mm Jubelfeest van zijne Hoogweerdigheid Monseigneur STILLEMANS Is VIJFTIG JAREN PRIESTER 1 VIVAT JESUS mmm T8 29 September 19,06 ft laas gang' N° 605-,. Inschrij vingsprijs Drukker-U itgever J. VAN NUFFEL—DE GENDT, Kerkstraat, 9, AELST. ••jiilm'WüSsi Aankondi- ijingspriis Wft In St Slaafs. lie stoei. Aan het palcis. v: -r Abonnementsprijs voor gansch België franco t,e hois. 2.5Ó j,i ile vreemd' tanden, 6,00. Pakken en brieven hoe vu Tracht vrij toegezonden te worden. 111 r- ar tikels moeten ioi li ..tdajavtvud en het niouws den woensdagavond op •nz bar-elen toe ^'■iotaen zijn. Ongetekend» hoeven worden tr. t»- scheurmand ge -pen - 11 •stnureelen vangen insofar! u /!>aalle tn .1 stippen van het iaa De onko.iton oe, kwvjt.ingbrieijfv ten laste "an '1st jsstemmoluig. Mor veli '-ve, bij vejSfiD ie- ut? ■■va Wt'-or-u i -it zen to aden Vonnissen 1 fr dei"- kb'ineï Aankondigingei. ttwHchen de nieuws- tijding' n '20 cen tiemen per regel. Aank' ndigiu; n oj. de 3* Hz. 10 cen tiemen den regel. Annoncen op de 4€ bladz. worden liere- kendvolgens plaats- ninitr Vi-ot alle 'j i reent ter, ii pe^-jaar eene unonce van 5 regel plaatsen, die vier 'taal achtereejivolr n.« /.alverschijner Rachtbaarmaking n Ie zenden voor WoenacUtg. Verleden Zondag heeft in al de kerken en kapellen van cv s bisdom het plechtig lof en danklied der H. Kerk weergalmd 't Was Te Deum in onze tempels en in onze herten 1 Wij vierden den vijftigstpn verjaardag der priesterwijding van onzen doorluchtigen en geliefden Kerkvoogd, Monseigneur Stiilemans. Vijftig jaren is het geleden dat Monseigneur Delebecque zaliger do ontzagwekkende macht van het priesterschapftoediende aan den jeug digen liviet die eens onze Bisschop moest worden. Vijftig jaren 1 Wat al werk afgelelgd gedu rende die halve eeuw, verstreken sedert het oogenblik waarop de hand van den Kerkvoogd het priestermefk prentte in do bevende en ontroerde ziel van den jongen stuaent-semina ristDo weerdigheid en het gezag, do geheim zinnige machten en voorrechten van bet pries terdom enne halve eeuw lang gebiuikt en aangewend tot de heiligmaking der zielen en tot meerder eer en glorie van God... welk in druk wekkend,grootsch verleden welke zalige herinneringen welk heilvol jubelfeest En welke groote beteekecis neemt nog dit vijftigjarig priesterleven, als men overweegt dat het te grooten deele overgebracht werd in de opleiding en de vorming van andere pries ters. Opvolgentlijk Loeraar van Wijsbegeerte en Superior van het Klein Seminarie, Voor zitter van jiet Groot Seminarie, Bisschop, heeft Monseigneur Stiilemans rechtstreeks medegewerkt aan de keuze, de opvoeding, het onderwijs of de wijding van ai degenen die sedert meer dan 40 jaren in het bisdom van Gent priester werden Als Bisschop van Gent zien wij onzen Door luchtigen Kerb voogd sedert 17 jaren aan het werk. Wat zijne uitmuntende voorgangers hem overlieten,heeft hij vermeerderd en uitgebreid. Het onderwijs, het vrij katholiek onderwijs in alle graden, vond in Mgr Stillemans een ieveri- gen, vocrzichtigen en milden voorstaander en beschermer Getuigen daarvan zijn, met al hunne bijwerken, onze katholieke lagere scho len, zoo talrijk en^ zoo bevolktonze pen sionaten en colleges, zoo bloeiend en zoo goed ingericht onze vak- en ambachtscholen onze huishoudkundige scholen onze Katho lieke Hoogeschool van Leuven die zooveel te danken heeft aan de edelmoedigheid en de ver kleefdheid van den Bisschop van Gent. Op zuiver godsdienstig gebied zorgde hij ge durig voor een