1 Communiekerkboeken, Paternosters aan lage prijzen tèn bureele dezes
I «SSlSWtts* -
NIEUWS UIT DE STREEK sc^e,*.
Wouderbaar leven
PRIESTERLIJKE BENOEMINGEN.
Kapitalistische eigendom in den mond
i tan een socialist, beteekent alle bezit, dat niet
ten beste gegeven wordt aan de roode neeocie
en aan de politiek der roode kopstukken... Ja,
2« zouden alles moeten hebben, en al de ande
ren, niets 1
Welk w eer ken
gaan wij h bben in de loopende
maand Maart. Op die vraag
geelt de oude Majoor bet vol
geDde antwoord
Van den 1® tot den 4* stort
regens, tempeesten en sneeuw
in geheel Noordelijk Europa
Van den 5® tot den 9° tame
lijk zacht weder doch nog altyd
zeer week.
Van den 10® tot den 22® op
klanufc oer lucht, met overgroote stortbuien.
Van den 23® tot den 31® verandert het weder.
De zon vertoont zich, doch is nog niet veel te
vertrouwen.
Alia I laat ons hopen I
Een groote brand beeft de
groote weverij vernield van de heeren Germes
en U®, te Crefeld (Duitschland). De schade be
draagt meer dan een miljoen mark. By de red
dingswerken zyn vele personen gekwe'st.
Grefeldis een stad van groote ny verheid.
Zelfs is zij het middenpunt van de nijverheid
Westfalië en 't Rynland. Zij telt rond de
110,000 inwoners.
Hoe hertrrrscheur ent!
moet het toch zijn voor een christene moGder
haren zoon te zien naar den oorlog trekken,
wetende dat die arme jongen ginder verre alle
hulp van den Godsdienst zal ontberen. Zulk
Jyden onderstonden dezer dagen 4000 christene
moeders in Frankryk, witr zonen naar Casa-
blanco werden gezonden om tegen de Marok
kanen te oorlogen. Men weet dat geen een aal
moezenier, geen een priester meer geduld wordt
m het Franse he legerDie daar
gekwetst wordt, die heeft to lyden, te sterven
nis een hond.
Hoe praehlig een uitslag 1 De
katholieke Hoogescbool van Leuven alleen
levert jaarlyks zooveel diploma's ais de Houge-
scholen van Genten Luik te zameo. Dat is een
eere voor het katholieke onderwijs. Al meer en
meer beginnen de christene ouders te verstaan,
dat zy nooit of nimmer eeaen hunner zonen
mogen toevertrouwen aan eene Staatshooce-
school,
?l II'as iets van ai do sneeuw, velle
den Zaterdag, in Engeland en Schotland.
Tremen zijn er in htt Noorden door opgehouden
en in de heuvelen van Dorbysbire kon men de
sneeuwschaatsen aanbinden.
Een herig or haan woedde op
het eiland Siat ttnnrltiuv fict duurde drie
dagen. De suikerplantagies in het Zuiden heb
ben veel geleden, die van het Noorden iets
minder. Gelakkiglijk is de stad, de dokken
de stapelhuizen gespaard gebleven.
St-Mauritius is eea eiland van den Indischen
Oceaan. Het hoort toe aan de Engelschen, die
ten jare 1810 er zich meester van maakten.
Het ligt 176 uren van Madagascar.
Het biijfi eene eeuwige
waarheidals de Belgen maiir Iets
van hun eigen werk kunnen afbreken, dan zijn
ie er seffens met hun bijltje bij ze zouden
liever sterven, dan band in baud te gaan, waar
het er op aan komt bun eigen naam en bun
eigen faam reebt te houden. Dat is
Hf>n|» hiiyn/lor pphlolran hu a..*
«Belgische Kamer over het nog meer fameuze
Engelsehe Witboek i>e
houding der liberale en der socialistische Ka-
sooo Dinsdag vragen naar eenenieuwe huurster,
Jeaunette Bulieuue, die er de vo-ige week een
kamer had gehuurd. l)eze vrouw, 32 jaren oud,
had over twee jaar haren man verlaten eu had
nadien, gedurende 15 maanden samengewoond
met den persoon, die nu naar haar kwam vra
gen. Deze, een Duitscber, Jacob Willaud gr-
heeten, kwam niet meer met haar overeen, zoo
dat zij hem and rmaal verliet. Daarom kwam
hij haar opzoeken in hare schuilplaats, die by
had weteu op te aporen. Zij weigerde hem even
eens te volgen eu, hierover woedend, uam hy
eenen revolver uit den zak en loste niet minder
dan vyi schoten op de vrouw, die overvloedig
bloedend ten gronde stortte. Hy vluchtte, ach
tervolgd door de menigte, die bêm doodcealagen
zou hebben, indien niet do politie tijdig was
tusachengesprongco om hem aan te houden.
