i Kiezers, allen als één man gestemd voor n fl DE ROZENMAAGD \<r VERKIEZING VOOR EENEN VOLKSVERTEGENWOORDIGER. HET BEUffiiÏDEI STRIJD VOOR I-1 jb* i Zaterdag 24 Mei 1902. Inschrij vingsprijs :1: m Aankondi- gingsprijs ARRONDISSEMENT AELST. den 25 Mei 1902. Nog een woordje aan de liberalen. gedwongen soldaatallen gestemd voor de Katholieke lijst N° 5. Ahoan»msatsDri|i •oor gansch België, ranco te hais, 2.60. roor de vreemde utden, 6,00. 6 snbemen het nam- i#r. Pakken en brieven hoeven rachtvrij toegezon- •n te worden. lie briefwissehn- in moeten den jnidag avond op ize bureelen toe- ikomen zyn, het ad den woensdag 'oud terpers gaan- Ongeteekende ieven worden m j scheurmand ge worpen. Alle postoureelen ent- vangen inschrijvin gen, op alle tijd stippen van het jaar De onkosten der kwij tingbriefjes zij n ten laste van den bestemmeling. Men Sslieve, bij veran- ering van woonst, ket jmst terechtwijs te zenden. ruKkfr-lKitgf»rr 3aii bon Hu«cl-»t «niirt, *«ptlltstroot, 13, te 2l«l»t Vonaissan 1 rr. den kleinen regel. Aankondigingen tusschcn'do nieuws tijdingen 2<) cen tiemen per regel. Aankondigingen op de 8* blz.10 cen tiemen den regel. Anuoucen op del* blad/. worden bere kend volgens plaats ruimte. Voor de advertentiën buiten de provincie Oost- Vla anderen zich uit sluitend te wenden tot het Ofice de Pu- bHcité, Rue de Ia Madeleine, Brussel. De geabonneer- den hemaen 't recht een waal per jaar eene annonce van 5 regels te plaatsen, die viermaal achter eenvolgens zal ver schijnen. Rucht- baarmakingen in te zenden vóór 's Maandaags. Plaatsvervanger Steint 1I1ER PIEKAEET Plaatsvervanger Plaatsvervanger VAN DER TAELEN onder, hunne bescherming ze trokken er partij voor tegen de Regeering, welke instond voor het behoud van den inwendigen vrede tegen de beambten, welke, met levensgevaar, de bevelen hunner overheid moesten uitvoeren. In een woord, zegingen te werk gelijk haaien, zwem mende en duikelende rond het schip van den Staat dat in nood verkeerde, bereid toe te hap pen zoodra de revolutiö wat politieken buit over boord wierp. Maar aan 't roer van 't Staatsschip stond een Onder den kreet niemand wakkere stuurman, een loods met helder hootd minister de Smet de Naeyer, •ben die werken voor het welzijn van Gods dienst en Vaderland, voor het vredebehoud en de welvaart van het land, er is maar eene en kele partij welke dit waarborgen kan, te we ten de katholieke partij waartoe onze huidige vertegenwoordigers behooren. Dus, kiezers van het Arrondissement Aelst, wilt gij de rust en den vrede in ons Vaderland bewaren, stemt voor de katholieke lijst. Gij licht jaren lang aan 't bestier geweest. (In iUo tempore). Waar zijn de wetten die gij ten voordeele van den werkman, ten voordeele van 't volk gemaakt hebt laaien gaan dat gaat, dat was uw leus Den werkman ongewapend en onbeschermd in de handen leveren van liberale uitbuiters, dat deedt gij. Al de wetten die ten voordeele van den werkman voorgesteld wierden door de katho lieken, hebt ge mismoedig en hardnekkig be- kampt en bestreden Voor 't volk en deed gij niets Tegen Kerk en Godsdienst deedt gij alles. Gij hebt uw volk doen werken den zondag omdat gij aan den werkman den weg naar de kerk wildet ontleeren waar de Priester sprak van plicht en waarheid. Gij hebt aan uw volk gepredikt dat er geen God en was, geen hei nog hemel, geen loon noch straffe hierna maals Gij hebt er socialisten van gemaakt die hier hunnen hemel willen, en dié misschien veel -vroeger dan gij denkt, uw