BUITENLAND.
WERKSTAKING
IS'T ONZE SCHULD
ONZE V0LKSRE1S
NAAR ROME
s in de Barinage
Eerlijk duurt het langst.
Katholieke volkskring St-Jozef
FRANKRIJK
DU ITSCH LAN D
SPANJE
RUSLAND.
T EN 8 JANUARI 1913
Onze tegenstrevers van alle kleur, houden
niet op te verklaren, dat de godsdienst met
de politiek niets te maken heeft, en zij be
schuldigen ons van onverdraagzaamheid, als
wij het verdedigen onzer godsdienstbelangen
op het voorplan brengen.
Men kan evengoed den man beschuldigen
van onverdraagzaamheid, die zich tegen roo-
vers en dieven verzet, en die als 't nood doet
een revolverschot lost op dezen die 's nachts
eijn huis willen binnendringen. Laat den
dief binnenkomen en nemen wat hij verlangt,
en gij zult geene moeilijkheden hebben, als
hij zoo braaf is u het leven te laten. In
de politiek is het even zoo gelegen. Laat de
tegenstrevers kerk, en priesters, en klooster
lingen, en missionnarissen aanvallen laat
de eerlijke en deftige lieden uitgescholden
worden en hatelijk gemaakt laat de jeugd
blootgesteld aan alle zedebedervende invloe
den laat de kinderen in onzijdige of on-
chrislene scholen opvoeden laat vrijlevers
toe het huwelijk te schenden grijpzuchtige
bazen hun werkvolk uitbuiten, en gij zult
vrede hebben. Laat leugen en laster en al wat
wij lief hebben bezwadderen, en gij zult vrede
hebben. Laai het ongeloof bij ons volk in
tra»! en, en gij zult vrede hebben.
En dan
Ja dan dan zou het eene echte helle zijn.
Eenige sluwerikken zouden dien toestand
voor hen zeiven ten nutte brengen en de
massa onder hun juk doen zwichten, zoo iets
als wij nu reeds in den socialisten wereld
dagelijks zien.
Goddank Ons volk ziet klaar langs om
meer gaan de oogen open, en meer en meer
wordende wolven, die in den schapenstal
dringen, ontmaskerd. Hunnen schijn van on
zijdigheid en rechtschapenheid bedriegt nie
mand meer. Daar waar men wil beletten dat
een katholiek of christen karakter het leven
van ons volk lcenmerke, weet men dat men
mét mannen te doen heeft die tegen de ka
tholieke of christene leer zijn, en hunne
sluwe streken verraden maar te goed wat
zij in hun binnenste dragen. Honden huilen
als zij muziek hooren,die mannen huilen nog
harder als er bij hen sprake is van iels dat
het kÈUholiek leven kan vooruithelpen.
En indien klaarziende lieden het gevaar
aanduiden, en niet alleen socialisten, libe
ralen, godsdiensthaters aan de schandpaal
brengen, maar ook deze soort van lieden,die
alle goed willen beletten, aanklagen, omdat
zij soms nog gevaarlijker zijn,is het dan onze
schuld, dat voor het behouden van onzen
grootsten schat, den godsdienst, de katho
lieken strijden, en bereid zijn alle opofferin
gen te doen om ons volk kloek, rein, ge
zond, christen, katholiek te bewaren.
Vermoord en in het water geworpen
Hot lijk dat Donderdag morgend uit de
Seine, achter het plein van Bagatelle opge
haald werd, is herkond als dat van M. Henrl
Lemoine, deurwaardersklerk, wonende te
Parijs.
Lemoine was in dienst van M. Gilet, deur
waarder te Puteaux. Op 2 Januari was hij
door zijn moester gelast geworden verschei
dene rekeningen te gaan ontvangen, ten
bedrage van ongeveer 445 fr.
Hij keerde niet meer terug en toen men
zijn lijk ophaalde, was het geld verdwenen.
Het geheim werd echter opgelost. Lemoine
was vroeger zelf deurwaarder geweest, doch
daar hij zich aan den drank overgaf was hij
weldra gedwongen, zelf deurwaardersklerk
te worden. Hij had ook de gewoonte', wan
neer hij dronken was, het geld te laten zien
dat hij op zak had. Ongetwijfeld moet hij
Dinsdag weer gedronken hebben en in gezel
schap geraakt zijn van bandieten, die hem
langs den Seinekanl lokten, hem daar ver
moordden, uitplunderden en daarna zijn lijk
in de Seine wierpen.
