Eveline's nverwinniag. UITEMLAND. ERGE ONLUSTEN Iii de Afdeelingen. Korte inhoud der Redevoering M. Van de Vyvere, Het yermen der Afdseilngen. in Frankrijk. vamen om aan die werken een nieuw leven in te storten, een leven van groei en bloei, •en leven van uitbreiding en vooruitgang, een leven van glorie en luister, een leven van triomf en zegepraal. Aan U ook, achtbare Daihen, onzen innig- sten dank en hertelijksten welkom. Dank, ja voor uwe zoo talrijke en zoo geestdriftige opkomst. Vreesde ik niet uw gekende nede righeid te storen, ik zou U den lef toezwaaien welke gij door uwe geestdrift hebt verdiend. Het zij mij genoeg te zeggen dat uwe talrijke deelneming al de verwachtingen van het In- richlingscomiteit verre henft overtroffen. Uwe tegenwoordigheid in dit Congres be wijst ons, dat gij de verhevenheid uwer maatschappelijke zending begrijpt en waar deert en dat ge bereid zijt uw aandeel te ne men in den hedendaagschen strijd voor de behoudenis van geloof en zeden. Gij zult mij misschien vragen Waarom dit Congres Welke vruchten zal het voort brengen Vooreerst, de Congressen verschaffen aan hunne leden de kostbare gelegenheid van elkander te ontmoeten, van elkander te zien en met elkander te spreken, in één woord, van elkander te leeren kennen. En die onder linge kennismaking alléén ware reeds vol doende om het houden van een.Congres te wettigen. Inderdaad, is het niet noodig dat wapen broeders die denzelfden strijd vieren, met elkander kennis maken Is het niet voordee- lig elkanders gedachten te hooren en elkan ders ondervinding te raadplegen Kan een enkel mensch alles voorzien en een vraagstuk onder elk oogpunt beschouwen Zegt de II. Schriftuur ons niet dat een ontwerp dikwijls mislukt bij gebrek aan beraadslagers Die onderlinge kennismaking.zal een drie voudig uitwerksel hebben zij zal ons ver lichten, versterken en verwarmen. Zij zal verlichten. Waardoor Door hel samenbrengen van onze gedachten, onze ken nissen en onze ondervinding. Zegt hel spreekwoord niet dat het licht ontschiet uit de tegeneenbotsing der gedachten Zij zal versterken. Een Congres is een verbroedering en alle verbroedering is eene bron van sterkte. Wie alleen staat is mach teloos, wie verbroedert wordt onoverwinbaar. Wat zegt de H. Geest een broeder die zijn medebroeder ter zijde staat, werdt gelijk aan een versterkte stad. Het Congres zal te weeg brengen meer samenhang van de ver schillende inrichtingen, meer eenheid in lei ding en werking, en vooral meer eendracht in harten en geesten. En daar ligt het groot geheim van onze sterkte, en de zekerste waarborg van onzen vooruitgang. Verdeeld heid ondermijnt en brengt tot ondergang, eenheid versterkt en leidt tot zegepraal. Zij zal ons verwarmen, 't is te zeggen, het vuur van den iever in onze harten meer en meer doen gloeien. Hot Congres gaat ons in betrekking stellen met het puik van ons groot en belangrijk Arrondissement; het zal toonen wat de christelijke naastenliefde er reeds heeft bewerkt en nog zal bewerk en,hel zal ons misschien wonderen veropenbaren die tot hiertoe als verdokene lampen onder hel schepel waren gebleven, wonderen van lief dadigheid en zelfopoffering. Wie zou, bij hel aanschouwen zulker edele voorbeelden, nog koud en werkeloos kunnen blijven He: Congres zal dus eene bron zijn van stichting voor elkander en, gelijk de apostel Paulus zegt, eene wederzijdsche aansporing tot de liefdadigheid en de goede werken. Die heilzame gevolgen schijnen mij des te zekerder, omdat ons Congres grondig chris ten is en katholiek. Ik weel het, 't is eei ohristen gevoel welk U tot deze vergadering heeft gebracht. Zeker, de stoffelijke verhef fing van ons volk ligt U nauw aan 't hart, gij wilt dat ons dierbaar Land vau Aalst, op de hoogte blijv© waarop net sedert eeuwen verheven stond, wijd beroemd als een toon beeld der gewesten doch wat gij