i
Kiezers, allen als één man gestemd voor n
fl
DE ROZENMAAGD
\<r
VERKIEZING VOOR EENEN VOLKSVERTEGENWOORDIGER.
HET BEUffiiÏDEI STRIJD
VOOR
I-1 jb*
i
Zaterdag 24 Mei 1902.
Inschrij
vingsprijs
:1: m
Aankondi-
gingsprijs
ARRONDISSEMENT AELST.
den 25 Mei 1902.
Nog een woordje
aan de liberalen.
gedwongen soldaatallen
gestemd voor de Katholieke
lijst N° 5.
Ahoan»msatsDri|i
•oor gansch België,
ranco te hais, 2.60.
roor de vreemde
utden, 6,00. 6
snbemen het nam-
i#r. Pakken en
brieven hoeven
rachtvrij toegezon-
•n te worden.
lie briefwissehn-
in moeten den
jnidag avond op
ize bureelen toe-
ikomen zyn, het
ad den woensdag
'oud terpers gaan-
Ongeteekende
ieven worden m
j scheurmand ge
worpen. Alle
postoureelen ent-
vangen inschrijvin
gen, op alle tijd
stippen van het jaar
De onkosten der
kwij tingbriefjes zij n
ten laste van den
bestemmeling. Men
Sslieve, bij veran-
ering van woonst,
ket jmst terechtwijs
te zenden.
ruKkfr-lKitgf»rr
3aii bon Hu«cl-»t «niirt, *«ptlltstroot, 13, te 2l«l»t
Vonaissan 1 rr.
den kleinen regel.
Aankondigingen
tusschcn'do nieuws
tijdingen 2<) cen
tiemen per regel.
Aankondigingen op
de 8* blz.10 cen
tiemen den regel.
Anuoucen op del*
blad/. worden bere
kend volgens plaats
ruimte. Voor de
advertentiën buiten
de provincie Oost-
Vla anderen zich uit
sluitend te wenden
tot het Ofice de Pu-
bHcité, Rue de Ia
Madeleine, Brussel.
De geabonneer-
den hemaen 't recht
een waal per jaar
eene annonce van 5
regels te plaatsen,
die viermaal achter
eenvolgens zal ver
schijnen. Rucht-
baarmakingen in te
zenden vóór 's
Maandaags.
Plaatsvervanger
Steint
1I1ER
PIEKAEET
Plaatsvervanger
Plaatsvervanger
VAN DER TAELEN
onder, hunne bescherming ze trokken er partij
voor tegen de Regeering, welke instond voor
het behoud van den inwendigen vrede tegen de
beambten, welke, met levensgevaar, de bevelen
hunner overheid moesten uitvoeren. In een
woord, zegingen te werk gelijk haaien, zwem
mende en duikelende rond het schip van den
Staat dat in nood verkeerde, bereid toe te hap
pen zoodra de revolutiö wat politieken buit over
boord wierp.
Maar aan 't roer van 't Staatsschip stond een
Onder den kreet niemand wakkere stuurman, een loods met helder hootd
minister de Smet de Naeyer,
•ben die werken voor het welzijn van Gods
dienst en Vaderland, voor het vredebehoud en
de welvaart van het land, er is maar eene en
kele partij welke dit waarborgen kan, te we
ten de katholieke partij waartoe onze huidige
vertegenwoordigers behooren.
Dus, kiezers van het Arrondissement Aelst,
wilt gij de rust en den vrede in ons Vaderland
bewaren, stemt voor de katholieke lijst.
Gij licht jaren lang aan 't bestier geweest.
(In iUo tempore).
Waar zijn de wetten die gij ten voordeele
van den werkman, ten voordeele van 't volk
gemaakt hebt
laaien gaan dat gaat, dat was uw leus
Den werkman ongewapend en onbeschermd
in de handen leveren van liberale uitbuiters,
dat deedt gij.
Al de wetten die ten voordeele van den
werkman voorgesteld wierden door de katho
lieken, hebt ge mismoedig en hardnekkig be-
kampt en bestreden
Voor 't volk en deed gij niets
Tegen Kerk en Godsdienst deedt gij alles.