Eene vrouw met geweerschoten gedood.
Nabij Brève heeft men in een boschje het
lijk gevonden van de echtgenoole Chalouze,
27 jaar oud, die door twee geweerschoten
het hoofd bijna geheel afgeschoten word.
Do schoten moeten rakelings op het slacht
offer gelost zijn.
Men heeft geen spoor der moordenaars.
Dramatische zelfmoord.
Eene 25-jarige linnennaaister, Alberline
Nickelavr, wonende Oberkampfstraat, te Pa
rijs, heeft zich gisteren in hare kamer, na
een twist met haren minnaar gezelfmoord,
door zich bij middel van een mes, het hart te
doorboren.
Moedig gemeenteraadslid
Donderdag avond viel de 1 4jarige Georges
Huriot, te Parijs in het St-Martenskanaal.
M. Becret, lid van den municipalen raad,
sprong den knaap achterna en kon hem op
't droge brengen.
Zonderlinge ontploffing.
In eene piscyn, op de Montrougeplaats, te
Parijs, zag do genaamde Albert Hervaux,
Donderdag avond eene doos staan. Hij ont
stak een stekje, om te zien wat do doo3 be
vatte, toen eensklaps eene geweldige ont
ploffing plaats had. Hervaux werd vreeselijk
gekwetst en de piscyn vernield. Uit het
onderzoek fs gebleken, dat eene bom in de
piscyn neergelegd was.
Vreeselijk spoorwegongeluk
Twee spoorwegwerklieden, Jozef Schnei
der, 28 j aar oud en Henri André, 34 jaar
oud, zijn nabij de statie van la Villette door
een trein verrast en overreden geworden.
Schneider werd op den slag gedood. André
bekwam zulke erge verwondingen dat hij
eene uur later ook bezweek.
Tijdens eene schermpartij gekwetst.
In de schermzaal van het 106® linieregi
ment, te Chalons werd een schermer, de
wapenmeester Jousse, door den degen van
zijn tegenstrever getroffen er erg gekwetst.
Zijn toestand is zeer bedenkelijk.
Een spioen aangehouden.
Te Goblentz is een zaakwaarnemer aange
houden, die vroeger in het Franscho vreem
denlegioen dienst deed, en thans verdacht
wordt voor rekening van Frankrijk te
spioeneeren.
Nog een inkasseerder aangevallen.
De inkasseerdqr Klein, in dienst in de
Bank van Darmstadt, te Berlijn, kwam gis
teren in gezelschap van een anderen inkas-
seerden, Jules Friché, in dienst in dezelfde
bank, per automobiel naar de bank gereden.
Klein droeg eene som van 50,500 mark.
Eensklaps liet Friché een goudstuk vallen
en toen Klein zich bukte om het op te rapen,
wilde Friché hem bij middel van een ijzer-
draad wurgen. Klein kon echter den aanval
ler overmeesteren en riep om hulp. Do
chauffeur stopte en de bandiet werd naar het
policiebureel gevoerd.
Socialistische meetingen.
Donderdag avond werden te Berlijn niet
min dan zes en twintig socialistische mee
tingen gegeven. Veertien vrouwen voerden
er het woord. Overal werd er verzet aange-
teekend tegen de duurte der levensmiddelen
en den wensch uitgedrukt, dat de socialisten
eerlang aan het bewind zouden komen, ton
einde dien toestand te kunnen doen verbe
teren.
Een statie in brand
'Donderdag nacht heeft een geweldige
brand de statie vanGerbera grootendeels ver
nield. Het vuur kon slechts na vier uren
werkens gebluscht worden.
Verscheidene personen werden tijdens de
reddingswerken gekwetst. De schade is zeer
aanzienlijk.
Door worsten vergiftigd.
Te Morremilinos, nabij Malaga, Lijn dertig
personen erg ongesteld geworden, door het
eten van wrorsten. De vrouw van den luite
nant Margarite is overleden. Do luitenant en
zijne drie kinderen verkeeren in liopeloozen
toostand.
Ter dood veroordeeld.
De kwartiermeester Kasinord, van de
kanoneerboot Kubanez, die tijdens de reis
van Beyrouth naar Pyrenus de bemanning
tot oproer aanzette, is door den krijgsraad
ter dood veroordeeld.
Aanhoudingen.