degelijk en goed godsdienston derwijs in onze scholen hij moedigde onop houdend aan alle slag van godsdienstige in richtingen, confreriöen, congregaties, maat schappijen van den H. V'incentius a Paulo, bedevaarten tot alle heiligdommen van ons Vlaanderen, geestelijke zendingen voor zijn volk en zijne priesters. Hij stichtte nieuwe parochiën, vermeerderde het getal pastoors en onderpastoors en bevoordeeligde het oprichten van nieuwe kloosters overal waar het nut kon bijbrengen voor hot heil zijner diocesanen. Niets was hem onverschillig van hetgene, vol gens zijne schoone leuze Vivat Jesus, onzen Heer Jesus Christus in de herten kon doen leven. Wat zeggen van hetgene hij deed onder oogpunt van liefdadigheid Wat hij in het ge hcim cn 't verdoken als troost en hulpmiddelen gaf, dit weten God en de geholpenen alleen. Moesten allen die van Bisschop Stillemans eene weldaad ontvingen, Zondag toekomende in de Hoofdkerk van Sint Baafs bij de solem- neele dankmis tegenwoordig zijn, dan zouden de muren vaq die uitgestrekte Kathedraal moe ten achteruit wijken om de toegestroomde me nigte te bevatten. Met woord en daad, moedigde hij alle liefda dige inrichtingen aan en de talrijke werken van dien aard, te Gent en elders ondervonden alle den weideenden invloed van Bisschop Stillemans' bescherming, ondersteuning en medewerking. Waar echter Monseigneur niet het minst, krachtens zijn bisschoppelijk gezag en volgens zijnen priesterlijken iever, met wijze voorzich tigheid, apostelijke vrijmoedigheid, en klaar ziende standvastigheid heeft gearbeid, 't is op het breede en zoo lastig veld der maatschappe lijke werken. Indien geheel het bisdom door, en te Geut in het bijzonder, de maatschappe lijke inrichtingen zijn ontstaan en bloeien indien deze, benevens de groote stoffelijke voordeeleu die zij opleveren, op zedelyk en godsdienstig gebied onschatbare diensten aan duizenden hobben bewezen indien zij in alle hoeken van Vlaanderen ontelbare werklieden en burgers voor den invloed van do verderfe lijke leeringen hebben behoed, 't is grooten- deels te danken aan den steun en de onbegrens de medehulp van onzen Bisschop. Ziedaar in breede tn onvoldoende trekken het bil an vau dat lang priesterlijk en bisschop pelijk leven cn daarom galmt duor Vlaande ren in alle hei ten en in alle zielen, in alle tem pels eti in alle huizen, uit alie torens en uit alle (Jubeldicht, door den zeer eerwaarden heer kannnik Dr H. Claeys, pastoor van Sint Nikolaas te Gent en lid der konink lijke vlaamsche Akademie, den hoogwaar- digen Jubilaris aangeboden.) Niet de klank van ijdle woorden Waar het hart zich vreemd aan houdt Galmt u tegen bij de akkoorden Van deez 'dag, die zich ontvouwt In den glans der eerbotooning Stralende om de j ubel kroning' Van uw gouden priesterfeest... Neen! gij boort beminde zoDen Juichen io die blijde tonen Met geheel hun hart en geest. 't Zijn uw zonen die u vieren 't Is uw trouwe legermacht Om de ontplooide leeuwbanieren, Beeldende elk een strijdbre kracht. Ouder Bavo's breede bogen Stijgt hun biddend hart ten hoogen Wen het dank-Te Deum, voor 's Heeren milde gunst van zegen Langs uw herderlijke wegeD, Aanheft in het booge koor. 