vooral be- 22® Vervolg. Dan valt er niets meer tegen te zeggen, hernam de Vicaris. Il« t -on /i.jn de Voorzie nigheid in verzoeking -brengen. wanneer wij ouder deze omstandigheden wulen blijven. Laat ons daïi tien nzer Meesters volgen, lieve Zusters ing de Abdis voort. Er staat geschreven Wanneer zij u in de eene stad vervolgen, zult gij naar de andere vluch ten, en wij zullen welgemoed vertrek ken, niet waar, en blijde zijn, dat wij voor den .Heer iets kunnen lijden Alle zusters gaven op blij moedigen toon een bevestigend antwoord. Dan zullen wij toebereidselen voor ons vertrek dienen te maken, merkte de Vicares op. Is er groote haas bii,Moe«l w oeg een der Zusters. Neen. zeide de A i lis. de berichten zijn nog niet stellig, en do i.jai kan nog niet in aantocht zijn, wjj zullen door Bride en door onze Vaders tijdig gewaarschuwd worden. Laat ons dus de toehereh Kelen op ons gemak maken, en onze heilige regels tot dit laatste oogonblik getrouw in acht nemen. XV. De Abdis had haai besluit om Hrogheda te verlaten niet gemaakt, zonder r.jpeh.ik te heb ben nagedacht en veel to iicbben gebedeu. Ver scheidene der Zusters behoorden tot families in de stad, aan wie h- t vorl.uen vaii dit kloos ter natuurlijk zeer veel leed moest, veroorza ken, en die dan ook de Ofn na ander de Overste kwamen vei /"eken haar besluit te veranderen. geert, is dat het Land van Aalst, zij en blijve een christen en godsdienstig volk. Dat wilt gij, ja, omdat ge weet dat de Godsdienst de voorwaarde is en de waarborg van het tijdelijk geluk en de stoffelijke wel vaart. U "Ware nutteloos U breedvoeriger het be lang van dit Congres voor oogen te leggen. Ik zal mij dus bepalen bij een laatste wensch Mocht dit Congres het uitgangspunt zijn van een nieuw en krachtig leven voor de Katholieke Werken van 't Arrondissement Aalst, tot heil ran Godsdienst, Huisgezin en Vaderland Zooals men weet, zijn er niet min dan 8 afdeelingen, waar 123 verslagen moeten worden voorgelezen en besproken. Na de openingsvergadering begeven zich de con gressisten naar de verschillende zalen, waar de afdeelingen hunne werkzaamheden gaan verrichten. Daar de tijd vliegt, vormt men algauw de verschillende bureelen der afdee lingen, en wordt er hier en daar al het een en het ander gezegd. Aan de verslagen zal men in den namiddag beginnen. De verschillige afdeelingen zullen na tuurlijk nuttig werk afgeleverd hebben. Zooals het te voorzien was zijn hier en daar vele wensehen geuit geworden. Mor gen worden er nog voortgezet. Wij kunnen natuurlijk nog geen verslag over de werking van het Congres en de verschillige afdeelingen geven. Later zullen onze lezers alle wensehen en wenken van het Cougres in ons blad vinden, welke door de afdeelingen aange nomen worden. van M. HEYMAN van St-Nikolaas. Spreker verontschuldigt eerst Pater Rut ten afwezig door ziekte hopen wij dat de overmoeidheid van onzen gevierden en bemin den aanleider weldra geweken zij. Welke is nu het hoofddoel der christene syndicale volksorganisatie Het herstellen der oude gilden, gewijzigd naar de huidige omstandigheden en behoeften herstel van het wederzijdsch betrouwen tusschen patroon en arbeider bezorgen van eerlijk werk door de werklieden, geregelde en gezonde concu- rentie en dJt alles bezegeld door een diep godsdienstgevoel. De heerlijke vruchteh[ der oude gilden waren vernietigd doöfc het afschaffen der v^kvereenigingen en hat alleenstaan der arbeiders. Hieruit volgden juist al de mis- bjjpiken voort welke vooral in de grootnij verheid onbetwist te besfaligen zijn. Die misbruiken werden aangeduid door Leo XIII in zijn Rerum Novarum en groote geesten als Beernaert en Kardinaal Mercier hebben het vereenigingsrecht der werklieden als volstrekt noodzakelijk uitgeroepen. Daarom ware het voor ons katholieken ven onvergefelijke fout, die wij vroeg of laat duur zouden bekoopen, die