Lie vrouw werd in wanhopenden toestand naar
t gasthuis gebracht.
I Iran t iran zoo roept en
zingt iedere dag der maand Maart, Vivan hat
Katholiek Miuisterie van Belgen land I
Terecht herhalen de landbouwers en de werk
lieden dien machtigen vreugde- en bulderoep
Leve het Katholieke Ministerie 1
Geen woDder. Do belangen dier menscben
vonden gedurende deze maand den sterksten
steun en eene uitmuntende behertigiog bij het
Katholiek Ministerie.
Wal werd er in deze
maand zoo al ge tl aan in
het belang ran landbouwer
en werkman
8 Maait 1897. Koninklyk besluie waar
door dc bestuurders dt-r staatslaboratonums,der
provinciale of gemeentelyko lanabouwlabora-
toriums, door den Staat ondersteund, de schei
kundigen aanvaard voor de ontleding der land
bouwstofl-n, de staatulandbouwkundigen en
hunne helpers, gelast de koopers van landbouw
vette en voedingstoffen voor het vee, met hunne
raadgevingen oij te staan.
10 Maart 1900. Wet op het werkverdrag,
waardoor de overeenkomsten tusschen bazen en
werklieden geregeld worden om de uitsluiting
dezer laatste te beletten.
11 Maart 1895. Koninklyk bt sluit om de
botervervalsching te beletten en te straffen.
14 Maart 1897. Koninklyk besluit waar
door de invoer der paarden in België aan een
strPDg gezondheidstoezicht onderworpen wordt.
15 Maart 1893. Koninklyk besluit den
werktyd voor de vrouwen en jongelingen in de
koolmijnen beperkend.
18 Maart 1897.Voor vele menschen schijnt
de bleinelkerlj enkel een tydverdryt te zyn,
maar 't is een wiustgevend tydverdryl en meni
ge boer verdient er een schooneu stuiver door.
Hy ministerieel besluit van 18 Maart 1897
werden in een groot getal gemeenten van het
land openbare leergangen van biemelkeni inge
richt.
24 Maart 1890. Opening der eerste tijde—
lyke Kt elk er ij school te Soumagne.
25 Maart i89o. Reglement op de fabri-
katie der solferstekjes, om zooveel mogelyk de
gezondheid van de werklieden der stekjesfa-
bneken te beschermen.
27 Maart 1891. Reglement op de gevaar-
lijke, ongezonde en hinderlijke inrichtingen.
30 Maart 1892. Koninklyk besluit waar
door huiten de premies, ingesteld door de pro
vinciale reglementen, vier nationale premies
van 1SOO fr. toegekend worden aan de eige
naars van gekeurde hengsten van de miandsche
trekpeerdenrassen, ten einde in het land een
voldoende getal voorttelers van eersten keus
te behouden.
De iegeering_ moeditrr jrnealnka h*
*c«j*wce*sjfoalcaten; in April 1897
ver-
plechtige inhaling
Maandag 2 Meert had de pleehtige be-
grafenig plaats van den Eerw. Heer Fivez,
paitoor van Lede.
Gansch de Gemeente was In diepen roaw overal de
vaandeis halftop, de l&nteernen met rouwfloers om
hangen en op alle wezens oprechte droefheid.
En dat die droefheid oprecht en welgemeend was^
hebben de inwoners zooveel te meer bewezen; met dit
jaar de vermaken van Carnaval gaDsch van kant te
laten, en dit op aanvraag van den Haer Burgemeester
en de Heeren Onderpastoors. Inwoners van Lede, gij
haalt er eare van.
Er was een zee van voik, en priesters van alle ge
westen van het Bisdom.
Vooraleer met den betreurden Overledene ter kerke
te gaan, sprak de Heer Jozef Moeni, Burgemeester der
Gemeente, vol aandoening de volgende lijkrede:
Mijnhecen,
Als tolk van het gemeentebestuur en in naam van al
de inwoners der Gemeente, zij het mij toegelaten eene
laatste hulde te brengen aan onzen diepbetreurden
Herder, den Eerw. Heer Fivez.
Sedert zijne benoeming in 1891 als pastoor der
parochie, zagen wij hem eertigszins lijdend zijne tal
rijke onwaardeerbare jaren leeraarschap, zijne iaverige
en voorbeeldig» loopbaan als pastoor van Nukerke,
zijne aanhoudende studiën, hadden zijn kloek gestel'
teonemaal gekrenkt.
En niettegenstaande zijn ziekelijken toestand,
werkte hij hier onverpoosd tot bet welzijn zijner paro
chianen, zoo voor het geestelijke als voor het tijdelijke.