't Zijn uw zoDen die bunn' Vader Huldigen in dankbre vreugd Die, met duizenden te gader, In uw jubelzon verheugd, Eensgezind te zamen dringen Al uw vrome mannenkringen Om d' apostolieken staf Door AmanJus' hand gedragen En dien 's Heeren welbehagen Aan uw hand te dragen gaf. Laat uw stil herdenken keeren Naar dien dag in verren tijd Toen de zalving u des Heeren Tot zijn priester heeft gewijd, Dag, die 't loon der hoogste vreugden Aan de vroomste moederdeugden En aan d' eerbren huiskring brocht, Dag, op welk gij gaasch uw leven Stelde in's Heeren hand, om 't even Waar Zijn hand u leiden mocht. monden het blijde plechtige lof- en dank lied Te Deum laudamus I God zij geloofd en geprezen omdat hij ons eenen 1 rou wen priester schonk, sacerdotem fidelem eenen voorzichtigen, liefdadigen n wij zen Bisschop, episcopum prudentemhospi- talem, doctorem God zij geloofden gepre zen omdat Hij onzen Bisschop heeft gezegend Dat lof- en danklied stijgt niet het minst vurig en luid uit den mond d"r kleinen en nederigen want indien Mon seigneur Stillemans alle standen der maat schappij in eene en dezelfde herderlijke genegenheid omvat, toch waren de gerin gen en de werkman het voorwerp zijner teederste zorgen en zijner beste liefde. Moge de Gever van alle goed nog lang onzen beminden Kerkvoogd in volle ge zondheid bewaren tot heil van het bis dom Gent, tot eere onzèr Moeder de H. Kerk. Zaterdagavond, om 8 ure, kondigden de klokken van alle kerken en bidplaats"u aaD dat des anderendaags de katholieke bevolking van Gent het Jubelfeest zou vie ren van hunnen beminden bisschop, Mgr Stillemans. Zondagmorgen naderden een overgroot getal personen ter H. Tafel om den Aller- hoogsten te bidden hunnen geliefden bis schop nog lang te behouden voor het geluk fijner diocesanen. Het is 10 uur 10 wanneer de eerste, maatschappij toekomt. Voor de Kerk be vindt zich eene overgroote menigte. Om 10 1/2 uur is gansch de groote Kathedraal proppensvol. In het koor hadden plaats genomen de heer gouverneur, heeren senators, volks vertegenwoordigers, provincieraadsleden gemeenteraadsleden, professors der Uni versiteit, de bestendige sekretaris der vlaamsche Akademie, rechters der ver- schilhge hoven, de eerw. heeren pastoors der stad .en oversten der verschillig<' k loost* rgemeenten. Wij bemerkten ook op de eerste rangen de-achtbare heer Lammens, oud senator en graaf Willem Verspeyen, benevens de 1 Hoog den jubelkrans geheven En Gods hand gebenedijd Die het voetpad heeft beschreven Dat gij opgeklommen zijt Tot die hoogere ontertrede Waar het purper 11 bekleedde Wen 't godvruchtig hart u dreef Bij uw eerste zegenteeken Gansch uw strevpn uit t.e spreken Vivat Jesus Jezus lecv' I Al uw pogen en betrachten In een kreet van hoop en moed De opdracht aller levenskrachten In dien heilgen wiidingsgroet Die door gaDseh uw Vlaandren schallen En hij bonderdduizendtallen Straks als wolkom zal herhaald, Wen uw oog bij 't overschouwen Van uw edle Vlaamsche gouwen Ia de zoetste ontroering straalt. En hoe zou 't uw hart niet kneden Dit volheerlijk samenzicht Waar uw toekomst en verleden Bloeiend voor uw oogen ligt Al uw jongens werd' n mannen Die bun rijpe krachten spannen In den dienst van God en 't goed... Mocht ge uit honderd huisgezinnen Priesters en apostlen winm n, Ook aan hen uw vadergroet VlaaDdren, schoonste land der aarde I Schoonste Bisschoplijke kroon Volk dat zede en deugd bewaarde .Van de oudvaderlijke woon I Dat de liefde vau uw 'vader Doordrioge in uw hart en ader; Dat zijn geest den kriDg doorzweev' Zoo der schaamte werkmanswijken Als der prachtwoon van uw rijken Vivat Jesus Jezus leev', Leve in de ouders, in de kleeneD, In de werkplaats, op het veld, Io wie zwoegen, worstlen, weenen, In wie 't leven tergt en kwelt Wie van de arme huisgezinnen Afgekeerd bleef, leer' beminnen... Wie misleid en