matige be weging niet in christen vaarwater te sturen. Wij mogen ons christen zijn niet alleen dragen als een uiterlijken feestmantel, wij moeten het wezen in al onze daden en wer ken, en daarom de groote liefdeu et Christi toepassen Helpt do armen en ongcluk- kigen. En daarom zullen wij tot het volk gaan om zijnen stoffelijkén nood te verzoeten. Wij zullen zijn waar recht verdedigen, opdat geeno anderen bij het volk zouden indringen lie hem het onrecht zouden inplanten Do'Ahdis bleef echter standvastig by haar plan doch daar hetgeens/ins vrijwillig was, dat zij eene stichting ophief, die God merk aar gezegend had, besloot zij tot dit laatste oogen- ■lik te wachten, eer zij den ernstigen stap, om de stad te verlaten, dped. lederen dag werden er berichten in het klooster gebracht, diemeerendeels van opbeu renden aard waren. Hei, garnizoen van pro- gheda werd inderdaad door de snelheid van Cromwell's bewegingen verrast, en als een donderslag vernam de bevolking de tijding, dat Cromwell werkelijk reeds voor de stad lag. Kort nadat dit schrikwekkend nieuws de paters Franciscanen bereikt had. begaf Vader TaatTe zich naar het klooster. Zoo omzichtig als de goede man was, waande hy zichzelf zoo ver in veiligheid te zijn. De bewoners der weinige'hutten buiten de St-Laurenspoort maakten zich in der haast ge reed om hunne ellendige woningen te verlaten, en in de stad do wyk te nemen. Koeieu en varkens werden mede stadwaarts gedreven. Dit ging alles met veel leven en drukte verge zeld, en Vader Taaffe werd telkens staande gehouden door weeueude vrouwen en mannen met bezorgde gelaatstrekken, die hem om zyn zegen en zijne gebeden vroegen zoouat hy niet bespeurde dat hij door iemand gevolgd werd, en dat, toen hij het nederige domein der H. Clara binnentrad, een persoon zachtjes achter hem aan sloop, en toen hij de spreek kamer was binnengegaan, waarvan het ven ster met klimop begroeid was, dezelfde per soon zich zoodanig verborg, dat hij alles kon hooren wat in de kamer gesproken werd. Zoo is de tijd dan eindelijk gekomen. Vader, zeide d« Abdis. God geve dat het niet te laat is, wij hadden eenige dagen vroeger Maar zwijgen mogen wij niet als wij nog toestanden beleven en ónder do oogen heb ben als deze der ongelukkige kant werkers, die werken voor hongerloonen; als deze van haarsnijders arbeidende in doodende werk- voorwaarden en overongelukkige werk plaatsen. Wij mogen of kunnen niet zwijgen als wij nog vele gelaagwerkers. blokmakers, wevers enz. zien welke, door do opbrengst van hun nen arbeid geen voldoende menschwaardig bêStaan hebben, dat nochtans, volgens den Heiligen Thomas, noodig is tot een deugd zaam leven Wij kunnen of mogen niet zwijgen, waar wij zien dat nog zoovele kinderen afgetobd worden, vooral in den huisarbeid, en aldus veroordeeld zijn om het leger der ongelukki ge onontwikkelden te gaan vervoegen Ons katholiek zijn legt het ons als plicht op aan de verbetering van zulke toestanden te werken, willen wij het volksvertrouwen waardig blijven. In den strijdom een menschwaardig volks bestaan willen wij de klassenverzoening,niet den klassenstrijd en daarom stellen wij overal de instelling voor van bestendige ver zoeningsraden die de heerlijkste vruchten voor den socialen vrede afwerpen. Maar wij willen ook ons volk verstandelijk verbeteren onze Vlaamscge jongens zijn nog te veel veroordeeld lot het grof -mollen- werk der mijnen of het brandend zonnewerk der Fransche oogsten De groote loonei» worden hier door vreemdelingen weggehaald. Daarom richten wij onze sociale weken en studiekringen in, zoo moedig ea voorbeeldig door eene ontelbare schaar werklieden ge volgd. Wij betrachten tevens het zedelijk leven onzer arbeidende klasse te volmaken. Daarom gaan wij er nooit een voet voor achteruit, dit verklaren wij hier luidop, aan de werk lieden hunnen plicht, ganseh hunnen