht-urenwerk in de mijnen en de beperking van werkuren iu de andere nijverheidsvakken, overmorgen voor de verhooging der ouderdomspensioenen, ver der voor de afkooping der mijnen door den Staat, daarna voor de afschaffing van het Se naat verder nog voor de invoering van het stelsel der gewapende natie, voor de uitroe ping der republiek, enz. enz. Elke economische, politieke of godsdien stige kwestie welke het aan de kopstukken van het socialismus behSfeen zou te berde brengen, zou een voorwendsel tot werkstaking De liberale Chronique klaagt dat iu het wec- zenliuis der stad Brussel, de weesmeisjes alle dagen een litanie lezen, dat zij 's Zondags twee maal naar de kerk gaan, en dat er in het ge sticht eene kapel bestaat, waar licht voor de heiligenbeelden gebrand wordt De Chronique vraagt dat er aan dit alles een einde zou gesteld worden de arme weesmeisjes mogen immers geen godsdienstig onderwijs ge nieten en hunne godsdienstige plichten niet ver vullen do liberalen willen niet. Dat zijn dan de mannen die steeds het woord vrijheid in den mond hebben Dwang en onverdraagzaamheid voor anderedenkenden dan zij ziedaar de eeni ge bekommernis der liberalen I Kiezers stemt niet voor zulke dwingelandij De kiezing, zeggen eenige snullen, is eene zaak van parti, de godsdienst komt daar niet tusschen... De Godsdienst komt daar noodzakelijk tusschen, omdat de liberalen, de vrijdenkers, de vrijma^ons en de helsche plannen der logie er tusschen komen.... Indien de Gods- dienxt daar niet tusschen kwam, depriesters, de goede katholieken zouden zoo hevig niet strijden. Niet alleen komt de Godsdienst er tusschen, maar de liberale kieziug is gericht tegen den Godsdienst, tegen deszelfs instellingen en bedienaars. M. Paul Nourisson geeft in Le Correspondent eenige bijzonderheden die waarlijk het lezen weerd zijn, over hetgeen gebeurd is in de laatste vergadering der fransche vrijmetselaars. Onder de redevoeringen die in het lokaal der Cadetstraat uitgesproken wierden verdient het verslag van Br.'. Buisson over de militaire kwestie, eene bijzondere melding. Tot hiertoe hadden d i mannen zich tevreden gehouden met de afschaffing te vragen der aalmoeseniers en der zusters die de zieken verzorgen. Voor de eerste maal heeft Br.'. Buisson aan het staatsbestnur gevraagd dat het zou beginnen met de leerlingen wier ouders geene aanhangers zijn der republiek, iu al de prijskampen uit te sluiten. Zoodus al de fransche jongelingen, tot eene deftige familie behoorende, die verdacht is van tegenstanders der republiek, zouden dus niet meer toegelaten zijn noch voor de examens der Polytichnieke school, noch voor St-Cyr, noch voor St-Maixent, noch voor Versailles, noch eenige andere militaire school. Het leger zou geene andere officieren mogen tellen dan deze die officiëel gestempeld zijo. Het is de loge die voortaan de graden zou verleeuen. 19 Mengelwerk. Veeboden wabeük. Verhaal uit de Fransche Revolutie d o o E Petras VAN NUFFEL. Zij besloten dan, op inblazing en tot groote roldoening van meester Bonvalet, hunne woonst in Frankrijks hoofdstad te betrekken. De oude Coezichter hernam het beheer der familiezaken welke thans de zijne waren geworden, terwijl hij al zyne edele verwanten onder zijn opper meesterschap hield. Trouwens, de graaf de Bois- iesmares was zocr lichaamlijk vervallen, dat hem alle wilskracht ontbrak zijne eega behield nochtans haar gezond oordeelzij zag klaar in de geslepene heerschzucht van Bonvaletzij be greep het snoode doelwit van hem, die vroeger lijk een hond aan hare voeten kroop het doel wit dat hij beoogde, wanneer hij zich in troebe le tijden, als hunnen verdediger opdrong, voor belooning de hand van haar aanbeden kind eischende, hare dochter, erfgename eener over- groote fortuin, wellicht de eenige erfgename der ïamiliën de Boisdesmares en de Lorgères ;|want nog immer bleven hare broeders uit den lande gebannen, nog immer grimde de dood hen toe. Doch de gravin moest zwijgen en veel verkrop pen, dit in het belang harer teerbeminde kinde ren. Sedert Mev. Lodewijk de dood van heur zoontje Hendrik vernomen had, was zij bedle gerig gebleven; zij werd ziek, zeer ziek; allengs- kens droogden de levensbronnen in haar uit; de arme martelares voelde haar einde naderen en verbeidde vreugdevol het oogeublik, dat God haar bij echtgenoot en kind roepen zou. Immers, zij geloofde haar man insgelijks in een beter Vaderland, ten trots de pogingen welke men aanwendde om haar van het