dolend was Keer' tot Jezus' lichtbaan weder, Valle aan Jezus' voeten neder Als de blinde die genas. leden van het inrichtingskomiteit. Het plechtig oogenblik is gekomen. De iiyirukwekkende stoet die den hooggevier- den Jubilaris tot het outer leiden zal, stelt zich in beweging 65 vaandels gaan voor op,, volgen de leden van het kapittel, <Ie ZZ. EE. HH. kanunnikken Verscheuren, Puissant, Saeys en l)e Lepeleer, assisten ten, de ZZ. EE. HH. Vikarissen generaal Segers en De Bock, on eindelijk Z. D. Hoogwaardigheid, die blijkbaar aangedaan tranen glinsteren in zijne oogen met minzaamheid groetend en zegenende, zich met moeite een weg baant tusschen de ontzettende massa der geioovigen. Zoodra Z. H. den voet van het altaar bereikt heeft, begint de pontificale jubel- mis mot al de plechtigheid der groote da gen, terwijl de vaandels terugkeeren en zich scharen op den trap die van de mid den beuk tot het hooge koor opleidt. Het schouwspel der prachtiglijk versierde hoofdkerk is op dit oogenblik grootsch en vervoerend. Het orkest der Kathedraal, samen met de heeren seminaristen, voeren meesterlijk «le mis van Grüber uit en daarna 't aan grijpend Te Deum door meester kanunnik Van Damme zaliger getoonzet, 't Is kwaart voor 12 uur als de plechtigheid in de Kathedraal een einde neemt. De stroom van de geioovigen verlaat de kerk om aan den stoet deel te nemen. Op een kwaartu^rs was gansch de stoet in orde. Te midden eener opeengepakte menigte trok deze naar het paleis van den bisschop. Ware het plein voor het paleis nog twee maal zoo groot dan nog ware er geene plaats genoeg geweest om de duizenden en duizenden deelnemers te bevatten. Gansch de stoet defileerde voor Mgr den bisschop, die plaats had genomen op het balkon. Wanneer Z. Hoogw. op den stoep van het paleis kwam, scheen er aan de geest driftige toejuichingen geen einde te zullen komen. Onvergetelijk oogen blik. Wanneer do stilte eindelijk bekomen was, overhandigde de heer Vanderplan- cke, deken der gebuurte, die gansch be- vlagd was, een prachtigen bloemruiker, aan onzen beminden Kerkvoogd. Die Liefde is macht... Uw macht is liefde... Waar, waar is uw vaderhart Waar een ramp den werkman griefde; Waar do nood den zwoeger sart; waar ge een heilig recht ziet krenken. Wie durft niet aan u te deuken Bij zijne ongetrooste el lend Uit een levensramp gerezen Wip, die voor zijne arme weozen U niet als hun vader kent? Enook buiten Vlaandrens beemden Laat ge uw kindren niet alleeD, Zwoeuende in den oogst bij vreemden In 't gedrang der wereldsteen... Met de bode van Gods Vrede Gaat uw zorg milddadig mede... Hoor eenstemmig met ons lied Klinkt r en Jubelgroet van verre 't Is het land der Gouden Sterre Dat zijn dankbre hulde biedt. Uwe macht is liefde—trekkend Stil en sterk de harten aan Geestdrift 'bij den jonglicg wekkend, Moed en gloed voor eedle daan; Adelend de nedere standen; Bindend saam met cbristne banden Arm en rijk; doorwerk en woord Naar Gods heil uw kudde richtend Scholen, WerktD, Kerken stichtend Nimmer moede en immer voort. Liefde is de engel van de Vrede Die, omstraalt van 's Heeren licht. Neerdaal' bij de vuurge bede Tot d' Algoeden God gericht... Wat wij smeeken dat Hij 't geve Vivat Jesus I Jezus leve Mag die wensch van uw gemoed, Mag die boop bewaarheid wezen, Jezus zal het al genezen Wat gekwetst nu ligt en bloedt. Vader, in geen ijdle woorden Is ods feestlied opgpgaan; 't Zijn de liefde-en bede-akkoorden In de oprechte ziel ontstaan Vau uw dienaar der altaren, Van uw reine