Te St-Petersburg zijn in de laatste dagen
meer dan 100 revolutionnairen aangehouden.
Allen zijn opgesloten in afzonderlijke
cellen.
Dertigste vervolg
Op de plaats van het Roomscli collegie,
ten Zuiden, heeft men den ingang der gaan
derij Doria; ten Westen, komt men aan de
kerk van St-Maria de la Minerva, ten Oosten
komt men weer op het Corso, langs de
St-Maria in Via Lata.
Op het Corso, aan de overzijde van de
Soiarraplaats, treft men rechts het paleis
Simonetti aan. Daar juist tegenover heeft
men de kerk van San Marcello op de plaats
van dien naam en die naar het paleis Golonna
leidt.
Op het Corso, aan de rechterhand, treft
men het paleis Doria aan, een der prachtig
ste van Rome. Het dagteekent uit de XVII®
eeuw en heeft een prachtige koer geheel met
zuilen bezet.
De schilderijen verzameling Doria Pam-
phili is een der prachtigste en belangrijkste
der hoofdstad. De ingang dezer schilderijen
galerij is ten noorden van liet Paleis, recht
over den voorgevel van liet Roomsch Colle
gie. Wanneer men de galerij Doria-Pam-
i DE VOLKSSTEM sa—-
pliili bezoekt, gaat men den trap op, belt en
treedt binnen aan de rechterhand.
In de eerste zaal treft men enkel Veni-
tiaansche schilderijen van middelmatig be
lang aan. In de tweede zaal, De Inneming
van Castro in 1649 ^pn der schoonste wa
penfeiten van Paus Innocentius X, door
Bourguignon en Maralta, verder nog eene
schilderij van Salvator Rosa. Men keert dan
terug naar de eerste zaal, om zoo in do
groote galerijen aan te landen. Recht voor
zich in de eerste galerijDe Heilige Joannes
Baptista, door le Guerchin een landschap
met zinnebeeldige godheden, door Claude
Lorrain een ander landschap met een tem
pel van Apollon, door denzelfdon kunstenaar;
een derde landschap van Claude Lorrain,
een molen verbeeldende, met de vlucht naar
Egypteaan het einde van de eerste galerij,
treft men een klein kabinet aan, waarin een
portret hangt van Innocentius X, gepenseeld
door Velasquez. Deze schilderij is van een
buitengewonen kleurenrijkdom en zeer kloek
en breed gepenseeld.
Nu komt men rechts in de tweede galerij,
welke eenige oude beeldwerken bevat en
naar vijf kleinere galerijen leidt, waaraan
een kabinet paalt.
In het eerste der kleine galerijen bemerkt
men schilderijen van Mazzolino, «demoor-
derij der Onnoozele Kinderen en Jezus,
de wisselaars verjagende
In de tweede kleine galerij, eene goede
kopij van de schilderij van Raphael, de
maagd van Passeggio do II. Familio,
door le Garofalo Joanna van Aragon
nog eene kopij van de schilderij van Ra
phael eene H. Familie, door Fra Paolino
da Pistoia; verder nog schilderijen van Ron-
dinelli, la Garofalo, Solario, enz.
In de derde kléine galerij, eene schilderij
van Quinten Massys, Twistende Wisse
laars De vier elementen door Brue
ghel een man en .eene vrouw naar de
Duitsche school.
Inde vierde, Voldfeest», door David
Teniers en Een Franciskaan door Ru
bens...
De kleine galerijen weer doorgaande, ko
men wij in de derde groote galerij. Daar
treffen wij schilderijen aan van Bordone,
Lorenz Lotto, Sassoferrato, Jan Liovens,
(De offerande van Abraham), Rembrandt,
(Een Herder), Nicolas Poussin, enz.
Aan het oinde van do derde galerij beeft
men links liet salon Aldebrandini. Daar
worden veelal do meesterwerken heenge
bracht om er kopiën te laten van nemen.Men,
treft er ook vele antieke beeldwerken aan.
Het salon verlatende, komen wij in de
vierde galerij. Daar hebben wij nog schilde
rijen van Sassoferrato, Louis Carrache, Le
Gorrège (niet afgewerkt), Le Titien, en
Ranhaël (de Venetiaansche geleerden Nava-
gero en Beazzano).