plichl voor oogen te houden: w ij bestrijden met open vizier alle onrechtvaardigheid op het w erk en het overdadig drinken wij zegg«n aan de werklieden dat zij tot plicht hebben hunne meesters deftig te dienen. Wij willen niet van den godsdienststrijd der socialisten, omdat zulks de grootste ramp is welke den werkersstand treffen kan. Spreker wijst hier op de heerlijke vruch ten die de christene sociale actie van het centrum in Duitschland teweeg bracht, ook in België zijn de gevolgen voor de groote katholieke zaak tastbaar. Waar de christene volksbeweging slaapt, verliezen wij veld Laat ons dus waken en werken. Dat rij keu, priesters, dat alien eeu hand toesteken in het land van Aalst! En gij, werklieden vooral, zoo eindigt spreker volgt liet voor beeld van den krijgsman beschreven dooi Montaleiubert, die het vaderlandsche vaan del des te hooger verhief, naarmate het met kogels werd doorboord Heffen wij ook im mer hooger op het vaandel der christefrë sociale actie, nu ze meer 'dan ooit door bet ongeloof beschoten wordt. Schepene der stad Gent en Volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Gent-Eekloo spreekt over den algemeenen toestand der katholieken in het arrondissement. Spreker wijdt lang uit over dieu toestand, en geeft eenige nuttige wenken over hetgeen volgens hem bijzonderlijk moet gedaan w orden om de katholieke vestingen in het arrondisse ment Aalst sterker en sterker te maken. Daarom is het eerst en vooral noodig, zeg' spreker, dat elkeen weet wat er in de maatsohappelijken strijd te doen is en er zyii aandeel van noemt en dat deel gewetensvol volbrengt. moeten gaan, niet waar Het zou zeker ge weest, zijn, antwoordde de priester, Evenwel geloof ik, dat het nog bijtijds is. Is de Lord Luitenant werkelijk in eigen persoon hier vroeg de Vfcares. Ja. antwoordde Vader Taaffe. Toen de morgen daagde, zagen wy zyne troepen voor ons doch hij heeft vrij veel te dopn, eer hij de stad kan beschieten. Zijne batteryen moe ten nog gesteld worden. Wy gelooven dat hij voor dien arbeid wel twaali' of veertien dagen zal noodig hebben, en voor dien tyd zal hij ons niet iel letsel aandoen. Doch gij moet onmid- delijk naar de stad, en hoe veel te eerder gij haar verlaten kunt, des to beter. Ik heb maat regelen genomen, Moeder Abdis, dat gij, als gij wilt, van avond nog onder zeil kunt gaan. Wij zijn gereed, goede, beste Vader, ant woordde de Abdis. Het is volle maan, hernam de priester. Als het duister wordt znlt gij u in twee boo ten insch. pen die u de rivier af zullen bren gen naar de plek, waar een kleine bark ligt. Zoodra gii daar aan boord zyt, zal het scheep je in allei ,jl naar Wexford onder zeil gaan. Nu ben ik bier gekomen om voor het laatst de H. Mis te 1 jzen en het H. Sacrament te nutti gen, waarna Bride O'SulIivan met eenige dienstboder hier zal komen om u te helpen dit huis te verlaten en naar de stad Wexford te gaan. Vader, zeide de Abdis, is er nog tijds ge noeg om vóér do H. Mis te biechten Ja, antwoordde de Vader, want het is nog vroeg, en het zal voldoende zijn, als gij tegen liet middaguur onder het dak der O'Stil- livans zyt. Dit gezegd hebbende, begaf hij zich naar de kapel, waarheen de vrouwen hem volgden, en de one kte spiow verliet zijne schuil- Wij zullen morgen op deze laatste redevoe ring terugkomen, daar tijd en plaats ons nu ontbreken. De volgende telegram men werden verzonden A.ani sz. h. Paus Pixis X. 4000 leden van bet Congres der Katholieke en Maatschappelijke Werken van het Arron dissement Aalst (België), in algemeene ver gadering, brongen aan Zijne Heiligheid de hulde van hunnen eerbied en liefde, bevesti gen hunne onwrikbare getrouwheid aan de leering der kerk, én vragen eerbiedig uwen apostolischen zegen voor hun werkzaam heden. Aan de Koniixltlijlie familie van Belsië 4000 leden van het Congres der Katholieke en Maatschappelijke