Vi at al goeds Btiehtte hij hier niet in onze gemeente
'tls dank aan hem, aan zij. e werkiDg en zijne warme
aanmoediging, dat wij hier verscheidene inrichtingen
zagen stichten ten voordeeie van landbouwers en werk
lieden, welke laatsten hij onder zijne beste vrienden
telde.
't Is dank aan hom, dat onze zoo vermaarde Omme
gang van O. L. V. der VJI Weeën immer meer en
meer bezocht werd.
t Is dank aan hem dat onze Kerke zoo wonderschoon
hersteld werd.
t Is dank aan hem, dat het christen onderwijs hier
meer en meer uitbreiding nam tot welzijn onzer
volkskinderen.
't ls dank aan hem dat onze burgerlijke Godshuizen
onder zijn wijs beleid eenen lydverioop van welzijn
vonden, dien zij nooit beleefden.
t En valt niet te betwisten, Mijnheeren, het verlies
dat wij komen te ondergaan is oneindig groot wij ver
liezen allen eenen welbeminden vader, eenen wijzen
raadgever, eenen onvergetelijken weldoener, eenen
voorberldigen Herder. Maar hoeveel grooter nog is dit
verlies voor onze arme ongelukkige menschen 1 Voor
hen stonden de deuren der pastorij immer wagenwijd
open, en nooit verliet een ongelukkige die ongetroost.
Hoeveel tranen daar gelenigd,... hoeveol bedekte
Verleden Zondag
was het alhier de
vao den achtbaren heer
Matthys, als Burgemeester onzer gemeente.
G8nsch de voormiddag was er als een strijd
tusschen de bleeke zon ea de zwarte maartsche
buien en men zou moeilyk kunnen zeggen heb
ben, wie van beide er zou de bovenhand heb
ben. Rond den middag schudden de engelkens
eens goed hun beddeken uit en de witte pluim-
kens stoven omlaag, dwarrelende en spelende
onder elkander. Doch zie, daar klaart het op
het is mijne beurt, zegt de zonne, en zij begon
hare stralen te schieten met eene hevigheid,
die welhaast alle sneeuw deed verdwijnen. Wel
is waar de wegen waren vuil en het sneeuw
water drupe van de daken, doch welgemoed
en vol geestdrift kwamjde stoer te Dendermond",
alwaar de nieuwe burgemeester verbleef. Wel
wat heerlyke stoetHet is buiten iedereens
verwachting... I>och toe, jongens, toe, haast u,
komt algauw terug en leidt uwen geliefden
burgemeester naar ziine gemeente, want ginder
in het zuiden begint het schrikkelijk zwart te
zieD. Kijk, daar vliegen de vlokken wederom
al. Maarte, Maarte,ge zijt, toch een vieze taartel
Op het uur dat de prachtige stoet aankwam,
was er ontzaglijk veel volk, men boa letterlijk
op de hoofden ioopen Bloemtuilen en geschen
ken werden aangeboden, het muziek van
Schoonorde speelde zijne liefste arias, een ge
legenheidscantate werd gezongen en ook de
schoolkinderen, met hunne fijne stemmekens,
En daarom daüken wij u... daarom staan we rond
uw graf met tranen op de wangen daarom brengen
wij kransen en kronen en strooien we bloemen op uw
zerk....
En toch. neen dat is niet genoeg.
Daar vaart langs heel de wereld een woeste doodsor
kaan zingt de dichter De bloemen en kransen van
immortellen zullen vernaan de tranen op onze wan
gen zullen drogen, maar de dankbaarheid neen, di«
zal niet vergaan.
Gij zijt niet meer, maar uw werk blijft, dat werk
maakt een gedenksteen uit, duurder dan een graniet
zuil. En daarom brengen wij, menschen van katholiek
geloof,christelijke overtuigingen,met bloemen en traneD,
ook r nze gebeden want, er staat goschroven Het is
een heilig en zalig gedacht voor de overledenen te bidden
Bidden 1 Dat is onze plicht, maar niettemin hopen
wij, betrouwende op Gods oneindige bermhertigheid,
dat uwe ziel reeds heelt ontvangen de krone der ge
rechtigheid-
En nu, waarde vriend en meester ,gruat zacht, rust
zacht in den gewijden grond; rust zacht in den scha
duw van onze kerke en van 't kruis; rust zacht tot den
dag zal aanbreken, van wiens bestaan wij iederea mor
gen belijdenis gaven,als we baden met de kinderen in de
schoolden dag van de verrijzenis des vleescbes en
het eeuwig leven AMEN.