peerd en met uw koets zullen rilden en hunne hand leggen op 't goud van uwe brandkas. Heeft Vooruit en Le Peuple u dat geen hon- dertmaal voorzeid? En hebt gij dat vergeten, dat gij nu uit haat tegen de katholieken, hand in hand gaat met dat volk, dat honger en dorst heeft naar genot en wellust en verlekkerd is op uw goud Gij hebt jaren lang gewenscht om den gods dienstzin uit het hert van den werkman, van vrouw en kinders, stuk voor stuk te rukken gij hebt die ongelukkigen den eenigen troost van hun leven, de deugd en betrouwen op God j uit boosheid ontstolen gij hebt de zedelij- j ke ontwikkeling van het volk tegengewrocht en eveneens zijne stoffelijke belangen. Zijt gij dan verwonderd dat er socialisten zijn die van geen liberalen willen hooren en die uit roepen, gelijk citoygn Henault op eene mee ting te Luik Met wat recht komen de liberalen tot het volk spreken Zij trachten het volk op te jagen, omdat ze met de politiek hunnen kost verdienen. Maar als er spraak is van een korst brood aan 't volk te bezorgen dan gaan ze in hunnen zak... met hunne ellebogen. De liberalen zijn eenvoudig uitbuiters. Zij hebben u bestolen. Spreek hun eens van u het gestolen geld terug te geven Zijt gij dan nog kinders, dat gij de hatelijke rol reeds vergeten zoudt die de liberalen en ra- dikalen altijd gespeeld hebben Zij dienen het volk niet, maar zuigen het uit en worden er vet mede. De liberalen trachten de werklieden te be driegen jaagt ze schandelijk buiten Kiezers, gij herinnert u nog in welken toe stand de huidige katholieke regeering na de af schuwelijke oorlogswet van het onderwijs van 1879 het landsbestuur aangevat heeft. De landkas was door partijdige geldverspil lingen diep naar het bankeroet gezakt de schooloorlog had de katholieke gemoederen ge krenkt, op alle gemeenten was haat tusschen de burgerklassen geworpen, de vredelievende landbouwbevolking der Vlaanderen werden door de liberalen gescholden voor ploegen die in God gelooven en ik weet niet wat altemaal.. Niets, volstrekt niets was er door de liberalen voor den landbouw of voor het werkvolk ge daan, en in dien toestand werden de liberalen door het Belgische vrije volk pletterend van de regeering geslagen, en zoo goed als vernietigd. De katholieken moesten in dien netelachtigen toestand de regeering aanvatten, geloot mij dat de zaak in den beginne niet gemakkelijk was, maar toch hebben de katholieken zich niet la ten ontmoedigen, met voorzichtigheid en zui nigheid hebben zij het land bestuurd en het op eenen trap van welvaart gebracht, welke men in geen enkel land van Eure ka ontmoet. Zij hebben den strijd hersteld der scholen, veroorzaakt door de ongelukswet van 1879, een ministerie van landbouw, van nijverheid en arbeid daargesteld. Allerlei soorten van wetten gemaakt, waaruit de werklieden hun voordeel trekken, den landbouw onder alle manieren met wetenschap en geld ter hulp ge komen, toelagen gegeten aan zoovele her- zienigheidsstellen, aanmoedigingspremiën ge stemd voor de vrijwilligers, om trapsgewijze de loting af te schaffen, de dienstjaren verkort de wet op de pensioenen gemaakt ten voordee le van den ouden werkman, en hun gratis, zon der inzet, het ouderdomspensioen van 65 fran ken op 65 jarigen ouderdom geschonken, het welk hem zeker ten goede komt in den ouden dag. Mocht ik hier verder over uitwijden, de kolommen van De Volksstem zouden verre te kort schieten, om al de weldaden te beschrij ven door de katholieke regeering aan het volk bewezen. En