Gij hebt uw volk doen werken den zondag
omdat gij aan den werkman den weg naar de
kerk wildet ontleeren waar de Priester sprak
van plicht en waarheid. Gij hebt aan uw volk
gepredikt dat er geen God en was, geen hei
nog hemel, geen loon noch straffe hierna
maals
Gij hebt er socialisten van gemaakt die hier
hunnen hemel willen, en dié misschien veel
-vroeger dan gij denkt, uw peerd en met uw
koets zullen rilden en hunne hand leggen op
't goud van uwe brandkas.
Heeft Vooruit en Le Peuple u dat geen hon-
dertmaal voorzeid? En hebt gij dat vergeten,
dat gij nu uit haat tegen de katholieken, hand
in hand gaat met dat volk, dat honger en dorst
heeft naar genot en wellust en verlekkerd is
op uw goud
Gij hebt jaren lang gewenscht om den gods
dienstzin uit het hert van den werkman, van
vrouw en kinders, stuk voor stuk te rukken
gij hebt die ongelukkigen den eenigen troost
van hun leven, de deugd en betrouwen op God
j uit boosheid ontstolen gij hebt de zedelij-
j ke ontwikkeling van het volk tegengewrocht
en eveneens zijne stoffelijke belangen.
Zijt gij dan verwonderd dat er socialisten zijn
die van geen liberalen willen hooren en die uit
roepen, gelijk citoygn Henault op eene mee
ting te Luik
Met wat recht komen de liberalen tot het
volk spreken
Zij trachten het volk op te jagen, omdat ze
met de politiek hunnen kost verdienen.
Maar als er spraak is van een korst brood
aan 't volk te bezorgen dan gaan ze in hunnen
zak... met hunne ellebogen.
De liberalen zijn eenvoudig uitbuiters. Zij
hebben u bestolen. Spreek hun eens van u het
gestolen geld terug te geven
Zijt gij dan nog kinders, dat gij de hatelijke
rol reeds vergeten zoudt die de liberalen en ra-
dikalen altijd gespeeld hebben
Zij dienen het volk niet, maar zuigen het uit
en worden er vet mede.
De liberalen trachten de werklieden te be
driegen jaagt ze schandelijk buiten
Kiezers, gij herinnert u nog in welken toe
stand de huidige katholieke regeering na de af
schuwelijke oorlogswet van het onderwijs van
1879 het landsbestuur aangevat heeft.
De landkas was door partijdige geldverspil
lingen diep naar het bankeroet gezakt de
schooloorlog had de katholieke gemoederen ge
krenkt, op alle gemeenten was haat tusschen
de burgerklassen geworpen, de vredelievende
landbouwbevolking der Vlaanderen werden
door de liberalen gescholden voor ploegen die
in God gelooven en ik weet niet wat altemaal..
Niets, volstrekt niets was er door de liberalen
voor den landbouw of voor het werkvolk ge
daan, en in dien toestand werden de liberalen
door het Belgische vrije volk pletterend van de
regeering geslagen, en zoo goed als vernietigd.
De katholieken moesten in dien netelachtigen
toestand de regeering aanvatten, geloot mij dat
de zaak in den beginne niet gemakkelijk was,
maar toch hebben de katholieken zich niet la
ten ontmoedigen, met voorzichtigheid en zui
nigheid hebben zij het land bestuurd en het op
eenen trap van welvaart gebracht, welke men
in geen enkel land van Eure ka ontmoet.
Zij hebben den strijd hersteld der scholen,
veroorzaakt door de ongelukswet van 1879,
een ministerie van landbouw, van nijverheid
en arbeid daargesteld. Allerlei soorten van
wetten gemaakt, waaruit de werklieden hun
voordeel trekken, den landbouw onder alle
manieren met wetenschap en geld ter hulp ge
komen, toelagen gegeten aan zoovele her-
zienigheidsstellen, aanmoedigingspremiën ge
stemd voor de vrijwilligers, om trapsgewijze
de loting af te schaffen, de dienstjaren verkort
de wet op de pensioenen gemaakt ten voordee
le van den ouden werkman, en hun gratis, zon
der inzet, het ouderdomspensioen van 65 fran
ken op 65 jarigen ouderdom geschonken, het
welk hem zeker ten goede komt in den ouden
dag. Mocht ik hier verder over uitwijden, de
kolommen van De Volksstem zouden verre te
kort schieten, om al de weldaden te beschrij
ven door de katholieke regeering aan het volk
bewezen.