maagdeoscharen, Van uw volk, van 't schuldloos kind, Smeekend dat nog vele jaren God ons 't leven will' bewaren Dat dees üag zoo bloeiend vindt. H. C., pr. nootschappen en inrichtingen, die een schat van rijkdom zyn cn glorie voor deze goede stede, een f-chat van troost, en blijdschap voor mijn eigen hert. Geern zou ik u naspreken en zeggen dat zij ook mijn jubelgedenkstuk zijn doch dit ware voorzeker een te groot deel mij aangerekend van hetgene te danken is aan u en aan mijne doorluchtige en eerbiedweerdige voor zaten Zooeven, MM. deelt gy mij eene belofte, die, naar uw zeggen, mij verbeugen; die mij ver heugt, ja en mijn hert met blijdschap vervult. Het is de belofte, de stappen te volg» n uwer voorgangers; altijd eng eD trouw te, blijven met uwen Bisschop; altijd het kerkelijk gezag naar rang en orde te eerbiedigen; altijd vast en stevig het eene middelpunt aan te kloven der Room- sche Kprlc. Met genoegen aanveerd ik die plechtige belolte en op mijne beurt herhaal ik wat ik bij het intreden mijner Bisschoppelijke loopbaan heb beloofd, Al mijne hoop, zóó sprak ik dan —stel ik op den bijstand van ODzén Heere Jesus en ik kom tot u om al mytte levenskrachten toe te wijden aan uw geluk voor dcu tijd en voor de eeuwigheid. Haast 17 jaren verliepen, cn den dag des ouderdoms kwam: dank zy God 1 Diets beeft Hij mij ODtnomen van mijn moed en mijn toewijdiDgszm en den brandenden dorst naar het geluk vaD al mijne diocesanen werd er niet bij verkoeld Heden, evei als daD sta ik bereid om met Gods hulp en bij den kreet «Leve Jezus» al mijne levenskrachten toe te wijden aau huu- ne zaligheid en zelfs aan hun tijdelijk geluk (dit wil zeggen a«n de p»ging om allen, zooveel het van mij afhangt, al de genoegens te laten genieteD, die met de voorwaarden van dit aard- sche leven bestaanbaar zijn) aau het geluk van allen, en eerst van dezen voor wmn ik meest te zorgen heb, van dezen die minder deel hebben aan de goederen en vertroostingen dezer wereld. Te dien einde, uit getrouwheid aan mijne leus, en omdat er buiten Jesus noch zaligheid, noch geluk te vinden is, wil ik vooral my heel en al te pande stellen om Jesus te doen leven, om Hem te doen leven io de herteD, in de huis gezinnen, in al de rangen der maatschappij door het beoefenen van de lieldo en van al de chris telijke deugden, door de eensgezindheid in de familie, door de eendracht der burgers onder elkaar, door de toenadering der klassen, door der s overhandiging ging vergezeld van eene hartelijke aanspraak. Monseigneur dankte in gemoedvolle i taal en zegde fier te zijn in zoo eene ge- buurte te wonen. Daarna nam de beer Gerard Cooreman het woord cn gaf lezing, in naam der Gent- sche katholieken, van het vlaamsch adres, dat wij hooger afkondigen. De lezing van dit adres werd menigmaal door geestdriftige toejuichingen onder broken. llelNiifirooivl ran IM fjrSiilletnan» Mijne Heeren, Mijn verlangen was dezen vijftigsten verjaardag mijner priesterwijding te vie ren in de eenzaamheid, in de stilte en innige blijdschap mijns herten, van dank baarheid doordrongen. Die wijding zoo dacht ik bij mij zelf hoo verheven ook moge wezen de macht die ik daar ontving en de weerdigheid waarmede ik daar bekleed werd hoe me nigvuldig ook de herioneringen die de ver jaring medebrengt, was niet van aard het bisdom Gent meer belaug in te boezemen dan do wijding van welk andereu onzer priesters. Ik heb toegegeven nochtans aan de be geerten die mij werden kenbaar gemaakt en waar men, al vleiend voor mij, zoo