Ninove. Maandagnacht werd er ge
danst in eene herberg dezer ge
meente. Rond 1 uur kwamen een twintigtal
jongelinhen van Pollaere, Denderwindeke en
Kvehem binneu, en weldra was er ruzie om een
msisje en het duurde niet lang of
hieven een allerschoonste lied aan. Het is niet Y f, r n no°
mogrlyk hot te beschrijven, welke eulhertige 1 ^fmeetL Kyckemnaar Ronseyn ge-
ontvangst, ondanks het voortdurend s eeuwen, naamd Wftrrt*n"t nmfro,aa
Mynheer Muthys Zondag namiddag te beurt
armoede daar getiteund,... Hoeveel nijpende nood daar
geholpen 1
Mijnheer de Pastoor, uwe parochianen willen geene
ondankbaren zijn, zij zullen al dio weldaden niet ver
geten.
Wij baden vurig... en veel... en meer nog zullen wij
bidden... en mocht de goede God ons smeeken ver-
hooren, da» geniet gij thans de rust der rochtveerdigen,
dan prijkt gij thans in vollen luister in den schoonen
Hemel,... 't Is daar dat gij als Herder uwe schapen
verwachten moegt.
Intusschen zuchten wij raarwsl, Teergeliefde
Herder, Vaarwel..., tot wederzien»..., rust in vrede.
Het tijk werd dan ter kerke gedragen door de
Heeren van den kerkraad, armenraad öd hospioiinraad f Torw»chts gegaaD, dat eenieder zich afvroeg Is het
j:_ I r mrtfrolii \r 0 I.;; _j:_. r
is daarover een mimstenetls omreadbiief
I seheueu.
't socialism
genoemd worden. Wat het liberalism eu
t socialism sijn zoover gekomen, dat zii de
benyders van onzen Belgischen voorspoed open-
hjk durven m de hand werken I 't Is oogehoord.
Goddank t onze katholieke ministers hebben
zich in die belangrijke omstandigheid
weerdige mannen weten to toonen.
En,apropos, in de Vongo-
Zaak heeft onze Heer Minister SchoJlaert
den Koning weten t0t groote toege
vingen te brengen. Hopen wij dat die zaak
heel en gansch ten voordeeie van ons dierbaar
Vaderland eindige.
•I 'al geheim zou dat DU wezen 1
Toen Maandag morgend, ten 5 ure, de rxpress-
trein Oostende-Bazel over het Luxembur»sch
grondgebied reed, vloog eensklaps het portel
van etn tweede-klasrijtuig open en ecno dame
viel ei uit Zij was op den slag dood. Het lijk
werd door een baanwachter gevonden en het
droeg geen enkel papier nog eenig voornerp
dat tie indentiteet kon vaststellen. Werd dn
dame door bandieten uitgeplunderd en uit den
wagen geworpen Is zy uit den trein gevallen
Üen streng onderzoek werd hierover'ingesteld
waai van de uitslag nog niet gekend is. Daar
gebeuren toch aardige dingen I Veel menschen
zyn benauwd van op reis te gaan, en 't is waar-
lyk niet te verwonderen.
Hr!de vrije xedeleer,
door t liberalism en 't socialism, te allen
kante aangepiedikt en aangemoedigd, draaet
echoone vruchten 11? Weeral een bewijsio te
Brussel J 1
In een hotel der Breedstraat kwam een per-
van den gelukzaligen
31 Maait 1898. Wei op de vakvereeul-
glngcn waarvan elkeen het gioot nut voor de
landbouwvereenigingen reeds kent.
die er aangehouden hadden hunnen welbeminden
wijzen Herder dien laatsten blijk van liefde te geven.
De hoeken van hot rouwkleed werden gehouden door
den Heer Burgemeester, den heer De Corte, voorzitter
van den Kerkraad den E. Heer De Ridder, pastoor van
""*7 f>annekoek. naatoor
van V inderhoute, oud-ooderpastoor van Lede.
Na den plechtigen lijkdienst sprak de Zeer Eerw,
Heer Deken van Aalst op den predikstoel eene treffende
en roerende lijkrede, die menige tranen van aan
doening deden vloeien.
Op het kerkhof ook werd eene schoone lijkrede ge
lezendoor mijnheer De Craecker.hooidonderwijzer,
naamd werd^net een pintglas zoo wreedaardig
geslageu, dat hij badend in zijn bloed op den
gevallen is. M°n bemerkte het aan°den rijken J°5 ®.tortte; De berEergier kreeg het goed ge-
stoet, aan de buitengewone schoonc versiering I dacht de ruststoorders op te sluiten, want tal-
rijke mannen van Eychem kwamen weldra toe
gesneld, om de daders aan te valleö. De jonge
lingen van Pollaere en Denderwindeke vlucht
ten langs de achterdeur dwars door de velden
een hunner verdronk bijna in den Dender. De
gene die de slagen heeft toegebracht, is aange
houden en in het stedelijk gevang opgesloten.