En zulke mannen zouden wij niet ondersteu
nen met ons hunne stem te geven op zondag
aanstaande het ware eene onvergevelijke on
dankbaarheid jegens onze weldoeners.
Zien wij dus met moed den dag aanbreken
om onze katholieke volksvertegenwoordigers,
meer zegepralend dan ooit, uit de stembus te
komen.
Kiezers, laat u niet verleiden door holklin
kende woorden van mannen die den naam van
katholiek niet willen dragen, want op onze
dagen bestaan er in ons land maar twee partij
en, dat zijn de vredelievende partij of katholie
ken en de omwentelaars of revolutionaire par
tij of socialisten, dus wij moeten mannen heb-
maar te-
De strijd zal in ons land hevig zijn,
vens een voorname beteekenis hebben.
Deze vraag zal dienen beantwoord Moet er 1
cum! en orde beerochen In den blaat,
ofwel wanorde eu revolnlle
Rust en orde zijn noodzakelijk als brood voor j
de welvaart van 't volk wanorde doet de le-
vensbronnen van een land verdrogen, zaait ram- j
peu en ellenden.
Revolutie beteekeut strijd vau het ruw geweld j
tegen het wettelijk gezag revolutie is de op
stand vau heerschzuchtigeu, schurken en ver
dwaalden tegen de regeering, door de meerder
heid der Natie aangesteld om 't land te bestu
ren en te waken over den schat onzer grondwet
telijke vrijheden.
De geschiedenis van den laatsten tijd heeft
onwederlegbaar bewezen, dat er in België maar
éénc partij is, welke de revolutiö hethoold
durft bieden en bij machte is het monster der
anarchie den kop in te drukken, namelijk, de
KATHOLIEKE PARTIJ.
Het Gouvernement moest krachtdadig han
delen, flink voet bij stek houden, of 't was amen
en uit met al ouze vrijheden en grondwettelijke
instellingen.
Want gave het de revolutionnairs eenen vin
ger toe, welhaast zouden zij eene heele hand
eisehen, een vollen arm nemen. Op orde en vei
ligheid viel er niet meer te rekenen België zou
dagen beleven, veel ijselijker dan de bloedige
Fransche Omwenteling, of de afschuwelijke
Commune.
Wat deden de liberalen de leiders, de po
litiekers der liberale partij Steunden zij de re
geering Schaarden zij zich aan de zijde der
mannen van orde
NeenZe hitsten de revolutionnairs aan.
Zelf maakten zij hunne handen niet vuilze
hielpen geen barricaden opwerpen, noch scho
ten met revolvers maar ze namen het schuim
en stalen hand
gesteund door al zijne collega's en de heele ka
tholieke partij, wist den oproer te dempen, onze
vrijheden en nationale instellingen te redden,
trots al hetgeen de socialisten en hunne bond-
genooten, de liberalen, inspanden om het recht
en de wettelijkheid te doen bukken voor 't ge
weld der straat.
De dubbelzinnige, valsche houding der libe
ralen heeft hun partij den nekslag toegebracht.
Nog maakten zij eene kleine minderheid uit te
midden der staatspartijen, eene minderheid die
aanhoudend wegsmoltbinnenkort zullen zij
niets meer wezen. Immers, al wie nog uitkomt
voor orde en welvaart, verlaat hunne reeds zoo
gedunde rangen, en daar, anderzijds, het gros
hunner kiestroepen tot de socialisten overloopt,
zal weldra de liberale partij, voorheen zoo mach
tig, gelijken aan een dier Zuid-Amerikaansche
legerkorpsen, die tienmaal meer generaals tel-
len dan simpele soldaten.
t Is een geluk voor 't land, dat de liberalen
aldus varen. De neerlagen en rampen van vroe
ger, immers, hebben hen geen zier wijzer ge
maakt. Nog altijd zijn ze de partij der nchaa-
d.iligc gcldvcraplllinjfen, die van 1878 tot
1884 voor H36 millioen nieuwe laaien
sloeg, ruim SOO ïnlllioen ontleende, uiets
bijzonders tot stand bracht en in de kas een
Ickorl van 59 millioen liet.