zulke mannen zouden wij niet ondersteu nen met ons hunne stem te geven op zondag aanstaande het ware eene onvergevelijke on dankbaarheid jegens onze weldoeners. Zien wij dus met moed den dag aanbreken om onze katholieke volksvertegenwoordigers, meer zegepralend dan ooit, uit de stembus te komen. Kiezers, laat u niet verleiden door holklin kende woorden van mannen die den naam van katholiek niet willen dragen, want op onze dagen bestaan er in ons land maar twee partij en, dat zijn de vredelievende partij of katholie ken en de omwentelaars of revolutionaire par tij of socialisten, dus wij moeten mannen heb- maar te- De strijd zal in ons land hevig zijn, vens een voorname beteekenis hebben. Deze vraag zal dienen beantwoord Moet er 1 cum! en orde beerochen In den blaat, ofwel wanorde eu revolnlle Rust en orde zijn noodzakelijk als brood voor j de welvaart van 't volk wanorde doet de le- vensbronnen van een land verdrogen, zaait ram- j peu en ellenden. Revolutie beteekeut strijd vau het ruw geweld j tegen het wettelijk gezag revolutie is de op stand vau heerschzuchtigeu, schurken en ver dwaalden tegen de regeering, door de meerder heid der Natie aangesteld om 't land te bestu ren en te waken over den schat onzer grondwet telijke vrijheden. De geschiedenis van den laatsten tijd heeft onwederlegbaar bewezen, dat er in België maar éénc partij is, welke de revolutiö hethoold durft bieden en bij machte is het monster der anarchie den kop in te drukken, namelijk, de KATHOLIEKE PARTIJ. Het Gouvernement moest krachtdadig han delen, flink voet bij stek houden, of 't was amen en uit met al ouze vrijheden en grondwettelijke instellingen. Want gave het de revolutionnairs eenen vin ger toe, welhaast zouden zij eene heele hand eisehen, een vollen arm nemen. Op orde en vei ligheid viel er niet meer te rekenen België zou dagen beleven, veel ijselijker dan de bloedige Fransche Omwenteling, of de afschuwelijke Commune. Wat deden de liberalen de leiders, de po litiekers der liberale partij Steunden zij de re geering Schaarden zij zich aan de zijde der mannen van orde NeenZe hitsten de revolutionnairs aan. Zelf maakten zij hunne handen niet vuilze hielpen geen barricaden opwerpen, noch scho ten met revolvers maar ze namen het schuim en stalen hand gesteund door al zijne collega's en de heele ka tholieke partij, wist den oproer te dempen, onze vrijheden en nationale instellingen te redden, trots al hetgeen de socialisten en hunne bond- genooten, de liberalen, inspanden om het recht en de wettelijkheid te doen bukken voor 't ge weld der straat. De dubbelzinnige, valsche houding der libe ralen heeft hun partij den nekslag toegebracht. Nog maakten zij eene kleine minderheid uit te midden der staatspartijen, eene minderheid die aanhoudend wegsmoltbinnenkort zullen zij niets meer wezen. Immers, al wie nog uitkomt voor orde en welvaart, verlaat hunne reeds zoo gedunde rangen, en daar, anderzijds, het gros hunner kiestroepen tot de socialisten overloopt, zal weldra de liberale partij, voorheen zoo mach tig, gelijken aan een dier Zuid-Amerikaansche legerkorpsen, die tienmaal meer generaals tel- len dan simpele soldaten. t Is een geluk voor 't land, dat de liberalen aldus varen. De neerlagen en rampen van vroe ger, immers, hebben hen geen zier wijzer ge maakt. Nog altijd zijn ze de partij der nchaa- d.iligc gcldvcraplllinjfen, die van 1878 tot 1884 voor H36 millioen nieuwe laaien sloeg, ruim SOO ïnlllioen ontleende, uiets bijzonders tot stand