Esschene. 70ns edj'.PuLtteke,n. *n-
ders gezpgdMijnheerde Mar
kies Van der Gracht, beeft zijne candidatuur
gesteld om gouverneur te worden van de pro
vincie Antwerpen. Dat zal een groot verlies zyn
voor ue candidaten-champetters van Laar» Bra
bant.
De prijs van de azijn is voor goed aan 't
klimmen. Men moet wekelijks een half dozyn
flessctien over den krollekop van Pylscbieter
uitgieteu de razende boosheid wil er maar niet
uit.
Myn lief Putteken, (voor ons zyt gij nog al
tijd Putteken) zoudtgij ons niet kuunen zeggen
wat Theophile en Leon gedaan hebben met uwe
petitie van de NOTABELEN van Esschene
Dat moet toch wreed zijn van eene buis te krij
gen als men zoo geerne Burgemeester zou ge
bleven zijn. Hebt gij Diet gezegd aan Theophile,
dat het niet gepermeh erd was van u zoo vier
kantig uit te lachen Gelukkiglijk dat de elec-
triek in Assche nog bestaat om 'nen mensch
wat te troosten...
AsSChe* Be Volksstem van verledene
week heeft het gevoelen der be
volking van Assche zeer goei weergegeven.
versiering
der straten, men zag het op de aangezichten en
men las bet in de welgepaste jaarschriften, dat
het gemeend was en dat Mynheer Matt ys daar
geliefd en gelooft wordt.
Vol leze Ie. «"mm den
heer Battings
Mijne heeren.
Daar vaart langs heel de wereld
Een woeste doodsorkaan,
De scheppingen der menschen
Verrijzen er vergaan.
De scheppingen des Heeren
Behooren m«ê don dood,
Want Hij alleen is koning
Zijn macht alleen is groot.
AYA SOFIA.
Onwillekeurig schoten de zangen van den grooten
Schaepman mij in den geest, toen verleden Zondag de
doodsklok luidde, onwillekeurig komen die verzen
weer op mijne lippen, nu we hier staan bij het lijk van
den man, die voor ons, leden vaD he,t onderwijzend
personeel, was een zacht overste, een vriendelijk col
lega, en voor de Vollezeelsche schooljeugd een liefde
volle, bekwame en onvermoeibare Jeeraar en opvoeder.
En nu, Mijne heeren, ligt die man hier vóór ons
weggerukt in den bloei des levens, door disn wonsten
doodsorkaan weggerukt uit zijne dierbare familie
weggerukt uit't midden zijner medeburgers die zijne
vrienden waren; weggerukt uit zijne school, uit het
midden zijner kinderen, die zoo innig veel van hem
hielden, w eggerukt van ons, leden van 't onderwijzend
jj personeel, die hem hoogachtten en liefhadden.
Weggerukt I en dat is zóó gauw, zóó plots, zóó on
mogelijk?» Maar wo staan bii zijri graf en we zien de
realiteit... Ja 't is zóó. En wa voelen ons gedwoDsen i 7","«eoigc^cvou.
i wij levenden; wij menschen die hopen inde toekomst.' lf*der®en veilangde de veroordeeling van den
wij menschen die illuties koesteren, wij voelen ons
gedwongen de niettigheid van ons eigen st offalijk «IK»
i te erkennen, want we zien weer wat het is: dat leven...
lo.c... mj„al a|ju c», dl.
I in die korte jaren véél doen; véél, en tot de zulken
j hebt gij behoord, dierbare vriend en meester; en't is
daarom dat ik u hulde breng in naam van al die hon
derderden, die uwe lessen ontvingen; dat ik u hulde
breng omdat gij waart in uw leven, een man van ruste-
j loozen ijven een man van taaie werkkracht, een man
Bisdom Gent. Zijne Hoogw. heeft benoemd
Onderpastoorop H. Kerst, den eerw. heer Gom-
maerts, onderpastoor te Wondelgem; te Beveren-Waes
den eerw. heer Nyssens. onderpastoor te Zaffelaere
in St-Gilliskerk te Dendermonde, den eerw. heer J. Van
derVennet, leeraar te Ninove, to Buggenhout, den
eerw. heer A. Van Haute, leeraar to Eekloo te De
Klinge, den eerw. hoer Van de Vyvere, onderpastoor
te Opbrakei.
Bestuurder der kerkelijke diensten in Sint-Miehiels
kerk te Gent, den eerw heer Van Single, leeraar in St.-
Jozefsgesticht te St.-Nikolaas.
Leeraar in het klein Seminarie, den eerw. heer De
Deckere, Ph. Th. D., student bij de Katholieke Hoo-
geschool van Leuven in Siut-Jozelsgesticht te St-Niko-
laas, den eerw. heer Van Bockstal, priester in het Se
minarie te Eekloo, den eerw heer Van de Catsyne, dia
ken in het Seminarie.
