mm
Jubelfeest van zijne Hoogweerdigheid Monseigneur STILLEMANS
Is VIJFTIG JAREN PRIESTER 1
VIVAT JESUS
mmm
T8
29 September 19,06
ft
laas gang' N° 605-,.
Inschrij
vingsprijs
Drukker-U itgever
J. VAN NUFFEL—DE GENDT, Kerkstraat, 9, AELST.
••jiilm'WüSsi
Aankondi-
ijingspriis
Wft
In St Slaafs.
lie stoei.
Aan het palcis.
v: -r
Abonnementsprijs
voor gansch België
franco t,e hois. 2.5Ó
j,i ile vreemd'
tanden, 6,00.
Pakken en brieven
hoe vu Tracht vrij
toegezonden te
worden. 111 r- ar
tikels moeten ioi
li ..tdajavtvud en
het niouws den
woensdagavond op
•nz bar-elen toe
^'■iotaen zijn.
Ongetekend»
hoeven worden tr.
t»- scheurmand ge
-pen - 11
•stnureelen
vangen insofar! u
/!>aalle tn
.1 stippen van het iaa
De onko.iton oe,
kwvjt.ingbrieijfv
ten laste "an '1st
jsstemmoluig. Mor
veli '-ve, bij vejSfiD
ie- ut? ■■va Wt'-or-u
i -it
zen to aden
Vonnissen 1 fr
dei"- kb'ineï
Aankondigingei.
ttwHchen de nieuws-
tijding' n '20 cen
tiemen per regel.
Aank' ndigiu; n oj.
de 3* Hz. 10 cen
tiemen den regel.
Annoncen op de 4€
bladz. worden liere-
kendvolgens plaats-
ninitr Vi-ot alle
'j i reent ter,
ii pe^-jaar eene
unonce van 5 regel
plaatsen, die vier
'taal achtereejivolr
n.« /.alverschijner
Rachtbaarmaking
n Ie zenden voor
WoenacUtg.
Verleden Zondag heeft in al de kerken en
kapellen van cv s bisdom het plechtig lof en
danklied der H. Kerk weergalmd 't Was
Te Deum in onze tempels en in onze herten 1
Wij vierden den vijftigstpn verjaardag der
priesterwijding van onzen doorluchtigen en
geliefden Kerkvoogd, Monseigneur Stiilemans.
Vijftig jaren is het geleden dat Monseigneur
Delebecque zaliger do ontzagwekkende macht
van het priesterschapftoediende aan den jeug
digen liviet die eens onze Bisschop moest
worden.
Vijftig jaren 1 Wat al werk afgelelgd gedu
rende die halve eeuw, verstreken sedert het
oogenblik waarop de hand van den Kerkvoogd
het priestermefk prentte in do bevende en
ontroerde ziel van den jongen stuaent-semina
ristDo weerdigheid en het gezag, do geheim
zinnige machten en voorrechten van bet pries
terdom enne halve eeuw lang gebiuikt en
aangewend tot de heiligmaking der zielen en
tot meerder eer en glorie van God... welk in
druk wekkend,grootsch verleden welke zalige
herinneringen welk heilvol jubelfeest
En welke groote beteekecis neemt nog dit
vijftigjarig priesterleven, als men overweegt
dat het te grooten deele overgebracht werd in
de opleiding en de vorming van andere pries
ters. Opvolgentlijk Loeraar van Wijsbegeerte
en Superior van het Klein Seminarie, Voor
zitter van jiet Groot Seminarie, Bisschop,
heeft Monseigneur Stiilemans rechtstreeks
medegewerkt aan de keuze, de opvoeding, het
onderwijs of de wijding van ai degenen die
sedert meer dan 40 jaren in het bisdom van
Gent priester werden
Als Bisschop van Gent zien wij onzen Door
luchtigen Kerb voogd sedert 17 jaren aan het
werk. Wat zijne uitmuntende voorgangers hem
overlieten,heeft hij vermeerderd en uitgebreid.
Het onderwijs, het vrij katholiek onderwijs in
alle graden, vond in Mgr Stillemans een ieveri-
gen, vocrzichtigen en milden voorstaander en
beschermer Getuigen daarvan zijn, met al
hunne bijwerken, onze katholieke lagere scho
len, zoo talrijk en^ zoo bevolktonze pen
sionaten en colleges, zoo bloeiend en zoo goed
ingericht onze vak- en ambachtscholen
onze huishoudkundige scholen onze Katho
lieke Hoogeschool van Leuven die zooveel te
danken heeft aan de edelmoedigheid en de ver
kleefdheid van den Bisschop van Gent.