tegenovergestelde te overtuigenHoe zou zij nog de kracht.de moed bezitten om Bonvalet te dwarsboomen En Leonia, de gade van Alfred Het onge lukkig meisje doorstond met eene bewonderens- weerdige onderwerping ik ging by na zeggen volkomene onverschilligheid de voogdij haars schoonvaders. Desnietaltemin handelde deze hoogst voorzichtig, beleefd en welwillend, der wijze dat hij den schijn gaf zich de bovenhand over de familie niet te willen aanmatigen. Al hoewel altijd zijn eigen wil uitvoerende, scheen hij enkel zijne oude meesters te gehoorzamen. Zoo was hij het, die, bij voorbaat, de noodige schikkingen tot hun verblyf te Parijs regelde hij was het, die al de dienstboden had aange worven, behalve eenen kamerdienaar des gra ven, een oude goedzak, babbelziek en nieuws gierig vau aard, vooral wanneer hij wat te diep in hot glas had gekeken, hetgeen nog al dikwerf het geval was. Al de andereD, van den koetsier tot den koksjongen, van de keukenmeid tot de waschvrouw, waren de hartlappen van Bonva let en verheften dezen boven hunne meesters. De familie de Boisdesmares was dus eenvoudig vau gevang veranderd omringd van bespieders, was zij het voorwerp eener gestadige bewaking, en daarvan bleef ze volkomen onbewust, nade- maal de stipste geheimhouding en de meeste heuschheid waren bevolen aan deze met den bespiedersrol gelastafgelegde of ontvangen bezoeken, briefwisselingen, kortom het geheele doen en laten der edele familie geschiedde on der de strengste waakzaamheid. Zoo duurde de toestand reeds een jaar, toen men het jammerlijk einde der expeditie Quibó- ron vernam. Bonvalet las de officieële lijst der edelen, die, na zich met Sombreuil vereenigd te hebben,in de hoop het leven te behouden, ge- tusilliëerd waren. De schurk stiet een vreugde- grijns uit, wanneer hij tusschen de namen der slachtoffers deze der gebroeders de Boisdesmares aantrof zijn helsch genoegen zooveel mogelijk verbergende, ijlde hij tot Alfred en kondigde hem aan, dat Leonia de eenige erfgename was geworden van de vereenigde schatten der de Boisdesmares en do Lorgères. Eveneens liet hij aan den graaf, aan de gravin en aan huune schoondochter nieuwsbladeren geworden, waarin de schrikkelijke tijdiug afgekondigd werd. On der dezen slag zou den ouden edelman bezwij ken... Weinige dagen nadien lag hij opzijn sterlbed uitgestrekt en kreunde zijne zwakke stem Wat blijft me in dit tranendal over, nu de titels der de Boisdesmares en de Lorgères verdwenen zijn, om plaats te maken voor den naam van eenen Bonvalet Kort daarna was de graaf een lijk. Zijne schoondochter volgde hem eenige weken nadien in het graf. Bonvalet, die tot dan slechts gehandeld had in hoedanigheid van vertegenwoordiger der de Boisdesmares, nam nu, met oorlof van zijnen zoon, als erfgenaam van het fortuin des graven, het bestuur der zaken in handen. Hij regelde de bruidschat der gravin volgens de bepalingen der huwelijksacte altijd was hij voor haar in schikkelijk en toegevend, wel wetende dat zij de erfgename was van den graaf de Lorgères en vreezende dat do nalatenschap zou vermin deren ten nadeele zijner schoondochter, Me vrouw Bonvalet. Nu kwam de gewezen rent meester het hotel bewonen, hetwelk hij immer met zooveel zorg had ontweken en nog deed hij zulks niet, dau na de toestemming der gra vin te hebben afgebedeld, op voorhand verze kerd dat hem niets meer kon geweigerd worden De huichelaar Na dc dood van hareu echtgenoot en van hare schoondochter verviel de oude gravin de Bois desmares in volkomene afzonderinggansche dagen bleef zij in hare vertrekken opgesloten, verslonden in het gebed en de overweging zij ontving geen ander bezoek dan dit harer doch ter, die eiken dag, gemeenlijk van hare twee kinderen vergezeld, bij haar kwam. Mevrouw Bonvalet had haar zoon den naam van Hendrik gegeven, ten einde hare moeder te behagen de arme vrouw vleide het kind met stillen wee moed zij wilde hare dochter niet mishagen maar den knaap beschouwende, kon zij hare tranen niet weêrhouden en zij zuchtte Helaas het is mijn lieve Hendrik niet I hij werd me door de Revolutie ontnomen 1 De heropening der kerken en de herstelling van den H. Godsdienst veroorzaakten de oude gravin veel vertroosting. Dagelijks woonde ze de mis bij in de kerk van den H. Thomas van -Aquinen, en van tijd tot tijd kwam zij in den namiddag vóór het tabernakel knielen en er lang bidden. ('t Vervolgt)a

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1902 | | pagina 1