bracht en in de kas een Ickorl van 59 millioen liet. Waarom dragen zij den werkman en den boer zulken gloeienden haat toe Omdat de werkman hunne partij verafschuwt de arbeider is ofwel katholiek, ofwel socialist en omdat de land man, in 't algemeen, gehecht blijft aan den gods dienst. Ha de godsdienst is nog altijd de vesting waar zij hun verwoedste aanvallen tegen rich ten. En middelerwijl wordt hun eigen macht on dermijnd door de socialisten, die veld wihtien ten hunnen koste. Maar zij schijnen dat niet ge waar te Worden hun haat legen Kerk en pries ters verblindt hen zoodanig, dat zij niet oens bemerken wat er in hun kamp omgaat. Dien haat botvieren, dat is het groote doel van hun streven. Dat wil zeggen moest het Katholiek Ministerie vallen, dan zoude het land een tijdperk beleven van ongehoorde vervolging. De woestheid, welke in Frankrijk tegen de kloosterlingen aan den dag gelegd wordt, zou bij onze liberalen en socialisten nog overtroffen worden. 20 Mbhbblwbbx. Vbbbodb» hadbui. Verhaal uit de Fransche Revolutie DOOK Petra* TAN NUFFEL. Op eenen Zondagmorgen kwamen MM. Lodewijk en Leo met M. de Blancheville, broe der van Mev. Lodewijk, en eene bent gewapen de mannen onverwachts toe. Mijn vader vertel de hen het gebeurde, zegde dat de zegels gelegd waren en dat hij als bewaarder ervan werd aan gesteld. - Ik ontsla u van uw ambt, sprak M. Lodewijk dewijl ik de zegels,verbreek. Hij voegde de daad bij het woord. Daarna riep hij mij, met zijnen zoon hij kuste hem zoo harts- tochtig dat ik ervan ontroerd was hij toonde hem aan MM. Leo en de Blancheville deze hadden het wicht vroeger nooit gezien en riopen als uit éénen mond het voorhoofd zijns va ders, de oogen, de glimlach der moeder let terlijk uwe eigetf woorden. Gedurende acht d^gen deden de heeren niets dan jachtig heen- en weêrloopen, de weer bare mannen der streek in benden africhten, wapens en krijgsvoorraad uitdeelen wanneer M. Lodewijk vrij was, liet hij me ontbieden om zijn kind te zien en te liefkozen dan deed hij me alles vertellen wat, binst zijne afwezigheid op het slot, had plaats gegrepen. De aantocht des vijands werd aangemeld tijdens eene dezer onderhandelingen, Magdalena, zegde de va der van mijn voedsterkind gij moogt hier niet blijven vertrek met mijnen zoon en met uw kind naar het Schaliénhuis eS vertoef daar tot nader bevelmoest de belegeraar zich al te dicltf bij uwe schuilplaats wagah, neeïn de wijk naar de Toovergrot, in het midden An Lorgè- re's bosch daar zullen we elkander Vedervin den zoo ons leger verplicht is de wapenen weg re werpen en te vluchten. Ik gehoorzaamde staandevoets en tilde Hendrik op den arm; rqaar wanneer ik mijn- kind wilde nemen, verzette moeder Grisot er zich met woord en geweld tegen. lk blijf op het slot de keuken der heeren doen, gaf zij voor. Georges houd ik hier, waar hij onder mijne bescherming niets te duchten heeft. Ik vertrok dus met Hendrik de Boisdesmares. Aan het Schaliënhuis gekomen, vond ik er vrouw Floquet en mijne schoonzusters bezig met alles wat eenige waarde had naar de Toovergrot te verhuizen, want zij hadden uit vertrouwbare bron vernomen, dat de belegeraars het ook op hunne woonst gemunt hadden; ten andere, mijn echtgenoot, mijn schoonvader en mijn schoon broeder waren alreeds slotwaarts getogen. Te nauwernood in onze schuilplaats verbor gen, hoorden wij duidelijk het geweervuur en wat later de donderende slagen van het grof ge schut- slagen viervoudig herhaald op de gren zen van het