Kapelaan in St-Baafs, den eerw.
priester in het Seminarie
E. H. Van Bogaerdt, onderpastoor van O-L.Vronw
Bijstand te Aalst, onderpastoor van St.-Jozef te Gent.
E. H. Mistiaen, pastoor van Goefferdinge, is pastoor
benoemd te Moorsel.
Nlerlgcval.
De E. H. Liebaut, pastoor van Boi sbeke, sedert 1
is aldaar na eene kortstondige ziekte, in den ouderdom
van 64 jaar overleden.
V.el, veel i» er dien dag gebeden roor den dierbaren T*.° ,elf°P°®'rI°g
Herder, en da inwoner, van Lede zullen hem nit dank- Iemand in de laatste jaren, ben ffetuige
baarheid en liefde, nog y„|e jaren in hunne gebeden gY"e" UW "erk-
indachtig zijn. Iir beb n bezig gezien in uwe school; ik heb gezien en
gehoord welke moeite gij n gaaft om uwe leerlingen
ral'embodcgCIÖ. r Verleden !ho«- een weiDig Ie geven van uwe uitgebreide kennissen1
da^ deed ons libe- ik heh gezien en gehoerd met welk taai geduld gij dia
raai muziek zyoeil jfewonen uitstap van vasten - jeugdige verstanden het moeilijke aanleerdet, er voor
avond. Wat verschil tegen vorige jaren Bijna zork"niJ met hetnnttige steeds zoo 't mogelijk
geen volk en nog minder geestdrift. Wat gal a»D«enl,me te «rnonignn; 'k heb gezien met welke
daar nu reden toe! Doch, 't iswaar dezen keer I j v n tusaohen die kinderen bewoogt; in één
moesten zij zich vertoonen gelyk zij 'waren, het j ik keb'n enuwondêr".^
was met achter het masker te schermen—(door i w»ndard om uwen ijver, om uwen moed,'om uwe vol-
eenen wijzen maatregel van onzen Hoor Burge- j hlrdill«i om e«dnM, om uwe zelfverachting; ik heb
meester was het verboden maskers te draeenl— k°wl""icrci' ma0 van PM<*t, die gevallen zij't in
en dan, die stortvlaag van 20 October )907, die
h n nog ahyd verkoelt. Dit was genoeg voor S v. zou sleepan, reeds in uwe borstkas kie'mda toen
onze liberalen om allen geestdrift weg te nemen wildot gij van geen rusten hooren.
De sluiers van den mislukten Burgemeester Ik heb u n"'t 'erb»zinS bewonderd in uwe school- ik
hingen aan de bouquets,welke niet moeten die- i he,brU met"rl"i '"'"oMard op uw stervensponde.
oen hebben bij zijne ingebeelde inhalin» Die I v-. dS_ bl<"" tZ1"'"' 't.'rk6 kloek, man
heer R. Pieters, I zullen nu moeten wachten tot binnen
hoe pijnlijk was uw lijden uw lijden naar 't lichaam
vier jaren, maar ook uw ziel.lijden, bij't aanschouwen dier wee
maar daartegen zouden ZIJ misschien al goed nend" vrouw; bij 't aanschouwen van dat zorg- en kom-
kunnen zyn voor de voddenkar.'t Was voor ie merlons kind... O 1 wie verstaat h.t intense van die
eerste muaUedert de gemeenlekiezing dat onse
liberale chefs openlijk in het publiek versche
nen, en menigeen, Zn aanziende, zegde Wat
zien zij er nog bedrukt uit! Waarlijk onze li
berale boel wordt hoe langer hoe meer een
armoedje.
zielefolteringen. Kn toch kwam a geen klacht van uwe
lippen neen. ge hebt nw hoofd gebogen en gezegd -
in volle onderwerping aan den wil dos Almogenden
Wat Hij do.tis wel gedaan-Ja, dierbare vriend en
meester, daar op nw lijde.sponde hebt gij ons nog eene
les gegeven uwe laatste les; maar dat was eene groot-
sch. eene sublieme les, een las gepredikt door nw voor-
beeld
neerstig vieren van den Zondag aan te zetten I HB. Sacramenten, en al do zaterdagen, voor j hunI>e parochiën het woord God's"te cIm
hen in het vervolg voor deszei is overtreding wat het biechten betreft, gelijken aan den voor- Hij begeeft zich dus van Trévoux naar
pre-
XVs.foot- ran .1 r-e
2* Vervolg.