Op het Corso, Wïchtover het paleis Doria,
verheft zich het paleis Odescalcbi, opgericht
in 18S7 en S8, in Florentijnsclien stijl. Daar
naast het paleis Salviati, dagteolcende uit de
XVII® eeuw, waar van 1725 tot 1803 de
Franscho Akademie van Sclioone Kunsten
zetelde.
Hot Corso eindigt ten Zuiden, aan de Ve-
netieplaats, waar ook links de Via Nazio-
nale, rechts, de via del Plebiscito eindigen.
Op den rechten hoela» dor Venetiëplaats
slaat het paleis Bonaparte.
Deze plaats is het vertrekpunt van meest
alleRoomscho tramrijtuigen.
Ziehior de officiëele opgave der werksta
kers in de koolmijnen der Borinage
To Cuesmes (2800 werklieden) te Céply
(400) to Quaregnon (4000) te Jemappes
(1180) to Paturages (720) te La Bouvo-
rie (450) te Wasmes (3400) te Hornu
(3500) te Frameries (22S0) te Noirchain
(305) allon in staking le Boussu (1900),
1600 in staking te Dour (2052) 605 in sla
king te Elouges (930), 780 in staking.
Op een totaal werklieden van 20,267 zijn
er dus 24,480 in staking.
De koolmijnbeheoren hebben aangekon
digd, dat zij loonsverhooging toestonden aan
zekere klassen van werklieden.
De handelaars zenden verzoekschriften, de
beweging der werklieden steunende en do
wekelijksche betaling vragende.
De gendarmen patrouilloeren, maar alles
is kalm.
De mijnwerkers zeggen nooit de quin-
zaine betaling te zullen aanvaarden de
bazen zeggen integendeel nooit to zullen toe
geven, boewei de onderhandelingen voort
gezet worden, en beden, Donderdag beeft
eene nieuwe bijeenkomt te Hornu plaats
gehad.
Eigenlijk schijnt liet hinderend voor het
werkvolk,tol de staking bunnen toevlucht te
hebben moeten nemen, en zjj hebben ook
langdurigberaadslaagd alvorens tot de staking
over te gaan. Zooals wij gisteren meldden
zijn de betalingsdagen door do patroons vast
gesteld op den 7 en 21 van iedere maand.
Hot ongemak dat hieruit voor het werk
volk ontslaat, is, dat zijne gewoonten van
onveranderlijk eiken Zaterdag zijn weekloon
te trekken, er door zullen lijden.
Men verwacht dat de werklieden binnen
kort zullen voorstellen, de quinzaine te
betalen om den 14 daagschen Zaterdag, het
geen door de patroons zou toegestaan worden
en wat de oplossing van het betreurenswaar
dig geschil zou zijn, door elkeen gretig te ge-
moet gezien.
Te Flénu blijft de staking algemeen. Eene
afvaardiging heeft zich tot het mijnbestuur
gewend om te vragen dat de betaling ten
minste eiken tweeden Zaterdag zou geschie
den.
Het antwoord van het bestuur zal afhan
gen van het hornemen van bet werk. heden
Vrijdag, of het voortzetten van de staking.
Te Cuesmes bestaat er bitter weinig geest
drift onder de stakers; men hoopt dat er wel
dra eene oplossing komen zal.
Donderdag avond werd in het Maison du
Peuple te Hornu, eene groote vergadering
gehouden door de afgevaardigden der syndi-
lcaten van de Boiinage.
Hel voorstel door verscheidene patroons
gedaan, en bestaande in het betalon eiken
tweeden Zaterdag, in plaats van den 76D en
22cn der maand, werd langdurig besproken.
Ten slotte kwam men overeen dat Vrijdag
afgevaardigden zouden gezonden worden naar
den heer Gouverneur van Henegouw, om
zijne lusschenkomst te vragen, en al de pa
troons te overhalen tot die minnelijke schik
king.
Intussclien zal men onderzoeken of de svn-
dikaten en al de stakers dien tijd van betalen
aanvaarden.
De vergadering welke bijgewoond werd
door 100 afgevaardigden, eindigde om 7 uur.
Er wordt ook opslag gevraagd voor zekere
kategoriön van werkvolk.
Zaterdag avond zullen zij te Hornu wederom
vereenigenom den uitslag bij den lieer Gou
verneur van hun onderzoek over het aan
vaarden der voorwaarden door de stekers,
bekend te maken, en hunne houding te be
spreken.
Thans wordt bet aantal werkstakers op
30.000 koolmijners geschat. Overal worden
betoogingen ingericht om de aan het werd
geblevenen tot staken over te halen.