Werken van het Arron dissement Aalst, in algemeene vergadering, bieden aan Z. M. den Koning de verzekering hunner onwankelbare getrouwheid aan het koningdom en aan het koninklijk stamhuis, lat zij toejuichen als de hoeksteen onzer vaderlandsche instellingen. FRANKRIJK Te veel titels Zekere gast welke zich uitgeeft als zijnde Guillaume Valnuse, neef van den generaal Valeuse, werd gisteren aangehouden daar hij decoratiën ea titels, natuurlijk valsche, verkocht. Hij werd ter beschikking van het parket opgesloten. Brand in een historisch woud. Een zeer hevige brand heeft een gedeelte van het woud van Chenon in asch gelegd. Men heeft het verbrande lijk van een ouder ling gevonden te midden van de verwoeste streek. De oorzaken van dit onheil zijn gansch onbekend. DUITSCHLAND. Cene avarij aan den Duitschland Ten gevolge eener botsing tegen eenen hangaar, werd de bestuurbare luchtbal Duitschland van zijne roeren beroofd. Het ongeluk is aan eene slechte beweging te wijten. JAPAN Dynamietaansiag In de nabijheid van Tokio heeft men een dynamietaansiag gepleegd op den spoorweg. Ten gevolge der ontploffing is een trein ontriggeld. De machinist en de stoker werden beiden erg gekwetst alsook een 10 tal reizi gers. De lokomotief en de,wagons werden allen vernield. CHINA Het Japansch-Chineesch geschil. Men meldt uit Moekden dat de toetredin gen welke China gedaan heeft om het geschil \e verheffënen tusschen zijn gouvernementen dit van Japan, onbeantwoord gebleven zijn. De kon8ul van Japan heeft van niets willen hooren en heeft rechtstreeks zijne regeering verwittigd. Deze moet nu zelf de schikkingen nemen welke dienen gevolgd te worden. MEXIKO Eene ministeriëele krisls M. Limantour, minister van financiën, zich onmachtig ziende de oproerige beweging te smooren, heeft zijn ontslag genomen. plaats, en richtte zijne schreden, niet naar de srad, maar naar een voetpad, dat hem met een langen omweg naar de voorposten van Crom well's leger zou brengen. De II. Mis werd zonder stoornis gelezen, en een voor een traden de vrouwen nader, om voorden laai sten keer het Brood des Levens te ontvangen aan het Altaar, waaraan zij gedu rende zoovele jaren met de Hemelsche Spy ze gevoed waren. Tranen biggelden laDgs de wangen van sommigen, anderen waren uiter lijk bedaard fen kalm doch allen barsten in snikken uit, toen Vader Taaffe, na de H. Mis, het altaar begon te ontkleeden, en Jezus in zyn Sacrament een woonplaats minder had. Onder vele tranen werd de laatste maaltijd genuttigd, en kort daarop zette de treurige processie zich in beweging. Bij twee en 'drie vertrokken de Zusters, de Abdis het laatst, en het kleine klooster van de H. Maria der Enge len was ledig en verlaten. De dag ging onder het afscheid nemen treu rig, doch snel voorbij. Het huis van Bride O'SulIivan was opgevuld met personen, die kwamen om dochter, zuster of nicht vaarwel te zeggen, terwijl vele oude, trouwe vriendin nen, elkander ook nog menig woord te zeggen hadden. Zuster Clara vau Jezus had het minder druk dan velen der andere Zusters, dewijl niemand harer bloedverwanten te Drogheda vertoefde. Zij wandelde in den tuin, die aan de woning der O'Sullivans grensde, en kwam daar Kath leen Maguire tegen, wiens vriendelijk gelaat in trfcnen baadde. Lieve Kate, zeide Zuster Clara, gij moet niet zoo bitter bedroefd zijn om ons vertrek. Gjj hebt uw goeden man, Hugh, en uwe lieve kinderen bij u, en in deze we'-eld moeten w(j leeren van onze vrienden te kunnen scheiden. Nieuwe onlusten Nieuwe onlusten hebben plaats gehad te Trépail, alwaar twee magazijnen, toebehoo- rende aan groothandelaars geheel geplun derd werden. Zaterdag avond waren twee scliadrons van het 16e regiment dragonders naar Trépail gekomen. Deze gemeente was tot nog toe niet bezet geworden. De aankomst der soldaten was om zoo te zeggen het signaal tot den opstand. De bewoners