Op zuiver godsdienstig gebied zorgde hij ge
durig voor een degelijk en goed godsdienston
derwijs in onze scholen hij moedigde onop
houdend aan alle slag van godsdienstige in
richtingen, confreriöen, congregaties, maat
schappijen van den H. V'incentius a Paulo,
bedevaarten tot alle heiligdommen van ons
Vlaanderen, geestelijke zendingen voor zijn
volk en zijne priesters. Hij stichtte nieuwe
parochiën, vermeerderde het getal pastoors en
onderpastoors en bevoordeeligde het oprichten
van nieuwe kloosters overal waar het nut kon
bijbrengen voor hot heil zijner diocesanen.
Niets was hem onverschillig van hetgene, vol
gens zijne schoone leuze Vivat Jesus, onzen Heer
Jesus Christus in de herten kon doen leven.
Wat zeggen van hetgene hij deed onder
oogpunt van liefdadigheid Wat hij in het ge
hcim cn 't verdoken als troost en hulpmiddelen
gaf, dit weten God en de geholpenen alleen.
Moesten allen die van Bisschop Stillemans
eene weldaad ontvingen, Zondag toekomende
in de Hoofdkerk van Sint Baafs bij de solem-
neele dankmis tegenwoordig zijn, dan zouden
de muren vaq die uitgestrekte Kathedraal moe
ten achteruit wijken om de toegestroomde me
nigte te bevatten.
Met woord en daad, moedigde hij alle liefda
dige inrichtingen aan en de talrijke werken
van dien aard, te Gent en elders ondervonden
alle den weideenden invloed van Bisschop
Stillemans' bescherming, ondersteuning en
medewerking.
Waar echter Monseigneur niet het minst,
krachtens zijn bisschoppelijk gezag en volgens
zijnen priesterlijken iever, met wijze voorzich
tigheid, apostelijke vrijmoedigheid, en klaar
ziende standvastigheid heeft gearbeid, 't is op
het breede en zoo lastig veld der maatschappe
lijke werken. Indien geheel het bisdom door,
en te Geut in het bijzonder, de maatschappe
lijke inrichtingen zijn ontstaan en bloeien
indien deze, benevens de groote stoffelijke
voordeeleu die zij opleveren, op zedelyk en
godsdienstig gebied onschatbare diensten aan
duizenden hobben bewezen indien zij in alle
hoeken van Vlaanderen ontelbare werklieden
en burgers voor den invloed van do verderfe
lijke leeringen hebben behoed, 't is grooten-
deels te danken aan den steun en de onbegrens
de medehulp van onzen Bisschop.
Ziedaar in breede tn onvoldoende trekken
het bil an vau dat lang priesterlijk en bisschop
pelijk leven cn daarom galmt duor Vlaande
ren in alle hei ten en in alle zielen, in alle tem
pels eti in alle huizen, uit alie torens en uit alle
(Jubeldicht, door den zeer eerwaarden
heer kannnik Dr H. Claeys, pastoor van
Sint Nikolaas te Gent en lid der konink
lijke vlaamsche Akademie, den hoogwaar-
digen Jubilaris aangeboden.)
Niet de klank van ijdle woorden
Waar het hart zich vreemd aan houdt
Galmt u tegen bij de akkoorden
Van deez 'dag, die zich ontvouwt
In den glans der eerbotooning
Stralende om de j ubel kroning'
Van uw gouden priesterfeest...
Neen! gij boort beminde zoDen
Juichen io die blijde tonen
Met geheel hun hart en geest.
't Zijn uw zonen die u vieren
't Is uw trouwe legermacht
Om de ontplooide leeuwbanieren,
Beeldende elk een strijdbre kracht.
Ouder Bavo's breede bogen
Stijgt hun biddend hart ten hoogen
Wen het dank-Te Deum, voor
's Heeren milde gunst van zegen
Langs uw herderlijke wegeD,
Aanheft in het booge koor.
't Zijn uw zoDen die bunn' Vader
Huldigen in dankbre vreugd
Die, met duizenden te gader,
In uw jubelzon verheugd,
Eensgezind te zamen dringen
Al uw vrome mannenkringen
Om d' apostolieken staf
Door AmanJus' hand gedragen
En dien 's Heeren welbehagen
Aan uw hand te dragen gaf.