zeer heeft op aangedrongen. Daarbij bedacht ik verder dat, alles in gezien, do priesterlijke wijdiag, voor den Bisschop zelf, de oorsprong is van zijn J hoogste voorrecht, zijne macht van offe raar dat de macht, de eer en het gezag, hem door liet bisschopschap bijgegeven, op die wijding berusten eind lijk, dat diegenen, tot wier voordeel ik alle dagen de macht gebruik ep dien heugelijken dag mijns leveDS ontvangen, niet behoeven vreemd te blijven aan de zielroerende i herinneringen met die wijding verbonden. Gij, MM., gij dacht er over zoo als ik, gy wildet zelfs dat het godvruchtig aan- denken, mij vandaag aan het altaar ver zekerd in al de kerken van het bisdom, zou geschonken worden door de katholieke bevolkiDg mijner bisschoppelijke stad met meer luister en in vollen dag en gij schiktet, wel te recht, dat niets in deze omstandigheid bij machte was mij dieper te treffen dan de aanwezigheid en de plechtige optocht van die katholieke ge- de verioeteihig van het lot der werklieden en ^ri-i jen, door de verlichting van alle lydea en ellen' dpór de hoop op vergoeding en be- loofliflr '-hekjeeuwige vaderland. ^jêmln - mÜnc belofte: daar hebt gij het vooi 0 al mijne wenschen en van mijne vurigsrè^f» nwden voor al mijne diocesanen in 't algemeert en bijzonderlijk voor mijne ingezete ne1 fijner bisschoppelijke stad. Wa .eer Z. H. geëindigd had, scheen er aan de toejuichingen geen einde te zullen komen. De gevierde jubilaris zegende nog eens de menigte emdaarmede was de zoo grootsche be- tofyvi!0g*geiëudigd. Zijné Hoogweerdigheid Mgr.de bisschop heeft, onder andere, den volgenden brief ontvangen Van Zijne Heiligheid Pius*X, Paus. Eerbiedwaardige Broeder, zaligheid en Apostolische zegen. Naar wij vernomen hebben, gaat gij welhaast het vijftigste jaar van uw priesterschap volein den en uwe beminde diocesanen van Gent, zon der onderscheid van rang ot staat, bereiden zich de kroon te zetten op het geluk van dien dag, door de blijken hunner kinderlijke liefde en hunner dankbaarheid. Wat Ons betreft, die sedert rnimen tijd die edele hoedanigheden ken nen waardoor gij u onderscheidt, den iever waarmede gij u toewijdt aan de glorie van God en aan de eeuwige zaligheid der menschen, als mede de verdiensten dm gij hebt verworveu door het bestuur vau uw bisdom, wij willen deze gunstigo gelegenheid te baat nemen om u een nieuw bewijs to geven van onze levendige en diepe genegenheid. Wij wenschen u dus geluk met de blydschap die God u verleent en met de vruchten van uw herderlijken iever die gij in de verkleefdheid en de merkwaardige liefde uwer kudde moogt vinden. Bij de vurige beden waar mede het volk, aan uwe zorgen toevertrouwd, God den Heer smeekt u nog lange jaren vol gezondheid te laten leven, vervoegen zich ook Onze wenschen. Terz' lfdertijd, om aan uw bisdom een open baren blijk te geven van onze uiterste liefde voor uwen persoon, rn om tot het voordeel van allen te doen strekken het geluk vau den Her der, met wien zij zoo nauw zijn vereenigd, ver- leenen zij u de toelating aan uwe diocesanen, op deD dag dien het u zal believen aan te duid n den pauselijken zegen te geven, waaraan, mits de gewone voorwaarden, de kwijtschelding vast is van alle pijn of straf. Iotusschentijd, tot onderpand der hemelsche gunsten schenken Wij u met hartelijke liefde, den apostolischoü zegen. Gegeven te Rome, bij St-Pieters, den 19 September 1906. het vierde jaar van ons Paus dom. PIUS X, Paus.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1906 | | pagina 1