Ik ken twee middelen om voorzeker arm te
worden 't is het werken des Zondags en het
stelen. Op zekeren dag dat dikke hagelstee-
nen de veldvruchten van de ingezetenen van
Ars verwoest Hadden, zegde hun M. Vianney,
al weenende Lieve Parochianen, ge waart
gewoon uwen oogst in te zamelen zonder aan
God te denken, die u daarmede begunstigde
vele uwer, onder het binden der schooven,'
deden niet dan hem beieedigen, en in stede van
de zegeningen des Heeren op uwe akkers te
trekken, hebt gy er zyne vervloeking doen op
nederdalen. Dees jaar heeit God, moede van
aanhoudend getergd te worden, u zyne straf
fende hand getoond en hij heeft u gezegd Ik
zal u eens laten zien of die veldvruchten, welke
gy, ai zondigende, bijeenraapt, u en niet mij
toebehooren... Vlucht dan en loopt zooveel gy
maar ioopen kunt I Want, weet het wel, ik ga
alles wedernemen, ik ga alles verdelgen. Met
te kennen te geven dat God, in d .eg,
spoed, strafte naar gedane booze we
de Pastoor van Ars zyne parochis'
vrome"!.1118 '8 b?WaT'WaS eeDe n'eUWe 6n a7°nd taQ eea fee8t" £lk6n nacbt' te Saiot-Tri vier, "van Savigneox naar Mo!" me,
groote zegepraal behaald op den booten geest, j van 2 oi 4 uren van den morgen, komen vrou- Chaneins naar Saint Bernard enz er
Ars was herschapen. De misbruiken waren I wen en zelfs mannen naar de kerk gegaan. f ovaral bekennen rijken
uitgeroeid, M. Vianney, die begeerde ze
Bernard, enz.
n - - °Tara' hek'"nn'M, en armeü, dat hij bet
- -»oor Des Zondags, is het huis des Heeren propvol '«voorrecht werktuig is van hunne bekeerinv
bi A's d "'a °Pp Z°r5de dat a' ju~ m™schM' Aau de mis. d™ catechismus, j Zy willen aan hem kost wat kost hunne biecht
bilés, door den Paus vergund, met vele plech- I aan de vespers, aan het avondgebed is er zoo-
tigheid in zyne kerk gepredikt wierden. Terwyl j veel volk tegenwoordig, dat, de weinige plaats
men bijna verstikt van de warmte
do anderen aan het verkondigen waren van
Gods woord en hem by het volk vervangdeD,
stortte hij gebeden met de macht. Vandaar
kwam het dat de .gratie werkte op het hért
zijner onderhoorigen, dat veel zondaars, zich
bekeerden en dat de brave menschen voiherd-
den in het plegen van het goed.
ïngezieD
hetgeen oorzake was dat M. Vianney zyne kerk
vergrootte met er eenige kapellen by te voegeü.
namelijk die van St Jan-Baptist, die van Ste'
Philomena, die van Ecce Homo en die van de
HH. Engelen.
Ja, waarlijk, Ars was Ars niet meer, en een
Ars was Ars met meer 1 Wy weten, hoe het j heilige priester was de eenige bewerker van die
stond met die parochie, toen de Geluazailige er J gaosch byzondere bekeeriog geweest,waar een
tot Herder benoemd wierd weldra zrehier, j ieder met verwondering van sprau. Wat groot
volgens de getuigenis van eon ooggetuige, wat
zij was zes jaren later Ik ben* dikwyls in het
vt-id gaan wandelen, en nimmer heb ik iemand
oatmoet die God of zyne Heiligen lasterde, die
onbetamelijke woorden sprak. En eeos dat ik
aan eenen der ingezetenen van het dorp zegde
daarover zeer verwonderd te z\|jn, antwoordde
hij my met eenvoudigheid TVare het geene
schande voor ons te zondigen in de nabijheid
van eenen heilige Het is schoon om te zien
hoe, des middags, by het klu'fcgelui van den
Angcki de menschen op hunne knieën vallen
cu bidden. Hier treft men geen dronkaards
f nadere hier nq, «ükwyis tot de t
ongeluk zou het dan niet zyn voor die parochie
kwaman M. Vianney haar ontnomen te worden?
En nogtans, dat stond om te gebeuren I Zie, de
vicaris-generaal M. Conrbon had hem reeds tot
pastoor van Salles benoemd in het Beaujolai?
toen de inwoners van Ars by hem met geweld
aandrongen, opdat hy zou van gedacht veran
deren, en er in lukten hunnen Herder te mogen
bewaren.
spreken en hen hert openen
Met al zoo van de eene parochie naar de an
dere te gaan, ondervond welhaast de Pastoor
van Arg hoeveel de verlatane weesmeisjes hier
en eldwrs te wenschen lieten; die arme dochter-
kens namen de gewoonte aan, zelfs vooraleer zy
de leelykheid van het kwaad kenden, de zonde
te bedrijven. Die zedolyke ellende maakte zoo
grooten indruk op het hert van M. Vianney,
dat by dadelijk besloot aan die ongelukkige
kinderen eene schuilplaats te bezorgen, waar
hy den naam van Voorzienigheid sou aan geveB.