Laat uw stil herdenken keeren
Naar dien dag in verren tijd
Toen de zalving u des Heeren
Tot zijn priester heeft gewijd,
Dag, die 't loon der hoogste vreugden
Aan de vroomste moederdeugden
En aan d' eerbren huiskring brocht,
Dag, op welk gij gaasch uw leven
Stelde in's Heeren hand, om 't even
Waar Zijn hand u leiden mocht.
monden het blijde plechtige lof- en dank
lied Te Deum laudamus I God zij geloofd
en geprezen omdat hij ons eenen 1 rou
wen priester schonk, sacerdotem fidelem
eenen voorzichtigen, liefdadigen n wij
zen Bisschop, episcopum prudentemhospi-
talem, doctorem God zij geloofden gepre
zen omdat Hij onzen Bisschop heeft
gezegend Dat lof- en danklied stijgt niet
het minst vurig en luid uit den mond d"r
kleinen en nederigen want indien Mon
seigneur Stillemans alle standen der maat
schappij in eene en dezelfde herderlijke
genegenheid omvat, toch waren de gerin
gen en de werkman het voorwerp zijner
teederste zorgen en zijner beste liefde.
Moge de Gever van alle goed nog lang
onzen beminden Kerkvoogd in volle ge
zondheid bewaren tot heil van het bis
dom Gent, tot eere onzèr Moeder de
H. Kerk.
Zaterdagavond, om 8 ure, kondigden de
klokken van alle kerken en bidplaats"u
aaD dat des anderendaags de katholieke
bevolking van Gent het Jubelfeest zou vie
ren van hunnen beminden bisschop, Mgr
Stillemans.
Zondagmorgen naderden een overgroot
getal personen ter H. Tafel om den Aller-
hoogsten te bidden hunnen geliefden bis
schop nog lang te behouden voor het geluk
fijner diocesanen.
Het is 10 uur 10 wanneer de eerste,
maatschappij toekomt. Voor de Kerk be
vindt zich eene overgroote menigte. Om
10 1/2 uur is gansch de groote Kathedraal
proppensvol.
In het koor hadden plaats genomen de
heer gouverneur, heeren senators, volks
vertegenwoordigers, provincieraadsleden
gemeenteraadsleden, professors der Uni
versiteit, de bestendige sekretaris der
vlaamsche Akademie, rechters der ver-
schilhge hoven, de eerw. heeren pastoors
der stad .en oversten der verschillig<'
k loost* rgemeenten.
Wij bemerkten ook op de eerste rangen
de-achtbare heer Lammens, oud senator
en graaf Willem Verspeyen, benevens de
1
Hoog den jubelkrans geheven
En Gods hand gebenedijd
Die het voetpad heeft beschreven
Dat gij opgeklommen zijt
Tot die hoogere ontertrede
Waar het purper 11 bekleedde
Wen 't godvruchtig hart u dreef
Bij uw eerste zegenteeken
Gansch uw strevpn uit t.e spreken
Vivat Jesus Jezus lecv' I
Al uw pogen en betrachten
In een kreet van hoop en moed
De opdracht aller levenskrachten
In dien heilgen wiidingsgroet
Die door gaDseh uw Vlaandren schallen
En hij bonderdduizendtallen
Straks als wolkom zal herhaald,
Wen uw oog bij 't overschouwen
Van uw edle Vlaamsche gouwen
Ia de zoetste ontroering straalt.
En hoe zou 't uw hart niet kneden
Dit volheerlijk samenzicht
Waar uw toekomst en verleden
Bloeiend voor uw oogen ligt
Al uw jongens werd' n mannen
Die bun rijpe krachten spannen
In den dienst van God en 't goed...
Mocht ge uit honderd huisgezinnen
Priesters en apostlen winm n,
Ook aan hen uw vadergroet
VlaaDdren, schoonste land der aarde I
Schoonste Bisschoplijke kroon
Volk dat zede en deugd bewaarde
.Van de oudvaderlijke woon I
Dat de liefde vau uw 'vader
Doordrioge in uw hart en ader;
Dat zijn geest den kriDg doorzweev'
Zoo der schaamte werkmanswijken
Als der prachtwoon van uw rijken
Vivat Jesus Jezus leev',
Leve in de ouders, in de kleeneD,
In de werkplaats, op het veld,
Io wie zwoegen, worstlen, weenen,
In wie 't leven tergt en kwelt
Wie van de arme huisgezinnen
Afgekeerd bleef, leer' beminnen...