George P. was een goede blikslager en
lampmakersgast. Hij was getrouwd en had
tsveo kinderen. Zijn gedrag was onberispelijk
gebleven tot over ongeveer drij jaren, toen
hij op cenen avond, van zijn werk huiswaarts
keerende, in de Bergstraat, te Bqyssel, eene
brieventesch vond, die vier bankbiljetten, elk
van 500 franken, inhield. Zijn eerste gedacht
was naar het policiebureel te gaan; onge
lukkiglijk stapte lnj eerst in zijne woning en
zijno vrouw raadde hem aan de bankbriefjes
voor zich te houden. Bah zegdo zij,
«-niemand zal er iets van weten. Dat geld is
voor ons een geluk, en de rijkaard, die het
n verloren heeft, zal bet nog niet gewaar
worden. Wij zijn tot nu toe ongelukkig go-
noeg geweest, laten wij thans er eens wel
- mede varen.
George was zwak en liet zich gemakkelijk
overeen. Men kwam overeen dat hij 's an
derendaags naar Antwerpen zou vertrekken
om er de banknoten te laten wisselen, uil
vrees dat do Brusselschebankhuizen verwit
tigd mochten zijn. De nacht liep voor George
onrustig af. 's Morgens ging hij, aangewak
kerd door zijne vrouw.uaar de Noorderstatie
toen hij een hoop volk voor een plakkaart
zag staan. Hij kon niet lezen, maar eon voor
gevoel zegde hem dat die plakkaart hem be
trof. Hij bleef staan; en bijna onmiddelijlc las
een jongeling met luider slem de aankondi
gingvan liet verlies der vier bankbiljetten
door eenen fabriekgast, die dezelve voor
zijnen baas inde bank moest gaan uilwis
selen.
De ongelukkige George voelde zich de
ooren tuiten en de bankbrieven brandden
hom op de borst. Hij stond langen tijd aan
do plaats als vastgenageld, hij zag al het
eerlooze zijner daad in en reeds kreeg hij
berouw. Ilij wist niet wat doen hij ging
raad zceken in een nabijzijnde jeneverhuis,
waar bij kort achter elkander 5 of 6 borrels
dronk.
Do jenever is een slechte raadgever, en
toen George den drankwinkel verliet, liep
bij in eenen adem naar de statie, nam plaats
voor Antwerpen en eenige uren nadien
kwam hij met een zakje geld reeds te Brus
sel terug.
Van dan af kreeg het huishouden van
George een ander aanzien. Niemand dacht er
nog aan werken. Men geloofde zich schat
rijk. De vrouw kocht schoone kleederen,
oenen prachtigen shall en stak de kindoren
van hoofd tot voet in 't nieuw; hij zelve zat
alle dagen tot twee, drij ure 's nachts in de
herberg en sliep alsdan tot den noen.
Er werd niet nauw gezien, en met behulp
van goede vrienden vond men welhaast den
bodem van den zak, en er waren nog geono
tien maanden verloren of zijne vrouw zegde
hem op eenen schoonon morgen dat zij haar
laatste vijffrankstuk ging uitgeven en dat hij
5
er moest aan peinzen te gaan worlcen. Maar
George bad tb» gewoonte van werken verlo
ren en bij stelde van dag tot dag uit er te
gaan zoeken. Intussclien werd alles verkooht
of naar den berg van barmhartigheid ge-
om eten te koopen.
Dii kon zoo niet lang blijven duren; alle
dagen was or twist en hadden er hevige
tooneelen plaats; bet huisgezin was in eene
bel herschapen. Ten gevolge van een dier
krakeelen sloeg Georgo zijne vrouw met
eenen stoel ten gronde on brak haar de bil.
De vrouw die door baren slechten raad de
schuld van alles was, werd naar het gasthuis
gedragen, waar zij spoedig stierf en de man
trok do gevangenis in waar hij zes maanden
den verbleef.
Wanneer bij de gevangenis verlaten bad,
zocht bij te vorgoofs naar werk, on werd ein
delijk bedelaar. Hij werd aangehouden en
voor landlooperij naar het bedelaarsgeslicht
gebracht, waar hij onlangs, stierf, verleerd
van spijt en zonderden troost gehad to heb
ben zijne kinderen te mogen omhelzen, welke
door het weldadigheidsbureel w aren opge
nomen en verre van de stad op den buiten
zijn uitbesteed.