Waarom dragen zij den werkman en den boer
zulken gloeienden haat toe Omdat de werkman
hunne partij verafschuwt de arbeider is ofwel
katholiek, ofwel socialist en omdat de land
man, in 't algemeen, gehecht blijft aan den gods
dienst.
Ha de godsdienst is nog altijd de vesting
waar zij hun verwoedste aanvallen tegen rich
ten. En middelerwijl wordt hun eigen macht on
dermijnd door de socialisten, die veld wihtien
ten hunnen koste. Maar zij schijnen dat niet ge
waar te Worden hun haat legen Kerk en pries
ters verblindt hen zoodanig, dat zij niet oens
bemerken wat er in hun kamp omgaat.
Dien haat botvieren, dat is het groote doel
van hun streven.
Dat wil zeggen moest het Katholiek Ministerie
vallen, dan zoude het land een tijdperk beleven
van ongehoorde vervolging.
De woestheid, welke in Frankrijk tegen de
kloosterlingen aan den dag gelegd wordt, zou
bij onze liberalen en socialisten nog overtroffen
worden.
20 Mbhbblwbbx.
Vbbbodb» hadbui.
Verhaal uit de Fransche Revolutie
DOOK
Petra* TAN NUFFEL.
Op eenen Zondagmorgen kwamen MM.
Lodewijk en Leo met M. de Blancheville, broe
der van Mev. Lodewijk, en eene bent gewapen
de mannen onverwachts toe. Mijn vader vertel
de hen het gebeurde, zegde dat de zegels gelegd
waren en dat hij als bewaarder ervan werd aan
gesteld. - Ik ontsla u van uw ambt, sprak M.
Lodewijk dewijl ik de zegels,verbreek. Hij
voegde de daad bij het woord. Daarna riep hij
mij, met zijnen zoon hij kuste hem zoo harts-
tochtig dat ik ervan ontroerd was hij toonde
hem aan MM. Leo en de Blancheville deze
hadden het wicht vroeger nooit gezien en riopen
als uit éénen mond het voorhoofd zijns va
ders, de oogen, de glimlach der moeder let
terlijk uwe eigetf woorden.
Gedurende acht d^gen deden de heeren
niets dan jachtig heen- en weêrloopen, de weer
bare mannen der streek in benden africhten,
wapens en krijgsvoorraad uitdeelen wanneer
M. Lodewijk vrij was, liet hij me ontbieden om
zijn kind te zien en te liefkozen dan deed hij
me alles vertellen wat, binst zijne afwezigheid
op het slot, had plaats gegrepen. De aantocht
des vijands werd aangemeld tijdens eene dezer
onderhandelingen, Magdalena, zegde de va
der van mijn voedsterkind gij moogt hier
niet blijven vertrek met mijnen zoon en met
uw kind naar het Schaliénhuis eS vertoef daar
tot nader bevelmoest de belegeraar zich al te
dicltf bij uwe schuilplaats wagah, neeïn de wijk
naar de Toovergrot, in het midden An Lorgè-
re's bosch daar zullen we elkander Vedervin
den zoo ons leger verplicht is de wapenen weg
re werpen en te vluchten.
Ik gehoorzaamde staandevoets en tilde
Hendrik op den arm; rqaar wanneer ik mijn-
kind wilde nemen, verzette moeder Grisot er
zich met woord en geweld tegen. lk blijf op
het slot de keuken der heeren doen, gaf zij
voor. Georges houd ik hier, waar hij onder
mijne bescherming niets te duchten heeft. Ik
vertrok dus met Hendrik de Boisdesmares. Aan
het Schaliënhuis gekomen, vond ik er vrouw
Floquet en mijne schoonzusters bezig met alles
wat eenige waarde had naar de Toovergrot te
verhuizen, want zij hadden uit vertrouwbare
bron vernomen, dat de belegeraars het ook op
hunne woonst gemunt hadden; ten andere, mijn
echtgenoot, mijn schoonvader en mijn schoon
broeder waren alreeds slotwaarts getogen.