Eer hy zijne plannen zou uitvoeren, wilde hij
h«t voor en het tegen daarvan overleggen, by
God te rade gaan in het gebed, en neerstig
denken aan de helpsters die hy zou uitkiezen
om te gelukken in zijne onderneming. Als hy
nu alles wel overdacht en veel gebeden had,
sloeg hij de hand aan 't werk, en hy stelde aan
't hoofd van zyne inrichting twee jufvrouwen
zy Der parochie, die zouden gelast zyn met het
Nogtans, Ars was te klein voor den vurigen opvoeden, het onderwyzen en het bewaken der
yver van M Vianney. Hij begeerde daarby de voornoemde weesmeisjes; hij kocht ook een
zieJ' D ao QttHgg ndè te ontvlamm n en te gebtuw aan, dat niet verre gelegea waa van de
zuivereu ook is bij b<y ie aan de uitnoodiging pastorij en dat dienen cuu om die verlatene
ï^ner medebroeders te beantwoorden, en ia kinderen te herbergen, Ocgelukkiglyk was dec*
moordenaar, 't Is dm met groote voldoening,
dat de inwoners van Assche en omstieken zijné
veroordeeling dinsdag morgend vernomfn.
Oyer dat wildstroopersdrama is hier veel ge
sproken gewe -st en, daar wordt nogover ge
sproken.
Iedereen drukt hier zijne verwondering uit,
dat het onsehul ug slachtoffer door geen enkel
advokaatje is verdedigd geworden 1
Voor de laatste gemecmtokiezing nochtans,
sprak men g«durig van ADVOKAAT VOOR
NIET Hebt, g'er met eenen mat genoeg, dan
KRIJGT g'eR TWEE I!
En ziet... geen enkel advokaatje was tr te
viuden, om de nagedachtenis van dien braven
en onschuldigen jongeling, zoo wreedaardig
vermoord, te verdedigen en te wreken...
Daar spreekt iedereen schande van.
Verdiende die jongeling misschien niet van
verdedigd te worden
Men zou het zeggen - Maar neen, heel
Assche zou het tegenovergestelde komen getui
gen.
Waarom dan, wierd hy niet verdedigd 1
Ik weet het... niet... 't is eeu onbegrijpelijk
mysterie. RlKuai
BÈHME VEHMiFS.
Verscheidenen. Galieft uwe copie slechts op éénen
kant van 't p»pier te schrijven; dat zal 't werk in de
drukkerij veel vergemakkelijken.
S. Zekerlijk, hoe meer een gemeentebestuur het
dansen toelaat, hoe meer de bevolking mistevreden
wordt over dat bestuur. Vrij en vrank, krachtdadig de
openbare zedelijkheid voorstaan, zulks wint steeds de
sympathie van het gemeenebest.
PNiets komt meer- wat is de oorzaak Ligt de
felle werker ziek of wat is 't
Z. Niemand kan redelijk het ontkennen. Het vrij
onderwijs heeft r^cht op de ondersteuning van het
staatsbestuur. Het heeft er rechtop zoowel als de aan
genomen scholen.
huis te klein, en M. Vianney vond zich zoo sef
fens verplicht het te vergrooten, en men zag
hem, in die omstandigheid, werken met de
arbeiders,den mortel maken,de steeuen kuischen
en vervoeren niets kwam hem te laag voor,
toen er kwestie was van de armen te helpen.
O wonder I De Voorzienigheid, 't is te zeggen
het gebouw waar hy die naam aangaf, kon, te
rekenen van 1825, niet enkel tot school dienen
aan de dochter kens van Ars, maar ook tot
schuilplaats aan meer dan zestig langs wegen
en straten verzamelde weesmeisjes. In dees
gesticht kwam do ijvervolle Pastoor dagelijks
de christelyke leering uitleggen, en het duurde
niet lang of hij maakte van die weesmeisjes
deftige en ware christenen, zoodanig dat, bij
het vernemen van eenige verergernis, of van
eene bekeering, zy hare droefheid of hare blijd
schap te kennen gaven. Soms brachten zy ge-
heele nachten over in het gebed en deden bui
tengewone verstervingen om eeno of andere
uitstekende weldaad van den Heer te bekomeD,
Ook wisten byna alle de ingezetenen der Voor
zienigheid standvastig te volherden in 't goed,
en wijs genoeg te handelen, om later tot brave
dienstmeiden en deugdzame huismoeders te
kunnen gemaakt worden.
Wordt voortgezet.
Dit boekje van het wonderbaar leveu van den Geluk
zaligen J.-V M. VIANNEY, Pastoor van Ars, 1st»
yerknjgea by A. mV. Van der Schelden, Drakkem-
Lirtgfcvertf"Oödeift. j 20, Gaat, altook ten 'jriMM