waren zinnens te gaan slapen, toen zij samen liepen on zich tegen het in dringen der troepen trachten te verzetten. Terwijl de bevelhebber der troepen, zich in het gemeentehuis bevond, om de noodige maatregelen te nemen, richtten de wijnbou wers op eenen anderen kant vier barrikaden op in eene straat waar de twee groote maga zijnen bestonden. De wijnbouwers moesten dus niet meer .vreezen, verrast te worden, Zij vielen on- middelijk de magazijnen van M. Bridier aan, sloegen de vensters aan stukken en drongen langs daar binnen. Zij plunderden heel het huis. De soldaten verwittigd, snelden onmiddelijk ter plaats, doch zij stuitten op de barrikaden en konden niet verder. De bevelhebber deed een deel zijner man schappen afstappen en dezen begonnen de barrikaden weg te ruimen. Zij kwamen i og bij tijdsomde v\o"l nakers te beletten geheel de magazijnen van M. Bridier te vernielen, doch middelerwijl wa ren een deel der woelmakers reeds naar de magazijnen van M. Brocq gedrongen en daar waren zij spoedig meesier van de magazijnen. Hier werd nagenoeg alles vernield, voor aleer de soldaten konden tusschenkomen. Een kom plot. Naar de laatste berichten, zou hier ©sn komplot in het spel zijn. Men zou namelijk bij een der aangehou dene woelmakers papieren aangeslagen heb ben, welke uitgingen van het anarchistisch komileit van Parijs. Men vond er ook inlichtingen betrekkelijk de verdeeling van den arbeid bij de plunde ringen der wijnhuizen. Aanhoudingen. Zaterdag avond waren vijftig personen aangehouden voor de brandstichtingen van Ay. Onder de aangehoudenen bevonden zich verscheidene vrouwen. Bedreigingen. Het pakket y^n Reims is te Trépail en te Verzenay komen onderzoeken nopens de plunderingen. Verscheidene getuigen werden onderhoord. Te Bouzy, Ambonnay, Mailly en in de an dere plaaisen van de streek hebben groote wijnhandelaars dreigbrieven ontvangen. Eene hevige onrust heerscht in de streek. De wijnhandelaars vragen dringend om versterking van troepen. Verscheidene af deelingen troepen ziin nog ter plaats gezon den. Toen de gendarmen te Trépail overgingen tot verscheidene aanhoudingen, hebben de woelmakers met steenen en stukken bout naar de troepen en dé gendarmen geworpen. Zondag bleef alles betrekkelijk kalm doch men vreesde dat de onlusten deze week al meer en meer uitbreiding zouden genomen hebben. Ach, Eveline, zuchtte Kathleen, bet is slecht het begin van het einde. Ik heb een treurig voorgevoel, dat wy elkander nimmer zullen wederzien. Weet gij wel ach, neèn ik heb nooit den moed gehad het u te 2eggen hoe. op den dag van myn huwelijk, toen ik op dtn arm van mijn braven Hugh leunde, een oud vrouwtje ons voorbij ging, en, mij aanziende, mompelde De schoonste bloemen verwelken het snelsten een koene rilling be kroop mij het hart. Wat myzelve Itetrelt, Eve line, ben ik bereid te sterven, doch het scheen my toe, dat zy meende, dat myn Hugh van m(j zou weden weggenomen, en dan, voorzeker, zal ik verwelken, en êen vloed van tranen stroomde over Kathleen's wangen. Mijn lieve, lieve Kate zeide Zuster Clara, wees toch opgeruimd en niet zoo neerslachtig. Waarom u dergelijke muizennesten in het hoofd gehaald over een los dooreen geworpen woord van een wellicht half krankzinnig schepsel Dat is werkelijk niet goed van u,en dafcmoogtgy niet doen. God wil, dat de toe komst voor ons verborge blyve, Och, Kate, laat ons niet trachten te vernemen, wat Zyne goedheid voor onze oogen bedekt houdt. Houdt Zijne Voorzienigheid dan geen wakend oog over ons, liefste Is Hij niet altijd onze goede Vader? Ja, dat weet ik wel, antwoordde Kath leen, iets kalmer wordende doch wees niet ontevreden op mij, Eva ik voel dat ik Hugh niet kan opgeven ik kan zonder hem niet le ven. Zeg, Eva, doe ik zonden met dit te zeg gen (Wordt vervolgrtV

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1911 | | pagina 2