ondoordringbaar woud. Elke knal trof ons als het ware in volle borst en iedere maal zuchtten we Wellicht doodt dit schot mijn vader, mijn echtgenoot, mijn broeder.... «1 Het kanonnengebulder, onze grievende angst en bange onzekerheid duurden twee dagen en twee nachten bij het morgenkrieken van den der den dag verminderde het geweervuur en weldra zweeg het kanon. Dan zagen wij de onzen weêr, zij waren er allen niet, helaas velen vielen on der het vijandig schroot!... Binst die ijselijke nachten verloor ik mijne twee broeders, eenen mijner schoonbroeders, en, 0 ramp mijne moeder en mijn kind Hier zweeg de Ro^en maagd en liet aan hare tranen den vrijen loop. Na wat wachtcns, wiesch zij de oo^en af en hernam den draad harer lij densgeschiedenis MM. Lodewijk en Leo kwamen de laatsten; zy zagen er aroef en lijdend uit. M. Lodewijk omhelsjjjf zijn zobntje, dat ik hem toestak, weeïge spf^k^oos en slang, eu mijne hand vat tende sml^e hij Draag wel zorg voor Hen drik, Magdalena! bemin hem alsuweigeu kind! Ach, Mevrouw, het weenen van eenen maD, zoo dapper en koen als uwen zoon, trof mij wel on zeglijk A Vijftien dagen lang bleven de heeren de Tooverspelonk verscholen. Binst, dien; tijd ver namen zij, door ons volk, wat daarbuiten voor viel. Zoo werd hun het nieuws gebracht van het huwelijk van jonkvrouw Leouia met Alfred Bon- valet zij vernamen ook, dat mijn kind begra ven was onder den naam van Hendrik de Bois desmares, en dat Bonvalet, die, in hoedanigheid van Kommissaris van 't Uitvoerend Bewind, na de inneming der sterkte, naar Lorgères geko men was, den akt van overlijden op dezen naam had geschreven. De heeren ontvlamden in toorn bij het hooren dezer bezonderheid. Ziedaar, riep M. Lodewijk ziedaar wat de scheiuheilige durft 1 Ons erfgoed aan zijn zoon schenken. Het mes der guillotien wacht mij en mijn broeder. Van de lijst der edelen geschrabt, zijn we, is 't niet waar, Leo burgerlijk dood... Mijn zoon, die misschien nog later zijne rechten zal kunuen terugeischen, die verklaart men thans overleden 1 Staat hij eens op om het erfgoed zij ner voorvaderen te vergen, men zal hem ant woorden Ge zijtegii bedrieger hy, in wiens - pij u aanbiedt is gestorven ziehier een echt en onbetwistbaar stuk: de akt van zijn overlijden. En we zijn onmachtig tegen zooveel schelmerij en, eilaas de laaggezonken schurk zegepraalt Broeder, sprak Leo plechtig, is ons ver zet op dit oogenblik van geen kracht, dan zal het, ik ben er zeker van, in de toekomst, binnen eenige jaren, zijn gewenscht uitwerksel hebben. Bevestigen wij door eeue geschrevene en van ons getweeën onderteekende akte de eenzelvig heid van uwen zoon, en verzekeren we zijn adel lijken oorsprong met op het kind een buitenge woon, onuitwischl>aar tnerk te drukken, dat het later, meer nog dan de lidteekenen der de Bois desmares, onder andere knapen zal onderschei den. >1 M. Lodewijk stemde toe. En dan prikkelde M. Leo graveerde, zei hij naar een zeelie- dengebruik, op den arm van den jongen de wa pens zijner familie, met de vijf initiaalletters der woorden die de leuze zijner voorouders uit maken. Hier schorste Magdalena de mouw vau Hen drik's vesÜen hemd omhoog, eu toonde zijn bloot armpje. Er is geen twijfel meer mogelijk zuchtte de gravin, na er een oogslag op geworpen te heb ben. Zietdaar, inderdaad, het blazoen der de Boisdesmares en de letters D.E.R.F.P., die be duiden Deo et Regi fidelis perpetuo. ('t Verv.)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1902 | | pagina 1