Wie misleid en dolend was
Keer' tot Jezus' lichtbaan weder,
Valle aan Jezus' voeten neder
Als de blinde die genas.
leden van het inrichtingskomiteit.
Het plechtig oogenblik is gekomen. De
iiyirukwekkende stoet die den hooggevier-
den Jubilaris tot het outer leiden zal, stelt
zich in beweging 65 vaandels gaan voor
op,, volgen de leden van het kapittel, <Ie
ZZ. EE. HH. kanunnikken Verscheuren,
Puissant, Saeys en l)e Lepeleer, assisten
ten, de ZZ. EE. HH. Vikarissen generaal
Segers en De Bock, on eindelijk Z. D.
Hoogwaardigheid, die blijkbaar aangedaan
tranen glinsteren in zijne oogen met
minzaamheid groetend en zegenende, zich
met moeite een weg baant tusschen de
ontzettende massa der geioovigen.
Zoodra Z. H. den voet van het altaar
bereikt heeft, begint de pontificale jubel-
mis mot al de plechtigheid der groote da
gen, terwijl de vaandels terugkeeren en
zich scharen op den trap die van de mid
den beuk tot het hooge koor opleidt. Het
schouwspel der prachtiglijk versierde
hoofdkerk is op dit oogenblik grootsch en
vervoerend.
Het orkest der Kathedraal, samen met
de heeren seminaristen, voeren meesterlijk
«le mis van Grüber uit en daarna 't aan
grijpend Te Deum door meester kanunnik
Van Damme zaliger getoonzet, 't Is kwaart
voor 12 uur als de plechtigheid in de
Kathedraal een einde neemt.
De stroom van de geioovigen verlaat de
kerk om aan den stoet deel te nemen.
Op een kwaartu^rs was gansch de stoet
in orde. Te midden eener opeengepakte
menigte trok deze naar het paleis van den
bisschop.
Ware het plein voor het paleis nog twee
maal zoo groot dan nog ware er geene
plaats genoeg geweest om de duizenden en
duizenden deelnemers te bevatten. Gansch
de stoet defileerde voor Mgr den bisschop,
die plaats had genomen op het balkon.
Wanneer Z. Hoogw. op den stoep van
het paleis kwam, scheen er aan de geest
driftige toejuichingen geen einde te zullen
komen.
Onvergetelijk oogen blik.
Wanneer do stilte eindelijk bekomen
was, overhandigde de heer Vanderplan-
cke, deken der gebuurte, die gansch be-
vlagd was, een prachtigen bloemruiker,
aan onzen beminden Kerkvoogd. Die
Liefde is macht... Uw macht is liefde...
Waar, waar is uw vaderhart
Waar een ramp den werkman griefde;
Waar do nood den zwoeger sart;
waar ge een heilig recht ziet krenken.
Wie durft niet aan u te deuken
Bij zijne ongetrooste el lend
Uit een levensramp gerezen
Wip, die voor zijne arme weozen
U niet als hun vader kent?
Enook buiten Vlaandrens beemden
Laat ge uw kindren niet alleeD,
Zwoeuende in den oogst bij vreemden
In 't gedrang der wereldsteen...
Met de bode van Gods Vrede
Gaat uw zorg milddadig mede...
Hoor eenstemmig met ons lied
Klinkt r en Jubelgroet van verre
't Is het land der Gouden Sterre
Dat zijn dankbre hulde biedt.
Uwe macht is liefde—trekkend
Stil en sterk de harten aan
Geestdrift 'bij den jonglicg wekkend,
Moed en gloed voor eedle daan;
Adelend de nedere standen;
Bindend saam met cbristne banden
Arm en rijk; doorwerk en woord
Naar Gods heil uw kudde richtend
Scholen, WerktD, Kerken stichtend
Nimmer moede en immer voort.
Liefde is de engel van de Vrede
Die, omstraalt van 's Heeren licht.
Neerdaal' bij de vuurge bede
Tot d' Algoeden God gericht...
Wat wij smeeken dat Hij 't geve
Vivat Jesus I Jezus leve
Mag die wensch van uw gemoed,
Mag die boop bewaarheid wezen,
Jezus zal het al genezen
Wat gekwetst nu ligt en bloedt.