Hadde George do eerste inspraak van zijn
goed hart gevolgd en den eigenaar der ver
loren weerden opgezocht, bij zou zich al dat
verdriet voor bet overige zijns levens hebben
gespaard mogelijk war© hem eeno beloo
ning ten deelo gevallen en zeker hadde, te
midden van beroovingen en armoede zelfs,
het gedenken zijner volbrachte plicht, hem
bemoedigd en ondersteund.
Het Ceciliafeest der Fanfaren
Willen is Kunnen
Zondag laatstleden, vierde de fanfaren
Willen is A'M«uc»,afdeeling van den Katho
lieken Volkskring St-Jozef, haar Cecilia
feest.
Zoggen wij het maar onmiddelijk, dat alles
deftig, in de beste orde afgeloopen is.
's Morgends kwamen do leden bijeen in
't lokaal om 10 1/2 ure, en in stoet trok men
op naar de-kork, naar de mis van 11 ure.
Onder de mis gingen al de aanwezige eere
en werkende leden ten offeren. Na do mis,
was het wederom stoet.
Nu ging het langs de Leopoldslraat, Markt
en Nieuwslraat terug naar bet lokaal.
Daar werden drie prachtige muziekstuk
ken ten gelioore gebracht, die door de tal
rijke toehoorders, eereledon, geburen, vrien
den en liefhebbers, dapper toegejuicht
werden. Elkeen was tevreden over de op
recht puike uitvoering. De muzikanten heb
ben zich waarlijk overtroffen. Eene bijzon
dere melding verdient evenwel de jonge
solist, M. De Brucker.
's Namiddags, zaten de eere- en werkende
leden aan oen smakelijken feostdisch ver
gaderd.
Dat daar de gulhartigste vriendschap
heersebte hoeft nauwelijks gezegd te wor
den, en of er met lepels, messen en vorken
gewerkt werd. 't Was alsof men eene maat
schappij Eendracht in 't Eten aan het
stichten w;as.
Toen bet uur der heildronken gekomen
was, nam do voorzitter, M. L. De Meeter,
het woord. Hij bracht hulde en dank aan don
E. H. Pastoor, den heer volksvertegenwoor
diger R. Moyersoen.on baronL. do Béthune,
die het feest met hunne tegenwoordigheid
vereerden. Daarna stuurde hij ook zijnen
dank aan allen, die er toe bijdragen om de
fanfarenmaatschappij te doen bloeien.
Geestdriftige toejuichingen bekrachtigen
de woorden van den voorzitter. Na hem sprak
de E. II. Pastoor, die op zijne beurt den
heer voorzitter huldigt en dankt wegens het-
gene hij voor de fanfaren doet. De eerwaard»
spreker looft ook de muziekafdeeling, en
zegt, dat het muziek het leven is van den
Volkskring. (Toejuichingen)
M. R. Moyersoen komt daarna aan de
spreekbeurt. Hij maakt den lof van het be
stuur van don Volkskring en drukt zijne be
wondering uit, voor al hetgeen het bestuur
doet en inricht ten bate en ten genoege van
het volk.
Spreker begroet vooral de nieuwo Am
bachtschool, dat grootsche werk voor da
volksjeugd.en belooft machtige bescherming
(Toejuichingen).
Baron L. de Béthune, bedankt voor hef
vriendelijk onthaal dat hem op St-Jozef te
beurt viel, en brongt hulde aan M. Pol Van
Ghyseghem, voorzitter van den bloeienden
Volkskring met de menigvuldige afdoelingen.
Eene ovatie wordt aan den heer Van Ghy*
seghem gebracht.
Dan begon het zanggedeelle en verschei
dene muzikanten bewezen, dat zij zelfs zonder
instumenten ook nog muzikanten waren, en.
een goede stem bezitten.
Het Ceciliafeest was oprecht goed gelukt,
's Avonds was het feest in den Volkskring.
Ditmaal waren de leden, die regelmatig
's Zondags den Kring bezoeken, rond een
2® Kerstboom vergaderd. 91 prachtige prij
zen werden er verdeeld en.... met voel ge
noegen ontvangen en medegenomen. Daar
ook hoerschto volle vreugde, welke in een
uitbundige lachbui losbarstte, toen het voor
stel gedaan, toekomend jaar de vrouw te
laten komen met de kaart van den man, en,