Te nauwernood in onze schuilplaats verbor
gen, hoorden wij duidelijk het geweervuur en
wat later de donderende slagen van het grof ge
schut- slagen viervoudig herhaald op de gren
zen van het ondoordringbaar woud. Elke knal
trof ons als het ware in volle borst en iedere
maal zuchtten we Wellicht doodt dit schot
mijn vader, mijn echtgenoot, mijn broeder.... «1
Het kanonnengebulder, onze grievende angst en
bange onzekerheid duurden twee dagen en twee
nachten bij het morgenkrieken van den der
den dag verminderde het geweervuur en weldra
zweeg het kanon. Dan zagen wij de onzen weêr,
zij waren er allen niet, helaas velen vielen on
der het vijandig schroot!... Binst die ijselijke
nachten verloor ik mijne twee broeders, eenen
mijner schoonbroeders, en, 0 ramp mijne
moeder en mijn kind
Hier zweeg de Ro^en maagd en liet aan hare
tranen den vrijen loop. Na wat wachtcns, wiesch
zij de oo^en af en hernam den draad harer lij
densgeschiedenis
MM. Lodewijk en Leo kwamen de laatsten;
zy zagen er aroef en lijdend uit. M. Lodewijk
omhelsjjjf zijn zobntje, dat ik hem toestak,
weeïge spf^k^oos en slang, eu mijne hand vat
tende sml^e hij Draag wel zorg voor Hen
drik, Magdalena! bemin hem alsuweigeu kind!
Ach, Mevrouw, het weenen van eenen maD, zoo
dapper en koen als uwen zoon, trof mij wel on
zeglijk A
Vijftien dagen lang bleven de heeren de
Tooverspelonk verscholen. Binst, dien; tijd ver
namen zij, door ons volk, wat daarbuiten voor
viel. Zoo werd hun het nieuws gebracht van het
huwelijk van jonkvrouw Leouia met Alfred Bon-
valet zij vernamen ook, dat mijn kind begra
ven was onder den naam van Hendrik de Bois
desmares, en dat Bonvalet, die, in hoedanigheid
van Kommissaris van 't Uitvoerend Bewind, na
de inneming der sterkte, naar Lorgères geko
men was, den akt van overlijden op dezen naam
had geschreven. De heeren ontvlamden in toorn
bij het hooren dezer bezonderheid. Ziedaar,
riep M. Lodewijk ziedaar wat de scheiuheilige
durft 1 Ons erfgoed aan zijn zoon schenken. Het
mes der guillotien wacht mij en mijn broeder.
Van de lijst der edelen geschrabt, zijn we, is
't niet waar, Leo burgerlijk dood... Mijn
zoon, die misschien nog later zijne rechten zal
kunuen terugeischen, die verklaart men thans
overleden 1 Staat hij eens op om het erfgoed zij
ner voorvaderen te vergen, men zal hem ant
woorden Ge zijtegii bedrieger hy, in wiens
- pij u aanbiedt is gestorven ziehier een
echt en onbetwistbaar stuk: de akt van zijn
overlijden. En we zijn onmachtig tegen zooveel
schelmerij en, eilaas de laaggezonken schurk
zegepraalt
Broeder, sprak Leo plechtig, is ons ver
zet op dit oogenblik van geen kracht, dan zal
het, ik ben er zeker van, in de toekomst, binnen
eenige jaren, zijn gewenscht uitwerksel hebben.
Bevestigen wij door eeue geschrevene en van
ons getweeën onderteekende akte de eenzelvig
heid van uwen zoon, en verzekeren we zijn adel
lijken oorsprong met op het kind een buitenge
woon, onuitwischl>aar tnerk te drukken, dat het
later, meer nog dan de lidteekenen der de Bois
desmares, onder andere knapen zal onderschei
den. >1
M. Lodewijk stemde toe. En dan prikkelde
M. Leo graveerde, zei hij naar een zeelie-
dengebruik, op den arm van den jongen de wa
pens zijner familie, met de vijf initiaalletters
der woorden die de leuze zijner voorouders uit
maken.
Hier schorste Magdalena de mouw vau Hen
drik's vesÜen hemd omhoog, eu toonde zijn bloot
armpje.
Er is geen twijfel meer mogelijk zuchtte
de gravin, na er een oogslag op geworpen te heb
ben. Zietdaar, inderdaad, het blazoen der de
Boisdesmares en de letters D.E.R.F.P., die be
duiden Deo et Regi fidelis perpetuo. ('t Verv.)