Vader, in geen ijdle woorden
Is ods feestlied opgpgaan;
't Zijn de liefde-en bede-akkoorden
In de oprechte ziel ontstaan
Vau uw dienaar der altaren,
Van uw reine maagdeoscharen,
Van uw volk, van 't schuldloos kind,
Smeekend dat nog vele jaren
God ons 't leven will' bewaren
Dat dees üag zoo bloeiend vindt.
H. C., pr.
nootschappen en inrichtingen, die een schat
van rijkdom zyn cn glorie voor deze goede
stede, een f-chat van troost, en blijdschap voor
mijn eigen hert. Geern zou ik u naspreken en
zeggen dat zij ook mijn jubelgedenkstuk zijn
doch dit ware voorzeker een te groot deel mij
aangerekend van hetgene te danken is aan u en
aan mijne doorluchtige en eerbiedweerdige voor
zaten
Zooeven, MM. deelt gy mij eene belofte, die,
naar uw zeggen, mij verbeugen; die mij ver
heugt, ja en mijn hert met blijdschap vervult.
Het is de belofte, de stappen te volg» n uwer
voorgangers; altijd eng eD trouw te, blijven met
uwen Bisschop; altijd het kerkelijk gezag naar
rang en orde te eerbiedigen; altijd vast en stevig
het eene middelpunt aan te kloven der Room-
sche Kprlc.
Met genoegen aanveerd ik die plechtige
belolte en op mijne beurt herhaal ik wat ik bij
het intreden mijner Bisschoppelijke loopbaan
heb beloofd, Al mijne hoop, zóó sprak ik dan
—stel ik op den bijstand van ODzén Heere Jesus
en ik kom tot u om al mytte levenskrachten toe
te wijden aan uw geluk voor dcu tijd en voor de
eeuwigheid. Haast 17 jaren verliepen, cn den
dag des ouderdoms kwam: dank zy God 1 Diets
beeft Hij mij ODtnomen van mijn moed en mijn
toewijdiDgszm en den brandenden dorst naar
het geluk vaD al mijne diocesanen werd er niet
bij verkoeld Heden, evei als daD sta ik bereid
om met Gods hulp en bij den kreet «Leve Jezus»
al mijne levenskrachten toe te wijden aau huu-
ne zaligheid en zelfs aan hun tijdelijk geluk (dit
wil zeggen a«n de p»ging om allen, zooveel
het van mij afhangt, al de genoegens te laten
genieteD, die met de voorwaarden van dit aard-
sche leven bestaanbaar zijn) aau het geluk van
allen, en eerst van dezen voor wmn ik meest te
zorgen heb, van dezen die minder deel hebben
aan de goederen en vertroostingen dezer wereld.
Te dien einde, uit getrouwheid aan mijne
leus, en omdat er buiten Jesus noch zaligheid,
noch geluk te vinden is, wil ik vooral my heel
en al te pande stellen om Jesus te doen leven,
om Hem te doen leven io de herteD, in de huis
gezinnen, in al de rangen der maatschappij door
het beoefenen van de lieldo en van al de chris
telijke deugden, door de eensgezindheid in de
familie, door de eendracht der burgers onder
elkaar, door de toenadering der klassen, door
der s
overhandiging ging vergezeld van eene
hartelijke aanspraak.
Monseigneur dankte in gemoedvolle i
taal en zegde fier te zijn in zoo eene ge-
buurte te wonen.
Daarna nam de beer Gerard Cooreman
het woord cn gaf lezing, in naam der Gent-
sche katholieken, van het vlaamsch adres,
dat wij hooger afkondigen.
De lezing van dit adres werd menigmaal
door geestdriftige toejuichingen onder
broken.
llelNiifirooivl ran IM fjrSiilletnan»
Mijne Heeren,
Mijn verlangen was dezen vijftigsten
verjaardag mijner priesterwijding te vie
ren in de eenzaamheid, in de stilte en
innige blijdschap mijns herten, van dank
baarheid doordrongen.
Die wijding zoo dacht ik bij mij zelf
hoo verheven ook moge wezen de macht
die ik daar ontving en de weerdigheid
waarmede ik daar bekleed werd hoe me
nigvuldig ook de herioneringen die de ver
jaring medebrengt, was niet van aard het
bisdom Gent meer belaug in te boezemen
dan do wijding van welk andereu onzer
priesters.
Ik heb toegegeven nochtans aan de be
geerten die mij werden kenbaar gemaakt
en waar men, al vleiend voor mij, zoo zeer
heeft op aangedrongen.
Daarbij bedacht ik verder dat, alles in
gezien, do priesterlijke wijdiag, voor den
Bisschop zelf, de oorsprong is van zijn J
hoogste voorrecht, zijne macht van offe
raar dat de macht, de eer en het gezag,
hem door liet bisschopschap bijgegeven,
op die wijding berusten eind lijk, dat
diegenen, tot wier voordeel ik alle dagen
de macht gebruik ep dien heugelijken dag
mijns leveDS ontvangen, niet behoeven
vreemd te blijven aan de zielroerende i
herinneringen met die wijding verbonden.
Gij, MM., gij dacht er over zoo als ik,
gy wildet zelfs dat het godvruchtig aan-
denken, mij vandaag aan het altaar ver
zekerd in al de kerken van het bisdom,
zou geschonken worden door de katholieke
bevolkiDg mijner bisschoppelijke stad met
meer luister en in vollen dag en gij
schiktet, wel te recht, dat niets in deze
omstandigheid bij machte was mij dieper
te treffen dan de aanwezigheid en de
plechtige optocht van die katholieke ge-
de verioeteihig van het lot der werklieden en
^ri-i jen, door de verlichting van alle lydea
en ellen' dpór de hoop op vergoeding en be-
loofliflr '-hekjeeuwige vaderland.
^jêmln - mÜnc belofte: daar hebt gij het
vooi 0
al mijne wenschen en van mijne
vurigsrè^f» nwden voor al mijne diocesanen in
't algemeert en bijzonderlijk voor mijne ingezete
ne1 fijner bisschoppelijke stad.
Wa .eer Z. H. geëindigd had, scheen er aan
de toejuichingen geen einde te zullen komen.
De gevierde jubilaris zegende nog eens de
menigte emdaarmede was de zoo grootsche be-
tofyvi!0g*geiëudigd.
Zijné Hoogweerdigheid Mgr.de bisschop heeft,
onder andere, den volgenden brief ontvangen
Van Zijne Heiligheid Pius*X, Paus.
Eerbiedwaardige Broeder, zaligheid
en Apostolische zegen.
Naar wij vernomen hebben, gaat gij welhaast
het vijftigste jaar van uw priesterschap volein
den en uwe beminde diocesanen van Gent, zon
der onderscheid van rang ot staat, bereiden zich
de kroon te zetten op het geluk van dien dag,
door de blijken hunner kinderlijke liefde en
hunner dankbaarheid. Wat Ons betreft, die
sedert rnimen tijd die edele hoedanigheden ken
nen waardoor gij u onderscheidt, den iever
waarmede gij u toewijdt aan de glorie van God
en aan de eeuwige zaligheid der menschen, als
mede de verdiensten dm gij hebt verworveu door
het bestuur vau uw bisdom, wij willen deze
gunstigo gelegenheid te baat nemen om u een
nieuw bewijs to geven van onze levendige en
diepe genegenheid. Wij wenschen u dus geluk
met de blydschap die God u verleent en met de
vruchten van uw herderlijken iever die gij in de
verkleefdheid en de merkwaardige liefde uwer
kudde moogt vinden. Bij de vurige beden waar
mede het volk, aan uwe zorgen toevertrouwd,
God den Heer smeekt u nog lange jaren vol
gezondheid te laten leven, vervoegen zich ook
Onze wenschen.
Terz' lfdertijd, om aan uw bisdom een open
baren blijk te geven van onze uiterste liefde
voor uwen persoon, rn om tot het voordeel van
allen te doen strekken het geluk vau den Her
der, met wien zij zoo nauw zijn vereenigd, ver-
leenen zij u de toelating aan uwe diocesanen, op
deD dag dien het u zal believen aan te duid n
den pauselijken zegen te geven, waaraan, mits
de gewone voorwaarden, de kwijtschelding vast
is van alle pijn of straf.
Iotusschentijd, tot onderpand der hemelsche
gunsten schenken Wij u met hartelijke liefde,
den apostolischoü zegen.
Gegeven te Rome, bij St-Pieters, den 19
September 1906. het vierde jaar van ons Paus
dom. PIUS X, Paus.